Porceleinen pracht in n Grachtenhuis
Laten we maar gewoon doen
Op
Nederlandse producten uit 18e eeuw te Amsterdam tentoongesteld
oman
„Boe"-
c/axo,
Nauwsluitende rokken
en kostbare tijd
Deze week in de tuin
Iets
voor ui
doorWmKnipjcHeep en £005 T^a$$el
ALS EEN DONDERSLAG
Goede eetlust
Van juwelen
gesproken
Van pijp en snuifdoos
IN EEN GOEDE VIJFTIG JAAR MAAKTEN WIJ
DE MOOISTE SERVIEZEN EN SIERVOORWERPEN
De haring is in vroeger eeuwen al met evenveel eer en zorg om
ringd als thans het geval is. Speciaal voor dit kostelijke diertje had
men porceleinen schaaltjes, precies in de vorm van een vis.
Voor het heerlijk zeebanket geconsumeerd werd, lag het dan te
rusten op dit fraaie porcelein, voorzien van verguldsel en paars
rode bloempjes.
De haring was echter niet de enige, wie deze onderscheiding te
beurt viel. Wij moeten eerlijk zijn tegenover de oester. Ook die
rustte op sierlijk porcelein, dat tot een schelp gevormd en gebakken
was.
Deze haringschaaltjes en oesterschelpen vormen maar een
uiterst klein onderdeel van de schitterende collectie, die thans te
Amsterdam onder de naam „Het Nederlandse Porcelein" getoond
wordt. De expositie is ondergebracht in heti Willet Holthuysenmu-
seum aan de Herengracht, dat een passend tehuis vormt voor zo
veel schoons aan vorm en kleur.
Haast al het hier aanwezige porcelein, afkomstig uit musea en
particuliere verzamelingen, dateert uit de achttiende eeuw en dat
is begrijpelijk, als men de historie van ons porcelein kent. Deze ge
schiedenis speelde zich namelijk grotendeels af in die tijd. Zij
was zeer kort, maar bewogen en belangrijk. Want al hebben de
Nederlandse porceleinfabrikanten zich maar een goede vijftig
jaar weten te handhaven, haar producten waren vaak bijzonder
mooi. Aan dit compliment mag men dan nog toevoegen, dat het
Nederlandse porcelein een heel eigen karakter had en behield,
ondanks de invloed van grote centra als Meissen en Sèvres.
Kandeelstel uit Loosdrecht.
De eerste porceleinfabriek, die
ons land had, stond in Weesp. Zij
werd in 1757 opgericht door een
energieke Schot in de Kromme
Elleboogsteeg, maar naar men aan
neemt vervaardigde de onderne
mende buitenlander er geen echt
porcelein, doch slechts een soort
aardewerk. Aardewerk werd toen
reeds door vele kundige potten
bakkers vervaardigd. Met porce
lein stonden de zaken echter an
ders. Het maken van porcelein
was eeuwenlang het geheim van
Oosterse landen als China en Ja
pan geweest. Pas in 1708 had een
Europeaan, de Duitse alchimist
Johann Friedrich Böttger, het pro
cédé om porcelein te vervaardigen
ontdekt. Hij had namelijk de witte
porceleinaarde gevonden, die aan
het porcelein zijn specifieke hard
heid verleent.
Het verhaal rond deze be
langrijke figuur wil, dat hij
de porcelein-aarde op zekere
dag in zijn pruik aantrof! Zijn
kapper had de porceleinaarde
als poeder gebruikt, omdat
tarwemeel te duur was. De
kostbare grondstof was in
Duitsland gevonden.
Er volgden er meer
Na deze ontdekking zette Bött
ger de later zo beroemd geworden
porceleinfabriek van Meissen op,
met behulp van koning August de
Tweede, keurvorst van Saksen.
De bereiding en bewerking van
het porcelein moest streng geheim
gehouden worden, maar ondanks
a'lle maatregelen lekten de nodige
gegevens toch uit. Het gevolg
was, dat men in diverse landen
van Europa binnen enkele tien
tallen jaren talrijke porceleinfa-
brieken zag verrijzen.
Zoals verteld, kreeg Weesp ook
zijn fabriek. Vijf jaar na haar
geboorte mocht zij het beleven,
dat er echt porcelein binnen haar
muren vervaardigd werd. Dat was
dus in het jaar 1762, toen zekere
graaf Gronsveld van Diepenbroik
de fabriek in bezit had. Hij nam
bu.tenlandse werkkrachten in
dienst en gezamenlijk slaagden zij
er in ware kwaliteit- en kunstpro
ducten aan de markt te brengen.
Wie iets van deze boeiende voor
werpen uit vervlogen tijden wil
zien, moet zeker het Willet Holt-
huyser-museum gaan opzoeken,
als hij of zjj de hoofdstad aandoet.
Er is een speciale kamer ingericht
voor het Weesper porcelein. Daar
in prijken de heerlijkste serviezen,
compleet met theebusje, spoelkom
en pattipan, dat is een sierlijk
schaaltje om bij voorbeeld de thee
pot op te zetten. Die theepot is ge
zellig rond en torst een versiering
van opgelegde wijnranken; de
tuit is een vogelenkop met open
gesperde bek en als knop dient een
porceleinen eikel, een kalebas, een
doorgesneden citroen, een water
hoentje ofja, men kan wel
doorgaan. Het is eenvoudiger te
zeggen, dat er geen één gewone
knop aan de deksels zit en dat ze
wonder boven wonder allemaal be
houden zijn gebleven in de acht
tiende eeuwse vaat! Men moet in
die tijd wel heel veel zorg gehad
hebben, zowel voor het eten en de
genotmiddelen als koffie en thee,
die men in zulk fijn porcelein ser
veerde, als voor de porceleinkast
zelf. Wat een werk zal het zijn
geweest, al die kopjes en bordjes
met schulpjes en sierrandjes, en
met relief werk en ajourversiering
af te soppen! Of zouden de keu
kenmeiden zich elke dag verlus
tigd hebben in de lieflijke tafe
reeltjes van rococo-figuurtjes en
dansende boerenpaartjes, zoals wij
dat thans die ene keer doen?
Landschapjes uit
Loosdrecht
Hier en daar valt een stil land
schapje in paarse tinten op zalm-
rose bijzonder op. Het porcelein
met deze beschildering duidt al op
een overgang, namelijk op de
Loosdrechtse periode, als wij het
even zo noemen mogen. In het jaar
1771 is een deel van de inventaris
van de fabriek te Weesp overgeno
men door dominee Mol te Loos
drecht, die al jaren lang de wens
had gekoesterd eens een porcelein
fabriek te kunnen opzetten. Hij
kwam tot goede resultaten, even
eens in samenwerking met bui
tenlandse werkkrachten, doch
evenals in Weesp waren de pro
ductiekosten veel te hoog. Ook
deze porceleinfabriek moest het
afleggen tegen de dure prijzen en
het is maar een schrale troost, dat
een concurrerend bedrijf in den
Haag het evenmin kon bolwerken.
Het bedrijf te Loosdrecht werd nog
overgebracht naar een gewezen
katoendrukkerij aan de Amstel, het
„Molentje" geheten, en vandaar
verhuisde het later weer naar
Nieuwer-Amstel, maar tenslotte,
in 1814, is ook hier de productie
gestaakt.
Kastanjevazen en
snuifdozen
Behalve in Weesp, waar de ove
rigens korte victorie begon, is er
dus nog porcelein gemaakt in den
Haag en aan de Amstel. Ook uit
deze oorden zijn porceleinen
pronkstukken op de expositie
aanwezig. Want ware pronkstuk
ken zijn het, die vorstelijke kas-
tanjevazen, waarin men eertijds
de kastanjes warm hield, die rijk
beschilderde snuifdozen en sfeer
volle chocoladeketels. Heel mooi
is ook het kandeelstel met de ty
pische bruinzwarte beschildering,
waarin eens, ter gelegenheid van
een blijde gebeurtenis, de kandeel
werd bewaard en rondgediend.
Het is vrijwel alles plezierig en
mooi om te bezien, de porceleinen
tafelschel zowel als de porceleinen
damstenen en het eigenwijze mos
terdpotje.
Men kijkt er niet slechts
schoonheid en gratie aan af,
men kijkt een paar honderd
jaar terug en ziet zijn voor
vaders aan hun eigen dis of
speeltafel, aan hun eigen
kopje thee of kraantjeskan.
En zijn dit beide geen belang
rijke dingen?
Dat de communisten zich men
gen in ieder onderdeel van het
privé-leven van de staatsburger,
blijkt wel uit de moderubriek van
het weekblad „Kis Ujsag" van de
17de Februari j.l., waarin wordt
gezegd, dat nauwsluitende rokken
niet geschikt zijn voor de werken
de vrouw. „Kis Ujsag" is het
weekblad van de Hongaarse Par
tij van Kleine Boeren.
„Zij kunnen zich noch haasten
noch een tram achterna rennen
en er op springen en zij zien er
niet netjes meer uit, wanneer zij
lang op kantoor hebben gezeten,"
zo schrijft het blad. „De mode op
dit punt moet worden veranderd
overeenkomstig de eisen van het
Porceleinen chocoladeketel. ogenblik".
V.V.'.W.'AVA'.V.V.W.V.V.W/.WAVAVV.'.W.W.WAV
Er wordt in de tuinen dikwijls
veel te weinig aandacht besteed
aan de achtergrond. En toch is
deze heel belangrijk: om de bloei
ende planten zoveel mogelijk tot
hun recht te laten komen. In onze
stadstuintjes zitten wij meestal te
kijken met de nare houten schut
tingen, welke als achtergrond alles
behalve aantrekkelijk zijn. Deze
moeten daarom zo goed als dat
gaat „gecamoufleerd" worden.
Heesters en coniferen en niet te
vergeten de hulst, komen ons
daarbij uitstekend te hulp en als
wij deze met overleg aanbrengen,
zal onze tuin er aanmerkelijk be
ter gaan uitzien. Als begroeiing
van een schutting kunnen wij ook
prachtig gebruik maken van klim
rozen of kamperfoelie. De Clema
tis zal beter voldoen om een lelij
ke muur te bedekken.
Om nog even terug te komen op
de coniferen e.d.: wij moeten er
wel voor zorgen, dat zij niet teveel
gaan overheersen; de bloemen
moeten immers voor de nodige
fleur zorgen. Wanneer wij het met
de achtergrond te „bont" gaan ma
ken, zullen de bloeiende planten
te veel naar de „achtergrond"
worden gedrongen en dat is nu
juist niet wat wij met onze „boom
pjes" bedoelen.
STEL U eens voor, dat een boeiend
spreker uit een vreemd en ver
land, die een tijdje in Nederland ver
toefde, in Uw woonplaats een lezing
hield over de voeding. „Bij ons", zo
zou deze vreemdeling kunnen zeggen,
„zijn de mensen niet zo gezond als
ze wel kunnen zijn; er komen allerlei
kwalen voor en menigeen is dik en
pafferig en voelt zich toch niet fit.
Dat komt over het algemeen door
dat de voeding in mijn land niet
goed is. En weet U wat de doktoren
daartegen doen: zij schrijven hun pa
tiënten buffelmelk en lotusbladeren
voor. Na een paar dagen voelt zo'n
patiënt zich dan al veel beter en drie
maanden later zijn al zijn klachten
verdwenen. Ja, buffelmelk en lotus
bladeren zijn de redding der mens
heid!"
Onder het naar huis wandelen,
denkt U nog eens over het gesproke
ne na. Maar gaat U dan de volgende
dag hals over kop op zoek naar een
winkel waar U diepgevroren lotus
bladeren en blikjes buffelmelk kopen
kunt? Neen, want U zoudt natuurlfik
als volgt redeneren: Voor dat vreem
de volk, dat misschien van rijst en
gedroogde vis leeft, zullen buffel
melk en lotusbladeren als aanvulling
wellicht heel nuttig en nodig zijn.
Maar wij hier in Nederland kunnen
immers elke dag verse groenten en
aardappelen eten en koemelk drin
ken en daar gezond bij blijven. Waar
om moeten wij afgaan op wat een
buitenlander zegt, die onze voedings
gewoonten niet kent?
Nu zijn er waarschijnlijk geen be
zoekers uit verre en vreemde landen
in uw woonplaats, maar wél Ame
rikaanse boeken over voedinig en
diëten, door deskundige en ondes
kundige personen op voedingsgebied
geschrev n.
Gaat U na lezing van zo'n boek
meteen alles opvolgen wat daarin
wordt aanbevolen? Dat zou even
onlogisch zijn als het kopen van buf
felmelk in een land vol stamboek
koeien.
Laten we rri&ar liever gewoon
doen. De gewone Nederlandse maal
tijden met producten van eigen bo
dem, bevatten, aLs ze maar goed zijn
samengesteld en klaargemaakt, alles
wat wij nodig hebben om ons gezond
en fit te voelen.
Als de Amerikaanse boeken ver
kondigen, dat men vooral dié levens
middelen moet gebruiken, die rijk
zijn aan eiwitten, vitamines en voe-
dingszouten en dat er over het alge
meen meer gesnoept wordt dan voor
de slanke lijn en de gezondheid goed
is, dan hebben ze zeker gelijk. Maar
we hoeven daarom nog geen „Holly-
wood-vermageringsdiëet" te volgen
of dagelijks „Philadelphia-vlokken"
als ontbijt te eten.
Als uw dokter vindt, dat U slan
ker moet worden voor Uw gezond
heid, drink dan natuurlijk als hij
daar geen bezwaar tegen maakt
dagelijks een paar bekers melk of
karnemelk zonder suiker en eet een
portie hangop, 40+ of magere kruid-
kaas, een ei of een stuk magere vis
of mager vlees of lever.
Suiker, jam en andere zoetigheden
laat U vanzelfsprekend weg en de
hoeveelheid brood, aardappelen en
vet zal kleiner moeten zijn dan U
gewend was. Maar staat daar niet te
genover dat U naar hartelust rauwe
en gekookte groenten en ongezoete
vruchten van het seizoen kunt ge
bruiken? U hoeft Uw toevlucht heus
niet te nemen tot dure aspergepun
ten, ananasschijven met sifiker!) uit
blik of aardbeien uit de kas. En Uw
bord hoeft ook niet minder vol te
zijn dan dat van de andere gezins
leden als U er alleen maar op legt
wat goed voor U is!
Is Uw gewicht niet te hoog, maar
gaat het U alleen om een goede ge
zondheid, dan kunt U zich alles wat
U nodig hebt verschaffen uit:
de smakelijke Nederlandse kaas
soorten, voldoende melk en af en toe
een ei (deze leveren U eiwit, kalk-
zouten en de vitamines A, B en E);
groenten, fruit en aardappelen
van eigen bodem en in winter en
voorjaar sinaasappelen e.d. (deze le
veren kalk- en ijzerzouten en vita
mines A, B, C en E);
lever, leverworst en -pastei,
nier, haring, bokking, sprot, makreel
(deze zijn rijk aan eiwit, ijzerzouten
en de vitamines A, B en E);
grijs, bruin, volkoren- (en
roggelbrood en havermout (voor
eiwit, ijzerzouten en vitamines B. en
E);
stroop en appelstroop (kalk- en
ijzerzouten en vitamines B).
U ziet dat er keus genoeg is uit
„normale" levensmiddelen, die ons
zonder extra kosten kunnen leveren
wat wij nodig hebben. Laten wij dus
„gewoon" blijven doen, ook wat het
eten betreft!
Hebt u er wel eens last van,
dat u iets uit een gesprek of van
een afspraak vergeet? Er zijn te
genwoordig kleine recordingma-
chines, waarmee men al pratende
een heel gesprek kan opnemen!
Het toestelletje is eenvoudig op
te bergen in een dameshand
schoen. Het werk 2% uur achter
een, zonder dat er een nieuwe
spoel ingezet moet worden.
Voor verschillende beroepen, bij
voorbeeld voor de journalistiek,
kan zo'n luistervinkje vast wel
handig zijn.
ClFleumge accenien
o/j ro(c en LL
louse
Een aardige nieuwe methode om
een effen rok te verlevendigen en
nochtans geen afstekende kleur
toe te passen, is het maken van
stiksels op de stofterwijl aan de
achterkant van het weefsel een
zachte laag is aangebracht. De mo
tieven krijgen hierdoor een zeker
relief.
Voor blouses en japonnen is
open naaiwerk, verkregen door
het uittrekken van draden, nog
zeer modern; een prettige bezig
heid als men linnen verwerkt, een
geduldwerkje als men natuurzijde
neemt. In beide gevallen kunnen
de resultaten heel mooi zijn.
Op de tekening schetsen wij 2
korte jasjes in bolero-vorm, ver
sierd met open naaiwerk en ge
voerd met stof in een' contraste
rende kleur. De tegenwoordig zo
geliefde combinatie beige-zwart is
hiervoor zeer geschikt.
Het kan wel eens gebeuren, dat heel onverwacht
een knallende donderslag uit de hemel komt val
len. Dan schrik je je eigen blauw, zeggen ze wel
eens. Je was er ook helemaal niet op bedracht. De
lucht zag er nu niet bepaald somber en donker uit,
je hoorde geen geroffel als aankondiging van de
bui. En daar opeens een knal, dat de ruiten ervan
rinkelen. Echt een donderslag bij heldere hemel.
Zo'n schrikgevoel krijg je nu ook, als iemand
ineens een grote mond tegen je opzet. Net een on
verwachte donderslag, die je even achteruit doet
deinzen. En uit die wijopen mond rollen dan
scheldwoorden, halve vloeken venijnige schimp
scheuten, brutale opmerkingen en meer van dat
suikergoed. Dat is dan de tractatie, waarvan je
ouders, broertjes, zusjes, onderwijzers en vriendjes
en vriendinnetjes mogen smullen. Zo'n grote mond
is net een automaat. Er kan van alles uitrollen,
maar het is geen chocola, gebak of andere lek
kernij.
GEEF GEEN GROTE MOND! Laat de donder
slag niet ratelen. Maar laat de naastenliefde steeds
voor mooi weer zorgen, zeker in Juni, de maand
der liefde.
En onder de grond van
Oost Nederland zit veel
aardgas, kleine vrienden.
We gaan dat er uit ha
len? Fijn!
Het brood is 'n cent
duurder geworden. De
boter is vier cent goed
koper geworden. Hoe
vindt jullie moeder het,
kleine vrienden? Juicht
zij?
En hebben jullie dat
gehoord van die rat in
Eindhoven? Jonge, jonge,
wat 'n rat was dat! Heel
de stad zonder stroom!
Nu, het beste, kleine
vrienden! De eendjes
groeien geweldig! En
ondeugend, dat ze zijn!
De kleintjes zijn het aar
digste! Zo leuk rond,
donzig, vriendelijk en
vlug! Bleven ze maar
zo! Dat zeggen ze van
jullie ook wel eens!
Ken je die vogel?
Ik bedoel: Ken je de
vogel, die „hop" heet? Ik
denk wel haast van niet.
Hij komt in ons land be
trekkelijk zeldzaam voor,
maar in Afrika des te
meer.
Hij draagt een mooie
Hier is de Lassoman
weer! Wat heeft hij ge
rend deze week!
De Koningin heeft van
mensen van Nieuw Gui
nea dat eiland, dat nog
van ons is 'n mooie
paradijsvogel gekregen
Met 'n vliegtuig wordt
die mooie gele vogel naar
Rotterdam gébracht, en
daar mag hij in de die
rentuin wonen. Maar hij
blijft van de Koningin!
Aardbeien en kersen
worden dit jaar goedko
per dan in het vorig jaar.
Dat mag ook best eens 'n
keertje!
Laatst heeft de Lasso
man in Amsterdam op
de Dam 'n leuke poppen
kast gezien. Er werd
juist 'n klein kereltje aan
'n galgje opgehangen. Er
stonden 'n heleboel grote
mensen naar te kijken,
kleine vrienden! Heus
waar!
En de stadswallen van
Sittard blijven behouden.
Dat is maar fijn!
In de maand Mei heb
ben 16.000 mannen weer
werk gekregen. Geluk
kig!
En de Lassoman heeft
er weer negen nieuwe
eendjes bij gekregen! Hij
heeft er nu 22! Drie gro
te en negentien klein
tjes! Het zijn al echte
kwajongens, hoor!
En nu is er in Drente
'n kindje van anderhalf
jaar in 'n teil met water
gevallen. Verdronken,
kleine vrienden! Past toch
op met die kleine peu
ters!
kuif op z'n kop en z'n
roep klinkt „hoep, hoep,
hoep!" Misschien heeft
hij daar z'n naam van
hop wel aan te danken.
Net als mezen bouwt hij
z'n nest in een holte van
een boom. Alleen is de
opening veel groter. Dat
is gevaarlijk, als er kat
ten of eekhorens in de
buurt zijn, want die kun
nen dan wel eens nieuws
gierig naar binnen ko
men kijken om een hop
je te pikken. Toch zouden
de vogelrovers van een
kouwe kermis thuisko
men. Want die hopjes
zijn niet mis. Ze jagen
hun vijand op de vlucht
met een stinkend vocht,
dat ze uit bepaalde klie
ren kunnen klaarmaken.
Op zulke parfum zijn de
brutale bezoekers niet
gesteld. Zouden ze het
toch wagen hun kop naar
binnen te steken, dan
krijgen ze een lading in
hun ogen. Of ze dan de
benen nemen!
En als je dan nog weet,
dat de hop z'n nest niet
reinigt en het soms
maakt van stukjes koe
mest, hou dan je neus
maar dicht Voor roofvo
gels neemt hij een schuil
houding aan en doet dan
net of hij dood is. De hop
verdient een pluim op z'n
hoed, omdat hij veel
schadelijke insecten ver
nietigt. Vooral kevers.
Als een echte acrobaat
gooit hij ze in de hoogte
en vangt ze dan op.
Meestal verschijnt hij
een paar dagen vóór de
koekoek en daarom noe
men de mensen hem wel,
„Koekoekslakei". Met z'n
mooi gekleurd verenpak
je, de prachtige veder
bos op z'n kop en z'n ge
zellige roep mag hij ge
rust lakei genoemd wor
den.
Oplossingen
1. De woorden, die aan
de groepen moesten wor
den toegevoegd, zijn: aar,
ier, aard, nis en sel.
2. De jongen had 84
gulden in z'n spaarpot.
Wondertrap
In elk van de vakjes
van deze wondertrap
moet je een letter plaat
sen. Je moet dat zo doen
dat de horizontale en ver
ticale rijen, waarvan het
eerste vakje hetzelfde
nummer draagt, steeds
hetzelfde woord te zien
geven, dat de volgende
betekenissen moet heb
ben:
dat
1
2
2
i
J
4
4
5
5
6
6
7
i
8
8
9
9'
1. een woordje,
plaats aanduidt.
2. een tweehoevig dier.
3. een woord, dat zeer
betekent.
4. een afgekorte meis
jesnaam.
5. een lidwoord.
6. een voorwerp
om vis te vangen.
7. een drank (Fr.).
8. een boomnaam.
9. een muzieknoot.
Als je alles goed
ingevuld hebt, moet
je in de buitenste
rijen van 2 tot 9 de
naam lezen van
iemand die het be
stuur waarneemt
voor 'n vorst of
vorstin.
Wie heet er
P AU LINUS
Paulinus werd in Zuid-
Frankrijk geboren. Z'n
ouders waren nu juist
geen vurige christenen,
zodat hun kind pas op
oudere leeftijd het doop
sel ontving. Ausonius
was z'n leermeester.
Deze wist Paulinus al
spoedig het hoge ambt
van consul te bezorgen.
Nu werd hij naar Italië
geroepen, waar hij Nola
tot z'n standplaats koos.
Daar had de H. Felix ge
leefd en zijn invloed
bracht Paulinus tot een
vurig leven. Hij ziet af
van z'n hoge waardigheid
en gaat naar Frankrijk
terug. In Spanje werd hy
priester gewijd en toen
keerde hij naar Nola te
rug, waar hij bisschop
werd. Hij kwam in aan
raking met de H. Marti-
nus, die hem van z'n
blindheid genas. Want
evenals St. Paulus miste
hy na z'n bekening het
licht van z'n ogen. In de
H. Ambrosius vond hy
een hartelijke vriend,
van wie hij veel leerde.
Paulinus leefde in een
onrustige tijd, want de
woeste horden van Goten
en Vandalen vielen Ita
lië binnen. Maar twaalf
jaar lang wist de heilige
bisschop z'n bisdom vast
en veilig door de stormen
heen te leiden. In 431
stierf hy. Z'n lichaam,
dat in Rome rustte, werd
op Tast van Paus Pius X
weer.naar Nola, z'n bis
schopsstad overgebracht.
22 Juni vieren we z'n
feestdag.
Uitslag van de
prijsvraag
Toen ik het pakje met
oplossingen kreeg, heb ik
het meteen maar nage
keken. Alle oplossingen
goed. Kranig gepuzzeld.
Jammer, dat er maar drie
pryzen te verloten zijn.
Ik had jullie er allemaal
een gegund. Het deed me
plezier zoveel nieuwe
namen onder de oplos
sers te ontdekken. Zo
wordt de familie van „De
Wekeiykse Beurt" maar
steeds groter. Hoe meer
zielen, hoe meer vreugd.
We hopen, dat de pry»
een echte verrassing voor
je is en dat je er biy mee
bent.
Ik ga vast een nieuwe
puzzle bedenken voor
Juli.
Wat zal het zün? Tot
de volgende keer, hoor
en moed houden. De aan
houder wint.
Er zijn heel wat anecdotes van
mensen, die graag lekker aten en
heel veel aten. Zo is er een anec
dote van de man, Museire ge
naamd, die op zekere dag langs een
klooster in Turkije reed. Een mon
nik, die hem kende, nodigde hem
uit wat te komen eten en bracht
zijn gast een dozijn broodjes.
Daarna spoedde hij zich heen om
nog een linzengereoht te gaan ha
len. Toen hij daarmee terugkwam,
waren de broodjes al verorberd,
zodat de monnik zich weighaastte
om voor een tweede dozijn te zor
gen. Zo ging hij door, töt hij vijf
keer brood en linzen had gebracht.
Eindelijk hield Museire op met
eten. Hij stapte weer op zijn muil
ezel en zei bij het afscheid: „Ik ga
nog even naar de naastbijzijnde
stad om een dokter naar mijn ge
zondheid te vragen. De laatste tijd
heb ik namelijk heel geen eetlust
meer". De monnik stond perplex
en keek zijn gast verwezen aan.
Toen hij weer een beetje bijgeko
men was van zijn verbazing,
smeekte hij: „Als die dokter u ge
nezen heeft, kom dan alsjeblieft
niet meer voorbij, want dan moet
ons klooster wel beducht zijn voor
een hongersnood"!
Edelstenen bestaan er natuurlijk
wel, maar het begrip halfedelste
nen heeft afgedaan. Enkele dames
belden ons deze week onthutst op,
om te informeren, of het waar was,
dat er geen edelstenen bestonden.
Dit naar aanleiding van de kop in
ons vorige artikel „Er bestaan
geen edelstenen of halfedelstenen".
Wij onderschrijven nog even, dat
het slechts de bedoeling was uit te
laten komen, dat het onderscheid
edelstenen-halfedelstenen heeft
afgedaan.
Hebt u er wel eens op gelet, hoe
u loopt en zitten gaat? Valt u ook
zo „vermoeid" achterover in een
fauteuil om daarna armen en be
nen los neer te laten hangen? Of
maakt u eerst een buiging als een
knipmes, daarbij uw rok ten over
vloede gladstrijkend? En wist u,
dat het zo nadelig kan zijn uw tas
altijd onder de zelfde arm vast te
klemmen? De schouder wordt er
•altijd iets bij opgetrokken en het
gevolg is, dat zij iets hoger blijft
staan.
In verschillende landen, bij voor
beeld Denemarken, vindt men
vrouwen, die dapper dikke siga
ren roken en daardoor terecht
bij menigeen, verbazing of af
keuring wekken. Maar wist u, dat
er zelfs een tijd geweest is, dat de
vrouwen ook een pijp rookten?
De 17e eeuwse dichter Constantijn
Huygens verhaalt er van in zijn
journaal op 17 November 1688,
waarin hij vertelt, hoe het land
volk van het Engelse graafschap
Kent koning Willem III toejuicht.
Hij schrijft dan:
„Op een plaats stonden vijf
vrouwen hem groetende eyder
met een pyp taback in haer
mondt, gelyck wy der sulcke met
groote menighte sagen, sonder
eenighe schaemte roockende, oock
geheel jonghe van 13 of 14 jae-
ren". Huygens had niet zo ver
wonderd hoeven te zijn, zo voegt
prof. Knappert hieraan toe in zijn
beschouwing over het huiselijk le
ven in „Nederland door de eeu
wen heen", „want in zijn eigen
land rookten de vrouwen even
zeer!"
Op een portret van v. Scheyn-
del omstreeks 1628 ziet men twee
vrouwen roken, terwijl er een be
zig is een pijp te stoppen uit een
van die tabaksdozen, waarop men
bijbelse en historische voorstellin
gen graveerde, leerrijke en anec-
dotische voorstellingen, voorzien
van versjes en onderschriften.
Meer dan andere landen had ons
land de naam van sterk te roken.
De verfijnde zeden van de acht
tiende eeuw hebben het tabakro
ken meer teruggedrongen tot he
rengezelschappen en studeerka
mers der geleerden. Deze acht
tiende eeuw is de periode van het
snuiven, voor dames zowel als he
ren. Overal werd gesnoven en de
snuifdoos was altijd bij de hand.
Marie Antoinette, de echtgenote
van Lodewijk de zestiende, moet
twee en vijftig gouden snuifdozen
hebben gehad
CHICAGO, Ju
er in de Vere
conventie geh
welke om de
de officiële
schap aanwifze
Democraten in
mene stemmen
pretendent voor
digden voor
lijking met tege
ring nogal tam
enigde Staten
telden.
103 stem
en nóg
Dit jaar zullen
ties, waar over
der candid'aten
Chicago gehooid
Republikeinen
de Democraten
bijeen.
Begrij pelij kerwij
hoogtijdagen in d
politiek. Merkwae
dat zy op geen
grond gebaseerd
tend als ex party
beschouwd moete;
worden vrijwel
cierd door de
al is ook het
van de stad, wa
gehouden worde
een bijdrage te
uit zakelijk oo,
onvoordelig is
week lanig.de
geerden van
de duizenden
van buiten de s1
bergen.
Er zijn weiiï
welke zo'n klei
zo'n spannend
als een partijeonvi
van bijeenkomst
enorme hal, vers
en guirlandes. W
weten hoe de div
er ui't zien, behof
het onzekere te
overal zijn meters
van de politieke
gebracht.
Zij die bij de
of door het parti
man ge bombard'
midden in d'e
naar de staat
digd heeft. Om
welke staat een
behoort, hoeft
het* "bordje te
onder zit- en w
van de staat is
Het meest opval'
landelijk partijcong
lawaai dat de bez<
de deur tegemoet
niet alleen vero<
door de tien tot
belangstellenden
door de kiesmanner
ogenblik üikt de
een wriemelende
dat iedereen pi
anders even spr
oude bekenden w
weer barst de
ovaties als de een
ker het eens evei
gezegd heeft. Vaa
de opponenten va:
candidaat zijn ra
juichingen van
met boe-geroep
en dan is de zaal
van tijd herschapei
senketel. Wanneer
alles dan nog het
ettelijke harmoniec
geloei van claxons
geluid van enkeli
fluitjes en het irr
van enige dozijn*
(de stem van het
telt, kan men zich
voorstelling maker
waai dat de aanwe:
meivliezen teistert.
Toch vergist men
men denkt diat eer
toe, gezien (en gel
bijkomstigheden,
der wanordelijk
hebben. Het tegen
De gedelegeerden
bij tijd en wijle
gevoelens luchten
todh een sterk ge
en regelmaat en
dure-regels wordt
de hand gehouden,
waardige tegenstell
strakke leiding var
ring en de gevoels-e
bij naar het oordeel
peaan niet altijd h<
acht genomen word
Amerikaanse partjjc
geheel apart karak
ln grote lijnen
ventie ongeveer he
loop:
Nadat die voorzi
Nationaal Partijccxrr
dering geopend he«
gebeci de zegen v
hoogste is afgesmeel
aanwezigen staand
STY3 Tl0*,1 cwJ Rn,n,n.(W
men over tot het k
tijdelijke voorzitter
andere lieden, vea
voor een vlotte ga:
Daarna gaat er gen
met het regelen vaj
cedurekwesties, het
rapporten enz. enz.
Friese journaliste
sympathie met
ÜEEUWAHDEN
se Journalistenverei
Fries kaasje gestuua
Hommersoa te Zaan
van medeleven me
van haar man, die zc
■vastgehouden wordt
nieuwsbron van eei
Ctcht niet wil noem
1