Het ZWERVERSBLOED kruipt
waar het niet gaan kan
Ruim anderhalf millioen paar
schoenen per maand
EEN WEEK
MISSIESTAD
^|ET WOON/IA/4gewkamp//
OP zekere keer kon
Bessie haast niet meer
■boven Dorus' stem uitko
men. „Mooie waar, fijne
waar" schreeuwde ze, maar
steeds hoorde ze vlak naast
zich: „De mooiste komme
tjes. de beste drinkkom
metjes, mensen koopt dan
toch bij Dorus!"
YMPISCH
Uitgestotenen gaon als paria's
door het leven
Zesentwintig-
honderd
woonwagengezinnen
•SC/ oeR. riUWEN
Van het Bessenvrouwtje
en de Pottebakker
VZV speelde gelijk
met bezoekend DTS
SCHOENENINDUSTRIE IN OPGANG
Als de leren zolen eens even dik waren
als de speklaagwaarop velen
nu voortdeinen
Lederbeurs Utrecht
een manifestatie
Bezoek van SABU
Minanki Panki Poe
Concerten
Minanki - Dans
Vele verrassingen
Minanki Panki Poe
R.K.A.F.C. Vitesse
>isch dorp
;toelte, terwijl alle chefs
an zich ,om hem schaar-
mens allen hield Lord
een korte toespraak,
ij Finland en het organi-
té in het bijzonder dank
oor de hartelijke ont-
in de deelnemers bereid,
■ak de hoop uit, dat de
he Spelen een stap zul-
;enen in de richting van
waar de mensheid naar
de algehele wereldvrede
e Olympische fakkel het
zal zijn van vrede, geluk
art.
teste Öeel van de jeugd
11e delen van de wereld
ki vertegenwoordigd zijn,
ird Burghley, als goede
sen zullen zij trachten
te bereiken in ridder-
jd.
'ordt nu gezellig druk in
De eerste koninklijke
jn ook gearriveerd. T.w.
Jargarethe van Denemar-
s Johan van Luxemburg,
el van Monaco en Prinses
n Egypte.
bekend zal de openings-
ieid van de Olympische
Saterdag a.s. geschieden.
:e groep zal een vlagge
jpen. Ons rood-wit-blauw
stadion worden binnen
door de Zaandammer
ie Wit, de chef d'equipe
zeilteam.
illen in totaal 1850 pers-
ioverslaggevers bij de
:he spelen aanwezig zijn.
ird ervan komen uit het
ld.
Duitse athleten en offi-
i gisteren in Helsinki aan-
Ze wachten daar de
g van het Int. Olymp.
if, of ze mee mogen doen
'inse premier Urhe Kek-
neeft voorspeld, dat de
men Bob Mathias en Mal
d, alsmede de Tsjech Emil
c de grote mannen zullen
van deze Olympiade,
nen is in zijn jonge jaren
bekend athleet geweest,
ld hij het Finse record
ngen geruime tijd met
p zijn naam.
irwachtte voorts, dat alle
che records op vier na
'orden verbeterd,
jn gisteren weer diverse
ïdse deelnemers gearri-
o kwamen met het stoom-
othnia de gymnastiekof-
an. De dames waren op-
over de inrichting van
es.
voetbalploeg In Helsinki.
voetballers zijn op Finse
Met de Convair Pieter de
cwamen onze jongens na
orspoedige reis op het
vliegveld te Helsinki aan.
ster, A. W. Verlegh en
d. Leek vergezelden de
venals onze internationale
echter Karei van der
iet een bus ging de tocht
:ns naar het Olympische
ipyla, waar alles voor de
ers in gereedheid was ge-
De stemming was prachtig
had goede moed voor de
d tegen Brazilië. Juist de
leid omtrent de kracht
tegenpartij is een stimu-
ir ons elftal.
e week inmiddels
poesen was het
>ond hij.
ntwoordde dan ook open
de dames naar het Tehuis
geweest. Je moest eens
jn, die geen ouders meer
i onttrokken. Waar komen
'ehuis kunnen blijven?"
enige belangstelling voor
de schouders op en ver-
:ice Kenyon met een kind
md enkele seconden later,
imerdeur. „Heus, vent, dat
c heb me nergens op vast-
af. Halverwege bleef hij
astberadenheid. Wat Anna
niets, maar ook niets zou
welke vorm ook over het
i de hall te ontfermen.
een aarzelende houding
t kind.
aest echter even langs u
kwalijk dat ik zo vroeg
reng." Ze knikte naar het
Anna ineens vol belang-
(Wordt vervolgd)
DINSDAG 15 JULI 1
PAGINA 5
„Uitgestotenen zijn we, paria's om wie men zich niet bekom
mert. Dat we omkomen in drek en smeer en we deze week
tijdens de warme dagen het middageten konden weggooien,
omdat we door de ondragelijke stank geen hap eten door onze
kelen konden krijgen, is geen verzinsel. Wij, onze zonen en
dochters willen werken, maar de deuren blijven hermetisch
gesloten zodra men het woord „woonwagen" hoort." Met deze
cri de coeur van een bejaarde vrouw, met deze scherpe aan
klacht tegen onze huidige maatschappij, werden we op onze
tocht langs enkele woonwagenkampen ontvangen. We wilden
geconfronteerd worden met het schrijnende leed en de geeste
lijke nood van dit zwerversvolk, dat geestelijk en moreel met
ondergang wordt bedreigd.
Het platteland klaagt over een
woonwagenplaag. Tot voor en
kele jaren werden in vele ge
meenten de woonwagenbewoners
als ongewenste vreemdelingen
over de gemeentegrenzen gezet.
Door dit meedogenloos afschuif
systeem werd dit volk opgejaagd.
Want onder dit volkje zijn vele
armlastigen, die de inwoners tot
overlast zijn, en bij ziekte en so
ciale nood zijn aangewezen op
de hulp van de gemeente waar
zij verblijven. De menselijke, nog
meer de christenplicht gebood
de inrichting van bewoonbare en
menswaardige woonwagenkam
pen. Maar de consequenties daar
van was, dat een goed ingericht
kamp kon, rekenen op een grote
toeloop van woonwagens, met
alle gevolgen van dien. Er ont
stonden er er bestaan thans
nog schrijnende misstanden
en weerzinwekkende toestanden,
die de regering deden besluiten
een staatscommissie in, te stellen,
die dit vraagstuk bezag vanuit
de handhaving van de openbare
orde, gezondheid en zedelijkheid
en vanuit een oogpunt van maat
schappelijke zorg. Zij kwam be
gin 1952 met haar rapport gereed
en voegde daaraan toe een ont
werp van wet inzake regeling
woonwagens. Kort samengevat
houdt dit ontwerp in een trek-
verbod, concentratie van woon
wagens in per provincie aan te
wijzen kampen, behoorlijke ma
teriële voorzieningen en vol
doende toezicht, goede gelegen
heid scheppen voor het onder
wijs van jeugdige woonwagen
bewoners en heel dit vraagstuk
te maken tot rijkszorg.
Aleer dit ontwerp kracht van
wet zal hebben gekregen, zal het
woonwagenvraagstuk als een on
geneeslijke kwaal, welke het
volksleven aantast, blijven door
woekeren. Want er zijn naast
modelkampen, goede kampen
ook verblijfplaatsen zo onvol
doende en slecht, dat mensont.
erende toestanden onvermijdelijk
zijn.
Raalte, wiens burgemeester
deel uitmaakte van de staats
commissie, was aan zijn eer ver
plicht een modelkamp te stich
ten. Voortreffelijk gelegen nabij
een grote verkeersweg, een doel
matige watervoorziening met een
gelegenheid voor het doen van
de was, grote lampen verlichten
ook des nachts het terrein, het
sanitair kan bogen op een doel
matige inrichting, een weide voor
de paarden en wat als het be
langrijkste wordt gezien, dage
lijks toezicht op orde en netheid
en tegen vernielingen. Toch was
het ook hier typerend voor het
karakter van deze zwervers, dat
25 van de 40 woonwagens, welke
daags voor de opening van het
kamp verspreid waren over heel
de gemeente, zich haastten om
over de gemeentegrenzen te ko
men, wijl zij de verplichte op
name in een geordend kamp wei
nig kunnen waarderen en er veel
eer een beperking van de per
soonlijke vrijheid in zien.
Goede woonwagenkampen zijn
ook in Groningen, Leeuwarden,
Amersfoort en zelfs in Kolhorn.
Daar wordt aandacht geschonken
aan de geestelijke verzorging, aan
het onderwijs voor kinderen. In
Groningen bijv. worden van ge-
Zie een zuster te krijgen, was het
magere advies. Maar ook geen
kruiszuster was beschikbaar."
„Moet ik en mijn gezin dan ver
rekken?" was de bittere vraag
van een jonge woonwagenbe
woner. Een weduwe vertelde van
haar zeven kinderen. Twee doch
ters, die lezen noch schrijven
konden, waren inmiddels ge
trouwd. Mijn andere dochters en
zoons, die tenminste enig onder
wijs hebben gehad, kloppen over
al tevergeefs aan om werk. Wij
worden gedwongen in dit kamp
te staan, maar de kermislui wor
den buiten het kamp toegelaten.
Zijn wij minder dan deze? Waar
om niet evenals in verschillende
andere plaatsen toezicht van ge
meentewege? Waarom geen ge
legenheid geschapen dat het twin
tigtal leerplichtige kinderen on
derwijs ontvangt? Waarom niet
een deel van de paardenstal, die
stige woningnood. We zullen er
rekening mee te houden hebben,
dat het aantal woonwagens eer
der toe- dan afneemt. Dit zwer
ven heeft ontegenzeggelijk een
nadelige invloed gehad op vele
dezer mensen, die b.v. regel
matige arbeid in een fabriek
schuwen. Maar er zijn er ook,
die wanneer zij een huisje kunnen
krijgen en geregeld werk, zonder
aarzeling het zwerversbestaan de
rug toekeren. Het zwerversbloed
kruipt waar het niet gaan kan.
Alleen vergaande doeltreffende
maatregelen kunnen voorkomen,
dat een deel van het Ned. volk
terug valt tot een nomaden
bestaan.
In de hopelijk nabije toekomst
gaan we naar goed ingerichte
woonwagenkampen, naar geregeld
onderwijs voor de kinderen der
woonwagenbewoners, naar betere
sociale verzorging. Doch zolang
deze plannen niet gerealiseerd
zijn, is het dringende noodzaak,
dat er in de slecht geoutilleerde
kampen althans iets gebeurt, al
was het alleen op het gebied van
hygiëne en onderwijs.
meentewege de kinderen van het
kamp naar de school gebracht
Daarnaast zijn er ook inrichtin
gen, die alles, maar dan ook
alles te wensen overlaten en
waaraan men liefst zo weinig mo
gelijk kosten wil besteden, omdat
het vraagstuk der woonwagen
kampen op korte termijn een
rijkszaak gaat worden. De be
woners van deze kampen zijn er
het slechtst aan toe. Toch staan
daar altijd wagens omdat in die
streken met de handel nog iets
te verdienen valt. Zulk een
kamp is bijv. in Zwolle, waar de
woordvoerder van de Kath. raads
fractie, de heer G. Vocks, bij
herhaling aandrong op verbete
ring in de daar heersende on
menselijke toestanden.
We zijn er geweest. In de cri-
tiek school geen overdrijving. De
toestand is er erbarmelijk, ja
weerzinwekkend. In dit milieu,
waar alle voorwaarden aanwezig
zijn voor zedelijk verval en het
verlies van het laatste restje
menselijke waardigheid, past geen
menselijk wezen.
We werden vriendelijk ontvan
gen en we aanhoorden het schrij
nend verhaal van uitzichtsloze
jonge levens. De wagens, w.o.
wrakken, stonden in groepen
dicht opeengepakt, ondanks de
ondragelijke hitte. Dat moest wel,
want wanneer deze voertuigen el
kaar geen bescherming bieden
tegen stormen en rukwinden, dan
rolt de wagen naar het aangrem
zende lagere land en slaat over
de kop. Vorige week nog werden
twee wagens door de storm ern
stig beschadigd. De deurloze w.c.'s
zijn niet meer dan lege betonnen
ruimten zonder enige afvoer. De
reiniging komt hier af en toe en
deponeert het vuil op het aan
grenzende weiland voor de vlie
gen, die er zich bij millioenen
opwerpen. Water moet honderden
meters verweg worden gehaald
ook als het vriest dat het kraakt.
Vroeger kwam kapelaan v. d.
Meer hier regelmatig, maar sedert
jaren is dat anders. Er wordt
niets gedaan om het kamp schoon
te houden en de kleuters spelen
er tussen het vuil en de hopen
oude metalen.
„M'n vrouw was ziek en ik
heb twee peuters onder de drie
jaar. Ik kon niet bij de wagen
weg om handel te drijven. Sociale
zaken wenste geen steun te geven.
practisch toch niet gebruikt
wordt, ingericht voor waslokaal
en schoollokaal?
De kwade elementen onder het
trekkersvolk, die veelal de ver
nielingen veroorzaken en de ver
vuiling van het kamp bevorderen,
krijgen geen kans als er toezicht
is.
Toen we zo in het kamp rond
doolden en onze tekenaar zijn
stift over het tekenpapier liet
glijden, haastten verschillende
moeders zich om de half-naakte
lijven van de kleuters te omhan
gen met een schoon bloesje en
zelfs moest de kam eraan te pas
komen, want hun kroost moest
er netjes uitzien op de tekening.
Ze weten mgar al te goed deze
mannen en vrouwen, dat zij niet
allen toonbeelden van orde en
netheid zijn, maar de omstandig
heden waaronder zij moeten le
ven en werken, zijn er dan ook
naar. En het vraagstuk gaat zeer
in het bijzonder ons katholieken
woonwagenbewoners behoort tot
de katholieke godsdienst.
Ongerekend de 400 wagens van
zigeuners, die in 1918 in ons land
verbleven, waren er toen niet
meer dan 300 woonwagens. Thans
zijn er meer dan 2600. Vooral na
de tweede wereldoorlog nam het
aantal woonwagens sterk toe.
In de eerste jaren was in de
losse handel nog wel een boter
ham te verdienen en. velen gaven
gehoor aan hun zwerflust, zij het
ook in afgedankte, gammele wa
gens. Deze gang van zaken werd
in de hand gewerkt door de ern-
MINSTEN/
Geslaagd
WAARLAND Bij het gehou
den eind-examen, dat van 9 Juni
t.e.m. 11 Juli 1952 aan de RKMTS
„St. Virgilius" te Breda plaats
vond, slaagde onze plaatsgenoot
de heer A-C .van Ophem Cz. met
lof in de afdeling werktuigbouw
kunde.
Na afloop van het schriftelijk
examen, hetgeen plaats had van
9 Juni26 Juni bleek reeds dat
bovengenoemde zich niet onge
rust behoefde te maken, voor het
behalen van de eindstreep, met
nog 4 andere candidaten behaalde
hij 9 van de 10 te behalen vrij
stellingen voor het mondeling ge-
deel/te.
Zaterdag 12 Juli j.l. had de of
ficiële diploma-uitreiking plaats
en werd aan 47 candidaten het
einddiploma uitgereikt, waarbij
aan vier, waaronder onze plaats
genoot, het praedicaat „met lof"
werd toegekend.
KAPELAAN OPGELICHT
VOOR TIEN GULDEN
HEILOO. Zo nu en dan
schijnt eer» oplichter, wiens
woonplaats niet bekend is, naar
onze contreien te komen om te
proberen mensen op te lichten
natuurlijk, maar het merkwaar
dige is, dat hii zi.in slachtoffers
slechts zoekt onder de R.K.
Geestelijkheid. Zo ook in Heiloo.
Hij kwam bij een van de Kape
laans op het spreekuur, hing
een geloofwaardig verhaal op,
o.m. dat 'hij een reis naar Heer
len moest ondernemen en of de
Kapelaan hem dan een tientje
zou willen lenen. De handige
knappert kreeg zijn tientje,
maar de goede kapelaan was
het voor altijd kwijt.
Opdezelfde wijze heeft de
man, de Pater Overste van de H.
Landstichting in Nijmegen pro
beren op te lichten, voorts licht
te hij geestelijken op in Haarlem,
(voor f 15) in Bloemendaal, Am
sterdam, Utrecht Den Haag en
Roermond. Hij was al tien keer
wegens oplichting of poging
daartoe veroordeeld. Voor de
Alkmaarse politierechter werd
de elfde veroordeling over hem
uitgesproken: 6 maanden onvoor
waardelijke gevangenisstraf.
Geslaagd
HEILOO. Aan het psycholo
gisch paedagogisch instituut der
R.K. Leergangen te Tilburg
slaagde voor de akte Paedagogiek
M.O. a: de heer J. Winnips te
Heiloo.
V.Z.V.-NIEUWS
'T VELD Zaterdag en Zon
dag j.l. hebben de VZIV-adspiran-
ten deelgenomen aan het VTOS-
jubileum-to urnooi te Warmen-
huizen, en daar ook weer bewe
zen, dat de toekomst van VZV er
niet zo slecht uit ziet. De adspi-
ranten b wisten de eerste prijs
(een medaille) in de wacht te sle
pen. Adsp. A wisten de 2e prijs
te winnen..
Zaterdagavond a.s. speelt VZV 1
■haar laatste nederlaag-wedstrijd
tegen Schagen 1. Aanvang 7 uur.
Voor deze wedstrijd bestaat even-
Wel veel belangstelling. Op het
moment heeft „Grasshoppers" 'n
pracht kans de mooie prijs te
winnen, daar het de enige club
is, die VZV wist te verslaan.
IN de meeste plaatsen ls
het eens in de week
marktdag en zo was het
ook in Pompelmonde, een
klein stadje aan de rivier
de Pompei, heel ver hier
vandaan. Elke Woensdag
in de week stond het
marktpleintje daar vol
met tenten en kraampjes
ën die tenten en kraampjes
zaten weer vol met allerlei
koopwaar. Op de markt
van Pompelmonde kon je
van alles krijgen, zeep
dropjes, sigaren, gebakjes,
jurken, mantels, ballonnen,
ja ik weet al niet wat.
Meestal kon je er ook fruit
kopen. Het heerlijkste sap
pigste fruit, dat je je maar
denken kon. In het voor
jaar waren er al gauw si
naasappels en citroenen en
in de zomer kocht je er
aardbeien, kersen, frambo
zen en bessen. Weet je, bij
wie je mooie bessen kopen
kon? Bij het bessenvrouw-
tje.
Het besserivrouwtje was
bij iedereen bekend. Ze
heette Bessie en ze kwam
nooit op de markt zonder
haar rode pantoffeltjes aan.
„Fijne waar, goeie waar,
de beste bessen bij Bes
sie!" rjep ze dan, zodra ze
in haar tentje stond. Ze
schreeuwde zo hard, omdat
ze bang was, dat de men
sen ander fruit gingen ko
pen. Kersen en frambo
zen zijn ook lekker, zie je.
Bessie moest helemaal al
leen voor zich zelf zorgen
en daarom deed ze haar
uiterste best zoveel moge
lijk fruit kwijt te raken.
Dikwijls was ze kwaad op
Dorus de pottebakker, die
naast haar stond. Want
Dorus schreeuwde al even
hard als Bessie, moet je
weten. Ook Dorus was er
op uit veel te verkopen.
Hij had mooie borden en
heel leuke drinkkommetjes,
maar ja, die hebben de
mensen niet altijd nodig.
Dorus was wel eens bang,
dat hij het niet vol zou
kunnen houden. Soms
kochten de mensen zo
weinigAls hij maar
geld genoeg verdiende om
elke dag brood, melk en
wat aardappels te kopen.
Als dat elke keer nog maar
lukte!
Zo piekerde Dorus af en
toe en nu begrijp je zeker
wel, dat ook hij zo hard
over de markt riep om
klanten te lokken. Niemand
vond dat erg, behalve Bes
sie dan.
„En nou is het uit" zei ze
plotseling kordaat. Ze liep
kwader te maken. „En toch
zul je niet meer zo 'hard
roepen" zei ze nog, terwijl
ze met opgeheven vinger
langzaam achteruit liep.
„Bessie kijk uit, kijk uit!"
hoorde je opeens van alle
kanten roepen, maar het
was al te laat. Het vrouw
tje had in haar boze bui zo
slecht opgelet, dat ze te
gen haar kist met bessen
was gelopen en er achter
over was ingeduikeld!
„Oei," riep ze, „oei oei, help
help!" Een politie-agent
was de eerste, die te hulp
schoot. Hij greep het bes-
senvrouwtje bij haar ar
men en trok haar uit de
f—-
zo maor van haar bessen
wegen stapte Dorus'
kraampje binnen. „Zeg
eens" ibegon ze, „wat is dat
voor geschreeuw? Ik kan
me zelf gewoon niet ver
staan. Doe jij 'het maar wat
minder, vrind pottebak
ker." De pottebakker keek
het kleine vrouwtje met
'haar rode mutsje en haar
rode pantoffeltjes verbaasd
aan. „Dag buurvrouw"
groette hij toen, „schreeuw
ik te hard? Tja, dat is
misschien wel waar, maar
als ik het zachter doe,
hoor ik de 'hele dag: „mooie
waar, fijne waar, de beste
bessen bij Bessie". Een
paar omstanders, die ge
luisterd hadden, begonnen
vrolijk te lachen, maar Bes
sie zelf werd er niets vro
lijker van. Ze werd er juis'
bozer om! „Akelige nare
pottebakker" riep ze „moei
je mij het leven zuur ma-
kon en nog uitlachen op de
koop toe?" „Ik lach 'hele
maal niet" antwoordde dr
pottebakker „en bovendien
wil i'k ook graag verdie
nen." Hij bleef er heel
kalmpjes ibij, hoewel Bessie
hem zo maar een akelig
nare pottebakker had ge
noemd. Maar juist dat ge
duld van die goeie potte
bakker scheen Bessie steeds
rode bessenmassa. „Oei"
klaagde Bessie, „wat moet
er nu met mijn mooie rok?
Vanmorgen schoon aange
trokken. En wat moet ik
met mijn lekkere verse
bessen? Kapot, allemaal
kapot".
„Maak er .bessensap van"
riepen de mensen en.
dat was niet eens zo'n gek
idee. „Dat zou kunnen" zei
Bessie, maar waar moest ze
stevige 'kannen vandaan
halen om het vocht in op
te vangen? „Je buurman de
pottebakker leent er wel
een paar" werd er geroepen
en werkelijk, Dorus kwam
met drie 'koele kannen aan
gelopen!
BINNEN een half uur
had Bessie heerlijke
bessensap gemaakt. De
buurman aan de andere
kant, die kruidenier was,
ïad suiker geleverd, zodat
er niets op Bessies bessen
sap viel aan te merken. Ze
was net zoet genoeg, net
rood genoeg, net pittig ge
noegAls ik nu alleen
nog maar een andere rok
aan had" zuchtte Bessie,
„zou ikzou ik het vra
gen?" Ze trok de stoute
schoenen aan en vroeg Do
rus, of hij even op haar
tentje wilde passen. „Dat is
best!" lachtte die goedmoe
dig, en bij zich zelf dacht
hij: „Dat is eigenlijk net
wat ik hebben moet."
Wat deed die goeie Do
rus, toen Bessie weg was
voor een schone rok? Hij
begon weer te roepen, maar
het ging nu niet speciaal
over leuke drinkkommetjes
of over fonkelende bessen
sap, maar.... over allebei
tezamen. „Komt het zien,
komt het zien!" riep Dorus
„en.komt het proeven".
De fijnste bessensap van
Bessie uit Dorus drinkkom
metjes. Vijf cent per kom,
een verrukkelijke verfris
sende drank op zo'n warme
dag als vandaag. Ja, diièr
hadden de mensen wel oren
naar. Lekkere bessensap uit
een koel kommetje! „Geef
mij maar een kommetje sap,
en mij een" hoorde je al
spoedig overal en Dorus
glunderde.
Toen Bessie terugkwam,
wiet ze werkelijk niet, wat
ze zag. „Ben je bessensap
aan' het verkopen?" vroeg
ze verrast. „Jawel" zei Do
rus, „uit mijn kommetjes en
de zaken gaan goed, hoor."
Er werd die dag behoorlijk
verdiend en je begrijpt ze
ker wel, dat Bessie en Do7
rus 's avonds een plannetje
maakten. „We doen het
voortaan elke week op die
manier" zeiden ze „met zijn
tweeën gaat het veel beter."
Zo 'gebeurde het en heus,
Dorus en Bessie kregen
beiden een goed bestaan.
Toen de zomer om was en
de eerste frisse herfstdagen
kwamen verkochten ze
warme chocolademelk. In
de winter maakte Bessie
lekkere gloeiende anijsmelk
en in het voorjaar deed ze
■gezond citroensap en si
naasappelsap in Dorus'
kommetjes. Altijd hadden
ze iets lekkers te drinken
en altijd werd er goed ver
kocht.
„Gelukkig maar, dat jij
op dat prachtige idee bent
gekomen" zei Bessie wel
eens tegen Dorus, maar dan
antwoordde de pottebakker
steevast: „Gelukkig maar
dat jij die keer in de kist
met 'bessen bent gevallen,
anders had ik dat mooie
plannetje nooit 'kunnen ver
zinnen!"
GOEDE WEDSTRIJD
'T VELD. VZV vervolgde
Zondag zijn serie nederiaagwed-
strijden met een ontmdeting te
gen DTS uit Oudkarspel. Ook
deze withemden konden de thuis
club geen nederlaag toebrengen.
Het werd een 44 gelijk spel,
na een uitstekende wedstrijd van
beide zijden.
VZV had doelman Smit ver
vangen door Veldman, terwijl bij
DTS de ex-Plevoman De Jager
opgesteld stond als middenvoor.
Al direct werd van beide zij
den de zaak flink aangepakt en
het was VZV, dat het eerste
mochit doelpunten. W. Groen was
de maker ervan. Doch DTS dien
de van repliek. De rechtsbuiten
scoorde nog voor rust de gelijk
maker. In de tweede helft brak
de doelpuntenlawine los. VZV,
dat met de wind in de rug speel
de, nam wederom de leiding,
toen Bakker een pass van Groen
uitstekend benutte. En juist als
voor de rust kwam DTS spoedig
met die revanche aandragen.
Weer was het de rechtsbuiten,
die gelijk maakte en even later
slaagde De Jager erin zijn nieu
we club de leiding .te geven.
Andermaal werd het echter ge
lijk; de VZV rechtsbuiten kreeg
van Groen zo'n mooie kans, dat
hij niet missen kon. (33). Een
lichte overtreding van Leegh-
water juist buiten het strafschop
gebied gaf DTS gelegenheid via
een goed genomen vrije schop
de stand op 4—3 te brengen.
Met nog een kwartier te spelen
leek een Oudkarsoelse zege aan
staande. Doch VZV zette de tan
den op elkaar en doelman v. d
Hov-e moest tweemaal achtereen
redding brengen. De derde maal,
na een combinatie tussen Bak
ker en Wijnker, kon hij het
harde schot van Groen, die de
bal fraai aangegeven kreeg, niet
meer keren (44). Zo werd het
gelijk na een spannende strijd.
DOOR HET VENSTER
Dezer dagen was ik op een
vergadering, waarin plannen
werden gemaakt voor de vie
ring van de driehonderdste
sterfdag van Leonardus Ma-
rius, de energieke pastoor van
het Bagijnhof, die Amsterdam
in de tijd van de vervolging
geleid heeft naar haar gouden
eeuw van katholiek leven..
Naar aanleiding van deze
herdenking merkte een van
de leken op, dat het volk over
het algemeen weinig diepe
dankbaarheid voor het werk
van de priesters toonde. Men
had, zoals ook voor Marius,
veel kritiek en men vergat
te overdenken, wat door hem
tot stand werd gebracht. Deze
man had gelijk: ook nu staan
we dikwijls zo tegenover onze
geestelijke leiders. Is deze
korte herinnering aan een
man van formaat niet vol
doende om onze kritiek te
matigen en onze waardering
te versterken?
SACERDOS.
(Van onze speciale verslaggever)
De penetrante geur van duizenden huiden, opgeslagen in
enorme loodsen van leerlooierijen, dreigde ons onpasselijk te
maken. Een goli frisse lucht, die door een openzwaaiende deur
ons toestroomde, ondergingen we telkens weer als een welis
waar korte, maar daarom niet minder opmonterend stortbad.
Huiden roken we, droog en nat, in kalkputten of traag rond
wentelende enorme trommels, gelooid en geschaafd, geverfd en
gedroogd, opgespannen op schotten en gekneld in zware
hydraulische persen, die eigenaardige, weeë lucht bleef ons
Vervolgen. En toen opeens, temidden van kolossale stapels
huiden in mindere of meerdere mate op weg om leer genoemd
te worden, dachten we aan de Eskimovrouwen, wier taak het
is net zo lang op zeehondenvellen te kauwen, totdat ook deze
leer genoemd kunnen worden Als men nu bedenkt, dat
in 1950 alleen in ons land ongeveer 40.000 ton huiden zijn ver
werkt, om aan de vraag naar leer te kunnen voldoen, dan
kunnen zeker de vrouwen in ons land niet dankbaar genoeg
zijn voor de opgang der techniek, welke ook het leerlooiersvak
eigen geworden is.
was precies het omgekeerde het
geval. En uit gesprekken, welke
wij met vooraanstaande indus
triëlen hadden, bleek ons zonne
klaar, dat men met dit resultaat
nog allerminst tevreden is. De
Nederlandse schoenindustrie heeft
een goede naam in het buiten
land. En daar zal men met voort
varendheid gebruik van weten te
maken.
Enorme kapitalen
Een der grootste risico's, waar
mede de leerlooierij te kampen
heeft, is de onzekerheid ten aan
zien van het prjjsverloop. De
grondstoffenvoorziening maakt
het noodzakelijk enorme bedra
gen te investeren. Immers: de
huiden worden voor een groot
deel in Zuid-Amerika aangekocht,
zodat met de aanvoer geruime
tijd is gemoeid. Daarenboven
vergt de bereidingsduur van huid
tot leder ongeveer drie maanden.
Als men hierbij bedenkt, dat in
de zgn. Korea-periode de prijs
der huiden opliep tot f 100.-, ter
wijl hij nu weer tot f35.- is ge
daald, dan is het duidelijk, welke
enorme risico's ook door deze tak
van industrie gedragen moeten
worden.
Meer en beter leer
Het ligt voor de hand, dat
iemand, die, om het nu eens po
pulair uit te drukken, „met leer
is groot gebracht", bepaald ge
kant is tegen „spekzolen". Als
hij iemand op zo'n bijkans cen-
timetersdikke weke laag ziet
voortdeinen, heeft hij maar één
Als op 21 Juli a.s. te Utrecht
de Beurs voor leder, schoenen en
lederwaren geopend wordt, dan
vindt men daar in 465 stands de
fraaiste en smaakvolstte exem
plaren tentoongessteld van vak
manschap uit binnen- en buiten
land. Het zijn alle producten van
jarenlang experimenteren, zowel
practisch als wetenschappelijk.
Aan dit laatste heeft vooral het
stituut van de Nijverheidsorga-
te Waalwijk gevestigde Lederin-
nisatie voor Toegepast Natuurwe
tenschappelijk Onderzoek waar
devolle bijdragen geleverd.
Van oudsher is de Langstraat
het gebied, waar in ons land het
looiers- en schoenmakersvak is
gevestigd. Het schoenbedrijf wordt
dan ook in hoofdzaak in kleine
fabrieken uitgeoefend. Er zijn
enkele fabrieken met meer dan
100 arbeiders. In 1951 bedroeg de
productiecapaciteit 1.750.000 paren
per maand.
Weliswaar is sindsdien de pro
ductie iets teruggelopen, maar al-
emeen neemt men aan, dat deze
laling haar dieptepunt heeft be
reik en dat een nieuwe pariode
van opleving zal worden ingeluid.
Hierbij wordt in het bijzonder
aan een vergroting van de moge
lijkheden op exportgebied ge
dacht. Overtrof in de jaren voor
de oorlog de invoer de uitvoer
met ruim 1.000.000 paren, in 1951
verlangen: dat alle schoenen cen
timeters dikke leren zolen had
den! De heer L. Uytendaal uit
Rijen is zo iemand. Als voorzit
ter van de Stichting „Meer en
beter leer" doet hij al het moge
lijke oph et oeroude product te
propageren tegen de nieuwighe
den van de laatste tijd. In deze
actie zullen ook binnenkort de
schoenmakers betrokken wordne.
Enerzijds zal gepoogd worden de
prijs van de reparaties omlaag te
brengen hoewel handenarbeid
betaald dient te worden ander
zijds wordt overwogen de kern-
zool dat is het puikje van het
puikje van een speciaal stem
pel te voorzien, zodat het publiek
weet, dat het inderdaad waar
voor zijn geld krijgt. Wij, die
voor enkele dagen alle leer leer
noemden, weten nu uit eigen
aanschouwing, dat er leer èn leer
bestaat. En ieder, die deze „we
tenschap" ook tot de zijne wil
maken, bezoeke de komende le
derbeurs te Utrecht.
(Advertentie)
H
Jl
Hedenmiddag 4 uur;
(Elefantboy)
aan
Entrée 25 cent; ook
aan de Cort v. d.
Lindenkade.
Hedenavond;
van Sursum Corda,
Oudorp en Eensge
zindheid, Egmond.
De 6000ste en 7000ste bezoe
ker wacht 'n VERRASSING
op Muziek-podium
op het weergaloze
Donderdag 17 Juli a.s.
7.15 uur
Terrein Westerweg
50 ct.: tribune 90 et.