Ondanks voorsprong door Jan van Roessel Nederland toch nog naar debacle „Wonderland" lokt de jeugd naar echt kinderparadijs Fonkelnieuw zwemstadion reeds druk trainingsoord Nederlandse hockey-ploeg in elk geval in de prijzen Jloisefótaatjes en JloMe /5Laadjeó Bewondering voor Amerikanen beweren India en Pakistan Initiatiefdat waard is om overgenomen te worden Onze vloot en die van anderen DONDERDAG I 7 JULI 1952 PAGINA B [SVER WACHTING ïld door het K.N.M.I. te geldig van Donderdag- Vrijdagavond: VERANDERING TEMPERATUUR zwaar bewolkt met in len van het land enkele buien. Vannacht weinig >rgen overdag overwe- ige Westelijke wind. verandering in tempera- zon op 4 41, onder 20.50; 0.51, onder 18.59. it-ifd maar ruxie JD AAN ZEE Twee ven in Egmond aan Zee ltjjd ruzie. Iedere keer •r beledigingen over en :hreeuwd, er wordt ge- n gesard, totdat de een van heeft en de ander echtbank sleept. Op een g in April, 's morgens i uur begon het gekra- Suurvrouw kwam aanlo- zegge en schrijve 6 ca- ons kaas en nog wat op wilde een steegje indui- uist op dat moment werd weg versperd vanwege msteel, van haar vijan- mee ze een paar klappen >ofd kreeg, zodat de dok- te pas moest komen, arie krammen de hoofd- hechten. De schuldige, V.-G. kreeg hiervoor van flO.— en moet te ilen de civiele vordering voor het opstomen van tel, die met bloed werd kt, zomede van 24 ct. met bloed bevlekte ca- i 35 ct. voor het bedor- e kaas. LA FRANCE" OP ►HANNA'S HOF MCUM Dezer dagen tallen francaises op het s Hof ontvangen welke r dagen een gym demon- illen geven op het Vitesse 1 tal gymleden van Vi- •mde een erehaag waar ksters "tussen door schre- °raf gegaan door een die fier de vaderlandse met zich droeg. 3 de begroeting waren di- itoriteiten aanwezig t.w. "'nSa, Dr. de Jongh, de ?n Mw. Verhoef-Defourny :er N. Stieme'r, de voor- n 4e V.V.V. en de heren n J. Heideman, beiden genwoordigers der plaat middenstand. De heer voorzitter van Vitesse eling sprak een woord kom. indigde zijn welkomst- iet „Vive la France, Vive Departementale la Tour- i roch iebib I iot heek ÏICUM. - In de parochie ia ten Hemelopneming te is een bibliotheek opge- evestigd in de Kantoor del Bakkummerstraat 54. iliotheek ijs dagelijks ge let leesgeld is vastgesteld nt per week en per boek. n voorziene bibliotheek m de 3 maanden aange- >e commissie vertrouwt t de Katholieken er ruim van zullen maken, mor een mooi en goed ir de Parochie-bibliotheek aonstelling V.G.L.O.- school STER. De leerlingen VGLO-school houden een tentoonstelling van al het ,'edaan in het bijna afgelo- Joljaar. stevig gearbeid, want iets rs moest er dit keer uit- latste weken vooral is er werkt. :an de resultaten bewon- i de O. L. Vr. v. Lourdes- lagmiddag 26 Juli a.s. is oonstelling geopend van r en Zondag 27 Juli na de H. Missen en 's middags uur. USPATRON AAT EEN DAGJE UIT ISTEREen dezer dagen t bt. Aloysiuspatronaat uit iren. Het doel van de reis noorl waar men zonder eking arriveerde. Aller- erd de speeltuin met een vereerd terwijl daarna op isveld naast de speeltuin tjj voetbal werd gespeeld ie potverteerders iri de enige spelletjes hadden gingen ze voldaan maar n op huis aan. LIJKSE EXCURSIEDAG VAN DE LT.J. ISTER Eind vorige On de LTJ-leden weer op s geweest. Met grote snel- ig het op Scherpenzeel iar een landbouwconsu- s naar een wisselbouw- zou geleiden. Nadat in iberg het bedrijf bezichtigd erd in Grave de inwen- ms versterkt. Hierna werd fabriek in Best bezichtigd, gweg ging over Den Bosch icht naar de Beemster te met al was het een ag waarvan de leden veel kunnen leren. K. Tuinbouwschool WAARD Op de R.K. iwschool alhier zijn 19 ;en bevorderd v. d. Ie naar Klasse (3 werden niet be ll. Van de 2e naar de 3e 17 leerlingen (5 werden vorderd). Van de 3e naar :lasse 15 leerlingen. Hier alle leerlingen bevorderd, otaal aantal leerlingen bij mg van het schooljaar bedraagt: 2e klas: 24, 3e 7, 4e klas: 15. ezetting van de le klas is it bekend, daar zich hier- og leerlingen kunnen op- oij het hoofd der R.K. uwschool, de heer C. - J. >m, Middenweg 466, Heer aard-Noord. WAAR ZIJN DE GOALS GEBLEVEN? Bovenstaande vraag rijst bij ons op, wan neer wij hier de leden van de Nederlandse Olympische voetbal ploeg op het oefenveld te Helsinki de „Kicks" zien aantrekken. V.l. n.r. van Schijndel, Mommers, Wiertz, Al berts, van Roessel, Biesbrouck, Terlouw, van der Kuil, van der Gijp en achteraan staande Clavan. (Van onze speciale verslaggever) TURKU, Woensdagavond. H-O-L-L-A-N-D, Holland spreekt 'n woordje mee. Het kleine, maar dappere legioen weerde zich uitstekend, vooral dat eerste kwartier. Met gestrekte wapens lanceerde de Oranje-vuurlinie de ene stormloop na de andere op de Braziliaanse veste. Eén doelpunt was het resultaat en toen leek de Nederlandse ploeg eigenlijk regelrecht op de zege af te stevenen. Leek.... want na de gelijkmaker, kort daarna gevolgd zelfs door een strafschop en drie minuten later nog een treffer, schrompelde Oranje ineen tot een derde rangs amateur- landje. De veel soepeler draaiende Braziliaanse machine kende geen genade meer. BRASIL, brasil, het dolle Zuid-Amerikaanse legioen kende zichzelf niet terug. Amper een royaal kwartier geleden stil en bedrukt; nu schorgeschreeuwd en dronken van vreugde. Toen tenslotte de parmantige scheidsrechter Bernardi voor de laatste maal de fluit hanteerde <gingen met gebogen hoofd elf knapen het veld af, zich bewust van hun onvolkomen heden. Nog wat onwennig, ietwat jongensachtig bleu bovendien, waren de roomkleurige Zuid- Amerikanen van start gegaan. Amper was de eerste aanval ge lanceerd of rechtsbuiten de Fa- ria maakte hands. Het werd de stoot voor een hevig offensief van de Oranjehemden, uitge voerd in een genadeloos, maar tevens ook eigen krachten slo pend, hoog tempo. Een hoek schop was het eerste resultaat. Een tweede volgde onmiddellijk er na. Mommers had na een complete aanval de bal uitste kend voorgezet. Bennaars zette met z'n hoofd nog meer vaart achter de bal, maar een kat achtige sprong van Cayalheiro, (Van een onzer speciale verslaggevers) HELSINKI. Vlak achter de grote open tribune van het Olympisch Stadion is op een met sparren en dennen begroeide rotsachtige heuvel het zwemstadion gebouwd. Reeds in 1939 was men, als voorbereiding voor de Olympische Spelen, die in 1940 te Helsinki zouden worden gehouden, met de bouw begonnen, maar ook hier brachten de oorlogsjaren gTOte stag natie en pas in 1946 kon de eerste zwemmer van het bad gebruik maken. Naast het grote bassin, 50 m. lang, 20 m. breed en 2 m. diep, waarin 8 banen kunnen worden uitgelegd, is een springbassin gebouwd van 20 bij 20 meter. De springtoren met twee 3 me ter planken, van verschillende veerkracht, een platform van 5 meter en een van. 10 meter hoog te, is met zijn fraaie wit-beton- nen constructie een sieraad. In het grote bassin zullen de wa- terpolo-wedstrijden worden ge speeld waarvoor een veld van de maximale afmetingen (30 x 20 meter) zal kunnen worden uitgezet. Een ultra moderne verwar mingsinstallatie houdt de tem- peuluur van het glasheldere wa ter op maximaal 21 graden, het geen ruim voldoende mag wor den geacht voor iedere deelne mer of hij nu uit Zweden, Zuid- Afrika, IJsland of Indonesië komt. De bassins met hun brede be tegelde perrons zijn omgeven door hoogopgaande tribunes, waarop totaal 10.000 toeschou wers de wedstrijden zullen kun nen volgen. Op de hoofdtribune die een capaciteit heeft van 2000 personen, zijn de plaatsen voor eregasten, pers en radio onder gebracht. Er wordt getraind. Ieder land heeft, naar gelang de omvang van de teams, een bepaalde tijd voor de oefenin gen toegewezen gekregen en aan het schema, dat voor elke dag gevarieerd wordt opgemaakt, wordt streng de hand gehouden. Voortdurend zijn er talrijke toeschouwers op de tribunes aan- weiig en vooral de Amerikanen trekken veel belangstelling. En geen wonder, want wat mensen als Cleveland, Thoman, Taylor, Scholes, Konno en Stack laten zien, om de snelle slanke Ame rikaanse meisjes en in bijzonder de schoonspringsters Pat McCor- mick, June Stover en Zoe Ann Olsen laten zien, is verbazing wekkend. „It's time for the United Sta tes to leave the water" klink het dan door de luidsprekers en on middellijk daarop: „Australia can take lanes ons. two and three". De Amerikanen, allen ge kleed in blauwe nylon broekjes en de meisjes in badpakken van hetzelfde materiaal, maken nog gauw een laatste start en ver dwijnen dan in de kleedkamers. Een minuut later klinken weer de commando's van de kant, maar nu uit de monden van an dere trainers en bestemd voor de achtvoudige wereldrecordhou der John Marshall en zijn land- Senoot John Davies. Zo gaat het e gehele dag door en zo zal het blijven gaan tot voor de eerste maal in de Olympische Spelen 1952 het „op uw plaatsen" over het water zal klinken ten teken, dat de strijd om de titels en de medailles in het zwemstadion is begonnen. gevolgd door een bliksemsnelle handbeweging deed de bal over de lat zwiepen. Nog was Ben- naars niet uitgeraasd, de voor zet van v. d. Kuil vloog met verschrikkelijke vaart tegen het lichaam van Boach, een derde corner in de eerste vijf minuten opleverend. Cayalheiro's lange, grijpgrage en vooral trefzekere handen voorkwamen echter ver der onheil. Oranje zette door. Een snelle uitval had Kraak even aan het werk gebracht, onmiddellijk ech ter werd van Roessel weer ge lanceerd, Mommers snelde door op de kopstoot en schoot op de Braziliaanse veste. Weer kwam echter het lichaam van Cayal heiro in de baan van de kogel, opnieuw, nu door Clavan, telde Nederland een corner bij z'n totaal op. De zesde in zes mi nuten. Dat was de kans. De steeds meer verslappende en vooral ge demoraliseerde Brazilianen lie ten de ruimte vrij. Tegen zulk een overmacht, vooral echter tegen zulk een duivels geweld waren deze lichte schooljongens niet opgewassen. Kwistig strooi de Van Roessel z'n passes. Steeds weer echter trof hij naast zich hard werkende, maar onzuiver spelende binnenspelers: Bennaars en Mommers. Maar ook bij z'n eigen werk had Van Roessel toen de pech, die op de duur het eigen spel gaat remmen. Zo kon Cayal heiro in uiterste nood alleen maar redding brengen door de bal nog van het hoofd van de Tilburgse en nationale aanvals leider te stompen. Meer stuwkracht. Nog ging Nederland door. Wiertz en Biesbrouck stuwden de aanval op tot nog groter élan, met alle geweld aandringend op een beslissende voorsprong. On vermurwbaar stond daar echter ook de lenige Cayalheiro, eens zich moedig stortend op de reeds in schiethouding zijnde voeten van de naar binnengestormde v. d. Kuil, even later wanhopig duikènd naar een schroeiende kogel van Jan van Roessel. Cayal heiro greep mis, de bal scheerde echter rakelings over de lat. Toch kon een doelpunt niet uitblijven. In grootste verwar ring had de Braziliaanse achter hoede z'n toevhicht gezocht tot talrijke overtredingen en vooral Van Roessel, niet alleen de ac tiefste, maar hovenal de gevaar lijkste man, kreeg het zwaar te verduren. De Tilburger nam wraak, sportieve wel te verstaan, want uit een vrije schop, even buiten het strafschopgebied, ko gelde hij de bal verschrikkelijk hard en glaszuiver tegelijk in de benedenhoek. Nederland leidde. Dat begon dus inderaad op een overwinning te lijken. Ook al omdat de Brazilianen bij hun schaarse aanvalsstoten meestal strandden op het listige buiten spelvalletje, door Terlouw opge zet. Nog steeds bleven ze mis tasten op het Nederlandse spel, dat v»oral via Van Roessel in de lengte geleid werd. Geen wonder dat het Nederlandse of fensief voortduurde. Snel, soms zelfs verrassend goed, combine rend trok men ten aanval. On zuiver afwerken en een grote dosis pech op beslissende mo menten stonden echter doelpunten in de weg. Ook na de gloeiende kopbal van Bennaars uit een pass van Van Roessel, die Cayal heiro tot een indrukwekkende safe noodzaakte. Nonchalance. Nog steeds had de Nederlandse achterhoede het niet moeilijk. Steeds maar weer in de breedte combinerend probeerden de Bra zilianen het getij te doen ke ren, steeds echter ook konden Biesbrouck en Wiertz reeds een ontijdig einde en anders in laatste instantie de verdedi ging, de aanvallen ongedaan ma ken. Het groeiende superiori teitsgevoel leidde echter tot non chalance en dat kostte Nederland de toen waardevolle voorsprong. Ietwat grootmoedig schonk Nederlands defensie de Brazilia nen de eerste corner. Zes hadden de Oranjehemden zelf reeds ge forceerd, waasom de roomkleu rige tegenstanders er niet eentje gegund? Gegund? Het werd fa taal, want hoewel Kraak in eerste instantie de bal wegwerkte, de achterhoede het leer overnam, was linksbinnen Barboza er als de kippen bij om het leer meteen te retourneren, 1I. Meteen veerden de Zuidameri kanen op uit hun depressie. Technische meerderheid en voor al een schier onbegrensd sprint vermogen was te veel voor de nog wat onthutste Nederlandse defensie. Als uiterst redmiddel om niet draaierig te worden van het behendig en elastisch gema noeuvreer veroorzaakte men een strafschop. Rechtsbinnen Neto kende toen geen genade met Kraak. Dat was in de 32ste mi nuut. Drie minuten later stond de Nederlandse nederlaag eigen lijk reeds vast. Razend-snel was de Braziliaanse voorhoede in solo-actie gezamenlijk naar voren gehold, voor Kraak het zich kon realiseren had Weto hem reeds verschalkt, 13. Was er hoop? Rustige beschouwingen, in de rustperiode deden ons tot de overtuiging komen, dat er toch eigenlijk nog niet verloren be hoefde te zijn. Was nu dat Bra ziliaanse spel van het laatste kwartier van zulk een onover trefbare klasse? Geenszins. Ze ker technisch was er een zekere overmacht, individualistisch zelfs een zeer grote, maar het ploeg- verband dan? Dat bezat Neder lands elf toch veel meer dan de Braziliaanse studentenploeg. Juist dat ploegverband bezorg de Nederland echter in de twee de helft een op een debacle ge lijkende nederlaag. Want tegen de verbluffende start van de Zuidamerikanen na de hervat ting stelde Oranje een schamel, zelfs soms kinderachtig spelletje, van een volkomen rammelende ploeg, die steeds meer gebre ken ging vertonen. De achterhoede stapelde fout op fout, het plaatsen werd steeds onnauwkeuriger, de uitvoering van het systeem soms ten hemel schreiend. En van de aanval bleef ook al door het steeds meer falen van de binnenspelers, geen spaan over. Cayalheiro kreeg z'n eerste schot na negen minuten te verwerken. Van.... Joop Oden thai! Kansen voor beide. Prompt leek het er op, dat Brazilië een niet meer te over bruggen voorsppng zou nemen, want rechtsbuiten de Faria stormde alleen op Kraak af. De kogel werd echter gestuit op de borst van de Stormvogelman. Het inspireerde de Nederlandèrs zo waar, want het leek er plots weer op of de cadans van de eerste twintig minuten hervon den werd. Van Roessel kogelde in vrije positie hoog over de lat, Bennaars schoot even later in de handen van Cayalheiro. Aan de andere kant presenteerde Terlouw linksbinnen Barboza 'n scoringskans, zoals de Nederlan ders in geen maanden gehad hadden. De vurige Zuiderling schoot echter meters langs het doel. Weer probeerde Oranje het. Bennaars. bezield met het hei lige Olympische vuur, zwoegde, rusteloos zoekend naar openin gen in de zekere en trapvaste Braziliaanse defensie. Hij vond er eentje, lanceerde onmiddellijk van der Kuil, prompt volgde een venijnig priemende kogel, maar de lat kwam Cayalhëiro te hulp. Inmiddels gingen beurtelings enkele Brazilianen tijdelijk bui ten de lijnen om even opgeknapt te worden en in dezelfde ogen blikken richtte de nerveus ge worden Van Roessel onzuiver. Oranje's kansen waren verkeken. Zeker werd de nederlaag en kele ogenblikken later. Een on verwachte uitval bracht links buiten Moreira na een lange solo-ren alleen voor Kraak, laag scheerde de bal over de piep jonge grasmat. Kraak was reeds geslagen, Alberts miste eveneens en het was 41. De rest van de tijd gaf de Brazilianen de ge legenheid de armoe van het Ne derlandse voetbal eens te tonen, (Van een onzer speciale verslaggevers) HELSINKI. Hei Belgische hockeyteam zou op de a.s. Olym piade te Helsinki wel eens voor een verrassing kunnen zorgen. In 1948 scheen het alsoi het elftal toen reeds voor een sensatie zou zorgen, doordat het kort na de aanvang een voorsprong op Pakistan nam en deze tot kort voor het einde wist te be houden. De trainer Georges van den Bempt heeft de spelers dit jaar in topvorm gebracht en hij" is vol vertrouwen. De leider van het Pakistaanse De hockeyers uit India en Pa kistan, de traditionele winnaars van de gouden en zilveren me dailles in Olympische hockey- tournooien, herinnerden eraan dat Engeland het vorige jaar nog door de Belgen werd verslagen. „Maar", brachten de Belgen naar voren, „de Engelsen spelen dit jaar veel beter" De coach van het Indische hockeyteam, Harbail Singh, zei, dat hij voor de Belgen zou dui men, maar voegde eraan toe dat het hem niet zou verwonderen, als de Indiërs in de halve finale Engeland en in de finale Pakistan of Nederland als tegenstander zouden krijgen. India is reeds Olympisch kampioen sinds 1928. zoals eens Sa,o Paulo in Amster dam gedaan had. Dat Neto nog een vijfde doelpunt scoorde Kraak greep er niet eens naar hinderde niets en niemand meer. DE UITSLAGEN VAN VANDAAG Voetbal Luxemburg-Engeland 53 (na verlenging) Egypte-Chili 54 (na verlenging) Nederland-Brazilië 15 Italië-Ver. Staten 8—0 Hockey Frankrijk-Italië 50 elftal, Basir Ali Skaikh, verwacht dat India, Pakistan en Nederland de medailles zullen meenemen, maar voegde eraan toe: „India en Pakistan zijn gewend op harde grond te spelen. Als het geduren de de wedstrijden gaat regenen, waardoor de velden nat en glad worden, kan er van alles gebeu ren. Het zou een handicap voor ons en een voordeeltje voor de Europese elftallen betekenen. Zoals bij vele andere ontmoetin gen voor de Olympische titels, weten we van de Duitsers niets. Zij zouden voor een verrassing kunnen zorgen", zei Ali Shaikh. „We weten niets van hun kracht" Hoe het weer ook zal worden, de Mohammedaanse athleten uit het Verre Oosten zullen het op de Olympische Spelen in Helsinki gemakkelijker dan in Londen hebben. In 1948 viel de Mohammedaan se vastenmaand, Ramadan, in het midden van de spelen en sommige van de Mohammedaanse deelne mers hielden zich aan de strenge regels, welke hen verbood bij daglicht te eten. Dit jaar is Ramadan voorbij, zo dat zij niet 's nachts al hun maal tijden zullen moeten nemen; dit zou verder dit jaar wel lastig ge weest zijn, want in Finland duren de nachten 's zomers slechts drie uur. (Van onze verslaggever) AMSTERDAM -Het R.A.I.-gebouw heeft de laatste tfjd al heel andere gebruiksvoorwerpen binnen zijn muren gehad dan de automobielen en rijwielen, waarvoor het eigenlijk bestemd is. Resideerde er niet kort geleden nog Vader Rijn en liet Prins Bernhard er bij de opening van de tentoonstelling „Film en Foto" nog niet zo-pas een paar honderd exclusief-geselecteerde genodigden echt naar het vogeltje kijken? Dan zal het U nu niet verwonderen, dat de R.A.I. in de komende vacantiemaand één grote speeltuin is geworden. Wie met z'n roerige kinder schaar eenmaal de toegangspoor ten van de R.A.I. is gepasseerd, zal het met ons eens zijn, dat de naam „Wonderland" niet slecht gekozen is. Het moet gek gaan, als binnen één minuut de bengels niet de he nen hebben genomen en in de enorme ruimte aan het dwalen zijn gegaan rond en in al de heer lijkheden, die er zijn uitgelegd en opgesteld. En het mooie van „Wonderland" is, dat je het niet bij kijken-alleen hoeft te laten. De jongens en meisjes mogen nog overal aankomen óók! Het is daarom wel uitkijken ge blazen voor de bezadigde wande laar. De spruiten rijden er rond in miniatuur-autootjes, ze slingeren er op tientallen schommels, ze la ten modelvliegtuigen met benzi nemotoren aan een touwtje rond vliegen, ze roetsjen van glijbanen DE BARON IN KOETSHUIS HET Het roemruchte slot van Zuilen is als mu seum ingericht en de waardevolle schatten, welke er in te zien zijn, komen nu te kijk voor een ieder, die een paar dubbeltjes wil betalen. De baron van Zuilen kan dit rijke, machtige huis, waarin een oud geslacht edel en trouw grote din gen heeft bewaard, niet langer bewonen. Vanwe ge de hoge fiscale lasten. Hij had het kasteel met zijn kunstschatten kun nen verkopen, maar dat heeft hij niet gedaan. Hij liet het in een stichting onderbrengen en nu kan het als geheel voor de natie worden bewaard. De baron zelf gaat in 't koetshuis wonen! Hij breekt dus in zekere zin met de traditie van eeuwen, want het ge slacht der van Zuilens en hun nazaten schonk aan het land roemrijke regenten, generaals, ge zanten, rechters en ma gistraten. De laatste van het geslacht woont in het koetshuis! Denkt er even over na en wordt er stil van. Maar overweeg dan ook de woorden van de laatste erfgenaam, baron van Tuyl van Seroosker- ken van Zuilen, die zei: ik hoop, dat mensen, die hier komen, iets zullen meenemen uit de rijke bron van inspiratie, wel ke hier zo lang gevoed is en gevloeid heeft. Iets waarmee het land ge diend kan worden". Dit betekent, dat een rijk cultureel bezit thans in dienst staat van het ge hele volk. Ook iets om over na te denken Boemerang De boemerang, dat was het woord, dat in de ver kiezingsdagen nogal eens gebruikt werd. Iedereen hanteerde het zo onge veer tegen iedereen. Alle partijen hadden voor een ander die boemerang voorhanden en allen hadden ze hem van een ander te vrezen. Nu heeft minister Rutten zijn visie op de verkie zingsuitslag gegeven en daarbij o.a. opgemerkt (in een interview met „de Tijd"), dat de K.V.P. niet genoeg heeft gewe zen op haar standpunt inzake onderwijs en op voeding e.d., zoals bijv. de noodzaak, om de ach terstand op het gebied van verschillende soor ten van onderwijs op het platteland in te halen, om aan te dringen op meer studietoelagen, op betere subsidiëring van 't kleuteronderwijs enz. Men zou haast zeggen: Wel, heb ik van mijn le ven! De K.V.P.-verte genwoordigers hebben in de Kamer niet anders ge daan dan het voor deze dingen op nemen en dat is nog wat meer waard dan het op te schrijven in het program, waarvan het papier geduldig is en waar het overigens ook in stond. Maar wie was de man, die (natuurlijk namens de regering, dat spreekt) al die goeie wensen afwees? Het was de heer minister van O., K. en W., Z. Exc. Rutten! Van boemerang gespro ken! Echt wat je noemt, boemmm, rrrranggg! Heef, heter, heetst Juich niet te vroeg over het afdrijven van de hittegolf. Weerkundi gen in Lissabon hebben bekend gemaakt, dat zich een hittegolf uit de Sa hara in de richting van Portugal beweegt en dat is maar een paar stappen bij ons vandaan. En in Vancouver was de hitte zo erg, dat mensen, die zonder hemd werkten, hun hemden moesten aantrekken, om hun huid WETTEN MAKEN schijnt altijd lang te moeten duren. Men herinnert zich, dat wij er al eens eerder op gewezen hebben, dat de Bioscoopwet en de Winkelsluitingswet net zo ongeveer op de dag af, dat er 25 jaar aan. hun voorbereiding gewerkt is, tot stand kwamen. De parlementaire molen draait langzaam. Maar wist u, dat de „culturele molen", als ik dat zo eens on eerbiedig mag zeggen, ook van langzaam-aandoen weet? On geveer veertig jaar geleden kreeg de Haarlemse beeldhouwer prof. Bronner opdracht, om een monument te ■maken voor Hïldebrand, d.i. dominee Nicolaas Beets, de man van de on sterfelijke „Camera Obscura". Deze week wordt in de Spaarnestad een tentoonstelling gehouden, waarbij de acht figuren uit de „Camera", zoals de beeldhouwer zich die denkt, het middelpunt zullen vormen en men hoopt nu maar, dat het mogelijk zal zijn, het monument vóór 18 Maart 1953 (de dag, waarop Nicolaas Beets een halve eeuw geleden stierf) geplaatst te krijgen. Dan heeft het bijna veertig jaar geduurd! Dat komt vanwege het gevleugelde woord: „ars longa, vita brevis", d.w.z. „de kunst is lang, het leven is kort" niet te zeer te verbran den. En er is nog altijd baas boven baas: een be richt uit Connecticut be weert, dat in sommige streken daar de appels gestoofd aan de bomen hingen. Nou, nou, wij hebben ook wel eens ge zegd, dat het bij ons zo heet was, dat de mussen dood van het dak vielen, maar heeft u wel eens zo'n mus dood zien val len??? Een koekoek-poes Net als de koekoek, was er een poes, die zoal niet haar eieren, dan toch haar jongen in het nest van een ander leg de. Het was in Drachten, dat men nergens de jon gen kon ontwaren, hoe wel het feit van de ge zinsuitbreiding vast stond. Toen zag men poes verdwijnen in de schoorsteen van de bu ren en jawel hoor, men brak de schoorsteen open en de jongen van de poes kwamen, vijf in getal, te voorschijn! „Het Ding" Het Ding is weer her leefd. Er komen berich ten over uit Jeruzalem. Het zit niet meer in een houten kist, maar in een metalen vat van vijftig galon. Het vat werd drie weken geleden aanlei ding tot een verschil tus sen Joden en Arabieren in Jeruzalem. De Joden wilden het vat door de Arabische linies naar 'n ziekenhuis brengen, maar de Arabieren wil den het niet doorlaten, voordat ze gezien had den wat er in zat. Toen zou het geopend worden onder toezicht van de wapenstilstandscommis sie van de Ver. Naties, maar ook dat is niet ge beurd. Het vat met de mysterieuze inhoud is nu aan de Joden teruggege ven, zonder dat iemand er iets van te weten is gekomen. De afleiding Dertig politiemannen in het Amerikaanse Ha milton moesten examen doen. Zij zwoegden op ingewikkelde wetstek sten en moeilijke crimi nele situaties. Toen in eens, kwam er een blon dine binnen, en zij was, volgens het bericht, dat wij er van lazen, erg aar dig ook. Dat zal wel een afleidingsmanoeuvre zijn, dachten de studen ten, want zij herinnerden zich, dat je niet te veel naar meisjes moet kijken als je aan een examen bezig bent. Maar tenslot te kregen zij de vraag voorgelegd: Geef een nauwkeurige beschrij ving van het meisje, dat daar straks binnen was... Niemand kon het. Het kostte de degelijke poli tiemannen elk 25 punten op het rapport. Overtroefd Die Russen toch! Nau welijks was er het be richt van die Belgische mijnwerker, die gepro moveerd is tot doctor op een proefschrift over de psychologie van de mijn werker, of de Russen lie ten bekend maken, dat ook zij een eenvoudige man hadden, die het tot doctor had gebracht. Hij heet Iwan Smirnoff 'n naam, die in Rusland net zoveel voorkomt als bij ons Jansen! en is landbouwer. Hij moet 'n manier hebben uitgevon den, om ongebluste kalk te gebruiken bij het bou wen van huizen. Nu is hij doctor honoris causa in de technische weten schappen! De geest van Shakespeare! Er komt in Stratford on Avon, de geboorte plaats van Shakespeare, naast het beroemde Shakespeare Memorial Theatre, een modern va riététheater! Dat is in de gemeenteraad goed ge vonden, onder het motto: Vele mensen hebben er genoeg van, om dag en nacht met de geest van Shakespeare te moeten leven. De rechten van de mens In het Zuid-Afrikaan se Port Elisabeth zijn tachtig negers gearres teerd, wegens overtre ding van de „apartheids- wetten", die voorschrij ven, dat negers en blan ken in heel de samenle ving apart moeten wor den behandeld! Wat wa ren de misdaden van de gearresteerde negers? Enigen van hen waren het station binnen ge gaan door de ingang, die alleen voor blanken was bestemd en anderen had den postzegels gekocht aan het loket, dat gere serveerd is voor blan ken! Er is aan de erken ning van en waardering voor de rechten van de mens nog heel wat te doen! naar beneden en in de reusachtige zandbakken is 't één gekraai van de pret. De technici in de dop laten er aan ik-weet-niet-hoeveel stands electrische treinen ingewikkelde reizen maken; ze rangeren er, gooien wissels om, trekken brug gen op en zetten signalen op vei lig en onveilig. En hééé, is het toeval, dat zich bij deze stands niet alleen de jongens, maar ook hun vaders .verdringen Het is er een beweging, dat 't een aard heeft. Er wordt geturnd, gebokst, gevolleybald en getafel tennist. Er wordt met een knaap van een mitrailleur op grote, ge- meen-loerende roofdieren gescho ten en Philips zorgt, dat je de beesten met een paar electronen het lampje uitblaast. Er is een compleet kampeerterrein, een pot tenbakkerij, een teken- en schil derkamer, een werkplaats voor boetseren en knutselen, een com pleet postkantoor mét station, mèt trein, mèt nevenstations en nevenpostkantoren en allemaal levensgroot en weten wij veel, wat er allemaal nog meer is En dan tenslotte is er de ten toonstelling „Gouden Handen", die vorig jaar in Ede een onver- wacht-grote belangstelling genoot en waarvan de beste inzendingen nu in Amsterdam te pronk staan. We weten eigenlijk wel niet, wat deze tentoonstelling nu naast het „Wonderland" doet, maar het en treegeld voor „Wonderland" is ook een bezoek aan wat de Gou den Handen presteerden, al meer dan waard. Jammer, dat al deze mooie din gen nu juist weer alleen in Am sterdam te vinden moeten zijn. Misschien is 't een idee voor hen of haar, die zich met de vrijetijds besteding bezig houden, eens een kijkje te nemen in het R.A.I.-ge- bouw. En dan eens te onderzoeken of in de eigen woonplaats niet iets te ondernemen is, dat de loslopen de jeugd in de vacantie op een dergelijke wijze ontspanning, amusement en.... instructie geeft Laten we eens afwachten. INTERESSANT BOEKJE Er is bij de uitgeverij De Kern te Amsterdam een boekje ver schenen, dat het hart van iedere marineman en bovendien het hart van degenen, die voor de Marine warm lopen en dat zijn er heel wat! zal stelen. Wij bedoelen „Moderne Zeestrijdkrachten", sa mengesteld door de heer J. W. Smits en op voortreffelijke wijze geïllustreerd. Dat het boekje bij de tijd is, blijkt wel uit het feit, dat de beide nieuwe Nederlandse kruisers, die nog niet eens van stapel zijn, in vol ornaat al staan opgetekend en uitgeschilderd. Behalve een overzicht van de Nederlandse Marine bevat het werkje een gedetailleerde opsom ming van wat de Amerikanen, Engelsen en Russen onder de vlag hebben. De Koninklijke Marine, die door de „grote broers" schijn baar teruggebracht gaat worden tot een vloot van mijnenvegers, komt er in vergelijking met het materieel van de andere zeemach ten maar bekaaid af. Maar daar aan kunnen de heer Smits en de Marvo, die het boekje zo waar heidsgetrouw mogelijk samenstel den, nu eenmaal ook niets ver anderen Veel aandacht is geschonken aan de uitleg der specifieke func ties van ieder schip. Ware er iets van deze aandacht óók gegeven aan het corrigeren van wat sto rende spel- en zetfouten, dan zouden we niet aarzelen de „tien met de griffel" toe te kennen. Nu moeten we de griffel achterwege laten.... jR.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1952 | | pagina 3