Fanny, Slijkhuis en Harting
verlieten tijdens strijd de baan
Hockey-kunstenaars uit India
superieur aan „zilveren" Oranje
Onweerstaanbare Emil Zatopek ook
op 5000 m onbedreigd sterkste
Nederlandse turnploeg
lager dan verwacht werd
Welke records sneuvelden?
Olympische
kampioenen
Naar wie gingen
de medailles?
Zwarte dag voor de athletiek
Wereldrecord (11.-)
blijft voor Fanny
Brazilië-voetbal
uitgeschakeld (4-2)
India in Amsterdam
tegen Europese
ploeg
In finale met 6-1 geklopt
Zelfs voor Gaston Reiff
was dit tempo te hoog
Politieke strijd merkbaar
VRIJDAG 25 JULI 1952
PAGINA 3
(Van onze speciale verslaggever)
HELSINKI Alle narigheid, die Fanny BlankersKoen sinds
het begin der spelen hebben gekweld, schijnen ook hun scha
duw te hebben gelegd op de hele Nederlandse athletiekploeg.
Gisteren was het immers wel een heel trieste dag voor Oranje.
Het begon met de finale 80 meter horden, de laatste maal, dat
Fanny in de arena zou verschijnen. Maar hoe droevig was dit
afscheid. Ruim een uur later staakte Hans Harting de strijd op
de 1500 meter, 's Morgens had hij plotseling een raar gevoel
in zijn rug. En om het drama compleet te maken, hees Wim
Slijkhuis in de derde serie van dit nummer ook al de witte vlag
en wandelde hij de baan uit.
Het hele geval Fanny Blan-
kers-Koen heeft en aan die
indruk ontkomt men niet een
psychologisch effect gehad op de
andere athleten. Slijkhuis wilde,
koste wat het koste, lopen en wie
weet zou het toch wel goed zijn
gegaan, als er niet dat drama
Fanny was geweest op de 80 me
ter horden. En zo zien wij ook
het opgeven van Hans Harting,
die na afloop ineens verklaarde,
dat hij in de ochtend zo'n pijn in
zijn rug had gekregen. Wel zon
derling Fanny Blankers had
nooit naar deze spelen mogen
gaan, al houdt men dan nu bii
hoog en laag vol nooit iets van
de snelle tiiden van Mariorie
Jackson en Shirley Strickland te
hebben gehoord. Alsof deze
sprinstertjes zo maar ineens be
neden de scherpe recordtijden
kunnen lopen.
Het drama-Fanny in de Olym
pische arena heeft de bijkans le
gendarische glans, die na Londen
vier jaar lang om haar heen-
straalde, volkomen gedoofd. Nog
erger: moreel is zij zo geschokt,
dat het maanden zal duren eer
zij over deze grote teleurstelling
in haar leven heen zal zijn.
De finale van deze 80 meter
horden tegen het advies van
de dokter liep Fanny Blankers
„ze zeggen anders, dat ik niet
durf...." is in een oogwenk
verteld. Zij had een puike start,
lag iets achter Shirley Strick-
HEREN:
110 m. horden: Diilard (V.S.)
5000 m.: Zatopek (Tsj. Slow.)
hockey: India
schermen: d'Oriola (Fr.)
DAMES:
Gymnastiek:
algemeen kampioen: Rusland
gereedschapsoefening: Zweden
brug: Gorondi (Hong.)
paard: Kalinthouk (Rusl.)
evenwichtsbalk: Botcharova
(Rusl.)
vrije oefening :KeIeti (Hong.)
algemeen persoonlijk:
Gorokhovskaja
speerwerpen: Zatopkova (Tj. SI.)
Ver. Staten
14
9
7
Rusland
13
20
6
Zweden
4
2
1
Tsj. Slowakije
4
1
1
Frankrijk
3
3
0
Hongarije
3
1
10
Zwitserland
2
3
4
Australië
2
1
2
Turkije
2
0
1
Japan
1
3
3
Italië
1
3
1
India
1
1
1
Brazilië
1
0
1
Nw. Zeeland
1
0
1
Zuid Slavië
1
0
0
Argentinië
1
0
0
Duitsland
0
3
3
Jamaica
0
2
0
Iran
0
1
3
Polen
0
1
1
Nederland
0
1
0
België
0
1
0
Zuid Afrika
0
1
0
Gr. Brittannië
0
0
4
Finland
0
0
4
Denemarken
0
0
1
Venezuela
0
0
1
Urngay
0
0
1
land. Zo ging zij over de eerste
horde, maar bii de tweede horde
overkwam haar iets wat bijkans
nimmer is gebeurd: met de rech
tervoet stootte zij de hindernis
om.
Onmiddellijk liep zij terug, tra
nen in de ogen en terwijl het
stadion dreunde van het applaus
voor de recordloopster Strick
land, trok zij snel haar trainings
pak aan en verdween, zonder de
nieuwe kampioene en haar op
volgster ook maar één blik te
gunnen. Dat laatste viel ons nog
meer tegen dan haar falen en op
het publiek heeft dat stellig geen
prettige indruk gemaakt.
Overtuigend, stijlvol en gran
dioos was de zege van de analys-
te Shirley Strickland. Met een
gladde en zekere hordentechniek
snelde ze over de baan, geen van
haar tegenstandsters ook maar 'n
schijn van kans gevend. Ook het
Russische meisje Golubichnaja,
dat in de halve finales Fanny de
eerste nederlaag sinds jaren op
de horden bezorgd had, kreeg te
gen de ongenaakbare Australi
sche geen schijn van kans. En
Maria Sander de hatelijke
Duitse, die bij hoog en bij laag
beweerde, dat Fanny niet ziek,
maar bang was moest zich
met de bronzen medaille tevre
den stellen.
En daarna nog de debacle van
Hans Harting en Wim Slijkhuis.
Het was ons na zoveel tegensla
gen op één dag werkelijk bang
de Olympische dag voor ons nog
kleur gaf, was de indrukwekken
de 5 km., een race, zoals er op
de Olympische spelen zelden is
gelopen.
Het Internationaal Olympisch
Comité heeft bekend gemaakt,
dat de tijd van 10.8 sec., die de
Australische athlete Shirley
Strickland Woensdag te Helsinki
noteerde op de 80 meter horden,
niet voor erkenning als wereld
record bij de I.A.A.F. zal worden
ingediend, omdat de windsterkte
tijdens de race groter was dan
de statutair toegestane 2 meter
per seconde.
Ook de tijd, die Shirley Strick
land gisteren maakte, 10.9 sec.,
zal om dezelfde redenen niet er
kend worden. Ook de tijden van
Maria Sander en Jean Desforges
(10.9), Woensdag gemaakt, wor
den niet erkend als Europees
record.
Later is de commissie op haar
besluit' teruggekomen en zal de
tijd van Shirley Strickland van
vandaag (10.9 sec.) toch voor
erkenning worden voorgelegd.
In een tot slot dramatische
wedstrijd is de Braziliaanse
voetbalploeg, die in de voor
ronde Nederland met 51 klop
te, door de Duitse amateurs met
4—2 uitgeschakeld. Met de rust
leidde Brazilië met 1—0, in, de
tweede helft werd 't 20, maar
toen schoten de Duitsers uit
hun slof. Tien seconden voor
de verlenging werd het zowaar
22 en in de verlenging viel
toen, ondanks Braziliaanse
stormlopen, de beslissing.
De tweede wedstrijd, die voor
de kwart-eindstrijd gespeeld
werd, Hongarije.Turkije, ein
digde in een 7—1 overwinning
voor de Hongaren.
Voor de halve eindstrijd heeft,
zoals bekend, gisteren Zweden
zich reeds geplaatst. Vandaag
wordt het drietal gecompleteerd
door de winnaar van de wed-
te moede. Het enige dat deze vijf- strijd DenemarkenZuid Slavië.
In het Olympisch Stadion te
Amsterdam zal Zaterdag 2 Aug.
een hockeywedstrijd worden ge
speeld tussen de Olympische
kampioen India en het Europees
elftal.
Onmiddellijk na afloop van de
finale te Helsinki tussen Neder
land en India werd het elftal,
dat Europa zal vertegenwoordi
gen, door de voorzitter van de
F.I.H., onze landgenoot Jhr. L. J.
Quarles van Ufford, bekend ge
maakt.
De samenstelling is als volgt:
Doel: Van Leer (België).
Achter: Dubois (België) en Drij
ver (Nederland).
Midden: Cockett (Gr. Br.), Log
gere (Ned.) en Robinson
(Gr. Br.).
Voor: Nunn (Gr. Br.), Esser
(Ned.), Kruize (Ned.), Con-
roy (Gr. Br.) en Klimik (Po
len).
Het meespelen van de Pool
Klimik is nog niet geheel zeker.
Wanneer hij niet zal kunnen uit
komen, zal de linksbuitenplaats
worden bezet door de Duitser
Rosenbaum.
RUSSEN WAREN GASTVRIJ
VOOR AMERIKANEN
De Amerikaanse acht, Olym
pisch kampioen, is de gast ge
weest in het Russische kamp te
Otaniemi.
De jonge cadetten van de
Amerikaanse vlootacademie dron
ken wodka en aten kaviaar. De
Amerkianen kwamen geladen
met giften, kauwgum, snoep,
Olympische knopen en gingen
terug met dozen Russische siga
retten, flessen cognac en zakken,
die rammelden van de kopek
ken. Verder werd hen een mooie
rood-fluwelen banier aangebo
den, waarop stond: „Van de
Russische roeiploeg op de vijf
tiende Olympische Spelen".
PRINS BERNHARD GAAT
ZATERDAG NAAR HELSINKI
Z. K. H. de Prins der Neder
landen, die zoals bekend op
treedt als chef d'equipe van de
Nederlandse Olympische Hippi
sche ploeg, zal Zaterdag a.s. per
vliegtuig naar Helsinki vertrek
ken. Met de Prins reizen de
Prinsessen Beatrix en Irene naar
de Finse hoofdstad mee. De
Prins en zijn dochters zullen
gedurende hun verblijf vertoe
ven op het zich daar reeds be
vindende Koninklijke jacht Piet
Hein. Het ligt in de bedoeling
van de Prins 4 Augustus a.s.
naar Nederland terug te vliegen.
(Van onze speciale verslaggever)
HELSINKI De supporters van India voerden een wilde vreug
dedans uit op de tribune van het Olympische hockeystadion
toen hun ploeg in de finale tegen Nederland bij de rust al een
40 voorsprong had veroverd. Onze hockeyspelers hebben zo
goed als niets tegen het rappe en technisch knappe spel van
de Indiërs kunnen inbrengen. In de tweede helft maakten de
„zwarte tovenaars" het de wanhopig vechtende tegenpartij
minder lastig. Het resultaat was tenminste één doelpunt India
bracht de eigen score op een half dozijn (61).
Voor deze finale was de be
langstelling hockey telt in
Finland nu eenmaal niet mee
bijzonder gering. Alles bijeen
zaten er misschien een twee hon
derd mensen op de tribunes,
waarvan welgeteld vijf en twin
tig toeschouwers, die' voor d'it
schouwspel hebben betaald. De
overigen waren deelnemers, voor
namelijk Nederlanders en Indiërs,
die elkaar in het joelen en het
slaken van strijdkreten poogden
te overtroeven. Een nederlaag
tegen deze boordevol technische
kneepjes uitgeruste Indiërs viel
overigens natuurlijk te verwach
ten. Drie maanden zijn zij immers
geschaafd en getraind.
Spoedig achter
Het feest begon al na negen
minuten. Nederland was heel
aardig begonnen met enkele
vlotte aanvallen, doch toen India
doorhad hoe het met de tegen
partij zat, was het prompt afge
lopen. Oranje werd in één ruk
teruggedrukt op eigen helft en
daar kon men blijven bivakkeren
tot aan de rust. Fakir Baldir pro-
probeerde zijn schietkunst na elf
minuten en meteen was het raak.
Dolle vreugde bij de Indiërs, een
lichte inzinking bij Oranje. De
druk op het Nederlandse doel
werd van dat ogenblik af met de
minuut groter.
Van alle degelijkheid in de
Nederlandse ploeg bleef bitter
weinig over. Aanvoerder Loggere,
geflankeerd door Ancion en Tiel,
deden wat in hun vermogen was..
Zij konden het niet bolwerken
tegen de geslepenheid van hun
donkere tegenstanders. En Drij
ver en Derckx trachtten herhaal
delijk voor het Nederlandse bol
werk orde te scheppen; echter
tevergeefs. Het werd zelfs zo
rumoerig, dat in de 16e minuut
een voorzet van links door Drij
ver in de uiterste nood in eigen
doel werd gewerkt. 20.
Geen vechters meer
Er valt eigenlijk weinig over
deze wedstrijd te vertellen. De
Nederlandse ploeg was min cf
meer een schim van de vecht-
ploeg in Londen. Ontstellend dui
delijk viel nu op hoezeer het elf
tal aan snelheid en 'tempo heeft
ingeboet.
De rust werd ingeluid met 40
Doelman Mulder kreeg daarna
weer onmiddellijk de zwarte aan
val tegenover zich. Hij stopte
enkele formidabele harde schoten
van Fakit Baldir en hij had het
AUSTRALIË ZELF
PROTESTEERT
(AP) Toen Marjorie
Jackson in Helsinki de 100
meter won werd „Advance
Australia Fair" gespeeld en
dit heeft in Canberra beroe
ring verwekt.
De minister van Binnen
landse Zaken, Kent Hughes,
die zelf in 1920 aan de O.S.
deelnam, heeft een telegram
aan het Australische team
gezonden: „Deel het Olym
pisch Comité mee, dat het
nationale volkslied en niet
een populair lied gespeeld
moet worden bij Australische
overwinningen".
In de halve finale
200 meter hardlopen
heren werd in zijn
serie de Amerikaan
A. W. Stanfield eerste
met een tijd van 21.1
sec. De tweede plaats
was eveneens voor
'n Amerikaan J. Gat
hers met 21.3 sec. de
derde plaats was voor
L. A. Laing (Jamaica)
met 21.6 sec.
•geluk, dat enkele ballen rake
lings langs zijn kooi suisden. Maar
na acht minuten wandelde deze
Baldir weer eens door de Neder
landse verdediging en met een
harde plof ketste de bal tegen het
houten doelvlak 50. De heren
Indiërs namen er toen 'n moment
hun gemak van. Er was meteen
een voorzet van Kruize, die door
Esser eens de Abe Lenstra in
de hockey-wereld meteen werd
ingekogeld.
Goed dachten de Indiërs, dan
wij ook nog een doelpunt en uit
een corner een van de vele
maakte Baldir het halve dozijn
vol. De uitslag bracht Oranje ten
minste één zilveren medaille, de
allereerste bij deze spelen.
AMERIKAANSE ATHLETEN
NAAR AMSERDAM
Behalve Shirley Strickland,
Gaston Reiff en diens landge
noot Theys, zullen aan de revan
chewedstrijden, welke 10 Augus
tus in het Olympisch Stadion te
Amsterdam worden gehouden,
deelnemen de volgende Ameri
kaanse athleten: Don Laz, pols
stokhoogspringer, Stanfield sprin
ter; Davis, hordenloper; Whitfield
op 800 en 400 meter; Cole, even
eens 400 meter-loper; Ashenfel-
ter, 3000 meter hindernis en Mon-
tez, 1500 meter-loper. Voorts zal
de Amerikaanse damesestafette
ploeg naar Amsterdam komen.
De definitieve lijst van deel
nemers en deelneemsters zal een
dezer dagen worden samenge
steld.
NEDERLANDS ZEVENTAL
TEGEN RUSLAND
Het Nederlands waterpolo-
zevental, dat vanavond om zes
uur in de kwalificatieronde van
het Olympisch tournooi tegen
Rusland uitkomt, is als volg sa
mengesteld:
Doel: Max van. Gelder (HZ en
PC)
Achter: Cor Braasem (Haarlem),
aanvoerder, Nijs Korevaar
(Merwede) en Gerrit Bijlsma
(Haarlem).
Voor: Joop Cabout (GZC), Ruud
van Feggelen (Meeuwen) en
Frits Smol (HZ en PC).
De wedstrijd wordt geleid door
de Zweed S. Zuckermann.
Ook echtgenote werd
met goud beloond
Mevrouw Zatopek heeft in het
Olympische tournooi speerwerpen
de gouden medaille gewonnen met
een worp van 50 meter 47.
m.
De Braziliaan Adhe-
mer Ferreira da Sila-
va heeft Woensdag 'n
nieuw record hink-
stap-sprong gevestigd
met een sprong van
16.25 meter.
Hij was ook houder
van het oude wereld
record van 16.01
gevestigd in 1951
Brazilië. Zijn sprong
brak 't vorige Olym
pische record van
Taijma (Japan), in
1936 in Berlijn geves
tigd met een sprong
van 16.00 meter.
Adhemer Ferreira da
Silva tijdens zijn re-
cordsprong.
in
(Van onze speciale verslaggever)
HELSINKI Za-to-pek, Za-to-pek. Het propvolle stadion
schudde op z'n splinternieuwe grondvesten. Dat waren de
Finnen, vol bewondering voor deze kracht-athleet, voor wie
records en moeilijkheden nimmer te groot schijnen. Scha-de,
Scha-de. Dat brulde het Duitse legioen, telkens weer als hun
grote favoriet, de favoriet eigenlijk voor de 5000 meter, voor-
bijsnelde. Toen klonk de bel voor de laatste ronde. Gaston
Reiff, kapot gelopen door de steeds méér trekkende Schade,
was al uit de baan. Het stadion kookte over van enthousiasme.
Zo was de situatie: Chataway, Schade, Zatopek, Mimoun.
Toen versnelde locomotief Zatopek z'n sloffende pas. Schade
werd kansloos gepasseerd, Chataway bood helemaal geen weer
stand meer, alléén Mimoun nog. Maar ook de Algerijn moest
zwichten voor zoveel haast bovenmenselijke kracht. Zatopek
één, Mimoun twee, Schade drie.
juichende en enthousiaste me
nigte, die hier een schouwspel
kreeg voorgetoverd, dat niet ge
makkelijk meer zal worden ver
geten. Bij het ingaan van die
laatste ronde versnelde Zatopek
scherp het tempo, hij nam de
leding over, maar "hij kon zich
niet van zijn drie concurrenten
losmaken. Schade zette de te
genaanval in bij het uitkomen
van de voorlaatste bocht en op
300 meter voor de finish had
Chatway de leiding, gevolgd door
Schade, Zatopek en Mimoun. Te
zamen gingen zij de laatste bocht
in, de strijd was volkomen open,
maar in die bocht zette de Tsjech
nog steeds zwaaiend met hoofd
en armen, maar met een prach
tige beweging in de benen, de
slotaanval in. Het was of zijn
tegenstanders stilstonden.
Ik was verschrikkelijk bang in
het begin, vertelde de volkomen
frisse Zatopek onmiddellijk na
de race. „Maar Herbert Schade
heeft de nederlaag aan zichzelf
te wijten. Wie neemt er nu bijna
vanaf het begin de kop, dat kost
veel te veel energie."
Zo was het inderdaad; welis
waar was de bonkige Engelsman
Chataway de eerste aanvoerder
van de langgerekte groep, waar
in Zatopek rustig in de achter
hoede opereerde, maar toen al
ging Schade naar voren. Toen
veranderde de situatie in de ge
hele groep. Schade voorop, Cha
taway tweede, Reiff derde en
dan Mimoun en Zatopek. Zo bleef
het tot bijna de helft van de
afstand was afgelegd. Zatopek
probeerde precies hetzelfde spel
letje te spelen als bij de 10.000
meter. Hij versnelde, bijkans on
zichtbaar overigens, zijn pas,
passeerde Mimoun, Chataway en
Reiff, ging zelfs Schade voorbij.
Even slechts, want Schade nam
de kop meteen over en verhoog
de op zijn beurt het tempo. Dat
werd de genadeslag voor de
Duitser, maar ook voor Gaston
Reiff, winnaar in 1948.
Toen volgde een strijd, zo fel, zo
levendig, maar tegelijkertijd ook
zo moordend, dat het publiek als
één man overeind kwam om toch
maar niets van deze prachtige
kamp te missen. Aanval en tegen
aanval, schijnbewegingen en echte
pogingen om weg te komen wis
selden elkaar af. Voor 4000 meter
werd een tijd van 11 min. 24.8 sec.
afgedrukt.
Nog twee ronden waren er af te
leggen en Schade had toen weer de
kop met Chattaway op de hielen,
gevolgd door de kleine Mimoun, de
kameeldrijver uit de Afrikaanse
woestijn, die iedereen als een
schaduw bleef volgen en die bo
vendien elk tempo gemakkelijk
kon draaien. Toen volgde de eerste
sensatie.
Aanderhalve ronde voor het
einde liep Gaston Reiff, die geen
enkele maal initiatief had getoond,
de baan uit en mistroostig liep hij
het groene grastapijt op. Op dat
ogenblik had Schade het tempo
versneld, hetgeen hem te machtig
bleek. De Olympische kampioen
van Londen 1948 op dit nummer
schakelde zichzelf uit en van een
tweekamp op de laatste meters
tussen hem en Zatopek, zo scherp
in ieders herinnering gebleven,
kon niets meer komen.
Het viertal overgebleven lo
pers moest het toen onder elkaar
uitmaken. De bel voor de laatste
ronde klonk, het stadion was één
Hij stormde naar voren en bij
het uitkomen van de laatste
bocht had hij de leiding overge
nomen. Op dat ogenblik stootte
Chataway, de man, die de moe
digste race van zijn leven had
gelopen, tegen het randje, dat
de afscheiding vormt tussen de
baan en het grastapijt. Hij kwam
te vallen en hij was verloren.
Zatopek stormde naar de finish,
met Mimoun, de eeuwige tweede,
op de hielen. Schade kon dit
machtsvertoon niet meer verwer
ken en zou waarschijnlijk als
vierde zijn geëindigd, indien
Chataway niet zou zijn gevallen.
Met enkele meters verschil ging
Zatopek als Olympisch kampioen
1952 door de finish.
Diilard: eindelijk!
Harrison Diilard heeft na vier
iaar genoegdoening gekregen. Im
mers zijn vorm in 1948 was zo
uitstekend, dat hij in dertig hor
den-wedstrijden geen nederlaag
had geleden, doch bii de selectie
wedstrijd voor de O.S. werd hij
slechts vierde en werd toen dus
voor dat nummer niet uitgezon
den. Hii wist echter op de 100 m.
een zeer fraaie tijd te noteren,
zodat hii op de sprint te Londen
uitkwam en zelfs op de gouden
medaille beslag legde. Maar ziin
nummer was de 110 m. horden
loop. En nu te Helsinki heeft hii
de hoogste titel behaald, door in
de finale als eerste door de finish
te gaan in de nieuwe Olympische
recordtijd van 13.7 sec. Het oude
record van 13.9 sec. stond op
naam van zijn landgenoot Porter,
die het maakte op de O.S. te
Londen in 1948.
Zestien athletieknummers ziin
bij de heren reeds beslist. Ëlf
daarvan zijn gewonnen door
Amerikaanse athleten. Het is wel
vermeldenswaard, dat op een
nummer, waarvan vandaag de se
ries zijn gehouden, geen Ameri
kanen zich in de eindstrijd had
geplaatst.
Bij de 10 kin. snelwandelen
werd een Amerikaan in de eerste
serie gediskwalificeerd en in de
tweede serie eindigde de andere
Amerikaanse deelnemer als
laatste met twee ronden achter
stand op de winnaar. De Rus
Junk wist in zijn serie een tijd
te noteren van 45 min. '0.5.8 sec.
een verbetering van het Olym
pisch record van 45 min. 13.2 sec.'
van Mikaelssen (Zweden) uit
1948.
Peking China xal deelnemen
aan de Spelen
De gedelegeerde van de Chi
nese Volksrepubliek, Cheng Chic
Pai, heeft medegedeeld, dat zijn
land aan, de Spelen zal deelne
men. De ploeg die onderweg is,
bestaat uit 40 leden.
De door onze dames-turnploeg in Helsinki bereikte resultaten
zijn tegengevallen. Gehoopt was, dat onze ploeg weer tot de
sterke middenmoot zou behoren. In plaats daarvan behoorde
zij tot de zwakste groep, waarin zich met ons land bevonden
Oostenrijk, Frankrijk, Zuid-Slavië, Finland, de Verenigde Staten
en Groot-Brittannië. De punten verschillen tussen deze landen
waren niet noemenswaard.
Helsinki 1952
oude records
HEREN:
110 m. horden:
10 km. snelw.
5000 meter:
kogelslingeren:
DAMES:
speerwerpen:
Diilard (V.S.) 13.7
Junk (Rusl.) 45.5.8
Zatopek (Ti. SI.)
14.6.6
Csermak (Hong.)
60.34 m.
Zatopkova (Tj. SI.)
50.47 m.
ook nieuw wereldrecord
Porter (V.S.) 13.9
Mikaelsson (Zw.)
45.13.2
Schade (Did.) 14.15.4
Hein (Did.) 56.49 m.
Bauma (Oost.) 45.57
De Oostelijke landen hebben
zich zonder uitzondering sterker
getoond dan de zojuist genoemde
groep. Bij die sterke Europese lan
den wisten van de landen, die ook
vier jaar geleden in Londen deel
hebben genomen aan de Olympi
sche Spelen, alleen Zweden en
Italië zich te handhaven. Duits
land, dat in Londen niet aanwezig
was, kwam ook in de bovenste
helft.
Voor onze dames was het pro
gramma moeilijk, omdat het onge
bruikelijk is in Nederland, zoals
de evenwichtsbalk en brug met
ongelijke leggers en omdat paard-
springen nooit een sterk punt bij
ons is geweest.
Ontevreden was mej. Verhoeff
bepaald over de lage waardering,
die de jury onze dames voor de
knotsoefening heeft toegekend.
(70.00 punten.)
Politieke strijd.
„De politieke strijd tussen West
en Oost was voelbaar op dit gym-
nastiektornooi", zo zei ze. „Ik ben
niet de enige, die over de sportieve
sfeer allerminst tevreden is. Van
verscheidene kanten, van Duits
land, van Zuid-Slavië en van
Frankrijk heb ik dezelfde klachten
gehoord. De jury was niet objec
tief. Iedereen heeft kunnen zien
hoe de juryleden van de landén
achter „het ijzeren gordijn" veel te
hoge waarderingen gaven aan de
eigen landen. Andere juryleden
konden zich tegen deze psycholo
gische druk niet handhaven. Door
de talrijke supporters der Ooste
lijke landen werd door hun hin
derlijk gejuich bij ieder turnstertje
uit hun landen druk op de jury
uitgeoefend. Om nu nog maar niet
te praten van de fluitconcerten,
die telkens door de zaal schalden
als de supporters meenden, dat er
een te lage waardering uit de bus
kwam voor een hunner turnsters.
Tevreden
Over de Nederlandse meisjes
zelf was mej. Verhoeff overigens
tevreden. Zij hebben vrij constant
gewerkt, sommigen iets beneden
haar kunnen. Ze hebben pech ge
had met de brug en pech met de
gereedschapsoefening. Maanden
lang had geen der meisjes een
knots laten vallen. Nu gebeurde
dat juist op het moment, dat het
niet mocht. Dat heeft de ploeg,
volgens mej. Verhoeff, enkele pun
ten gekost, temeer omdat de knots
buiten bereik viel, hetgeen zwaar
der wordt gestraft. Ware dit niet
geschied, dan zou Nederland voor
deze gereedschapsoefening mis
schien in de prijzen zijn gevallen.
