Kapitein VISSER vergeet de
.WILLEM BARENDSZ" niet
OE KRONIEK VAN ZATERDAG
Nederlandse militairen
beste ambassadeurs
Communisme in Frankrijk
thans op zijn retour?
GESLAAGD.
In ruste op Schiermonnikoog
Roden vrezen de invloed
der priester-arbeiders
Anno Santozender
spoedig te bouwen
HILVERSUM
EMIGRANTEN!
Nationale bedevaart
onderweg
Actief gedierte
De politieke
toestand in
Suriname
(Van een onzer verslaggevers
SCHfERMONN'IKOOC. Men had ons reeds gewaarschuwd:
bij Klaas Visser heb je weinig kans op een praatje. En zo was
het. Met viel om de drommel niet mee toegang te krijgen tot
het prttoresque woninkje van de oud-kapitein van de „Willem
Barendsz". Een „Willem Barendsz", die straks in October weer
naar de Zuidpool zal trekken cm voor onze deviezenpot de zo
ontonbeerlij'ke walvistraan te winnen. Kapitein Visser is een
uitgesproken Schiermonnikoger, die, nu hij niet meer vaart,
het liefst wat gaat vissen of langs het strand loopt met zijn
honden. Hij heeft een markante kop, een paar vriendelijke
ogen en een vastberaden trek om zijn mond. Een man, die in
zijn leven heel wat gevaren getrotseerd heeft en terug kan zien
op een bewogen, doch niet minder rijk zeemansleven.
Kapitein Visser geniet thans op „zijn" eiland Schiermonnikoog
een welverdiende rust. Zijn naam zal onafscheidelijk verbon
den blijven aan de Nederlandse Walvisvaart.
uitgooien. Ook het materiaal is
in de loop der jaren aanmerke
lijk verbeterd. De jagers werden
vervangen door de corvetten van
de Marine, die uitstekend ge
schikt zijn voor dit werk.
Op het eiland zelf heb ik ver
schillende mensen er toe gekre
gen om mee te gaan op de „Wil
lem Barendsz" en het tweede jaar
behoefde ik niet eens meer te
vragen. Er kwamen er meer dan
ik lief had en we moesten een
strenge selectie toepassen".
Kapitein Visser is nu met pen
sioen en geniet van het harde
werken dat hij in zijn leven ge
daan heeft.
„Nederland", zo zegt kapitein
Visser met trots, „neemt nu een
zeer belangrijke plaats in de in
ternationale walvisvaart in. En
voor onze industrie betekent die
walvistraan heel wat. Onze mar-
garinefabrieken behoeven geen
dure deviezen te betalen voor het
importeren van deze zeer belang
rijke grondstof voor de margarine.
Er zijn negentien expedities die
in de periode van 8 December tot
8 April daar aan de Zuidpool op
walvissen jagen. En dan gaat het
er maar om, wie in deze periode
het meest .vangt. Want men is
gebonden aan een totaal aantal
eenheden. Zesduizend eenheden
mogen er gevangen worden en
beslist niet meer. Dit is inter
nationaal geregeld. Wanneer deze
6000 eenheden vóór 8 April reeds
zijn gevangen, dan wordt de wal
visvaart stilgelegd en dan komen
de expedities die het minst ge
vangen hebben er bekaaid af.
Hij is het, die thans nog de
promotor is voor onze Neder
landse walvisvaart en zijn advie
zen zijn ook thans, nu het expe
rimentele stadium van de walvis
vaart tot het verleden behoort,
van onschatbare waarde.
Bij hem kloppen de candidaat-
walvisvaarders aan om advies en
zjj krijgen die.
Maar praten over zijn beleve
nissen, zijn arbeidzaam leven,
neen, dat is niets voor Visser en
elke afspraak die men met hem
maakt faalt dan ook.
Burgemeester helpt
Er is er één op Schiermonni
koog, die bij Visser nogal een
wit voetje heeft. En dat is burge
meester Anker, die deze stoere
zeerob dan ook bewogen heeft
toch maar eens wat te vertellen
over de walvisvaart.
En zo zaten we op een morgen
in dat aardige woninkje aan de
Langestreek van Schiermonni
koog.
Mevrouw Visser, die haar man
nooit alleen laat en zelfs wan
neer hij naar de Zuidpool trekt
hem vergezelt, was het die thans
in haar eigen huis het ijs wat
brak. Visser zelf hing wat on
rustig in zijn stoel en vond het
maar bar vervelend te vertellen
dat hij de eerste kapitein was,
die de walvisvaart in Nederland
tot een zekere bloei heeft ge
bracht.
Het was ook allemaal zo raar
gegaan toen in 1946. Zes jaar lang
had hij gevaren en tijdens de
bezetting geen Nederland gezien.
Hij had niet langs hot vertrouwde
strand van zijn geboorte-eiland
kunnen lopen, maar moest varen.
Met al de gevaren die de oorlog
met zich meebracht.
„Ik ben er goed doorgerold",
zegt Visser, als hij iets van deze
angstige spanning vertelt, die zich
van de bemanning van de Neder
landse koopvaardijschepen des
tijds meester maakte, toen zij van
alle kanten beschoten werden.
In 1946 wilde de rederij Vinke
in Amsterdam het eens met de
walvisvaart proberen. Ik was hun
oudste kapitein en daarom mocht
ik voor het eerst mee op wal
visvangst.
Ik had er wel eens iets over
gelezen, maar gezien had ik het
nog nooit. Het begin was alle
maal zo moeilijk. Er moest een
moederschip aangekocht worden,
evenals de jagers. In Nederland
hadden we wel goede zeelui, maar
dat waren nog geen walvisvaar
ders, zodat we noodgedwongen
wel met buitenlanders moesten
werken".
Er komt een verbeten uitdruk
king op het gelaat van kapitein
Vtsser als hij vertelt over de vele
moeilijkheden welke men destijds
aan boord van deze buitenlanders
ondervond. En de strijd welke hij
geleverd heoft om het Neder
landse prestige aan boord te
handhaven.
„Die eerste tocht vergeet ik
mijn leven niet meer", zegt Vis
ser. „Het was geen gemakkelijke
taak welke ik had. Je bent eigen
lijk kapitein van een schip en
tevens directeur van een traan-
fabrrek.
Je had een stel medewerkers,
die je als concurrenten zagen en
die m het geheel niet mededeel
zaam waren. Ergo ze werkten je
tegen. Maar de tweede reis ging
reeds wat beter.
We hadden de ervaringen en
konden ondanks de lopende con
tracten er heel wat buitenlanders
VATICAANSTAD Op de
Pauselijke Staatssecretarie zijn
gisteren de documenten gewisseld
welke betrekking hebben op de
bouw van negen radio-installaties
ten behoeve van het Vaticaan op
Italiaans grondgebied. Tenge
volge van de overeenkomsten is
het gebied, waarop de zenders
moeten verrijzen, exterritoriaal
gebied van het Vaticaan gewor
den.
In verband hiermede zal ook
de bouw van de zender „Anno
Santo", het geschenk van de Ne
derlandse Katholieken ter gele
genheid van het goudon priester
jubileum van de H. Vader, spoe
dig beginnen.
Door het venster.,
Geen enkele dageliikse
nlicht lijdt eronder, dat U
.een hoeveelheid tiid aan de
zieken hebt' ingewijd. Ze
wachten op uw bezoek,
verlangen naar een opbeu
rend woord, ze worden ge
troffen door uw meeleven.
Helaas is uw ziekenbezoek
een daad van nieuwsgie
righeid: als men alles haar
fijn weet, laat men de zieke
vaak alleen en men kijkt
er niet meer naar om. Wat
iammer! het zou een goed
ding wezen, zo bedenk ik.
als ook voor de leken een
lijst van naastenliefdeplich
ten werd opgesteld. Dan
zou bovenaan met het
etiket: Moet absoluut, moe
ten staan: een bezoek aan
de zieken.
Sacerdos
De controle op deze beperkte
vangst, welke ten doel heeft de
walvisstand op peil te houden, is
zeer streng. Aan boord bevinden
zich nl. controleurs, die er op
moeten toekijken dat men niet op
verboden terrein jaagt en tevens
dat geregeld de vangsten naar
een centraal punt worden gezon
den, waar de totaalstand wordt
geregistreerd.
Van de toekomst verwacht ka
pitein Visser veel. Hoewel de
traan iets in prijs zakt, zal zij
toch nog steeds een kostbaar pro
duct blijven, dat thans ook door
de Nederlanders gewonnen kan
worden.
Men beschikt thans over een
volkomen Nederlandse bezetting,
zowel op het moederschip als op
de jagers. Alleen op de jagers
zijn nog Noren, maar ook deze
zullen in de toekomst door Ne
derlanders worden vervangen.
Dat Schiermonnikoog nauw met
de „Willem Barendsz" verwant
is, blijkt uit de grote animo wel
ke telkenjare bestaat voor deel
name aan de expeditie.
Wanneer het tegen October
loopt en het badseizoen, dat een
belangrijke bron van inkomsten
voor de eilanders vormt, tegen
het eind loopt, dan gaat de sla
ger, de kruidenier, de postbode
en de bakker, die tijdelijk hun
broodwinning vonden in het as
sisteren van de plaatselijke ne
ringdoenden, naar Amsterdam en
monsteren aan op de „Willem
Barendsz".
Ook dit jaar zullen weer 25
Schiermonnikogers naar de Zuid
pool gaan. Men weet dat Schier
monnikoog in de winter weinig
werk biedt. Juist in de walvis
vaartperiode kan men wel wat
geld gebruiken, om dan na de
vangst enkele maanden vacantie
te nemen en tijdens het vacantie-
seizoen weer beschikbaar te zijn
voor allerlei baantjes.
Dit jaar gaat zelfs de heer
Schuurmans, directeur van Hotel
Duinzicht, mee als hofmeester op
een der jagers. Zijn hotel heeft
in de winter practisch geen gas
ten en waneer het seizoen begint
is hij uiteraard weer op zijn post.
De eilandbewoners zijn trots op
de pionier van de walvisvaart:
kapitein Visser. Zijn naam wordt
met eerbied op het eiland ge
noemd. En ook kapitein Visser
heeft zijn eilanders niet vergeten.
Op zijn laatste tocht heeft hij
een enorme walviskaak meegeno
men, die thans een ereplaats op
het eiland heeft gekregen. Een
levendig bewijs van de nauwe
betrekkingen welke er bestaan
tussen het eiland Schiermonni
koog en de walvisvaart.
Het zal tevens een herinnering
zijn aan het initiatief van kapi
tein Visser van Schiermonnikoog,
die er het zijne toe heeft bijge
dragen dat onze Nederlandse wal
visvaart daar in de Zuidpool naam
heeft gemaakt.
DANK ZIJ
Bekende
schriftelijke cursus
Hoofdcorresp.
V.T.H. ex.
DEM HAAG. De Nederlandse militairen, die zich momen
teel in de Verenigde Staten bevinden om daar een speciale
opleiding te ontvangen, genieten een uitstekende reputatie en
staan zeer goed bij hun superieuren aangeschreven, zo wordt
ons van de zijde van de Amerikaanse Militaire Adviescommissie
hier ter stede medegedeeld.
Een artillerie-officier van de Ko
ninklijke Nederlandse Landmacht
bleek on twee na de beste van de
59 militairen, die van 10 Januari
tot 24 April van dit jaar een cursus
in het bedienen van luchtdoelge
schut volgden. Het betreft hier de
32 jarige kapitein Dirk A. van
Steenes. Stationsweg 72B, in Ede.
Volgens de commandant van de
Amerikaanse artillerieschool te
Fort Bliss in Texas onderscheidde
van Steenes zich vooral op het ge
bied van de communicatie en het
opereren met zwaar luchtdoelge
schut. In het over hem uitgebrach
te rapport, dat door tussenkomst
van de M.A.A.G. aan de chef van
de Nederlandse Generale Staf ter
hand werd gesteld, staat o.m. het
volgende te lezen: Een van de bes
te buitenlandse militairen, die tot
nu toe deze school bezochten. Zeer
consciëntieus en met een uitste
kende militaire vooropleiding. Be
schikt over een uitgesproken orga
nisatietalent.
De 39-jarige Kapt. Franciscus A.
Fluitsma, die aan dezelfde cursus
deelnam, was nummer acht van
ziin klas en bleek uitermate ge
schikt voor de verbindings- en ra
dar-opsporingsdienst. Over hem
rapporteerde de commandant: Een
uitstekend vertegenwoordiger van
zijn land, buitengewoon intelligent
en voorkomend. Bleek over een
groot aanpassingsvermogen te be
schikken en verstaat de kunst met
mensen om te gaan. Kapt. Fluitsma
is afkomstig uit 's-Hertogenbosch,
Kerkstraat 69.
Een andere Nederlandse officier,
eerste luitenant Wiliam F. Sprink,
behaalde op 8 Maart i.l. zijn diplo
ma aan het opleidingsinstituut
voor officieren van de administra
tie te Fort Lee in Virginia. In zijn
conduitestaat wordt over hem ge
zegd: Een van de beste buiten
landse cursisten. Toonde een groot
bevattingsvermogen en excelleerde
in de praktische toepassing van 't
geleerde. Luitenant Sprink is 33 jr.
en woont aan de Hopper allee E580
te Eefde (Gld.).
In de Tweede Kamer is deze week beslist
over het voorstel, om over te gaan tot uit
breiding van het ledental van ons Lager
huis. In tweede lezing. Het zullen dus zo
spoedig mogelijk inplaats van honderd, honderd-
vijftig leden worden, mitsde Eerste Kamer
ook, met een meerderheid van twee-derde, tot
goedkeuring van dit voorstel besluit. Het vermoe
den wordt geuit, dat de Senaat dit nu zal doen,
maar zekerheid bestaat daarover pas wanneer de
Eerste Kamer haar beslissing heeft genomen. Op
het ogenblik staan de papieren op de „parlemen
taire beurs" weer wat gunstiger. Intussen heeft
de Tweede Kamer weer een gevaarlijk experiment
uitgehaald. Men herinnert zich waarschijnlijk uit
onze vroegere beschouwingen, dat één van de mo
tieven van de Senaat, om nogal in groot aantal
teveel in elk geval, om in, die stemmenverhou
ding een gunstig resultaat voor de uitbreiding te
verwachten bezwaar te maken tegen de uit
breiding van de Tweede Kamer, daarin gelegen
was. dat de Tweede Kamer bij amendement van
de K.V.P. besloten had, voortaan ook overdracht
van stemmen voor de Volksvertegenwoordiging
mogelijk te maken. Het was nog maar een prin
cipiële beslissing, welke nader bij de wet zou
moeten worden uitgewerkt
Maar het beginsel van die stemmenover-
dracht stond dan toch maar in dezelfde wet
waardoor de Grondwet op het stuk van de'
samenstelling van de Tweede Kamer gewijzigd
zou worden! De Eerste Kamer nu had tegen dat
overdragen van stemmen bezwaar, en er was een
sterke minderheid, die dat bezwaar tot het einde
toe volhield. Er was voor die minderheid geen
andere kans, dit tot uiting te brengen, dan. te
stemmen tegen de wijzigingswet. Hier werd zo
men dat wel eens pleegt te noemen, het kind tege
lijk met het badwater weggegooid.Nu is er
wel iets veranderd: de uitbreiding van de Tweede
Kamer is een punt van het nieuwe verkiezings
program, dat ook de katholieke leden van de
Eerste Kamer aanvaarden. Maar, let op, die kwes
tie van de stemmenoverdracht staat niet in dat
program! Toch neemt men aan, dat er nu wel in
de Eerste Kamer een voldoende (dus twee-derde)
meerderheid zal zyn, om het voorstel inzake de
Grondwetswijziging aan te nemen. Men reken
er dan op, dat de „bezwaarde" Senatoren genoegen
zullen nemen met de uitleg, dat de nadere rege
ling-bij-de-wet van die stemmenoverdracht de
eerste jaren Nnog niet aan de orde komt
Nu zou men denken, dat de leden van de
ie Tweede Kamer, door de ervaring geleerd,
zich wel tweemaal zouden bedenken, voor
en aleer zij wéér een of andere stunt zouden uit
halen, die mogelijk de uitbreiding van de Tweede
Kamer in gevaar zou brengen. Maar wie dit denkt,
heeft buiten de politieke waard gerekend. Het is
inderdaad zó, dat wanneer de Tweede Kamer 150
leden gaat tellen, bij het berekenen van de uit
slag de z.g. kiesdeler natuurlijk een derde klei
ner wordt dan bij honderd leden het geval isy
Kijk, wanneer er, zoals de laatste keer op 25 Juni
het geval geweest is, rond 5.350.000 stemmen
worden uitgebracht, dan is de kiesdeler 5.350.000
gedeeld door 100, dat is dus 53.500. Zijn er nu
straks 150 Tweede Kanjerleden, dan zou, bij een
zelfde aantal stemmen, die kiesdeler rond 36.000
zijn. Op het ogenblik staat er in de wet, dat een
partij, om voor een zetel in aanmerking te ko
men, minstens de kiesdeler moet hebben behaald.
Dus elke partij, die minstens 36.000 stemmen
heeft, krijgt een Kamerzetel. Let nu verder op.
Bij de laatste verkiezingen hadden twee partijen
dit getal behaald. Zij hadden resp. rond 40.000
stemmen en rond 35.000 stemmen. Dat waren
onderscheidenlijk de Middenstandspartij en het
Gereformeerd Politiek Verbond. Die kregen op
25 Juni 1.1. géén zetel, maar zij zouden die in
de toekomst wel krijgen
(Nü niet, daar voorziet de wijzigingswet al in).
En dus is de vertegenwoordigers van de
grote partijen de schrik prompt om het hart
geslagen. En evenprompt kwam de heer
Donker, met de andere fractieleiders, alsof deze
zaak niet kon wachten, geen dag en geen nacht,
met een motie, waarin de regering werd uitge
nodigd, op korte termijn te komen met een wij
ziging van de kieswet, om te bepalen, dat er in
de toekomst niet éénmaal, maar anderhalf keer
de kiesdeler nodig zal zijn, om voor een zetel in
aanmerking te komen. Daardoor zou het oude ge
tal van de kiesdeler dus weer gehandhaafd wor
den. Hoe vindt U dat nou, werd ons gevraagd.
Nou, eerlijk gezegd, wij vinden het ook wel een
beetje bar. In de eerste plaats in het ons niet dui
delijk, waarom van dit geval zulk een halszaak
moet worden gemaakt, die geen dag en geen nacht
kan wachten. Op de tweede plaats is net motief
voor die haast „dat er wel eens Kamerontbin
ding kan. komen" niet erg steekhoudend. Op
de derde plaats vragen wij ons wel af, of op die
wijze niet een beetje dol wordt omgesprongen met
het begrip democratie. Het lijkt heel redelijk, om
met te zeggen logisch, dat een partij, die éènmaa
de kiesdeler heeft behaald, recht heeft op een
zetel. Natuurlijk kan men dat naar willekeur ver
anderen, met allerlei min of meer gegrond schij
nende motieven, maar het is dan ook wel een
beetje willekeur
Het voornaamste bezwaar is evenwel, dat
men op die wijze het gevaar loopt, weife
lende Eerste Kamerleden opnieuw een stok
in de hand te geven, om de hond te slaan. Stel.
dat er een aantal Eerste Kamerleden zijn, die
er bezwaar tegen hebben, op deze wijze aan
het euvel van meer invloed van kleine (belangen)
partijen te ontkomen, dan zouden zij zich ge
noopt kunnen voelen, tegen de uitbreiding van
de Tweede Kamer te stemmen, omdat daar
aan nu weer een nieuw punt verbonden is. For
meel is dat natuurlijk niet het geval, maar mo
reel wel. De Tweede Kamer wil wel de uitbrei
ding tot 150 leden, maar zij wil ook, dat als ge
volg daarvan en zo spoedig mogelijk, een wijziging
van de kieswet wordt voorgesteld, die de kies
deler nogal willekeurig uitbreidt. Wij zien heel
goed de bezwaren van kleine partijen, die im
mers als regel belangenpartijen zyn, maar wij ge
loven, dat er andere middelen moeten worden
gezocht, los van deze wel gewenste Kameruit
breiding, om de invloed van die kleine partijen
in te dammen. Het maakt nu bovendien wel een
beetje de indruk, dat de grote partijen van hun
macht.... gebruik maken, om die invloed tegen
te houden op een manier, die van willekeur niet
vrij te pleiten is. Wij hopen nu maar, dat de Eerste
Kamer zich niet opnieuw door de overhaaste daad
van de Tweede van. de wijs zal laten brengen, in
het vertrouwen, dat de kwestie van een verander
de kiesdeler zelf, later objectief aan de orde kan
komen.
PARIJS. Niet alleen de ciilers voor de stemmingen in de
bedrijven, ook de schattingen van het aantal partijleden geven
aanleiding te geloven, dat de communisten in Frankrijk aan
invloed beginnen in te boeten. In 1949 werd het aantal leden
der Communistische Partij in Frankrijk op 786.000 gesteld,
momenteel varieert het aantal naar verschillende schattingen
tussen 600.000 en 450.000. Bij de verkiezingen voor de bedrijis-
instellingen, waarin de arbeiders zijn vertegenwoordigd, zijn
de communisten sinds 1949 achteruitgegaan van 67.8 procent
op 58 procent in het gas- en electriciteitsbedrijf. In de mijn
industrie liepen zij terug van 76.3 procent tot 71 procent, in de
metaalbedrijven van Peugot en en Sochaux van 60.5 procent
tot 55.2 procent
Op zijn laatste tocht met de „Willem Barendsz" bracht
Kapitein Visser een enorme walviskaak mee, die nu een
ereplaats op het eiland heeft gekregen. Het is een herinnering
aan de pioniersarbeid van Kapitein Visser.
Dit moet ongetwijfeld d» reden
zijn, waarom de communisten
sinds enige maanden in Frank
rijk naar een nieuwe tactiek
schijnen te zoeken. De verande
ring heeft zich enerzijds geuit
in de relletjes ter gelegenheid
van de aankomst van Generaal
Ridgway en in de artikelen en
beschouwingen, welke nadien in
toonaangevende communistische
bladen zijn verschenen. Twee ar
tikelen trekken bijzonder de aan
dacht en wel dat van Frangois
Bilioux in het Mei-nummer van
de „Cahiers du communisme"
en net artikel in het weekblad
„France Nouvelle", waar Jeanette
Vermeersch, de echtgenote van
Thorez, haar mening heeft ge
uit over de situatie van heden.
,„De communisten moeten
zo betuigen beide leidende figu
ren van net Franse communisme,
na hun herhaalde bezoeken aan
Moskou er alles op zetten ac
ties in het leven te roepen tegen
de oorlogsvoorbereidingen. Men
mag ervan overtuigd zijn, dat 't
kweken van verzet tegen de oor-
logsvoorbreidingen niet altijd di
rect succes zal nebben, het neemt
niet weg dat men overal bij de
bourgoisie een vredesbeweging
moet kweken. Daarom moeten
acties in het leven worden ge
roepen tegen installaties en de
pots der Amerikanen, tegen de
aankomst van wapenen, tegen de
oorlogsindustrie, teggn het ver
voer van krijgsmateriaal en tegen
de verlenging van de diensttijd.
Alles moet aan de strijd voor de
vrede ondergeschikt worden ge-
maakt"
Later' in Juni hebben andere
gezaghebbende communistische
organen nog bekend gemaakt, dat
een samenwerking van alle goed-
willenden, ongeacht hun politieke
richting, ongeacht hun godsdienst
in de beweging voor de vrede en
de ondersteuning van het Mani
fest van Stockholm moet worden
verenigd.
Terwijl er in de geschriften der
leiders biterheid wordt gehoord
over het mislukken der vredes-
acties en aangespoord wordt tot
samenwerking, komt ook een
woord van waarschuwing tot
uiting tegen de priester-arbeiders.
Zij immers zijn „saboteurs van de
strijd der arbeiders". Jeanette
Vermeersch zegt letterlijk:
„Overbodig hier veel voorbeel
den aan te halen, maar in tal
rijke fabrieken te Ivry, daar waar
de kameraden 60% der stemmen
uitbrengen, hebben vele kamera
den geaarzeld om een doeltref
fende actie voor de vrede te ont
ketenen, onder voorwendsel, dat
zij de eenheid met de Katholie
ken wensten te bewaren. Zelfs
gaan zij zover, dat zij de partij
verwijten zich in de strijd om de
vrede te mengen".
„Maar zo vervolgt de com
munistische leidster omdat de
strijd voor de vrede voor alle ar
beiders hetzelfde belang heeft,
moeten wij ons niet laten be
ïnvloeden door de vertegenwoor
digers der Mission de Paris, ge
leid door Mgr. Feltin, die gepor-
Advertentie)
Voor AUSTRALIë. CANADA
en NW. ZEELAND levert
JARINO - RODEN de beste
woningen. Huisvestiging kan
'worden verstrekt. Modelwo
ning v. CANADA. Paltzer-
weg 195, den Dolder. v.
AUSTRALIë/Nw. ZEELAND
bij fabriek LEEK (Gron.)
te bezichtigen. Alle inl.
JARINO RODEN (Dr.)
CONCOLEES BISSCHOP IN
NEDERLAND
BRUSSEL, 25 Juli A.s. Zon
dag zal Mgr. Bigirumwami, apos
tolisch vicaris van Nyundo en de
eerste Congolees, die het bis
schopsambt bekleedt, een pontifi
cale mis opdragen in de parochie
kerk van Afferden in Gelderland.
Hij zal morgen in Nederland
aankomen.
(Van onze speciale verslaggever)
ROOSENDAAL. De Natio
nale Bedevaart naar Lourdcs is
met drie extra treinen uit Roo
sendaal en Maastricht vertrok
ken. Met de blauwe trein ver
trokken om een uur uit Roosen
daal 600 pelgrims, met de witte
trein om half drie 300 zieken, van
wie cr 50 liggende patiënten
waren. Uit Maastricht gingen 400
pelgrims met de oranje-trein.
De 52e Nationale Bedevaart
naar Lourdes, georganiseerd door
de Vereniging tot Samenstelling
van Nederlandse Bedevaarten,
geniet wederom grote belang
stelling. Het weer was prachtig
en de stemming zeer goed.
Met de ziekentrein reist mede
de Bisschop van Haarlem. Mgr.
J .P. Huibers. Ten dienste van
de patiënten stonden 80 verpleeg
sters en verplegers. Onder de
brancardiers bevonden zich vijf
tig studenten.
Dank zij het ingrijpen van de
stationschef van Roosendaal, de
heer Van Heuven, verliep het
transport der zieken aanmerke
lijk vlotter dan vroegere jaren.
Aan de ene zijde van net perron
arriveerde de trein met zieken,
aan de andere zijde stond de Wit
te trein gereed.
teerd is voor samenwerking met
de vijanden van de vrede".
De aanval op de priesterarbei
ders is nog gevolgd door 'n aan
val op de Pax Cnristi beweging,
waaruit blijkt, dat de communis
ten daarvan ontbinding en on
enigheid vrezen. Kortom, in de
houding tegenover de Katholie
ken wordt hehaaldelijk toepas
sing van het beginsel: „godsdienst
is opium voor het volk" ge
vraagd. gepaard aan een harts
tochtelijke wil en een onwrikbaar
doorzettingsvermogen.
Maar de vraag is of de com
munisten de teruggang kunnen
tegenhouden. Want wanneer wij
de cijfers der vakbeweging zien,
dan blijkt, dat de communistische
C.G.T. terugloopt en de Katho
lieke C.F.TjC. alleen nog blijft
stijgen. Het is niet onmogelijk,
dat deze vroeg of laat de com
munisten in sterkte zal benade
ren.
In Assam worden dorpen ge
terroriseerd door wilde olifanten
en tijgers, die door overstromin
gen uit de bossen verdreven zijn.
De olifanten vernietigen de
oogst en de vruchtbomen. Twee
vrouwen zijn reeds om het leven
gekomen. In een andere streek
zijn drie personen door een tijger
toegetakeld, die de plaats Ga-
oehati binnen was gedrongen. De
tijger zwerft nog rond.
Op de vloedgolven is ook een
luipaardenjong Gaoehati binnen
gekomen. Mensen hebben het
diertje van de verdrinkingsdood
gered.
Politie en militairen hebben
opdracht op de tijgers te schie
ten.
Op de weg Henstedt-Goetzberg
in Duitsland zag een motorrijder
tot zijn grote schrik plotseling
een drie meter lange python oo
de weg. Hij reed bijna over de
staart van 'het dier, dat ijlings
het hazenpad koos.
De motorrijder heeft onmiddel
lijk de burgemeester van ziin
gemeente gewaarschuwd, die de
politie opdracht heeft gegeven de
slang op te sporen. Men meent
hier te doen te hebben met de
Indische python, die drie weken
geleden uit een slangenkooi in
Harksheide is ontsnapt en sinds
dien spoorloos is gebleven.
Het Surinaamse Statenlid J.
Pengel schrijft in zijn weekblad
„De Volksstem", dat de gerezen
moeilijkheden van de laatste tijd
op politiek gebied voor een niet
gering deel hun oorzaak hebben
gevonden in het feit, dat enkele
leden van de NPS-fractie reeds
enige tijd hun vertrouwen in de
Premier (Mr. Dr, J. A. Buiskool)
zonder meer hebben opgezegd,
hebben op bepaalde ministers in
het kabinet.
De heer Pengel schrijft, dat er
in het kabinet zelfs ministers
zijn, die niet het minste vertrou
wen hebben in de premier. Hij
herinnert er aan, dat de premier
eertijds als een Messias werd bin
nengehaald. De fout. die volgens
hem, dr. Buiskool beging, was
zich als Europees Nederlander
actief in „onze vrij ingewikkelde
interne politiek" te werpen.
Een andere moeilijkheid van
dit kabinet. aldus „De Volks
stem", is, dat het niet voldoende
politieke figuren heeft. Het blad
zegt. dat het behoorlijke mannen
ziin, maar gelooft niet, dat er
een bij is, „die b.v. de doorbraak-
politiek, die niet meer te stuiten
is. genoeg onderkent, laat staan
in handen heeft".
Het blad schrijft voorts, dat de
premier faalde en acht het het
beste, dat hij ziin portefeuille
vrijwillig neerlegt. De geladen
atmosfeer zou dan voor een groot
deel worden gezuiverd.
„De Volksstem" acht genoeg
omstandigheden aanwezig om de
premier te noodzaken te wijken.
„Dit is nu eenmaal het lot van
alle politici en wij hopen, dat de
heer Buiskool dit zal begrijpen".
Hulde aan een held. Het is
Maarschalk Jean de Lattre de
Tassigny, die bij wijze van
waardering door zijn troepen
„roi jean" werd genoemd.
Thans eert Frankrijk hem met
een mooi uitgevoerde postzegel
met zijn foto tegen de achter
grond van de tonelen van zijn
grootste triomfen, Frankrijk
zelf en het oorlogstoneel in
de jungle van Indo China