2 2 r De Linie" aan het woord ROOI EXEL Bisschoppen hebben gesproken lijst Katholieke Arbeidersbeweging tegen Staatssocialisme Wij hebben een eere-schuld in te lossen v_ lijst J a rooi voor n? Nieuw Noordhollandsch Dagblad E. invullen! >roek En zij spraken weer hooi MEDEDEELING Adres aan Minister Vos Op 17 Mei de dag van de K. V. P. Stemt Romme van lijst 2 n Het socialisme van de Apollo-hal oud, onwaar en ondemocratisch 16 MEI 194g DONDERDAG 16 MEI 1946 OMME ÜIETS. rE GOED DE K.V.P. piscopaat zal goed ook te wensch zoo ngrijk is. De volgens den fractie wor- ,ij uw plicht n lijst 2 TEXEL VOND bezette zaal m ouders, ge- belangstel aangeboden, iten geslaagd het hoofd det Steenhuis, in memoreerde, bedoeling een ig te geven, :n avond, om len gezin en maken. Zeer lig streven, et tooneelstuk ve" gekozen, en onderwij- uitgebeeld het n gezin, met duwzijden werd daarna imma voorge- n geheel zijn dit alles en, zang en werd door de lakte het pro- mier van op en indruk •hande eigen- behandeld, de jeugd en idealisme in gen, het Indo en andere, kerken's fiere Nederlandsch van een bont na de avond it het aioude een paar stro- de uitvoering JOUWSC teedewerkers op een zeer vond en wel- oekomst reden ran dergelijke te bieden aan stellen in de DE NIEDORP. I uit 14 perso de te bepalen le candidaten ;emeenteraads- volgt samenge- ui, 2 F, Th. J. 4 P. J. Tromp, Th. J. Stade- 8 A. Bruin, P. v. d. Fluit, Th. Broersen, Klaver. HENSBROEK. HTVORST en nacht heeft lachtvorst alle e tot den grond :estentijds la® 1 overal zijn j bij strookenj pelen dicht bij ;enoeg afwisse- volkomen on- is hier tbans gevolgen zijn zal kunnen een zeer aan- i hoeveelheid l*E BISSCHOPPEN hebben \J eens gesproken in de jaren van de Duitsche overheersehing. Zoo dat de Koningin den Aarts bisschop, nu Kardinaal dr. Jo hannes de Jong den leider van Haar Volk noemde, toen zij in Londen was Wij noemen onze Katholieke Partij deswege niet de Partij van het verzet. Maar als anderen roemen op hun aan deel in dat verzet, dan zeggen wij. met Sint Paulus niet alleen: Wij ook, maar dikwijls en in vele gevallen: Wij meer dan zij! En dat wy zoo sterk waren, dat dankten wij aan de stoere en onverzettelijke leiding van de Bisschoppen, die geen kamp heb ben gegeven in den strijd tegen den overweldiger, die God, Ge zin en Vaderland belaagde. Het woord van de Bisschoppen heb ben wij gevolgd, en Zij zijn er dankbaar voor geweest en heb ben na de bevrijding reeds her haaldelijk te kennen gegeven, dat zij hun houding zoo duide lijk konden en durfden bepalen, omdat zij wisten, dat zij op het Katholieke Volk /-konden reke nen. Thans hebben de Bisschop pen opnieuw gesproken. In zijn diepste wezen is de verkiezings strijd ook weer een strijd, met het hoogste belang van God, Gezin en Gezag "als «inzet. Daar om hebben de Bisschoppen er op gewezen, dat ook het staatkun dig leven op de zedelijke nor men van het christendom geba seerd moet zijn Derhalve ver klaren zij, dat alle katholieken het zich tot iplicht moeten reke nen slecKts die personen te kie zen, waarvan zij met recht mo gen verwachten, dat zij zich op het terrein van wetgeving en bestuur zullen laten leiden door deze normen, welker naleving naar Hun overtuiging in «de ge geven omstandigheden het best gewaarborgd wordt door de Katholieke Volkspartij. Op deze wijze zullen zij niet alleen de belangen van den godsdienst en de goede zeden dienen, maar ook het welzijn van ons dierbaar vaderland. De Bisschoppen heb ben eens gesproken, zij spraken weer. En duidelijk genoeg. Mo ge Katholiek Nederland hun' roepstem even algemeen volgen, als het dat in de bezettingsjaren deed, In het belang van God en Kerk', Vorstin en Land! "N STEMT 17 Mr.1 voor gezond fi nancieel herstel en voor herstel en uitbouw van het staatsbestel in het Koninkrijk V.. In verband met de verkie zingen verschijnen wij he den in dubbelen omvang, dus met acht pagina's. e R.K. Lage* Spanbroek oemd de heet ns Hoofd der school le I VERVOLG VAN PAG. 1 De vooruitstrevendheid van de Katholieke Volkspartij wil een vaste richting uit. Niemand kan zeggen; dat hij niet weet, welken kant wij uitwillen, op - welken grondslag wij staan, hoe wij in diepste wezen over de verschillende vragen denken. Zoo is de grondslag van de Katholieke Volkspartij het meest-waarachtlg' en waar. Zij leeft niet van beloften, ook al omdat zij weet, dat zij, straks aan de regeering geroepen, met anderen zal moeten meedoen aan het zoeken van dat evenwicht in het staatkun dig beleid, dat het weizijn van het land behoeft. Maar altijd zal men weten, dat er bij ons een vast punt is, waar we niet verder naar links of naar rechts .willen gaan. Op grond van het beginsel, waar niet aan te tornen valt. Zoo is de Volkspartij inderdaad conservatief, in beginsel, en voor uitstrevend in de toepassing daar van. Daar is het belang van het land het best mee gediend. Niet met looze propaganda alleen, waarvan we straks niet weten, hoe het in de practijk zal reilen en zeilen. En ook niet met onbelem merde vooruitstrevendheid en on verantwoord radicalisme dat in 't vaarwater van ultra-links radica lisme terecht komt en ons brengt op wegen, die ons bergafwaarts voeren. Wij zouden meenen, dat de gebeurtenissen in België en Frankrijk de propagandisten van de Partij van den Arbeid tot voor zichtigheid en bescheidenheid zou den manen! Met name in Frankrijk. Daar heeft het so cialisme onder communistischen druk toegegeven aan een schijn- democratische Grondwet, die in werkelijkheid tot partijendictatuur zou voeren. En mede door de prin- cipieele houding van de vooruit strevende katholieken is dit ern stige gevaar voor de gezonde vrij heid en de .werkelijke persoonlijke verantwoordelijkheid bezworen. De eigen principieele hou ding van de Fransche katho lieken heeft hier het algemeen welzijn van Frankrijk een on- sehatbaren dienst bewezen. Dat doet de eigen principieele houding van de Nederlandsche Katholieken in de Volkspartij ook. En als de Bisschoppen daar niet hun persoonlijke meening, maar de kracht van hun Hoog Gezag bij in de weegschaal leggen, is het be lang van het land daarmede gediend. In dit verband is het ook een voudig in strijd met de werkelijk heid van de historie, en met de realiteit van de feiten als „Parool" nu nog weer eens met het ver haaltje aankomt dat het voort bestaan van de K.V.P. een van de ernstigste belemmeringen vormt voor een gezond en natuurlijk partijleven. Het zou wel eens kunnen zijn, dat de naaste toe komst zou leeren, dat die belem mering eerder te vinden is in de Party van de Arbeid, die inder daad vogels van diverse'geestelijke Pluimage binnen haar kader ver enigt, maar in de diepste dingen geen fundamenteele grondslag voor eenheid vinden kan! De Nederlandsche Katholieke Arbeidersbeweging heeft een schrijven gericht aan den Minister van Handel en Nijverheid betref fende het Wetsontwerp tot voor bereiding van de vaststelling van een Natronaal Welvaartsplan. In dit schrijven juicht het Ver- bondsbestuur de instelling van een Centraal Planbureau toe, waardoor wordt beoogd de coör dinatie van het regeeringsbeleid op economisch, sociaal en finan- •cieel gebied te bevorderen. Doch "volgens het Verbondsbestuur be oogt de instelling van een Na tionaal Planbureau, blijkens art. 3, lid 2 van het Wetsontwerp, méér dan de bevordering van een toed gecoördineerd en daardoor oelmatig plan van actie voor het economisch, sociaal en financieel regeeringsbeleid. Aldaar wordt immers vastgesteld, dat het Na tionaal Welvaartsplan o.m. een schema bevat van de na te stre ven grootte van de voortbrenging in den ruimsten zin. -«Naar de meening van het Ver bondsbestuur wordt hier een be ginsel geïntroduceerd van ver gaande strekking. Dit is te duide lijker wanneer men de bepaling van art. 3 lid 2 leest in verband met de zinsnede in de begeleiden de Memorie van Toelichting, waarin wordt gezegd, dat het Na tionaal Welvaartsplan dient ver wezenlijkt te worden door mid del van de normale organen van' Overheid en bedrijfsleven. En vervolgens de zinsnede, waarin het heet dat voor de verwerkelij king van het Nationaal Welvaarts plan de noodige bev°egdheden in de handen der overheid moeten zijn geconcentreerd, bevoegdhe den, waarmede het de regeering mogelijk is regelend in het be drijfsleven in te grijpen ten aan zien van vestiging, financiering, prijsvorming, kartellerij, in- en uitvoer, distributie, enz. In het Welvaartsplan wordt, naar de meening van het Ver bondsbestuur, gezien een onder de gegeven omstandigheden „ideaal beeld" van het nationaal proces der welvaartsverzorging, dat de Overheid met alle ten dienste staande middelen tot werkelijk heid dient te maken. Aldus opgevat wordt met het Nationaal Welvaartsplan een economisch stelsel ge ïntroduceerd van staatssocia listisch karakter. Het Na tionaal Welvaartsplan is dan niet langer een prognose, een verwachting van het resul taat, dat door de werkzaam heid van zelf veranwoorde- lijkhcid dragende economische subjecten, gepaard aan de economische leiding der STEMT 17 MEI overheid, kan worden be reikt, maar de concretiseering van het maatschappelijk economisch doei, dat door het dwingend optreden der Over heid moet worden bereikt. Dit beginsel; doorgedacht in al zijn economische consequenties, betee- kent de introductie van een maat- schappelijk-economisch stelsel, waar. bit de verantwoordelijkheid voor den afloop van het economisch proces overwegend bij de Overheid wordt gelegd en voor de, ook in economisch opzicht, zoo gewichtige zelfverant woordelijkheid der economische sub jecten slechts weinig ruimte over blijft. Het Verbondsbestuur kan zich met .deze tendenzen, in het Wets, ontwerp gelegen, niet vereenigen. In meer normale tijden zal de Overheid zich, wat de beïnvloeding der productie betreft, in hoofdzaak moeten beperken tot maatregelen, die de stabiele ontw.kkeling der wel vaart en een volledige benutting van de nationale welvaartsbronnen, met name een voUedige inschakeling der beschikbare arbeidskrachten beoogen. Een Nationaal Welvaartsplan is noodzakelijk, niet als ,,ideaai-beeld", dat dwingend moet worden verwer kelijkt, maar als schema met het karakter van een prognose, dat een belangrijk hulpmiddel is voor de coördinatie van het overheidsbeleid. Het Verbondsbestuur wijst den minister er op, dat niet slechts be zorgdheid t.a.v. de economische doel matigheid van dezen vorm van plan economie haar afwijzende houding bepaalt. Want zelfs indien het waar was, dat een dergelijk economisch stelsel tot een grootere .stoffelijke welvaart zou leiden, zou 'deze wel vaart, gemeten in geestelijke goede ren,, te duur zön gekocht. In den grooten sociaal-economischen sector van het maatschappelijk leven zou immers de vrijheid zoozeer moeten worden-ingeperkt, dat de voor ont wikkeling der persoonlijkheid nood zakelijke speelruimte zou komen te ontbreken. Tenslotte stelt het Verbondsbestuur voor art. 3 lid 2 van het Wetsontwerp te wijzigen. EESTER KA- REL GOSELING stierf vijf jaar geleden in t concentratie-kamp. Hij bracht het offer van zijn leven voor de idealen van de Katholieke Staatkun de. Hij leidde de Ka tholieke Partij in zwa re tijden door groote moeilijkheden heen, door aan onze Par tij den principieelen grondslag te schen ken, welke zij in die dagen zoo bar van noode had. Hij open de voor de Katholie ke Nederlanders en uitdrukkelijk voor tien niet alleen, maar ook voor anderen het wijde perspectief van de gezonde leer en de ge zonde gedachten op staatkundig terrein. Door zijn werk is aan Katholiek Nederland een basis gegeven, waarop het de stormen van den nationaal-socialistischen .typhoon kon doorstaan. Dankzij zijn werk was in een groote kern van principieel-geschoolden voor en na de bevrijding het besef levendig, dat wij met ons eigen Katholiek Staatkundig Verband weer moesten terugkeeren. Niet alleen voor de vorming en de scholing, maar ook ais apparaat voor de verkiezingen. Wij moesten ook nu weer met een eigen principieel gefundeerde fractie in de Volksvertegenwoordiging terugkeeren. Nu het eindelijk zoover is, dat wij in dit opzicht onze réchten voluit kun nen opeischen, mogen wij bedenken dat wij ook tegen over de nagedachtenis van Goseling z.g. een eereschuld hebben in te lossen. Tegenover hem en tegenover dien anderen oud-voorzitter, Mr. Dr. Verschuur, die eveneens zijn leven voor het vaderland heeft geofferd en na Goseling met zóóveel diepe wijsheid de sterke burcht van de Katholieke Partij heeft uitgebouwd. Denken wij aan dit woord van den oud-voorzitter in 1937: Wij Ka tholieken, zijnen het legioen van Nederlandsche kiezers het sterkste cohort. Wij kunnen dat blijven, zooals wij getoond hebben het te zijn bij de stembus van 1937. Wij kunnen dat blijven, als ieder van ons zijn plicht doet. De Katholieke Volkspartij, het sterkste cohort in het legioen der vijf miUioen, ook nu. De dag van 17 Mei moge het bewijzen voor de toeken ning van de juiste plaats van Nederland in de internationale rechtsorde. „De Linie", het mooie nieuwe weekblad onder leiding van Prof Dr. J. Greyghton S.J. met tal van vooraanstaande katholieke medewerkers, dat overigens deze week uitdrukkelijk verklaart, zich aan geen enkele partij-poli tiek te binden, schreef vorige week over de rede van Koos Vorrink in de Apollo-hal. „De Linie" hekelde de houding van Vorrink, die „in de Apollo-hal het levensoffer der gevallen strij ders voor de overwinning van zijn partij annexeerde". „De Linie" noemt, hot socialis me van de Appllo-hal oud, on waar en ondemocratisch en schrijft o.a.: „Dit socialisme, dat niet vereenzelvigd mag worden met de vele goede socialisten, die wel den goeden geest hebben, keert de waarheid, dat men om den arme te heipen, bereid moet zijn, afstand te doen, op haar kop in al zijn leuzen, die zijn inge steld op het idioom van brood en spelen. Het wordt steeds dui delijker dat dit socialisme niet nieuw is, dat het ondanks de in gevoerde verzoeningsgezindheid, niet gegrondvest is in den gods dienst en ondanks de ingebruik neming van de nationale vlag, niet nationaal Indien het gods dienstig en nationaal ware, zou het niet de gebalde vuist, maar meer Gods naam gebruiken en niet de Internationale maar het Wilhelmus zingen, dat nog altijd een deemoedig gebed is Moge lijk zal men zeggen dat het dis cussieeren over symbolen geen argumenten oplevert. Men ver- §eet dan, dat symbolen, vooral ie waaraan men hardnekkig vasthoudt, de sprekendste symp tomen van een geestesgesteld heid zijn." Tot zoover „de Linie" van ver leden week. En deze week schrijft, „de Linie" in zijn num mer o.a in een hoofdartikel van den geleerden Jezuiet Creyghton, dat de Nederlandsche belangen niet veilig zijn in handen van de Communisten, noch in die van de Party van den Arbeid. Het zelfde bezwaar geldt 'len aanzien van alle partijen, die zich in de ontwikkeling van hun egelstel lingen en middelen uitsluitend baseeren op het eigenbelang, zij het eigenbelang van allen of van vele partijen, met andere woor den. die van geen andere over wegingen uitgaan, dan van eco nomische of organisatorische of 1 andere zuiver aardsche materie, ma.erieele en tijeïetike. Alleen bij partijen, die de beide bovengenoemde bindingen (de rechtvaardigheid is de grond slag van den Staat en de gods dienst vormt de grondslag van de rechtvaardigheid) erkennen en deze maken tot de maatstaf van hun programma, is het Ne derlandsche belang veilig. Kort samengeva'.1, aldus „de Linie", moeten wii, Nederlanders, ons bij de bepaling van onze keus ons dus afvragen: 1. erkent de partij mijner keu ze hev bestaan van moreele nor men, waaraan de mensch zich zonder meer te onderwerpen heeft? 2. erkent zij de godsdienst als het fundament aller moreele bin dingen? Kiezen wii de candidaten eener pautij, die aan deze eischen niet voldoet, dan kiezen wii verkeerd. En deze norm gedt niet alleen voor de katholieken, of alleen de katholieken en protestanten, maar, zoOa'ls de argumenten het uitwijzen, voor allen."

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad, editie Schagen | 1946 | | pagina 3