X&. Kath. Nieuws- en ü^vertentieblad voor Noord-Bolland. No. 34. Zaterdag- 25 April 1908. 2"° Jaargang-. FEUILLETON. Ons Blad* Jaarvergadering Schuldig Buitenland. Verschijnt Woensdag en Zaterdag. Socialistische tucht. ONS BLAD. ABONNEMENTSPRIJS 50 oents per drie maanden franco aan huis Te betalen in het begin van ieder kwartaal. Afzonderlijke nummers3 cent. Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Ons Blad". BUREAUHoogstraat b/d. Langestraat te Alkmaar. Telefoon No. 266. ADVERTENTIËN: Van 1—6 regels50 cent. Elke regel meer6 Reclames per regel ....15, van de aandeelhouders der Naamlooze Vennootschap ONS BLAD, niet op Donderdag 23 April a s., maar op maan dag 27 April «8., desavondsten 8 nre precies, in het lokaal van den heer PROOT. Punten van behandeling Jaarverslag en Rekening en Verant woording. Verkiezing van een Bestuurslid wegens periodieke aftreding. (De heer Mr. Kraak man is herkiesbaar). Verkiezing van een Commissaris wegens periodieke aftreding. (De ZeerEerw. Heer Pastoor Maat stelt zich niet meer her- De balans, en de winst- en verlies rekening en de rekening en verantwoor ding over het afgeloopen jaar met het verslag daarover van de Commissarissen, liggen ter inzage op het kantoor der Vennootschap (art 14 der Statuten). N.B. Degenen, die hnn recepissen nog niet hebben ingewisseld tegen aandeelen, worden verzocht dit alsnog te doen ten kantore van de „Noorderbank" of van de Firma MULDER QUAX vóór 23 April, waar zij dan tevens de Sta tuten kannen bekomen. Het Bestuur der N. V. Ons Blad Mr. H. P. M. KRAAKMAN, Pres. H. KENTER, Secretaris. J. G. LOTZ, Penningmeester. Men moet niet te veeleischend zijn in het geven van beüamingen. 't Is tegenwoordig zoo moeilijk. Noemt men iemand Heer, dan zal hij misschien kwaad zijn dat men geen WelEdele Heer zegt. Een ander is er misschien - weer kwaad om, omdat hij geen Heer wil zijn, hij is geen „uitzuiger" geen „kapitalist". Zoo gaat het ook al veelal met de namen van burger en „boer*. Burger en burgerlijk heeft iets verachtends voor velen en anderen willen geen „boer" wel „landbouwer" zijn. Men moet in dit opzicht wat toe gevend wezen, de menschen hebben soms zulke vreemde begrippen verbon den aan deze in-zicb goede namen. De socialisten noemen elkander gaarne mannenof „arbeiders11Waarom zou den we bun die liefhebberij niet ver- Amerikaansche roman uit het Duitsch, van OTTO HOECKER, 30) Maar wat hy zei, kwam slechts uit den mondzijn geest was elders. Hij kon 't zich niet langer verhelen, dat de bemoeiingen van den advocaat en den rechter er op gericht waren, Ethel te doen bekennen aan haar achuld echenen ze blijkbaar niet meer te twijfelen. Hjj wiet wei, dat hij dezen toe leg niet verijdelen konhij was weerloos, zoolang men voortging, Ethel eenvoudig als getuige te behandelen, terwijl ze in werke lijkheid reeds lang in 't brandpunt der ver denking zat. Hijj sidderde voor 't oogenblik, waarop de altyd epottend lachende aankla ger alle voorgewende hoffelijkheid zou laten varen, en de ongelukkige de volle zwaarte der vreeseiijke verdenking meedoogenloos op de ichoudere zon drnkken. Ach, dat hü zoo machteloos was Zijn onwrikbaar geloof in *iin geliefde hielp niets. Zij was de eerste &>et, noch zon de laatste zün, die, trots haar onschuld, door afschuwelüke list in 't onge- luk gestort werd... Hoe kwam toch dat zeld zame vergif, waardoor Hnntington gedood *erd, in Ethels woning Slechts een vreese- vyand kon dezen lagen aanslag gepleegd waardoor Ethele lot waarschünlük ging worden, 'Charles W. Phelps l« De ronkende stem van den deurwaarder lieP jnlit «en nienwen gatnige op, oorloven? Maar 't moet tocb 'n beetje er op lijken. Zij moeten dan door bunne gedragingen geen reden geven dat over 'n paar jaar de benaming van „man" en „arbeider* een scheldnaam wordt. Als de socialisten de mannen bij uit nemendheid willen zyn, en de leden der Sociaal Democr. Arrébeiers-partij de arbeiders, dan moeten ze het er naar maken. En dat doen ze niet, althans niet in hun openbare uitingen in Het Volkop hun „congressen" enz. 'n Beetje gewoon-menscbelijke, bur gerlijke beleefdheid zou hun geen kwaad doen. Maar dat willen zij niet„Burger lijke beleefdheid! Bah. Als mannen elkaar iets te zeggen hebben, noemen ze personen en zaken bij bun naam, en daarmee uit". Openhartigheid is een goede eigen schap, en „de waarheid" zeggen is niet verkeerd, maar dan moet men toch niet vergeten dat een man, die open hartig is, toch fatsoenlijk blijven moet, dat iemand die de waarheid zegt, 1° de waarheid zeggen moet en 20 de waar heid haar fatsoen laten. Anders denkt men onwillekeurig aan kwajongens, die wel openhartig zijnen wel de waarheid zeggen, maar wier eenige mannelijkheid bestaat in het gebruiken van grove woorden, desnoods hier en daar met 'n vloek er door, en die ieder mensch toch als kwajongens zonder fatsoen blijft aanzien. Voor dit uiterste dient deS. D. A.P. zich ook hier te lande in zijn openbare uiticgen te wachten. Zie maar eens naar het Congres den 19 April gehouden te Arnhem. Zeker, er is wel wat vooruitgang. In het ver slag lezen wij ten minste niet meer uitdrukkingen als „misselijk gemier" zooals Troelstra op het vorig Congres, „misselijk" (van Kol), „een schandaal* (Gorter), „schandalig" (Duijs), „gelogen" (interruptie van v. Waarden), een „stel letje schreeuwleelijkers* (Duijs) uit drukkingen die door de resp. personen op het vorig Congres over sommige punten der werkzaamheid werden ge bezigd. Maar toch, het is weer een ruzie zoeken en ruzie maken geweest, men leest weer van gezicht „vaal van kwaad heid", van een nijdig wegloopen van de spreektribune af. Maar enfin onder elkaar zijn ze, en ze moeten zelf weten hoe ze zich onder elkaar het best te gedragen en te uiten hebben. Als jongens onder elkaar op straat vechten, en echt als jongens zonder Met grooten tegenzin, maar toch vol «pan ning, wendde Had 't hoofd om naar zün vroegeren boekhouder. Nu zou hij tenminste ontdekken waarom deze zün poBt in den steek had gelaten. Een booze verdenking had zich in Nad's ziel vastgezet, een ver denking, die hü nog niet had durven uit spreken. Hü nam den binnentredende scherp op, vast besloten, hem zonder genade in kruisverhoor te nemen, en hem geen enkele verklaring te schenken. Een nietig zwak kereltje kwam binnen, met baardeloos, iet of wat vaal en afgeleefd lÜkend gelaat, waarin een paar kleine, bru tale oogjes listig en vroolük over de vettige wangen heenblikten of ze zeggen wilden «Wees maar niet bang Ik ben niet beter dan jullie allemaal Eventjes echter keken ze zeer onrustig. «Ik protesteer tegen mün door niets ge rechtvaardigde gevangenneming riep hü reeds, voor de rechter er toe gekomen was, hem een vraag te stellen. «Ik stel den Staat verantwoordelük voor elke schade, voor mü uit deze gevangen neming voortgevloeid of nog voort te vloeien, en behoud mü al mijn rechten voor<. «Yoorloopig hebt u hier te antwoorden als getuige. Als Amerikaansch burger moest u weten, dat 't algemeen belang gaat boven 't persoonlyk. Ter zake U bent de boek houder Charles W. Phelps, 43 jaar oud, weduwnaar, züt in dienst bij advocaat Nad Whistler...' «Was by dezen in betrekking', verbeterde Phelps zeer luid, «verliet die betrekking echter, daar ze mü niet langer beviel, en omdat ik juist een som gelds ontvangen had, die mü in staat stelde, onafhankelük te leven. Ik stond juist in beraad, voor landbouwbe- kieschkeurigheid elkaar fooien met voor werpen, die men op de straat vindt, dan mo'et men daar niet tusschen komen. Maar loopen ze samen, om menschen die buiten en boven hen staan, te gooien, dan is men toch altijd geneigd ze even bij de ooren te nemen en te zeggen „dat mag niet, vlegel", 't Helpt wel niet, maar 't kan misschien een waarschuwing zijn voor anderen. Daarom kunnen we er ook weinig van zeggen als Yan Vorst (vroeger pater Coelestinus) minder aangenaam bejegend wordt op het Congres. Hij had moeten weten wat hem te wachten stond, toen hij naar het socialisme over liep. Maar als over andere personen, die buiten en boven hen staan, met minachting (om maar niet meer te zeggen) gesproken wordt, dan wil men daar toch wel eens wat van zeggen. Nooit zijn de socialisten erg kiesch- keurig in hun beoordeeling der vorsten. Denk maar eens aan de benamingen, die Het Volk (13 Dec. 1907) bezigde bij de gelegenheid van het bezoek van Keizer Wilhelm: „Keizerlijke klink klank", „vorstelijke zetbazen op de koningstronen". Dit is voorloopig vol doende. En nu weer op het Congres van 19 April. Daar wordt den socialistischen Kamerleden nog weer eens verweten, dat zij een voetval hadden gedaan voor het Koningsschap, omdat ze de toe spraak van den voorzitter over den moord van Portugal s Koning staande aanhoorden. Dat was natuurlijk*1 weleen zwaar verwijt voor de vertegenwoordigers van de socialisten. Daarom is Schaper daar uitdrukkelijk tegen opgekomen. Ze hadden deze toespraak wel staande aan gehoord ja; maar ze konden op hun zetels den voorzitter niet verstaan, daarom waren zij, zooals gewoonlijk opgestaan en hadden zich om den zetel van den voorzitter geschaard. Ze wisten niet wat hij te vertellen had, anders hadden ze het niet gedaan. Of er geapplaudiseerd werd, weten wij niet. 'tZou waarachtig jammer geweest zijn als dat niet gebeurde. Een rouwbeklag bij den moord van een Koning! 'tZou natuurlijk een schande zijn voor de S. D. A. P. maar waarschijnlijk ook... voor de Koninklijke Familie van Por tugal. Immers in rouwbeklag mag men ook zijn eischen stellen. Maar uit deze verklaring blijkt weer eens 'n keer meer, dat de socialistische mannen, een mannenhart hebben en langen naar Cuba te vertrekken en stel den Staat nogmaals uitdrukkefijk verantwoorde lijk voor alle schade, verloren winst enz.' «Goed. Wanneer verliet ge uw betrek king «Ik ging lunchen en keerde niet terug'. «TT sloot de buitendeur niet af «Neen. Er kon dan immers niemand binnen «Hadt ge Mr. Whistler van uw voor nemen verwittigd Phelps wierp een vluchtigen blik in' de richting waar Nad zat, maar keek onmid- dellyk weer Btrak naar de tafel des rechters. «Ik was aan geen opzegging gehouden. De man heeft me eigenlük nog een halve week salaris te betalen, maar ik schenk hem dat geld', sprak hü met een grootmoedige handbeweging. «Nu, 't was in eik geval uw plicht, 't kantoor te bewaken, en uw plotseling deser- teeren is des te opvallender, wijl Mr. Whistler u, door u te benoemen, voor gebrek gevrij waard heeft. Wy' zijn echter niet hier, om de moreele zyde uwer handelwüze te beoor- deeleu, maar 't is u bekend, dat op 't door u verlaten kantoor, en nog voor den terug keer van Mr. Whistler, diens neef vergiftigd is. Onder zulke omstandigheden lükt uw plotseling vertrek nog meer opvallend'. «Toe, hoe lükt 't dan Phelps oogen keken nog brutaler dan ge woonlijk. «Zou u niet liever alle duistere aanduidingen achterwege laten Ik heb strenge begrippen van eer, Sirhet zou me zeker niet zwaar vallen, een jury te vinden, die myu aanklacht wegens eerroof recht zou laten wedervaren. Dat de neef van dien man daar<, hü sehokte met de schouders in de richting, waar Nad zat, zonder daarbj) om wel op de rechte plaats. Doch aan deze verklaring moest nog 'n hatelijkheid worden toegevoegd. De daad van de socialistische Kamerleden verdient dus volgens Schaper geen afkeuring. Maar wat naar zijn meening, wel af keuring verdient, is, dat een bekend Marxist, meermalen candidaat voor den Haagechen gemeenteraad, de Koningin f 25 vroeg en deze ook kreeg, om naar de Veluwe te kunnen gaan tot herstel zijner gezondheid. (Teekenen van afkeuring). Stemmen Noem den naam. «Namen noem ik nooit, zegt Schaper, maar wel weet ik, dat zulk een lid vroe ger de partü zou zün uitgegooid (applaus). Als men ons dus verwijt een voetval voor een dooden Koning, dan is dit veel erger, nl. een voetval voor een levende Koningin (applaus). Nadat Van Kol nog eenige opmerkin gen tot zün verdediging had gemaakt, antwoordde zekere De Visser nit Den Haag op het door Schaper gesprokene. Hy deelde mede, dat hy de persoon was, dien Scha per op het oog had, die van de Koningin f 25 ontvangen zou hebben voor de kosten van zün herstel. Uitvoerig schetste spre ker zyn zenuwachtigeu toestand van bet vorige jaar, toen eenige partügenooten, waaronder ook zün docter, noodzakelük achtten zijn uitzending naar Soeren. Toen het tezelfder nre bleek dat het bedrag, noodig voor de uitzending, niet büeen was, dwongen eenige partijgenooten hem er toe, een verzoekschrift aan de Koningin te teekenen. Hy verklaarde uitdrukkelük, dat hij in normale positie dit stuk nooit geteekend zon hebben, en keurde het ten zeerste af, dat Schaper deze private zaak op het congres ter sprake heeft gebracht. Er ontstond na deze verklaring een hevig tumult. Verscheidene afgevaardigden vroegen het woord. Schaper ontkende, dat de kwestie-De Visser een persoonlüke zaak zou zün. «Laat men De Visser in staat stellen, de Koningin binnen acht dagen het geld terug te zen den. Het geldt hier een zaak van eer voor de partij'. (Applaus). Aldus het verslag van het Centrum. Die voetval voor een levende KoniDgin is voor een socialist dan ook om te brullen van verontwaardiging. Waar deering voor een liefdedaad van onze Koningin is er natuurlijk geen grein. Maar men mag van Haar dan ook wel vooronderstellen dat Zij, wanneer Zij aan zulke mannensteun geeft, geen dankbaarheid verwacht. te zien «op 't kantoor gestorven is, heb ik in de kranten gelezenReken maar uit, 't is om 5 uur 's namiddags geweest, terwijl ik om 12 uur 's namiddags 't kantoor ver laten heb, om er nooit meer terug te kee- ren en...« «Dat klopt niet', wierp de jonge aankla ger er tusschen. Hü had in een akte ge bladerd, hief nu het hoofd op, en keek Phelps scherp aan. >U bent later nog na één uur, ja zelfs nog na 2 uur op 't kantoor geweest'. «Wie is de man, die mü een leugenaar durft te noemen vroeg de getuige met een brutaal gezicht. «Laat 't u gezegd zün, dat zelfs een officier van jnstitie mü niet ongestraft beleedigen zal. Ik ben een vrye burger van dit land, ja, dat ben ik I' «Daarin hebt ge u echter vergist en een onwaarheid gezegd'. «Mynheer zijn gryze haarkuif, die zeer knnstig over den kalen schedel gekamd was, kreeg 't haast te kwaad. »U gelooft me niet U beschuldigt my van leugen Maar de man is nog niet geboren, die mij ongestraft beleedigen kan I Noem mü een naam, münheerik zal de jury...' «All right, Sir«, viel Murray in. «Voor loopig hebt u meer redenen, pogingen te doen een andere jury te ontgaan, die hier in 't gerechtshof zitting pleegt te houden'. «Mijnheer «Och wat, Mr. Phelps. U hebt geen reden, zoo groot te doen. Wü kennen mekaar immers nog van voor twee jaar Of niet Gister evenwel heeft deze jury uit 't verslag van den zwarten Hallknecht vernomen, dat deze zich dnidelük herinnert, n kort voor of na twee unr het voor Mr. Whistler bestemde proefpakket met 't nieuwe brnlspoeder over- Het doet wel eigenaardig aan, dat het vragen van die f 25 onderstand door een particulier socialist aan de Koningin niet meer als privaatzaak maar als partij zaak wordt behandeld, en dat men er zelfs over spreekt om die f 25 terug te geven ^spreken" alleen, want terug geven zal man wel niet, 't is ook maar om het woord te doen) als over een zaak van eer voor de partij. 't Verwondert ons nog, dat ze de huwelijksaffaire van mr. Troelstra (die 'n andere vrouw nam, ongeveer 'n maand na de scheiding van zijn eerste vrouw) nog langer als privaatzaak beschouwen en nog niet als partijzaak bespreken. Daar zou werkelijk wel iets voor de eer van de party te doen zijn geweest. Mr. Mendels klaagt er over dat er te strenge tucht heerscht in de socia listische partij, hij vergeve het ons als we, na zulke uitlatingen, het niet met hem eens zijn. H. M. v. d. B., Pr. België. Een Matigheidscongres. Te Brugge werd den 20 April j.l. met een groote vergadering een congres van matigheidsgenootschappen geopend in de lokalen van het Gilde der Ambachten. Er waren meer dan 2000 toehoordersop de eerste rangen zaten de bisschop van Brugge, de gouverneur, de burgemeester, talryke geestelyken en veel onderwijzers. D. van Steenkiste, voorzitter van den West-Vlaamschen bond der matigheidskringen, hield de openingsrede. Hü gaf een overzicht van de West-Vlaam- sche bewegiDg der matigheid, en verklaarde, dat de bond thans 224 aangeslotene kringen telt. Frankrijk. Gewelddadige uitzetting. De pastoor van Dieue (dep. Meuse) is met geweld van wapenen nit zün pastorie verdreven geworden. De gemeenteraad had hem tot viermaal toe kosteloos het gebrnlk van de pastorie toegestaan, doch evemoo- vele malen bad de prefect dit beslnit ver nietigd. Tenslotte was men het eens geworden voor een huur vau zestig francs. De onder prefect vond deze huur te weinig, waarop de gemeenteraad nogmaals besloot de pastorie kosteloos in bruikleen af te staan. Nu werd den pastoor door een commissaris aangezegd de woning te verlaten, en toen hij geen gevolg gaf aan dezen eisch, ging men er handigd te hebben. Hü weet 't nog zeer goed, U niet «Wie kan ook alle bagatellen onthouden 1 't Ie onmogelijk welnu, dan ging ik eerst tegen twee uur van 't kantoor. Dat is alles. Heeft u me soms nog wat te vragen Hy maakte zich gereed den getnigestoel te verlaten. «Zitten blüvenl' riep de aanklager scher per. «Wat hebt u met het pakket gedaan «Ik heb 't op de echryftafel gelegd van Mr. Whistler in zün privaatkantoor «En dit wae altyd gesloten I Heeft Mr, Whistler by zün weggaan u dan niet nadrukke lijk bevolen, 't goed te sluiten, daar hü «elf zün sleutelbos vergeten had Hebt u daarna dan weer gesloten «Ik weet er niets meer van«, luidde weer 't hooghartige antwoord. «Ik heb echter geen reden, Mr. Whistler van lengens te verdenken'. «Zulke praatjes kunt ge gevoegly'k sparen. In den regel kunnen menschen, die iets te verbergen hebben, zich niets meer herinneren van wat zelfs pas voor kort is voorgevallen. U moet toch zeker nog weten, of de denr van het privaatkantoor open of dicht was, toen u 't pakje daar neerlei'. Phelps streek zich als verstrooid door de haren. «Ik geloof, dat ik 't nn weetja, de deur was door mij gesloten, en ik heb ze open gemaakt met den sleutel, die altüd in mün lessenaar lag. Of ik ze weer gesloten heb 1 Dat weet ik niet meer, maar ik geloof van niet'. (Wordt vervolgd,)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1908 | | pagina 1