E. Kath. Nieuws- en Advertentieblad
voor Noord-Holland.
rO. 37.
Woensdag 6 Mei 1908.
2"* Jaargang.
FEUILLETON,
Ibouw.
Verschijnt Woensdag en Zaterdag.
Tuchteloosheid der jeugd
Schuldig 1
Buitenland.
87, uur H. Mis voor
Jornelia Groen9 uur
|na Cornelisse.
IEDAG.
V EEN ONTDEKKING.
3EEST.
G1/, uur Jaar], H. Mis
nman 81 /'j uur Hoog.
eente 's mid. 2 nur Lof.
8'/j uur H. Mis voor
uur H. Mis tot zekere
8'/j uur H. Mis voor
9 uur H. Mis voor
rg. 8V, uur H. Mis voor
9 uur H. Mis tot
orgens 81/, uur H. Mis
9 uur gez. H. Mis voor
Jr. van Herm. Terra
lof.
81/, uur H. Mis voor
Nicolaas Me|jne 9 uur
ilius Zonjée en Clasina
Sacramenten voorzien
van Willem Groen, en
len Jacoba Bergwever,
robbers I
oegd hadden ze hun
*an uitspanning hadden
denken, de kinderen
bij het overlijden der
op de boerderij waren
>t één hunner het had
rigen huishouden op te
Jrenlang hadden ze ge-
van het eene jaar in
telen, en het was hun
ïve, het erfdeel hunner
plast te bewaren. Maar
net gebreken, en reeds
.deren, dat zij niet langer
rbeid zouden kunnen
grijnsden armoede en
|aan. Maar zie, op een
flinke, jonge borst hun
boerderijtje dan zij er
rven vragen en de be-
.rmoede en tobben nog
en besloten het vaderly'k
te doen, en de weinige
leven overbleven, maar
slijten. Groot waren
met een 3 a 400 gul-
n zy er best komen,
d de oorzaak was, dat
tijd zoo slecht en armoe-
Och, de goede men-
len altijd op den ouden
>als vader en grootvader
gaan. De jonge boer
kracht van kunstmest
md diep, wel zorgende,
>r boven bleef en strooide
lel in 't najaar, dat de
van zag. En toen hjj
Saaien, gebruikte hij, o,
om de doodeenvoudige
st geen had.
strooide hij maar een
chtig poeder. Nee, daar-
gere eigenaars nu heele-
|r kon zeker niets van
het tegen den hooitijd
zoo jeugdig en malsch
nog nooit gezien hadden
de voorjaarsvruchten
>n fleurig als hier nog
geweest,
net de armoedige rogge
|jaar op enkele akkers
pn die weer zoo bitter
stoute schoenen eens
ieuwen eigenaar waarin
ilen mocht. »Wel«,
zorg dat er voldoende
in den grond komeD,
flink chilisalpeter. Dat
jaren lang gedaan en
gebruiken tobben we
meer«.
maar N. Hoebe, Den
•zonden aan Th. Smo
el zal willen vermelden,
lettergrepige woorden,
mooien pry's. Maar
maken. Voorbeeld
Nu mag ik die twee
sverzekering, want dit
zegel by te doen.
Egmond aan Zee.
eeren aan G. Snoeks,
het jaar.
ONS
BLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
60 cents per drie maanden franco aan huis. Te betalen in
het begin van ieder kwartaal.
Lfeonderlijke nummers 3 cent.
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Ons Blad".
BUREAUHoogstraat b/d. Langestraat te Alkmaar.
Telefoon No. 266.
ADVERTENTIËN:
Yan 15 regels30 oent.
Elke regel meer6
Reclames per regel 15
Al wat onbeschermd en hulpeloos is,
ichijnt aan de hedendaagsche straatjeugd
bijzonder belang in te boezemen, maar
bet is, helaas, geen eerbiedige en hulp-
ardige, doch een hardvochtige, tergende
en vernielende belangstelling.
Om slechts aan een paar jeugdige,
naw niettemin ernstige feiten te her
inneren.
De Justus van Maurikbank in het
Dosterpark te Amsterdam, welks mar-
Imeren trap reeds den eersten dag na
[de onthulling werd besmeurd, is vóór
leen paar weken door baldadige handen
[zoozeer beschadigd, dat harstellingen zoo
[goed als onmogelijk zijn.
In een der receptenbussen door apo-
jthekers hier en daar ten gerieve van
bet publiek dierzelfde stad geplaatst,
door de straatjeugd een stuk bran
dend papier geworpen, waardoor vele
recepten werden vernieldeene aardig
heid, waarvan niemand eenig pleizier
heeft en waardoor vele en misschien
ernstige zieken te vergeefs op hun
i medicijnen moesten wachten.
Wekt het naast onze ergernis niet
onze verwondering op, dat zulke verre
gaande baldadigheden in onze beschaafde
en verlichte eeuw nog plaats vinden?
Helaas, wij moeten antwoorden vol
strekt nietmen kan zelfs nog mis
dadiger feiten verwachten. Juist de
tegenwoordige verlichting'' en quasi-
beschaving zijn er de oorzaak van, daar
zij geen rekening houden met God en
den godsdienst. Want waar men den
godsdienst terzijde schuift en naar
vrijheid streeft in alle opzichten, om
zich geheel te kunnen werpen op het
verkrijgen van geld en goed, daar wordt
ook de Christelijke opvoeding der kin
deren verwaarloosd en dus de liefde
tot den naaste en, wat hieruit voort
vloeit, eerbiediging zijner goederen,
worden niet meer geleerd, laat staan
dan, onderhouden.
Hoe kan er sprake zijn van opvoeding,
wanneer de vader 's morgens onder
vloeken en verwenschingen naar zijn
werk gaat en evenzoo huiswaarts keert
wanneer de moeder het huisgezin ver
waarloost, de kinderen op straat laat
slenteren en zelf de verpestende lucht
der fabriek gaat inademen, verpestend
voor ziel en lichaam, om ook nog
wat te verdienen Maar door dat ver
langen naar geld ziet zij echter niet in,
dat haar huishouden daarvan meer
Amerikaansche roman uit het Duitsch,
van
OTTO HOEOKER,
schade dan voordeel heeft.
Ook op straat zullen de kinderen
hunne opvoeding niet vinden, integendeel.
„Maar gaan zij dan niet naar schoor?"
Zij gaan naar eene school, maar welke?
't Is er meestal eene, waarvan de onder
wijzer wie weet hoe uitstekend les
geeft, door wien de geleerdheid den
kinderen zal worden „ingepompt en
ingestompt", maar die geen oogenblik
over godsdienst of Gods geboden spreekt.
Zijn eigen gebod is immers alleen
wet voor zijne leerlingen. De ont
wikkeling hier is een strikt weten
schappelijke en een hoogere roeping
gevoelen de meeste dezer onderwijzers
niet
Maar hoe kunnen wij zeggen, dat
vele dezer onderwijzers geen hoogere
roeping gevoelen? Studeeren velen hun
ner dan niet tot laat in den nacht, gaan
zij niet op in hun socialistische ideeën,
peinzen zij er niet den geheelen dag
overwonen zij geen vergaderingen bij
der S. D. A. P. en treden zij soms zelf
niet als sprekers op?
„Maar, zegt ge, in de klas noemen
zij dergelijke, onderwegen toch niet
op." Neen, waarschijnlijk niet, maar
daar hun geest, hun denken en willen
door niets anders wordt geleid, met
niets anders bezig is, zullen zij zonder
erover te spreken een verderfelijken
invloed op de kinderen uitoefenen. De
ideeën des meesters zullen ook die der
leerlingen worden.
De ontevredenheid en afgunst zullen
in de harten der jeugd een vruchtbaren
bodem vinden, waar zij vrij kunnen
ontkiemen en opgroeien, want geen
hand wordt er uitgestoken, om dit on
kruid uit te wieden, of om goed zaad
uit te strooien.
Geen eigendom zal voor de jeugd
meer heilig, geen rijkere meer hun
naaste zijn, want heeft ook hun vader
niet gezegd, toen hij laatst van de
socialistische vergadering kwam, dat zij
allen recht hadden op hetgeen de rijken
bezitten, dat dat groote huis evengoed,
ja misschien nog eerder aan hem toe
kwam, dan aan zijn patroon?
In zulk een omgeving wordt de heden
daagsche straatjeugd opgevoed en moet
zulk een opvoeden, beter verwaarloozen
en opruien genoemd, niet noodzakelijk
leiden tot de thans al te verregaande
baldadigheid? Wij meenen niet te ver
te zijn gegaan, toen wij zeiden, dat nog
misdadiger feiten te verwachten zijn.
Want „in den jongeling groeit de man"
en dit doet een huiveringwekkende toe
33)
Met onheilspellend bleek gelaat voerde
Ralph het ruwe bevel uit. Zijn aleutelring
was ook aanwezig en het duurde slechts
enkele oogenblikken om het kunstige slot te
openen. Zijn woede maakte echter spoedig
plaats voor groote verbazing, toen hy den
inhoud, die door het transporteeren tamelijk
dooreen gerammeld was, weer geordend had
en hij nu moest bekennen, dat het zeldzame
vergif, dat met een vijf 'genummerd was,
ontbrak.
•Verklare, wie het kan, ik kan het niet I«
Eensklaps schoot hem iets te binnen en
hij wendde zich driftig tot Phelps.
•Gij hebt vóór drie dagen, toen gij mij
de voor Brown Mc. Lean en Co. bestemde
pakketadressen hebt afgeleverd, waarschyn-
'Ük myn sleutelring mede in uw aktentasch
ÜSBtoken en zijt toen in myn woning terug
gekeerd. In mijn afwezigheid heeft de kamer-
hediende u binnengelaten, zonder zich verder
om u te bekommeren, daar gy reeds zoo
•hkwyls aan mijn schrijfbureau zat te wei-
ken, Gy hebt mij dan ook in de Lotosclub
opgezocht en mij medegedeeld dat gy de
sleutels had teruggebracht».
',e getuige kon het zich niet herinneren
verder uitwijden, doch werd door
»elph opgewonden onderbroken
•Mjjn lieve, versehuil u maar niet I Gy
komst vreezen, zoo niet spoedig de
oorzaak van het kwaad wordt wegge
nomen en men niet zorgt, dat deze
jeugd een betere, een Christelijke op
voeding ontvangt.
zijt zeker van plan mij er hier in te laten
loopen, niet Gij hebt het my medegedeeld
in byzijn van misschien wel duizend per
sonen, allen medeleden der clnb. Ik werd
-later nog over myn vergeetachtigheid onder
handen genomen
Phelps staarde hem met plotseling groot
geworden oogen aan.
>Maar nu moet ik u toch eens wat
zeggen
Zijn piepende stem sloeg om.
•Het komt mij voot, dat u my zelf in
het ongeluk wilt storten, Mr. Waldon I Dat
zou me erg spijten, want ik heb u altyd
voor een gentleman aangezien...»
Och wat, ik maal om uw meening onder
brak hem Ralph in klimmenden toorn.
»Er ontbreekt nog maar aan, dat u be
weert, dat er een afspraakje tusschen ons
bestond omtrent het verliezen en terugbezor
gen der sleutels 1»
De getuige hapte als 't ware naar lucht.
•Mr. Waldon I» schreeuwde hy.
>Wat wil dat zeggen Wilt u dat mis
schien afstryden Jawel het is zoo, mijne
heeren», wendde hy zich vol vuur tot de
beambten, »Mr. Waldon zei my, dat hy een
„kennis verwachtte, dien hy beloofd had zyn
vergiftkast te laten zien, de kerel maakte
het hem echter lastig en om dien nu kwyt
te worden, zou ik, als bij toeval, zyn sleu
telring meenemen en hem later terugbren
gen... Op myn eerewoord, dat ia zoo zeker
waar...»
Met één sprong was Ralph vlak hij hem
en hield den bOB met sleutels dreigend voor
zyn gezicht.
>Moget gij dan voor deze leugen sterven,
mensch I Ik u deze sleutels toevertrouwen...
deze sleutels herhaalde hy schreeuwend,
Dr. J. van den Brink hield Zaterdag
avond een lezing voor don Alkmaarschen
Bestuurdersbond, van welke rede de
Alkmaarsche Courant een uitvoerig ver
slag heeft gegeven.
Het ligt niet in onze bedoeling, al
hetgeen de afvallige priester beweerd
heeft, aan critiek te onderwerpen, maar
wij wenschen alléén de aandacht te
vestigen op de dwaasheid welke van
den Brink verkocht, toen hij beweerde
dat, nu er ook in anti rev. en kath.
kringen hier en daar ten gunste van
het algemeen kiesrecht wordt gesproken,
dit de vrucht zou zijn van den onver-
moeiden arbeid der sociaal-democraten
Ziet, dat moet voor een socialistische
vergadering wel heel aardig klinken,
doch daarom is het nog lang geen
waarheid.
Met name in dit geval niet.
Wanneer er Anti-Rev. en Katholieken
zijn, die zich vóór algemeen kiesrecht
verklaren, zijn zij voorstanders daarvan
uit overtuiging, door eigen inzicht.
Het geschetter van geen enkelen
sociaal-democraat heeft hen daartoe ge
bracht en kan er anderen toe brengen.
Het is daarom niet anders dan on-
noozel, te beweren, det door het werken
der S. D. A. P. onder tie Kath. en anti-
Rev. voorstanders voor algemeen kies
recht zijn gekweekt!
De S. D. A. P. is in dit opzicht slechts
tot één ding in staat, nl. door haar
onzinnig agiteeren, de menschen van het
algemeen kiesrecht af te schrikken.
Wat iets anders is dan propaganda
In de Zaterdag gehouden raadsver
gadering der gemeente Eindhoven is
een besluit genomen, dat verdient meer
algemeen te worden bekend gemaakt.
Tot wederopzegging toe werd nl. aan
het Centraal Bureau voor de Kath.
Sociale Actie te Leiden een subsidie
van f20 toegekend.
Wij achten dit een belangrijk raads
besluit, niet zoozeer om het kleine
finantieele voordeel, als wel om het
beginsel.
De gemeenteraad van Eindhoven er-
waaronder zich ook de sleutel myner ver
giftkast bevindt Dat zou u misschien wel
te pas zyn gekomen Maar er zal wel geen
mensch, die zijn vyf zinnen hyeen heeft,
zóó'n stommiteit gelooven I»
>Help me I» kryschte Phelp's stem en
zijn gelaatskleur werd groen. Toen hy echter
bemerkte, dat alles doodstil bleef in de zaal
en ook de leiders van het verhoor in groote
spanning hieven afwachten, wendde hy zich
met wilde armbewegingen tot Waldon
•Neem u in acht, man, of ik klap uit de
school 1 Ik kan goed zwygen en ben gaarne
accuraat, doch ik laat my niets aanwrijven,
neen, dat doe ik niet!»
Ralph Waldon was ondertusschen weder
kalm geworden.
Op de bedreigingen van dezen mensch
te antwoorden, acht ik beneden myn waar
digheid», uitte hy, zich tot den Coroner
wendend.
•Het is de oude historiewie ongeluk
heeft, maakt zich schuldig. Deze man, die
eeret voor kort, slechts hierom de welver
diende tuchthuisstraf ontkwam, wijl de jury
het niet eens kon worden, die slechts door
mijn bemiddeling voor honger en nog erger
gespaard bleef, overlaadt nu my, zyn wel
doener, met zulk een ondank...»
•Wat do man zich braaf voordoet
schreeuwde Phelps er tusschen. Hij scheen
geheel veranderd en had zyn totdusverre
opgeschroefde manier van spreken laten
varen.
•Doch die heeren zullen naar my luiste
ren I» Ik neem nu niets meer in aanmer
king... niets!»
Wilde vastberadenheid sprak uit zyn woe
dende trekken.
Spreek I» gebood nu de openbare aanklager
kende thans officieel de groote verdien
sten van het Centraal Bureau en dat
is van belang voor de toekomst.
Wij juichen daarom het gevallen
raadsbesluit van harte toe en hopen dat
Eindhoven meerdere navolging vinden
zal
Aan activiteit van het Centraal Bureau
zal het niet ontbreken
De ex-priester Dr. van den Brink
heeft uitgevonden, dat Frank van der
Goes, de sociaal-democraat die gezegd
heeft, dat iedere echte socialist ongods
dienstig zijn moet, een „hoogst gods
dienstig" man is.
Dat moet dan toch wel een rare
„godsdienst" zijn, welke Dr. van den
Brink erop nahoudt!
De „echt-godsdienstige" zelf heeft
stellig nooit geweten, dat hij zoo gods
dienstig was
Wat een gesukkel, maar ook wat een
jammerlijke verblinding en afdwaling
Frankrijk.
Verkiezings herrie.
Bij eene kiezers-vergadering te Saint-
Etienne werd de burgemeester door een
tegenstander in den mg aangevallen en byna
geworgd. De dader werd gearresteerd.
Bij het volgende gevecht, werden vier
personen gewond, waaronder één ernstig door
drie messteken.
Steeds meer onrecht.
Zooals te verwachten was, geeft de Schei-
dingswet in Frankryk in haar veelzijdige ge
volgen aanleiding tot onrechtvaardigheden en
plagerijen van allerlei aard tegenover de die
naren der Kath. Kerk, waarbij dan de hoogste
rechterlijke macht bij haar beslissingen haar
anti-clericalieme naar willekeur kan botvieren.
De pastoor in Lorient, abbé Duparcq, had
onlangs «wegens belemmering van vryen ver
koop» terechtgestaan, omdat hij herinnerd
had aan de kerkelijke straffen, welke ieder
op zich laden zou, die zeker kerkelijk goed,
hetwelk in veiling zou komen, koopen mocht.
Noch de rechtbank te Lorient, noch het
Hof van Rennes oordeelden hem schuldig.
De strafkamer van het Hof van Cassatie
heeft echter het arrest van het Hof van
Rennes als «onvoldoende gemotiveerd» ver
broken, zoodat nieuw recht zal moeten wor
den gedaan. Dat >recht< zal, volgens het
Hof van Cassatie, geen recht zyn, wanneer
het niet beantwoordt aan zyn inzichten en
bedoelingen.
•Niemand mag u in de rede vallen, ook
u niet, Mr. Waldon».
•Het komt niet bij me op
Hij wenkte slechts minachtend met de
hand.
•De man mag praten, wat en zooveel hij
maar wil».
Daarmede zette hy zich op een stoel in
de ry der getuigen, sloeg het eene been
over het andere en zijn trekken hadden
weldra de gewone, ondoorgrondelyke, koele
uitdrukking terug.
Phelps had zich ondertusschen in postuur
gezet.
•Welnu, die man daar hij wees met
de hand naar Waldon »kwam de tweede
maal eergisteren op het kantoor, toen juist
het pakket met het nieuwe bruispoed8r was
afgegeven. Hy was er aanstonds mede bezig.
Hy zat in het privaatkantoor achter het
schryfbureau, terwijl ik voor myn lessenaar
bleef. Ik kon duidelyk zien, was hy met
het pakket deed, doch had geen kwaad ver
moeden. Eens stak hij ook een lucifer aan.
Toen rook het naar verbrand zegellak. Ik
riep nog, of hy iets verzegelde, doch hij
beweerde dat zyn eigaar slecht brandde en
verkoolde, en dat zij nu juist weer wilde
aangaan».
•Toen giug hij weg. Spoedig daarop ging
ook ik heen en inmyn haast om maar
spoedig weg te zyn, vergat ik geheel de
verbindingsdeur af te sluiten. Wanneer er
nu echter vergif in het bruispoeder gevon
den ie, kan Mr. Waldon er dit slechts inge
daan hebben. Dat is het, wat ik te zeg
gen heb
•En wat antwoordt u daarop, Mr. Waldon
•Ik
Ralph bleef kalm zitten,
SS L
Duitschland.
Prinses Victoria Louise en de knoopen.
De Berlijnsche correspondent van de
Piccolo weet het volgende aardige voorval
uit het familieleven van het Duitsche keizers
huis te berichten.
Kort voor de afreis naar Korfoe, werd er
voor de jonge prinses een allerliefst matro
zenpakje besteld. Ten zeerste was prinses
Victoria over haar nieuw japonnetje verrukt
doch één ding beviel haar nietde knoopen.
•Zouden die niet veranderd kunnen wor
den vroeg zij de modiste.
»Z9er zeker, koninklyke Hoogheid», ant
woordde deze, >niets gemakkelijker dan dat.
Ik heb thuis nog een prachtig stel knoopen,
die uitstekend bij dit pakje zouden passen».
•Best, maar waarom heeft u ze dan niet
dadelijk er aan gezet
•Ja, waarom Ziet u, koninklijke Hoog
heid, iedere knoop kost één mark».
Prinses Victoria vond het bij zichzelf wel
wat duur. Doch de bekoring was tè sterk,
en na wat weifelen zeide zy
Goed, ik zal het na tafel aan papa vra
gen, en u dan antwoord geven».
Na het diner wachtte de modiste op het
besluit van de prinses. Een weinig terneer
geslagen kwam deze toen vertellen»Het
spyt my zeer, maar papa vindt het niet
goed. Hij zegt, dat een mark voor één knoop
veel te duur is, zoo mag men het geld niet
uit het venster werpen».
En de oude knoopen bleven waar zy waren.
Oostenrijk.
Verstoring eener godsdienstoefening.
Bij eene predikatie in de St. Michaels-
kerk te Weenen, toen de gewyde redenaar
het bestaan van God behandelde, werd hy
gestoord door een individu, dat plotseling
uitriep »Er bestaat toch geen God».
De man werd naar den politiepost ge
bracht, waar hij bleek te zijn de journalist
Adolf Heimann, een vrye socialist.
Blykbaar was dit slechtB een onderdeel van
een complot tot verstoring van den godsdienst.
Later werden o.a. nog twee meisjes- die de
vlugschriften der Bonifaciusvereeniging ver
spreidden, aangevallen en mishandeld. Den
daders van dezen laffen aanslag gelukte het
te ontkomen.
In den omtrek bleef het nog lang roerig.
De bezoekers der stampvoile kerk waren
heftig verontwaardigd.
De afgevaardigde dr. Kemetter, die oog
getuige was van deze voorvallen, zal in het
huis van afgevaardigden eene interpellatie
over de gepleegde brutaliteiten indienen.
Het is te hopen, dat deze laffe belhamels
hun straf niet zullen ontgaan.
•Wat zal ik zeggen Niets 1 Die man
daar is gek of een boosdoener, wellicht
alle twee».
•Stil nu gebood de aanklager, daar
Phelps weder heftig wilde uitvaren. Murray
giug naar Waldon toe en hield hem het
anonieme scbryven voor oogen.
•Weet u van dezen brief iets af
Ralph las het kleine briefje oplettend door
en meende toen
•Ik zou my nu kunnen wreken en met
eenig recht mogen beweren daar ik mij
veel met vergelijkende schriftstudie heb bezig
gehouden dat dit duidelijk verdraaid hand
schrift mij zeer sterk herinnert aan dat van
dien achtenswaardigen Mr. Phelps. Maar ik
laat het en verklaar slechts, niets van deze
mededeeling te weten. Natuuriyk heb ik er
ook niets mede uit te staan, noch middel
lijk noch onmiddellijk».
Detective Eustis vroeg het woord.
•Ik heb de gelegenheid te baat genomen,
de in de zaal der getuigen zich bevindende
kamenier van miss Hastings uit te hooren.
Zij zegt, dat Mr. Phelps gisterenavond in de
woning van miss Hastings geweest is, toen
de lady nog in Boston was».
De Coroner beval de getuige voor te
brengen.
Het schuchtere meisje bevestigde de ver
klaring van den detective en bekende in een
kruisverhoor verder, dat Phelps zich een
tydlang an de woning heeft opgehouden en
door haar ook op een glas wijn onthaald
werd. Zy had den wijn uit de keuken moe
ten halen.
Nad was opgestaan, nadat hij een tyd
lang in druk gesprek was geweest met zyn
verloofde.
(Wordt vervolgd),
