R. Kath. Nieuws- en Advertentieblad
voor Noord-Holland.
No. 96.
Zaterdag 28 November 1908.
2de Jaargang
Verschijnt Woensdag en Zaterdag*
FEPILLETof
De zestiende Mei.
Buitenland.
Binnenland.
St, Uicolaas en Eatholiekenplicht,
ONS
BLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
50 cents per drie maanden franco aan hnis. Te betalen in
het begin van ieder kwartaal.
Afzonderlijke nummers3 cent.
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Ons Blad".
BUREAUHoogstraat b/d. Langestraat te Alkmaar.
Telefoon No. 266.
ADVERTENTIËNt
Tan 15 regels80 cent.
Elke regel meer6,
Reclames per regel ..15,
Kleine advertenties van 190 woorden, bij vooruitbet. 25
Vergadering der aandeelhouders van
de N. V. „Ons Blad" op Dinsdag 1 Decern
ber a.s. te 8 uur n.m. ten hnize van
den heer Proof.
Te behandelen:
Ontslagaanvrage van den redaotenr en
administrateur
Zoo mogelijk: benoeming van een redac
teur en administrateur.
Het Bestuur.
Keurig verzorgde etalages en drin
gende menschengroepjes, aandachtig
beschouwend al de oogenweelde, die
achter dikke spiegelruiten is ten toon
gespreid, zijn als zoovele symptomen,
die ons het aanstaand St. Nicolaasfeest
aankondigen.
Wie is er niet op bedacht, bij deze
gelegenheid iets te betrekken uit de
rijkvoorziene winkels, om er zijn naaste
omgeving op den avond van den 5en
December mee te verrassen 1
Om iemand zijn toegenegenheid te
betoonen door een geschenk, is er geen
ongezochter gelegenheid dan de St. Ni-
colaasdag. Zoodat er dan ook bijna geen
huis is, of deze dag wordt er gevierd
met het geven en ontvangen van eenig
geschenk.
Vóór den grooten dag moet er na
tuurlijk heel wat tijd besteed worden
aan 't uitzoeken, om iets passends en
moois te krijgen. Eerst worden gewoon
lijk zoowat alle winkelkasten afgekeken.
Dat zou men een eersten rondgang
kunnen noemen. Hierbij vallen al direct
verscheidene dingen van 't program af.
Uit de weinige overschietenden zal een
keuze gemaakt moeten worden. Tot
zoover gaat alles goed. Nu wordt echter
oppassen de boodschap.
Oppassen? zal ongetwijfeld ieder vra
gen. Waarvoor heeft men nu in vredes
naam op te passen bij 't koopen van
een Sinterklaas-cadeautje? Een simpele
vraag, en toch niet zoo heel simpel
voor ons, KatholiekenEn wel hierom,
dat we dienen uit te kijken, waar we
onze inkoopen doen. 't Is natuurlijk
niet de kwestie, of we bij een Katholiek
of een Protestant zullen koopen. In een
gemengde samenleving mag men in alle
zaken geen scheidingslijn trekken. Dat
zou zeer onverdraagzaam zijn en aan
dit euvel dienen Katholieken allerminst
mank te gaan. We moeten ons echter
toch tegenover sommige zaken reserves
voorhouden, m. a. w. in sommige zaken
Historische Soman nit het Dnltsch, van
HESMAN HIESOHFELD,
bewerkt voor 'ONS BLAD*.
18)
Alexia legde zyn hand op den mond dea
tprekera, zoodat deie veratomde. Een ver
teerend vuur van toorn vlamde in de blik
ken dea jongen mana en hjj riep
•Niet dien naam, mijn vader, niet dien
naam, die ala een gloeiende kool in mjjn
hart brandtniet de pavelden van Siberië,
die my dreigen, alleen de dood kan hem uit
mijn ziel rukken*.
En gejaagd vertelde hy zijn pleegvader
de gebeurteniaaen der laatate dagen, van af
het uur dat hy in het landgoed van vorat
Orlowitach op de aankomat van zyn be
schermer wachtte.
•Stephanowitsch, de oude opziener dea
huizea, gaf my het afgeaproken wachtwoord
in de afgelegen kamer, die men my had
aangewezenvol hoop op het aanataande
geluk, yide ik de trappen af en atapte by
een zypoortje in het rytnigeen hand atrekte
rich naar my nit wiena hand kon het
andera zyn dan die van rnQn goeden be-
«ehermer en toch doorrilde my by dien
handdruk ala een yiige kilte. Ik trachtte te
spreken maar een fluisterende atem ge
bood my het etilzwygen en ik gehoor
zaamde ik viyde my in een hoek neer en
liet aan myn gedachten den vryen loop.
Bet waa pikdonker in het rytnig, de raampjes
varen met blinden geslotengeen stem der
moeten Katholieken beslist niet koopen.
Men zal zeggen: dat lijkt toch een tip
van den sluier der onverdraagzaamheid
En toch is het niet zoo!
Wat toch is het geval?
Laat mij even een schetsje geven
van een uitstalling, die me al meerdere
dagen ergerde. Voor een winkelruit
hingen (hangen kan men ook zeggen)
tusschen meerdere dingen twee schil
deryen, voorstellende een Ecce Homo
en een Mater dolorosa. Zeker een waar
dig pendant, hetwelk in elke Roomsehe
huiskamer behoort voor te komen.
Dit tafereel zou ik de uitbeelding
willen noemen van het woordChristus.
Voor een andere ruit vond (vind, zoo
men wil) ik weergegeven de figuur:
Barabas! Men kent het feit uit de
lijdensgeschiedenis, dat Pilatus den Joden
toeriepWien wilt gij Christus of
Barabas? Diezelfde vraag wordt in be
doelde zaak niet gesteld. En al werd
ze gesteld, dan zouden we niet zeggen
Geeft ons „Christusmaar in gewoon
Hollandsch zeggen weHou ze allebei
Wat toch is die „Barabas"? Dat is
vuile rommel, „zwijnenlectuur" zou
den de Amsterdamsche Propagandisten
zeggen producten van Zola en con
sorten. We blijven in Alkmaar gelukkig
nogal gespaard van 't pornografische
vuil, dat vooral Amsterdam nog steeds
op eerste standen te „genieten" geeft.
Maar 't ondier kan ook hier zijn kop
opsteken en hoe zullen we dan de aan
komende jongelingschap tegen die pest
behoeden? En enkele voorloopers van
losbandige lectuur ziet men hier en daar
al achter de glazen gluren.
Ik wil die zaken hier niet nader aan
duiden. Wel zou 'k de Administratie
willen verzoeken, ze dit nummer toe te
zenden, opdat ze gewaarschuwd zijn.
Welk machtig middel hebben nu de
Katholieken van kleinere plaatsen, om
zulk bederf in de kiem te smoren?
Eenvoudig door op te volgen het advies
dat ook meermalen in dit blad wordt
gegeven
„Katholieken, koopt niet in winkels,
waar zedekwetsende artikelen worden
uitgestald of voorhanden zijn".
Vooral nu het tegen Ct. Nicolaas loopt
en veel inkoopen worden gedaan in
winkels, waar men anders zelden komt,
lijkt het zeer dienstig om dit wapen
der passieve propaganda te hanteeren.
Daarmee kunnen de Katholieken van
Alkmaar en het aantal zet gewicht
aan hun streven bij een geoorloofde
pressie uitoefenen op winkeliers, die
buitenwereld drong tot mijn oor door. Pyi-
enel ging het voornit en hoe verder wy
reden, hoe onverklaarbaarder myn anget
werd die duisternis, die diepe stilte om my
heen, de lange dnur der rit beangstigden
myn zinnen. Eindelijk, eindeiyk hield het
rytnig stileen geroezemoes van stemmen
klonk in myn ooren, het portier werd ge
opend, ik voelde my met rnwe hand uit het
rytnig trekken, een boosaardig gelach klonk
achter my opontsteld wendde ik my om
en zag in het gelaat van majoor Gregoro-
witsch, myn doodsvyand.
Ik dreigde in onmacht te vallen.
»»Groote God, waar ben ik?*« stamelden
onwillekenrig myn bevende lippen.
>In de militaire gevaDgenia van St. Petera
borg, op de plaats, die voor oproerlingen
bestemd is«, antwoordde Gregorowitscb
lachend.
>De edele vorst Orlowitach heeft gelukkig
aangebracht, dat een misdadiger het waagde
zich in zyn landgoed te verbergenhy ging
op nw even belacheiyk ale misdadig plan
in, om u des te zekerder in zyn hand te
hebben en aan de gerechtigheid over te
kannen leveren*.
Ik stond als versteend, 't Was of de
waanzin in my opleefde..., o had hy my
met zyn donkere vleugelen maar overscha
duwd ik zou dan nu niet zoo ellendig
zyn en aan ïyf en ziel gefolterd worden.*
•Arme Alexis,* fluisterde Lafont, het haar
van zyn lieveling met zachte hand bestry-
kend >en ik was niet by n, om met u
te ïyden, met n te weenenl*
•Maar ik zon met volle bewustzyn het
ontzettende verdragen,* ging Alexis na een
oogenblik voort; >een lichtbeeld, een beeld,
welks reinheid en glans zelfs het verraad
uit winstbejag of om welke reden ook,
artikelen van twijfelachtig gehalte aan
den man trachten te brengen.
Deze propaganda is niet alleen geoor
loofd, ze is voor ieder weldenkend
mensch, en in de eerste plaats dus voor
den Katholiek, gebiedende plicht.
Als men dus zijn inkoopen gaat
doen, zie men goed uit, waar men zijn
geschenken zal koopen en blijve dit ook
in den vervolge doen. Het zal ons
opgroeiend geslacht ten zegen zijn!
PROPAGANDIST.
België.
Het gerecht gefopt.
Een gevangene, met name Henri Priems,
heeft de parketten van Kortrjjk en Brngge
een leeiyken toer gespeeld, schryft het
Hbld. v. Antw.
Uit de gevangenis van Brngge schreef hy
eenen brief naar den procureur des konings,
waarin stond, dat hy de bergplaats van een
aantal voorwerpen, voornameiyk kerksieraden,
door hem en drie anderen, welke in Frank
rijk verbleven, gestolen, zou aanwyzen.
De rechters deden hem uit de gevangenis
halen en reden met hem naar de aangeduide
plaats in een bosch, te Snddervoordemaar
toen men daar kwam, verklaarde hy biy te
zyD, dat hy eene goede wandeÜDg had gedaan
en dat hy de juiste plaats zou aanduiden
als zyne medeplichtigen 3r bij zyn.
FrankK 1c.
Modern onderwij*.
Op de openbare scholen in Frankrijk
wordt alles gedaan om, waar het slechts
mogeiyk is, den godsdienstzin uit de harten
der kleinen weg te rukken. Een treffend
staaltje hiervan geeft ons het volgende too-
neeltje, dat zieh dezer dagen in een school
van het zestiende arrondissement te Parys
heeft afgespeeld. Een school juffrouw had by
een der kinderen een catechismus ontdekt.
Woest scheurde ze het boekje in stukken en
riep op een schoolmeesterstoon
•Gy komt naar de school om te werken
en niet om den catechismus te lezen. Die
dommigheden moet ge maar in de kerk
doen
Commentaar overbodig.
Een woesteling.
Te Bordeaux heeft een metselaar, een
man van 82 jaar, ruzie gekregen met zyn
vader over een geldkwestie. De metselaar
wond zich steeds meer op by den twist.
Tevergeefs trachtten de aanwezigen hem te
bedaren. Op eens trok hy zyn overjas uit
en ging zyn heele familie met een hamer
en de slechtheid overstraalde, die my om
gaven, heeft my gered.*
•Feodoral* fluisterde ik, als buiten my
zelf. >Feodora* siste my Gregorowitsch, die
naast my stond, in het oor, >Feodora is,
vóór de maand om is, myn eehtgenoote.*
•Ellendeling 1* riep ik nit.
•Ellendeling, gy liegt I*
•Alles is my nu duideiyk. Wie my verried
kan ik niet weten, maar dit weet ik, ik
voel het, vorst Orlowitseh...*
Gregorowitsch naderde my heel dicht en
sprak my zachtjes aan
«Vorst Orlowitseh zou evenals gy straf
baar zyn, hadde hy n niet aangeklaagd
beseft gy of wenscht gy zyn begeleiding
naar Siberië?*
•Ik stond als versteend; ik durfde niet
meer vragen.
Alleen in de eenzaamheid myner gevan
genschap durfde ik bepeinzen, wat waarheid,
wat leugen is.<
•En gy zult het vernemen,* riep Lafont
begeesterd; ik zelf, die aan de gnnst van
den grootvorst deze ontmoeting te danken
heb, zal u bescheid brengen. Nog heden
zoek ik vorst Orlowitseh op; en al zon ik
zyn antichambre moeten belegeren als zyn
geringste smeekeling, al zon ik de vriend
schap van den portier moeten afbedelen,
ik dring tot hem door, hy zal naar my
moeten luisteren.*
•En wanneer gy ziet, dat hy onschuldig
is*, riep Alexis, »zeg hem dan dat ik zwyg
als het graf; en ziet gy Feodora, zoo zeg
haar, dat zy het licht is, dat de duisternis
myner eenzaamheid verlicht en dat my ver
gezellen zal naar de ysvelden van Siberië
tot aan myn dood. En evenals de ster
vende aQne dierbaren die hy op de wereld
te ïyf. Hy begon met zyn ouden vader dood
te slaan, toen bracht hy zyn znster en een
nicht doodeiyke wonden toe. ZQn moeder en
twee buren wist hy ernstig te kwetsen. De
politie heeft met groote moeite den woeste
ling ten slotte te pakken gekregen. Met
levensgevaar drong de heer Clement, hoofd
van den veiligheidsdienst, het huis binnen.
Naar alle vermoeden heeft men hier te
doen met een aanval van waanzin. De
metselaar had al eens in een krankzinnigen
gesticht gezeten.
Engeland.
Zeeramp nabij Malta.
Het stoomschip «Sardinia*, van de Eller-
man Line, geraakte even na het verlaten
van de haven van Malta in brand. Woensdag
morgen stond het schip in dichte rookwolken
gehnld, waaruit de vlammen in alle rich
tingen opschoten.
Het vuur brak uit in het voorste gedeelte
van het schip en greep spoedig om zich heen.
Het schip was met stukgoed geladen en
bad vele passagiers aan boord, die voor een
groot deel omgekomen zyn.
Sleepbooten trachtten assistentie te ver-
leenen, doch het was onmogefijk het bran
dende schip te bereiken.
Door den sterken wind werd het vuur nog
meer aangewakkerd. De passagiers en de be
manning sprongen in doodangst overboord.
Om elf nor 's morgens was het schip
verlaten.
Volgens een telegram was het aantal slacht
offers zeer groot. Meer dan vyftig ïyken zyn
reeds aan wal gespoeld. De meeste passa
giers waren Moorsche pelgrims.
Stoomsloepen van de oorlogssohepen in de
haven brengen nog voortdurend ïyken aan land.
Alle ïyken zyn vreeseiyk verbrand en vele
daarby nog verminkt. Hieruit biykt, welk
eene vreeseiyke worsteling heeft plaats gehad,
toen de Moorsche pelgrims het groote gevaar
bemerkten.
De Enropeesche-passagiers en de beman
ning moeten groote koelbloedigheid aan den
dag gelegd hebben.
Kapitein Lazzolo, de commandant van het
schip, wilde zyn post niet verlaten en deed
zyn best om de «Sardinia* op het land te
doen loopen.
Ten slotte slaagde hy hierin met behnlp
zflner officieren.
De militaire antoriteiten deden alles om
hnlp te brengen.
De directe oorzaak der ramp kan nog niet
worden vastgesteld, maar moet waarschyniyk
aan een ontploffing worden toegeschreven,
daar de lading van het schip ook krnlt en
minerale oliën bevatte,
Omtrent het lot van den kapitein verkeert
men in groote ongerustheid. Sedert zyn held-
achterlaat, een aandenken geeft ter herinne
ring, zoo wil Ik ik ben immers ook zoo
goed als dood voor de wereld
Hy hield in, tranen verstikten ayn stem.
•Spreek, mijn Alexis,* zei Lafont diep
geroerd.
•Uwe woorden zullen by my immer biyven
naklinken.*
•In de schuiflade van myn schryftafel in
myn woning znlt u een medaillon vinden i
het bevat myn portret dit ay als laatste
afscheidsgroet voor Feodora bestemd. Myn
andere bezittingen zoo ik er heb, zyn voor
n i iemand die naar Siberië verbannen wordt,
heeft geen eigen goederen noodig.*
•Ik wil ze bestnren,* antwoordde Lafont,
•tot den dag, dat ik n uw eigendom terng
mag geven.*
•Die dag zal nooit aanbreken,* zei Alexis,
•zoo lang niet als Gregorowitsch het ver
trouwen van den tsaar bezit.*
•Vertrouw op God en verdraag deze be
proeving, die Hy in zyn oneindige wysheid
u oplegt,* troostte Lafont.
•Na echter heb ook ik u- een erfenis
over te brengen, een erfenis die u vóór nw
vyf en twintigste jaar nooit bekend zou zyn
gemaakt, als niet een byzondere omstandig
heid zich in uw leven had voorgedaan. Het
is een erfenis uwer stervende moeder I*
•Van myn moeder?* hernam Alexis ge
troffen >o spreek, vertel my van mijn
onders.*
•Ik zal van nwe onders spreken Alexis;
ik wil de dooden nit hun graf bezweren en
mat hen de onvergetefijke herinneringen
en wanneer ik gesproken heb, toorn dan
niet op my, toorn dan niet op het aandenken
uwer moeder, wyi gy tot nu toe een naam
hebt gedragen, dien een eenvoudig man u
haftige houding heeft men niets meer van
hem vernomen.
De meeste passagiers, die te Liverpool
aan boord gekomen waren, waren voor
Alexandrië bestemd. Ongeveer 200 Mooren
waren te Tanger en Algiers aan boord ge
gaan en onder deze is het verlies aan men-
schenlevens het grootste.
Drankbestrijding.
Evenals in de gemeenten Dinxperlo, Steen-
wijk, St. Fancras, Glanerburg en Hengelo
werd ook in Smallingerland een volksstem
ming gehouden. De uitslag was dat uitge
bracht werden 6035 stemmen. Hiervan wares
419 stemmen blanco en van onwaarde, aoo-
dat het aantal geldige stemmen 5616 bedroeg.
Van deze verklaarden zich 114 voor onbe-
perkten drankverkoop, 801 wilden den toe.
stand zoo laten als deze was, 1059 stamden
voor vermindering van drankgelegenheden,
terwyi 8642 deze geheel wilden laten ver-
dwynen.
Schoolartsen.
In een Dinsdagmiddag gehouden vergade
ring van den raad der gemeente Deventer
kwam in behandeling een voorstel van
B. en W. tot aanstelling van een schoolarts
door den raad voor 3 jaren te benoemen op
een salaris van f 1000. Na een breedvoerig
debat besloot de raad om in plaats van <4n,
twee schoolartsen aan te stellen en hnn
salaris te bepalen op f 500 elk, omdat een
bezoldiging van f 1000 voor één sohoolarta
niet voldoende was, nu het volgens het voor
stel van B. en W. als een hoofdbetrekking
werd beschouwd.
Wanneer krygen wy de sehoolartssn in
Alkmaar
Sint Nicolaas.
De directeur-generaal der posteryen en
telegrafie brengt in ds Stel. ter algemeens
kennis
By gelegenheid van het aanstaande Slnt-
Nicolaasfeest wordt de vergunning, om meer
dere pakketten aan hetzelfde adres van sleehta
een enkele adreskaart te doen vergezeld gaan,
voor den tyd van 2 tot en met 7 December
Ingetrokken en zal derhalve hy elk gedurende
dit tydvak ter verzending aangeboden pakket
een adreskaart behooren te ayn gevoegd.
Voorts wordt, ter verzekering van een
goede overkomst van de pakketten, aan
bevolen
le. zorg te dragen voor een doelmatige
en stevige verpakking van de voorwerpen,
in dier voege, dat deze op afdoende wyze
tegen breken en beschadigen verzekerd zyn
2e. zoo mogeiyk de adressen op de pak-
gafleg dan met den naam de liefde voor
my niet af. Alexis wees voor my Alexis,
graaf Schuselkoi voor de wereld.*
•Graaf Schuselkoi hernam de jonge
man verbaasd.
Veel, aeer veel deelde de trouwe vriend
in korte woorden aan Alexis mede. Hy ver
telde hem van den haat van graaf Oonstantin
Besbodko tegen ayn vader en diens ver
moording en kwam zoo tot aan het oogenblik,
dat de stervende gravin, Alexis moeder, den
lafien moordenaar van haar gemaal vervloekte
en dan met de laatste kracht van haar
wegstervende leven de pen gegrepen had.
•Hier,* eindigde Lafont, >hler Alexis, is
het kistjehet bevat de bewysstukken uwer
geboorte, de documenten uw klein vermogen
betreffende en de laatste regels van de hand
uwer moeder.*
Achteloos de papieren door elkaar wer
pend, greep Alexis het vergeelde blad, dat
het bevende, nauweiyks leesbare handschrift
zyner stervende moeder bevattehy drnkta
het aan zyn lippen, en las vervolgens
•Oonstantin Besbodko is de moordenaar
uws vaders, de vernietiger myns levene.
Wreek ons niet. God zal hem oordeelen en
my vergeven, als ik een onschuldige aan
klaag. Uwe moeder*.
Alexis liet het blad zinken, zyn borst
ging heftig op en neer, zyn oogen fonkelden.
Hy vergat dat hy in de gevangenis was.
•En waar*, vroeg hy toen met bevende
stem, >waar vind ik graaf Besbodko
Lafont kon niet meer antwoorden, want
voor de tweede maal knarste de deur op
hare hengsels en een lange man trad in de
gevangenis,
(Wordt vervolgd).