R. Kath. Nieuws- en Advertentieblad voor Noord-Holland. No. 96. Zaterdag 28 November 1908. 2de Jaargang Verschijnt Woensdag en Zaterdag* FEPILLETof De zestiende Mei. Buitenland. Binnenland. St, Uicolaas en Eatholiekenplicht, ONS BLAD. ABONNEMENTSPRIJS 50 cents per drie maanden franco aan hnis. Te betalen in het begin van ieder kwartaal. Afzonderlijke nummers3 cent. Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Ons Blad". BUREAUHoogstraat b/d. Langestraat te Alkmaar. Telefoon No. 266. ADVERTENTIËNt Tan 15 regels80 cent. Elke regel meer6, Reclames per regel ..15, Kleine advertenties van 190 woorden, bij vooruitbet. 25 Vergadering der aandeelhouders van de N. V. „Ons Blad" op Dinsdag 1 Decern ber a.s. te 8 uur n.m. ten hnize van den heer Proof. Te behandelen: Ontslagaanvrage van den redaotenr en administrateur Zoo mogelijk: benoeming van een redac teur en administrateur. Het Bestuur. Keurig verzorgde etalages en drin gende menschengroepjes, aandachtig beschouwend al de oogenweelde, die achter dikke spiegelruiten is ten toon gespreid, zijn als zoovele symptomen, die ons het aanstaand St. Nicolaasfeest aankondigen. Wie is er niet op bedacht, bij deze gelegenheid iets te betrekken uit de rijkvoorziene winkels, om er zijn naaste omgeving op den avond van den 5en December mee te verrassen 1 Om iemand zijn toegenegenheid te betoonen door een geschenk, is er geen ongezochter gelegenheid dan de St. Ni- colaasdag. Zoodat er dan ook bijna geen huis is, of deze dag wordt er gevierd met het geven en ontvangen van eenig geschenk. Vóór den grooten dag moet er na tuurlijk heel wat tijd besteed worden aan 't uitzoeken, om iets passends en moois te krijgen. Eerst worden gewoon lijk zoowat alle winkelkasten afgekeken. Dat zou men een eersten rondgang kunnen noemen. Hierbij vallen al direct verscheidene dingen van 't program af. Uit de weinige overschietenden zal een keuze gemaakt moeten worden. Tot zoover gaat alles goed. Nu wordt echter oppassen de boodschap. Oppassen? zal ongetwijfeld ieder vra gen. Waarvoor heeft men nu in vredes naam op te passen bij 't koopen van een Sinterklaas-cadeautje? Een simpele vraag, en toch niet zoo heel simpel voor ons, KatholiekenEn wel hierom, dat we dienen uit te kijken, waar we onze inkoopen doen. 't Is natuurlijk niet de kwestie, of we bij een Katholiek of een Protestant zullen koopen. In een gemengde samenleving mag men in alle zaken geen scheidingslijn trekken. Dat zou zeer onverdraagzaam zijn en aan dit euvel dienen Katholieken allerminst mank te gaan. We moeten ons echter toch tegenover sommige zaken reserves voorhouden, m. a. w. in sommige zaken Historische Soman nit het Dnltsch, van HESMAN HIESOHFELD, bewerkt voor 'ONS BLAD*. 18) Alexia legde zyn hand op den mond dea tprekera, zoodat deie veratomde. Een ver teerend vuur van toorn vlamde in de blik ken dea jongen mana en hjj riep •Niet dien naam, mijn vader, niet dien naam, die ala een gloeiende kool in mjjn hart brandtniet de pavelden van Siberië, die my dreigen, alleen de dood kan hem uit mijn ziel rukken*. En gejaagd vertelde hy zijn pleegvader de gebeurteniaaen der laatate dagen, van af het uur dat hy in het landgoed van vorat Orlowitach op de aankomat van zyn be schermer wachtte. •Stephanowitsch, de oude opziener dea huizea, gaf my het afgeaproken wachtwoord in de afgelegen kamer, die men my had aangewezenvol hoop op het aanataande geluk, yide ik de trappen af en atapte by een zypoortje in het rytnigeen hand atrekte rich naar my nit wiena hand kon het andera zyn dan die van rnQn goeden be- «ehermer en toch doorrilde my by dien handdruk ala een yiige kilte. Ik trachtte te spreken maar een fluisterende atem ge bood my het etilzwygen en ik gehoor zaamde ik viyde my in een hoek neer en liet aan myn gedachten den vryen loop. Bet waa pikdonker in het rytnig, de raampjes varen met blinden geslotengeen stem der moeten Katholieken beslist niet koopen. Men zal zeggen: dat lijkt toch een tip van den sluier der onverdraagzaamheid En toch is het niet zoo! Wat toch is het geval? Laat mij even een schetsje geven van een uitstalling, die me al meerdere dagen ergerde. Voor een winkelruit hingen (hangen kan men ook zeggen) tusschen meerdere dingen twee schil deryen, voorstellende een Ecce Homo en een Mater dolorosa. Zeker een waar dig pendant, hetwelk in elke Roomsehe huiskamer behoort voor te komen. Dit tafereel zou ik de uitbeelding willen noemen van het woordChristus. Voor een andere ruit vond (vind, zoo men wil) ik weergegeven de figuur: Barabas! Men kent het feit uit de lijdensgeschiedenis, dat Pilatus den Joden toeriepWien wilt gij Christus of Barabas? Diezelfde vraag wordt in be doelde zaak niet gesteld. En al werd ze gesteld, dan zouden we niet zeggen Geeft ons „Christusmaar in gewoon Hollandsch zeggen weHou ze allebei Wat toch is die „Barabas"? Dat is vuile rommel, „zwijnenlectuur" zou den de Amsterdamsche Propagandisten zeggen producten van Zola en con sorten. We blijven in Alkmaar gelukkig nogal gespaard van 't pornografische vuil, dat vooral Amsterdam nog steeds op eerste standen te „genieten" geeft. Maar 't ondier kan ook hier zijn kop opsteken en hoe zullen we dan de aan komende jongelingschap tegen die pest behoeden? En enkele voorloopers van losbandige lectuur ziet men hier en daar al achter de glazen gluren. Ik wil die zaken hier niet nader aan duiden. Wel zou 'k de Administratie willen verzoeken, ze dit nummer toe te zenden, opdat ze gewaarschuwd zijn. Welk machtig middel hebben nu de Katholieken van kleinere plaatsen, om zulk bederf in de kiem te smoren? Eenvoudig door op te volgen het advies dat ook meermalen in dit blad wordt gegeven „Katholieken, koopt niet in winkels, waar zedekwetsende artikelen worden uitgestald of voorhanden zijn". Vooral nu het tegen Ct. Nicolaas loopt en veel inkoopen worden gedaan in winkels, waar men anders zelden komt, lijkt het zeer dienstig om dit wapen der passieve propaganda te hanteeren. Daarmee kunnen de Katholieken van Alkmaar en het aantal zet gewicht aan hun streven bij een geoorloofde pressie uitoefenen op winkeliers, die buitenwereld drong tot mijn oor door. Pyi- enel ging het voornit en hoe verder wy reden, hoe onverklaarbaarder myn anget werd die duisternis, die diepe stilte om my heen, de lange dnur der rit beangstigden myn zinnen. Eindelijk, eindeiyk hield het rytnig stileen geroezemoes van stemmen klonk in myn ooren, het portier werd ge opend, ik voelde my met rnwe hand uit het rytnig trekken, een boosaardig gelach klonk achter my opontsteld wendde ik my om en zag in het gelaat van majoor Gregoro- witsch, myn doodsvyand. Ik dreigde in onmacht te vallen. »»Groote God, waar ben ik?*« stamelden onwillekenrig myn bevende lippen. >In de militaire gevaDgenia van St. Petera borg, op de plaats, die voor oproerlingen bestemd is«, antwoordde Gregorowitscb lachend. >De edele vorst Orlowitach heeft gelukkig aangebracht, dat een misdadiger het waagde zich in zyn landgoed te verbergenhy ging op nw even belacheiyk ale misdadig plan in, om u des te zekerder in zyn hand te hebben en aan de gerechtigheid over te kannen leveren*. Ik stond als versteend, 't Was of de waanzin in my opleefde..., o had hy my met zyn donkere vleugelen maar overscha duwd ik zou dan nu niet zoo ellendig zyn en aan ïyf en ziel gefolterd worden.* •Arme Alexis,* fluisterde Lafont, het haar van zyn lieveling met zachte hand bestry- kend >en ik was niet by n, om met u te ïyden, met n te weenenl* •Maar ik zon met volle bewustzyn het ontzettende verdragen,* ging Alexis na een oogenblik voort; >een lichtbeeld, een beeld, welks reinheid en glans zelfs het verraad uit winstbejag of om welke reden ook, artikelen van twijfelachtig gehalte aan den man trachten te brengen. Deze propaganda is niet alleen geoor loofd, ze is voor ieder weldenkend mensch, en in de eerste plaats dus voor den Katholiek, gebiedende plicht. Als men dus zijn inkoopen gaat doen, zie men goed uit, waar men zijn geschenken zal koopen en blijve dit ook in den vervolge doen. Het zal ons opgroeiend geslacht ten zegen zijn! PROPAGANDIST. België. Het gerecht gefopt. Een gevangene, met name Henri Priems, heeft de parketten van Kortrjjk en Brngge een leeiyken toer gespeeld, schryft het Hbld. v. Antw. Uit de gevangenis van Brngge schreef hy eenen brief naar den procureur des konings, waarin stond, dat hy de bergplaats van een aantal voorwerpen, voornameiyk kerksieraden, door hem en drie anderen, welke in Frank rijk verbleven, gestolen, zou aanwyzen. De rechters deden hem uit de gevangenis halen en reden met hem naar de aangeduide plaats in een bosch, te Snddervoordemaar toen men daar kwam, verklaarde hy biy te zyD, dat hy eene goede wandeÜDg had gedaan en dat hy de juiste plaats zou aanduiden als zyne medeplichtigen 3r bij zyn. FrankK 1c. Modern onderwij*. Op de openbare scholen in Frankrijk wordt alles gedaan om, waar het slechts mogeiyk is, den godsdienstzin uit de harten der kleinen weg te rukken. Een treffend staaltje hiervan geeft ons het volgende too- neeltje, dat zieh dezer dagen in een school van het zestiende arrondissement te Parys heeft afgespeeld. Een school juffrouw had by een der kinderen een catechismus ontdekt. Woest scheurde ze het boekje in stukken en riep op een schoolmeesterstoon •Gy komt naar de school om te werken en niet om den catechismus te lezen. Die dommigheden moet ge maar in de kerk doen Commentaar overbodig. Een woesteling. Te Bordeaux heeft een metselaar, een man van 82 jaar, ruzie gekregen met zyn vader over een geldkwestie. De metselaar wond zich steeds meer op by den twist. Tevergeefs trachtten de aanwezigen hem te bedaren. Op eens trok hy zyn overjas uit en ging zyn heele familie met een hamer en de slechtheid overstraalde, die my om gaven, heeft my gered.* •Feodoral* fluisterde ik, als buiten my zelf. >Feodora* siste my Gregorowitsch, die naast my stond, in het oor, >Feodora is, vóór de maand om is, myn eehtgenoote.* •Ellendeling 1* riep ik nit. •Ellendeling, gy liegt I* •Alles is my nu duideiyk. Wie my verried kan ik niet weten, maar dit weet ik, ik voel het, vorst Orlowitseh...* Gregorowitsch naderde my heel dicht en sprak my zachtjes aan «Vorst Orlowitseh zou evenals gy straf baar zyn, hadde hy n niet aangeklaagd beseft gy of wenscht gy zyn begeleiding naar Siberië?* •Ik stond als versteend; ik durfde niet meer vragen. Alleen in de eenzaamheid myner gevan genschap durfde ik bepeinzen, wat waarheid, wat leugen is.< •En gy zult het vernemen,* riep Lafont begeesterd; ik zelf, die aan de gnnst van den grootvorst deze ontmoeting te danken heb, zal u bescheid brengen. Nog heden zoek ik vorst Orlowitseh op; en al zon ik zyn antichambre moeten belegeren als zyn geringste smeekeling, al zon ik de vriend schap van den portier moeten afbedelen, ik dring tot hem door, hy zal naar my moeten luisteren.* •En wanneer gy ziet, dat hy onschuldig is*, riep Alexis, »zeg hem dan dat ik zwyg als het graf; en ziet gy Feodora, zoo zeg haar, dat zy het licht is, dat de duisternis myner eenzaamheid verlicht en dat my ver gezellen zal naar de ysvelden van Siberië tot aan myn dood. En evenals de ster vende aQne dierbaren die hy op de wereld te ïyf. Hy begon met zyn ouden vader dood te slaan, toen bracht hy zyn znster en een nicht doodeiyke wonden toe. ZQn moeder en twee buren wist hy ernstig te kwetsen. De politie heeft met groote moeite den woeste ling ten slotte te pakken gekregen. Met levensgevaar drong de heer Clement, hoofd van den veiligheidsdienst, het huis binnen. Naar alle vermoeden heeft men hier te doen met een aanval van waanzin. De metselaar had al eens in een krankzinnigen gesticht gezeten. Engeland. Zeeramp nabij Malta. Het stoomschip «Sardinia*, van de Eller- man Line, geraakte even na het verlaten van de haven van Malta in brand. Woensdag morgen stond het schip in dichte rookwolken gehnld, waaruit de vlammen in alle rich tingen opschoten. Het vuur brak uit in het voorste gedeelte van het schip en greep spoedig om zich heen. Het schip was met stukgoed geladen en bad vele passagiers aan boord, die voor een groot deel omgekomen zyn. Sleepbooten trachtten assistentie te ver- leenen, doch het was onmogefijk het bran dende schip te bereiken. Door den sterken wind werd het vuur nog meer aangewakkerd. De passagiers en de be manning sprongen in doodangst overboord. Om elf nor 's morgens was het schip verlaten. Volgens een telegram was het aantal slacht offers zeer groot. Meer dan vyftig ïyken zyn reeds aan wal gespoeld. De meeste passa giers waren Moorsche pelgrims. Stoomsloepen van de oorlogssohepen in de haven brengen nog voortdurend ïyken aan land. Alle ïyken zyn vreeseiyk verbrand en vele daarby nog verminkt. Hieruit biykt, welk eene vreeseiyke worsteling heeft plaats gehad, toen de Moorsche pelgrims het groote gevaar bemerkten. De Enropeesche-passagiers en de beman ning moeten groote koelbloedigheid aan den dag gelegd hebben. Kapitein Lazzolo, de commandant van het schip, wilde zyn post niet verlaten en deed zyn best om de «Sardinia* op het land te doen loopen. Ten slotte slaagde hy hierin met behnlp zflner officieren. De militaire antoriteiten deden alles om hnlp te brengen. De directe oorzaak der ramp kan nog niet worden vastgesteld, maar moet waarschyniyk aan een ontploffing worden toegeschreven, daar de lading van het schip ook krnlt en minerale oliën bevatte, Omtrent het lot van den kapitein verkeert men in groote ongerustheid. Sedert zyn held- achterlaat, een aandenken geeft ter herinne ring, zoo wil Ik ik ben immers ook zoo goed als dood voor de wereld Hy hield in, tranen verstikten ayn stem. •Spreek, mijn Alexis,* zei Lafont diep geroerd. •Uwe woorden zullen by my immer biyven naklinken.* •In de schuiflade van myn schryftafel in myn woning znlt u een medaillon vinden i het bevat myn portret dit ay als laatste afscheidsgroet voor Feodora bestemd. Myn andere bezittingen zoo ik er heb, zyn voor n i iemand die naar Siberië verbannen wordt, heeft geen eigen goederen noodig.* •Ik wil ze bestnren,* antwoordde Lafont, •tot den dag, dat ik n uw eigendom terng mag geven.* •Die dag zal nooit aanbreken,* zei Alexis, •zoo lang niet als Gregorowitsch het ver trouwen van den tsaar bezit.* •Vertrouw op God en verdraag deze be proeving, die Hy in zyn oneindige wysheid u oplegt,* troostte Lafont. •Na echter heb ook ik u- een erfenis over te brengen, een erfenis die u vóór nw vyf en twintigste jaar nooit bekend zou zyn gemaakt, als niet een byzondere omstandig heid zich in uw leven had voorgedaan. Het is een erfenis uwer stervende moeder I* •Van myn moeder?* hernam Alexis ge troffen >o spreek, vertel my van mijn onders.* •Ik zal van nwe onders spreken Alexis; ik wil de dooden nit hun graf bezweren en mat hen de onvergetefijke herinneringen en wanneer ik gesproken heb, toorn dan niet op my, toorn dan niet op het aandenken uwer moeder, wyi gy tot nu toe een naam hebt gedragen, dien een eenvoudig man u haftige houding heeft men niets meer van hem vernomen. De meeste passagiers, die te Liverpool aan boord gekomen waren, waren voor Alexandrië bestemd. Ongeveer 200 Mooren waren te Tanger en Algiers aan boord ge gaan en onder deze is het verlies aan men- schenlevens het grootste. Drankbestrijding. Evenals in de gemeenten Dinxperlo, Steen- wijk, St. Fancras, Glanerburg en Hengelo werd ook in Smallingerland een volksstem ming gehouden. De uitslag was dat uitge bracht werden 6035 stemmen. Hiervan wares 419 stemmen blanco en van onwaarde, aoo- dat het aantal geldige stemmen 5616 bedroeg. Van deze verklaarden zich 114 voor onbe- perkten drankverkoop, 801 wilden den toe. stand zoo laten als deze was, 1059 stamden voor vermindering van drankgelegenheden, terwyi 8642 deze geheel wilden laten ver- dwynen. Schoolartsen. In een Dinsdagmiddag gehouden vergade ring van den raad der gemeente Deventer kwam in behandeling een voorstel van B. en W. tot aanstelling van een schoolarts door den raad voor 3 jaren te benoemen op een salaris van f 1000. Na een breedvoerig debat besloot de raad om in plaats van <4n, twee schoolartsen aan te stellen en hnn salaris te bepalen op f 500 elk, omdat een bezoldiging van f 1000 voor één sohoolarta niet voldoende was, nu het volgens het voor stel van B. en W. als een hoofdbetrekking werd beschouwd. Wanneer krygen wy de sehoolartssn in Alkmaar Sint Nicolaas. De directeur-generaal der posteryen en telegrafie brengt in ds Stel. ter algemeens kennis By gelegenheid van het aanstaande Slnt- Nicolaasfeest wordt de vergunning, om meer dere pakketten aan hetzelfde adres van sleehta een enkele adreskaart te doen vergezeld gaan, voor den tyd van 2 tot en met 7 December Ingetrokken en zal derhalve hy elk gedurende dit tydvak ter verzending aangeboden pakket een adreskaart behooren te ayn gevoegd. Voorts wordt, ter verzekering van een goede overkomst van de pakketten, aan bevolen le. zorg te dragen voor een doelmatige en stevige verpakking van de voorwerpen, in dier voege, dat deze op afdoende wyze tegen breken en beschadigen verzekerd zyn 2e. zoo mogeiyk de adressen op de pak- gafleg dan met den naam de liefde voor my niet af. Alexis wees voor my Alexis, graaf Schuselkoi voor de wereld.* •Graaf Schuselkoi hernam de jonge man verbaasd. Veel, aeer veel deelde de trouwe vriend in korte woorden aan Alexis mede. Hy ver telde hem van den haat van graaf Oonstantin Besbodko tegen ayn vader en diens ver moording en kwam zoo tot aan het oogenblik, dat de stervende gravin, Alexis moeder, den lafien moordenaar van haar gemaal vervloekte en dan met de laatste kracht van haar wegstervende leven de pen gegrepen had. •Hier,* eindigde Lafont, >hler Alexis, is het kistjehet bevat de bewysstukken uwer geboorte, de documenten uw klein vermogen betreffende en de laatste regels van de hand uwer moeder.* Achteloos de papieren door elkaar wer pend, greep Alexis het vergeelde blad, dat het bevende, nauweiyks leesbare handschrift zyner stervende moeder bevattehy drnkta het aan zyn lippen, en las vervolgens •Oonstantin Besbodko is de moordenaar uws vaders, de vernietiger myns levene. Wreek ons niet. God zal hem oordeelen en my vergeven, als ik een onschuldige aan klaag. Uwe moeder*. Alexis liet het blad zinken, zyn borst ging heftig op en neer, zyn oogen fonkelden. Hy vergat dat hy in de gevangenis was. •En waar*, vroeg hy toen met bevende stem, >waar vind ik graaf Besbodko Lafont kon niet meer antwoorden, want voor de tweede maal knarste de deur op hare hengsels en een lange man trad in de gevangenis, (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1908 | | pagina 3