TWEEDE BLAD.
Zaterdag 5 December 1908.
KALENDER
voor de dagen der week.
6 DECEMBER.
Armoede is geen schande.
Gemengd Nieuws.
ONS BLAD.
6 Dec. Zsndag. H. Nicolgas, Bisschop van
Myra en Bel. Evangelie:
Joannes de Dooper in de
woestijn. Matth. XI: 2—10.
7 Maandag. Vigilie. H. Aoabrosius.
8 Dinsdag. Onbevl. Ontvangenis. Ver
plichting van Mis te hooren.
9 Wmudag. H.H. Hipparchns en Gei.,
Martelaren. Vastendag.
10 Donderdag. H. Melchiades, Martelaar.
11 Vrijdag. E. Damasus, Bel. Vastendag
12 Zaterdag. H.H. Epimachus en Gezel
len, Martelaren.
Tweede Zondag van den Advent.
Eerste Zondag der Maand.
Lea uit den brief van den H. apostel
Paulus aan de Romeinen; XV, 4—13.
Broeders! Al wat geschreven werd is
tot onze onderrichting geschreven, opdat
wij door de lijdzaamheid en de vertroos
ting der Schriften hoop mogen hebben.
De God nn der lijdzaamheid en der
vertroosting geve n, één van gevoelen
te zijn onder elkander volgens Jesus
Christus; opdat gij, één van ziel, met
éónen mond God en den Yader onzes
Heeren Jesus Christus moogt verheer
lijken. Derhalve, neemt elkander aan,
gelijk ook Christus u heeft aangenomen
ter eere Gods. Want ik zeg, dat Christus
Jesus dienaar der besnijdenis geworden
is om wille van Gods waarachtigheid,
om de beloften aan de vaderen gestand
te doen; doch dat de heidenen God
wegens barmhartigheid verheerlijken,
gelijk er geschreven staat: daarom zal
ik loven onder de heidenen, oHeer!
en uwen naam lofzingen! En wederom
zegt de heilige Schrift: verheugt u, gij
heidenen, met zijn volk! En wederom:
looft, abe gij heidenen, den Heer, en
maakt Hem groot, alle gij volkent En
weder spreekt Isaias: daar zal zijn de
wortel van Jesse, en Een die zal opstaan
om over de heidenen te heerschen; op
Hem zullen de heidenen hopen.
De God na der hoop vervulle n met
alle blijdschap en vrede in het gelooven,
opdat gij overvloedig moogt zijn in de
hoop en door de kracht des Heiligen
Geestes.
Evangelie volgens den H. Matthetts;
XI, 2-10.
Te dien tijde, toen Joannes in de
boeien de werken van Christus vernomen
had, zond hg twee zijner leerlingen en
zeide tot Hemzijt Gij degene, die komen
moet, of verwachten wij eenen anderen?
En Jesus, antwoordend, zeide hun gaat
en boodschapt aan Joannes wat gij ge
hoord en gezien hebtblinden zien,
kreupelen wandelen, melaatsehen worden
gereinigd, dooven hooren, dooden ver
rijzen, aan armen wordt het Evangelie
verkondigden zalig is hij, die zich aan
Mij niet zal geërgerd hebben. Toen zij
nn heengingen, begon Jesns tot de
scharen aangaande Joannes te zeggen:
wat zijt gij in de woestijn gaan zien?
Een riet, door den wind heen en weer
he wogen P Maar wat zijt gij gaan zien P
Een mensch, gedost in zachte kleederen
Ziet, die zachte kleederen dragen, zijn
in de huizen der koningen. Maar wat
zijt gij gaan zien? Een profeet? Ja. zeg
Ik u, en meer dan een profeet. Want
deze is het, van wie geschreven staat:
zie, Ik zend mijnen eDgel voor uw aan
gezioht, die uwen weg voor bereiden zal.
i.
De kantoorklerk Hugo (den geslachts-
naam zullen wij later vermelden) ontwaakte
juist, toen het op de Notre-Dame te Parijs
met doffe slagen acht uur sloeg, wat de pas
ontwaakte echter, niettegenstaande zijn goed
gehoor, niet kon hooren, daar hij, hoezeer
ook vier trappen hoog in onze residentie
domicilie hadhjj fcadde zich dus moeten
vergenoegen met zjjn gouden horloge te
consulteeren, wanneer hij er toevallig een
gehad had.
Met een koenen sprong wierp Hugo zich
uit bed in zijn afgetrapte pantoffels, en nadat
hij zich de aangename overtuiging verschaft
had, dat de anderhalve stuiver, die den
vorigen avond in zijn vestzakje gerust hadden,
niet geannexeerd waren geworden, was hij
weldra in een bevallig gewaad gebuid. Eerst
in het volgende hoofdstuk zal de lezer ver
nemen, dat Hugo regelrecht op de woning
van den rijken bankier Goudlak aanhield,
om de hand van diens dochter te vragen.
De schrijver van deze ware geschiedenis
heeft het schaamrood op de kaken, dat hij
in het vorige hoofdstuk het interessante plan
van zjjn held verraden heeftmaar voortaan
zal ik voorzichtiger zijn. Van my zal de
nieuwsgierigste lezeres, niet vroeger dan in
het allerlaatste hoofdstuk te weten komen,
dat Hugo werkelijk de hand van mejuffrouw
Louise Goudlak gekregen heeft.
Maar keeren wij tot onzen kantoorklerk
terng.
II.
Op het oogenblik droeg hjj, toen hij het
paleis van den bankier Goudlak naderde,
zijn edel gewelfden neus hoog in de lucht,
terwijl in evenwijdige richting een brandende
sigaar een beleedigend aroma verspreidde.
Een voorbijkomende sjouwerman, die hem
krachtig op den voet trapte, noopte Hugo
om de richting van zjjn neus een paar
graden scherper te maken. Daar het veel
gemakkelijker ls, iets te vinden als men op
den grond kijkt dan wanneer men in het lucht
ruim staart, zoo zal niemand zich verwon
deren dat hem een donkergroen voorwerp in
't oog viel, dat op eenigen afstand wel wat
van een brieventasch hadook dichterbij.
HQ zag de brieventasch na, en had ander
half unr noodig om den rijken inhoud van
die portefeuille te tellen, want eenmaal hon
derd en tachtig duizend gulden in bankpapier
lagen daar vreedzaam bijeen. Daar riep de
knorrende maagstem in zijn binnenstewelke
massaas karbonades en oesters en rijnwijn
waren voor de ellendige vodden te bekomen.
Neen, riep zijn beter inwendig gevoel, neen
geen rooden dnit van die papierenzeker
heeft een arm dienstmeisje die brieventasch
met baar bespaarde penningen verloren.
Maar, liet zich de bromstem weer hooren,
neem dan ten minste 10 percent voor den
eerlijken vinder.
>Bah<, riep Hugo thans met luider stem,
«zon ik mij zelf beloonen Neen, liever
bedelen, dan een aalmoes aan te nemen.
Banknoten zyn maar een chimère.
Papieren demon, ik leg je weer neer,
waar ik je gevonden heb en als alle eer
lijke menschen zoo doen, dan zal het arme
dienstmeisje epoedig haar penningske terng
hebben.»
Hl.
De schatrijke bankier Goudlak zat in een
wijden fauteuil, rookte een fijne havana van
1 gulden (en waarom zou hjj een slechtere
soort rooken?) en zag er tamelijk ernstig uit.
«De heer kantoorklerk Hugo verzoekt u
een oogenblik te spreken», meldde een met
goud bestikte lakei, >hij komt om de hand
van de «freule» te vragen, die hjj hart
stochtelijk bemint.»
>Laat hem dadelijk binnen komen», zeide de
bankier, met moeite nit zjjn stoel opstaande.
«Zjjt gegroet, waarde heer,» riep hj| den
binnenkomende vriendelijk toe, >en neem
plaats op deze canapé, die me 300 gulden
gekost heeft. Dus je bemint mijne dochter
hartstochtelijk Hoeveel vermogen bezit gjj
»Wel bedankt voor het vragen,» antwoordde
Hngo met een buiging, «van morgen bezat
ik nog anderhalve stuiver, maar daar ik van
die som vjjf cent sigaren gekocht heb, zoo
«Zoo blijft je vier duiten over,» zei de
schoonvader, die dit in een oogwenk had
uitgerekend en herleid; >dat is niet veel
voor een schoonzoonmaar toch meer dan
ik verlang. Geef dit bedrag aan den eersten
den besten armen drommel, want ik moet
je gul bekennen dat ik voor mijne kinderen
geen man met geld verlang. Wel is waar
zjjn zij alle drie zeer schoon, fijn beschaafd,
zeer braaf en ingetogen, en daarbjj per
dochter een millioen bruidschat; maar toch
moet ik vreezeu, dat ik met alle zal blijven
zitten. Bankiers, renteniers en zulke lui wil
ik in den togenwoordigen tjjd niet hebben,
vandaag hebben ze een millioen, speculeeren
en zjjn 't weer kwijt. Ik moet dus een
eenvoudig man hebben, die een nederige
betrekking vervult, b. v. dorpspredikant,
hulponderwijzer, sergeant majoor of iets der
gelijks, dan weet ik zeker, dat hjj iets aan
het millioen zal hebben; ziedaar in ronde
woorden het ideaal, dat mij in een schoon
zoon voor oogen zweeft.»
>Maar hebt u wel eens een advertentie
in de courant gezet?»
«Natuurlijk, en daar zijn ook wel eenige
antwoorden op gekomen. Maor geen enkele
boezemde mjj het noodige vertrouwen in.
Een millioen is veel en niets; men moet
zelf millionair zjjn om dat levendig te be
seffen. Gij bevalt mij, op voorwaarde dat
gij n verbindt, kantoorklerk te bljjven geef
ik mijne toestemming. En daar ik weet, dat
gjj geen groot kapitaal bezit als ik je
met een paar duizend pop dienen kan.»
«Neen, dank je,« zei Hugo grootmoedig 1
«Ik ben geen sterveling iets schuldig, daar
niemand me iets borgen wil.»
«Welk een karakter I» riep bankier
Goudlak uit, en hjj viel den edelen jongeling
om den hals.
«Maar neem me niet kwaljjk,» zei hij,
«nu moet ik naar de Beurs. Ga zoolang naar
mijn dochter, die u hartstochtelijk bemint en
bereidt haar op het geluk voor, dat haar
wacht; maar langzaam en voorzichtig. A
propos, op welke ben je eigenlijk verliefd?»
«Dat kan ik je nog niet zeggen, voordat
ik ze alle drie gezien heb», gaf Hugo na-
tuurljjk ten antwoord.
IV.
Louise Goudlak: «Mijn Hugo, wat moet
dat ontzettend rimpelen van uw manneljjk
voorhoofd beduiden?»
Hngo: «Ach hemel 1»
Lonise«Wat beteekent die treurige uit
roep Ah, ik moet duchten, dat mjju geluk
gevaar loopt.,.»
Hugo«Dat, geliefde, ia zeer waarschijn
ljjk; want mijn vader ik vrees...»
Louise «Wat dan
Hugo «Mijn vader ie een eenvoudig man,
die den rijkdom haat.»
Louise«Helaas, dat had ik reeds ver
moed. Ik, arme Louise Goudlak.»
Hugo «Wat nu te beginnen, lieve Louise,
weet gij in dat labyrinth geen uitweg?»
Louise (vol geestdrift)«O, ja, mijn Hugo,
wjj allen, papa en de zusters zullen naar
uwe ouders gaau, mama is overleden,
daarom kan ze niet meegaan, en hun
te voet vallen. Dan zullen zjj hnnne toe
stemming wel geven.»
V.
«Paardemist» is de poëtische naam van
het dorp, dat slechte één merkwaardigheid
had: zeer kleine huizen en opmerkelijk
groote mesthoopen. Binnen in een eenvoudig
huisje had een nieuwsgierige 's middags om
12 uur een merkwaardig schouwspel kunnen
waarnemen. Zij, die daaraan deelachtig waren,
waren niemand anders als de heer Pimper-
man en zjjne gade, mevrouw Pimperman,
die wegens een klein verschil van opinie
hem met een potlepel bedreigde. Zjj waren
zoo in die kamerdebatten verdiept, dat zjj
het binnentreden van drie dochters met haar
dikken vader niet eens hoorden.
«Neem me niet kwaljjk», zeide daarop de
bankier (want dat het de bankier Goudlak
was, zal men reeds geraden hebben), «heb
je niet een zoon Hugo
«Die is nog grooter uil dan zijn vader 1»
liet mevrouw Pimperman hooren.
«Ik wou dat ik dien kwajongen eens hier
had I Hugo de naam Piet was niet mooi
genoeg voor 'm, en daarom moest 't Hugo
worden. Wacht, ik zal hem roepen I»
«Daar ben ik al, dierbare moeder, dier
bare vader I» riep Hugo, plotseling binnen-
stortende naar zjjne teedere mama, di9 ge
zegden lepel tot ontvangst gereed hield.
«Mevrouw», zeide de bankier, zich be
leefd voor de vrouw des huizes buigende
en hare hand oerbiedig kussende: «Hebt u
Homerus in 't origineel gelezen
«Neen», gaf zij ten antwoord hevig blo
zende.
«Ik ook niet», zei de bankier, uit galan
terie evenzeer blozende«maar dat doet
niets ter zake. Ik ben de bankier Goudlak,
heb vier millioen en verlang uw zoon Hugo
als echtgenoot voor mijne dochter Louise,
Is 't niet zoo
«O ja, papa. Niet alleen omdat hjj leeljjk
is, maar ook omdat hij arm is, bemin ik
hem. O, hoe schoon moet het zjjn, arm te
wezen 1»
De oude Pimperman zag zijn zoon ver-
wijtend aan, en zich tot den bankier wen
dende, kreeg de eerwaardige onde iets van
Socrates over zich en sprak
«Ik heb niet veel met rjjkdom opJe
geld kan in één nacht allemaal gestolen
worden, maar mijne armoede en mjjne
schulden kan niemand stelendie blijven
mijn eigendom.»
«Maar wat moet er dan van mijn arme
Louise worden I» riep jammerend de dikke
heer Goudlak uit, en zweetdroppels vielen
van zijn breed voorhoofd op den leemen vloer.
Allen bewaarden een pijnlijk stilzwjjgen.
«Ha!» riep eensklaps Louise, «ik volg
u, waar heen gij wilt. Mjjn Hugo, uwe
Louise, is de uwel«...
VI.
Onze eenvoudige, onopgesierde, naar het
leven gegrepen geschiedenis loopt ten einde.
Want dat Hugo mejuffrouw Louise en Louise
mjjnheer Hugo gekregen heeft, kan de lezer
zich wel voorstellen. Maar onmogelijk is bet
zich een voorstelling te maken van het idyllisch
leven, dat onze hoofdpersoon zich uitver
koren had.
Geliefde, maar beklagenswaardige bewoners
eener groote stad, treurige 'rijkaards ik bid
u, in uw eigen belang en ter bevestiging
van de waarheid onzer vertelling, u eens
naar ons lief gelegen dorp te begeven maar
in den zomer.
Gjj zult zien, hoe mejuffrouw Louise met
haar bloote voeten voor de piano zit, terwjjl
de andere dames op de maat der muziek
karneD. Pimperman senior en junior gaan
met den zwaarljjvigen bankier op klompen
het vee naar de weide drijven. Zoo leefden
zjj in landelijken eenvoud, en de rijke bankier
walgde van zjjn voormalige luxe.
Nergens lisver was hij dan in de nederige
etulp der Bchoonouders van het karaktervolle
meisje, dat «geluk in een hntje» verre boven
de vergulde smart der groote wereld ver
koren had.
O, da rjjke is niet gelukkig I Waarom
geraken er zoo velen aan den bedelstaf
Waarom hoort men tegenwoordig zooveel van
achteruitgang en bankroet Omdat de rijken
der aarde haken, snakken naar de armoede
die zoo nameloos gelukkig maakt.
En gjj, proletariër, spiegel u aan het voor
beeld van den rijken bankier en diens doch
ter Louise. Gij ziet het opnieuw bewezen,
wat u zoo menigmaal in uw eigen belang
wordt voorgehouden mor niet. GQ zijt in
uw eenvoud en armoede vrjj wat gelukkiger
dan de rijke, die uit ongedurigheid op zijn
«satjjnen» legerstee heen en weer wentelt
en aan wiens schijnbaar geluk zoo veel
wormen knagen...
Hoevelen zouden het voorbeeld van ban
kier Goudlak volgen, wanneer zij den zede-
ijjken moed hadden, om de inspraak van
hun hart te volgen.
Te Hillegom is een kind
van Van den Berg uit den kinderstoel ge
vallen en aan de gevolgen overleden.
Diefstal. - Dinsdagmorgen ontdekte de
wed. 8. te Brlclie, toen zjj eenige betalingen
zou doen, dat uit bet kastje, waarin zjj
baar geld bewaarde, een aanzienijjke geld
som men beweert f 1500 spoorloos
verdwenen was.
Terug. Het bedrag van f 255, dat den
knecht van den slager L. v. d. B. uit Tiel,
Zondag te Tilburg ontstolen zou zjjn, is
terecht gekomen. Hij bad bet geld bij den
aanvang van den wedstrijd in bewaring ge
geven aan een hem geheel onbekend persoon
en deze domheid niet aan de politie durven
vertellen.
Al te bont. Maandagavond is in den
Eranschen bazar te Botterdam, aangehouden
juffrouw M. van O., uit Scheveningen. Zij
was in het bezit van twee bonten, drie paar
vilten pantoffels, een dambord, twee boekeu,
kinderspeelgoed en een •bonten muts, alles
in dien bazar gestolen. De vrouw, die expres-
ssljjk uit Scheveningen overgekomen was
om te Botterdam haar slag te slaan is naar
het politiebureau in de Lange Torenstraat
gebracht.
Een buitenkansje. üit 's Gravenmoer
schrjjft men
Bij het rooien eener oude beukenhaag
aan de zgn. «Vaart» alhier stiet een ar
beider op een zwaren ruwen steen. Toen
hjj dezen had weggeruimd, ontdekte hjj
daaronder eene gebroken aarden kruik, waarin
hjj tot zijne groote blijdschap verscheidene
oude zilveren Hollandsche ducatons uit de
17e eeuw vond.
De waarde wordt geschat op f 500.
Anarchist af. Volgens Het Volk heeft
de bekende colporteur Kloosterman het pu
bliek op de markt te Botterdam meegedeeld,
dat hjj anarchist af is. Zijn kameraden waren
nog gemeener dan de kapitalisten, zei hij.
Voortaan zal hjj geen «bevrjjdingslectuur»
meer verkoopen, doch alleen realistische
liedjes van hem zelf en Speenhoff I
Zomer Eergisteren werd nog gras
gemaaid op een weide tusschen Souburg
en Viissingen. -
Voor het vee is op Walcheren nog volop
voedsel in de weiden. Vandaar dat nog veel
koeien buiten loopen.
Meer dan 100 jaar op een boerenplaats.
De landbouwer J. Wenning te Ees (Dr.)
heeft met zijne voorouders meer dan 100
jaren als meier éene boerenplaats bewoond,
die thans verkocht is, omdat W. de boerderij
heeft aan kant gedaan. Het onde, echt an
tieke boerenhuis, door kunstschilders en
fotografen zoo vaak opgenomen, is nu bij
aankoop het eigendom geworden van ge
noemden huurder, di9 daarin voor bijna 80
jaar gebaren werd.
Meiers of huurders, die met hunne voor
ouders een geheels eeuw op éene boeren
plaats woonden, vond men hier vroeger,
toen het getal dier huurders tweemaal zoo
groot was als nu, slechts enkele. De oude
Wenning is hier in zeer grooten omtrek de
laatste.
Een vlucht om het leven. Vreeselijke
tooneelen hebben zich afgespeeld by een
groote, onderaardeche gasontploffing, die voor
eenige dagen te Brooklyn plaats had. Een
der hoofdstraten was opengebroken, daar er
er aan de gasleiding eenige reparaties moes
ten geschieden. In de diepte werkten 15
arbeiders aan de reusachtige buizen. Plotseling
werd een doffe stoot in den aardbodem mijlen
ver in den omtrek gehoord. Uit den kuil
in de straat steeg dadelijk een vlam op.
Bijna alle werklieden werden door den druk
tegen de aardwanden verpletterd. Slechts
vier arbeiders waren nog in leven. Door de
ontploffing was de groote hoofdbuie der
waterleiding gesprongen, zoodat het viertal
den dood voor oogen had. Daar ontkomen
naar boven onmogelijk scheen, volgde een
vreeselijke wedstrijd door het donkere, half
volle riool. Ademloos waadden de vier werk
lieden voorwaarts. Achter zich was het water,
dat steeds hooger steeg. Elke meter dien zij
aflegden, steeg het water. Gelukte het niet
de rioolopening bij de rivier te bereiken,
dan zouden zij verdrinken. Eindelijk kwamen
zij bjj de monding van de East-rivier op
het oogenblik, dat het riool vol water stond.
Half bewusteloos trok men de geredden uit
het water.
Zonderling, De heer G. V., te Zand-
voort vertoevende, weigerde Dinsdag drie
aaDgeteekende brieven in ontvangst te nemen,
welke hjj, als diamauten inhoudende, van
uit Geertruidenberg aan zijn adres bad ver
zonden, elk voor een aangegeven waarde
van f 12,000. Op zjjn bewering, dat die
brieven geschonden waren, werd er een
opengemaakt, die kiezelsteenen bleek te be
vatten. In het bjjzijn van den inspecteur
van polite werden de andere eveneens ge
opend en ook deze bevatten kiezelsteenen.
De brieven, welke op het oog geheel gaaf
waren, zjjn in beslag genomen en de zaak
is in verder onderzoek.
Doodgevallen. Te Erberfeld is Woensdag
namiddag een bejaarde predikant van de
Gereformeerde gemeente aldaar, de heer
Stoltenhoff, die met een klokmaker naar
de klok in de toren van de tweede Gerefo
meerde kerk ging kijken, uit een galmgat
op straat gevallen. Hjj was oogenblikkeljjk
een lijk.
Mist. Op het Noordzeekanaal zijn ten
gevolge van den dikken mist met elkander
in aanvaring geweest twee passagierbooten
der firma Goedkoop, n.l. de «Doiphjjn», van
Amsterdam naar IJmuiden en de «Mercu-
rins», van IJmuiden naar Amsterdam. De
aanvaring had plaats nabjj Houtrak. De
«Mercurius», die een lek op de waterlijn
kreeg, gaf haar passagiers over aan de
«Doiphjjn», die hen te Velsen aan land zette.
Zij voortichtig I De 24 jarige vrouw
van des arbeider E, van der Laas te Ter-
munten overleed Maandag aan bloedvergif
tiging, ontstaan nadat zjj een klein zweertje
aan de wang had opengekrabd.
Aanklacht tegen een burgemeester. De
Minister van Justitie heeft vervolging van
den burgemeester van Best gelast wegens
overtreding der wet op de bedrjjfe- en in
komstenbelastingdoor van de wetenschap,
verkregen door een aanslagbiljet in de be
lasting, gebrnik te maken tot vaststelling van
iemands bjjdrage in den hoofdeljjken omslag.
Vechten. Een schoolgaande knaap van
den schipper K., die Vrijdag te Mnssslkanaal,
gemeente Onstwedde (Gr.), door zjjn kameraad
met een mes gestoken werd, is thans aan
de gevolgen dezer verwonding overleden.
Wie wil er koning worden Dat ge
beurt niet alle dagen, dat er een koninkrijk
voor den meestbiedende te koop is. Aan
staanden Dinsdag komt te Londen het eiland
North Hist, van de groep der Hebriden,
onder den hamer.
Het is beroemd om zjjn natuurschoon en
beslaat met de daarvan afhankelijke eilandjes
eene oppervlakte van 220 vierkanten kilo.
meter. Het aantal inwoners bedraagt 4000.
De «Staatsinkomsten» beloopen 110.000 franks
per jaar.
Een eigenaardig feit is 't dat de eigenaar
van het eiland gerechtigd is, den titel van
koning te dragen.
Van n'n hoog et op inkwartiering. 't Ge
val heeft zich voorgedaan in het Geldersche
stadje Zaltbommel, ter gelegenheid van jaar-
lijksch onderzoek van verlofgangers der land
weer toen eenige inwoners dezer gemeente
aan een ot twee militairen kwartier moch
ten verleenen. De meesten die zulk een
«buitenkansje» treffen, haasten zich met goed
fatsoen er af te komen. Over 't algemeen
worden dan ook de militairen «uitbesteed».
Zoo kwam het, dat bij de aankondiging
van deze inkwartiering van gemeentewege
het verzoek werd gedaan de militairen niet
uit te besteden,
Een notabel ingezetene had ereis geen
bezwaar tegen een «net» militair eens een
dagje als logé te beschouwen. Hjj ontving
dus «den man met de strepen» gedistin
geerd in voorkomen en manieren zooals
een vriend ontvangen wordt.
De strepen-man ging 's avonds 6 uur «even»
de deur uit, bleef tot 12 uur onder water,
kwam toen zeeziek de trap op en den vol
genden morgen bleek het instellen van een
afzonderlijke reinigingssdienst bepaald nood
zakelijk.
We zullen den militair (een superieur nog
wel) recht laten wedervaren. Hij maakte in
alle vormen z'n excuus. Dit neemt niet weg
dat met dit gevalletje het aantal «uitbeste
ders» weer met een vermeerderd is, want
onze ingezetene zwoer in arrenmoede nooit
meer een militair in huis te willen nemen
al werd er hem ook 365 maal per jaar een
op z'n oor gedraaid.
Opiumschuivende eenden. M. te Gronfn -
gen schrjjft in de «Levende Natuur»
«Het gebruik van bedwelmende middelen
was tot dusver het uitsluitend privilegie van
den mensch. Wjj allen hebben wel eens
gehoord van opiumschuivende Chineezen en
andere half of heel barbaareche volken; de
beschaafde Germaansche en Latïjneche volks
stammen geven de voorkeur aan jenever,
whiBky, absinth, bier wQn en andere alco
holische dranken, dia een soortgelijke uit
werking hebben als opium, maar heeft men
ooit gehoord van opiumschuivende eenden
En toch is het een feit.
In de nabijheid van een eendenkooi in
den Westpolder (gem. Ulrum) werd in dit
jaar een perceel zoogenaamd blauwmaanzaad
(Papaver somniferum) verbouwd door den
eigenaar der kooi, den heer H. J. Louwer.
Het is bekend dat de stengels en bladeren,
alsmede de onrijpe vruchtkapsels dezer
cultuurplant een melkachtig sap bevatten,
waaruit opium kan worden gedistilleerd.
Hierop kregen de lokeenden der naburige
eendenkooi trek, toen de planten begonnen
te bloeien, en wel zoodanigen trek, dat men
met recht kon zeggenze zjjn er aan ver
slaafd. De uitwerking was nagenoeg dezelfde,
als die van opium op menschenze werden
loom en sufferig, de eetlust voor normaal
voedsel verdween, ze vermagerden bij den
dag, en ale er geen paal en perk aan ge
steld was, zouden zij waaieckijnljjk alle
gestorven zjjn.
De eigenaar stelde er natuurlijk oppassers
bij aan, eerst overdag, en toen bleek, dat
dit niet voldoende was, ook bij nacht, waar
door het verlies zich bleef bepalen tot enkele
dieren.
Ik vond dit feit merkwaardig genoeg, om
even te vermelden. De meeste dieren hebben
een instinctmatigen afkeer van elk voedsel,
dat nadeeliga gevolgen voor hun gezondheid
heeft. Hier schijnt het instinct se iu den
eteek te hebben gelaten».
Slaapziekte. Te Apeldoorn doet zich
een geval van een soort slaapziekte voor
bjj den gep. kommies S. Vrjjdag is de oude
hear door een onweerstaanbaren slaap over
vallen en sedert nog niet ontwaakt. Men
vreest voor zjjn leven.
Hellletjes. Woensdagmiddag werd de
Bietsteeg te Arnhem eens weer in rep en
roer gezet. Een der bewoners dier steeg,
van wien drie kinderen bjj rechterlijk von
nis onder toezicht zjjn geplaatst van den
voogdijraad, verzette zich heftig tegen een
drietal rijksveldwachters, die gezonden waren
om deze kinderen mede te nemen en over
te brengen naar een stichting waar kun op
voeding zeker minder dan thuis te wenechen
zou overlaten.
Ook de buren kozen de zijde van den
vader, zoodat, na veel vruchtelooze moeite
de politiedienaren er slechts in konden slagen
een vijftienjarig meisje over te brengen, de
