Kath. Nieuws- en Advertentieblad
voor Noord-Holland.
No. 13.
Zaterdag 13 Februari 1909.
3"" Jaargang
FEUILLETON.
imaar
R
Verschijnt Woensdag en Zaterdag*
AMBACHTSSCHOOL
Aangifte van Leerlingen
Uit de Raadzaal.
Magna Peceatrix.
Buitenland.
Binnenland.
onze actie.
b „Si. Petrus."
ALKMAAR.
voor den Cursus 1909-1910,
Metselen en Kleêrmaken
Leermiddelen en Qereedschap-
pen worden aan allen verstrekt.
Nadere inlichtingen geeft de Direoteur
H. VAN DER HEIJ.
V „EECLAME"-VEEWAERING,
T
;t oog op de be-
iet verlangen uit
iding moge wor-
ierkt op, dat de
Je niet 'is, zooals
ireker is gesigna-
dus den vorigen
iets, waarvan de
kan beoordeelen.
worden. Spreker
slechts een lid,
ven tot het stellen
ij k verzoekt de
>ogte te stellen en
len.
h stelde juist de
bekend werd.
i e n acht het niet
den Raad zich
je kunnen stellen.
[}ren door B. en \T.
gevraagd,
oten.
vergadering.
H
eer 6 feat.
conditiën,
'gelegenheid,
(geboorte-,
wijze een
ienden.
■N, Dijk, Alkmaar.
FER, Kassier.
i, uitgaven van ds
Ïuit de bibliotheek
inr, onderhoudend,
prullerige, onzede-
ede op alle Katbo-
öétera. Alkmaar.
BLAD
THSBT#-?—
ABONNEMENTSPRIJS
60 cents per drie maanden franco aan buis. Te betalen in
het begin van ieder kwartaal.
Afzonderlijke nummers3 cent.
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „One Blad".
BUREAU Hoogstraat b/d. Langestraat te Alkmaar.
Telefoon No. 266.
ADVERTENT1ËN t
Van 1—5 regels 30
Elke regel meer6
Reclames per regel 15
Kleine advertenties van 130 woorden, bij vooruitbet. 25
eest.
aanvangende AP BIL ö.k., op eiken
Donderdag, Vrijdag en Zaterdag der
maand FÉBEU&E1, voorm. van 9—12
en nam. I1/,— 4 uren.
Behalve het theoretisch onderwijs, de
vakken timmeren, machlnebankwerken
en smeden, meubelmaken en schilderen,
aai er ook onderwijs in het
gegeven worden.
De leeftjjd van 12 jaren moet zijn bereikt.
Onvermogenden kosteloos, anderen
betalen een schoolgeld van f 6.,fl2-
f 18.—f 24,—f 30.— of f 36—in het jaar
De aandacht van Alkmaars burgerij
was ten opzichte van de jongste raads
zitting zeer gespannen. En geen wonder.
Twee belangrijke zaken kwamen in
behandeling, namelyk het voorstel van
den Bosch tot het maken van een
nieuwe brug over de Nieuwlandersingel-
gracbt tegenover de Emmastraat en een
voorstel van B. en W. tot verplaatsing
van het Telegraafkantoor en verbouwing
van het Postkantoor.
Reeds langen tijd was de bruggen-
kwestie in de maak.
Verschillende keeren heeft de Raad
de gelegenheid gehad over die zaak te
beraadslagen. Tot een definitief besluit
kon men evenwel niet komen. Vroegere
beraadslagingen hebben o. i. duidelijk
in* het licht gesteld, dat de noodzake
lijkheid van de verbetering en verrui
ming van de toegangswegen aan deze
zijde der stad meer en meer wordt
ingezien.
De Raad heeft eerst gemeend door
verbreeding en verlegging van de Hei-
loërbrug tot eene oplossing te geraken.
Het definitieve plan werd echter, om
flnancieele redenen van de hand gewezen.
Daarna heeft de heer van den Bosch
een pogiDg gedaan, de kwestie tot op
lossing te brengen, door het indienen
van een voorstel tot overbrugging der
singelgracht tegenover de Emmastraat.
Met warme overtuiging heeft de heer
van den Bosch zijn voorstel toegelicht
en verdedigd. Duidelijk en in den breede
heeft hjj in het licht gesteld dat de
verbetering niet kan uitblijven en de
Het ontwaken eener ziel.
Naar het Duitseh van Anna Baronnesse v.Krana
Bewerkt door C. L.
S)
Nog een lang, zacht roffelen der hand-
trommels en het voorhangeel werd open
geschoven.
haar stond een geetalte, in een donkeren
•luier gehuld, in het half duister vertrek,
van boven verlicht werd, zoodat het
■chynael Iedere beweging der gestalte volgde
sn el het overige in het duieter liet. Men
"g nieta dan deze treurende vrouw, die nu
®sr armen verhief en baar hoofddoek ter
*Üde sohoof. Een bleek gelaat werd zichtbaar
«n brandende oogen.
'0 zoo, de danz der zeven sluiers, een
owroude geschiedenis*, meende Fabine.
h'ocnlns wenkte hem te zwegen,
t 6 mnziek sette weder in met haar
Tnn,w r°die en slut*™ begonnen
Mensores op te wapperen en te
d "stfolken schenen het, dia om
,lch *rln|,nds wouw kringden an haar
eeciga afdoende verbetering alleen zou
verkregen worden door het maken van
een nieuwe brug volgens het aanhangige
voorstel. Bovendien werd er hierbij op
gewezen dat het steeds toenemend ver
keer langs de Zilverstraat naar het
nieuwe stadsdeel op zich zelf reeds
verbetering noodig maakt. Het algemeen
belang zou zeer zeker door aanneming
van het voorstel het best gediend worden.
De poging is mislukt. De Raad ver
wierp het voorstel, deels om princi
pieels, deels om flnancieele redenen.
Het is zeer zeker te betreuren, dat
het voorstel werd verworpen. Het on
gerief van den tegenwoordigen toestand
doet zich meer en meer gevoelen en
het wil ons voorkomen, dat binnenkort
toch de onhoudbaarheid van dien toe
stand het gemeentebestuur er toe leiden
moet met nadere voorstellen te komen.
Ook het voorstel van B. en W., be
treffende de verplaatsing van het Tele
graafkantoor en verbouwing der Rijks
kantoren, onderging hetzelfde lot.
Hier golden ernstige redenen van
financieelen aard en werd aan het Rijk
een jaarlijks douceurtje toegekend in
den vorm van te laag berekenden
huurpijs.
Intusschen zou bij aanneming van
het voorstel eene spoedige verbetering
van het Postkantoor verkregen zijn
geworden, hetgeen thans weer op de
lange baan zal zijn aangewezen.
Toch is verbetering hier een drin
gende behoefte, niet slechts voor het
publiek, dat in allerlei opzichten het
onaangename ondervindt van het dor-
perige postkantoor, maar ook voor het
ambtenaarspersoneel, hetwelk zich steeds
moet behelpen met veel te beperkte
en daardoor ongezonde localiteiten.
Het is te hopen dat in deze spoedig
de weg ter definitieve oplossing zal
gevonden worden.
„De Reclame" komt in elk gezin,
zegt ze zelf, en zal dus veel gelezen
moeten worden.
Daarom is 't nodig, dat ze gekorri-
geerd wordt, wanneer ze onjuistheden
meedeelt of blunders slaat, als met de
„Steinheil-historie
Zaterdag j.l. sloeg het blad ook weer
de plank mis, weer over een Franse
kwestie.
Er wordt de lezers diets gemaakt,
dat Mare Sagnier, de voorman van de
politiek-sociale instelling „Le Sillon",
vurig katoliek is.
Hij moge vurig zijn en katoliek er
bij, dit levert nog niet: een vurig
katoliek! De richting toch van „Le
Sillon", eerst door de Kerkelike Over
heid begunstigd, is tans zodanig, dat
ze door meerdere bisschoppen is afge
keurd en enige bladen, organen van
„Le Sillon", aan de gelovigen zijn ver
boden te lezen.
„Le Sillon" staat dus geheel en al
gevangen hielden, maar waaruit rij zich
weldra oprichtte, om er spoedig opnieuw
in gehuld te worden in een wanhopigen
strijd.
«De ziel in de onderwereld mompelde
Fabius en Proculus knikte *eer tevreden.
Wee mij, wee I
Nimmer meer nadert mij 't genot,
Eeuwig leeft in m(j de tmart I
klaagden de zangeressen, en nu vielen de
■luiere en lonken ter aarde en Magdalena
ontvlood se, in een nauwalultend zwart ge
waad gehuld, waarby haar gelaat, haar armen,
haar bloote voeten spookachtig bleek te voor
schijn kwamen. ZQ was nu zonder eenig
versiersel, behalve den gouden koningsmantel
van heur loshangend haar heur schoonheid
had geen grofzinneiyke hulpmiddelen noodig I....
Sidderend zag de van den nevel bevrijde
nacht om zich heen, jammerend wrong %y
de handen en hief ie ten hemel op,
Wee my, wee I
Slavin van de eeuwige pyn
Moet ik nu rustelooe,
En vol amarten heenvliegen
Naar den maalstroom van 't heimwee
2n storm en eeuwige smart,
Baar nergsns de hoop my tegenlacht
buiten toezicht van het Kerkelik gezag,
is zelfs tot een verboden vereniging
yoor katolieken verklaard.
En waar „Le Sillon" ook op sociaal
gebied wil werken, kuunen goede kato
lieken daaraan niet meedoen, wijl deze
in sociale aangelegenbeden de leiding
der Bisschoppen aanvaarden.
Mare Sagnier kan dus, als leider van
„Le Sillon" op het epitheton: „vurig
katoliek" geen aanspraak maken.
Dat „De Reclame" ook maar zo voet
stoots overneemt(want meer zal het
niet zijn) dat behalve een kleine groep
protestanten, alle gelovigen ook roya
listen zijn, die de republiek uit den
boze achten, is een tweede fout. Even
goed als royalisten zijn er katolieke
republikeinen, waarvan b.v. de bekende
graaf de Mun, lid der Kamer een der
voormannen is.
(Vereenv. spelling.) ANTOINE.
DUITSCHLAND.
De correspondenten van sommige Fransche
bladen melden, dat er door de Beriynsche
bevolking niet bepaald grc.ste geestdrift aan
den dag werd gelegd by liet bezoek van den
Engelschen koning. Dlt keu waar zijn voor
wat een deel der arbeiders betreft, die een
straatbetooging hielden en nadat de souve-
reinen gepasseerd waren, nog in botsing
kwamen met de troepen. Maar de bevolking
in bet algemeen beeft toch den Engelschen
koning hartelijk toegejuicht.
Aan den groeten sasaltijttï-WMHbg de Rijks
kanselier op een eereplaats, tegenover de
vorstelijke gasten was gezeten, hetgeen er op
duidt dat het tijdperk der ongenade weer
voorby is, hebben de beide souvereinen na-
tauriyk in de onmisbare toosten, de gevoelens
vertolkt, waardoor de groote vriendschap der
beide ryken geleid wordt.
Keizer Wilhelm sprak o.m. als volgt
«Het Duitsche volk begroet den beheer-
scher van het machtige Britsche wereldrijk
met de hem toekomende achting en beschouwt
dit bezoek als een nieuwen waarborg voor
de verdere vreediame en vriendschappelijke
ontwikkeling van de betrekkingen tusschen
onze beide landen.
Ik weet, hoezeer onze wenschen ten op
zichte van het behoud en de versterking van
den vrede overeenstemmen, en ik kan U. M.
geen schooner welkom toeroepen dan door
het uitspreken van de vaste overtuiging, dat
Uwer Majeeteits bezoek zal bijdragen tot ver
wezenlijking van onze wenzchen in deze. En
terwyi ik nog de hoop uitspreek, dat het
uitgestrekte rijk, over hetwelk Uwe Majesteit
heerecht, ook in de toekomst moge groeien
en bloeien, drink ik, ecz.<
Waarop Koning Eduard antwoordde
Uwe Majesteit heeft ten opzichte van het
doel en hot gewenschte resultaat van het be
zoek, op welsprekende wijze uitdrukking ga-
geven aan mijn eigen gevoelens ik kan der
halve slechts herhalen, dat wij met ons bezoek
niet alleen de banden van nauwe bloedver-
Na een korte pauze dan werd plotse
ling op de instrumenten een wilde onstui
mige wijs gespeeld, een akelige, duivelsche
dansmuziek, en de arme ziel vlood heen door
een helsche wervelwind gedreven, door de
nacht der verdoemenis 1 Nn richtte zjj zich
op naar de onbereikbare sterren, maar on
zichtbare ketenen trokken haar neer. Bazende
stormen grepen haar aan, zoodat de sluier
van heur haar zich uitbreidde en wild in
de lucht fladderde. Ban kwam de afmatting,
zoodat iy met gesloten oogen ineen zakte
en byna op den grond lag.
Maar daar gilden weer schel de fluiten,
de handtrommels roffelden, zilveren bekken
wierpen hun heldere klanken daar tusschen
en zietde nederliggende vloog op, als door
een zweepslag getroffen, en de dans der
wanhoop begon opnieuw, terwyi men soms
by het snelle draaien slechts een suizend
rad van het gowden haar der danseres zag...
en daarby schoten gloedroode lichten en
schitterende bliksemstralen over het tooneel
en de afgemartelde vrouw antwoordde menig
maal luid klagend op het jammeren der
zangeressen en de dolle tonen en akkoorden
der muziek.--
Heenvlieden moet ik
Naar stormen van eeuwig* p(ju»n,
We* H*y, VHlm
wantschap, waardoor onze beide huizen ver
bonden zijn, in herinnering wilden brengen,
maar ook de veriterking van de vriendschap
pelijke betrekkingen tnszehen onze beide
landen en daardoor het behoud van den al-
gemeenen vrede, waarop mijn geheele streven
is gericht, beoogden. Ik eindig met den wensch,
dat de voorspoedige ontwikkeling, van Uwer
Majesteit! geheele ryk ook in de toekomst
moge voortduren en ik ledig myn glas, enz...
Zinledige phrases kannen dit niet genoemd
worden, wanneer men bedenkt dat op den
eigen dag een overeenkomst tusschen Buitscb
land en Frankryk aangaande Marokko werd
geteekend en Duitschland en Engeland het
eens werden over den Bagdad-spoorweg.
Het eerste, de overeenkomst aangaande
Marokko
is het nieuws van den dag en werd overal
met instemming begroet, een Instemming,
die door de eenstemmigheid, waarmede ze
wordt uitgesproken, wel bewyst dat de we
reldvrede en het algemeen belang door de
overeenkomst wordt gediend.
De regeering der Fransche Bepubliek, die
de onafhankelijkheid van Marokko blijft voor
staan, beeft besloten de economische rechten
te handhaven en daarom aan de Duitsche
handels- 6n nijverheidsbelangen daar te lande
niets in den weg te leggen. De Dnitsche
regeering erkent, dat de speciale politieke
belangen van Frankryk nauw samenhangen
met de handhaving van rust en vrede in
Marokko en verklaart vast besloten te z(jn
die handhaving niet te belemmeren. Beide
regeeringen verklaren geen maatregelen te
zullen nemen om haar zelve of eenige andere
mogendheid economische voorrechten te ver
schaffen, terwijl zij de gemeenschappelijke
tennitvoerlegging der zaken die hunne lands-
lieden zijn opgedragen, zullen bevorderen.
Door deze verdeeling van den invloed in
Marokko, waarbij Duitschland o. i. het beste
wegkomt, is de Marokkokwestie voorloopig
van de baan en is een eind gemaakt aan
een toestand, die zoo dikwijls een dreigend
aanzien had.
Van de Fransche kranten zegt de Temps
»Nog nooit heeft een werk van vrede
beide paityen, die tegenover elkaar stonden,
een kleiner offer gekost dan nu Frankryk
en Dnitscbland aan hun princiepen moesten
brengen.* Het blad brengt aan d9genen die
de overeenkomst voorbereidden en afwikkel
den, een warm woord van lof, en noemt
dan de overeenkomst zelf een «beslissend
feit in de geschiedenis van Europa*.
De Frankf. Ztg„ die eveneenB de over
eenkomst zonder veel commentaren bespreekt,
merkt slechts o. m. op, dat, wanneer de
overeenkomst wordt doorgevoerd zooals ze
is samengesteld, een groote factor van onrust
uit de Europeesche politiek is verwyderd en
weer is goed gemaakt wat na den val van
Delcassó in 1905 was verzuimd.
De JAPANNERS en AMERIKA.
Ondanks de gernststellende verklaringen
van de Japansche regeering over de betee-
kenis van de anti-Japansche gezindheid van
een deel des Amerikaanschen volks en de
^verwerping van de wet op de hypotheken
«Dat gaat te ver 1 Dat is geen spel meer 1
Het is onverdragelijk, afgrijselijk I* ging het
door de ryen der toeschouwers, en Proculus,
uit zyn behaaglijke rust opgeschrikt, staarde
wezenloos naar het helsche tooneel. Hij
herinnerde zich, dat Magdalena hem beloofd
had een dans uit te voeren, zooals hy er
nog geen had gezien I
«Laat haar ophouden, Proculus, het gruwt
ons 1 Dat is niet meer natuuriyk I... Zij is
razend, zij is bezeten 1* klonk het van alle
kanten. Eenige heeren sprongen op en trok
ken zich schuw op den achtergrond terug,
de slaven kropen angstig op een hoop
en Magdalena danste steeds maar door I
Vanwaar had zy die stalen kracht en vol
harding voor dezen vreeselijken dans
Sidderend en radeloos .stond Proculus op.
Er moest een einde aan komen, maar hoe
Toen kwam de catastrophe. Magdalena zonk
bij een laatste weegeschrei ineen.
Nu was het oogenbllk gekomen, om in
te grijpen de gezant sprong op het
tooneel.
«Ge moet nn uitrnsten Magdalena I*
Hij wilde haar oprichten, maar zy was
niet bewusteloos, zooali hij half en half ge
hoopt bad, doch haar oogen gloeiden ala in
een hevige koorts en met een wanhopig ge
baar vial sa in ayn arman.
enz. in California, ia het conflict weer ver-
echerpt door de indiening van een dergeiyk
wetsontwerp in het Hnia van Afgevaardigden
in den Staat Nevada, waarbij alle Aziaten
worden uitgesloten van grondbezit en hat
houden van hypotheken binnen dan staat.
Den President Boosevelt moet deae omstan
digheid wel zeer onaangenaam zyn. Nevada
is een uiterst schaars bevolkte staat. Het
telt een 40,000 zielen Dat jnist deze awak-
bevolkte staat Boosevelt en de central*
regeering gaat trotseeren is voor den Presi
dent dan ook wel om woedend te worden.
Immers, de President had de aanneming
van een analoog wetsontwerp in den staat
Californië zoo krachtig mogelijk ontraden
en Californië heeft zich naar dien wenk
gedragen.
Wel had het Californiache Huis van Afga-
vaardigden, tegen den uitdiukkeiyken wenaoh
van Boosevelt, het ontwerp op de wering
der Japansche kinderen uit de scholen voor
blanken aangenomen. Maar die beslissing la
nog niet definitief.
ITALIË.
Protest der Katholieken. Wij hebben
reeda gemeld hoe de Italiaanache vrij matse
lary zich tegen alia recht en reden in tracht
meester te maken van de ongelnkkige weezen
die uit de ramp van Zuid-Itallë nog konden
gered worden. Zelfs kinderen, van wier
ouders de katholiciteit is vastgesteld, worden
aan de katholieke weldadigheidsinstellingen
en huishoudens, waar zy zyn ondergebracht,
onttrokken, om onder den invloed en volgens
de beginselen der logemannen hunne opvoe
ding te erlangen.
Tegen zulke schreeuwende onrechtvaardig
heid jegens hulpelooze weezen komen da
katholieken met het volate recht in veraet.
Het «Centrale bureau van de volksvereenl-
ging der katholieke Italianen* spoort in eene
nieuwe oproeping de katholieken aan om
krachtige protesten tegen deze loge-maatrege
len te laten hooren. De Italiaanache katholieken
moeten hun protest laten hooren op groote
meetings waar de schande en de ergeriykheid
van dit feit aan het volk worden dnideiyk
gemaakt en waar dagorders tot dit doel
sullen worden voorgesteld, en toegeaonden
aan het werk van het nationaal weeshui*
«Begina Elena.*
Het voornoemde Centrale bureau heeft den
bekenden katholieken advocaat Tonlolo tot
president en men heeft goede hoop, dat hjj
er in slagen zal om het lage voornemen der
vrijmetselaars te schande te maken.
Regentschap. Men verneemt, dat in den
laatsten tijd maatregelen in voorbereiding
zyn om, met bet oog op de biyde verwach
ting van H. M. de Koningin, einde Maart
of begin April een toestand te doen intreden,
tengevolge waarvan het Hoofd van den Staat
tydelijk Haar regeertaak zou neerleggen, om
deze alsdan door een regentschap te laten
waarnemen, totdat H. M. weer in staat aal
zijn het bewind te aanvaarden.
In verband met dat bericht wordt ons
«Zyt gij daar weer, dnlvel 7* sprak »y
met reutelende stem. «Hebt ge geen folter-
knechten bij de hand 1 Moet ik nog verder
gemarteld worden
«Magdalena, ik smeek u...<
«Hebt gij nog niet genoeg? zyt gij nog
niet tevreden Wat moet ik nog doen, om
voor u uw vyftig talenten te verdienen
riep zij vit.
Proculus hield haar de hand voor den
mond. «Ik smeek u Magdalena... iwyg
toch!... Zij ijlt mijne heeren...*
Nu trad Fabius plotseling op het tooneel.
»Gy hebt te veel gevraagd van uw kraeh-
ten, o bloem van Galilea*, zeide hy «acht,
en zijn aangename stem klonk haar deel
nemend in het oor. «Gy moet nu uitrusten,
Magdalenauw krachten nemen af. Denk
toch aan rnstuw dienaressen sullen u
verzorgen 1*
Tegelijk maakte hij plaats voor Samaritana,
die onder de zangeressen was geweest en
zich nu met teedere bezorgdheid over haar
meesteres boog.
Magdalena richtte zich op, zag met starre
oogen om zich heen en zuchtte«Ben ik
dan niet dood en gestorven en dwaalt mijn
ziel niet in de onderwereld 7... Ik dacht,
dat ik het was I*
(Worit wnoh)is)
