S&. Sath. Nieuws- en Advertentie%la.d
voor Noord-Holland.
No. 52.
Woensdag* 30 Juni 1909.
3"' Jaargang-
FËuiuim
Aïda.
Verschijnt Woensdag en Zaterdag,
Buitenland.
Binnenland.
V KATHOLIEKE ORGANISATIE.
V TS HOOG ROEMEN.
ONS
BLAD
ABONNEMENTSPRIJS
50 cents per drie maanden franco aan hnia. Te betalen in
het begin Tan ieder kwartaal.
Afzonderlijke nummers3 cent.
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Ons Blad".
BUREAUHoogstraat b/d. Langestraat te Alkmaar.
Telefoon No. 266.
ADVERTENTIËN t
Van 1—5 regels 80 cent
Elke regel meer6
Reclames per regel15,
Kleine advertenties van 130 woorden, bij vooruitbet. 25
Nu de verkiezingscampagne achter
de rug is en men de werkzaamheid van
de verschillende partijen kan overzien,
mag men zeer zeker met groote vol
doening terugzien op de actie der katho
lieken en het rbsultaat dat er door is
verkregen. Het „Centrum wijst op dit
succes.
Wel bleef ons stemmental in de
Tweede Kamer stationnair, maar in
een groot aantal districten deden wij
de schaal ten gunste der Rechtsche
candidaten overslaan
Zonder de hulp der Roomsche stem
men zou bij lange na niet het resul
taat verkregen zijn, dat werd bereikt.
Dit te constateeren is voor ons natuur
lijk geen reden tot zelfverheffing, maar
met rechtmatige vreugde mogen wij er
op wijzen, dat de kracht onzer partij
ook bij deze verkiezingen weer ter dege
zich gevoelen deed en het behaalde suc
ces mogelijk maakte.
En tevens zij er dan den nadruk op
gelegd, dat dit voor een goed deel is
te danken aan onze steeds beter wor
dende organisatie.
In den Algemeenen Bond van R K.
Kiesvereenigingen bezitten wij thans
een orgaan, dat de Katholieke partij
vertegenwoordigen kan, waar dit ge-
wenscht en noodig is, dat het overleg
met andere partijen vergemakkelijkt,
de eenheid en samenwerking bevordert,
de krachten concentreert.
Daardoor kan onze partij zich meer
naar buiten doen gelden en aan de an
dere partijen hare wenschen duidelijk
maken, terwijl door het bestaan van
den Bond mede de organisatie in de
afzonderlijke districten wordt bevestigd
en aangemoedigd.
Een goede organisatie is voor eene
partij een noodzakelijkheid. Zonder die
organisitie is zelfs een sterke partij dik
wijls veroordeeld, veel van haar invloed
te verliezen.
De Algemeene Bond van R. K. Kies
vereenigingen heeft niet alleen bij deze
verkiezingen eene belangrijke rol ver
vuld, maar is ook een waarborg dat de
krachten die in onze partij nog slui
meren, tot ontplooiing gebracht worden
en de actie dus zullen versterken.
Wel verstandig noemt „de Maasbode"
den wenk, dien „de Standaard" zoo pas
aan de onzen gaf, van nl. nog niet te
hoog te roemen, aangezien rjen meer
derheid van 60 nog niet evenredig is
aan onze meerderheid onder de kiezers.
Deze wenk werd natuurlijk niet ge
geven om onder ons het enthousiasme
te dempen of zelfs maar ietwat af te
koelen.
Immers, zoo men iets nuchter dient
te bezien, dan zeker de politiek.
Maar toch staat het vast, dat een
i.
H AROUN-BEN-ISM A D.
een der steile bergtoppen die op
5Chhderachtige wijze in de schoone
an slieken, door de Middellandsche zee
espoeld, verspreid liggen, ontwaart de
eiziger een nog vrij goed onderhouden
ouwvaDe landman wijst die met den
aarSrr aan Cn noemt hem in z'j"« eigen
den spraak: „het Mooren-kasteel"
I u, an 6U behagen, waarde lezer, dat
Van den slu'jer opligt, dien
i snn vr er£ete'he|d noemt en die zoo
Isnrpvwa vV-, tlet verledene wordt uitge-
I herlèv V°°r nog den tijd doen
Iterk kasteel Jas?0""™' PraCht'g
■Allah n„Ur was het, dat de zonen van
„•-'de Afrik„° l" macht'g in Spanje en op
3 naar de zijde de maar onoPhoudeliik
gen dikwiik h P>Teneen terug gedron-
m 'J's de zee overstaken om aan de
gt
machtige coalitie gelijk de onze, wil zij
haar hooge en zwaar-verantwoordelijke
positie handhaven en met eere het lands
bestuur voeren, zeker het enthousiasme
harer strijders niet ontberen kan, wijl
de geestdrift, zoo ze maar steunt op
een heilig beginsel, minstens evenveel
vermag als de berekening.
Zeker zouden wij het daarom niet
dienstig vinden, indien er in onze pers
te veel artikelen verschenen, die aldoor
maar wezen op de moeilijkheden, welke
voor onze partij en onze Regeering
misschien ontstaan kunnen in de toe
komst, ongewend als zij zijn om de
verantwoordelijkheid voor de welvaart
van heel een volk te dragen.
In zoo iets ligt, dunkt ons, nog altijd
een restantje van het oude besef, dat
het aan den overkant alles knap alles
geleerd, alles bekwaam is, dat daar de
intelligentie is en de invloed en de
winst van langdurige ervaring
Laat dit besef onder ons nu maar
gaandeweg naar den achtergrond ge
drongen worden.
Wij behoeven tegen moeielijkheden
niet op te zien. Onze voormannen heb
ben o. i. wel het bewijs geleverd dat de
teugels van het bewind in hunne handen
veilig zijn en dat zij op wetgevend ge
bied den toets der critiek zeer goed
kunnen doorstaan. Wij hebben in beide
Kamers eene sterke meerderheid en
daarbij een keur van mannen die op
menig terrein voor niemand behoeven
onder te doen.
Men late zich dus door de liberale
pers niet van de wijs brengen, die niet
zal nalaten, het oude lied weer tegen
ons aan te heffen, het lied van achter
lijkheid en intellectueel tekort.
Wekken wij een krachtig zelfver
trouwen. Een zelfvertrouwen dat niet
behoeft op te komen uit een onwaar
optimisme, maar een zelfvertrouwen dat
rust op de overtuiging van eigen kracht.
Maar dat mag ons er niet toe brengen,
ons ook bij het verkregene neer te
leggen. Het moet ons integendeel aan
sporen, die kracht meer en meer te
ontwikkelen en hooger op te voeren.
In zooverre „de Standaard" met den
wenk bedoeld heeft, dat het hooge roe
men in de overwinning ons niet mag
verleiden tot zorgeloosheid, kunnen we
daar zeker in meegaan.
DUITSCHLAND.
Het belangwekkend spel in den Rijksdag
heeft dezer dagen zijn toppunt bereikt; want 't
ging nu om het fundament van de belasting
hervorming: de successie-belasting.
De verwachting was, dat de sociaal-de
mocraten voor die belasting zouden stem
men, gelijk hun vertegenwoordigers Singer
en Sudekum in de commissie hebben gedaan.
Natuurlijk dan niet om der regeering ter
wille zijn, maar in de hoop, dat zij daar-
bewoners der Fransche kustprovinciën dat
recht van nationaliteit af te dwingen, het
welk hun in bijna alle gewesten der we
reld door de zegepralende wapenen der
Kalifs was gegeven geworden.
Toen hadden die trotsche navolgers van
den Koran hunne beroemde vesting Fra-
xinet gebouwd, van welker verbazende
hoogte zij even als a/delaars met zoo snelle
vlucht en vreeselijke klauwen op de rijke
akkers van Provence nederdaalden, dat de
bewoners zich niet dan door Gods hulp
en Öe bescherming van Onze Lieve Vrouwe
van Bijstand tegen hunne woede en ver-
woestings-zucht konden beveiligd achten.
Op den bergtop waar men thans nog
het Mooren-kasteel gefwaar wordt, stond
eertijds eene forsch gebouwde en ontzag
wekkende sterkte, die even als een voor
post ver op 's vijands grpndgebied en af
gezonderd van elk ander door de Mooren
bezet punt, desniettemin door middel van
seinen, met allen en voornamelijk met de
vesting Fraxinet gemeenschap onderhield,
De Mooren vertrouwden lvet opperbevel
van deze sterkte nooit toe dan aan de
dappersten en trouwsten hunner legerhoof
den,
Op het oogenblik dat deze geschiedenis
begint, (was Haroun-Ben-lsmacl opperbevek
door hun toestand bij de na korter of lan
ger tijd te verwachten nieuwe verkiezingen
voor den Rijksdag zouden verbeteren. Al-
zoo visschen in troebel water.
Maar als ze meenden dat hun stemmen
den doorslag geven zouden, dan hebben ze
zich toch bedrogen. Want na een debat van
vier uren, scherp en dikwijls persoonlijk,
in een rumoerige en daardoor niet zeer
aandachtige zitting, werd met 187 stemmen
voor en 195 tegen, het regeeringsontwerp
op ide „Erbschaftssteuer" verworpen. Vóór
stemden 'de liberalen, de socialisten, de rijks-
partij en de economische vereenigiing'pn
maar tegen: het Centrum, de Polen en de
conservatieven.
Von Bulow was uit den Rijksdag verdwe
nen, voordat deze zeer gevoelige nederlaag
bekend werd. Hij zag het zeker aankomen!
Ook het nog overblijvende gedeelte van
de wet op de successiebelasting en eveneens
de considerans werden verworpen, zoodat
van de wet niets is overgebleven. Daarom
zal, volgens een mededeeling van den pre
sident, de derde lezing niet plaats hebben.
De successiebelasting is dus definitief
van tafel gevoerd!
Wat zal er nu gebeuren? Wie 't weet,
mag 't zeggen. Maar de kans op ontbin
ding van den Rijksdag schijnt in ieder ge
val steeds grooter te worden. Dezer dagen
moet in den Bondsraad over deze quaestie
beraadslaagd zijn; en misschien lekt nu wel
spoedig uit hoe het gaan zal.
De hierboven gestelde vraag: Wat nu?
werd reeds door den Berlijnschen cor
respondent van de „Kotaische" behandeld
vóór nog de beslissende stemming viel.
„Aannemen, schreef hij, kan de regeering
de wetgeving van, 'h»et nieuwe blok onder
geenerliei omstandigheden. Zij zal gesteld
worden voor de keuzf;: den Rijksdag ver
dagen en later den geheelen strijd opnieuw
beginnen, óf den Rijksdag ontbinden.
Feesten te Mtinster. De katholieke van
Munster hebben verleden week tegelijk met
het gouden Priesterfeest van hun Bisschop,
Mgr. DÏDgelatad, ook het elfde eeuwfeest
gevierd van den H. Ludgerus, stichter van
den stad Müaster.
Dat eeuwfeest is voor geheel Duitschland
van b8teekenis geweest en ook voor Neder
land. De H. Ludgerus toch werd in de
provincie Utrecht in het jaar 774 geboren.
Het bisdom Utrecht was op het feest
vertegenwoordigd door zfjn Kerkvorst Mgr.
v. d. Wetering. Het feest, dat met seer veel
plechtigheid te Münstsr werd gevierd, viel voor
het bisdom Müaster samen met het gonden
feest van den 66sten opvolger der H. Lud-
gerns.
En het gansche diocees, maar vooral de
stad Munster, Heeft aan den jubileerenden
priester-Bisschop zoo groote en overweldi
gende bewijzen van vreugde gegeven, dat
voor heel de katholieke wereld duidelijk
werd, hoe „Bisschop Hermann" door gees
telijkheid en leeken wordt bemind en ver
eerd. Want mgr. Dingelstad heeft, sinds
den dag, waarop Z. D. H. onder ernstige
omstandigheden den staf overnam uit de
hebber van het genoemd kasteel. De ge
meenlijk zeer sterke bezetting was tot op
twee derde verminderd om de vesting
Fraxinet te voorzien, en wel verre van
even als vroeger, gewapenderhand uitval
len te kunnen doen in de omliggende
landstreken, moest Haroun zich vergenoe
gen met zijne stelling te bewaren.
Die gedwongen rust was voor den ouden
zeeschuimer, eene harde noodzakelijkheid,
waaraan hij zich niet dan met weerzin
onderwierp en die hem des te onaange
namer viel, vermits hij langer dan ieder
ander de zee en hare gebaren had getrot
seerd. Dikwijls gebeurde het dat hij zijne
pijp rookte op het platte dak van het ka
steel en tot zijne dochter, die aan zijne
zijde gezeten was, diep zuchtend zeide
terwijl hij in de verte op de zee wees:
„Daar ginds, mijn kind, is het lejyen,
is beweging; Hier is de dood!"
„LieVe vader", antwoordde dan het
meisje, „bewondert gij dan die heerlijke
landouwen niet, die zich' aan onze voeten
vertoonen, en dien uitjgestrekten gezicht
einder, waar het oog zich verliest en de
ziel wordt medegesleept in zalige droome-
rijen ojver Allah en zijn paradijs? Vindt
gij het dan geen genoegen om hier de
koele en zuiyere lucht te komen in ade-
hand van mgr. Brinkmann, den Belijder, die,
uit Duitschland verdreven, op Nederland-
schen bodem te Valkenburg, gastvrijheid en
bescherming vond, zeer veel voor zijn ge
liefd Bisdom gedaan.
In zijn ijver, om de fundamenten der
katholieke geloofsleer en van het katho
lieke geloofsleven in zijn diocees te be
waren en te bevestigen, was hij onver
moeibaar; zijn zorg voor de Christelijke
opvoeding der jeugd, zijn voortdurende
bezoeken aan de scholen, zijn bevordering
der „Muttervereine" welke immers een
zoo groot aandeel hebben in de goede op
voeding der kinderen, zijn waakzame be
zorgdheid voor een in alle deelen metho
disch en paedagogisch godsdienstonderwijs,
het uitbreiden van de bestaande en op
richten van nieuwe leerinrichtingen, de
voltooing der seminaria, de vele kerken
en kapellen, die werden gebouwd en de
vele kloosters, die gedurende zijn bestuur
verrezen, de oprichting van vele nieujve
parochiën, meer dan vijftig, en nog veel
andere zaken, ten slotte zijn krachtige
.werkzaamheid op sociaal en liefdadigheids-
gebied, waaraan tal van stichtingen hun
ontstaan danken dat alles legt getuige
nis af van het wijze en krachtige bestuur
van den Bisschop. Oeen wonder, dat het
gansche diocees zijn geliefden Herder de
hartelijkste blijken van liefde, eerbied en
gehoorzaamheid gaf.
Z. H. de Paus deed aan mgr. Dingel
stad door be|middeling van den Kardinaal-
Aartbisschop van Keulen, dir. A. H.
Fischer, een schrijven van gelukd/ensch
toekqmen en de Koning van Pruisen ver
leende Z. Dj. H.: de Kronen orde le klas,
teilwijl de groothertog van Oldenburg den
jubileerenden Bisschop een hooge onder
scheiding toekende. f
De heiligdomsvaart te Aken. Sedert
eenige dagen hargen van de galerijen der
oude Munsterkerk te Aken 17 gele en witte
doeken, versierd met de beeltenissen van
O. L. Vrouwe, keizer Karei en het wapen
van het domkapittel.
In den onden dom, dien keizer Karei de
Groote bouwde, rnst het >Akensche Heilig
dom», en iedere 7 jaren wordt het, naar
oude gebruiken, den volke ter vereeriDg ge
toond. In vroegere tijden gold het jaar,
waarin de Zevenjaarljjksche Heiligdomsvaart
plaats greep, als een gelukkig jaar voor
heel de wereld.
Het nithangen der doeken van de Mun
sterkerk ging gepaard met eene groote plech
tigheid, en kon feitelijk beschouwd worden
als het begin der Heiligdomsvaart. Toen een
stoet van geestelijken, waaronder de beken
de Dr. Bellesheim, op de galerij kwam, zong
het Munster koor den feestzang >0, du Hei
lige, dn Jtiogfiauliche».
Dan werden de doeken waarin gedurende
de Heiligdomsvaart de reliqulëu getoond
worden, omgeslagen en vastgemaakt. Tijdens
deze ceremonie zong een zangkoor nog
Tochter Sions, de Pius-Hymne, Kirch Ohristi,
Grnsz en die Heiligliimer en der Karls Hymne.»
Deze oude gebruiken werden door duizen-
men, gekoesterd door de liefelijke zonne
stralen
„Helaas! waar zal ik het geluk kun
nen vindeq zoolang ik mijn slagzwaard
nutteloos moet laten rusten? Oij weet
niet, Alida, wat het lejven van een krijgs
man in heeft. Oij kunt ook de naam-
looze harmonien niet kennen, die zijn oor
streelen in het krijgsrufoioer; even min
-kunt gij begrijpen hpe veel de zeejman
Ihfoudt van de woeste baren, ja zelfs van
een loeijende stormHet is zoo schoon
den toorn des Hetaels te trotseeren, en de
woedende elementen te bedwingen! Het
is zoo sdjióon, met eene kalme en krach
tige stem de brullende winden en het on-
weder te beheeren en de hinderpalen en
gevaren voor zijnen wil te zien bukken.
In mijne galei ben ik een man, ben ik
een koning!..Wat ben ik hier?
de onnutte grijsaard, die op het punt is
om zijne glansrijke loopbaan zonder roem
en onbekend te eindigenKon ik
ten minste in stilte' een detzer geheime
slotgangen doorgaan en eyen als een gier
zijne prooi, een dier kudden aanvallen, die
in het dal grazen, ze voor mij uitdrijven
op de wijze der Arabieren en hen in ze
gepraal in dit oude kasteel brengen, dan
zou ik ten minste eeu uur langer vreugde
den belangstellenden bijgewoond, die zelfs op
de daken der huizen in de omgeving der
Munsterkerk hadden post gevat.
ENGELAND.
In het Eugelache Lagerhuis is gesproken
over processies. Gelijk men weet, zijn ka
tholieke processies faitelijk verboden, maar
door wetten, die uit den vervolgingstjjd da
teeren en waaraan niet meer de band wordt
gehouden. Dit neemt echter niet weg, dat
do Begeering in bizondere gevallen, als b.v.
cp het laatste Eucharistisch Congres, krach
tens die wetten het houden van processies
kan verbieden en dan formeel in het gelijk
is. Zulks geschiedt echter zelden of nooit
en in tal van plaatsen, ook in de voorste
den van Londen, worden geregeld parochi
ale processies gehouden.
Een der unionistische afgevaardigden heeft
den minister van Binneniandeche Zaken
g€ ïaterpeüeerd over het feit, dat er, nadat
de regeering de groote processie te Londen
had verboden, zoodanige door de wet ver
boden ommegangen hadden plaats gehad te
Walworth en Highgate, waarbij de politie
beschermend was opgetreden.
Minister Gladstone zei, dat de wet, tot
vervolgingen tegen overtredingen vau dezen
aard slechts het openbaar ministerie bevoegd
verklarende, duidelijk te kennen heeft willen
geven, dat niet elke overtreding vervolgd
diende te worden. De aangeduide processies
waren van kleinen omvang en hadden tot
geen stoornissen geleid. Men moest wat ver
standig en verdraagzaam weien, zei de mi
nister.
Maar Liverpool dan Heeft een processie
daar niet tot ernstige wanordelijkheden ge
leid vroeg de afgevaardigde. De minister
antwoordde ontwijkend, dat de politie daar
haar plicht had gedaan, en dat hy hoopte,
dat dergelijke rustverstoringen niet meer
zouden gebeuren.
De minister had kunnen antwoorden dat
de processie te Liverpool aangevallen is
geworden door fanstieke papenhaters, dc
Orangisten. En tengevolge van den aanval
hadden de ongeregeldheden plaats.
Alle groote bladen erkennen dat de Oran
gisten de oorzaak zjjn geweest door hun
aanval op de processie.
Hulde aan H. M. de Koningin. Naar
wij vernemen heeft tusschen vertegenwoor»
digers van eenige werkliedenorganisaties een
voorloopige bespreking plaats gevonden over
de wjjze, waarop door de Vereenigingen en
Bonden een passende hulde kan worden
gebracht aan H. M. de Koningin, ter gele
genheid van H. M. komst en verblijf in de
Hoofdstad. Besproken werd het opstellen der
samenwerkende organisaties met hare banie
ren langs den weg, bij de kornet van H. M.
en het organiseeren van een llchtstoet op
een der avonden van de feestweek, In een
spoedig bijeen te roepen zoo algemeen moge
lijke vergadering van vertegenwoordigers van
vereenigingen enz, zal door de voorloopige
a—mbhii i i ii 11
genieten; dan zou ik mij voor een oogen
blik kunnen verbeelden mij nog midden
onder onzen stam te bevinden, tusschen
de steile rotsen van het Atlas-gqbergte,
dat door den Moorschen krijger overal
wordt betreurd."
„Wat belet u, lieve vader", vroeg Aida,
„dien wensch te bevredigen?"be-
hooren 'die kudden niet aan onze vijanden
„Ach' mijn kind," zuchtte Haroun, „de
eer, en een nog veel dierbaarder belang,
uwe veiligheid namelijk, verbieden mij dit
kasteel een oogenblik te verlaten.
„Denkt gij dan, dat de Christenen deze
sterkte zouden durven aantasten?"
„Allah alleen weet hoever hunne stout
moedigheid gaat.
De Christenen waren ten allen tijde,
die eer moet men hun geven dappere
en edelmoedige vijanden van Mahomet's
zonen, maar in Frankrijk worden zij ze
kerlijk door eene bovennatuurlijke macht
beschermd, vermits het zwaard van het
Islamismus hen nooit tot wijken heeft
kunnen dwingen."
Aida keek over de borstwering heen om
met haren blik de hoogte van de rots af
te meten.
(Wordt vervolgd),
