E. Sath. Nieuws- est Advertentieblad
voor Koord-Bolland.
o. 82
Woensdag- 13 October 1909.
3d Jaargang-
FEUILLETON.
Verschijnt Woensdag en Zaterdag.
;t, en gij zult vinden.
Buitenland»
ADVERTENTIËN
Patronaten op den Haarlem
se^ Kitholiekendag
ONS
BLAD.
ABONNEMENTSPRIJS s
cents per drie maanden franco aan huia. Te betalen in
het begin ran ieder kwartaal.
■aderlijke nummers8 cent.
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Ons Blad".
BUBSAUBresdstraat 45, tegenover de R. Z. Zerk, t9 Alkmaar.
Telefoon No. 433.
Van 15 regels 30 cent.
Elke regel meer8
Reolames per regel 15
Kleine advertenties van 130 woorden, bij voornitbet. 25
conclusies, op den Katholiekendag
'sGravenhage met betrekking tot
inrichting der patronaten aang6no-
b, hebben geen onverdeelde instem-
kunnen vinden. Sommigen vrees
dat de voorgestelde schakel
-chen Patronaat en Volksbond, de
qeUngsvereeniging, den Ned. R. K.
lisbond zou verzwakken en de St.
ephgezellenvereeniging in zijne plaats
stellen. De meerderheid van de
ie afdeeling van den Katholieken-
heeft van een tegenovergesteld
'oelen blijk gegeven, door de con-
aan te nemen,
r. M. J. Sehrader licht de conclusies
Het Gentrum nader toe, ten einde
afdeelingen van den Volksbond aan
sporen in zijn boezem jongelings-
nigingen op te richten.
Bij het debat, waar de Gezellen-
r Clarijs en de Centraal-President
den Volksbond) Smit lijnrecht
pover elkander stonden, was door
allige omstandigheden de leiding in
van mr. Regout, die geen partij
in het geding en door een bezadigd
rd zooveel licht ontstak, dat met
grooto meerderheid de conclusie
J aangenomen.
e, Regout zeide„er wordt hier
voorkeur uitgesproken voor een
vereeniging, doch alleen een
fel uitgesproken." „Het verband
chen Werkliedenvereeniging en Pa-
at moet niet worden weggenomen,
r de organisatie moet veranderd
„Als de Volksbond zich wil
en naar de conclusie van Rector
|s, op den Kath.dag aangenomen,
moet hij zorgen, dat hij ook in
em jongelingen-vercenigingen
to."
dat woord werd het besluit ge
in, dat een zegen zal blijken èn
onze jonge mannen èn voor den
R. K. Volksbond.
■n zegen voor onze jonge mannen.
Ondervinding toch van bestuursleden
meeste afd. van den N. R. K.
rbond, zoowel als van Werklieden-
-igiDgen, bevestigt het, dat jongens
jaar zich maar bij uitzondering
gevoelen in die organisatie, die
verreweg het meerendeel uit ge
en bestaat. Als men dan ook de
oeken naslaat, ziet men terstond,
ie jongelieden de onrijpe vruchten
-ie niet duren. De jonge man van
•5 jaar beleeft dan juist zijn ge
il ksten tijd. De tijd, waarin de knop
■et, de tijd van de opbruischende
•ochten, van het loeien der stor-
sVANGEHSCHE VERHALEN.
Naar 't Franscb,
was zoo kenschetsend als de hou
wer aanwezige rabbijnen bij dat
i Gamaliel scheen ten prooi aan
artelijke verbazing alsof een illusie
innige sympathie in hem gedoofd
Tzadok en Ismaël schudden met
het hoofd; Simon, ontsteld,
de aandacht zijner gasten af fe
de bedienden aansporend, tegen
bevelen gevend. Jochanan ben
citeerde met zegevierend uiterlijk
k Ecclesiasticus„Een goede naam
j dan een kostbare balsem"; en de
omde leerlingen spraken verbaasd
tonder, zonder de oogen te 'durven
tem van den vreemdeling verhief
de loodzware stilte.
mon, ik heb u iets te zeggen,
eester spreek.
-n sehpldeischer had twee schukle-
De een was hem vijf honderd
~en schuldig, de ander vijftig.
1 niet konden betalen, schold hij
,-en de schuld kwijt. Wie van hen,
jü 't meest?
to. zou ik denken, .wien hij 't
men in het menschelijk hart, de tijd,
waarin hij het meest steun en voor
lichting noodig heett.
Dien steun en voorlichting vindt hij
niet in den Volksbond bij een geestelijk
adviseur, dan heeft hij behoefte aan
een gezellen-vader, aan een priester,
die te midden van de jongens optreedt
als een Adolf Kolping.
Maar het besluit is ook eeu zegen
voor den Ned. R. K. Volksbond. De
afdeeling gezellen bewaart en doet stand
houden, wat anders wel met drommen
binnen stormt, doch even spoedig weer
weg vloeit. Wat het gehalte beter
maakt, doet den Volksbond op den duur
winnen in aantal en kracht.
In het jaar 1907 had in het bisdom
Paderborn een vergadering plaats van
presidenten van werkliedenvereenigin-
gen, waar nagenoeg dezelfde zaak be
sproken werd en toen werd door die
mannen „als die gesundeste Losing
aller Schwierigkeiten" het volgende
voorgesteld, dat wonderwel overeenstemt
met de conclusie van den Katholie
kendag
lo. „Die Jugendvereine setzen als
Gfrenze der Zugehörigkeit für ihre
Mitglieder das 18ste Lebensjahr fest"
2o. „die Arbeitervereine gründen
eine jüngere Abteilung die in ihre
Organisation und Tatigkeit der Ael-
teren Abtheilung der Jugendvereine
entspricht".s)
Dus ook daar wenschten die mannen
van de praktijk, om de jongens niet
langer in het Patronaat te houden
dan tot hun 18e jaar, maar dan niet
gewoon lid worden van een mannen-
vereeniging, doch in deze eene afdeeling
vormen van die jonge mannen, die
daar de leiding, voorlichting en steun
ontvangen, waaraan zij nog zoo zeer
behoefte hebben.
Hier in ons land bestaan reeds op
verschillende plaatsen zulke Jongelings
vereenigingen, die in samenwerking met
de mannen vereenigingen werken. Als
een aanbevelingsvoorbeeld kunnen wij
Arnhem noemen. Iedere parochie heeft
aldaar haar patronaat en jaarlijks gaan
de 18-jarigen over in eene Gezellenver-
eeniging, die nauw verbonden is met
den R. K. Volksbond aldaar. En nu
reeds ondervindt de Volksbond, dat
langs dezen weg meer nieuw bloed in
hare aderen vloeit, dan vroeger, toen
zij de jongelui op 18 jarigen leeftijd
kreeg en op 20 jarigen leeftijd reeds
O De Patronaten stellen het 18de jaar vast
als uiterste grens van het lidmaatschap.
s) De Werkliedenverenigingen stichten een
jongere afdeeling, welke in hare o-ganisatie
en werkzaamheid met de oudere afdeeling
der Patronaten overeenstemt.
meest kwijtschold, antwoordde Simon ver
achtelijk.
De Meester hernam:
Qij hebt wel geoordeeld.
En zich naar Maria van Magdala wen
dend, ging Hij voort:
Ziet gij die vrouw?
Of hij die vrouw zag? Maar hun aller
oogen hadden zich niet van haar afgewend,
al hun misprijzen en verachting over haar
misslag uitsprekend. Of zij die vrouw
zagen. Zij' de afgescheidenen; zij, de
reinen? Met welke voldoening zouden zij
haar verjaagd hebben uit hun tegenwoor
digheid. Hij gevoelde het dus eindelijk.
Dij ging haar dus beschamen en ver
vloeken...
En de diepe stem hernam:
„Ik ben bij u binnengetreden en gij hebt
mij geen water gegeven voor mijn voeten;
zij, zij heeft ze begoten met haar tranen
en afgewischt met haar lokken.
„Gij hebt mij geen kus gegeven; zij,
zij heeft niet opgehouden mijn voeten te
kussen.
„Gij hebt mijn hoofd niet gezalfd met
olie; zij, zij heeft mijn voeten gezalfd
met reukwerk.
„Daarom zeg ik u: vele zonden zijn haar
vergeven, wijl zij veel heeft lief gehad."
Joidah, de oogen half gesloten, den
mond half geopend, scheen te luisteren
naar de gouden harpen, die 't Heilige der
Heiligen omringen.
Zich daarop richtend tot haar, die 't
lang weer voor het overgroote deel
kwijt was."
Het behoeft zeker geen betoog, dat
deze uiteenzetting van Dr. Sehrader,
die op dit gebied wel de man van
ondervinding en practijk mag heeten,
bij velen welkom zal zijn.
De bezorgdheid, welke hier en daar
merkbaar was, voor de toekomst van
den Bond, zal door dit betoog wel wor
den weggenomen.
Te Haarlem worden o. a. reeds voor
bereidende maatregelen getroffen om
een Jongelingsvereeniging op te richten,
die als schakel zal dienst doen tusschen
de Patronaten en den R. K. Volksbond.
Dat voorbeeld zal, hopen we, alge
meen navolging vinden.
OOSTENRIJK.
In de volgende maand zullen de Oos-
tenrijsche troonopvolger, aartshertog Frans
Ferdinand, en zijn gemalin naar Berlijn ko
men als gasten van den Duitschen Keizer,
die hen daartoe heeft uitgenoodigd toen
de aartshertog de Keizermanoeuvres bij
Mergentheim bijwoonde. In verband hier
mede nu heeft Keizer Frans Jozef aan de
gemalin van zijn neef den titel van hertogin
verleend, om de etikette-bezwaren uit den
weg te ruimen, die dusver aan het hof te
Weetien werden ondervonden. De hertogin-
netitel en het predicaat „hoogheid" dat an
ders slechts toekomt aan de leden van re-
geerende huizen, zijn aan de gemalin van
den troonopvolger verleend, opdat zij bij
openbare gelegenheden in den kring van de
keizerlijke familie kunnen optreden.
FRANKRIJK.
Oeneraal d'Amade, de fransche generaal
die onlangs in Noord-Afrika opereerde, is
over de verhouding tusschen Frankrijk en
Spanje, waarover ongunstige geruchten lie
pen ondervraagd geworden.
De generaal heeft daarbij te kennen ge
geven dat Frankrijk in Marokko tusschen-
beide moet komen om zijn invloedsfeer uit
te breiden. De Spaansche invloed kan wel
eens te ver gaan. Deze wordt beheerscht
door de zucht om zich voor het verlies der
koloniën in Marokko schadeloos te stellen
en door een z.g. aanmoediging van Rome?
ten voordeele der Missieën. Bij de Fran
sche expeditie werden de Fransche geeste
lijken door Spaansche vervangen en deze
doen nog dienst in de Fr. hospitalen in
Marokko.
De verklaringen hebben in regeeringskrin-
gen een pijnlijken indruk gemaakt en de
arme generaal, die zich zeer leelijk ver
sprak, is volgens de berichten, deswege op
nonactiviteit gesteld.
Wat nu die aantijgingen tegen Rome bë-
eerst tot Hem was gekomen te midden
der schaduwen van haar arme, duistere
ziel, zeide de Meester:
„Uw zonden zijn vergeven; uw
geloof heeft u behouden. Oa in vrede."
Een huivering doorliep de rijen dischge-
nooten. Een dergelijk woord had nog nooit
in hun ooren weerklonken. Zij ondervroe
gen elkaar, tot in 't diepst huns harten ge
schokt; en Voor een oogenblik hun aan
matigende verachting vergetend onder
zochten zij, wat de beteekenis kon wezen
van dat Woord, verboden voor mensche-
lijke lippen? En wat voor man hij was,
die de zonden vergaf?
Gamaliel, verbleekt, vroeg:
Maar wie is hij dan?
Simon de Pharizeeës antwoordde:
Jezus van Nazareth.
IV,
Toen het eerste oogenblik van schrik
voorbij was, vroeg Gamaliel zich met angst
af: „Heeft Suzanna het gezien?...." En
bijna onmiddellijk, terwijl de reukwerken
nog brandden, die de feestmaaltijden wel
riekend maakten, nam hij afscheid van zijn
gastheer, verlangend, naar hij zeide, vóór
het vallen van den avond thuis te zijn.
In werkelijkheid werden hem het gezel
schap en het luid gerucht onuitstaanbaar, de
opmerkingen, die rond hem gewisseld wer
den, verfoeilijk. Hij gevoelde dat een
ernstig uur gekomen was. En toch, toen
het jonge meisje zich bij hem voegde, zoo
elegant met haar blanke sluiers, golvend
treffen, het zijn van die kleine middelen
welke de logemannen gebruiken om Rome
in een kwaad daglicht te stellen. De waar
heid vinden wij in de Osservatore.
Te Marokko, zoo zegt de „Osservatore",
is een apostolisch vicariaat van Spaansche
Franciscanen ingesteld, evenals er b.v. een
vicariaat van Fransche missionarissen in Ja
pan is opgericht. Marokko heeft noch nu
noch ooit te voren Fransche missionarissen
gehad.
Toen Frankrijk zijn jongste expeditie -
korps naar Marokko zond, werd het door
de officieele verwijdering kier militaire aal
moezeniers onmogelijk gemaakt om Fran
sche priesters bij Üe Fransche soldaten hun
ambt te laten uitoefenen. Gelukkig waren
echter enkele Spaansche priesters Üe Fran
sche taal machtig en konden aldus ide plaats
der verwijderde Fransche priesters innemen.
Toch werd het geheel natuurlijk verlan
gen van de Fransche katholieken, om hun
soldaten door Fransche aalmoezeniers ge
holpen te zien, door den Paus in overwe
ging genomen. De staatssecretaris van den
Paus heeft zelfs persoonlijk zijn invloed in
het werk gesteld, om de Fransche Francis
canen door hun Spaansche medebroeders
naar Marokko te laten ontbieden en te ver
binden aan den dienst der Fransche troe-
pen.
Het vicariaat van Marokko en de Spaan
sche regeering hebben zich gehaast aan het
verlangen van kardinaal Merry del .Val te
voldoen, en de Fransche Franciscanen wer
den dan ook naar Marokko geroepen, waar
zij tot aan den terugkeer der Fransche ex
peditie gebleven zijn.
Deze feiten, zoo eindigt de „Osservato
re", zijn algemeen bekend en het baart des
te meer verwondering dat generaal d'Amade
de waarheid zoo heeft durven verval-
schen.
Maar zoo zijn de vijaniden der Kerk. De
haat maakt hen blind, en in die blindheid
zeggen zij wel eens dingen, die ook hen
zelf ten verderf voeren.
Het schrijven der Bisschoppen. Het
schrijven der Fransche Bisschoppen tegen
het nentrale onderwijs, dat onlangs in alle
kerken is voorgelezen, heeft de leier
weet het de haat van de vijanden der
Kerk in niet geringe mate verlevendigd.
Men bedenkt allerlei middelen om de Bis
schoppen in een kwaad daglicht te stellen
en zoo vond men ook uit, dat de Pans
eigenlijk den brief had opgesteld en de
Bisschoppen slechts hadden te zeggen wat
de Paus had voorgeschreven.
Deie^ mededeeling is op goede gronden
tegengesproken. Een nieuw bewijs en tegelijk
een nauwkeurig verloop van het ontstaan
van dit schrijven geeft thans Mgr. Foucanlt,
de Bisschop van Saint Die. Aan de door den
Aartsbisschop van Lyon reeds afgelegde ver
klaring voegt by nog toe
over haar kleinen witten muilezel, aarzelde
hij, vond hij geen woorden, hij, de groote
leeraar in Israël. En, niet wetend hoe hij
die ziel zou genaken, bleef hij besluiteloos,
alsof een duizeling hem beving nu hij de
diepte ervan wilde peilen.
Zij gingen zij aan zij, op den achteloo-
zen tred hunner rijdieren, in die ooster-
sche zorgeloosheid vol zoetheid en droo-
merij. Zij haastten zich niet, het leven is
lang genoeg voor de langste reis. Zij
spraken niet, de uren zijn lang genoeg
voor h et langste gesprek.
Toen zij haar sluier terugsloeg, haar
blank gelaat ontblootend voor de frissche
bries van het meer, toen was zij het, die
't eerste de stilte verbrak. En zonder in
leiding liet zij de vraag van haar lippen
vloeien, die op haar tong brandde:
Nu ge hem kent, wat zegt ge nu van
hem
Wilt gij werkelijk mijn geheele ziens
wijze kennen? vroeg de leeraar.
En op een bevestigend teeken ging hij
voort.
Toen Joiadah mij hem had gewezen,
gevoelde ik mij tot hem aangetrokken.
Zijn kalm gelaat was mij een verkwikking
tusschen de hatelijke gezichten van Tza
dok en Ismaël, zijn ingetogenheid wischte
mij weg de laatdunkendheid van Jochanan,
En toen hij begon, te spreken, toen hij had
gezegd: „Ik min meer de barmhartigheid
dan de offerande," toen kwam mij onwille
keurig een gewijde tekst og de lipRén:
j >De Bisschoppen van Frankrijk waren in
Januari met hnnne metropolitanen vergaderd,
om de op school gebruikte boeken te be-
etadeeren en allen waren het eens over het
publiceeren van het manifest. Te gelegener
tyd werd one de voorloopige redactie voor
gelegd, opdat wij daarop onse bemerkingen
zonden knnnen maken. Ik voor my heb twee
wysigingen gevraagd, die ook in de eind
redactie zyn opgenomenen vrywillig, zooals
al myne ambtgenooten, heb ik op den 20en
Augustas j.l. mijn handteekening onder het
gewichtig document geplaatst.
Eens te meer ziet men hieruit weer van
wat unfaire handelwyzen zich de loge mannen
bedienen, om Rome by hun landgenooten
verdacht te maken.
ITALIË.
De Weensche correspondent der Neue
Freie Presse meldt:
Naar uit diplomatieke bron verluidt, zal
de reis van den Tsaar naar Italië reeds in
de eerstvolgende dagen plaats vinden. De
ontmoeting tusschen den .Tsaar en den lta-
liaanschen Koning zal op zee plaats heb
ben.
De correspondent zegt verder nog, dat
de Tsaar over land naar Italië zal komen
en zoo goed als zeker Munchen en Genève
zal aandoen.
RUSLAND.
Tsaar en Sultan. De Tsaar heeft een
bnitengewoon gezantschap van Turkije in
gehoor ontvangen, hetwelk de betuiging van
oprechte vriendschap is komen overbrengen.
Thans is het gezantschap weer vertrok
ken en wordt uit St. Petersburg gemeld
Gedurende hun verbiyf te Llvadia hebben de
Tarksche minister van bnitenlandsche zaken
en generaal Nazlm Pacha zich, door de har-
teiyke ontvangst bij den Russichen keizer,
kannen overtaigen van de vriendschappeiyke
gevoelens van den tsaar jegens den saltan
en van zyn oprechte wenschen voor den
voorspoed van Tnrkye.
Gedurende bet onderhoud tusschen RIfaat
Pacha en den Russichen minister van bni
tenlandsche zaken Iswolski bleek het, dat
de twee keizerryken evenveel belang heb
ben bij den wederkeerigen band van vriend
schap en vertrouwenen dit niet slechts
met betrekking tot hun politieke verhou
dingen, maar ook met het oog op de be
langrijke economische belangen,
Dit gemeenschappeiyk doel kan echter
slechts bereikt worden door het behoud van
den vrede, en in deze richting moet dan
ook, evenals in het verleden, het streven der
beide regeeringen worden voortgezet. Aldns
heeft de zending van RTgat en Mazim Pa
cha er toe bygedragen om de welwillende
gevoelens der beide landen tegenover elkaar
te versterken.
„De geejst des Heeren is in Hem," Ik
heb de populariteit begrepen, die hem
omringt; hij is zoo jong, zoo vurig en zoo
zacht: zijn woord is zoo schrander: zijn
overtuiging zoo innig. Ziedaar het geheim
van zijn welslagen. Ik wilde mij weder
met hem in kennis stellen, hem uitnoodi-
gen met mij te komen; eerst hier, daarna
te Jeruzalem. Men zegt, dat hij arm is;
mijn vriendschap zou hem een plaats heb
ben gegeven onder de leeraren. Ondanks
mijn. Ondanks mijn verwijdering van de
Galileeërs en van hen die onderwijzen zonder
de scholen bezocht te hebben, zou ik de
dwaasheid begaan hebben hem mijner aan te
kerheid in de toekomst lezen? Misschien..,^
trekken. En, wie weet? Wie kan met ze.
Maar 'die vrouw is gekomen,...
Een diep rood kleurde de wangen vart
Suzanna. Gamaliel ging voort:
Wat 'kon er van toen af voor gé.
meenschap zijn tusschen hem en ons? De
ontvangst, welke hij die zondares bereid,
de, bewijst dat hij zelf de wet niet kent.
Hij kent niet of minacht onze tradities. En,
meer dan dit alles, hij heeft in mijn oog
de grootste fout begaan. Hij heeft de
harmonie van zijn leven verbroken, daar
hij zich niet wist te hoeden voor een weer
zinwekkende opspraak. Gij waart niet in de
zaal, gij hebt niet kunnen zien hoe dat
schepsel, de haren loshangend, zijn voeten
kuste,, ze waschte met haar reukwerk en
haar tranen. (Wordt vervolgd).
