R. Kath. Nieuws- en Ad"*res*tes&tiefola,<l
vo©r N®^ffi°Sollaaidi
No. 90.
Woensdag 10 November 1909.
3"® Jaargang
FEUILLETON.
Zoektau gij zult vinden.
Verschijnt Woensdag en Zaterdag.
Bill Iceland.
Hiïinetiland.
ONS
BLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
10 cents per drie maanden franco aan buis Te betalen is
het begin van ieder kwartaal.
Afzonderlijke nummers3 cent.
Uitgave van de Naaml, Vennootschap „Ons Blad".
BUBMïïBreêdatraat 45, tegenover do E. K. Serk, to Alkmsar.
Telefoon No. 433.
ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels 80 eent.
Elke regel meer6
Reclames per regeljj 15 s
Kleine advertenties van 130 woorden, bp vooruitbet. 25
V PABLEMENTJB SPELEN.
In alle Nederlandsche gemeenteraden
is dezer dagen de vaststelling van de
begrooting het hoofdgerecht van de menu.
In verschillende raden van groote
steden wordt zoo iets als „parlementje
gespeeld, waarmede niet gezegd is, dat
de debatten zich onderscheiden door
een hoog peil. Integendeel.
De Amsterdamsche correspondent der
„N. R. Ct." schrijft hierover in zijn
jongste Zondagspraatje, dat aan de
Amsterdamsche Gemeentebegrootings-
discussie is gewijd. Hij klaagt over de
ellenlange beschouwingen en zegt o.a.:
„Een burgemeester in Oost-Pruisen
diende bij den gemeenteraad twee voor
stellen in, een betreffende een door de
politie gestelde vraag, of de touwen,
waaraan de honden, die niet mogen
losloopen, moeten worden gebonden,
van 90 op 70 cM. zijn in te korten en
een tweede tot het sluiten eener leening
van elf millioen voor verschillende doel
einden. Over het eerste onderwerp werd
twee uur gediscussieerd, de leening ging
er zonder slag of stoot door. Natuurlijk
een hond houdt ieder; maar van de
werken, waarvoor de elf millioen wor
den aangevraagd, had niemand genoeg
verstand om er zich aan beschouwingen
over te wagen."
Er zijn meer gemeenteraden waar
men de gelegenheid om parlementje te
spelen gretig accepteert En zoo ziet
men het dikwijls gebeuren dat over de
salaris-verhooging van gemeen te-werk
lieden ten bedrage van een paar kwartjes
per week uren geredeneerd wordt, ter
wijl belangrijke uitgaven voor minder
belangrijke doeleinden met een franscken
slag worden behandeld en toegestaan.
Bij ons is wel eens de gedachte op
gekomen, of het peil der discussiën niet
verhoogd zou worden in sommige ge
meenteraden, wanneer de pers van on
benullige beraadslagingen geen notitie
meer nam.
7BIJHEID IN SPANJE
Aan het slot van een artikel van
Max Harden over de Ferrer historie,
ontleenen we het volgende
In welke monarchie kunnen belijders
van republikeinsche en onvermomde
revolutionnaire beginselen door den staat
bezoldigde professoren en zelfs senatoren
zijn? In Spanje. Welk Katholiek rijk
duldt atheïstische scholen en een door
roode republikeinen bestuurde vrije
universiteit? Spanje. Waar kan een
anarchistisch agitator straffeloos tegen
koning en kerk, ministers en leger
hoofden dreigende toespraken houden?
In SpaDje. Waar laat de gevangenis-
EVANGELISCHE VERHALEN.
14) Naar 't Fransch.
De officiant, die de gouden kan droeg,
naderde het altaar, vergezeld van een
anderen priester, die een dankoffer van
wijn ging aanbieden. Vierhonderd vijftig
priesters en even zoo-veel levieten schaar
den zich liji rijen om hem door te laten.
Genaderd ter linkerzijde van het altaar
stortten zij (in 't oosten den wijn, in 't
westen 't water in zilveren vazen. „Houdt
de hand op." riqr het volk als uit één
mond. En de menigte beschouwde het
zinnebeeldig water, stroomend langs de
steenien gelijk eertijds het wonderbare
water ontsprong uit de zijden van de-
rots.
In ide diepe stilte kondigde een schel
gefluit dein aanvang van het Halleluja
aan. En met de eenvoudig gerhythmeerde
psalmen stemden terstond in de gewijde
instrumenten; de nebel, -de kinnor, de
sophar, een soort luiten en cithers, een
soort van orgel zelfs. O, die muziek van
üen Tempel. Die koren van duizend-en
uitvoerenden, die zangen van levieten
®n van kinderen met klare 'stemmen, die
melodieën -der instrumenten, murmelend in
een ee-nigen droöm -de ziel van gansch
directie brieven doorgaan, als die van
Ferrer, waarin bij aan zijn beminde
schrijft over de schandelijke infame
daden der regeering In Spanje. De
vrijheid in Spanje is heel wat grooter,
dan oa. in Duit-schland.
Op meetings zijn andere dingen ver
teld men wist er weinig van, en wat
wij wenschen gelooven wij gaarne. Nu
is een kleine afrekening noodig en het
erkennen van het feit, dat velen zich
geweldig geblameerd hebben. Hierna
silentium.
Nu de storm aan het luwen is, blijkt
toch maar immer duidelijker, dat het
internationale anti-clericalisme zich met
die historie vreeselijk geblameerd heeft.
In het regeeringsantwoord op het
voorl. verslag der Ind. Begrooting, komt
de volgende passage voor omtrent het
standpunt, dat door minister de Waal
Malefijt ten opzichte der Christel, zending
in Indië wordt ingenomen.
„Wat het door den minister zelf te
voeren beleid betreft, ongetwijfeld heb
ben godsdienstige beginselen immer
voor een belangrijk deel zijne houding
als lid der Kamer bepaaldmaar er
bestaat zeker geen grond voor de ver
wachting, dat die beginsèlen op zijn
gedragslijn met betrekking tot Indische
aangelegenheden een zoodanigen invloed
zou hebben, dat zij hem zouden bewe
gen tot het voeren van een politiek
die, met miskenning van het goed recht
van afwijkende overtuiging, de bereiking
zou nastreven van specifiek godsdien
stige doeleinden. Integendeel, de minister
heeft zich steeds gesteld op het stand
punt van eerbiediging van consiëntie en
godsdienstvrijheid en ook naar zijne
meening mag van overheidswege in
Indië geen propaganda voor eehige ge
loofsovertuiging gedreven worden.
De zegenrijke werking van de zending
erkennende, ligt het niet op den weg
der regeering, haar te steunen en te
bevorderen, om hare werkzaamheid als
zoodanig. Slechts daar waar zij zich op
sociaal gebied beweegt en deelneemt
aan de taak, welke anders in Indië de
overheid op hare schouders zou moeten
nemen, b.v zorg voor onderwijs, voor
zieken, verwaarloosden en weezen, heeft
zij recht op tegemoetkoming op dezelfde
wijze als elk ander initiatief, dat zich
met maatschappelijke werkzaamheid wil
belasten. De vrijheid van geweten moet
ook voor de belijders van den Moham-
medaanschen godsdienst worden geëer
biedigd en van het aannemen van een
meer of min agressieve houding door
de regeering mag of kan geen sprake
zijn. In dien geest denkt de minister
»rr mnnwi WI IHII wmii JII I.L i>MWiM|Wciwsflfg
een volk. Ieder vers van het Halleluja was
onderbro-ken door -den daverenden uit
roep: „Halleluja. Lo-f zij u, Jehova:" en
de goddelijke woorden der' psalmen 113
en 118 werden, bij beurten, herhaald
door gansch het volk, met de myrten- en
wilgentakken wuivend naar het altaar.
Zeven malen maakte dien dag de blanke
processie een ommegang rond het altaar
ter herinnering aan de inneming van
Jericho. Maar men herdacht het verleden-e
nu om de toekomst voor te bereiden:
't was -de val der hinderpalen voor het
heiden-dom, de heerschappij van den Heer
over heel -de aarde, die men afsm-eekte.
Men -jriep om de welzalige toekomst met
vurige woorden
„Red ons, wij sm-ee-ken u, o- Jehova.
„O Jehova, wij smee-ken u, zend ons
alle go-ederen.
„Gezegend hij, die komt in den naam
van Jehova."
En alles zweeg bij dat verheven woord.
Alleen de harptonien trilden nog eenige
oogenblikken, zuiver len helder na, en
stierven ten laatste weg.
Op dat ooigenblik, juist to-en de geest
drift van gansch het volk op 't toppunt
was, verhief zich een stem:
„Die dorst heeft kome tot mij en drinke;
ik zal hem -de bronnen openen des 1-even-
den waters, die stroomen zullen tot 't
eeuwige leven..."
De stem was zeer luid; men hoorde
haar Van 't eene einde des tempels tot
ook te handelen ten aanzien van het
bijzonder onderwijs steun van scholen,
ook Mohammedaansche, die verspreiding
van onderwijs ten doel hebben en niet
zijn aan te merken als eigenlijke gods
dienstscholen."
Verschillende bladen geven hunne
afkeuring te kennen over dit stuk, dat
niet het juiste christelijke standpunt
weergeeft, omdat allo godsdiensten op
een lijn gesteld zouden worden.
Sommige bladen nemen het voor den
minister op en zeggen, dat deze de
vergissing wel zal rectificeeren.
Da „Stichlsche Ct." merkt daarbij op
Dat voor den minister De Waal Hale
fijt „heidendom, Mohamedanisme en
Christendom op één lijn staan", staat
in de memorie niet. Integendeel, er
staat, dat „door den ondergeteekende
een kerstening van Indië gaarne zou
worden gezien
Slechts gelooven wij, dat in de uit
drukking „de zending steunen en be
vorderen om hare werkzaamheid als
zoodanig" hot woordje „om" beter door
„in" kon vervangen worden.
De regeering moet de zending wel
steunen om haar eigenlijken arbeid. En
als zij gaarne de kerstening van Indië
ziet, dan doet zij dat ook. Maar zij kan
de zending niet steunen in haar eigen
lijken arbeid, n.l. in de Evangeliepredi
king; wel in haar socialen arbeid.
Dit is o. i. ook de bedoeling van den
minister.
ENGELAND.
In liet Zuidelijk deel van Londen is -een
fancyfair geopend voor eenfonds tot het
bouwen van -een kerk en -een school in
dat de-el der citty.
Rechter Walton hield de openingsrede en
daarin -deelde hij -enkele zeer opmerkelijke
cijfers mede, omtrent den groei -en de ont
wikkeling van het Katholieke schoolwezen
in Engeland.
In het begin van de vorige eeuw waren
er in he-el Engeland en Wales, zoo- had
hij 'nagegaan, maar tien Katholieke scholen.
Vijftig jaren later waren er reeds 311, van
welke scholen geen -enkele tot 18Ö2 toe ook
maar 't minste staats-subsidie genoot. In
het jaar 1906 ware-n er op zijn minst 1070
Katholieke scholen van lager onderwijs. D-e
Katholieken, zoo had hij berekend, brach
ten voor h un scholen reeds ruim 60 mil
lioen gulden op.
Dit zijn toch wel cijfers die spreken en
luide getuigen voor de snelle herleving van
de Katholieke kerk o-p het vroegere eiland-
d er-heiligen.
't andere. Toch was zij onuitsprekelijk
liefelijk. Suzatina sprong op van vreug
de. Die stem drong in haar do-o-r als
een zonnestraal in -een duisteren hemel.
Hij was het.
Hij was het, Jezus van Nazareth, zoo
lang verwacht, zoozeer verlangd, dien zij
nu zelfs niet durfde floepen na al haar
opeenvolgende teleurstellingen. Hij kwam,
hij sprak eindelijk in den tempel, bijna
vlak bij haar, met het gezag, van een
souvereinen Meester. Zij luisterde, opge
togen van vreugde, 't Waren niet langer
de visschers en onwetenden van Galilea,
die thans Jezus hoorden. Het was het ge
leerde en machtige Jeruzal-em, d-e Tem
pel zelf len zijn bedienaren, het geheele
Sanhedrin.... Hij sprak als een koning,
Moest hij geen koning zijn? Hoe wierp
zij hem reeds de majesteit, de eerbewij'-
zen, de opgewonden menigten, d-e trio-m-
feerende hosanna's voor de voeten. Heel
haar Joodsche ziel zong haar zang van
blijdschap ter eere van den Christus-ko
ning en zij wenschte hem een zege
vierende ontvangst te midden, der zijnen.
Wijl hw tot allen kwam, riep hij hen
allen op, allen, die dorst hebben en uit
geput meervallen langs -de wegen, alle
behoeftigen en alle levensmo-eden. Ze
ker, zij -droomde hem „heerscher" ge
lijk 'ieder ware Israëliet zijn Messias
droomde, maar zij noemde hem vooral,
ja voral, -den grooten geneesheer der
zielen.
AZIE.
Het aantal Katholieken In Azië. Het
Japansche Katholieke tijdschrift „Koya" dat
uitgegeven wordt te To-kio-, vermeldt, dat het
aantal Katholi-ek-en volgens ide laatste, in
1906 opgemaakte statistieken, voor geheel
Azië 'meer dan twaalf millioen bedraagt, en
wel: in Japan: 85.000, waarbij zijn inbegre
pen jd'-e 20.000 afstammelingen van de vroe
gere Katholieken van Kyoesnoe; in Korea
64.700: lop Formosa 2.143: in China 1.026.16S
met inbegrip van de 40.000 in Macao; in
Indochina, Siam, Birma, het Mal-eische Schier
eiland Cochinchina, Annani en Tonkin te
zam-en 1.060.369; in Nederl. Indië 56.917
Katholieken en 1.183 -Cathechumen-enop de
Phiiippijnen 6.860.046, in Engelsch Indië en
Ceylon 2.242.922; en in Aziatisch Turkije,
Perzië, Aden, Afghanistan en Oman 629.797.
Met ons belijden al deze millioen-en, zoo
ver van ons verwijderd en zoo- verschil
lend van ons -door hun taal, hun Meeding,
hun gewoonten en gebruiken, hun levens
wijze -e;n staatsinstellingen, één geloof, één
leer, en zijn vereenigd in één k-erk, on
der (hjet onfeilbaar gezag van één opperste
Hoofd, dat is de Piaatsbekleeder van Chris
tus. 'I i
DU1TSCHLAND.
Katholiek informatiebureau De Katho
liek-en vereeniging te Bazel heeft op voor
stel van dr. Niederhauser besloten, d-e Zwit-
sersch-e Katholiek-envereeniging uit te noo-di-
gen, zich zoo spoedig mogelijk in verbin
ding te stellen met gelijkgezinde vereeni-
gingen in het buitenland, om -een internati
onaal telegraafagentschap, onafhankelijk van
regeeringen en vrijmetselaars, op te richten.
FRANKRiJ K,
Men kent het optreden der Fransch-e bis
schoppen tegen de- ongehoorde schending
der neutraliteit van de openbare scholen.
De bond van openbare onderwijzers is daar
over zeer verontwaardigd. Dat is niet te
verwonderen.
Hoe zouden nu zulke simpele bisschop
pen o-v-er 't 'onderwijs kunnen oordeel-en. En
dan zoo -regelrecht tegen d-e m-eening der
he-el en halfroode 'heeren in. Dat is misda
dig.
Daarom hebben ze: nu de brutaliteit zoo
ver gedre ven om een aanklacht in - te die
nen t-egen de bisschoppen van Lucon, Reims
Nancy, Arras, Grenoble, Montauban, Bay-
onn-e, Mende e-n 'Cahors.
Uitgezonderd natuurlijk de radicale bla
den, keurt -de geheel-e Fransch-e pers de
houding der i„ verdrukte" schoolmeestertjes
ten sterkste af.
En de rechters zullen de aanklagers wel
in het ongelijk stellen.
BELGIE,
De legerkwastie in België dreigd-e een
einde te maken aan de -eensgezindheid onder
de Katholieken in België. De persoonlijke
Zij ging tot hem, gedreven door den heili
gen dorst naar de goddelijke dingen. Het
was, men herinnert het zich, haar stilzwij
gend gebed bij hun eerste ontmoeten. Die
zaligheid der zuivere harten, welke J-esus
haar toen aangekondigd ha-d, had zij,
naar de mate zij dat vermocht, in zich
verwezenlijkt. En sinds had zij gebeden,
had zij gel-eden, had haar horizon zich
verwijd. Vooreerst had zij, door het voor
beeld van Jezus ten opzichte van Maria
van Magdala, geleerd, niemand meer t-e
verachten, en langzamerhand was die
uitwendige en stoffelijke zuiverheid haar
onvolledig voorgekomen. Zij had beproefd
zich te onthechten aan de kleine dingen
der wereld, aan de zelfzuchtige en aard-
sche gedachten. Zij gevoelde, dat de ziel
een verheven zuiverheid moet bewaren
of verwerven om het zien van Ood waardig
te worden. Hoe zou zij God kunnen zien,
als men Hem niet kan beschouwen zon
der te sterven? Zij wist het niet. Ied-er
oogenblik stond zij voor duistere vragen.
Maar (niets verstoorde haar meer. Hij was
daar. Zij zou tot hem gaan, op 't uur
dat hij verkoos, wijl 'hij zeide: „Die- dorst
heeft kome tot mij en drinke."
D-e uitwerking op het volk was wonder
baar. Men kwam, -men ging, hem aan alle
kanten zoekend. Men no-emde hem den
profeet, men noemde hem d-en Messias en
terstond ontstonden de twistgesprekken.
„Hebben wij niet gezegd, dat de Chris
tus Üe zoon van David zou zijn? zeiden
dienstplicht is er, evenals hier indertijd ook
het groote struikelblok.
De laatste dageu schijnt er eenige toe
nadering te zijn ontstaan, tengevolge van de
houding der linkerzijde.
Wij lezen in jhet „H. v. A."
„Alles duidt aan dat eene ontspanning-
is ontstaan in Iden zeer bedenkelijk-en toe
stand, waarin de meerderheid zich Vrijdag
bevond?
Die ontspanning is te danken aan de
voor ons, gelukkige taktiek der linkerzij-,
die Vrijdag maar al te duidelijk in hare
kaart heeft laten lezen.
De deloyale houding tier linkerzij, gebruik
willende maken van de verdeeldheid der
rechterzij, om het „alleman soldaat" met
twaalf maanden dienst in te voeren, heeft
in de rechterzij -een etetrooming do-en ont
staan, die, laat het ons hopen, tot -een ver
gelijk zal leiden.
Het zou waarachtig niet te laat zijn, na
dat er redevoeringen in de Kamer zijn uit
gesproken en, in de vergadering der rech
terzij, woorden zijn gezegd, die ongelukkig
diep te betreuren zijn en- di-e, wat de bank
van Antwerpen aangaat, eene formeele stel
ling tegen het gouvernement noodzakelijk
maakten.
Enfin, als we niet door de wijsheid van
eigen vrienden aan het gevaar ontsnappen
laat ons dan de onb-ehendigheid onzer te
genstrevers zegenen, di-e alleen ons zal ge
red hebben".
PORTUGAL.
De reis van koning Manuel. Zondag
is koning Manuel zijn veelbesproken reis
naar Engeland begonnen. Na een hartelijk
afscheid van familieleden vertrok de jeug
dige monarch, vergezeld van den minister
van buitenlandsche zaken en een talrijk ge
volg in den namiddag naar Madrid, waar
hij, -alvorens zijn gro-o-te re-is te aanvaarden,
een-ige dagen bij koning Alfons gaat door
brengen.
Hij zal deze week in Madrid blijven, om
-dan via Cherbourg met het Koninklijk jacht
„Victoria und Albert" de Noordzee over
te steken.
D-e ontvangst in Engeland belooft schit
terend te worden.
Werk over den Atjeh-oorlog. Naar men
verneemt, sal de bewerking van het vanwege
het ministerie van koloniën uit te geven
Krijgsgeschiedkundig werk over den Atjeh-
oorlog, worden opgedragen aan den kapitein
der infanterie van bet Oost Indische leger,
E. S. de Klerck, thans met verlof hier te
lande vertoevende. Deze officier schreef reeds
eerder een werk over defi Java-oorlog van
1825—1830.
de eenen. „Zal de Christus, als hij komt,
grooter dingen doen, dan deze?" riepen
de anderen. „D-e Messias zal plotseling
komen, zond-er dat wij weten vanmaar hij
komt", hernam -een rabbijn. „Maar deze,
weten wij wiet dat hij de zoon is van een
timmerman?" En hij verwijderde zich,
minachtend de schouders ophalend. Men
redetwistte woelig; men kwam erdoor tot
beleedigingen.
De kapitein van den Tempel baande
zich -een weg door de menigte en naderde
Jezus. Hij hoorde hem in stilte aan en
verwijderde zich nadenkend. Suzanna
hoorde Annas, buiten zich zelf van woede,
vragen, waarom men den Gallileeër niet
gevangen nam. Zij hoorde het korte ant
woord der boogschutters en hun aanvoer
der; „Geen (meinsch sprak ooit als die
man". En de ontketening van den woeden
den toorn van de Pharizeeërs„Zijt gij
lieden ook verleid? Maar zie dan of er
iemand is onder de hoofden van het* volk,
die in (hem gelooft. Di-e menigte, die de
wet niet kent, dat zijn vervloekten."
Het geluid der klokjes van het meil
des hoogepriesters mengde zich onder d-e
kreten en verwenschingen.
(W-otdt vervolgd).