SL Nieuwi- en AdvertentieliliiS voor Noord-Holland. Mo. 100 Woensdag 15 December 1909. 3"" Jaargang FEUILLETON; IMteiilandL I M l ii 3 Verschijnt Woensdag m Zaterdag. Zoekt, en gij zult vinden. Binnenland. ■M oet men het den 'en dat hij ook rijn iet ontziet, getuige tegen de in meig iberalen van St. Ni- het dus wel klaar :iek luidt; „Hij die mee krijgen". En getoond van den le hij zich zelf tooit, „geobserveerd" beh ind, dat ik uitdruk- katholieke flamin- in de eerste gele zij een geheel le- rdnekkigheid onzer ikkelijk gesproken lijkheid" en datzeg- lolieke bladen hier [n malen elke week, lijkheid "volhardt in ug het woord aan aaltjes aan uit het amlange artikel dat iystificatie", ;ene zeer uitvoerige e van den taalstrijd pevoerd en herhaal de overtuiging te hoogste geestelijk'- ïland zich vijandig, reging stelt... lingen, die Priester hun moedertaal en jiaar behoud. Doch, dik en dun mee- dat komt wijl deze Ie Flaminganten in' ite bitterheid gestre- let een diepe klove ien van één gods- toevallig tweever- |en „(zou men niet psbladjes te lezen.) „aldus gaat het blad stelijkheid tenslotte ing van Vlaamsche twist en tweedracht e Leuvensche Uni- |jd nog een kosmo- agt." i [iging van „het Epis >llectieven brief zich et wetsvoorstel Co- wil verplichten, dat pnkele vakken in het rwezen worden". dit artikel dan ische Katholieke bla- blad geef tons ver te slikken: „Wan- meedeelt, dat door dat zij zullen 'wer- ie wenken door de betreffende wereld en wij den neus op [chtige Katholieken". 5ve voorstellingen en [en" zooals „Hooger 1.1. over de opvat- Hl ollanidiers nog zegt; cerij halen wij met aan over onze be- „De Tijd" Wet groo- van Amsterdam van bespreekt „Ons lid artikel van „De een enkel woordje rikt Mr. de R. dat ik [rechtwijzing zon kun geschreven dooreen door een katholiek vrijzinnig. Mijn wer geheel buiten enbo- a 11 e partijen mijne ien niet eens gedoo- echtvaaardig aanvalt. eer, Observator, U in. plaatsruimte, Jchtend, LEO MEERT. redact i e. Boven- gaarne een plaatsje het meer gericht taarlemsche Courant in ons blad. Ichfheid van den heer ier Vlamingen geens meenen we te moe- i grieven van Observa- rarop de heer M. hier der hoogere gees- :n opzichte dier taai- bovenstaand stuk niet nen spreken durft van osheid" der geeste-i M. geeft toe dat het Jnt men (de katholieken |eze weten datdehoo- niet zonder gegron- toont van de wijze ip België gestreden! Recht" dat aanhalin- |kel van „De Nieuwe (IM.) |eer „Ons Recht" aan (L.M.) Katholiek weekblad! ONS BLAD. ABONNEMENTSPRtfS 50 cents per drie maanden franco aan huis. Te betalen in het begin van ieder kwartaal. Afzonderlijke nummers 3 cent. Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Ons Blad". BUBEaU Breedstraat 45, tegenover de B. E. Eerk, te Alkmaar. Telefoon No. 433. ADVERTENTIËNj Van 15 regels 30 Elke regel meer6 Reclames per regel.«..15 Kleine advertenties van 130 woorden, bij vooruitbet. 25 oent. Zij die zich tegen 1 Januari op ONS BLAD wenschen te abonneeren, ontvangen de tot dien datum verschijnende nummers gratis. Evenals vorige jaren stellen we ook thans weer de gelegenheid open, tot het plaatsen van Nieuwjaarsadvertenties in ons nummer van 1 jan. a.s. Hoe langer zoo meer wordt vari dit mid del tot bet overbrengen .van de gebruike lijke wenschen op den Nieuwjaarsdag, ge bruik gemaakt. Het heeft ook niet alleen het voordeel dat het minder kostbaar is dan het zenden van kaartjes aan vrienden en bekenden, doch ook wordefn er veel meer kennissen door be reikt en wordt niemand vergeten. De kosten, 25 ets. per advertentie, kan ieder zich veroorloven. Wij verzoeken onzen lezers, die van deze gelegenheid willen gebruik maken, hunne ad vertenties te willen zenden aan ons Bureau of aan onze agenten. WBWHC—isw—b—aa—Maa— SPAN DSN BÖÖ5 NIET TE STEEK. Onder dit opschrift heeft de Stand, een hoofdartikel, waarin sterk wordt aangedron gen op de invoering der sociale verzeke ringen. „Niet te hoog- kan geroemd in de onver zettelijkheid, waarmee de Christenwerk man ten onzent zich tegen het Socialisme bleef keeren en aan den eisch tot trouw aan den Christus indachtig bleef. Alle gemeenschap met de Socialistische woeling bleef onder; hen geoordeeld. Ze handhaaf den onverbiddelijk hun zelfstandigheid. Ze I waren trouw aan de Christelijke beginse len van Staatsbeleid. En met voorbeeldige volharding boden ze weerstand aan elke verlokking, om zich in de Socialistische fuik te laten opsluiten. Maar juist dit kloeke standhouden maant steeds opnieuw de machthebbers aan, om ook tenopzichte van den Christenwerkman den boog niet te sterk te is pannen. Niet alleen bij !de bedrijfsactie, maar ook bij de stembus zijn zij het, die niet weinig tot den triomf der betere beginselen hebben bijge dragen. Ze deden dit krachtens hun wel bewuste overtuiging. Ze deden dit met geestdrift. Ze deden dit met zeldzame vol harding. Maar ze deden dit ook in vast vertrouwen op hun voorgangers, er vast op rekenend, dat hun trouw en aanhanke lijkheid niet zou beschaamd worden. Meest zelfs was het woord van hun voorgangers hun wet. En toen nog onlang.s van Socia- Iistischen en Unie-liberalen kant het geroep om Staatspeffsionneering, op Engelands voorbeeld, hoog in het politieke kamp klonk, lieten zij zich geen oogenblik van de wijs EVANGELISCHE VERHALEN. ^3) Naar 't Fr&ruch. Met onuitsprekelijk medelijden voegde: Jezus er aan toe: Gij kunt het nu niet begrijpen. Zelfs voor u is het beter dat ik 'heenga. Zeg aan Gamaliel: „De Meester antwoordt: Moet ik niet den kelk ledigen, dien mijn vader mij te drinken heeft gegeven 't ls daarvoor dat ik gekomen ben." En daar na zal het de verrijzenis wezen, de vreugde, die niemand u ontrooven zal. Suzanna zag hem als in doodsangst aan. O, zeide zij, gij die alles kunt, heb medelijden en spaar mij. Als gij weet dat het uur gekomen is, gelast dan, dat ik ook heenga. De aarde is zoo verlaten. En ik gevoel er mij eenzaam als in een graf, Jezus aanschouwde iernstig die onschuld welke hem smeekte. Misschien verduis terde die kinderlijke droefheid voor dieni peinzenden blik des Meesters nog den. zoo donkeren hemel van den Calvarie berg. Misschien oordeelde hij die vrees achtige ziel te) iklein voor den last van angst. Hij wilde voor het jonge meisje met vender den sluier opheffen, die zoo- yeel vernederingen en angsten verborg. brengen, en bleven aan de aloude leus van Invaliditeitsverzekering trouw". Maar ze 'hebben daarbij ook gerekend op de beloften, hen daar hun voorgangers Die beloften moeten onverwijld inge lost wonden, vooral wat de invaliditeitsver zekering betreft. Reeds veel te lang heeft men hen laten wachten. Telkens wend de zaak uitgesteld en weer van de baan ge schoven. „Deze toestand nu gaat zwanger van niet te onderschatten gevaren. De boog- kan zoo1 lang gespannen wonden tot het koord eindelijk springt. Er kan zich bij ees telkens teleurgestelde verwachting eindelijk! een gemoedsstemming openbaren', die vragen doet, of de afstand tusschen hoop en wan hoop niet allengs inkrimpt. Er kan een oogenblik komen, waarin vertwijfeling zich van de geesten meester maakt, het eens zoo vast vertrouwen geschokt wondt, en de lokkende stem uit het vijandig- kamp vat op de harten begint te krijgen". Gedurig komen jongeren het kamp der christelijken aanvullen en vallen ouderen weg. En onder deze jongeren wordt zoo licht de twijfelmoedigheid, die merkbaar wondt, versterkt. Men make dus voort. De wetgevende molen maalt toch al zoo ©enig langzaam. „Het is thans nog niet te laat", besluit „de Stand". Alles kan zich nog schikken en voegen en ide uitkomst kan ons een schoonen- triomf brengen. En dan zal al le vreeze zijn beschaamd. Zelfs durven we vertrouwen, dat het zoo zijn zal. Maaral leen onder beding, dat de gespannen boog geen oogenblik uit het oog worde verloren en men op het eindelijk springen van dien boog bedacht zij." WIE HOUDEN HIT GIZAG HOOS? Aldus vraagt de M s b. naar aanleiding van een meeting te Amsterdam gehouden. Deze meeting, georganiseerd door de chris telijke organisaties, had ten doel leedwe zen te betuigen over het heengaan van den bugemeesterr van Leeuwen en met een den wensch te uiten dat deze nog termen zou mogen vinden om op zijn besluit terug te komen. Ook de liberale en vrijzinnig-democrati sche kiesvereenigingen waren tot deze mee ting, welke eik politiek karakter zou mis sen, uitgenoodigd. Edoch deze heeren lieten zich beleefdelijk verontschuldigen. Men meende van die zijde in de voorgenomen meeting een speciaal politieke betooging te zien. Dan toch wel een politieke betooging zan ,een zeer bijzonderen aard. Christelijke kiesvereenigingen toch sa menkomend om een adresbeweging te or- ganiseeren tot behoud van een.... Iibec ralen burgemeester. Hij mompelde: „Zij zullen mij -alleen laten". Maar nog vóór hij er iets aan had kunnen toevoegen, herstelde Suzanna zich met ©delen aandrang-. Neen, zeidte zij. Verhoor dat gebed niet. Het is laf. Uw getrouwen moeten zich niet verbeigen. Alles is duister: ik zal begrijpen als gij wilt dat ik begrijp. Maar als uw werk niet met u sterft, bied ik mij ervoor aan. Ik zal daar zijn, zoo nabij ik maar kan, hoe weinig kracht ik ook hebben zal. Als gij mij niet ziet, zal 't zijn omdat ik ondanks mij zelf te kort geschoten ben in kracht. Als gij dan sterven moet en dat woord klonk door de lucht als een zucht zult gij gij minder treurig sterven als gij weet dat gij vrienden nalaat, gereed om tot het aanvaarden van uw erfdeel van arbeid van lijden ien, als 't noodig is, van den dood... En dan, dan zult gij triomfeeren, dan zult gij heersthen. Wat is dat alles geheimzin nig. Maar ik offer mijn ziel in die duister nis, welke mij heilig is, wijl gij ze voor mij wilt.- Jezus strekte beide handen uit in breed gebaaar. Hij legde ze op het hoofd van het kind, als wilde hij op haar vereenigen al de zegeningen der aarde en al de zege ningen des hemels. En ik, zooi zeide hij, als ik van deze aarde zal zijn .opgenomen, zal ik u tot mij trekken. Suzanna stond op als van gedaante veranderd in, de pjlgeheele opoffering van Alls 't niet Ide tastbare realiteit was, moest 't toch wel ihet ideaal en de toekomstdroom van de politieke vrijzinnigheid zijn. Maar nu vragen wij ook, wie zijn 't die orde en gezag hooghouden? j Mgr. Konings zeide 't Vrijdagavond zoo volkomen juist, dat wel diepe beginselen de reden zijn, waarom de vergadering was samengekomen. „In ide ondermijning- van het gezag zien wij Ide grootste kwaal van den tegenwoordi- gen tijd. En juist omdat het een algemeen bekend feit is, dat de burgemeester heen wil gaan, omdat hij 'het gezag ziet onder mijnd, daarom willen wij hem behouden. 't Is zeker ook ide figuur van onzen burge meester die ons sympathiek is. Maar de reden waarom we samen komen, is ons beginsel." Aan Idat beginsel, dat orde en gezag wil hoog houden, willen de liberalen en vrijzin nig-democraten blijkbaar geen deel hebben. Als beschaafde menschen achten zij het heengaan van Mr. van Leeuwen spijtig, krachtens ide consequentie van hun beginsel moeten zij 't als politieke menschen als een voldongen feit aanvaarden. Nogmaals wie zijn 't die orde cn gezag hooghouden Deze meeting geeft daarop het welspre kende antwoord. Wie kan ,'t nu verwonderen, dat er libe ralen van origine .gevonden worden, die door de consequentie der dingen bekeerd worden tot „mannen van rechts". BELG1E. De Koning ziek. Da Koning van België is plotseling ernstig ongesteld gewordenl Volgens sommige bladen lijdt Z.M. aan darmjicht, volgens andere aan obstructie. De toestand is (dermate verergerd dat hem de laatste H.H. Sacramenten zijn toegediend. DUiTSCHLAND. De heer van Bethmann-Hollweg heeft voor liet eerst na de aanvaarding van zijn ambt het woord gevoerd. Hij heeft zijn politiek program ont vouwd en maakte een goeden indruk. Onomwonden zeide hij, den vasten wil te hebben voort te gaan op den weg, dien hij betreden Ihad met de onderteek kening van ide financieel© hervorming. Hij zou regeeren zonder te letten op politieke groepeeringen. Een „blokpolitiek" heeft men dus niet van hem te wachten. Een pal- lementaire regeering; wil hij niet. Of de heeren onderling verbitterd waren of -niet, de credieten moesten zij toestaan. Hij 'zelf 'had in de begrooting alle mogelijke zuinigheid betracht, al 'zou 's lands weerbaar heid niet daaronder lijden. Hij weerlegde of verontschuldigde zich zich zelf, een opoffering, die aanvaard was. Het was of alleis in en rond haar was veranderd, of alles nieuw en heilig was. Zij had niets bekomen, maar zij ge voelde zich vergroot en gelukkig, omdat zij alles gegeven had. De hooge heggen van half ontloken leliën balsemden de lucht met zoeten geur. De harten, die beminnen, hebben eeuwi ge bronnen van hoop. Het onderhoud van Jezus met Suzanna liet weinig twijfel omtrent het eimidje van de zending des Meesters. Het jonge meisje wist, zooals hij haar jhad gezegd, „dat hij den kelk zijns Vaders zou drinken"; maar welke was die kelk? En iii hoeverre zou die bitter zijn? Tal van geheimzinnige voorzeggingen voegden zich daarbij„Dat hij verrijzen zou, dat hij hen kwam tot zich nemen, dat niets hunnê veurgde zou kunnen ont rooven". Hij sprak van den dood, hij sprak vooral van liet leven. Hoe verder Suzanna voortschreed op den1 weg van Bethanië naar Jeruzalem, hoe meer ide schaduwen verdwenen in de weerkaatsingen van het licht Hoewel op recht in haar verlangen om zich te wijden aan het werk ides Meesters, zag zij toch niet de goddelijke gpdachte. Hoe zou zij die ook gezien hebben? Wij beoordeelen het groote werk van twintig eeuwen. Wij aanbidden het of gaan het onverschillig) voorbijmaar loochenen kunnen wij het niet, i over conservatieve klachten, dat hij niet ingegrepen had bij den feilen strjd tegen de nieuwe lasten. De regeering had onjuiste voorstellingen verbeterd; meer doen zou niet i gebaat hebben. Daarvoor was de opwin- ding te groot. En kritiek op de nieuwe lasten valt zoo gemakkelijk. In zijn rede poogde hij tevens de natio- naai-liberalen tot ander inzicht te brengen, Bij een scherpgetrokken politeeke grens lijn maakt slechts het radicalisme goede za ken. Duitschland kan zich de weelde niet veroorloven van in twee onderling verbit terde politieke kampen verdeeld te zijn. Een groote partij mocht haar verleden niet verloochenen. Dat ide troonrede onpolitiek was, bestreed hij. Men had steeds sociale wetgeving als bij uitstek politiek beschouwd. De „Germania", de rede van den Kan selier besprekende, zeg-r: Het parlementair program van den kan seller „bestaat blijkbaar daarin, dat hij alle burgerlijke partijen oproept tot positieven arbeid, door op ide hem eigen „wijsgeerige" wijze uiting te geven tyan de meening dat de „dwangarbeid" ook de verwarring en de dwalingen van het oogenblik zal over leven. Het was geen schitterende rede, waar mede de rijkskanselier zich aan den Rijks dag voorstelde, doch het was een zeer verstandige rede". FRANKRIJK. Ter caracteriseering van den verderfelij- ken geest, welke moet uitgaan van de leekenscholen in Frankrijk en ter verdediging- van het gp-ed recht der' bischoppen om de ouders voor de „école laique" te waar schuwen, kan het volgende dienen, dat wij vinden in de „Expresse du Midi!! Dit blad meldt in.l., dat de inspecteur van het Idiep-. Ariége dezer dagen sprak op een conferentie van onderwijzers en on derwijzeressen. Daar gaf hij o.m. het vol gende te hooren: „De veroordeeling door den brief der bisschoppen uitgesproken (over sommige boeken) moet door ons beschouwd worden ais het stempel van een goed lee- ken-boek." In gelijken zin sprak dezer da gen de inspecteur der lagere scholen in Tarascon. En aan dergelijke leekenboeken zouden de Katholieke ouders de ziel van htm kin deren moeten wagen ITALIË De >Osservatore« over het schrijven van den Paus. Naar aanleiding van den brief van Pius X over de Katholieke vak organisatie, schrijft de „Osservatore" het volgende: Het verheven woord van den stedehou der van J ezus Christus verkondigt nog eens met zijn allerhoogst gezag, waaraan alle katholieken onvoorwaardelijk gehoorzaam moeten zijn, dat onze vereenigingen open lijk confessioneel moeten zijn en zich als Gamaliel had het verhaal zijns zusters zeer oplettend aangehoord. Die sombere voorgevoelens en Mat vrijwillig aanvaarden van den dood schenen hem vreemd bij een zoo jeugdigen man. Hij schreef ze toe aan een voorbijgaande geesddrift en ook aan dien aandrang tot aigeheele op offering van zich zelf, welke op zekere tijden de groote zielen aangrijpt. Hij ziet zich ongetwijfeld bij voorbaat omhuld door zijn glorie, zeide hij aan Suzanna. Die engelachtige wezens moesten niet ouder worden. In het offer van een reine jeugd1 is een poëzie, die door niets is te evenaren. Zij, (die gevoel voor schoon heid hebben, gevoelen dit, 't Is een men- schelijke wet, idat een heldendood ons heiligt. Gelukkig zij, wien die dood be reikt in den bloei des levens. Maar die verheerlijking gaat voor Jezus voorbij met het groote gewicht van het won der. Wat zal hij' door ©en ontijdigen dood bereiken? Als hij wil, dat de be weging, die hij gewekt heeft, voortduurt, moet hij ier een drijfveer aan geven die langer duurt. Gij ziet dat ons altijd, on danks ons zelf, een raadsel overblijft Een profeet ongetwijfeld? De Messias? Wie weet? Waarom hebt gij hem niet gevraagd, wat hij van zich zelf zegt? Kan, men vragen: „Wie zijt gij?" aan hem, die zich noemt: den weg, de waarheid, het Leven? Hij' heeft mij uit gelegd, dat ik thans die' dingen niet wel kon begrijpen. Hij bereidt ons voor een zoodanig moeten voordoen. Noch de wensch het ledental te vergrooten, noch het voor uitzicht op het verkrijgen van aanmerkelijke voordeelen, noch andere dergelijke over wegingen mogen daarheen leiden, dat de banier des kruises zou neergehaald wor den juist tot haar openlijken triomf zijn onze vereenigingen immers opgericht. En dat is toch ook de bestaansgrond van de katho lieke beweging. „Non erubesco Evangelium, ik schaam mij |niet voor het Evangelie", zij nu zoowel als vroeger en als altijd het wachtwoord van alle katholieken, idie nog' van de ver heven waardigheid huns geloofs en van de dringende noodzakelijkheid, het openlijk te belijden, doordrongen zijn. „Bij de groote karakterloosheid en het praalvertoon van Christus' vijanden en van de Wereld zullen de Katholieken het woord van iden Paus met des te grooter onder worpenheid en te oprechter gehoorzaam heid volgien, en zornder twijfel zullen de eersten, die naar zijn vermaning luisteren juist diegenen zijn, die de betreffende sta tuten-wijziging voorgesteld hebben, daar er kend moet worden, dat zij zeer trouwe katholieken zijn, vol ijver en door de beste bedoelingen geleid. De heilige Vader stelt boven elk suc ces, hoe groot hef ook moge zijn, de openlijke en uitdrukkelijke belijdenis van Christus en alle katholieken zullen boven iedere bijzondere overweging den roem en Ide eer verkiezen, hem op den eersten wenk oprecht en openlijk te mog-en gehoor zamen." Bülow bij den Paus. Prins en prinses Bulow zijn Zaterdag door den Paus ont- 'vangen. Het onderhoud duurde een half uur. Een afscheid. Enrico Feni is, naar uit Rome gemeld wordt, uit de sociaal-demo cratische partij getreden. De Katholieke Kamerclub. >Het Huis- gesin< ontleent aan een brief in de >Patriote<, dat mr. J. A. Loeff voornemens is zijn ontslag te nemen als voorzitter der R. K. Kamerclub, en dat voor deze eventueele vacature drie candidaten genoemd worden, nl. generaal Van Vlijmen, thans ondervoor zitter; mgr. dr. Nolens, hoogleeraar aan de universiteit te Amsterdam, en jhr. Van Nispen tot Sevenaer, te Njjmegen, onder voorzitter der Tweede Kamer. Verkiezing Wijk bij Duurstede. In de Zaterdag te Utrecht gehouden vergadering van de centrale antirevolutionaire kiesver- eenlging in het district Wijk bij Duurstede werd behandeld het advies van hetmodera- men van het prov. comité van a.-r. kies- schittenende openbaring. Hij heeft mij beloofd, dat ik later alljes duidelijk zien 'zou en dat hij mij tot zich zal nemen in zijn heerlijkheid, als hij van deze aarde zal zijn opgenomen. Als hij van deze aarde zal zijn opgenomen, wat beteekenen deze woorden, broeder? Zij beteekenen zonder twijfel: op den dag van zijn heerschappij Het is noodjg da,t hij sterft, als wij allen, Maar welke wonderen zullen zijn dood vergezellen en volgen? Wij zullen wonder bare dingen zien en hij zal ons grooter en gelukkiger nog worden teruggeschon ken. Wij zullen hem dienen, nietwaar Gamaliel? Glorierijk of nederig, gij zultu, als ik, aan zijn werk wijden. Vooral als hij uw raadgevingen op volgt, zoo viel Jozef van Arimatbea, die vroolijk binnentrad haar in de rede. De vrede zij deze woning, meester. Lazarus zendt mij om u ©r van te verwittigen, dat Jezus Bethanië heeft verlaten en zich teruggetrokken heeft in een nog onbe kende stad aan. gene zijde der woestijn. De priesters zijn buiten zichzelf van woe de. Hun prooi ontsnapt hun en dat dan ken wij aan u, Gamaliël. Hij is gered! riep Gamaliel uit met een zucht van verlichting, Ik (dacht niet, dat ik mijn zaak ge wonnen had sprak Suzanna blozende. Hij had mij niet gezegd, dat hij vertrok. (Wordt vervolgd). i I f. 'f -Übt,'cv..;

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1909 | | pagina 1