SL Nieuwi- en AdvertentieliliiS
voor Noord-Holland.
Mo. 100
Woensdag 15 December 1909.
3"" Jaargang
FEUILLETON;
IMteiilandL
I
M
l
ii
3
Verschijnt Woensdag m Zaterdag.
Zoekt, en gij zult vinden.
Binnenland.
■M
oet men het den
'en dat hij ook rijn
iet ontziet, getuige
tegen de in meig
iberalen van St. Ni-
het dus wel klaar
:iek luidt; „Hij die
mee krijgen". En
getoond van den
le hij zich zelf tooit,
„geobserveerd" beh
ind, dat ik uitdruk-
katholieke flamin-
in de eerste gele
zij een geheel le-
rdnekkigheid onzer
ikkelijk gesproken
lijkheid" en datzeg-
lolieke bladen hier
[n malen elke week,
lijkheid "volhardt in
ug het woord aan
aaltjes aan uit het
amlange artikel dat
iystificatie",
;ene zeer uitvoerige
e van den taalstrijd
pevoerd en herhaal
de overtuiging te
hoogste geestelijk'-
ïland zich vijandig,
reging stelt...
lingen, die Priester
hun moedertaal en
jiaar behoud. Doch,
dik en dun mee-
dat komt wijl deze
Ie Flaminganten in'
ite bitterheid gestre-
let een diepe klove
ien van één gods-
toevallig tweever-
|en „(zou men niet
psbladjes te lezen.)
„aldus gaat het blad
stelijkheid tenslotte
ing van Vlaamsche
twist en tweedracht
e Leuvensche Uni-
|jd nog een kosmo-
agt." i
[iging van „het Epis
>llectieven brief zich
et wetsvoorstel Co-
wil verplichten, dat
pnkele vakken in het
rwezen worden".
dit artikel dan
ische Katholieke bla-
blad geef tons ver
te slikken: „Wan-
meedeelt, dat door
dat zij zullen 'wer-
ie wenken door de
betreffende wereld
en wij den neus op
[chtige Katholieken".
5ve voorstellingen en
[en" zooals „Hooger
1.1. over de opvat-
Hl ollanidiers nog zegt;
cerij halen wij met
aan over onze be-
„De Tijd" Wet groo-
van Amsterdam van
bespreekt „Ons
lid artikel van „De
een enkel woordje
rikt Mr. de R. dat ik
[rechtwijzing zon kun
geschreven dooreen
door een katholiek
vrijzinnig. Mijn wer
geheel buiten enbo-
a 11 e partijen mijne
ien niet eens gedoo-
echtvaaardig aanvalt.
eer, Observator, U
in.
plaatsruimte,
Jchtend,
LEO MEERT.
redact i e. Boven-
gaarne een plaatsje
het meer gericht
taarlemsche Courant
in ons blad.
Ichfheid van den heer
ier Vlamingen geens
meenen we te moe-
i grieven van Observa-
rarop de heer M. hier
der hoogere gees-
:n opzichte dier taai-
bovenstaand stuk niet
nen spreken durft van
osheid" der geeste-i
M. geeft toe dat het
Jnt men (de katholieken
|eze weten datdehoo-
niet zonder gegron-
toont van de wijze
ip België gestreden!
Recht" dat aanhalin-
|kel van „De Nieuwe
(IM.)
|eer „Ons Recht" aan
(L.M.)
Katholiek weekblad!
ONS
BLAD.
ABONNEMENTSPRtfS
50 cents per drie maanden franco aan huis. Te betalen in
het begin van ieder kwartaal.
Afzonderlijke nummers 3 cent.
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Ons Blad".
BUBEaU Breedstraat 45, tegenover de B. E. Eerk, te Alkmaar.
Telefoon No. 433.
ADVERTENTIËNj
Van 15 regels 30
Elke regel meer6
Reclames per regel.«..15
Kleine advertenties van 130 woorden, bij vooruitbet. 25
oent.
Zij die zich tegen 1 Januari
op ONS BLAD wenschen te
abonneeren, ontvangen de tot dien
datum verschijnende nummers gratis.
Evenals vorige jaren stellen we ook thans
weer de gelegenheid open, tot het plaatsen
van Nieuwjaarsadvertenties in ons nummer
van 1 jan. a.s.
Hoe langer zoo meer wordt vari dit mid
del tot bet overbrengen .van de gebruike
lijke wenschen op den Nieuwjaarsdag, ge
bruik gemaakt.
Het heeft ook niet alleen het voordeel
dat het minder kostbaar is dan het zenden
van kaartjes aan vrienden en bekenden, doch
ook wordefn er veel meer kennissen door be
reikt en wordt niemand vergeten.
De kosten, 25 ets. per advertentie, kan
ieder zich veroorloven.
Wij verzoeken onzen lezers, die van deze
gelegenheid willen gebruik maken, hunne ad
vertenties te willen zenden aan ons Bureau
of aan onze agenten.
WBWHC—isw—b—aa—Maa—
SPAN DSN BÖÖ5 NIET TE STEEK.
Onder dit opschrift heeft de Stand, een
hoofdartikel, waarin sterk wordt aangedron
gen op de invoering der sociale verzeke
ringen.
„Niet te hoog- kan geroemd in de onver
zettelijkheid, waarmee de Christenwerk
man ten onzent zich tegen het Socialisme
bleef keeren en aan den eisch tot trouw aan
den Christus indachtig bleef. Alle
gemeenschap met de Socialistische woeling
bleef onder; hen geoordeeld. Ze handhaaf
den onverbiddelijk hun zelfstandigheid. Ze
I waren trouw aan de Christelijke beginse
len van Staatsbeleid. En met voorbeeldige
volharding boden ze weerstand aan elke
verlokking, om zich in de Socialistische fuik
te laten opsluiten.
Maar juist dit kloeke standhouden maant
steeds opnieuw de machthebbers aan, om
ook tenopzichte van den Christenwerkman
den boog niet te sterk te is pannen. Niet
alleen bij !de bedrijfsactie, maar ook bij de
stembus zijn zij het, die niet weinig tot den
triomf der betere beginselen hebben bijge
dragen. Ze deden dit krachtens hun wel
bewuste overtuiging. Ze deden dit met
geestdrift. Ze deden dit met zeldzame vol
harding. Maar ze deden dit ook in vast
vertrouwen op hun voorgangers, er vast
op rekenend, dat hun trouw en aanhanke
lijkheid niet zou beschaamd worden. Meest
zelfs was het woord van hun voorgangers
hun wet. En toen nog onlang.s van Socia-
Iistischen en Unie-liberalen kant het geroep
om Staatspeffsionneering, op Engelands
voorbeeld, hoog in het politieke kamp klonk,
lieten zij zich geen oogenblik van de wijs
EVANGELISCHE VERHALEN.
^3) Naar 't Fr&ruch.
Met onuitsprekelijk medelijden voegde:
Jezus er aan toe:
Gij kunt het nu niet begrijpen. Zelfs
voor u is het beter dat ik 'heenga. Zeg
aan Gamaliel: „De Meester antwoordt:
Moet ik niet den kelk ledigen, dien mijn
vader mij te drinken heeft gegeven 't ls
daarvoor dat ik gekomen ben." En daar
na zal het de verrijzenis wezen, de
vreugde, die niemand u ontrooven zal.
Suzanna zag hem als in doodsangst
aan.
O, zeide zij, gij die alles kunt, heb
medelijden en spaar mij. Als gij weet dat
het uur gekomen is, gelast dan, dat ik
ook heenga. De aarde is zoo verlaten. En
ik gevoel er mij eenzaam als in een graf,
Jezus aanschouwde iernstig die onschuld
welke hem smeekte. Misschien verduis
terde die kinderlijke droefheid voor dieni
peinzenden blik des Meesters nog den.
zoo donkeren hemel van den Calvarie
berg. Misschien oordeelde hij die vrees
achtige ziel te) iklein voor den last van
angst. Hij wilde voor het jonge meisje
met vender den sluier opheffen, die zoo-
yeel vernederingen en angsten verborg.
brengen, en bleven aan de aloude leus van
Invaliditeitsverzekering trouw".
Maar ze 'hebben daarbij ook gerekend
op de beloften, hen daar hun voorgangers
Die beloften moeten onverwijld inge
lost wonden, vooral wat de invaliditeitsver
zekering betreft. Reeds veel te lang heeft
men hen laten wachten. Telkens wend de
zaak uitgesteld en weer van de baan ge
schoven.
„Deze toestand nu gaat zwanger van niet
te onderschatten gevaren. De boog- kan zoo1
lang gespannen wonden tot het koord
eindelijk springt. Er kan zich bij ees
telkens teleurgestelde verwachting eindelijk!
een gemoedsstemming openbaren', die vragen
doet, of de afstand tusschen hoop en wan
hoop niet allengs inkrimpt. Er kan een
oogenblik komen, waarin vertwijfeling zich
van de geesten meester maakt, het eens
zoo vast vertrouwen geschokt wondt, en de
lokkende stem uit het vijandig- kamp vat
op de harten begint te krijgen".
Gedurig komen jongeren het kamp der
christelijken aanvullen en vallen ouderen
weg. En onder deze jongeren wordt zoo
licht de twijfelmoedigheid, die merkbaar
wondt, versterkt.
Men make dus voort. De wetgevende
molen maalt toch al zoo ©enig langzaam.
„Het is thans nog niet te laat", besluit
„de Stand". Alles kan zich nog schikken
en voegen en ide uitkomst kan ons een
schoonen- triomf brengen. En dan zal al
le vreeze zijn beschaamd. Zelfs durven we
vertrouwen, dat het zoo zijn zal. Maaral
leen onder beding, dat de gespannen boog
geen oogenblik uit het oog worde verloren
en men op het eindelijk springen van dien
boog bedacht zij."
WIE HOUDEN HIT GIZAG HOOS?
Aldus vraagt de M s b. naar aanleiding
van een meeting te Amsterdam gehouden.
Deze meeting, georganiseerd door de chris
telijke organisaties, had ten doel leedwe
zen te betuigen over het heengaan van den
bugemeesterr van Leeuwen en met een den
wensch te uiten dat deze nog termen zou
mogen vinden om op zijn besluit terug te
komen.
Ook de liberale en vrijzinnig-democrati
sche kiesvereenigingen waren tot deze mee
ting, welke eik politiek karakter zou mis
sen, uitgenoodigd.
Edoch deze heeren lieten zich beleefdelijk
verontschuldigen. Men meende van die zijde
in de voorgenomen meeting een speciaal
politieke betooging te zien.
Dan toch wel een politieke betooging
zan ,een zeer bijzonderen aard.
Christelijke kiesvereenigingen toch sa
menkomend om een adresbeweging te or-
ganiseeren tot behoud van een.... Iibec
ralen burgemeester.
Hij mompelde: „Zij zullen mij -alleen
laten". Maar nog vóór hij er iets aan had
kunnen toevoegen, herstelde Suzanna zich
met ©delen aandrang-.
Neen, zeidte zij. Verhoor dat gebed
niet. Het is laf. Uw getrouwen moeten
zich niet verbeigen. Alles is duister: ik
zal begrijpen als gij wilt dat ik begrijp.
Maar als uw werk niet met u sterft, bied
ik mij ervoor aan. Ik zal daar zijn, zoo
nabij ik maar kan, hoe weinig kracht ik
ook hebben zal. Als gij mij niet ziet, zal
't zijn omdat ik ondanks mij zelf te kort
geschoten ben in kracht. Als gij dan
sterven moet en dat woord klonk
door de lucht als een zucht zult gij
gij minder treurig sterven als gij weet dat
gij vrienden nalaat, gereed om tot het
aanvaarden van uw erfdeel van arbeid van
lijden ien, als 't noodig is, van den dood...
En dan, dan zult gij triomfeeren, dan zult
gij heersthen. Wat is dat alles geheimzin
nig. Maar ik offer mijn ziel in die duister
nis, welke mij heilig is, wijl gij ze voor
mij wilt.-
Jezus strekte beide handen uit in breed
gebaaar. Hij legde ze op het hoofd van
het kind, als wilde hij op haar vereenigen
al de zegeningen der aarde en al de zege
ningen des hemels.
En ik, zooi zeide hij, als ik van deze
aarde zal zijn .opgenomen, zal ik u tot
mij trekken.
Suzanna stond op als van gedaante
veranderd in, de pjlgeheele opoffering van
Alls 't niet Ide tastbare realiteit was, moest
't toch wel ihet ideaal en de toekomstdroom
van de politieke vrijzinnigheid zijn.
Maar nu vragen wij ook, wie zijn 't die
orde en gezag hooghouden?
j Mgr. Konings zeide 't Vrijdagavond zoo
volkomen juist, dat wel diepe beginselen
de reden zijn, waarom de vergadering was
samengekomen.
„In ide ondermijning- van het gezag zien
wij Ide grootste kwaal van den tegenwoordi-
gen tijd. En juist omdat het een algemeen
bekend feit is, dat de burgemeester heen
wil gaan, omdat hij 'het gezag ziet onder
mijnd, daarom willen wij hem behouden.
't Is zeker ook ide figuur van onzen burge
meester die ons sympathiek is. Maar de
reden waarom we samen komen, is ons
beginsel."
Aan Idat beginsel, dat orde en gezag wil
hoog houden, willen de liberalen en vrijzin
nig-democraten blijkbaar geen deel hebben.
Als beschaafde menschen achten zij het
heengaan van Mr. van Leeuwen spijtig,
krachtens ide consequentie van hun beginsel
moeten zij 't als politieke menschen als een
voldongen feit aanvaarden.
Nogmaals wie zijn 't die orde cn gezag
hooghouden
Deze meeting geeft daarop het welspre
kende antwoord.
Wie kan ,'t nu verwonderen, dat er libe
ralen van origine .gevonden worden, die
door de consequentie der dingen bekeerd
worden tot „mannen van rechts".
BELG1E.
De Koning ziek. Da Koning van België
is plotseling ernstig ongesteld gewordenl
Volgens sommige bladen lijdt Z.M. aan
darmjicht, volgens andere aan obstructie.
De toestand is (dermate verergerd dat hem
de laatste H.H. Sacramenten zijn toegediend.
DUiTSCHLAND.
De heer van Bethmann-Hollweg heeft voor
liet eerst na de aanvaarding van zijn ambt
het woord gevoerd.
Hij heeft zijn politiek program ont
vouwd en maakte een goeden indruk.
Onomwonden zeide hij, den vasten wil
te hebben voort te gaan op den weg,
dien hij betreden Ihad met de onderteek
kening van ide financieel© hervorming. Hij
zou regeeren zonder te letten op politieke
groepeeringen. Een „blokpolitiek" heeft men
dus niet van hem te wachten. Een pal-
lementaire regeering; wil hij niet.
Of de heeren onderling verbitterd waren
of -niet, de credieten moesten zij toestaan.
Hij 'zelf 'had in de begrooting alle mogelijke
zuinigheid betracht, al 'zou 's lands weerbaar
heid niet daaronder lijden.
Hij weerlegde of verontschuldigde zich
zich zelf, een opoffering, die aanvaard
was. Het was of alleis in en rond haar
was veranderd, of alles nieuw en heilig
was. Zij had niets bekomen, maar zij ge
voelde zich vergroot en gelukkig, omdat
zij alles gegeven had.
De hooge heggen van half ontloken
leliën balsemden de lucht met zoeten
geur.
De harten, die beminnen, hebben eeuwi
ge bronnen van hoop. Het onderhoud
van Jezus met Suzanna liet weinig twijfel
omtrent het eimidje van de zending des
Meesters. Het jonge meisje wist, zooals
hij haar jhad gezegd, „dat hij den kelk zijns
Vaders zou drinken"; maar welke was die
kelk? En iii hoeverre zou die bitter zijn?
Tal van geheimzinnige voorzeggingen
voegden zich daarbij„Dat hij verrijzen
zou, dat hij hen kwam tot zich nemen,
dat niets hunnê veurgde zou kunnen ont
rooven". Hij sprak van den dood, hij
sprak vooral van liet leven.
Hoe verder Suzanna voortschreed op den1
weg van Bethanië naar Jeruzalem, hoe
meer ide schaduwen verdwenen in de
weerkaatsingen van het licht Hoewel op
recht in haar verlangen om zich te wijden
aan het werk ides Meesters, zag zij toch
niet de goddelijke gpdachte. Hoe zou zij
die ook gezien hebben? Wij beoordeelen
het groote werk van twintig eeuwen. Wij
aanbidden het of gaan het onverschillig)
voorbijmaar loochenen kunnen wij het
niet, i
over conservatieve klachten, dat hij niet
ingegrepen had bij den feilen strjd tegen
de nieuwe lasten. De regeering had onjuiste
voorstellingen verbeterd; meer doen zou niet
i gebaat hebben. Daarvoor was de opwin-
ding te groot. En kritiek op de nieuwe
lasten valt zoo gemakkelijk.
In zijn rede poogde hij tevens de natio-
naai-liberalen tot ander inzicht te brengen,
Bij een scherpgetrokken politeeke grens
lijn maakt slechts het radicalisme goede za
ken. Duitschland kan zich de weelde niet
veroorloven van in twee onderling verbit
terde politieke kampen verdeeld te zijn.
Een groote partij mocht haar verleden niet
verloochenen.
Dat ide troonrede onpolitiek was, bestreed
hij. Men had steeds sociale wetgeving als
bij uitstek politiek beschouwd.
De „Germania", de rede van den Kan
selier besprekende, zeg-r:
Het parlementair program van den kan
seller „bestaat blijkbaar daarin, dat hij alle
burgerlijke partijen oproept tot positieven
arbeid, door op ide hem eigen „wijsgeerige"
wijze uiting te geven tyan de meening dat
de „dwangarbeid" ook de verwarring en
de dwalingen van het oogenblik zal over
leven. Het was geen schitterende rede, waar
mede de rijkskanselier zich aan den Rijks
dag voorstelde, doch het was een zeer
verstandige rede".
FRANKRIJK.
Ter caracteriseering van den verderfelij-
ken geest, welke moet uitgaan van de
leekenscholen in Frankrijk en ter verdediging-
van het gp-ed recht der' bischoppen om
de ouders voor de „école laique" te waar
schuwen, kan het volgende dienen, dat wij
vinden in de „Expresse du Midi!!
Dit blad meldt in.l., dat de inspecteur
van het Idiep-. Ariége dezer dagen sprak
op een conferentie van onderwijzers en on
derwijzeressen. Daar gaf hij o.m. het vol
gende te hooren: „De veroordeeling door
den brief der bisschoppen uitgesproken (over
sommige boeken) moet door ons beschouwd
worden ais het stempel van een goed lee-
ken-boek." In gelijken zin sprak dezer da
gen de inspecteur der lagere scholen in
Tarascon.
En aan dergelijke leekenboeken zouden de
Katholieke ouders de ziel van htm kin
deren moeten wagen
ITALIË
De >Osservatore« over het schrijven
van den Paus. Naar aanleiding van den
brief van Pius X over de Katholieke vak
organisatie, schrijft de „Osservatore" het
volgende:
Het verheven woord van den stedehou
der van J ezus Christus verkondigt nog eens
met zijn allerhoogst gezag, waaraan alle
katholieken onvoorwaardelijk gehoorzaam
moeten zijn, dat onze vereenigingen open
lijk confessioneel moeten zijn en zich als
Gamaliel had het verhaal zijns zusters
zeer oplettend aangehoord. Die sombere
voorgevoelens en Mat vrijwillig aanvaarden
van den dood schenen hem vreemd bij
een zoo jeugdigen man. Hij schreef ze
toe aan een voorbijgaande geesddrift en
ook aan dien aandrang tot aigeheele op
offering van zich zelf, welke op zekere
tijden de groote zielen aangrijpt.
Hij ziet zich ongetwijfeld bij voorbaat
omhuld door zijn glorie, zeide hij aan
Suzanna. Die engelachtige wezens moesten
niet ouder worden. In het offer van een
reine jeugd1 is een poëzie, die door niets
is te evenaren. Zij, (die gevoel voor schoon
heid hebben, gevoelen dit, 't Is een men-
schelijke wet, idat een heldendood ons
heiligt. Gelukkig zij, wien die dood be
reikt in den bloei des levens. Maar die
verheerlijking gaat voor Jezus voorbij
met het groote gewicht van het won
der. Wat zal hij' door ©en ontijdigen
dood bereiken? Als hij wil, dat de be
weging, die hij gewekt heeft, voortduurt,
moet hij ier een drijfveer aan geven die
langer duurt. Gij ziet dat ons altijd, on
danks ons zelf, een raadsel overblijft
Een profeet ongetwijfeld? De Messias?
Wie weet? Waarom hebt gij hem niet
gevraagd, wat hij van zich zelf zegt?
Kan, men vragen: „Wie zijt gij?"
aan hem, die zich noemt: den weg, de
waarheid, het Leven? Hij' heeft mij uit
gelegd, dat ik thans die' dingen niet wel
kon begrijpen. Hij bereidt ons voor een
zoodanig moeten voordoen. Noch de wensch
het ledental te vergrooten, noch het voor
uitzicht op het verkrijgen van aanmerkelijke
voordeelen, noch andere dergelijke over
wegingen mogen daarheen leiden, dat de
banier des kruises zou neergehaald wor
den juist tot haar openlijken triomf zijn onze
vereenigingen immers opgericht. En dat is
toch ook de bestaansgrond van de katho
lieke beweging.
„Non erubesco Evangelium, ik schaam
mij |niet voor het Evangelie", zij nu zoowel
als vroeger en als altijd het wachtwoord
van alle katholieken, idie nog' van de ver
heven waardigheid huns geloofs en van de
dringende noodzakelijkheid, het openlijk te
belijden, doordrongen zijn.
„Bij de groote karakterloosheid en het
praalvertoon van Christus' vijanden en van
de Wereld zullen de Katholieken het woord
van iden Paus met des te grooter onder
worpenheid en te oprechter gehoorzaam
heid volgien, en zornder twijfel zullen de
eersten, die naar zijn vermaning luisteren
juist diegenen zijn, die de betreffende sta
tuten-wijziging voorgesteld hebben, daar er
kend moet worden, dat zij zeer trouwe
katholieken zijn, vol ijver en door de beste
bedoelingen geleid.
De heilige Vader stelt boven elk suc
ces, hoe groot hef ook moge zijn, de
openlijke en uitdrukkelijke belijdenis van
Christus en alle katholieken zullen boven
iedere bijzondere overweging den roem
en Ide eer verkiezen, hem op den eersten
wenk oprecht en openlijk te mog-en gehoor
zamen."
Bülow bij den Paus. Prins en prinses
Bulow zijn Zaterdag door den Paus ont-
'vangen. Het onderhoud duurde een half
uur.
Een afscheid. Enrico Feni is, naar uit
Rome gemeld wordt, uit de sociaal-demo
cratische partij getreden.
De Katholieke Kamerclub. >Het Huis-
gesin< ontleent aan een brief in de >Patriote<,
dat mr. J. A. Loeff voornemens is zijn
ontslag te nemen als voorzitter der R. K.
Kamerclub, en dat voor deze eventueele
vacature drie candidaten genoemd worden,
nl. generaal Van Vlijmen, thans ondervoor
zitter; mgr. dr. Nolens, hoogleeraar aan de
universiteit te Amsterdam, en jhr. Van
Nispen tot Sevenaer, te Njjmegen, onder
voorzitter der Tweede Kamer.
Verkiezing Wijk bij Duurstede. In de
Zaterdag te Utrecht gehouden vergadering
van de centrale antirevolutionaire kiesver-
eenlging in het district Wijk bij Duurstede
werd behandeld het advies van hetmodera-
men van het prov. comité van a.-r. kies-
schittenende openbaring. Hij heeft mij
beloofd, dat ik later alljes duidelijk zien
'zou en dat hij mij tot zich zal nemen in
zijn heerlijkheid, als hij van deze aarde
zal zijn opgenomen. Als hij van deze aarde
zal zijn opgenomen, wat beteekenen deze
woorden, broeder? Zij beteekenen zonder
twijfel: op den dag van zijn heerschappij
Het is noodjg da,t hij sterft, als wij allen,
Maar welke wonderen zullen zijn dood
vergezellen en volgen? Wij zullen wonder
bare dingen zien en hij zal ons grooter
en gelukkiger nog worden teruggeschon
ken. Wij zullen hem dienen, nietwaar
Gamaliel? Glorierijk of nederig, gij zultu,
als ik, aan zijn werk wijden.
Vooral als hij uw raadgevingen op
volgt, zoo viel Jozef van Arimatbea, die
vroolijk binnentrad haar in de rede. De
vrede zij deze woning, meester. Lazarus
zendt mij om u ©r van te verwittigen, dat
Jezus Bethanië heeft verlaten en zich
teruggetrokken heeft in een nog onbe
kende stad aan. gene zijde der woestijn.
De priesters zijn buiten zichzelf van woe
de. Hun prooi ontsnapt hun en dat dan
ken wij aan u, Gamaliël.
Hij is gered! riep Gamaliel uit met
een zucht van verlichting,
Ik (dacht niet, dat ik mijn zaak ge
wonnen had sprak Suzanna blozende. Hij
had mij niet gezegd, dat hij vertrok.
(Wordt vervolgd).
i
I
f.
'f
-Übt,'cv..;