Ons Blad
No. 105.
Vrijdag- 31 December 1909
BIJVOEGSEL
3"* Jaargang
FEUILLETON;
Zoekt, en gij zult vinden.
PLAATSELIJK NIEUWS.
ONS
BLAD
van
van Woensdag 29 Deember 1909.
PURMEREND.
Tooneelwedstrljd
Uitgeschreven Idoor de Tooneelvereeniging
„Leo XIII" onderafd. N. R. K. V. B. in
iele concertzaal „De Doele" ter gelegen,
hieiidl van tiaar 5-jarig bestaan.
Ruim zeven uur opendie de WelEd. heer
Jb. van Beek Jr., voorzitter der feestcom
missie, Ideze in alle opzichten geslaagde
Wedstrijd. Die geachte spreker vond bet
een groote eer Idezen wedstrijd uitgeschreven
door de Tooneelvereeniging Leo XIII ter
gelegenheid van haar 5-jarig bestaan temo
gen openen. Van het begin af toch' heeft
hij als lïd en regisseur van deze vereeni-
ging het lief en leedi medegemaakt en is
er trotsch op te kunnen wijzen op feiten door
Ule feestvierende vereen iging daajgesteld
fut.: Idle uitvoering voor de algemeenear
men, tooneeiwedstrijd Schiedam en Edam,
uitvoeringen in den omtrek in het belang
defrig 'oedle zaak, en thans deze tot nog
toe zoo bij' uitstek geslaagde Tooneeiwed
strijd.
Hij spreekt een woord van dank en wel
Lorna hn die jury en de overige leden van
de Feestcommissie welke op de eerste uit-
nocwiiging terstond bereidwillig hunne moei
tevolle taak op zich namen, ingielijks aan
de heeren executanten die ons deezn wed
strijd hebben mogelijk gemaakt, aan de pers
voor hare tegenwoordigheid en ten slotte
aan het talrijk opgekomen publiek welken
hij allen een redht genoeglijken avond
toewenscht, na vooraf nog beleefd1 te heb
ben verzocht niet te rooken.
Terstond hierna ving de wedstrijd aan
Wij zullen onze persoonlijke meening niet
neerschrijven, idocli ons alleen tot het oor
deel der Jury bepalen. Wel vonden wij
dat in de voordrachten beter dan in de
duetten werd gewerkt.
Ruim twaalf uur werd vanaf het podium
bij monde van den WelEd. Oestrengen heer
Jb. van Beek Jr. den uitslag bekend gemaakt.
Zijn openingswoord ving zijn ZEd. aan met
te zeggen, dat de jury over het algemeen
goed gestemd was, doch dat hij den ge-
achten mededingers aanraadde indien zij in
het vervolg nogmaals ter wedstrijd gin
gen zooveel mogelijk leerzame stukken te
huren ten niet te veel op het titelblad te
letten. Z. Ed'. vergeleek zulks met mooie
vruchten en mooie vrouwen Idodh die in
wendig dikwijls het tegenovergestelde zijn
Hij feliciteert de bekroonden doch sprak
dien wensch dat zij die geen prijs had
den mochten verwerven den moed niet zou
den verliezen, en him; best zouden doen
om op een volgenden wedstrijd bekroond
te Worden waarna de bekroningen werden
voorgelezen.
KOMISCHE VOORDRACHTEN.
Ie prijs: Verguld zilveren medaille de
heer C. J. Miermans van Krommenie met
„Voor het Vaderland", 138 punten.
2e prijs: Verguld1 zilveren medaille de
heer J. v. Linden van Vlaandingen met:
„Dat hebben wij", 124 punten.
3e prijs: Zilveren medaille de beer J.
F. A. Jongbocber, IJ muiden met: „Terug
valn 't Bal Masqué, 122 punten.
4e prijs: Bronzen medaille de heer J.
Giphart Leiden met: „De Ambtenaar van
den Burgelijken Stand", 120 punten,
DUETTEN.
Ie prijs: Twee verguld zilveren medail
les Ide heeren C. J. Miermans en P. Ve-
roetjes Krommenie met: „Sergeant en Re-
cruut", 133 punten.
2e prijs: Twee zilveren kruizen Ide heeren
P. Kuijs en C. Stuifbergen Castricum, met:
„De Charmante Jongelui", 121 punten.
3e prijs: Twee zilveren medailles de h'ee
ren Jo v. IdL Jacht en M. Krijgsman Hoorn
met: „Ons lekkere Idikke Oom 105 pun
ten.
EEREPRIJZEN.
Ie. Eere prijs: Groote verguld zilveren
medaille de heer C. J. Miermans.
2e. Eereprijs: Groot zilver Eerekfuisde
heer J. v. d. Linden.
De medailles werden onder fafares uitge
reikt door Mej. C. P. Visser. Luide hoera's
stegen op toen twee oud-leden van Leo
XIII de heeren C. Kuijs en M. Krijgsman
hun medaille in ontvangst kwamen nemen.
Het sluitingswoord sprak de WelEd. heer
Jb. van Beek Jr. Hij bedankte in de aller
eerste plaats het publiek voor de uitnemen-
de orde, de Jury en Feestcommissie voor
1 d'e volbrachte werkzaamheden. Het be-
t stuur had besloten om Mej. C. P. Visser
i het eenige vrouwelijke jury-lid een stoffelijk
bewijs van dank aan te bieden hetwelk hij
tot zijn spijt nog niet kan overhandigen,
doch zoo spoedig mogelijk na ontvangst
in haar bezit te stellen n.l. de: Camera Obs-
curai Van Hildeb'rand. Na nog een woord
van idank te hebben gezegd aan de milde
schenkers tier medailles, aan heeren execu
tanten, aan Ide pers, aan Leo XIII inzonder
heid aan haren voorzitter voor zijne vete
werkzaamheden in ideze sloot hij na gezegd
te hebben tiat de diploma's na ingevuld
te zijn onmiddelijk aan tie bekroonden zul
len worden toeegzonden dezen hoogst ge
noeglijken avond. 1
Uitslag tier Declamatie Wedstrijd uitge
schreven Idoor de werkmansvereenigïng
„Vooruit" ter gelegenheid van haar 40-
jarig bestaan.
AFDEELING ERNST.
Ie prijs, tie heer A'. Woestenburg van
Hoorn.
2e prijs, Ide Keer J. Groot van Vofendam
3e prijs, tie heer P. Beets van Pur
merend.
4e prijs, Mej. C. Voortman van Amster
dam,
AFDEELING LUIM.
Ie prijs tie heer O. Voget van Haarlem'.
2e prijs tie heer J. Visser van Hoorn,
3e prijs tie heer A. Schermer van Hoorn.
4e prijs Mevr. C. SmitFermer van Haar
lem,
EEREPRIJS
Ide Keer A1. Woestenburg voor het hoogj-
ste aantal punten in beide afdeehngen'.
De heer D. Groenbart legde dezer
dagen met gnnetig gevolg bet theoretisch
Arts examen af.
Wegens plaatsgebrek volgend nummer
raadsverslag.
PURMERLAND.
De jaarlijkeche besteding van het onder,
houdiwerk der Banne heeft Woensdag j.l-
plaats gehad.
De gnnning is echter aangehouden als
zQnde boven de begrooting. Minste inschrijver
in masBa was de heer L. Kat te Purmerland.
HEEMSKERK.
Protest tegen de Tiendheffing.
Voor eenigen tyd ontvingen de eigenaren
van landerijen en tuingronden alhier en
omstreken borderellen van de «Tiendcom
missie» te 's Gravenhage, waarop aangegeven
was de grootte van het land, waarvan «tiend»
betaald mooat worden, als er tiendplichtige
vruchten op verbouwd werden. Deze actie
tegen de tiendplichtigen werd gevoerd op
grond van een acte, dateerende van den
jare 1720, ten name van Jean Deutz van
Assendelft, wiens recht van tiendheffing
(vermeend of waar) is overgegaan op de
heeren Mr. del Court tot Krimpen en Jhr.
Mr. Hugo Gevers. Tegen deze vordering
kwamen de bovengenoemde eigenaren op en
vereenigden zich in «de Zon» te Beverwijk
tot het voeren van een gemeenschappelijke
actie. Als woordvoerder trad op de heer
Mr. H. J. Oskam, advocaat te Rotterdam,
die in 1908 met gnnstig gevolg in het tiend
rechtproces van del Court tot Krimpen tegen
Kranenburg en Brandjes als verdediger van
deze laatstgenoemden was opgetreden. De
heer Oskam zette uiteen, dat het recht op
de tienden onder Heemskerk was te niet
gemaakt en dat dit recht nooit was bewezen
dat er geen sprake kon zijn van omschreven
recht in de acte van 1720dns dat de per
sonen, die zich van dat recht zonden ver
zekerd hebben bfl acte van verkoop, er geen
aanspraak op hadden. Nu was het noodig,
met bet oog op de invoering der Tiendwet
in 1910, dat allen, die als tiendplichtigen te
boek stonden, in verzet kwamen. Belang
hebbenden, die deel willen nemen aan deze
gemeenschappelijke actie knnnen nn met
medeneming hunner ontvangen borderellen
zich wenden tot de heeren W. J. A. de Wildt,
J. de Wildt en W. Seignette te Heemskerk.
Voor gezamenlijke kosten en naar de grootte
hunner landerijen zullen dan belanghebbenden
protesteeren tegen de tiendheffing. Mogen
zj) slagen I
Langere vacantie I
Daar de onderwijzers aangesteld zjjn tot
tellers der negende volkstelling, zal de Kerst-
vacantie hier dnren tot en met 4 Jannari.
Die gelukkige spes patriaezj] profiteert
overal van.
WARMENHUIZEN.
25 Jarige getrouwe plichtsvervulling.
1 Januari a s. zal het 25 jaar geleden zijn
dat de heer Nicolaas Ham de fnnctie van
gemeente veldwachter heeft vervuld.
De jubilaris was zeven jaar in betrekking
te Nieuwer Amstel en achttien jaren reeds
in ons midden.
Wfj wenschen den jnbilaris veel gelnk
met zijn jubilenm en spreken den wensch
uit, dat hij nog lange, lange jaren te mid
den van ons allen op rechtvaardige, plicht
matige maar toch humane wijze zjjn fnnctie
moge bljjven beoefenen.
Dat de Nieuwjaarsdag van 1910, voor hem
een dag moge zijn van welverdiende vreugde
en vriendschapsbetuigingen is de welgemeen
de wensch.
EGMONDBINNEN.
Hoe later op den avond hoe schooner volk.
Dit ondervond den lsten Kersdag 's
avondi zekere L. in deze gemeente woon
achtig. Omstreeks lOJ/a uur zaten ze rus
tig bij elkander de nog niet lang gehuwde
luitjes, 't was erg rustig en stil, want om
dien tijd liggen de.meeste menschen in dit
dorp al te rusten. Eensklaps wordt de deun
opengedaan. Ha, zegt hij, moeder de vrouw
ligt nog biet te bed, de lamp brand nog,
't is zeker nog vroeg denkt hij. Zoo stun
telt hij de kamer binnen, waar zijn stoel
hem Wacht. Zonder veel van zijn reis te ver
halen neemt hij plaats.
De jonge menschen kijken elkander ver
baasd aan, voor dezen hun onbekenden niet
welkomen nacht-logé. Hij was blij dat hij
thuis was, want hij had rust noodig en
moeder de vrouw in haar hoekje aan te
treffen....
's Man gedachte beleefde duizend ang
sten ten sprak tot zijn logé: Nu al te bed,
u bent verkeerd) koeien kijken, mijn varkens
groeien best? bij mijn buurman daar moet
je zien. 't Was alles zenuwachtig wat er
uit kwam. Onze logé, wilde dat alles wel
eens zien. 't Was ook nog te vroeg can
naar bedl te gaan, ze stonden beiden op ert
tiaar gingen ze. Ze waren spoedig uitgeke-
ken, want zijn oogen, weigerden hun dienst
Nu even bij buurman, kom?.... nee maar
tiaar... en dat gelukte, nu even geklopt, na
even Waditen verscheen buurman, maar wat
schrki ,wat zag bet er bij buurman goed
uit, hij was in gala. Nog verbluft staat
die loge van schrik, want daar wias de man
niet op gesteld en begon luidde zijn ver
ontwaardiging te kennen te geven, en wil-
tie met geweld wieer naar huis. Dit ging
moeilijk. Nu moet hij rusten! Buurman in cai
su veldwachter bracht hem naar het voor die
soort menschen ingericht hotel. Dat koffl
hij niet begrijpen, zoo even thuis en nu in
een hotel te moeten logeeren. Aldaar gaf
hij op genaamd! te zijn J. v. d. S. te Limmeiï
woonachtig. Zoodoende bleek het een kleine
vergissing. Hierbij komt het spreekwoord
op zijn plaats: Drank in den man, wijsheid
in den kan.
AKERSLOOT.
Bedelen.
Meermalen zijn in onze gemeente maat
regelen genomen om het bedelen zooveel
mogelijk tegen te gaan. Troff-n de uitge
voerde verordeningen, om se zoo maar eens
te noemen, dadelfik doel, niet la»g echter
duurde het of met alle maatregelen wordt
den draak gestoken. Zoo thans ook weer.
't Is erg zooveel bezoek men eiken dag
ontvangt van mannen vooral, met hoog
blozende wangen en pimpelpaarse neusen.
Geeft men niet, een vloed van scheldwoorden
en verwenschingen worden u naar het hoofd
weder u voor aen geest, staan, ue aag
van heden zij dan ook de dag des
gebeds voor hunne zielerust. Een goed
kind vergeet zijne lieve ouders nooit,
maar de laatste avond van het jaar zij
voor U een avond van overpeinzing,
een avond des gebeds.
Vóór U ligt een nieuw jaar. Zult gij
het einde daarvan beleven? Hoevelen
zullen weder in den loop van 1910
voor Gods rechterstoel verschijnen
EVANGELISCHE VERHALEN.
28) Naar 't Frannch.
Maar Ide menschen groepen, die voorbij
gingen, werden steeds talrijker, richtten
zich allen naar tien berg Moriah en den
tempel, naar tien toren van Antonia, de
tegenwoordige verblijfplaats van Pontius
Pilatus, tien Romeinschen stadhouder.
Men lachte, men riep elkander aan, men
ging naar een schouwspel. Priesters meng
den zich thans onder het vok. Zij hitsten
Ide menigte op met arglistige woorden,
die voor Suzanna de vreeselijke waarheid
geheel ontsluierde.n.
Die man bedroog u. Wij hebben hem
op tijd gegrepen. Zij duivelsche wonderen
sleepten de zwakken mede. Rome wordt
zoo spoedig verontrust. Wij zijn aan groot
gevaar ontkomen.
Vele lieden schudden het hoofd ten
teeken van instemming. Eenigen beefden
en zwegen. Suzanna ging hen van verre
achterna. Zij gingen klaarblijkelijk daar
heen waar «Jesus twas.
Zij liep, als onbewust, zich zelf dwin
gend. Niemand sloeg acht op haar. 't Was
haar, of zij ver verwijderde toejuichingen
van vroegere dagen hoorde: „Hosanna,
tien zoon van David. Gezegend hjj, di«
v/ngeveer zuu.uuu iranx weruien jaai njns uc-
steed tot leniging der smarten van de'nood
lijdenden, in het paleis der Wetensdhapstraat
Het is zeer prijzenswaardig, dat de Ko
ningin zelve ide noodlijdenden opzocht.
Ziehier een geval dat algemeen wordt
verteld!
In het paleis had! men, eenige jaren ge
leden, 'eene jonge vrouw aangestipt wier
geval waarlijk deerniswaardig was. De prin
ses ging in het kamerken tier ongelukkige,
komt in den naam des Heeren." Waren
die dagen dan zoo verre? Waren 't al
vroegere tiagen, de vier, welke sinds dlienj
intocht verloop en waren. En naarmate zij
voortging, hoorde zij andere kreten, maar
woedende; kreten van haat, al werden, ze
nog niet volkomen begrepen...
Het uitgestrekte plein, die „Gabbatha,"
was overdekt met voik. Al het grauw
van Jeruzalem was daar bijeen, tie gei-
wone toeschouwers van terechtstellingen
en onder hen, helaas, ook de leiders van
Israël, tie hoogepriesters, de priesters, de
Pharizeeën, de Schriftegeleerden, allen,
allen. En hun gelaat had een uitdrukking
Van Iduivelschen haat.
Zij idrong tot nabij de kolommen, die
de Romeinsche gebouwen omringden, en
verborg zich in een hoek, onzichtbaar
voor iedereen;.
De geweldige sterkte, een paleis, kazer
nen en torens bewakend, rees voor haar
op. Juist tegenover haar was de woning,
welk tie Romeinsche gouverneur bezigde
tijdens zijn kortstondig toeven te Jeru
zalem.
Pilatus Was er thans: hij kwam altijd
in de Heilige Week tijdens de feesten,
uithoofde van de talrijke opstootjes, die
Üan uitbarstten in de woelige massa van
een millioen menschen. Het paleis was
een forsch gebouw. Bogen, galerij en een
soort van balkon liepen langs tie ver
diepingen. Het groote huis bleef somber
en geslotens
Lourdes.
Eenigen tijld! geleden deelden w'e mee,
hoe het stoffelijk overschot van Berna-
dette Soubirous, het meisje aan wie
tie H. Maagd te Lourdes verscheen, was
opgegraven en daarbij bevonden, dat het
lichaam niet was vergaan.
De „Crodx" heeft daaromtrent nog nade
re bijzonderheden meegedeeld. Over het ge-
heele lidhaam zag de huid er uit als perka-
Het geroep werid hervat, duidelijker
thans ten Suzanna treffend als bliksem
schichten:
Kruisig hem. Kruisig hem.
De vrouwen lachten onder elkander,
met tie haar aangeboren Oostersche onder
worpenheid. Annas en Caiphas keken
met trotsdie voldoening rond. Caiphas
zonid her- ien derwaarts boden uit. Telkens
als Ideze een groep bereikten, die stiller
Was, klonken ook daar de doodskreten:
opnieuw. De slavenzielen schreeuwden op
beviel. Suzanna Idacht:
God heeft ons verlaten.
Plotseling werd een der groote deuren
van Ide galerij der eerste verdieping forsch
geopend. Pilatus verscheen alleen voor de
balustrade. Hij was klein en bruin van
tint, tie korte haren rond geknipt naar
Romeinsche motie. Hij droeg een met
purper omzoomde toga. Blijkbaar ver
moeid en ontstemd door dit soort van
opstand, keek hij Wet woedende volk met
misprijzende blik aan. Plotseling kwam
er groote stilte onder de menigte. Pilatus
sprak met harde stem;
Zie ik leid! hem buiten, opdat gij
weten zult, tiat ik geen schuld in helm
vind)
Hij hald niemand genoemd: 't was niet
nooidig den naam te noemen. De strijd
duurdefc 5nds lang tusschien hem em het
menschelijke beest op 't plein, tiat hij zijn
prooi wilde ontrukken.
Suzanna mompelde:
ENGELAND.
ïvieiide Woensdag het eeuwfeest van Glad
stone's geboorte. Het is herdacht mettal-
looze meetings van liberalen en gemeen
schappelijke maaltijden, waarvan een tier be-
langwiekkenldste onder voorzitting van den
Lord-kanselier in het Westminster Paleis-
hotel plaats vonti.
Een toost uitbrengende op Gladstone,
huldigde tie Lord-kanselier den doorludhti-
Mijn God, mijn God, verlos mij van
dit uur,
Pilatus ging een weinig opzij en gaf een
teeken. Achter hem liepen haastig eenige
bijlidragers en Jesus trad alleen naar voren,
onder den mididenboog der galerij.
Jesus. 't Was inderdaad Jezus. De ver
schrikkingen van tien nacht hadden hem
misvormd; maar hij was toch de zachtzin
nige profeet... Men had hem een purperen
mantel om idle schouders geworpen; zijn
lichaam huiverde nog onder de straf der
gaeseling ieder zijner schreden liet een
bloadigen indruk achter op den marmeren
vloer. Zijn voorhoofd was met doornen
omkranst. Bloeddruppels stroomden hem
langzaam Idoor de haren, langs het god
delijk gelaat. Hij hief de handen op, om
te trachten het bloed en de tranen af te
Wisschen, tiie hem de oogen verblindden.
Maar hij kon zijn gelaat niet bereiken
en liet met onuitsprekelijke gelatenheid
de armen terugvallen. Te midden der
wonden, te midden van den smaad, straal
de de onvergelijkelijke schoonheid van
Christus en heel zijn wezen, gedompeld in
smart, bewaarde zijn goddelijke majesteit...
Heel tie ziel van Suzanna lag op den
langen blik, dien zij op hem vestigde..
Zij had Jezus glorievol, gelukkig en triom-
feerenid gezien, met voile handen ver
spreidend de heerlijkheden zijner won
deren. Zij had hem gezien, nobel, geheim
zinnig en groot, toegejuicht door een;
geestdriftige menigte, .omringd door zegie-
Di'cyeu zijn. hij siueg: nu een oespiOTtenjK
figuur
Toch wensdhte Ide heer Troelstra stem
ming. Hij en zijn partijgenooten wensch-
ten tegen idezen geheelen post te stemmen
om te idoen uitkomen, dat de socialis
ten zijn voor absolute schei
ding van Kérk en Staat.
De post werd aangenomen met 55 tegen 5
stemmen.
De Zaansche praatjesmaker
zangen. En thans... Die mishandelde,
beleedigde man, overladen met smaad,
droeg nog in zijn verdoofden blik de ge
heimen van voorheen. Die man, wanke
lend 'onder de doodskreten, die meer zijn
hart schenen te treffen dan zijn lichaam,
overheersdhte toch allen. Waaraan dacht
hij in tiie stilte? Welke kracht maakte
hem zoo: niet verachtend, niet trotsch,
maar kalm, geduldig en zachtzinnig onder
de verloochening van gansdh een volk,
onder de beleedigingen van hen, die hij
beminde?
Suzanna mompelde met zachte stem,
als een klacht.
Waarom verlicht Gij hem niet, Gij
die ide oogen van den blindgeborene hebt
geopend? Waarom zendt Gij uw bliksem
niet op hen af. Gij, tiie Lazarus van den
dood hebt opgewekt? Een teeken, geef
ons een teeken, opdat wij weten, dat God
u hiet verlaten heeft. En sterf dan als het
moet, maar niet in tiie schande, niet onder
het hoongelach ties volks....
Het rumoer verhief zich opnieuw, ver
schrikkelijk
Kruisig hem. Kruisig hem.
't Was een wild1 gebrul, het toppunt van
Woede en haat.
(Wordt vervolgd).
