ZIJN
oud en Zilver,
E. Eath. Nieuws- en Advertentieblad
voor Noord-Holland.
FEüiSS
MN
.MAAR.
MAAR.
m 41.
No. 17.
Woensdag 2 Maart 1910.
4*e Jaargang
•lid- i
lïooveresvan Astaroht
model 1910,
Verschijnt Woensdag en Zaterdag.
fluit, Clarinet, enz.,
v NI&T WAAR
RRUILEN
(rijzen,
BINNENLAND.
S,
DOELEINDEN,
b5
HOEKMAN,
srstraat 17.
ntoor van Waarborg
v. d. duidelijk is
'ianóbouwougevallen-
:ph aan te sluiten bij
Hinge, doch tjlsjtt
5rB©iceF©il tegen
bbeidscontract, welke
ivergenomen door de
ES", gevestigd te
trekt door de Direotie.
ONS
BLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
gO ct. per 3 maanden franco huis90 ct. met Zondagsblad.
Te betalen in het begin van ieder kwartaal.
Wonderlijke nummers van de courant3 oent.
Fan het Zondagsblad5 cent
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Ons Blad".
BUREAUBreecUtraat 45, tegenover de B. E. Zerk, te Alkmaar.
Telefoon No. 433.
ADVERTENTIËNt
Tan 15 regels80 eest
Elke regel meer
Reclames per regel I jf 15
Kleine advertenties van 1—30 woorden, bij vooruitbet. 25
pllijk oaderwijs op:
IS, Dir. Sted Orkest
SPOORSTRAAT 58.
OXDEB MANNEN VAN ZAR 'tZTEB.
Het is vermakelijk en droevig tevens
L te zien hoe de liberale pers zich in
fellerlei bochten wringt om te ontkomen
an het conflict, dat er onmiskenbaar
jestaat tusschen de Rotterdamsche Nota
In het allerdiepste beginsel der neutrale
School.
Het „Handelsblad", dat heel niet te
.preken is over de Nota en in een heel
Bom artikel maar al te duidelijk zijn
geestelijke verwantschap methetsocia-
sme verraadt, heeft er nu weer dit
fraais op gevonden
Wat door ons en, xooals wij het
begrepen hebben, door xoovelen van
die onderwijzers werd geëischt, was iets,
dat van eiken atheïst, van eiken republi
kein geëiscbt kon worden. Ook hij die
niet geloovig is, kan en mag, komt het
Christendom ter sprake, iets van het geloof
aan God vertellen zonder de kinderen
dnideljjk te maken dat hy zelf geen Gol
kent. Ook hg, die geen eerbied voor het
koningschap heeft, kan, zonder tegen zijn
overtuiging te handelen, den kinderen iets
mededeelen van de liefde die duizenden
Nederlanders voor onze Koningin gevoelen,
kan hen de vaderlandsche liederen waarin
onze Koningin geëerd wordt, laten zingen,
kan hen laten jnichen als een Prinses
geboren wordt.
Dit is toch wel, gelooven wij, het
lernieuwste op het gebied der opvoed-
.nde.
Al wat paedagoog en psycholoog is
il over deze nieuwe vondst wel met
grootste verbazing de handen ineen-
,an.
Wij ten minste zouden wel eens
g kennis maken met dat wonder-
insch, dat de kunst verstaat om zon-
ir een spier van zijn gelaat te ver
dekken, maar inwendig vol haat tegen
it Koningschap en Oranje, aan de
ideren vaderlandsche liederen leert
Jngen en ze laat juichen voor Koningin
en Prinses, middelerwijl de pretentie
voerende een eerlijk en oprecht man
te zijn.
i Het „Handelsblad" baseert de ver
aing van zulk een wondermensch
el op hare bewering, dat die mensch
;een eerbied voor het Koningschap"
>ft, maar hiermee verdonkeremaant
redactie het punt in quaestie.
"ant het gaat bij die republikeinsche
derwijzers niet over iets negatiefs,
over hetgeen eerbied hebben, maar
il over hun zeer positieven haat tegen
jt^ Koningschap,
it weet het „Handelsblad" evengoed
wij.
(Ziedaar weer een van die voortduren-
jg oneerlijkheidjes der liberale pers,
id.
fc KHSXERSi - Aikmaab: I
ÈSCHIEDKUNDIG VERHAAL UIT HET
MIDDEN DER DERDE EEUW.
door E. S. VAN LUIK.
j-ajus Verus, de zoon van Maximinus,
l op zijn beurt:
„Welke misdaden hebben de Christe-
bedreven, om hen op een klein vuur
langzamen dood te doen ondergaan?"
„Omdat zij het er op aanleggen, uwen
r te onttronen, Iheer," antwoordde de
etaris, terwijl hij voor hem eelne diepe
ging maakte.
„Kunt gij mij de namen opgeven van
die samenzweerders? weet gij mij de
ie noemen, waar zij zich verzamelen?"
Cajus Verus,
deze vraag kon Felex op het eerste
nbljk „jet antwoorden, maar het duur
jniet lang, of hij was met zijn antwoord
ped; de schelm had zooveel snaren op
viool, dat hij zich altijd wist te red-
„De samenzweerders zijn genoegzaam
fetal, om geheel het rijk op leen. gegeven
Ben in verwarring te brengen, edele Cajus
|ls. Wat de plaats hunner vergaderingen
pt, die ken ik maar al te goed; gisteren
Was ik bij hunne beraadslagingen aan-
H"
waarmee zij den onbedachtzamen lezer
telkens een rad voor de oogen draait.
Wij begrijpen echter volkomen, dat
die pers tot zulke praktijken komt,
wanneer zij er zelfs niet tegen opziet
om paedagogische vondsten, die, gelijk
in bovenstaand citaat, het weerzinwek
kend merk der onoprechtheid dragen,
aan den man te brengen.
Met hetMaxima debetur puero
reverentia (Aan het kind is men groo
ten eerbied verschuldigd) der oude hei
denen wordt hier door het „Handels
blad evenzeer gesold als met het
karakter en de waardigheid van den
opvoeder.
Inmiddels, de appel valt ook hier
weer niet ver van den boom.
Het is immers Tayllerand, die men
misschien «de oervader van het libera
lisme kan noemen, en die het eens zei,
dat de woorden er zijn om de gedach
ten te verbergen.
Zóó kan er een atheïst toe komen,
„om iets van het geloof aan God te
vertellen zonder de kinderen duidelijk
te maken dat hij zelf geen God kent"
(leesGod haat.)
Zóó kan er een moderne dominé toe
komen om aandoenlijk te preeken over
Christus en het Christenbom, zonder
zelf in de goddelijkheid, ja in het bestaan
van Christus gelooven.
En zóó zou b.v. de heer Ch. Boissevain
de hoofdredacteur van het Handelsblad
er toe kunnen komen om roerende ar
tikelen te schrijven over de Katholieke
Kerk, over pastoors, liefdezusters, mis
sionarissen etc. zonder er iets van te
meenen.
Ja de absurde mogelijkheid door het
Handelsblad gesteld aannemende, zou
men omgekeerd er toe kunnen komen
om in dominé Bronsveld een groot ver
eerder en een boezemvriend te zien
van den Paus, paters, nonnen, broer-
kens ende Jesuïeten.
De lezer ziet nu wel in, hoe de libe
rale pers er zich met hare neutrale
school en hare socialistische onderwij
zers al dieper en dieper inwerkt.
(Maasb.)
In „Het Volk" is een geweldige
donderbui losgebroken tegen de circu
laire van B. en W. van Rotterdam.
Hoe nu?
Als „de partij", de S. D. A. P. iemand
in dienst heeft, die de partij beginselen
niet naar den zin van het partij bestuur
dient, wat doet men dan met hem?
Men trapt hem eruit.
Adres de redacteurs van de „Vor-
warts."
Maar de arbeiders in dienst der partij,
worden toch vrijgelaten om in hun
„En wat hebben zij te mijnen opzichte
besloten?" vroeg Maximinus.
„Zij 'hebben het besluit genomen, edele
keizer, dat men u zou laten leven, maar dat
zij tevens hunne maatregelen zouden nemen,
uw zoon Cajus Verus te vermoorden."
„En weet gij mij ook te zeggen, om
welke reden zij meer medelijden zouden
hebben met mij, dan met mijn zoon Cajus?"
„Omdat uwe godheid vijf en zestig
jaren telt, en Ide ©diele Cajus het ongeluk
heeft, er maar drie en twintig te zijn."
Na deze woorden, uitgesproken met het
doel den mond vain Cajus te stoppen en hein
de Christenen hatelijk te maken, richtte Felex
zijn blik zegevierend op de omstanders, om
te oordeel en naar de uitwerking zijner woor
den.
„Er is piet aan te twijfelen," zei
Cajus bij zich zelvten, „die ellendelingen!
willen Piet, dat ik mijn vader opvofge.
„En. dit is ook de reden, heer," riep
de secretaris, „waarom 'ik uw hooggeerden
vader bezweer over uwe belangen te waken,
en de voornaamste leidejrs van !die afschuwe
lijke toovenaars op Ide pijnbanken te doen
martelen."
„Toovenaars! zijn dan de Christenen
toovenaars
„Ja, keizer, ide Christenen beoefenen,
de tooverkunst; en dat is niet alles. lede
ren nacht houden zij hunné veneeniging en
voeden zich daar met het vleesch van een
pas geboren kind; daarna brengen zij hulde
en eerbied; ja zelfs hunne aanbfdding aan
eigen tijd te doen, wat zij willen?
(.Waarachtig niet.
I Adres Van Vorst,
t Wat maakt „Het Volk" zich dan
druk tegen B. en W. van Rotterdam
Dat gemeentebestuur volgt slechts de
gebruiken der sociaal democratie. En
moest deswege door de roode pers wor
den geprezen.
Niet waar „D. v. N. B."
NIET H1TZELFBI
„Het Volk" maakt melding van
twee moorden.
Men seint one uit Utrecht
De beruchte strooper H. echoot inden
- nacht van Zaterdag op Zondag bij een
twist op zijn vrouw eu trof haar in den
hals. De toestand is niet levensgevaarlijk.
De dader is gearresteerd.
Men seint ons
Ia den nacht van Zondag op Maandag
werd de ongehuwde mijnwerker D. ver
moord te Geleen bj Sittard. Hij werd
met messteken doorbcord gevonden. De
vermoedelijke daders zijn aangehouden.
Boven het eerste plaatst ze „Moord
aanslag' Maar wat dan boven het
tweede bericht, dat daar vlak onder
staat? Geen „Moordaanslag" ook geen
„moord", maar „Limburgsche zedelijk
heid".
Is dat nu geen meten met twee
maten
EDfin, wij zijn het van „het Volk"
gewoon. Ze zijn niet tegen den gods
dienst, heet het, maar als er iets ge
burt, dan moet het dadelijk op den
godsdienst geschoven worden,
V De verhoging vandenDrankaeeijaa.
Uit den staat over Januari is geble
ken dat de verhooging van den drank-
accijns eene vermeerdering van f12000
over die maand heeft teweeggebaacht.
Dit cijfer is ver beneden het bedrag,
waarop de minister rekende. Een des
kundige in het „Handelsblad." schrijft
o.m het volgende
>Na de verhooging stonden H.H. slijters
voor het feit öf de glaasjes te verkleinen
of den prijs der consumptie te verhoogen.
't Publiek bleek van 't laatste niet ge
diend en besloten werd kleinere glaasjes
te geven.
Uit de cijfers die ik, als comptable van
een onzer grootste instellingen voor mjj heb
liggen, blijkt, dat bij eene ongeveer gelijke
ontvangst, zooveel minder is geschonken,
dat onzerzijds geen hooger bedrag, ja
eerder nog lager, aan accijns betaald
werd.»
Daarbij komt nog dat op 1 Mei a.s.
den kop van een ezel, hetgeen zij aan Jupi
ter weigeren."
„Maar van waar komt dan toch die
afschuwelijke secte," vroeg Vitellus meteen
beweging van afgrijzen.
„Deze secte", zei Felex op plechtigen
toon en met ©ene aanmatigende houding,
„is ongeveer twee honderd jaren geleden;
ontstaan aan de oevers van den Jordaan.
Het oppefhoofd, Abraham 'gebeetep, bezat
eene buitengewone kracht, die hij bij ver
schillende gelegenheden toonde. Men ver
telt van hem, dat hij den reus David vast
ketende met vossenstaarten, en dat hij den
beroemden tempel van Jeresalem binnen drie'
dagen op den grond had geworpen. Deze
laatste verwoesting, uit wraak ondernomen,
veroorzaakte zijne nederlaag. De Joden, ver
bitterd door de omverwerping van hunnen
tempel, die door een hunner ouderlingen, Se-
sotris, was gebouwd, maakten zich van Abra
ham meester, en gedurende vele jaren lie
ten zij Ihjejm aan een (handmolen 'draaiendaar
na lieten zij- hem op 'een houtstapel ver
branden op den berg Etna. Ongelukkiglijk
liet hij leerlingen achter. Twee van ben, zo
nen van Rachaël, tante van Abraham en
zuster y'an den opperpriester, die door den
walvisch werd verslonden, kwamen in het
vervolg Rome bewonen, dat zij met de af
schuwelijke ziekte der melaatschheid besmet
ten, waarmede zij zelf geslagen waren." 1)
(1) Dergelijke belachelijke ideeën hadden
de heidenen van (den christelijke»! godsdienst
de vergunning aan de stationsbuffetten
eindigt, wat natuurlijk wederom t een
groot verschil in de opbrengst vandien
drankaccijns beteekent.
De deskundige eindigt met te ver
klaren „Dat het misbruik maken van
sterken drank spoedig tot het verleden
zal behooren."
Wanneer we hier werkelijk met het
oordeel van een deskundige te doen
hebben, dan is de werking van den
verhoogden accijns werkelijk schitterend
voor de drankbestrijding, al is het dan
niet financieel voor den minister.
Aiieen in de Katholieke Kerk.
De „Nieuwe Arnhemsche Courant"
verklaart in haar nummer van 25
Februari, dat „het oorspronkelijk chris
telijk standpunt (aangaande echtschei
ding) tot heden nog alleen in de Katho
lieke Kerk gehandhaafd bleef."
Alleen de Katholieke Kerk bewaart
ongeschonden het Christendom-
Daarom is alleen Zij in staat de
maatschappij te redden.
Lied ep de circulaire aan de openbare
onderwijzers te Botterdam.
In het „Geïllustreerd Volksblad voor
Nederland" vonden wij de volgende
dichtregelen
KENTERING,
Goddank I weer vaart een fiere geest
In onze vroede Vad'ren
Het roode spook wordt hier te rood,
Zjjn onbeschaamdheid al te groot,
En 't bloed dat véél te langzaam vloot,
Gaat bruisen in hun ad'ren,
De «meester», die op Holland's erf
Ons kroost zal onderwazen,
Zal dit voorti doen in Neê: land's zin
Voor Vaderland en Koningin
Heeft hg waar 't pas geeft trouw en min
Den kind'ren aan te prgzen,
Wil hg dit niet, kaa hg dit niet...
Hg achte zich ontslagen I
Nog in nog bniten 't schoollokaal
Zal men voortaan meer enoode taal,
Al schgnt ze- nóg zoo «sociaal»,
Van d' onder wijzer dragen,
Bravo I bravo 1 bravissimo 1
Zóó mogen wg het hoorenl
Te lang reeds duchtte men de Zweep
Van Troeletra, die de teugels greep,
Nu voelt het ros weer onze kneep
En drukken wg de sporen I
Als nu maar niet door allerlei
Ntutraliteitj-begrippen
Op het gebied van Staat en Kerk,
Want daarin zgn wg wonder-sterk I
Verstoord wordt 't fiLck begonnen werk,
De tengels one ontglippen I
„Dit is als een kanker, waarvan wij ons
zoolspoedig mogelijk moeten ontdoen," zeide
Maximinus, „deze besmettelijke secte kan
de levensdoelen van het rijk aantasten, en
wat zal er dan het gevolg van wezen? Fe
lex, ik belast u een vervolgings-edikt op
te stellen, dat gij mij binnen vier en twin
tig uren zult overhandigen."
De geleerde secretaris boog zeer diep
voor zijn meester.
Op dat o-ogenblik ging het purperen gor
dijn open en Tigris verscheen aan den in
gang der zaal.
„Welnu!" riep Maximinus, toen hij
Tigris gezien 'had, „hoe gaan de zaken?"
„Goed nieuws Vo|Q|r u, o keizer, (ep zeer
slecht voor mij."
„Geef uitleg van uwe woorden, Ti-
gris, wat hebt gij vernomen?"
„Ik heb gehoord, edele meester, dat
de soldaten van het legioen een groot getal
Christenen hebben gevangen genomen,"
„Mooi zoo!" riepen Maximinus, Vitellus
en Felex.
„Ja, vervolgde de verrader, „mijne ooren
tweehonderd jaren na de geboorte des Za
ligmakers. Moeten wij ons daarover ver
wonderen, wanneer wij zi-en, dat gedoopte
Christenen in onze dagen de H. Kerk door
soortgelijke voorstellingen op de afschuwe
lijkste wijze belasteren. Denken wij slechts
aan Renan, Jourdan, Alloury, Cayla Guil-
lot, enz. zij spreken juist over den christe-
Iijkep godsdienst als Eelex.
Koningin en Generaal. De «Eigaro»
schrijft:
Nu reeds drie jaren leeft de Hollandsche
oud-minister van Oorlog, generaal Bergan-
sius, teruggetrokken van Idie wereld. Ben,
beroerte heeft de rechterzijde van zijn
lichaam verlamd (en hem Ide spraak benomen,.
Droevig en eenzaam slijt hij zijn voorheen
zoo actief leven, meestentijds in een leunstoel
voor het raam gezeten, waar hij het komen
en gaan der menschcn gadeslaat in de
overigens stille js-traat, Welke hij bewoont.
Koningin Withelmina heeft den minister,
die haar eens met zooveel toewijding diende,
niet vergeten in zijn afzondering. Niet
zelden geeft zij, Wanneer zij uitrijden gaat,
den palfrenier last, om voor den rijtoer het
stadskwartier te kiezen, waar de generaal
woont; zoodra het huis in zicht komt, rolt
het rijtuig zachter, jen ondier (het venster, waar
de zieke uitkijkt, wuift ide Koningin hem ieen
vriendelijken groet toe, Het laat zich denken,
welk een troost ideze attentie zijner Son
ver eine is voor Hen van zwaar leed be
zochten staatsman.
Dezer dagen deed Koningin WjLhelmina
in ieen fijne beweging van haar grootmoedig
vrouwelijk gevoel den ouden generaal weten,
dat zij op een bepaald uur zou voorbij
rijden vergezeld van prinses Juliana. En in
derdaad hield het rijtuig op 't afgesproken
uur stil onder de vensters zijner woning,
terwijl de Koningin het rechterhandje van
de prinses op en neer bewoog. De generaal
was zóó geroerd, dat hij zijn tranen niet
weerhouden kop,,.,.
Prins Hendrik. Z K. H. Prins Hendrik
is Zaterdag ten 4Y'2 ure per Staatsspoor in
de Residentie teruggekomen.
Het gezonde en frissdhe uiterlijk van den
Prins toonde, dat Hij geheel hersteld is
van den influenza-aanval welke Z, K. H, tien,
togen op het Loo hield.
Oproeping van landweerplichtlgen.
Bij openbare kennisgeving wondlen de
dienstplicht., die in 1905,1906,1908 en 1909,
bij de landweer zijn ingelijfd, opgeroepen
om dit jaar gedurende zes dagen in werke»
lijken dienst te worden gesteld tot het hou
den van oefeningen.
Van deze oproeping zijn uitgezonderd zij,
die tot de hospitaalsoldaten behooren,
Verschillende uitzonderingsbepalingen en
aanwijzingen, zoo omtrent de aanvragen om
vergunning buiten de kazerne te overnachten
en in eigen voeding te voorzien (en het tijdig
verzoeken van geldelijke vergoeding voor het
in behoeftige omstandigheden achterblijvend'
gezin zijn in de publicatie opgenomen.
Mede komen daarin voor de plaatsen, dag
en uren, voor de verzameling bepaald,
Bakkerswet. Het weekblad «Da Vader
lander" verneemt, dat de Bakkerswet in de
Tweede Kamer zelfs door besliste voorstan-
suizen nog van het geraas, dat het volk maak
te, terwijl het vroeg dat men de goden
zou tevreden stellen, met versch vleesch
te geven aan luipaarden en tijgers, en dat
men de porties brood grooter moest maken
voor de levenden, door het getal monden te
verminderen."
„Moeten dan de goden tevreden gesteld
worden, doordat wij het bloed der Christe
nen vergieten?" vroeg Maximinus,
„Ja, edele keizer, want vier uren geleden
heeft de pest hare intrede in Rome gedaan,
en [de behendige, u zeer toegenegen dienaar
Felex, die hier tegenwoordig is, heeft be
vel gegeven aan de soldaten van het legi
oen, aan het volk te zeggen, tot het aan
de misdaden fd'er Christenen te wijten is,
dat Rome deze nieuwe ramp is overko
men." I
Met een glimlach op het gelaat bedankte
de reus Maximinus zijn secretaris voor diens
ijver, die dan ook een als bedeesde schelm,
zijne oogen zedig naar den grond sloeg', als
schaamde hij zich over den lof zijns mees
ters."
„En wat hebt gij met Zeno aangevan
gen?" vroeg de keizer.
„Helaas I heer", antwoordde Tigris,
„Zeno is nog in volle gezondheid, en dit
is juist de oorzaak van mijne wanhoop.
In enkele uren zal ik nu het vertrouwen
moeten verliezen, dat ik nu een maand lang
meende verdiend te hebben,"
(IKonit ïeryolfdj..
