errning.
Mient.
en.
E. Eath. Nieuws- est Advertentieblad
voor Noord-Holland.
S.J.
peering
oseph",
üïs
lüStOfftL
fi OP MAAI.
1-2.
feuilleton.
Rome."
ar ij.
hoeden»
No. 21
Woensdag 16 Maart 1910.
j LE.
!s 8 uur,
Ie 1 ooveres van Astaroht
in
soorten.
^leo, Groepen,
[elaars, Kerk-
iz enz.
Schotels,
Lste H. Communie"
it voerdeel van velen.
4"' Jaargang
Verschijnt Woensdag en Zaterdag.
!D in het
a 406
edstrast,
der K. S. A.
irteering bij zéér
m
artikelen.
conditiën,
i sorteermg.
[AAG.
>EN, ROUW-
TAPIJTEN,
iPERWERK,
ijke prijzen.
AR,
ïctie
ren.
ÏAJS,
LKXAAR.
Herijk
Ite ad Joseph.
A NEUTRAAL.
Be zweep van Troelstra.
V OntzettendI Wat een ellende en zonde!
BUITENLAND.
|va,ii
ONS
BLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
160 et. per 3 maanden franco huis90 ct. met geïllustreerd
(Zondagsblad. Te betalen in het begin van ieder kwartaal.
(Afzonderlijke nummers van de oourant3 cent.
(Van het Zondagsblad5 oent.
Uitgave van de Naaml. Vennootechap „One Blad".
BUBEAUBresdstraat 45, tegenover de B. E. Eerk, te Alkmaar.
Telefoon No. 433.
ADVERTENTIËN:
Van 15 regels 80 eeit
Elke regel meer
Reclames per regel15 a
Kleine advertenties van 130 woorden, bij vooruitbet. 25 a
n M
ndere liefdadige
erste aanvrage zonder
Zij die zich tegen 1 April
op ONS BLAD wenschen te
tbonneeren, ontvangen de tot dien
datum verschijnende nummers gratis,
lolt geldt ook voor het Zondagsblad.
mor apothekers goud- en zilversmids-
fjewicht en verdere gewichtenbestemd
\m fijnere wegingen van 1 gram en
daarboven, op Donderdag, Maandag en
Dinsdag a.s. van 91/,12 en van 1—-
M/j uur, in het kantoor van den markt
meester der Graanmarkt, aan het Luttik-
Pudorp te Alkmaar.
Het oude Testament verhaalt ons,
hoe Jozef van Egypte door den koning
Pharao werd uitverkoren om het graan
de schuren te verzamelen en te be
varen, en, toen het volk om voedsel
Qeekte, verwees hij het naar Jozef,
ggendeIte ad Joseph (Gaat tot Jozef.)
Ook thans roept de H. Kerk hare
eloovigen toe: „Gaat tot Jozef," „wend
tot den bruidegom der onbevlekte
agd Maria en den voedstervader van
tójn eenigen Zoon."
De eerbied, de kinderlijke liefde, de
riendschap, welke Christus aan den
I. Jozef, als een zoon aan zijn vader,
lier op aarde bewezen heeft, zal Hij
tem in de hemelsehe woonstede niet
atzeggen, maar eerder verhoogen en
voltooien.
Toen in 1870 de H. Kerk in zwaren
rijd was met de machten der wereld,
epen de geloovigen den H. Jozef aan
uet vertrouwen. Naarmate de gruwe
lijke oorlog der Kerk van Christus aan-
iaan, al verder om zich greep en in
evigheid toenam, vermeerderde de
devotie tot St. Jozef en op 8 Dee. 1870,
"en feestdag der Onbevlekte Ontvangenis
jjner Bruid, schonk Paus Pius IX zijne
edkeuring aan de vele en vrome
erlangens en liet bij in zijne 3 patri
archale Basilieken onder de H. Mis een
ekreet afkondigen, waardoor de H. Jozef
chtig werd verklaard tot „Patroon
jar Katholieke Kerk."
Laten wij dan, beantwoordende aan
vrome bedoeling des Pausen en aan
Ie inspraken van ons eigen hart, op
;pen feestdag Zaterdag a.s. (19 Maart)
onze toevlucht nemen tot den H. Jozef;
laten wij inzonderheid de meer dan
ooit bedreigde H. Kerk aan zijne be
herming met onbegrensd vertrouwen
nbeyelen, laten wij bij hem troost
bijstand zoeken te midden van al
jze zoo tijdelijke als geestelijke nooden,
toch dien wij als onzen Beschermer
ICHIEDKUNDIQ VERHAAL UIT, HET
MIDDEN DER DERDE EEUW,
:9'J door E. S. VAN LUIK
Paus vertelde hetgeen hij bij Zeno ver
ten had en voegde er bij, terwijl hij
beide dochters aanzag:
„Het 'gebed is almachtig, want aan de
;e verzuchtingen, die de twee engelen
dit huis aanhoudend ten Hemel opzen
hebt gij het te danken, ontsnapt te
aan de uitgezonden sluipmoordenaars
Maximinus. Gebed en vertrouwen dus,
kunnen wij alles in Hem, die ons
sterkt."
„Het spijt mij, dat Zeno dezen avond
gekomen is", sprak Spuriüs,' geheel be-
jd, „morgen zal het te. laat zijn. Maar
taan! 'eendracht maakt macht: ik beschik
over vijf mannen, waarop ik kan reke-
Zeno jhieeft er ook zooveel, en tien
^beraden mannen kunnen wel een dolk-
't tegenhouden."
„Ach vader!" riep de vijftienjarigte
Wda, „vergeet toch niet, dat hij, die met
zwaard slaat, door het zwaard zal ver
Laat ons liever gewapend blijven met
en onderwerping. De Goddelijke Ver-
:r wilde niet, dat Petrus het zwaard
F! Hij liet zich als **n lam ter slacht
vereeren op aarde, zal zich mede als
onzen machtigen Voorspreker in den
hemel toonen.
„Ite ad Joseph", Gaat tot Jozef.
„Neutraal" wie kent dat woord
tegenwoordig niet Geen courant krijgt
men tegenwoordig in handen of men leest
over neutraal onderwijs, neutrale onder
wijzers, neutraliteits-moties, enz. enz.
Maar wat dat woord nu eigenlijk be-
teekent? Ja dat weten niet velen.
Een voorbeeld uit vele
Te dezer stede is gevestigd eeneAf-
deeling van den Ned. Bond van Arbei
ders en arbeidsters in het Bakkers-,
Chocolade- en Suikerbewerkingbedrijf,
eene vereeniging, die z.g. neutraal is,
de voorzitter heeft meermalen pogingen
gedaan ook de christelijke bakkersge-
zeilen tot zich te trekken, want
de vereeniging was strikt neutraal.
Wie het gelooven wilWij niet, wij
heeten dat liegen. Wie „De Bode" van
5 Maart, het orgaan van die neutrale
bakkers, inziet en leest, zal het met
ons eens zijn, dat al die voorgevende
neutraliteit een grove leugen is. En
dat de voorzitter of niet weet wat
„neutraalis (afijn dat is hem dan niet
kwalijk te nemen, de schoolmannen
weten het niet eens) öf hij geeft zijne
vereeniging uit voor wat ze niet is (en
dat is boerenbedrog.)
Intusschen blijkt uit „De Bode" van
5 Maart, dat die Alg. Ned. Bond niet
de plaats is voor katholieke arbeiders
(sters) in het Bakkers-, Chocalade- en
Suikerbewerkersbedrijf. Er is in onze
gemeente onlangs eene vereeniging voor
Christelijke Bakkersgezellen opgericht,
daar hooren ze thuis.
„Principieel" zij de leuze, „neutrali
teit" is een wassen neus.
Mevrouw Roland Holst is nog steeds
bezig de socialistische Kamerfractie te
bestoken. Mr. Troelstra antwoord haar
natuurlijk, 't is een gekyf over en
weer, dat 't verschrikkelijk is; ver
wijten, schelden, enz. is de leuze, 't Slot
is: de heer Troelstra komt ongedeerd
uit den strijd. Hij kent zijn „bewuste"
arbeiders.
Mevr. Roland Holst vindt nu maar,
dat Troelstra veel te goede maatjes is
met de liberalen en Vrijzinnig-Demo
craten, maar Mr. Troelstra antwoordt
haar, dat hij met die groepen wel wat
kan uithalen.
Hij betoogt, dat onder de vrijzinnigen
heel wat materiaal voor het socialisme
zit.
bank leiden, zonder te klagen. En is Hij
niet het voorbeeld, dat wij moeten volgen?
Of willen wij aan het geluk vaarwel zeggen;
dat Hij heeft bestemd voor allen, die na
Hem zijn kruis dragen.
„Ja, mijn kind, gij hebt gelijk", ant
woord de Spurius, „wapenen wij ons met
geloof en onderwerping; dat hebben wij
noodigvooral met een vurig gebed, en de
pogingen onzer vijanden zullen verijdeld wor
den. Maar, Seconda, als wij verplicht zijn,
in alle voorvallen ons aan de beschikkingen
van God te onderwerpen en de hulp van
hierboven in te roepen, is het ons toch niet
verboden, van eene geoorloofde verdediging
gebruik te maken, en nieuwe misdaden te
sparen aan die ongelukkigen, door ze wat
minder stout te maken in het geven van
dolksteken aan onschuldigen."
„Maar, Vader, als gij ze idoodt, zendt gij ze
recht de hel in."
„O, edele dame", riep kapitein Miniatus
al lachende uit, „een beetje vroeger of een
beetje later is toch hetzelfde; de duivel is
toch zeker van zijne prooi."
„Mijnheer," antwoordde de jonge doch
ter,t erwijl zij hare oogien neersloeg, „de
barmhartigheid is de eerste eigenschap van
den goeden God".
„Mijn kind", zei Spurius, „wij ver
dedigen slechts cms eigen leven en niets
meer. Als het mogelijk ware aan onze vij
anden te ontsnappen, zonder den doodelij-
ken jsjtoot t» geven, of hen te kwetsen,
dan wilden wfj er tns wel veer wachten,
Dat is juist. Aan dis zijde ban hij
nog heel wat winnen, bij Christelijke
arbeiders heeft hij nog niet veel succes
gehad. Laat de koetsier Troelstra zijn
zweep maar klappen boven de linker
zijde, dat helpt. Hij beeft ze meermalen
voor zijn wagen gespannen en is zoo
met zijn vrachtje de Kamer binnenge
reden.
De vorige week werd er te Berlijn
eene nachtelijke bijeenkomst gehouden
waarin gesproken werd over de sociale
positie der actrices (dames, die aan
het tooneel werken.)
Wat uit het verslag dezer vergade
ring blijkt is meer dan verschrikkelijk.
Aan den corresp. van het Hbld. ont-
leenen wy het volgende:
Een der sprekers, Gustav Richelt
van het Lessing-theater, zeide o.m
„De actrices moeten zelve de cos
tumes betalen - de niet historische -
„het publiek wil mooie costuums
„zien. En daar het loon gering is,
moeten de kunstenaressen een min
der eerbare bijbetrekking hébben.
Is dit niet ontzettend
In ons land is de toestand, gelijk de
corresp. te verstaan geeft, niet beter.
Blijkt uit deze mededeeling niet, dat
het schouwburg milieu allergevaarlijkst
is? Endat wat zulke menschen
te genieten geven al evenzeer gevaar
lijk is.
Een betreurde doode.
Zelden hebben de inwonen eener etad
met xulke oprechte deelneming den lijkbaar
gevolgd van hunnen bnrgemeeiter, ala de
inwonen van Weenen het ]Qk van Dr. Karl
Lneger, die algemeen was bemind om «ija
perioon en om ijjne daden. Reede in 1875
begon hQ ala lid van den gemeenteraad op
bescheiden maar atellige wijie den atrgd
tegen de miaatanden der familieregeling en
apoedig wiat hg vele nobele hoogstaande
personen met dezelfde gedachten te bezielen
vijfmalen achtereen koos de gemeenteraad
hem tot burgemeester, maar op raad van
den liberalen minister Graaf Badeni verwierp
de keizer die keuze, onder groote protezten
van den kant der bevolking, zoodat de
regeericg in 1897 xgne keuze niet meer kon
tegenhouden.
Hoezeer deze katholieke man met xyne
edele karaktereigenschappen algemeene waar
deering voor xgn arbeid heeft gevonden,
toonde de houding der Weenzche bevolking
tydena de ziekte van hnnnen bijna blinden
burgervader, en den hervormer bunüeretad.
Onder Lnegeris burgemeeiteracbap kwamen
de volgende voorname hervormingen en ver-
beteringen tot standde particuliere gas- en
onze handen met ihun (bloed te bevlekken,"
Seconda zou wel hebben willen antwoor
den, Want zij was nog niet overtuigd; maar
de eerheid, dien zij voor haar vader haid,
deed haar zwijgen; zij liep naar Rufina en
zeide haar al zuchtende:
„Ach! Rufina, wat schoone gelegen,
heid verliezen wij alweer."
Als Jesus verlangt, dat wij nog wat
wachten", antwoordde Rufina, „dan moeten
wij ons onderwerpen, Seconda."
O, Wa,tis het leven hard zonder Hem
„Laat ons hopen, dat het keizerlijk
edict, waarvan men nu spreekt, ons niet
langer zal laten wachten."
Deze korte samenspraak tusschen de twee
zusters was door niemand der omstanders
gehoord, en dit is de reden, waarom de
laatste jwoorden van Rufina onopgemerkt
bleven. Martelaar te zijn is voorzeker een
groot geluk; de eeuwige vereeniging met
J. C. is het allerzaligst genot: maar een
vervolgingsedict verlangen, om tot die glo
rie te geraken, dit is zooveel, als wikte
men een edel doel bereiken door onge
oorloofde middelen, en dit is voorzeker af
te keuren. Doch Rufina en Seconda hedden
geene theologische studiën gemaakt. Zij ken
den slechts één verlangen: Jezus Christus
te bezitten en verzekerd tejzfjnj Hem nooit
meer te kunnen verliezen. De harten dezer
twee maagden waren ongerust, zoolang zij
niet met Hem vereenigd waren. Hoewel nog
jong, scheen die scheiding haar veel te
lang, ajj verlangden beide* het teven door
electriciteltswerken kwamen aan de gemeente,
een geheel nieuwe waterleiding werd aange
legd, alsmbde werd een algemeene apaarkai
voor het volk opgericht; vele misbruiken
bande hy nit de gemeente-administratiezijn
zorg voor de oude gemeenteiyke arbeiders
gaf hun een ouderdom»- en invaliditeits
pensioen, terwyi de salarissen der onder*
wyzers en gemeenteiyke ambtenaren werden
verhoogd.
Voor de werkeloozen werd een arbeids
beurs in het leven geroepen en de stedeiyke
armen hebben zyne verzorging niet gemist.
Z\jne geboortestad met bare inwoners had
Dr. Lueger lief en hg spaarde xyn zieke
lichaam geen inspanning om op godsdienstig
en tydeiyk gebied Weenen te doen herleven,
het oude vnnzige stadsgedeelte veranderend
in prachtige parken en zyn liefde voor de
jeugd deed hem niet alleen voor hare zed6-
ïyke belangen vele inrichtingen oprichten en
onderhouden, maar voor hare gezondheid gaf
hg Weenen meer openbare speeltuinen als
geen stad in Europa nog bezit. Door zijn
onnitputteiyke arbeidskracht en onverflsuwden
Ijver is Weenen een der schoonste wereld
steden geworden.
Men zon verwachten, dat deze groote
katholieke volkeman ten minste met een
loffelijke vermelding zon worden genoemd
door menschen, die immer den mond vol
hebben over de belangen van den arbeider,
maBr dan rekent men buiten den waard.
Het socialistisch hoofdorgaan >Het Volk»,
dat nog onlangs zQn partQgenooten vóórpre
dikte toch wat meer verantwoordelijkheid»
gevoel te hebben, en dat xynen Duitschen
leider Bebel prees, omdat hg gedurende rijn
loopbaan geen middelen heeft ongebruikt
gelaten, als ze maar dienstig waren voor zyn
doel, teekent den pas ontslapen Weenschen
burgemeester als een izedefijk minderwaar
dige», als >een eerzucht duikelaar» en »eer-
zuchtigen bedrieger».
Groote mannen, die door hunne daden
aan hnn volk biyvende vooruitgang hebben
geschonken, moeten niet erkend worden, als
zy te midden van hnn arbeidzaam leven den
Obriztus hebben gediend en op hnn doodsbed
bet kruis van hunnen Verlosser in de handen
dragendat is dan hun fout.
Maar dankbaarder is de bevolking van
zyne eigene stad, daar niet alleen van alle
openbare gebouwen, maar zoo goed als van
alle particuliere hulzen de rouwvlag uithangt,
terwijl bet ïyk van hunnen weldoener en
vader boven aarde staat, totdat het volgens
schatting der politie met een deelnemende
stoet van een millioen ten grave zal worden
gedragen dankbaarder is ook het stadsbestuur,
dat niet alleen zyn standbeeld wil oprichten
voor het stadshuis, waar by zoovele jaren
heeft gearbeid, maar ook xyn onsterflyken
naam wil verbinden aan een der hoofdstraten
en aan de nieuwe Donaubrug.
Moge God als belooning voor zijn ver
dienstelijk leven aan zyne ziel de eenwige
den marteldood te verkorten.
Intusschen waren allen druk bezig hunne
raadgevingen ten beste te geven, Wat er
moest gedaan worden, otn te ontsnappen
aan den dolk van Tigris en zijne mede
helpers. Spurius wilde va|n zijn huis een
citadel maken, waar zich Zeno en Faustus
met hunne slaven zouden verzamelen. Ama-
tus wilde de aanhangers van Alexander Se-
verus in de stad bijeenbrengen en een ge
vecht op leven en dood beginnen. Lucius
wilde wel iedereen helpen, op voorwaarde,
dat hij alleen zou te doen hebben met
Tigris. Miniatus luisterde in stilte en zei
niets.
„Mijne kinderen," sprak de Paus, „ik
geloof, dat gij op deze wijze het gevaar
te gemoet loopt, in plaats van het te vluch
ten. Wanneer g|ij, heer Spurius, hier man
nen verzamelt, dan trekt gij de aandacht
uwer vijanden op uw huis; en, hoe krach
tig ook uwte verdediging zij, zult gij toch
onder hun overmacht moeten bezwijken, en
door uwen val bezwijkt ook geheel uwe
familie. Daarom geef ik u den raad, om
u niet in het openbaar te verdedigen. En
wat betreft de aanhangers van Alexander
te verzamelen, geloof ik, dat er meer stout
moedigheid dan wijsheid in gelegen is. De
mannen, die moed genoeg hebben u te vol
gen in die onderneming, zijh weinig in
getal en gij moet zeer zeker het onderspit
delven. Bovendien, mijn zoon, het is niet
meer zijn leven verdedigen, ais men zoo
handelt, maar h»t sou zjjn «sus slachting aan
rust schenken en aan zyn strydende kerk
op aarde vele mannen, even edel, recht
vaardig en weldoenend als Dr. Karl Lueger
voor Weenen is geweest.
R. I. P.
G.
FRANKRIJK.
Een groot schandaal
heeft Frankrijk in beroering gebracht. De
liquidate» Duez heeft door verschillende
middelen zich bet geld der congegraties toe-
geëindigd. De verdnisteringen zullen waar-
schijniyk tien millioen badragen. Een jaar
geleden reeds bemerkte men, dat zyn beheer
niet in orde was, by werd toen vriendeiyk
uitgenoodïgd, zeer vriendelijk zelfs, zyn ont
slag te nemen, hetwelk by deed en waarin
hy gezondheidsredenen aanvoerde. De recht
bank gaf toen 3 maanden tyd om zyne reke
ning en verantwoording te doen, doeh hy
bleef tot heden in gebreke.
Waar dat geld, toebehoorend aan klooster
order, ie gebleven, zynedele heeft het ver
speeld met benrsspeculaties. De Senaatscom
missie spreekt 6r schande over dat 148
liquidaties aan drie ambtenaren werden toe
vertrouwd.
Men verwacht dat meerdere arrestatie*
zullen volgen, 't is één groote kliek in de
hooge ambtenaarewereld.
Waldeck Rousseau heeft het volk wy»
gemaakt, dat er een milliard francs zon
komen nit de kaszen der kloosters, die men
zon kunnen gebruiken voor het algemeen
belang. En dat geld dient nn om de zakken
van eerlooze ambtenaren te vallen,
Gestolen goed gedijt niet i
zegt het Frensche blad de Ganlois, de ont
binding der orden en de plundering der
kassen heeft al heel wat onheil na zich
gesleept en het moreele credlet van den
Staat is er waariyk niet van gediend.
't Iz te wenschen, dat dit schandaal voor
de regeering, vlak voor de algemeene ver
kiezingen
een etrop
is waarin *y blijft hangen en dat het Fran-
sche volk nu eens gaat inzien, dat *y nog
erger dan aan de heidenen is overgeleverd.
De zaak kwam in de kamer ter sprake.
Maar de regeeriug zeide Maandag, dat Duez
is aangesteld op verzoek van baar voorgan-
■ter. Zy verschuilt zich dus achter anderen.
't Einde der debatten is er echter nog
niet, maar zal wel weinig opleveren, 't ii
toch één kliek. Zondag vond de justitie
by eene huiszoeking by Due* brieven van
meer dan 150 personen politici en jonrna*
lieten. De jnlste namen zyn door pseudo
niemen aangeduid en Daex wil ze niet noe
men. Namen of niet, 't blijkt, dat de Dusz»
affaire één groote knoeiboel is.
richtten onder uwe medeburgers, en dit zou
eene groote verantwoordelijkheid voor God
ojp u laden. Dus, terwijl ik uwe goede mee
ning, uwen moed en opoffering allen lof
geef, dien zij verdienen, veroordeel ik uwe
manier van handelen als strijdig met de
wijsheid en den godsdienst. En wat u be
treft, Lucius, voor het vuur, dat uw hart ver
teert, is een grooter, luisterrijker gevecht
weggelegd; denk er ook aan, dat hij, dia
het gevaar bemint, in het gevaar zal omko
men. Als Zeno mv gast zal zijn, heer Spurius,
en Üe zendelingen van Maximinus vragen u
zijn leven, dan verdedig hemmaar herinner
1 u steeds, dat in den tijd, waarin wij nu
leven, het gebed een wapen bij uitnemend
heid is tegen de vijanden, die ons aanval
len. Wiesnd uwe blikken naar den heiligen;
berg; van daar moet u de hulp komen."
l,,Hieilige Vader," zei Spurius, „het is Waar,
wij hebben als dwazen gesproken; spreek
gij tot ons en zeg, wat ons te doen staat;
Want om die zaak goed te beoordeeten;
hebt gij de wijsheid, de ondervinding en
de (hulp 'van Hem, die de weg, ide waarheid
en het leven is."
(Wendt vervolgd).
