R. Kath. Nieuws- en Advertentieblad
voor Moox»«l-ISolla.iid.
Een gedichtje vol waarheid.
No. 89.
Woensdag 9 November 1910.
4"® Jaargang
FEUILLETON.
Een nieuw feuilleton.
Juliaan en Juliane,
Juliaan en Juliane.
ONS
BLAD.
ABONNEMENTSPRIJS t
60 ct. per 3 maanden franco hou; 90 et. met geïllustreerd
Zondagsblad. Te betalen in het begin van ieder kwartaal.
Afeonderljjke nummers ven de courant 3 cent,
Tan het Zondagsblad5 cent.
Verschijnt Woensdag en Saterdag.
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Ons Blad".
5ÏÏBB&ÏÏ: Breedetrsat 12, tegenover de B. S. Berk, te Alkmaar.
Telefoon No. 483.
ADVERTENTIËNt
Y&n 1—5 regels 1 80
Elke regel meerI a
Reclames per regel i 15
Kleine advertenties van 130 woorden, bij vooruitbet. 25
In dit nummer vangen wij aan met
een nieuw feuilleton, getiteld
De naam der schrijfster waarborgt
ons, dat de novelle zeker wel in den
smaak zal vallen van onze lezers en
vooral van onze lezeressen. Zij is zeer
boeiend geschreven, de inhoud is hoogst
leerzaam en geeft een kijkje in het
tedendaagsch leven, Gelijk wij zoo vaak
zien, zoo toont de inhoud van dit
feuilleton aan, dat een leven, gevoerd
ver boven zijn stand, tengevolge heeft,
dat men later voor de grootste teleur
stellingen komt te staan. Moge deze
moraal den lezers duidelijk worden.
Toen Grootvader Grootmoeder vrijde,
Toen Grootvader Grootmoeder vrijde
Toen waren het andere tijden
Toen leefde men rustig en vrij
Toen werd er veel kalmer genoten,
Door kleinen zoowel als door grooten
Men leefde gelukkig en blij.
Toen Grootvader Grootmoeder vrijde,
Een zalige toekomst verbeidden
Vol heerlijk en zonnig geluk.
Toen leefden z(j slechts voor elkander,
Begeerden ook nimmer een ander
En kenden geen zorgen of druk
Het was, of in vroegere jaren
De menschen veel ernstiger waren,
Het huwelijk bood betere kans
Het was of de huiselijke vrede
Veel weliger bloeide dan heden,
En hooger geschat werd dan thans
Die viiend'iyke ouden van dagen,
Wie hoort hen niet gaarne gewagen
Van cl' ouden, gelukkigen tijd
Het scheen, dat die vroegere jaren
Toch heel wat poëtischer waren
En meer aan de liefde gewijd
(De Drie Meren)
Gees 461/, maar 84", millieen.
Het sociaal-democratisch Kamerlid
Duys schrjjft
Wij allen weten nog maar al te goed
op welk een schandelijke w|jze de vrij
zinnige partijen hun bezuinigingsleuze
op militaire uitgaven hebben geschon
den. Zóó erg zelfs, dat het aan leden
van de eigen regeeringsmeerderdeid ten
slotte toch al te bar werd en zij mede
deze schenners van eigen stembusbe
loften naar huis zonden.
Het is het gewone bedriegel|jke spel
„n, imui j.ri_ui, M
cenc novelle
IX)OR MATHILDE.
I.
Geen aardiger, geen liever, geen opmer
kenswaardiger kinderpaar werd in het stadje
Breukvliet gevonden dan de twee pleeg
kinderen van den ouden heer en mevrouw
Miollet, de eerste rustend ontvanger, bei
den bewoners van een keurig net land
huis, «ven buiten de stad gelegen,
,t Was een fraaie, sneeuwwitte woning,
en door die witheid en ook omdat ze zich op
ten hoogte tegenover de voornaamste stads
poort bevond, reeds van verre zichtbaar.
Die hoogte was aan weerszijden met kreu
pelhout begroeid; in het midden vanaf Je
hooge stoep van het woonhuis, daalde een
glad geschoren grasperk tot aan den groo
ten weg neder; achter het hoofdgebouw
stonden vele en hooge hoornen, meest eiken
en beuken, dit was het zoogenaamde bosch
dóór een niet grooten, maar met de meeste
,zotg onderhouden tuin, gescheiden van de
rilla, of zooals mijnheer Miolet het noem
de, tot ergernis zijner goede vrouw, van
„Rarekiek".
En toch, 't huis had wel iets zonderlings
aan zich; de thleer Miollet was in niets
als een gewoon mensch (altijd volgens zij
der heeren liberalen en vrijzinnig-de
mocraten.
Nauwelijks zijn zij in de oppositie,
en gaat het tegen de klerikalen, of zij
spelen de vermoorde onschuld, bl ken
van liefde voor bezuiniging enz., doch
zelf aan het roer maken zij het min
stens even bont.
Men vergete niet dat het ministerie-
De Meester, voortgekomen uit een
stembus-overwinning, onder de leuze
.bezuiniging op militaire uitgaven" een
zelfde soort marineplan ontvouwde on
der minister Cohen Stuart als thans de
heer Wentholt, evenwel met dit ver
schil, dat dit vrijzinnige „bezuinigings
plan" (sic!) ons land niet 46'/j millioen
zou hebben gekost, maar vier en tachtig
en een half millioeu 1
Men kan dit alles vinden in de door
het vrijzinnige ministerie De Meester
ingediende Marine begrooting voor 1907.
En het mooiste van alles is, dat deze
liberale minister in 1909 bij de toelich
ting dozer begrooting nog verklaarde,
dat voor dat peulschilletje van 84
millioen nog maar een zeemacht kan
worden verkregen „die voor de ver
vulling van haar taak als een minimum
kan gelden, en welker aanschaffing,
onderhoud en bemanning niet gaan
boven de draagkracht der natie"
84millioen niet boven de draag
kracht der natie wanneer eon vrijzinnig
ministerie dit aanvraagt, 461/, millioen
een schandaalwanneer een klerikaal
ministerie daarmede komt aanzetten
Bet recht der werkelijkheid,
De „Limb. Koerier" stelde de vraag,
of minister Taliïia, wanneer hij de re
geling van den arbeidsduur in de Bak
kerswet zal opnemen, rekening zal
houden met de belangen van het klein
bedrijf.
Zie, daar is een bakkertje met een
of twee knechts.
Hij werkt van de vier-en-twintig
uren er zestien.
En h|j maakt een sober winstje
waarvan hij met zijn gezin precies
rondkomen kan.
Het is vrij zeker, dat de knechts
van dezen bakker ook veel te lang
werken.
En niemand zal ontkennen, dat het
goed zou z|jn indien de bakker niet
langer dan een uur of tien werkte en
liet werken.
Maai' stel, dat de wet dezen arbeids
tijd van tien uur nu plots ging voor
schrijven.
Als die bakker boekhoudt, dan zal
hij gaan rekenen.
En zien of zijn verdiensten het aan-
ne vrouw). Jaren geleden, toen zijn eenige
zoon het ouderlijke huis verlaten had om
zich aan God te wijden en als missionaris
het Evangelie in andere werelddeel en te
verkondigen, en de eenige dochter, na een
lang ziekbed, in den bloei harer jaren kalm
en zacht ontslapen was, vond de oude heer
het in zijn witte woning ai te stil.
DriC of vier jaren lang Was hij als 't ware
bezeten door een hartstocht, die hem tot
bouwen aandreef. Dan werd weer deze vleu
gel tot aan den grond toe afgebroken,
dan aan gene zijde van 't huis een warande
opgetrokken, of het dak met een hoog ter
ras versierd; zijne vrouw en de eenvou
dig lieve villa weiden de offers van dezen
hartstocht.
De eerste, daar zij, zoolang al die werklie
den over den vloer gingen, er niet aan den
ken kon haar liefste droomen van een net,
zindelijk tehuis te verwezenlijken, endaar-
door menig onaangenaam uur doorbracht de
tweede daar zij, toen die liefhebberij plaats,
maakte voor een andere, half voltooid bleef
staan, een wonderlijk mengelmoes tonnen
de van alle mogelijke bouwstijlen.
Wat den ihjeer Miollet van zijn houw-
hartstocht genas, was juist de aankomst der
twee lieve kindertjes, van wie wij reeds
begonnen te spreken.
Juliaan en Juliana de Werve waren kin
deren van mevrouw MioMets jongste zus
ter, weduwe van een Indisch officier, beide
ouders waren vroeg gestorven, vier jaren
telden de tweelingen pas, toen de door
stellen van een of twee nieuwe knechts
kunnen dragen.
Hoogstwaarschijnlijk komt hij dan tot
het besluit, dat er voor hem enkele
honderden guldens per jaar zouden over
blijven, indien bij meer werkkrachten
betalen moest.
Het zou de ondergang zijner bak
kerij zijn.
Nu vreezen wij maar, dat men bij
het ontwerpen eener regeling van den
arbeidsduur te weinig rekening houden
zal met de belangen van het kleinbe
drijf.
Omdat er in de Kamer tien leden
hebben gepleit voor het grootbedrijf
tegen een voor de kleinindustrie.
Wij voor ons kunnen den overmati-
gen arbeidstijd niet verdedigen, en wil
len dat ook niet.
Maar w|j moeten ons zoo krachtig
mogelijk verzetten tegen een te ruw
ingrijpen in de belangen van het klein
bedrijf, dat aan zoovele eerlijke werkers
een sober stuk brood levert.
HlJiTENLANP.
FRANKRIJK.
Stakingswetten.
De „Stand." driestart:
In Frankrijk zal men nu Stakingswetten
krijgen van den socialist Briand. Zelfs heet
't dat Millerand alleen met het oog op deze
komende wetten zich heelt teruggetrokken,
en natuurlijk Viviani met hem.
In verband hiermede is het opmerke
lijk, dat ook hier te lande de socialisten
met 'de Stakingswetten -verzoend schijnen.
Althans, men hoort er nooit meer van Alle
verzet ertegen schijnt te zijn opgegeven.
En de eisch, die vroeger zoo hoog klonk,
dat ze hoe eer hoe beter moesten worden
ingetrokken, heeft blijkbaar afgedaan.
Is dit een nieuwe vrucht van het Reform
socialisme, dan lean men met die vrucht
zijn ingenomen. De vroegere opzet om ten
bate van partijbelangen de nationale levens
beweging stil te zetten, was dan ook al
te ongerijmd.
>Het Volk» gelieve hiervan nota te
nemen.
Volgens het vakblad van het spoorweg-
syndicaat zijn bij de jongste spoorwegst-a
king niet minder dan 3500 werklieden dooi'
de directie der spoorweg-maatschappijen ont
slagen.
Daar zijn het aantal ontslagenen in 1903
niets bij en in Frankrijk regeert men bij de
gratie der socialistenHoe kan dat?
BELGIE.
Vermindering van het alcohol gebruik.
Een merkwaardig feit, dat door de be
groofing' openbaar wordt, is de gesta
dige vermindering van het alcoholgebruik,
dat 't vorig jaar 5.50 liter per hoofd be
zoovele slagen neergedrukte moeder uit Ja
va komende, hen in de „Rarekiek" bracht,
om 'kort daarna te stervenvan dat oogen-
af was het daarbinnen veranderd.
Juliaan en Juliane, hoe jong zij ook wa
ren, genazen hun ouden oom geheel van zijn
bouwmanie en leerden hun tante weer lang
zamerhand belangstellen in het leven, en hoe
kon 't ook anders?
in welk 'huis, hoe ledig en verlaten het
voorheen ook kon zijn, zoude geen zon van
geluk opgaan, wanneer twee engelen als
Jules en Liane zooals men hen bij voor
keur noemde, of ook wel bij verkorting Ju.
Liana daar hun intrek namen?
Hce zou men nog belangstelling kunnen
Voelen voor architectenplannen en ruwe,
stomme steenen, als twee blonde kinderkop
jes ieder oögfenbïik nu eens bij die deur, dan
weer door' dat venstér naar buiten gluur
den?
Hoe Was'het mogelijk aan geluk, zonne
schijn, liefde van een goeden, almachtige»
God te twijfelen, wanneer twee paar oogen,
blauw a'ls vergcet-mij-nietjes uit het gras
opduikend, op het vermagerde, afgematte
gelaat der kinderlooze moeder staalden en
twee mondjes, frisch als rozenknopjes,'haar.
toelispclden: „Tante och toe, tantelief! ga
met ons meè naar buiten, 't is daar zoo
mooi."
Het was nu juist tien jaren geleden, dat
de tweelingen 't stille huis tot een paradijs
hadden gemaakt, toen mevrouw Miollet, met
-haar man en haar zoo juist uit Amerika
droeg, en thans 5.16 liter/Als men daarmee
vergelijkt, het gemiddeld cijfer over de ja
ren 1890—95, toen het verbruik ruiin 10
liter .was, kan gerust van goeden vooruit
gang worden gesproken.
De cijfers toonen duidelijk, dat steiselma-
tige drankbestrijding succes oplevert.
Weer iets voor >het Volk» om uit
te knippen.
Van Belg'ië's toenemende welvaart ge
tuigt ook het verslag der „Postspaarbank"
de Caisse générale d'Epargne.
Einde 1909 waren in omloop bijna
2.710.000 boekjes, met bijna 895.000.000 frs.
inleg. Staatsschuldboekjes waren afgegeven
fot «en bedrag van 501 millioen frs. waarvan
310 millioen frs. aan particulieren, (124.348
boekjes.)
Dat is in een Katholiek land jbéstuuid
door een Kath. vorst met Kath. ministers!
Waar blijven de heeren nu, die beweren,
dat in alle Kath. landen achteruitgang'valt
te constateeren?
De Brusselsche tentoonstelling
Maandag is de Brusselsche tentoonstelling
gesloten Het „H. v, A." wijdt een arti
kel aan deze gebeurtenis en zegt 0'.m.
„De blijvende gevolgen der tentoonstel
ling zijn natuurlijk alleen voor Brussel: zij
omvatten het verrijzen eener nieuwe stads
wijk, in de buurt van Solbosch ontstaan en
die meer en meer volbouwd geraakt; ook
het aanleggen van prachtige wegen, die zijn
aangelegd en die de eigenaars zullen aan
zetten meer en meer huizen te bouwen.
Hetzelfde verschijnesel dus als te Ant
werpen, na 1894' op het Zuid.
Daar denkt men echter voorloopig niet
aan. Vandaag gaan de gedachten alleen naar
de sluiting der groote foor. De lichten Wor
den uitgedraaid, de muzikanten gaan naar
huis, de poorten wonden gesloten.
Het is gedaan met de tentoonstelling van
Brussel."
PORTUGAL.
De gezegende >vrl]held».
Een vijftigtal paters Jezuieten zijn per
stoomschip uit Lissabon naar Holland ver
trokken, Dit waren, volgens de berichten
in de buitenlandsche bladen, slachtoffers der
vrijmetselaars-dictatuur. Geëscorteerd door
de politie werden zij als misdadigers
in rijtuigen naar het schip overgebracht,
terwijl het straatgespuis de. „b'.oem" en
da „helden" der revolutie hen uitgeleide
deed
Nog een staaltje van die
»gezegende vrijheid»
Uit Gibraltar wordt gemeld
„De bekende Portugeesche Pater Jezuiet
Machado, een 70-jarige grijsaard, door ge
heel Portugal bekend als „De Apostel" is
hier dezer dagen overleden, tengevolge van
de behandeling, van het gepeupel in Por
tugal ondervonden en de ontberingen die
teruggekeerden zieken zoon, onder de wa
randa zaten, die uitzicht gaf op het gras
perk.
Jules en Liane vervolgden daar eenige
fladderende vlinders tusschen de struiken en
het kreupelhout. Ze waren niet meer als tien
jaar te voren in gelijke witte jurkjes ge
kleed, het eene met roode, het andere met
blauwe strikjes versierd om ze te onder
scheiden;, maar toch viel hun sprekende ge
lijkenis nog altijd op. Liane's blonde lokken
vielen evenais de zijne in natuurlijke krul
len over hunne schouders; zijn gelaatskleur
was nog niet door den invloed der lucht
gebruind, zijn lippen hadden nog geen man-
neTijken trek, geen wonder dus dat de abbé
Miollet (zijn vader was van geboorte een
Belg en d ezoon had ook in België zijne
studies gemaakt) tot zijne moeder zeide:
„Ik zag nog nimmer zlilk een overeen
komst in alles; in elke beweging, in eiken
bek van het gelaat."
„Ja,, maar wat is die uiterlijke gelijke
nis hij die van hun karakter, hun neigin
gen, hun 'Wiênschen!" haastte zich de moe-
nier te antwoorden, want zij werd nooit zoo
welsprekend dan wanneer zij vari hare lie
velingen sprak.
De abbé glimlachte.
„Maar is dat wel zulk een groot geluk,
moeder?"
„Noemde ik het dan een geluk?"
„Neen, dat niet, maar u schijnt dit te
beschouwen als iets, waarop u trotsch kan
gaan, even trotsch als op, hup eigenaar
hij als gevangene in de artillerie.kazernes
heeft geleden."
SPANJE.
De Spaansche senaat heeft het wetscmt.
werp op de congregaties aangenomen Dit
.wetsontwerp, liet hangslot- of grendel-ont
werp bijgenaamd, verbiedt de vestiging van
nieuwe congregaties, zoolang er tusschen
Spanje en het Vaticaan geen overeenkomst
is tot stand gekomen betreffende het con
cordaat of zoolang de Cortes de godsdiensti
ge kwestie niet zullen hebben geregeld.
De Senaat heeft het ontwierp met 199
tegen 85 stemmen goedgekeurd, met een
amendement voorgesteld door baron Sacro
Lirio, waarbij het verbod tot twee jaren
wordt beperkt.
De woordenwisseling moet heel levendig
zijn geweest. De aartsbisschop van Saragossa
zei dat hij tegen het wetsontwerp stemde
omdat het een hatelijke uitzonderingswet
geldt tegen de congregaties, die waardig een
edele en heilige zending vervullen en omdat
de Wet van een volstrekt gemis aan achting
tegenover den H. Stoel blijkt geeft.
Canaiejas vatte de beraadslaging samen.
Hij zei dat de nuntius en Rome kennis
hadden gehad van het regeeringsontVerp,
dat hun schriftelijk was meegedeeld en voeg
de er bij dat hij er nooit in zou toe'
stemmen, aan den H. Stoel een kwestie:
te onderwerpen, die uitsluitend afhangt van
den souvereinen wil van den Staat.
Zeer vriendelijk tegenover het Vaticaan
en wel geschikt om de onderhandelingen;
over het concordaat op weg te helpen tot
een bevredigend (einde. Trouwens, het is
duidelijk dat Canaiejas liever dan verzoe
ning een breuk, 2ou zien met het Vaticaan
om tot volslagen scheiding van Kerk en
Staat te komen.
W.at niet belet, dat hij telkens weer ver
zekert niets tegen dien godsdienst te hebben
Dit ondervinden nu ook de arme gevluchte
kloosterlingen uit Portugal, die onverbidde
lijk de deur voor zich in Spanje geslo
ten vinden.
De ontmoeting tusschen de twee keizers
Naar aanleiding van de vorstelijke ont-
moeting heeft een Russisch minister ver
klaard, dat daarin hoegenaamd geen ge
vaar ligt, v oor de goede verstandhouding
met Frankrijk en Engeland. Rusland is, als
getrouw bondgenoot, te allen tijde bereid
zijn verbintenissen na te komen en delas
ten daarvan te dragen. De Tsaar zelf is
meer dan iemand anders een voorstander
der drievoudige dading, maar een even vu
rig vriend van den vrede, en zal steeds
alles doen wat in zijn vermogen is om
een mogelijken Europeéschen oorlog te voor
komen. Eenige maanden geleden, tijdens
de crisis in den Balkan, werd Rusland op
een zware proef gesteld, toen de vrede ern
stig in gevaar verkeerde.
Thans echter schijnt alle gevaar voor ern-
dige uiterlijke gelijkenis."
„En is 't dan ook niet iets vreemd, iets
wat men misschien in heel Holland niet
ziet?"
„Het kan zijn, moederlief, maar niet aites,
wat vreemd is, moet daarom juist goed
zijn."
„Natuurlijk, Wanneer hun aard s'.echtwas
of lastig of valsch, dan zou het des te on
gelukkiger zijn, omdat men met een dubbel
akelig kind te doen zou hebben, maar nu
vraag eens aan wien gij wilt in Breuk-
vliet, of er kinderen zijn, liever, gehoor
zamer, gewilliger, zachter, vriendelijker, aan
haliger, ja, ik zou niet weten wat ai meer,
dan Jules en Liane."
„Des te beter, hoe kan het ook anders,
wanneer mijn goede vader en moeder hun
ne opvoeding' op zich genomen hebben?"
„Neen, eervol is het niet voor ons, maar
bekennen moet ik het toch, vader en ik
zijn niet meer, wat w «vroeger waren, toen
wij ons bezighielden u en mijn lieve zalige
Elize groot tc brengen, 't Is of men met de
jaren zwakker en vveeker wordt, toegeven,
der en zachter; met Elize hebben wij niet
veel moeite gehad, 't is Waar."
„Doch met mij des te meèr, ik weet het
wel, moedertje
„Ja, gij waart een wilde, ruwe jongen*
een hart van goud, een hoofd van zilver,
maar als ik u vergelijk met Jules, wat
een verschil!"
ÜEdött rnxoigdj
