eptstiaat.
R- ZSath. Nieuws- en Advertentieblad
voor Noord-Holland.
il letten.
o. 100
AU te geven.
OÜW.
AMSTERDAM
WOLF. Purmerdl Julisan en Juliane,
Zaterdag- 17 December 1910.
4"* Jaargang
EIJERS.
is onrriogelijkl
FEUILLETON.
een reuzenparti
tprijzen
unstig bekend
is onberispelij
LêNDBOÜ
is ook nog ee
adeau natuurlijk]
:n etens geneer
lasjes van 35 ct|
BRACHT 243.
SLOTPLEIN.
Verschijnt Woensdag en Zaterdag.
lit nummer [bestaat uit 8 btadz
lieuwjaarswenschen.
Nieuwjaars-advertentie.
j«' Beotjisatie volstrekt niet overbodig.
iliyfc tarief.
F".
Be Katholieken zijn reactieveten,
het zija ooaseivatioven, ze doen
niets voor den workman
OM TE OKTaOUOEN.
ONEERLIJKS CONCURRENTIE.
BUITENLAND.
ONS
BLAD.
seek.
Beursorders (ookj
Deposito's,
reemd Geld.
intiën. -
ABONNEMENTSPRIJS
ct. per 3 maanden franco huis90 ei. met geïllustreerd
isdageblad. Te betalen in het begin van ieder kwartaal.
ïerigke nummers van de courant3 cent.
het Zon dagsblad5 eent.
Uitgav* wan da Naaml. Vennootschap „Ons Blad".
BïïBEaU Breedstraat 12, tegenover de B. K. Zerk, te Alknuwr.
Telefoon No. 438.
ADVKRTENTIÊNt
Van 1I regelt80 erai
Elke regel meerI
Reclames per regel i i j i 1>
Kleine advertenties van 180 woorden, bij vooruitbet. 25 s
Zij die zich tegen 1 Januari
op ONS BLAD wensehen te
Iboimecren, ontvangen de tot dien
jitum verschijnende nummers gratis,
geldt ook voor het Zondagsblad.
Wie in ons nummer van 1 Jan. a.s.
5gen den geringen prijs van 25 cent
nieuwjaars-advertentie plaatst, be
veel kennissen in Alkmaar en
Bietreken, wint gelduit en... veel tijd.
I Wie zich maar even voorstelt het
fjdroovend geschrijf van die vele kaar-
slaat den schrik om het hart,
(lelt naar ons Bureau of onze agenten
i plaatst eene
[In ons vorig nummer hebben wij mee-
SfeeM, wat kostelijk primeurtje de Haag-
che Nieuwe Ct. meende te hebben, to-en
S hare oplossing gaf van het raadselachtige
Ival dat bij een pos tzegelh a nd elaa rs te
Jen Haag een blok van 50 postzegels lag
gestald van f 10, afgestempeld en den
gomden rand eir nog' om.
]E«n ,,Heer Pastoor", de roomsche biecht
i een zoet winstje voor de Kerk vorm
de smakelijke hors d'oeuvre, die de
faaarsche Ct. haren lezers Zaterdagavond
ÉW voorzette met de gebruikelijke N. Ct.
f wtder d.w.z.de Complimenten, niet van
l'i hoor, maar van de Nieuwe Ct.
[Voelde de Alkm, Ct. niet, dat èn de vorm
i de toon van het bericht voor katholieken
onaangenaam klonk?
EL,
van een grooten veestap1
e mag noemen, is het vaj
eete gezondheid te hoW«j
m zeker geneesmiddel,
3 melk ériz.)
ïl kunnen voorkomen.
;eds een 11 ach in voorrij
ontbreken.
Alkmaar en
Alkmaar.
esniscli
middelen, technisclï
Apothc-keï—Sekoik®01
■WANN>'j
- A. kÜSfÉRS.
eene novelle
DOOR MATH1LDE.
I1)
«Neen, Mozer, neen, dat kunt ge niet
Moeien. Een valsche handteêkening! w^t
Pt ge er aan?"
«Niets, niets, en daaraan ziet ge hoe goed
hen. Een bloote formaliteit, niets minder
n'c*s nveer, alleen om mijne vrouw tevre-
f" k' stellen; ge weet, vrouwen kunnen
rms erg lastig zijn; ja, ja, dat kunnen ze."
I 's dus alleen om uw vtouw, dat ge :dat
Ik wenscht te hebben?"
«Zeker, alleen om haar."
«0. zoo-, dan is 't ook ZOO' erg niet."
Bier is pen en papier, als ge het noo-
I hebt," en de schurk wilde het vertrek
jrlaten.
[Bij de deur keerde hij zich om.
«Ja, ziet ge, mijn waarde mijnheer De
|Fte, ge zult me soms erg onbarmhartig en
"trouwend vinden, maar als u eens gie-
JWd is, dan zal u Idat natuurlijk schijnen.
leenen, weet u, is eigenlijk een lief-
I "erijtje van mijne vrouw; als ik iets
prschiet, dan wil ze gaarne weten wat
Waarborgen ik er voor heb. Och,
Jtrwen zijn op dat punt veel wantrouwen-
dan mannen."
We moeten wat dikwijls hoeren, dat ka
tholieken voorden werkman niets overheb
ben, en dat a Heen de sociaal-democraten
de ware vrienden en helpers in den nood
van den arbeider zijn.
Als zij maar eens aan de staatsruif ko
men, dan zult gij eens zien wat zij daarmee
doen, en wat zij voor den werkman zullen
afzonderen
Een socialistische regeering dat is je wa
re, een katholieke kan niets.
Zou 't waar zijn?
In de „Revue politique et parlementaire",
allesbehalve een kerkelijk gezind blad, komt
een statistiekje voor over de uitgaven in
verschillende landen voor sociale doelein
den.
Als dat niet-katholieke blad gelijk heeft
dan blijkt daaruit, dat de domme katholiek?
regeering van België heel wat heeft tot
stand gebracht en heel wat uitgeeft aan
maatschappelijke werken.
België neemt den tweeden rang in, wan
neer de uitgaven worden berekend per hoofd
van de bevolking;, en den eersten rang' be
rekend naar alle Staatsuitgaven.
Meer dan alle landen geeft de katholieke
Belgische Regeering uit aan verzekering van
den werkman, goedkoope woningen, vak
onderwijs, openbare1 gezondheid enz.
Voor sociale doeleinde geeft het katholieke
België 28 millioen uit Met cijfers als deze
voor oogen is het niet vol te houden dat
„Mozer, als ik u dus eert briefje van
mijn zwager bezoirg, kan ik er zeker van
zijn, niet waar, dat ge daarvan geelt mis
bruik maken zult? 't Is alleen voor uw
vrouw, gteef me er uw eerewoord op!"
„Voor haar (alleen, heb ik u immers
reeds gezegd. Tot straks, ik heb nog wat
te beredderen."
De magere in 'een verkleurde kamerjas
gehuilde gestalte run den woekeraar gleed
door de geopende deur weg en Jules was
alleen met zijn gedachten.
Een valsche handteekening, 't was een
slechte daad, een strafbare handeling zelfs.
Hoevqej stond er ook op? Had hij niet
onlangs gelezen, dat zekere kantoorklerk
wegens valschheid in geschriften, veroor
deeld was tot vijf jaren gevangenisstraf?
Vijf jarenlang opgesloten zijn; vijf jaar
niemand spreken; vijf jaren niets meer zien
dan vier muren, geen beweging kunnen
maken, geen feestjes vieren, geen tocht
jes te paard of te water. Oidat was schrik
kelijk! Maai' Mozer wide er geen gebruik
van maken; de man Was welwillend je
gens hem gestemd, en hij zal zeer onder
den duim zijner vrouw. Hij Had gelijk een
waarborg te willen hebben voor haar, en
voor haar alleen, want hij zelf was er
van overtuigd, dat Jules 2ijne schulden be
talen zou, anders zou hij immers geen
genoegen nemen met een nagemaakt stuk
Nog dacht Jules na over wat hem te
doen stond, toen de- spitse neus van Mo
zer zich weer tusechen de deur vertoonde.
Onderwijl bleek uit een schrijven van
een financier, aan de Maasbode die in deze
zaak betrokken werd, dat de Nieuwe Ct,
van A tot Z gefantaiseerd had.
Geen ,,Heer Pastoor" gieen roomsche
biecht, geen „Kerk" was in de kwestie ge
moeid.
Wij drukten in extenso in ons vorig' num
mer den brief van dezen financier over.
Tot dusver hield de Alkm. Ct. zich van
den domme en liet elke rectificatie van
een bericht, dat zoovelen grieven moest,
achterwege.
Die rectificatie is volstrekt niet overbo
dig, waarde Collega.
In het dagelijks leien'wordt van ieder
karaktervol mensch verwacht, dat hij eene
vergissing herstellen zal, nog eerder, als
die vergissing voor anderen zeer onaange
naam was.
En waar niet van vergissing" maar van
pure fantaisie sprake is, daar wordt dit
verlangen van herstel een eisch. in het open
baar leven dient het ook zoo te blijven
gaan.
Rectificatie was, en is dus volstrek! niet
overbodig, waarde collega.
Het is kortweg een eisch van ceir-
1 ij k e journalistiek.
een katholieke regeering voor den werk
man en sociale werken niets doen kan of
niets over heeft.
Zoo ziet men dat voor sociale doeleinden
en lotsverbetering van arbeiders, hetgeen
vereischte is eene „verlichte, zelfbewuste
en vooruitstrevende" liberale socialistische
regeering te bezitten, doch dat eene „dom-
perige, volksverdommende" christelijke of
katholieke regeering veel kan verrichten en
tot stand' brengen tot heil van het volk
en den werkmansstand.
De voorgenomen herziening van het ta
rief kan maar niet de goedkeuring van
vrijzinnigen en sociaal-demooraten wegdra
gen. Zij stellen het niet ongaarne in
de pers en op meetings voor, alsof onze
Regeering- de eerste levensbehoeften wil
belasten.
Ziedaar, roept men uit, eene progessie-
ve belasting naar den verkeerden kant. Hoe
armer men is, hoe' grooter gezin men heeft,
hoe meer men naar verhouding moet be
talen.
Heel deze voorstelling nu is falikant on
juist, De Minister van Financiën heeft uit
drukkelijk verklaard, dat hij er niet aan
denkt om de eerste levensbehoeften zwaar
der te belasten. Graanrechten zal men in
?ijn ontwerp niet kunnen vinden.
Dat eene oordeelkundige herziening van
het tarief per se moet leiden tot hoogere
prijzen staat voorts ten aanzien van zeer
vele artikelen nog lang niet vast. Om te
kunnen te concurreeren zal ook de buiten-
la ndsche producent soms de hoogere in
voerrechten voor zijne rekening nemen.
Ook is het mogelijk, dat de binnenlanidsche
industrie, door de minder scherpe concur
rentie van het buitenland, haar afzetgebied
hier te lande ziet verruimen en zoo goed-
kooper dan voorheen kan leveren. In het
laatste geval komt er natuurlijk ook meer
werlc voor de Nederlandsdie arbeiders.
Wij scharen ons niet onder de echte
„proteciionisten". Maar van een verstan
dige tarief-politiek verwachten wij goede
gevolgen. Men behoeft waarlijk nog geen
„protectionist" te zijn, om te meenen, dat
ons huidige tarief voor verhooging, zeer
wel i n aanmerking kan komen.
Hier te lande staan vrijzinnigen en so
cialisten zoogenaamd op de bres voor den
„vrijhandel" Aan het aloude dogma heb
ben zij zich nog niet weten te ontwor
stelen.
In het buitenland hoort ge zelfs in de
socialistische pers gansch andere stemmen
De Minister van Financiën bracht de vo
rige week onder mr. .Troebstra's aandacht
dit citaat van rijn partijgenoot Bruisson,
waarin notabene zelfs vow graanrechten
gepleit wordt.
Laat men dit onthouden!
„Zeg eens, mijnheel- De Werve, als u
zwager maar zoo goed wil zijn in heel
algemeene woorden borg te blijven, de rest
schikt zich van zelf.
Hier is een stuk, dat hem tot model
zou kunnen dienen. Ik heb meer van die
briefjes in mijn portefeuille."
„Och, Mozer, ik doe 't liever niet."
„Ook goed! Je zult zoo gemakkelijk er
gens anders klaar kunnen komen vóór van
avond. Wanneer moei je bij Doorneman
zijn?"
„Boozc geest!" riep Jules driftig uit, nam
papier, pen en inkt, legde den brief van
Wathorst en Mozers model naast zich en
schreef met weinig moeite het 'regelma
tig ronde schrift van zijn zwager na.
„Daar oude schurk!" riep hij, toen hij
geëindigd 'had, en reikte den binnenkomen
de het stuk toe.
„Heeft, u het al in handen? Hé, dat is
gaum, had u mij dit eerder gezegd, dat
het ding in uw bezit w&s, ik had uw
geduld niet zoo op de proef gesteld. Laat
mij den brief van uw zwager zien, als
het u belieft!Wel zeker, 't is zijn
hand! 't Was een formaliteit, maar neem
me niet kwalijk
„En 't geld?" vroeg Jules, bleek en hij
gend'.
„Dat is bij de hand," en een oud zak
boekje uithalend, legde hij voor Jules een
paar bankbiljetten op tafel.
Met koortsachtig, ongeduld strekte hij de
handen er r eeds naar uit, maar de koude,
Bij de geweldige oppositie, die tegen Mi
nister Kolkmans voorstellen zeker zal ge
voerd worden, kan Bruissons uitspraak te
pas komen.
Naar uit de Kamerverslagen blijkt
heeft de Minister van Justitie Za
terdag aan de Kamer medegedieieM
dat van hem geen maatregelen te wach
ten zijnt ot bestrijding der oneerlijke con
currentie, „aangezien bij de betrokkenen
„geen algemeen-gevestigde meening- bestaat
„over de wijze waarop die bestrijding moet
„plaats hebben."
Blijkbaar doelt de Minister op de twist
vraag of de bestrijding der oneerlijke me
dedinging zal moeten geschieden door één
algemeene strafbepaling, dan wel door spe
ciale regelingen voor ieder onderwerp.
Nu is bekend, dat te Arnhem, op het
laatste Middenstandscongres, ten slotte werd
aangenomen de wenschelijkheid van één
algemeene strafbepaling, die in
de onderdeel en (vervalsching, bedrog,
verkeerde maat, uitverkoop onder bedrie-
gelijke voorgevers enz.) nader worde
uitgewerkt in aparte wetsvoor
schriften.
Die conclussie wasten slotte een „commu
nis opinio", nadat veel misverstand was
uit den weg geruimd.
Het komt ons derhalve voor, dat de Mi
nister of verkeerd is ingelicht, of de draag
wijdte der te Arnhem aangenomen conclu
sie verkeerd heeft begrepen.
Want men kan toch niet denken, dat de
Minister voor een wetsvoorstel eistiht: on
verdeelde instemming; van allen? In
derdaad zijn er eenigen, door het oud-libera-
le beginsel der „persoonlijke vrijheid in
alles" begoocheld, die van een ©enigszins
bindende staatswetgeving niet willen we
ten,
Zoo min als ze b.v, vervroegde winkel
sluiting odrbaar echten.
Doch het is waarlijk toch niet te verwach
ten, dat Minister Regout op de bekeering'
van deze lieden van den ouden stempel
wachten wil, voor hij met maatregelen te
gen de oneerlijke concurrentie of het on
beperkt geopend blijven c.d. zal komen?....
Nog' eens: hier is een misverstand. Wij
gelooven, dat het georganiseerde, voornaam
ste deel van den Middenstand, zooais die
op het Arnhemsche Congres was vertegen
woordigd, eenstemmig gezind het voor-
stel tot invoering van een strafbepaling
zooals Mr. Aalberse die reeds heeft gefor-
mulecrd, met dankbaarheid en voldoening
zoi( begroeten!
klamme vingeren van den geldschieter leg
den zich op de zijne.
„Nogs niet, mijnheer, nog niet! Wil u
nsu, idit is voor mij zelf, ziet U dat
andere ding is voor mijne vrouw, dit
stuk teekenen
„Geef, geef!" riep Jules en teekendel
haastig, zonder ze eerst te lezen, dé voor
uitgeschreven quitantie. Dus viel het hem
niet op, adt hij bekende aan Mozer schul
dig te zijn 1600 gulden, betaalbaar in Mei
van het volgende jaar, met de verschenen
interesten.
Nu was het geld te zijner beschikking,
hij legde de bankbiljetten in zijne por
tefeuille. Mozer streek de twee bewijzen
zorgvuldig op en begon een weerpraatje.
Jules antwoordde niet en na een vluch-
tigen groet verliet hij het huis, smachtend
naar de vrije lucht, die rijn gloeiend voor
hoofd zou verfrisschen.
's Avonds bracht hij den porseleinfabrikant
het geld en voelde zich van een zware n
last bevrijd; dien nacht droomde hij van
gevangenissen, gerechtsdienaars en woeker
aars, maar gelukkig voor hem, werd' hij
den volgenden middag op een buitenpartij
verzocht en vergat na eenige dagen het
geheele tooneel bij Mozer aan huis; 't
scheelde weinig of hij kon zich nauwelijks
herinneren, dat hij een valsche verklaring
had afgegeven
Die Jules de Werve, zeiden sommige
zwaartillende menschep, had een gelukkig
humeur, want het was toch zeker een groot
BELGIE.
D* toea'and van konlngin^Eliaabeth.
Met vreugde kunnen wij vermelden, zegt
de „Metropole" dat onze koningin steeds
vooruitgaat, maar toch zijn haar de uiter
ste voorzichtigheid en de grootste voor
zorgen voorgeschreven. Dat is de reden,
waarom de koningin Elisabeth nog geen
enkele visite kan ontvangen.
De hoest is geheel over en van koorts
is geen spoor meer te bekennen. Eileen
dag verlaat de koningin gedurende eenige
oogenbhkken het bed.
De voedselopneming gaat zeer regelma
tig en dientengevolge keeren de krachten
langzamerhand terug. Toch zal het nog wel
een maand duren, voordat koningin Eli
sabeth naar het Zuiden kan.
FRANKRIJK-
Een nieuw schandaal is openblaar gel-
worden in verband met de liquidatie der
kloostergoederen. Het schijnt, dat niet al
leen enkele uitzonderingen als Duez zich
aan diefstal en bedrog; schuldig maakten,
maar het geheele college der heeren tut
de door den Staat geroofde kloostergoe
deren haalde wat er van te halen was.
Voor de scheidingswet, zoo zet de
Univers de zaak uiteen had een Grediet
bank hypotheken aan de Congregaties ver
schaft en nu kon dé Bank haar rechten
handhaven en de bezwaarde goederen wer-
koopen Maar........ dan zouden de heeren
liquidateurs worden uitgeschakeld en daar
om gingen dezen met de Bank een overeen
komst aan, waarbij werd bepaald, dat de
vorderingen werden erkend^ maar de af
wikkeling i n handen der liquidateurs gela
ten.
Vanwege de honoraria, ziet ut
En Combes moet dat hebben goedge
vonden 1
ENGELAND.
De stemmen van beide partijen nemen
met den dag geregeld toe in Engeland. Eo
het is zooals werd gedacht: de liberalen
blijven aan het bewind, de conservatieven
hebben een kleine winst gemaakt doch veel
te gering om de meerderheid die er was,
te verzetten. Tot gisterenavond waren er
gekozen 223 liberalen, 251 unionisten, 38
leden van de arbeiderspartij, 62 Redmondis-
ten en 8 O'Brienisten. De liberalen win
nen nu 19 zetels, de unionisten 24 «n de
arbeiderspartij 3.
De stand der partijen is dus 323 tegen
251, benevens 8 O'Brienisten.
j Men spreekt erover, dat Balfour na deze
J derde nederlaag der conservatieven bij eene
stembus, als leider zijner partij zal aftreden,
SPANJE.
De anti-ctericale storm, dïe meer en meer
begint aan te wakkeren in de Latijnsche
voorrecht zich alle onaangename dingen,
als men 't maar wilde, uit het hoofd te
kunn enzetten en van hef leven niets an
ders te zien dan de aangename schitte
rende zijde.
Zulke menschen kunnen niet oud wor
den, ze blijven altijd jong van harte en
van gelaat.
Op het terras van de villa Juliane (zoo-
als oom Miolet's Rarekiek thans heette)
)zat mevrouw Walhorst met twee harer vrien
dinnen bij een glas limonade aan fijn kerk
goed te werken.»
Liane zag er frisch, gezond en bloeiend
uit: waarom zou ze ook niet? Er ont
brak niets aan haar geluk; haar man had
haar zin gedaan, hij behoefde niet meer
voor eiken boer gereed te staan, bij nacht
en ontijd; ze woonde in haar geliefd Breuk-
vliet, werd door hare meisjes en kennis-
seng ezocht, bemind en benijd.
Oom en tante waren niet meer; ja, dat
was wel verdrietig; zij had menig traantje
voor die goede mensdien vergoten en nog
had rij de rouwkleederen voor hen niet
afgelegd, die haar, ter loops gezegd, aller
liefst stonden, maar wel beschouwd Was hel
voor oom een geluk geweest, dat hij nu
maar was heengegaanin den laatsten tijd
verzwakten zijn gehoor fin gericht boven
mate, en wat zou dat een leven voor hem
geweest zijn, als een doove en ook blinde
zijne dagen voort te sleepen
(Wopdt ¥*FV_rtft%