eptstiaat. R- ZSath. Nieuws- en Advertentieblad voor Noord-Holland. il letten. o. 100 AU te geven. OÜW. AMSTERDAM WOLF. Purmerdl Julisan en Juliane, Zaterdag- 17 December 1910. 4"* Jaargang EIJERS. is onrriogelijkl FEUILLETON. een reuzenparti tprijzen unstig bekend is onberispelij LêNDBOÜ is ook nog ee adeau natuurlijk] :n etens geneer lasjes van 35 ct| BRACHT 243. SLOTPLEIN. Verschijnt Woensdag en Zaterdag. lit nummer [bestaat uit 8 btadz lieuwjaarswenschen. Nieuwjaars-advertentie. j«' Beotjisatie volstrekt niet overbodig. iliyfc tarief. F". Be Katholieken zijn reactieveten, het zija ooaseivatioven, ze doen niets voor den workman OM TE OKTaOUOEN. ONEERLIJKS CONCURRENTIE. BUITENLAND. ONS BLAD. seek. Beursorders (ookj Deposito's, reemd Geld. intiën. - ABONNEMENTSPRIJS ct. per 3 maanden franco huis90 ei. met geïllustreerd isdageblad. Te betalen in het begin van ieder kwartaal. ïerigke nummers van de courant3 cent. het Zon dagsblad5 eent. Uitgav* wan da Naaml. Vennootschap „Ons Blad". BïïBEaU Breedstraat 12, tegenover de B. K. Zerk, te Alknuwr. Telefoon No. 438. ADVKRTENTIÊNt Van 1I regelt80 erai Elke regel meerI Reclames per regel i i j i 1> Kleine advertenties van 180 woorden, bij vooruitbet. 25 s Zij die zich tegen 1 Januari op ONS BLAD wensehen te Iboimecren, ontvangen de tot dien jitum verschijnende nummers gratis, geldt ook voor het Zondagsblad. Wie in ons nummer van 1 Jan. a.s. 5gen den geringen prijs van 25 cent nieuwjaars-advertentie plaatst, be veel kennissen in Alkmaar en Bietreken, wint gelduit en... veel tijd. I Wie zich maar even voorstelt het fjdroovend geschrijf van die vele kaar- slaat den schrik om het hart, (lelt naar ons Bureau of onze agenten i plaatst eene [In ons vorig nummer hebben wij mee- SfeeM, wat kostelijk primeurtje de Haag- che Nieuwe Ct. meende te hebben, to-en S hare oplossing gaf van het raadselachtige Ival dat bij een pos tzegelh a nd elaa rs te Jen Haag een blok van 50 postzegels lag gestald van f 10, afgestempeld en den gomden rand eir nog' om. ]E«n ,,Heer Pastoor", de roomsche biecht i een zoet winstje voor de Kerk vorm de smakelijke hors d'oeuvre, die de faaarsche Ct. haren lezers Zaterdagavond ÉW voorzette met de gebruikelijke N. Ct. f wtder d.w.z.de Complimenten, niet van l'i hoor, maar van de Nieuwe Ct. [Voelde de Alkm, Ct. niet, dat èn de vorm i de toon van het bericht voor katholieken onaangenaam klonk? EL, van een grooten veestap1 e mag noemen, is het vaj eete gezondheid te hoW«j m zeker geneesmiddel, 3 melk ériz.) ïl kunnen voorkomen. ;eds een 11 ach in voorrij ontbreken. Alkmaar en Alkmaar. esniscli middelen, technisclï Apothc-keï—Sekoik®01 ■WANN>'j - A. kÜSfÉRS. eene novelle DOOR MATH1LDE. I1) «Neen, Mozer, neen, dat kunt ge niet Moeien. Een valsche handteêkening! w^t Pt ge er aan?" «Niets, niets, en daaraan ziet ge hoe goed hen. Een bloote formaliteit, niets minder n'c*s nveer, alleen om mijne vrouw tevre- f" k' stellen; ge weet, vrouwen kunnen rms erg lastig zijn; ja, ja, dat kunnen ze." I 's dus alleen om uw vtouw, dat ge :dat Ik wenscht te hebben?" «Zeker, alleen om haar." «0. zoo-, dan is 't ook ZOO' erg niet." Bier is pen en papier, als ge het noo- I hebt," en de schurk wilde het vertrek jrlaten. [Bij de deur keerde hij zich om. «Ja, ziet ge, mijn waarde mijnheer De |Fte, ge zult me soms erg onbarmhartig en "trouwend vinden, maar als u eens gie- JWd is, dan zal u Idat natuurlijk schijnen. leenen, weet u, is eigenlijk een lief- I "erijtje van mijne vrouw; als ik iets prschiet, dan wil ze gaarne weten wat Waarborgen ik er voor heb. Och, Jtrwen zijn op dat punt veel wantrouwen- dan mannen." We moeten wat dikwijls hoeren, dat ka tholieken voorden werkman niets overheb ben, en dat a Heen de sociaal-democraten de ware vrienden en helpers in den nood van den arbeider zijn. Als zij maar eens aan de staatsruif ko men, dan zult gij eens zien wat zij daarmee doen, en wat zij voor den werkman zullen afzonderen Een socialistische regeering dat is je wa re, een katholieke kan niets. Zou 't waar zijn? In de „Revue politique et parlementaire", allesbehalve een kerkelijk gezind blad, komt een statistiekje voor over de uitgaven in verschillende landen voor sociale doelein den. Als dat niet-katholieke blad gelijk heeft dan blijkt daaruit, dat de domme katholiek? regeering van België heel wat heeft tot stand gebracht en heel wat uitgeeft aan maatschappelijke werken. België neemt den tweeden rang in, wan neer de uitgaven worden berekend per hoofd van de bevolking;, en den eersten rang' be rekend naar alle Staatsuitgaven. Meer dan alle landen geeft de katholieke Belgische Regeering uit aan verzekering van den werkman, goedkoope woningen, vak onderwijs, openbare1 gezondheid enz. Voor sociale doeleinde geeft het katholieke België 28 millioen uit Met cijfers als deze voor oogen is het niet vol te houden dat „Mozer, als ik u dus eert briefje van mijn zwager bezoirg, kan ik er zeker van zijn, niet waar, dat ge daarvan geelt mis bruik maken zult? 't Is alleen voor uw vrouw, gteef me er uw eerewoord op!" „Voor haar (alleen, heb ik u immers reeds gezegd. Tot straks, ik heb nog wat te beredderen." De magere in 'een verkleurde kamerjas gehuilde gestalte run den woekeraar gleed door de geopende deur weg en Jules was alleen met zijn gedachten. Een valsche handteekening, 't was een slechte daad, een strafbare handeling zelfs. Hoevqej stond er ook op? Had hij niet onlangs gelezen, dat zekere kantoorklerk wegens valschheid in geschriften, veroor deeld was tot vijf jaren gevangenisstraf? Vijf jarenlang opgesloten zijn; vijf jaar niemand spreken; vijf jaren niets meer zien dan vier muren, geen beweging kunnen maken, geen feestjes vieren, geen tocht jes te paard of te water. Oidat was schrik kelijk! Maai' Mozer wide er geen gebruik van maken; de man Was welwillend je gens hem gestemd, en hij zal zeer onder den duim zijner vrouw. Hij Had gelijk een waarborg te willen hebben voor haar, en voor haar alleen, want hij zelf was er van overtuigd, dat Jules 2ijne schulden be talen zou, anders zou hij immers geen genoegen nemen met een nagemaakt stuk Nog dacht Jules na over wat hem te doen stond, toen de- spitse neus van Mo zer zich weer tusechen de deur vertoonde. Onderwijl bleek uit een schrijven van een financier, aan de Maasbode die in deze zaak betrokken werd, dat de Nieuwe Ct, van A tot Z gefantaiseerd had. Geen ,,Heer Pastoor" gieen roomsche biecht, geen „Kerk" was in de kwestie ge moeid. Wij drukten in extenso in ons vorig' num mer den brief van dezen financier over. Tot dusver hield de Alkm. Ct. zich van den domme en liet elke rectificatie van een bericht, dat zoovelen grieven moest, achterwege. Die rectificatie is volstrekt niet overbo dig, waarde Collega. In het dagelijks leien'wordt van ieder karaktervol mensch verwacht, dat hij eene vergissing herstellen zal, nog eerder, als die vergissing voor anderen zeer onaange naam was. En waar niet van vergissing" maar van pure fantaisie sprake is, daar wordt dit verlangen van herstel een eisch. in het open baar leven dient het ook zoo te blijven gaan. Rectificatie was, en is dus volstrek! niet overbodig, waarde collega. Het is kortweg een eisch van ceir- 1 ij k e journalistiek. een katholieke regeering voor den werk man en sociale werken niets doen kan of niets over heeft. Zoo ziet men dat voor sociale doeleinden en lotsverbetering van arbeiders, hetgeen vereischte is eene „verlichte, zelfbewuste en vooruitstrevende" liberale socialistische regeering te bezitten, doch dat eene „dom- perige, volksverdommende" christelijke of katholieke regeering veel kan verrichten en tot stand' brengen tot heil van het volk en den werkmansstand. De voorgenomen herziening van het ta rief kan maar niet de goedkeuring van vrijzinnigen en sociaal-demooraten wegdra gen. Zij stellen het niet ongaarne in de pers en op meetings voor, alsof onze Regeering- de eerste levensbehoeften wil belasten. Ziedaar, roept men uit, eene progessie- ve belasting naar den verkeerden kant. Hoe armer men is, hoe' grooter gezin men heeft, hoe meer men naar verhouding moet be talen. Heel deze voorstelling nu is falikant on juist, De Minister van Financiën heeft uit drukkelijk verklaard, dat hij er niet aan denkt om de eerste levensbehoeften zwaar der te belasten. Graanrechten zal men in ?ijn ontwerp niet kunnen vinden. Dat eene oordeelkundige herziening van het tarief per se moet leiden tot hoogere prijzen staat voorts ten aanzien van zeer vele artikelen nog lang niet vast. Om te kunnen te concurreeren zal ook de buiten- la ndsche producent soms de hoogere in voerrechten voor zijne rekening nemen. Ook is het mogelijk, dat de binnenlanidsche industrie, door de minder scherpe concur rentie van het buitenland, haar afzetgebied hier te lande ziet verruimen en zoo goed- kooper dan voorheen kan leveren. In het laatste geval komt er natuurlijk ook meer werlc voor de Nederlandsdie arbeiders. Wij scharen ons niet onder de echte „proteciionisten". Maar van een verstan dige tarief-politiek verwachten wij goede gevolgen. Men behoeft waarlijk nog geen „protectionist" te zijn, om te meenen, dat ons huidige tarief voor verhooging, zeer wel i n aanmerking kan komen. Hier te lande staan vrijzinnigen en so cialisten zoogenaamd op de bres voor den „vrijhandel" Aan het aloude dogma heb ben zij zich nog niet weten te ontwor stelen. In het buitenland hoort ge zelfs in de socialistische pers gansch andere stemmen De Minister van Financiën bracht de vo rige week onder mr. .Troebstra's aandacht dit citaat van rijn partijgenoot Bruisson, waarin notabene zelfs vow graanrechten gepleit wordt. Laat men dit onthouden! „Zeg eens, mijnheel- De Werve, als u zwager maar zoo goed wil zijn in heel algemeene woorden borg te blijven, de rest schikt zich van zelf. Hier is een stuk, dat hem tot model zou kunnen dienen. Ik heb meer van die briefjes in mijn portefeuille." „Och, Mozer, ik doe 't liever niet." „Ook goed! Je zult zoo gemakkelijk er gens anders klaar kunnen komen vóór van avond. Wanneer moei je bij Doorneman zijn?" „Boozc geest!" riep Jules driftig uit, nam papier, pen en inkt, legde den brief van Wathorst en Mozers model naast zich en schreef met weinig moeite het 'regelma tig ronde schrift van zijn zwager na. „Daar oude schurk!" riep hij, toen hij geëindigd 'had, en reikte den binnenkomen de het stuk toe. „Heeft, u het al in handen? Hé, dat is gaum, had u mij dit eerder gezegd, dat het ding in uw bezit w&s, ik had uw geduld niet zoo op de proef gesteld. Laat mij den brief van uw zwager zien, als het u belieft!Wel zeker, 't is zijn hand! 't Was een formaliteit, maar neem me niet kwalijk „En 't geld?" vroeg Jules, bleek en hij gend'. „Dat is bij de hand," en een oud zak boekje uithalend, legde hij voor Jules een paar bankbiljetten op tafel. Met koortsachtig, ongeduld strekte hij de handen er r eeds naar uit, maar de koude, Bij de geweldige oppositie, die tegen Mi nister Kolkmans voorstellen zeker zal ge voerd worden, kan Bruissons uitspraak te pas komen. Naar uit de Kamerverslagen blijkt heeft de Minister van Justitie Za terdag aan de Kamer medegedieieM dat van hem geen maatregelen te wach ten zijnt ot bestrijding der oneerlijke con currentie, „aangezien bij de betrokkenen „geen algemeen-gevestigde meening- bestaat „over de wijze waarop die bestrijding moet „plaats hebben." Blijkbaar doelt de Minister op de twist vraag of de bestrijding der oneerlijke me dedinging zal moeten geschieden door één algemeene strafbepaling, dan wel door spe ciale regelingen voor ieder onderwerp. Nu is bekend, dat te Arnhem, op het laatste Middenstandscongres, ten slotte werd aangenomen de wenschelijkheid van één algemeene strafbepaling, die in de onderdeel en (vervalsching, bedrog, verkeerde maat, uitverkoop onder bedrie- gelijke voorgevers enz.) nader worde uitgewerkt in aparte wetsvoor schriften. Die conclussie wasten slotte een „commu nis opinio", nadat veel misverstand was uit den weg geruimd. Het komt ons derhalve voor, dat de Mi nister of verkeerd is ingelicht, of de draag wijdte der te Arnhem aangenomen conclu sie verkeerd heeft begrepen. Want men kan toch niet denken, dat de Minister voor een wetsvoorstel eistiht: on verdeelde instemming; van allen? In derdaad zijn er eenigen, door het oud-libera- le beginsel der „persoonlijke vrijheid in alles" begoocheld, die van een ©enigszins bindende staatswetgeving niet willen we ten, Zoo min als ze b.v, vervroegde winkel sluiting odrbaar echten. Doch het is waarlijk toch niet te verwach ten, dat Minister Regout op de bekeering' van deze lieden van den ouden stempel wachten wil, voor hij met maatregelen te gen de oneerlijke concurrentie of het on beperkt geopend blijven c.d. zal komen?.... Nog' eens: hier is een misverstand. Wij gelooven, dat het georganiseerde, voornaam ste deel van den Middenstand, zooais die op het Arnhemsche Congres was vertegen woordigd, eenstemmig gezind het voor- stel tot invoering van een strafbepaling zooals Mr. Aalberse die reeds heeft gefor- mulecrd, met dankbaarheid en voldoening zoi( begroeten! klamme vingeren van den geldschieter leg den zich op de zijne. „Nogs niet, mijnheer, nog niet! Wil u nsu, idit is voor mij zelf, ziet U dat andere ding is voor mijne vrouw, dit stuk teekenen „Geef, geef!" riep Jules en teekendel haastig, zonder ze eerst te lezen, dé voor uitgeschreven quitantie. Dus viel het hem niet op, adt hij bekende aan Mozer schul dig te zijn 1600 gulden, betaalbaar in Mei van het volgende jaar, met de verschenen interesten. Nu was het geld te zijner beschikking, hij legde de bankbiljetten in zijne por tefeuille. Mozer streek de twee bewijzen zorgvuldig op en begon een weerpraatje. Jules antwoordde niet en na een vluch- tigen groet verliet hij het huis, smachtend naar de vrije lucht, die rijn gloeiend voor hoofd zou verfrisschen. 's Avonds bracht hij den porseleinfabrikant het geld en voelde zich van een zware n last bevrijd; dien nacht droomde hij van gevangenissen, gerechtsdienaars en woeker aars, maar gelukkig voor hem, werd' hij den volgenden middag op een buitenpartij verzocht en vergat na eenige dagen het geheele tooneel bij Mozer aan huis; 't scheelde weinig of hij kon zich nauwelijks herinneren, dat hij een valsche verklaring had afgegeven Die Jules de Werve, zeiden sommige zwaartillende menschep, had een gelukkig humeur, want het was toch zeker een groot BELGIE. D* toea'and van konlngin^Eliaabeth. Met vreugde kunnen wij vermelden, zegt de „Metropole" dat onze koningin steeds vooruitgaat, maar toch zijn haar de uiter ste voorzichtigheid en de grootste voor zorgen voorgeschreven. Dat is de reden, waarom de koningin Elisabeth nog geen enkele visite kan ontvangen. De hoest is geheel over en van koorts is geen spoor meer te bekennen. Eileen dag verlaat de koningin gedurende eenige oogenbhkken het bed. De voedselopneming gaat zeer regelma tig en dientengevolge keeren de krachten langzamerhand terug. Toch zal het nog wel een maand duren, voordat koningin Eli sabeth naar het Zuiden kan. FRANKRIJK- Een nieuw schandaal is openblaar gel- worden in verband met de liquidatie der kloostergoederen. Het schijnt, dat niet al leen enkele uitzonderingen als Duez zich aan diefstal en bedrog; schuldig maakten, maar het geheele college der heeren tut de door den Staat geroofde kloostergoe deren haalde wat er van te halen was. Voor de scheidingswet, zoo zet de Univers de zaak uiteen had een Grediet bank hypotheken aan de Congregaties ver schaft en nu kon dé Bank haar rechten handhaven en de bezwaarde goederen wer- koopen Maar........ dan zouden de heeren liquidateurs worden uitgeschakeld en daar om gingen dezen met de Bank een overeen komst aan, waarbij werd bepaald, dat de vorderingen werden erkend^ maar de af wikkeling i n handen der liquidateurs gela ten. Vanwege de honoraria, ziet ut En Combes moet dat hebben goedge vonden 1 ENGELAND. De stemmen van beide partijen nemen met den dag geregeld toe in Engeland. Eo het is zooals werd gedacht: de liberalen blijven aan het bewind, de conservatieven hebben een kleine winst gemaakt doch veel te gering om de meerderheid die er was, te verzetten. Tot gisterenavond waren er gekozen 223 liberalen, 251 unionisten, 38 leden van de arbeiderspartij, 62 Redmondis- ten en 8 O'Brienisten. De liberalen win nen nu 19 zetels, de unionisten 24 «n de arbeiderspartij 3. De stand der partijen is dus 323 tegen 251, benevens 8 O'Brienisten. j Men spreekt erover, dat Balfour na deze J derde nederlaag der conservatieven bij eene stembus, als leider zijner partij zal aftreden, SPANJE. De anti-ctericale storm, dïe meer en meer begint aan te wakkeren in de Latijnsche voorrecht zich alle onaangename dingen, als men 't maar wilde, uit het hoofd te kunn enzetten en van hef leven niets an ders te zien dan de aangename schitte rende zijde. Zulke menschen kunnen niet oud wor den, ze blijven altijd jong van harte en van gelaat. Op het terras van de villa Juliane (zoo- als oom Miolet's Rarekiek thans heette) )zat mevrouw Walhorst met twee harer vrien dinnen bij een glas limonade aan fijn kerk goed te werken.» Liane zag er frisch, gezond en bloeiend uit: waarom zou ze ook niet? Er ont brak niets aan haar geluk; haar man had haar zin gedaan, hij behoefde niet meer voor eiken boer gereed te staan, bij nacht en ontijd; ze woonde in haar geliefd Breuk- vliet, werd door hare meisjes en kennis- seng ezocht, bemind en benijd. Oom en tante waren niet meer; ja, dat was wel verdrietig; zij had menig traantje voor die goede mensdien vergoten en nog had rij de rouwkleederen voor hen niet afgelegd, die haar, ter loops gezegd, aller liefst stonden, maar wel beschouwd Was hel voor oom een geluk geweest, dat hij nu maar was heengegaanin den laatsten tijd verzwakten zijn gehoor fin gericht boven mate, en wat zou dat een leven voor hem geweest zijn, als een doove en ook blinde zijne dagen voort te sleepen (Wopdt ¥*FV_rtft%

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1910 | | pagina 1