ijen,
E. Eath. Nieuws- en Advertentieblad
voor Noord-Holland.
r
.f, Purmerend.
VT 21,
Steunt de lath. Pets bovenal
1
Ste:
irhoeden,
MEKE,
.kmaar.
ITOLF,
TUS,
Purmerend,
No. 51
Woensdag 28 Juni 1911.
5de Jaargang
FEUILLETON;
)OP
van de
en, tijdens
Verschijnt Woensdag en Saterdag.
Bewijs gevraagd.
„Toetie Walther,"
paar
jstraat.
SDONK, Dorpatr.
G. FOOR.
N BENTHEM-
Lüte.
(ROOT.
VINK.
de Meik enz,
d voorkomen,
fleaoh in voorraad,
reken.
KEMPEN.
j")
1.—
1.35
f
)NG.
RMEREND.
nde keuken.
DE WOLF.
1l middel
gebruik
Uitgave ran de Naaml. Vennootschap „One Blad".
BUBBAU: Breedstraat 12, tegenover de B. K. Zerk, te Alkmaar.
Telefoon No. 488.
W ADVERTENTIËNi
BB KATHOLIEKS GODSDIENST IN
STBIJD MET DB WETENSCHAP??
De Kies vereenigin gen worden
er ^aan^ hgrino&rd en beleefd
aanbeveling van
voor den Gemeenteraad in ONS
BLAD te plaatsen.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
(Wordt vervolg),
awaro»-fe--; "g£---•=
:fS. I'-
END,
belang IelII
onveivalscht.
>r Partionlieren.
TBB,
teit) ALKMAAR,
enz. f 1.05 p. L.
af
e Port-
0.60 p.fl.
te Bor-
van af 0.70
0.80
1"
0.30
en 0.07'
at. Vraagt Prjja-
nd adres voor Brui-
ONS
BLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
60 ot. per 3 maanden franoo hnis90 ot. met geïllustreerd
uagablad. Te betalen in het begin van ieder kwartaal
Afeottderljjke nummers van de courant
Van het Zondagsblad
3 eent.
5 cent.
Van 1—5 regels 89 eest
Elke regel meeri 3
Reclames per regelj 15
Kleine advertenties van 1—30 woorden, bij vooruitbet. 25
Den laatsten tijd1 maakt men alhier en op
de verschillende dorpen in West-Friesland
propaganda voor: „De West-Friesche Kerk-
bodle, een weekblad, voor ide V r ij z i nn ig
Hervormden (Moderne Protestanten,) in
West-Friesland en staande onder redactie
van ds. A. J. Adriani te Warmenhuizen,
gesteund door de medewerking van ver
schillende vrijzinnige predikanten in N.-
Holland.
Nimmer nog ontvingen wij echter een
9Xemplaar van dit blad ter kennismaking.
Van bevriende zijden ontvingen wij een
exemplaar van het nummer van Vrijdag 1.1.,
waaraan wij het volgendie bericht ontlee-
nen:
ALKMAAR, 16 Juni. Heden vond alhier
de algemeene vergadering plaats van Ge
zinsverpleging in de Classis Alkmaar die,
wegens onvoltalligheid 14 dagen te voren,
niet had kunnen gehouden worden.
Aan de orde was o.a. het voorstel van
het Hoofdbestuur om ook aan R. Katho
lieken de gelegenheid te geven, als con
tribuanten, tot de vereeniging toe te treden.
Dit voorstel vond in 1de vergadering geen
onverdeelden bijval. Sommigen oordeelden
dat men daarmede Ide oude beproefde banen
verliet en het zich tot een eer moest blij
ven rekenen, het werk der Gezinsverpleging
alleen door Ide toewijding van -Protestantsche
kringen in stand te (houden en uit te breiden.
a no eren zagen in ide samenwereing niet ku-
me, op den duur, ongunstige gevolgen voor
de nuttige zaak, of maakten zich bezorgd
dat Frotestantsch Kerkelijke instellingen of
college's, die tot dusverre finantieëlen steun
verleenden, hiermede wel eens zouden kun
nen ophouden1, wanneer het voorstel werd
aangenomen. Ook werd gevraagd of het
hier niet meer een geldkwestie gold dan
een waarachtig' beginsel van liefde, omdat
toch reeds nu door pirt. 1 der Statuten, ooik
tot andere gezindten de verpleging vankran
ken zich kon uitstrekken en de R.-Katho-
lieken dus geenszins buitengesloten waren.
Door anderen werden deze bezwaren niet
gedeeld. Men oordeelde dat de Gezinsver
pleging, waarvan toch slechts de Diaconiën
der Herv. Kerk leden zijn, geen invloed van
Rome had te duchten en Idat het billijkheids
gevoel zich voor ide laanneming van het voor
stel moest uitspreken. W,el konden, zoo werd
gezegd, ook reeds nu de Roomschen ver
pleegd worden, maar tegen een tarief, dat
h\j eenigen duur der ziekte, al te zeer zou
oploop-en. Ook vreesde men dat van onzij
dige instellingen wel eens de finantieelie
steun aan idle vereeniging zou unnen ont
houden worden en Ihet werk ider tuberculose
bestrijding geschaad.
Na nog- veel discussie, tot stemming over-
10)
Estelle vertelde nu het voorstel van Otto
Dubois. Dit keurde mevrouw Walther ter
stond onvoorwaardelijk goed. Die Otto was
een baron, zijn vader l'id der Eerste Kamer.
Eigenlijk zag ze daarom tegen hem op, en
vond zijn geblaseerde en gemaakte manier
van praten Ihet toppunt van deftigheid. Vroe
ger hadden zij en haat man de hoop ge
koesterd, dat Otto belang stelde in hun
Toetie, maar we'dra merkten zjj, dat hij al
leen oogen had voor Estelle, en zij dezen
vvensch moesten opgeven.
„Hoe ffef van u en mijnheer, voor onze
eostuums te willen zorgen", vleide W,aJly
Besier.
„Wat hebben jelui gekozen? krijgt mijn
Toetie de hoofdrollen?" vroeg mevrouw
Walther kluchtig naief,
„Zeker, mevrouwtje", schertste Teddy, „Ik
vind, dat Toetie en ik de hoofdpersonen in
deze plaat op ons moeten nemen", en la
chend ontrolde hij een groote plaat, die
„een bruiloft onder 't Directoire" voor
stelde.
Verrukt klapte mevrouw Walther in de
kleine met juweelen overladen handjes, en
opgetogen bekeek zij de plaat.
„Oah, Teddy, hoe mooi! dat is heerlijk,
wat een mooi toilet, dat zal opzien baren"
gegaan, bleek deze te staken. Het lot moest
thans beslissen en sprak, na eenige oogen-
blikken van spanning, zich uit voor het
voorstel van het Hoofdbestuur.
De inzender, zekere L., blijkbaar niet
tevreden met deze beslissing, plaatst on
der dit bericht het volgende, waarin eene
beschuldiging ligt opgesloten, die wij zoo
maar niet wenschen te laten passeeren. Deze
zekere L. schrijft:
Hiermede is dus aan de Roomschen, op
het gebied der Gezinsverpleging, de hand
gereikt. Of Rome die gretig zal aanvatten?
Het staat zeer te betwijfelen, waar het in
deze dagen, krasser dan ooit zich beijvert
een staat te stichten in den staat en, zich
angstvallig in eigen kringen terugtrekt. Bo
vendien: „zooals de waard is vertrouwt hij
zijne gasten". Waar meerdlere voor
beelden bekend zijn van in Room
scheZiekeninrichtingenverpl eeg
de Protestanten, die men tijdens
hun v e r b 1 ij f 'dl a a r i n, tot de Kerk
van Rome trachtte over te halen
of reeds overhaalde, daar zal hulp
van Protestantsche verpleegsters aan R. Kafh
kranken, uit vrees voor den invloed der
Zusters, noode word'en ingeroepen, straks
misschien geheel worden geweigerd1. Die toe
komst zal het leeren. Dit is echter zeker;
met de invoering van het door het hoofd
bestuur voorgestelde en door het lot begun
stigde artikel, zyn de oude banen verla-
!U% rifoXd5e-
wogen en treedt zij een nieuw tijdperk bin
nen. Moge h' et eerlang blijken dat zij zich
niet alleen zal weten te handhaven, maar ook
uit te breiden, tot zegen van talloos velen!
jDe spaitiëering is van ons: voor hetgeen
de schrijver daar beweert meenen wij bewij
zen te moeten eisten, hij werpt daarmede
een klad op onze Roomsche Ziekenverple
ging.
Uit 'het schrijven v. L. moet de lezer wel
concludeeren, dat onze Roomsche Zieken-
nirichtingen er steeds op uit zijn andersden
kende verpleegden over te halen tot het
Katholiek geloof. En daarvoor vragen wij
bewijs! Als „vrijzinnig" man kan L. niet
weigeren, bewijsvoering te leveren voor
hetgeen hij publiek waagt te beweren. Wij
wachten dus af.
Als men van achter dit opschrift de sier
lijk gebogen leesteekens weglaat en in den
zin het woordje „is" voegt, krijgt men een
oordeel, dat vaak (heel vaak over ons
geloof wordt geveld1: De Katholieke gods
dienst is in strijd met de wetenschap.
„Neen, moesje, Teddy schertst maar, daar
komt niets van, mijn figuurtje is er veel te
nietig voor. Bekijk die plaat maar eens goed,
dan zult u zien, dat de Brujfl een -lange
gestalte heeft en ik er veel te klein voor
ben."
„A-doe, Toetie, dtoet niets", antwoordde
de teleurgestelde moeder. „W|at wil jij
dan?"
„Ik witidie wachten met iets te bepalen
tot we een schilder geraadpleegd hebben",
en zich tot de anderen wendend, vroeg zij:
„Vinden jelui goed, idat ik aan mijn leer
meester Bosma vraag ons te helpen?"
Dit voorstel vond algemeenen bijval.
„Ja, maar, Toetie, ik wil betoel, dat jij
de Bruid bent, en iTeddy heeft net het slan
ke figuur van den Bruidegom", drong haar
moeder half boos aan, nog steeds verrukt
de plaat bekijkend.
„Wees maar gerust, mevrouwtje, als u
er op staat,' zorg ik wel, dat zij die rot
vervult Otto en ik nemen dan in het pen
dent „Een doop onder 't Directoire", de
hoofdrollen op ons. Ik zal voor Toetie een
mooi toilet uitkiezen." antwoordde Estelle
kalmeerend!. „Alleen vrees ik, dat onze klei
ne lieveling voor zoo'n decolletée niet te
vinden is, en wij moeten geheel tn stijl
blijven".
Verward keek Toetie Estelle aan, en van
haar naar de plaat. Toen bloosde ze he
vig, en haar verwarring en verlegenheid na
men zichtbaar toe.
,,Ziet u wel, mevrouwtje, „onze Toe-
Maar wat dan wél te zeggen van de
volgende feite n uit een land niet minder
danFrankrijk, dat men toch iheusch
niet van „vleierij" tegenover de Katholieke
Kerk zal beschuldigen
Lees slechts
In ééne zitting verleende de Academie
van schoone letteren niet minder dan 6
prijzen, tot een gezamelijke waardie van
fr. 14.500 aan priesters. De prijs Jean
Reynaud (10.000 fr.) die verleend wordt
aan het meest verdienstelijke werk iii de
laatste 5 jaar verschenen, moest word'en
verleend aan a b b C ha b o t.
Op 21 Maart j.l. verleende dezelfde aca
demie een prijs van fr. 1.200 (je prix Sain-
tour) aan twee priesters.
Den 3 Dec: 1910 en den 18 Mei 1911
verleende bovendien de Fransch'e Academie
zeven prijzen aan priesters tot eene
waarde van fr. 5.500 en elf prijzen voor een
totaal bedrag van fr. 47.000 aan andlere
katholieke s c h r ij v e r s. En bij elke
prijsverdeeling in de Fransche Academie
herhaalt zich hetzelfde verschijnsel
O, die „dompers" tochZij bewijzen lich
ten te zijn in het land', waar een groote
domper als Viviani de lichten aan den he
mel wilde dompen!"
Een schrijven van den H. Vader.
De Osservatore Romano deelt een schrij
ven mee van Z. H. Pius X aan dlenApos-
tolis.chen Delegaat, in de Vereenigde Sta
ten, Mgr. Diomed'o Falconio, titulair aarts
bisschop van Larissa.
Z. H. verklaart met voldoening te heb
ben kennis gekregen van het initiatief, 'door
hooggeplaatste personen in de Vereenigde
Staten genomen, ten einde aan de volkeren
die voordeelen van den vrede te verzekeren
't Is een edel doel den vrede tusscheti de
menschen te bevorderen en alles iwat met Idit
doel gedaan wordt, zelfs wanneer het 't
beoogde doel niet (heelemaal bereikt, is eene
edele poging, die tot eer strelrt vam hen,
die ze aanwenden; en tot nut van de open
bare zaak. En dat zooveel te meer in onze
tijden, nu de legers, de militaire wetenschap,
de kracht der oorlogstuigen zoozeer zijn
vooruitgegaan, dat een oorlog zelfs aan die
machtigste vorsten wees (moet inboezemen.
tie zich' daar niet toe leent?" lachte Estel
le, tegelijkertijd Toetie tot zich trekkend
in een van die teedëre opwellingen, die
sommige vrouwen voor een rein, onschul
dig gemoed blijven koesteren, hoewel zij idat
zelf reedis lang verloren hébben.
Toetie stootte haar heftig van zich af,
en met iets ongewoon scherps in haar stem
antwoordde ze beslist
„Natuurlijk leen ik mij- niet tot zoo'n
onbetamelijke kleeding, en mij dunkt, Estel
le, dat jij ide rol ider jonge moeder ook niet
kunt vervullen."
„Zeker wel, kleintje, waarom niet?" zei
Estelle sjottend!, en Toetie, Kaar blik vol
gend, zag, Moe zij Otto lachend aanzag.
„Kom, Toetie, wees nu niet flauw en kin
derachtig," drong Teddy aan, ,,'t zijn zul
ke leuke platen, die zeker veel succes heb
ben, als we trachten ze juist weer te ge
ven."
Een oogenblik keek Toetie hém verbaasd
aan, toen wendde ze met een gebaar van
verontwaardiging het hoofd om, zonder hem
te antwoorden. Een smartelijk gevoel kwam
in haar op. Hoe konden haar clubgenooten
zoo iets kiezen? En haar mama1 het toe
juichen? Zij keek rond!, en door Estelle's
woorden gewekt uit haar argelooze on
schuld, zag ze scherper dan ze tot nog toe
gedaan had. Het eerst viel haar oog op
Estelle en Otto, Idlie tegen elkaar geleund op
een jdiivan zaten te flirten op een wijze.
,die .haar altijd had tegengestaan, zonder
"cliat ze er zich rekenschap van gaf. Nu,.,.,
En vooral ide IPaus, vertegenwoordiger van
Hem, die Vorst en God van vrede is, moet
zich hierin verheugen. Met welgevallen ver
leent, hij idlan ook den steun van zijn gezag
aia-n (heivdlie tot dit (doel medewerken.
Daar de Pausen niet meer ais voorheen
het werk van dén vrede rechtstreeks kun
nen steunen, moet hij er zich toe bepalen,
zijne gebeden naar God! op te zenden, voor
het welg'elukken dier pogingen-.
De Fransche Ministercrisis en bet
bezoek van President Falllëres
aan Nederland
President Fallières wenscht den meesten
spoed te maken met de oplossing der cri
sis, aldus seint Reuter uit Parijs:
Het motief daartoe is de overweging, dat
president Fallières den 3en Juli zich zal
inschepen naar Nederland, een reis, die uit
het oogpunt dér buitenlandsche politiek on
weersprekelijk van belang is. Het zou hem
ip ieder geval spijten, wanneer de reis zou
moeten worden uitgesteld door onvoorziene
omstandigheden.
De Fransche bladen zien er echter groo
te zwarigheid in -o-m de crisis spoedig opi
te lossen.
Tegen het spiritisme.
De aartsbisschop van Lyo-n, kardinaal Coul
liè, heeft in een herderlijk schrijven aan
de geloovigen en geestelijken van zijn bis
dom met klem tegen de {ernstige gevaren van
het spiritisme gewaarschuwd. Reeds vier
maal in 1840, 1841, 1859 en 1899 is tegen
het spiritisme zulk een waarschuwend woord
vernomen.
Alweer: KioffttUre*CM/««VHa r
Onlangs deed in een deel der liberale
pers het sensationeele bericht dé ronde, als
zouden de meisjes verpleegd in het ge
sticht „Die Goede Herder" te Münehen d„or
de Zusters zoo slecht behandeld worden,
dat zij in opstand zijn gekomen
Nu onlangs had voor het gerechtshof te
Münehen de eindbéhandeling van deze zaak
plaats.
Evenals bij' de vorige zittingen volgdie uit
het getuigenverhoor en de verklaringen der
beschuldigden ze-lven, 'dat de jonge meisjes
dloor de -ouders waren opgehitst, dat de
oorzaak van (Het opstaan tegen de over
heid was te zoeken in de zucht naar de
ongebonden vrijheid van het straatleven en
dien afkeer van geregelden arbeid en orde
Evenals die reed's veroordeelde meisjes,
beklaagden zich de beschuldigden thans ook
in hej minst niet over de behandeling in 1
het klooster en verklaarden zij alleen mee
gedaan te hebben uit vrees voor de an
dere radidraaisters.
Van overdreven godsdienstoefeningen
werd' geen woord door haar gerept.
Tegenover die verschillende aanvallen, (die
op de voornaamste opvoedingsinrichting
voor meisjes in Opper-Beieren werden ge
richt, stak de objectieve, ernstige redènee-
ring van dien verdediger, Idr. Saenger, ver
blijdend af.
Een verklaring van een soclaliat.
Ofschoon ihij zelf een voorname plaats
innneemt in de sociaal-dëmocratischë par
tij, moest de verdediger toch1, op, grond
van een persoonlijk bezoek aan de inrich
ting erkennen, dat het opvoedingssysteemi
der kloosterzusters en haar onbaatzuchtige
en opofferende arbeid biet eere moeten ver
meld- worden, hij (heeft in het klooster niets
gevonden, waarover hij ongunstig kon oor-
deelen.
Het woord is thans aan de liberale jrers
o-m den laster te weerspreken, Zal zij het
doen
Da Engelsche kroningsfeesten.
Ontvangst van den Pauselijken gezant.
Het Engelsche Koningspaar heeft Mgr.
Gran ito di Belmonte, (den Pauselijken gezant,
het eerst ontvangen en hem blijk gegeven
van bijzondere sympathie. De gezant ieidide
prinses Victoria van Sleeswijk-Holstein, een
bloedverwante van het Koningspaar, aan ta
fel, en nam plaats 'aan We tafel van dén her
tog van Connaught en We tmdere prinsen van
Wet Koninklijk huis.
Na het diner onderhielden zich het Ko
ningspaar en idle land'ere vorstelijke personen,
langen tijd met den gezant.
Z. K. H. Prins Hendrik
der Nederlanden woonde Zondagmorgen den
dienst bij in de Holla-ndsche kerk te Lon
den.
Hnllq.nHcrbe ko-
ro-uw en oe arP
-1-'"—A"1 lrln„ nnil-inn
Minister Botha, zijn vro-uw en
diere Zuid'-Afrikaansche autoriteiten woon
den insgelijks dén idienst bij. Prins Hendrik
en Botha groetten elkander hartelijk.
begreep ze, en met weerzin keerde zij ,t
hoofdl af. Hoe was (het mogelijk, dat zij zoo
lang blindi was geweest, hoe had1 zij zo-o-
vertrouwelijk met 'haar om kunnen gaan?
Zij zuchtte, en 'baar Iblik zocht 'de Besiertjes.
Minnie zat hand in hand met Henri te
fluisteren, en Wally, diie met haar mama
sprak, wisselde onophoudelijk verliefde blik
ken met John. Zij sidderde, en 't was of
baat plotseling die o-ogen geopend' werden.
TóS^^eek zij naar Ihaar moeder, in haar op-
vallen®toilet, het type eener ijdele wouw,
met mar sterk geb'.anket gelaat en schit
terende oogen. Zij sprak levendig, zeggend
diat zij beslist wenschte, dat die tableaux
werden gegeven. Toetie hoefde niet zoo
dwaas preutsch te zijn, het waren niets
dan tinkaas. Indien Estelle en de Besier
tjes het goed en aardig vonden, behoefde
zij niet zoo flauw te dio-en.
Arme Toetie schoten de tranen in dé
oogen. Bezat haar mama dan geen vrouwe
lijke eigenwaarde? De wereldsche, lichtzin
nige Eestelle begreep toch wel, dat zij er
zich niet toe leende. Waarom noemde haar
moeder haar dan preutsch? Met geweld
beet zij zich op de lipppen en drong haar
tranen terug. Plotseling trad Teddy op haar
toe, met een afkeurenden blik en gefronst
voorhoofd zeggende
„Ik begrijp je vandaag niet, Toetie, wat
stel je je dwaas aan. Meen je dat nu
waarlijk? Ik dacht, dat je hooger stondt,
en een beter begrip van kunst had. Zulke
preutschheid is kleinzielig. Als artist móest
De V is s ch er ij w et St. Ct. no. 147
bevat een Kon. Besl. van den 22sten Juni
1911, waarbij is goedgevonden en verstaan:
te bepalen, dat de Visscherijwet op 1 Juli
a.s. in werking zal treden.
De Koningin naar België. Als te
genspraak van Belgische berichten, dat de
Koningin eerst in Augustus over zee viai
Ostend'e naar Brussel zou komen, wordt van
betrouwbare zijde medegedeeld, dat het ver
trek voor het bezoek aan (het Belgische Hof
bepaald blijft tegen 26 Juli.
D r. K u y p e r. De gezondheidstoestand
van dir. Kuyper laat nog veel te wenschen
o-ver. Wel schijnt nu en dan een plotseling
herstel in te treden, doch -dit is steeds
van korten duur.
Dr. Kuyper dienkt zich tot zijn herstel
naar het instituut van idir. Laman bij Dresden
te begeven.
je dat anders opvatten."
Wieer flikkende er diepe verontwaardiging
in den blik, idien ze hem toewierp-, en zon
der hem te antwoorden, keerde zij zich
van hem af.
Verbaasd keek Teddy haar aan, met een
ongeduldige beweging haalde hij de schou
ders op én begaf zich naar de anderen. Toe
tie viel een stoel neer, trachtend zich
te herstellen. 'O, Jiet tv as plotseling zoo duis
ter in haar binnenste geworden. Straks toen
de woorden van Estelle haar de oogen
openden, was het of iets heel moois en
teers uit haar leven wegging en iets lee-
lijks en duisters er voor in de plaats trad;
nu voelde ze 't opnieuw, en dat eenzame,
dat haar zoo kon drukken, overmande haar
geheel.
Teddy, die haar uit de verte gadesloeg,
zag, hoe ze met moedeloos gebaar het hoofd
in de hand steunde, en schrok van de droe
ve uitdrukking op haar teer gelaat. Ziende,
dat zij werkelijk geheel- van streek was, be
ijverde hij zich baar af te leiden en haar
doo-ï grappen weer in haar gewone gelijk
matige stemming te brengen, maar het lukte
hem niet. Zij luisterde niet naar hem.
Bo'.
en
