ZL Katk Nieuws- en Advertentieblad
voor BToord-Holland.
No. 61.
Zaterdag 22^Juni 1912.
6de Jaargang
FEUILLETON.
Gratis.
Verschijnt DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG.
Hoe kan iedere Katholiek eenige
zijner vacantiedagen heilzaam
en nuttig besteden?
Onschuldig veroordeeld of een
slachtoffer der wraak.
buitenland.
ONS
ABONNEMENTSERIJS s
75 et p. 3 maanden franco hiuiis; 105 et met geïllustreerd
Zondagsblad. .Te betalen In het begin .van ieder kwartaal,
Afzonderlijke nummers van de courant3 cent,
y(a het Zondagsblad 5 cent
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „ONS BLAD".
BUREAU: Breedstraat 12, tegenover de R, K. Kerk, te Alkmaar,
Telefoon No, 433,
ADVERTENTIEN:
Vin 1—5 regeis 3d cent.
Elke regel meer6 j tl 1
Reclames per regei15 ti j
Kleine advertenties van 1—30 woorden, Bij vooruitbet, 25 g 1
Wie zich per i Juli a s. op
„Ons Blad" abonneert, ontvangt
de tot dien datum verschijnende
nummers GRATIS en FRANCO.
Nu de tijd weer daar is, dat zeer ve
len in ihet genot worden gesteld' vian eenige
vrije dagen, weken ja maanden misschien,
vraag ik even de aandacht van de le
zers, voor een in onzen tijdi veelbespro
ken werk, hopende hierdoor iets bij te
jdragen ter bevordering der pesloiten Re-
traites.
Wielflidht zullen er velen zjjn, d;ie reeds
eene oefening hebben medegemaakt tot
dezulken is dit schrijven niet gericht, daar
zij1 met tnij, die ook dat geluk had, over
tuigd zijn, dat eene Retraite, een giroote
weldaad is, waarvoor wij1 God nooit ge
noeg bedanken 'kunnen.
Wij allen worden in miin- of meerdere
mate Oveiheersdht door den geest dies
tijds, waarvan verzwakking van ons H. ge
loot het 'gevoeg is. Wjetfsw&ar zijn wij niet
aanstonds geneigd daarmee in te stemmen,
maar dat is. een gevolg van onze drukke be
zigheden, die al onzen tijdi in beslag ne
men, waardoor wij belet worden, een blik
te slaan Op ons zeliven.
In den 'maalstroom van dit lieven wordien
wij voorlgestuwid en mienigieen gaat daar
door ten gronde.
Is het leven van den menscb niet te ver
gelijken bij een schip, dat dobberend op
de zee, bij stormweer gehavend Wordt en
weder opgetuigd moet wondlen om daarna
in staat te zijn die reis voort te zetten?
Hebben ook wij niet van alte kanten
Storm t e duchten, Zoodat ook wij moeten
worden toegerust met kracht voor een hoo
ier zieleleven
De Retraites nu zijn die havens, waar dat
wordt aangebracht. Daar toch worden wij
opnieuw versterkt in ons H. Geloof, diaar
doet de ho«2p op ons eeuwig behoud! ons
de kracht hergeven aan de gevaren moe
dig het hoofd te biedten, daar ten slotte
iweet die liefde alles te overwinnen, want
wat men in eene Retraite geniet, laat zich
niet in Woorden uitdrukken.
Dat ik niet overdrijf, kunnen zij getuigen,
die eene 'oefening hebben meegemaakt. Wjeli-
nu dan, ook niet langer gedraald!. Geeft
slechts gehoor aan de steml die in diezen
tijd zoo dikwijls woirdlt geboord, en weest
Toen men opder de olmen gegeten had
en mevrouw Toitkmar een reden gezocht
had «ml Frans, en Helena, te verwijde
ren, zette de ritmeester zijn gesprek voort.
„CaiKharima zeiidie mij, dat ik uwie Hele
na moest uithuwelijken."
„Dat heb ik niet gezegd!, ritmeester"»
ntwoopdde de vrouw, van dien president
Dan heb ik u verkeerd! vers,taan. Maar
reek dan eens duidelijk, president. Toon
m'ij sohreeft, heb ik mij Helena, nog
tijd als kind yooingesteid en .ami die ge-
"chten haar uit te huwelijken hartelijk
eten lachen. Toen ik' haair echter zag,
iadht ik bij miij zelf: het wordt tijd, idlut
gij haar naar dien Rijn stuurt en haar
"iet langer in Fritzenhain houdt.
„O Ja", .antwoordde mevrouw Tolk'mar,
.Helena, is dioor velien miet qpjlettendheid
egeslagen, maar heeft edhter tot nu,
3ddank, weinig belang in de joinge main-
n geste|dl Zij is nog een half kind en
S onlangs ihaidl zij zich op) tiaar kamer
gesloten, toen ik toevallig aan die deur
laimi.
„Opgesloten?" vroeg ide president ver
eerd, het voorhoofd fronsend!.
„Ja zejd.e zijne wouw; „ik was ook
ast en beval haar dadelijk die deur te
er zeker van, dat het uwe stoutste ver
wachtingen zal overtreffen.
Doch ik zie menig lezer die schouders
ophalen, en zeggen: „Dat is toidhi niets
voor mij!" Ik roep u echter toe: Zoo gij
met uw tijd meegaat en ziet wat al geeste
lijke eSeode in de wereld! heerscht, toevie
len onder ons helaas dwalen en afvallen,
omi van erger niet te spreken dan
zult u moeten toegeven, dat het voor ieder
noodzakelijk is, daar het bedierf rondgaat,
om; indien mogelijk, het kosbaarste, wat
wij bezitten, ml. ons heilig geloof, te doen
verzwakken of te verliezen!
En juist in die (afzondering, in die Re
traite, leert mien zijn godsdienst kennen,
beter dan in het dagejijkscM leven, waar
het als het ware ©en sleurgang en ge
woonte wordt.
Men wordt in de Retraite opgewekt ami
zijn heilig geloof standvastig te belijden,
daarnaar te leven en tevens aangespoord
om te stnrijidieii tegen verkeerde beginse
len. Wiie gij ook moidht zijn, voor alte
standen is deze oefening nuttig. Deuk niet,
dat het bijeen vooir „vrqmie zielen" goed
is, neen, juist voor allen zijn die Retrai
tehuizen .opengesteld. 1
De onkosten kunnen u niet weerhou
den eens. kennis te maken met eene gees
telijke oefening als dieze, welke wel meer is
beSiproken, maar aan velen nog niet ge
noeg bekend,. Die kosten zijn vier, zes of
tien gulden, allies inbegrepen, behalve reis
kosten.
Modht dit schrijven bijdragen tot deel
neming aan de gesloten Retraites. En, gaat
het hun zooals. het mij verging na dieze oefe
ningen, dan zullen zij met mij getuigen zijn
van een geestelijk genot, wat hun slechts
ten d eeie bekend was.
Gaarne stelt schrijver dezes zich koste
loos beschikbaar tot bemiddeling voor deel
name aan de Retraite Ziend dhairtoe uw
adres aan het Bureau van „Ons Blad."
Een oiudi-Retraitaint.
disten tegen de Tariefwet, tegen de plannen
van dit Ministerie! Het Anti-TariefwetCo»
rniré blij, dat ze in een „neutrale" vereeni-
ging zooi gauw bereid, zijn.
Blijkens het versjag dar vergadering werdl
op het voorstel des voorzitters geen boe
of biah gezegd.) j
Wiaiar men zoo eenzijd,ig en partijdig tegen
de Tariefwet oj>|treedt, behoeven wij toch
warempel niet te vragen, of een Katholieke
Middens,tanidier nog lid kan zijn vam zulk
eene winkeliers,vereen., die heet „neutraal"
ma,ar blijkens, bovenstaande actie is beslist
amti-regeeringsgezinid;, anti-christelijkgezind.
V De z.g. neutrale Winkeliers-
vereeniging te Amsterdam en de
Tariefwet.
De A'Igemeene Wiinkeliersvereeniging te
Amsterdam hield Woensdagavond in hotel
Krasnapolisky een ledenvergaidering!, ondier
voorzitterschap! van dien heer J, S. Meuw-
sen, die mededeelde, dat dezer dagen, op
verzoek van het Anti-Tariefwet-Coiinité, een
door dat comité uitgegeven, brochure tegen
de Tariefwet aan de ledlen zal worden rond
gezonden, met een aantal piropagand,a-zegels.
De leden van die z.g. neutrale winkeliers,-
vereeniging idus aangesteld als piropiagan-
openenmiaar ik verzoek u niets daarvan
te vertellen, want ik wil haar kinderlijke
onschuld, d oor geen scherts bedorven zien,
daarom heb ik niets gezegd.
„Maar wat was er dan aan de hand?"
vtroeg de president ongeduldig.
„Zij heeft met haar poppen gespeeld',
en, -wijl, zij zich daarvoor sdhaamdt, heeft
zij ide deur op stolt gedaan; om] niet ver
rast te wonden."
De beide mannen lachten hartelijk.
„Ik verzoek u echter, niets te laten mer
ken!" zeidie mievrouw Toilkmar ernstig. Dan
hernam rij„Op haar leeftijd: kan dat in
eens veranderen en dan rijn Wij in eene
onaangename positie. Wanneer Hellena op
iemand verliefd wordt, wat zullen wij ddn
doien?"
„Dat is zeer eenvoudig", antwoordde die
ritmeester. „Heiimer u slechts' vviat gij, ei
uw man en ik gedaan hebben. Men wint
information in en zegt na,air de omstan
digheden: ja of neen."
„Dat gaat hier echter zoo gemakkelijk
niet", antwoordde de president. „De ge
heel® omgeving is protestant en de klassen,
die hier in aanmerking komen, beboeren ge
woonlijk tot de rationalisten die met el-
ken godsdienst gebroken hebben en met
een hoogmoed zonder weerga op ons, ka
tholieken, neerzien.
Hoe kan ik mijn toestemming voor zulk
een huwelijk geven! Hellena heeft een zeer
aangenaam karakter en heeft bovendien een
aanzienlijk vermogen, diat zijn twee rede
nen, diie de famiiliën van huwbare mannen
doen besluiten hun zoon aan een kafho-
Een kijkje op de neutraliteit
van het openbaar onderwijs.
In Oosterbeek doet zich naar Criticus
in de „N. Oosterbeeksche courant" mede
deelt, ©en geval voor dat een kijk geeft
op de neutraliteit van het onderwijs aan een
der O:. L. schoten aldaar.
Criticus vraagt: Is het onderwijs aan
school II te Oosterbeek neutraal? En hij
vertelt dan het volgende:
De godsdienstonderwijzer van de Nedi.
Herv. Gemeente alhier, vertelde zijn cate
chisanten uit dien Bijbel»Hij vertelde van
den Zondvloed.
Reeds geruimien tijd is hij aan. 't vertellen
en daar zegt een zijner leerlingen: Daar is
niets van waar.
Zoo zegt de godsdienstonderwijzer,
hoe koim; je daaraan?
Dat heeft meester op schiool ons ge-
Zegdi. 't J i
Nu, Zeg dan maar aan den meester dat
hij daarover 'in de school in 't geheel niet
spreken mag; Haar heeft 'hij Zich buiten te
houden. Zeg 'miaar dat ik dlat gezegd heb.
Het is 'niet de eerste keer, dat zooiets
voorkwam; want 'reeds eerder is het ook al
voorgevallen, dat de kindleren den gods
dienstonderwijzer kwamen 'vertellen dlat de
meester dit of dat had gezegd, wat be
trekking op den bijbel; zoo bijv. Idle
schepping zou niet in zes dagen geschied
zijn, enz.
En verder vervolgt hij:
Gij kunt onmogelijk mij kwalijk nemen,
dat ik nai 't vernemen van zooi iets de
vraag stel of aan de openbareschool II
te Oosterbeek neutraal ondierwijs gegeven
wordt.
Mijn w'ensdh is dan ootk dat Zal wordlen
onderzocht of hetgeen dat kind vertelde
waairhëidi is. Zoo mocht blijken, dat het
geen kinderpraatjes zijn en werkelijk waar
heid is wat dait kindl in de catechesatie
vertelde, wordt het noodzakelijk, daaraan
ten spoedigste een einde te maken.
Hij herinnert daarbij aan art. 35 der
onderwijswet.
liiek meisje ten huwelijk te geven. Is zij
eenmaal gehuwd;, dan ziet men haar met
medelijden aan en moet zij haar Giod ver
loochenen en een Christus dienen volgens
den geest van Ernst Renan en voior dit
tijdelijk en eeuwig lot wit ik miijn kind
bewaren. I
„Maaï waarom zijd gij dan in deze pro-
testantsdhe omgeving gekomen? Gij woon-
det zoo heerljjk aan den, Rijn, en de
bloeiende provincie, in een streek, wa,a:r
de katholieken zidh vrijer kunnen bewegen,
uGij kunt goadi piraten, ritmeester: daar
hebt gij uwe goederen; diaair fe: uw werk
kring; maar ik was rechter, 'k heb wet
ten in toepassing te brengen en krachtens
deze wetten voert mien voor mij geeste
lijken, die ik dooir miijn uitspraak tot ge-
va ngeniissiraf veroordieelien moet, omdat zij
de Mis gelezen, of getrouwden of sterven
den de vertroostingen van den godsdienst
gebracht hebben. Wlaarvan ben ik onder
scheiden van <Je Roimieinsdbe pretoren?
„Maar uwe collega's hebben het todt
ook gedaan?"
„Dat is die zaak mijner collega's,. Ik kan
dat overigens, best begrijpen. Mijne pro-
testantsche' collega's hebben geen reden om
het niet te doen. Volgens, hen zijn Wij op
roerlingen cn (hiun geweten verbiedt hun
dit oippoier te bestraffen Voor een ka
tholiek rechter is het toich' beter, wanneer
hij hier blijft. Wanneer hij het -niet met
zijn geweten kan overeenbrengen, een wet
toe te passen; dan kan hij, toidhi zijn in
vloed aanwenden voiar eene mildere toe»
-m
Wat een conclusie van een
neutrale courant.
Zooals wij reedis in ons nummer van li.
Donderdag meldden heeft de Haagsahe Raad
bij meerderheid van stemmen het z.g. poot
jes-baden aan het drukke gedeelte van het
strand te Scheveningen verbidden, althans
wat betreft personen boven die 16 jaar.
De neutrale (zoogenaamd hoor!) Tele
graaf geeft naar aanleiding van deze be
slissing eenige opmerkingen (doior de Alk-
mlaarsdh'e Courant gratig overgenomen) ten
besite(?) en sluit deze met de volgend!©
conclusie: 1
„Als 't Nederlandsche volk niei meer vrij
is iin Zee, waar If., et nota béne z'n vrij
heid heeft veroverd, waar is het dlan wel
vrij
Wat een conclusie
Morgen leest men misschien in de Te
legraaf: „Als 't Nederjanidsche volk niet
meer vrij is in de duinen, dlie opgeworpen
zijn door de zee, waarop het nota bene
z'n vrijheid heeft veroverd, Waar is het
dan wel' vrij?"
En overmorgen„Als 't Nederlandsche
volk niet meer vrij is in Zeeland) dat het
zelf ontworsteld' heeft aan de haren, waar
is het d'an wel: vrij?"
Zoo ziet mien, dat de logica zoek raakt
bij diergelijke neutrale (zoogenaamd, hoor!)
bladen, als het op| aesthetica aankomt.
Dat teen wij nog dagelijks in die bla
den, als de rechter die zedeti jkheidswetten
wit handhaven, hoe hij door dlie pers voor
at a|dlres aan „het Leven" op gnie-
pige wijze wordt tegengewerkt.
ITALIË.
De overdreven berichten over den
toestand van z. H. den Paus.
Uit Rome schrijft men dt d, 17 Juni.
De in de. bhitenlandsche pjers, verspreide
geruchten, als, zou 's Pausen toestand piiot-
seliing zeer ernstig zjjn geworden, mogen
wij uit de lucht gegrepen noemien.
Z. H. Pi,us X voelt zich niet- slechter
en niet beter dan een miaauid geledlen!
Even h ebben de éérste heete dagen, dlie
daarbij te Rome buitengewoon drukkend
waren; ,ook huin invloed op 's Paussen gestel
doen gelden, maar s.edlert is Z'. H. Pius X,
evenals wij dat zijn, gewend geraakt aan dé
zomeujyarmte. Ik heb deze berichten uit
vrij goede brom;
Buitendien ontvangt Z. H. de Paus bijna
dagelijks, personen in audiëntie, wat be
wijst, dat niets aanmerkelijk is veranderd! in
P:iu&' gezondheidstoestand!. En tot nog toe
hebben we evenmin geboord; dat die Napel-
sdhe pelgrims, d.i,e eerstdaags op het Vati-
Een mijner vrienden heeft mij medege
deeld Idiat hij_ in die biecht die gewetens
vraag voorgelegd heeft en de biechtvader
hem geraden heeft te blijven.
Ik durf op grond der Meiwetten geena
verooindeeling uitspreken; want de Meiwet
ten zijn geen wetten, wijt hier bet voor
naamste merkteeken eener wet ontbreekt,
de rechtvaardigheid. Onder deze omstandig
heden bleef mij niets anders over dan mij
in een protestantsdhe omgeving te laten
verplaatsen; |h ier bestaat geen ^Cultur-
kampf". Ik ben reeds sedert het jaar 1873
hier en héb, geen enkel vonnis, op grand
van de Meiwarten uitgesproken. Wij heb
ben een pastoor, die jzes uur van hier woont,
en zijne herderlijke bediening uitoefent, zoo
goed Ihij kan. Zijne geimoente telt onge
veer 300 zielen en dat rijn grootendeeis
arme menschen; maar het is stichtend om
te zien, miafc welk een liefde zij aan hun
piastoor en hun godsdienst gehedht zijn.
„M,aar waarom! hebt gij eenvoudig uw
ontslag niet genomen, toten gij tegen uw
geweten moest Wandelen Het salaris zal
u toch niet tegengehouden hebben. Want
wanneer ik eenige berekening maak, dan
kost het onderhoud van uw park en uw
Stal u rnieer dan uw salaris kan dragen."
„Dat alles betaal ik miet", zeide de pre
sident lachend; de kosten bestrijdt Ca-
tharina uit de inkomsten van haar ver
mogen. Zij is een voortreffelijke vrouw; niet
waar? Catharina?
„Gij rijt een beste miain", antwoordde 'de
ze lachendi, maar, voor 't onderhoud van
heth uistouden geeft hij mij eiken maand
kaan verwacht worden, de boodschap kre
gen, het bezoek aan het hoofd! der Katho
lieke kerk voorlioopig uit te stellen.
Dit neemt echter niet weg, dat Pius X
een mlan van den dag is en blijft en dat
een Ih eete zomer zijn zwak gestel zal uit
putten,
Het echtpaar Toselli.
De rechtbank te Florence heeft het hu
welijk tusschen gravin Momtignoso, die voor
malige kroonprinses van Saksen en, djn
schilder Toselli door echtsoheiding ontbon
den verklaard.
De pjliidhtvergeten gravin valt steeds
id'iepjer,,
De etrljd om het presidentschap in
Amerika.
De conventie te Chicago] is. nog immer
bijeen
Een buitengewoon hoopvolle stemming
is, nu onder de republikeinen komen heer-
schen. Deze is ten die e Ie te verklaren üotoir
het bericht dat F linn, een op den Voorgrond
tredend aanhanger van Roosevelt in Pen-
sylvaniië, het lidmaatschap der nationale
commissie geweigerd heef.
Toen de oommiissie tot onderzoek dter
geloofsbrieven Donderdagmorgen bijeen
kwam om de grieven van sommige Roose-
vejtianen te overwegen, die de vergadlering
hadden verlaten, grepen er rumoerige scè
nes plaats. De Rooseveftianen begonnen on-
miiddelijk met Run tactiek van obstructie
en vroegen om uitstel toen een motie van
de hunnen werd verworpen.
De enthousiaste Roosevelt-ca,mpagne nam
liater merkbaar af, toen gemeld] werd, dlat
Roosevelt rijn afgevaardigden van hun ver
plichting tegenover hemi had ontslagen.
De conferentie van Roos eve lit ianen nam
tenslotte een miotie aan, waarin gezegd! wordt
dat ze deel zullen nemén aan een geregelde
conventie, totdat blijkt dat zij er niet lan
ger deel aan kunnen nemen.
FRANKRIJK.
Eindelijk is over het lot van het bé
kende Séminaixe St. Sulpice te Parijs, dat
door de regeerimg „onteigend!" is, een be
slissing gevallen. Langen tijd had men ge-
wijfejd het te bestemmen voor een museum,
of vooir het departement van financiën. Be
paald, is nu, dat er een museum van ge
maakt zal worden: „musée national du Lu
xembourg." Voor de kosten van verandering
is ©en wediet aangevraagd van 1.785.000
francs. Ook dat moeten de Katholieke be
lastingbetalers dan nog bovendien opbren
gen!
Dc zeeliedenstaklog.
Te Marseille warden door die zeeliedeii-
stakiing tal van schepen belet te vertrekken,
De regeering besloot de prefecten der
400 Mark. Met de inkomsten van mijn
vermjogen doe ik, wat ik will; maar ik
heb een mian, voegde rij er trots bij, die
rijn gezin onderhoudt en het zou in vete
huisgezinnen beter gesteld rijn, ais men de
zen regel in waarde hield. Een vrouw,
die haar mian onderhoudt, is die man, en
dit i s de verkeerde wereld!. Maar de hoofd
zaak is thans dat Helena in een andieren
kring komt; rij moet andere menschen liee-
ren kennen, z^j moet daarheen, Waar hét
katholiek leven bloeit. Ik heb detihalve aan
Adile geschreven, of wij Helena haar voor
eenige maanden kunnen sturen; ,ik had er
niet op gerekend; dat gij den verren reis
zouldit ondernamen, mijn man had 'haar ook
kunnen wegbrengen, of rij hadl ook wel
alleen kunnen gaan, want zij is geen klein
kind meer.
„Hiad ik geweten, dat ik ongelegen
kwami", zejdie de 'ritmeester met een zwa.-
uen basstem en maakte aanstalten om op
te staan.
„Blijf rustig ritten", zeidie de vrouw van
iden president, geen scherts. Daarmee hebt
gij mij1 voor diertig jaren bang kunnen ma
ken of in verfegenbeiid) kunnen brengen.
Maar nu weet ilk maar at te goed; dat
gij mij niet misverstaan hebt Blijf zitten of
ik titulier u die eerste acht dagen geen
enkele keer meer als ritmeester."
De president lachte. a
(Wordt vervolgd.)