ZL Katk Nieuws- en Advertentieblad voor BToord-Holland. No. 61. Zaterdag 22^Juni 1912. 6de Jaargang FEUILLETON. Gratis. Verschijnt DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG. Hoe kan iedere Katholiek eenige zijner vacantiedagen heilzaam en nuttig besteden? Onschuldig veroordeeld of een slachtoffer der wraak. buitenland. ONS ABONNEMENTSERIJS s 75 et p. 3 maanden franco hiuiis; 105 et met geïllustreerd Zondagsblad. .Te betalen In het begin .van ieder kwartaal, Afzonderlijke nummers van de courant3 cent, y(a het Zondagsblad 5 cent Uitgave van de Naaml. Vennootschap „ONS BLAD". BUREAU: Breedstraat 12, tegenover de R, K. Kerk, te Alkmaar, Telefoon No, 433, ADVERTENTIEN: Vin 1—5 regeis 3d cent. Elke regel meer6 j tl 1 Reclames per regei15 ti j Kleine advertenties van 1—30 woorden, Bij vooruitbet, 25 g 1 Wie zich per i Juli a s. op „Ons Blad" abonneert, ontvangt de tot dien datum verschijnende nummers GRATIS en FRANCO. Nu de tijd weer daar is, dat zeer ve len in ihet genot worden gesteld' vian eenige vrije dagen, weken ja maanden misschien, vraag ik even de aandacht van de le zers, voor een in onzen tijdi veelbespro ken werk, hopende hierdoor iets bij te jdragen ter bevordering der pesloiten Re- traites. Wielflidht zullen er velen zjjn, d;ie reeds eene oefening hebben medegemaakt tot dezulken is dit schrijven niet gericht, daar zij1 met tnij, die ook dat geluk had, over tuigd zijn, dat eene Retraite, een giroote weldaad is, waarvoor wij1 God nooit ge noeg bedanken 'kunnen. Wij allen worden in miin- of meerdere mate Oveiheersdht door den geest dies tijds, waarvan verzwakking van ons H. ge loot het 'gevoeg is. Wjetfsw&ar zijn wij niet aanstonds geneigd daarmee in te stemmen, maar dat is. een gevolg van onze drukke be zigheden, die al onzen tijdi in beslag ne men, waardoor wij belet worden, een blik te slaan Op ons zeliven. In den 'maalstroom van dit lieven wordien wij voorlgestuwid en mienigieen gaat daar door ten gronde. Is het leven van den menscb niet te ver gelijken bij een schip, dat dobberend op de zee, bij stormweer gehavend Wordt en weder opgetuigd moet wondlen om daarna in staat te zijn die reis voort te zetten? Hebben ook wij niet van alte kanten Storm t e duchten, Zoodat ook wij moeten worden toegerust met kracht voor een hoo ier zieleleven De Retraites nu zijn die havens, waar dat wordt aangebracht. Daar toch worden wij opnieuw versterkt in ons H. Geloof, diaar doet de ho«2p op ons eeuwig behoud! ons de kracht hergeven aan de gevaren moe dig het hoofd te biedten, daar ten slotte iweet die liefde alles te overwinnen, want wat men in eene Retraite geniet, laat zich niet in Woorden uitdrukken. Dat ik niet overdrijf, kunnen zij getuigen, die eene 'oefening hebben meegemaakt. Wjeli- nu dan, ook niet langer gedraald!. Geeft slechts gehoor aan de steml die in diezen tijd zoo dikwijls woirdlt geboord, en weest Toen men opder de olmen gegeten had en mevrouw Toitkmar een reden gezocht had «ml Frans, en Helena, te verwijde ren, zette de ritmeester zijn gesprek voort. „CaiKharima zeiidie mij, dat ik uwie Hele na moest uithuwelijken." „Dat heb ik niet gezegd!, ritmeester"» ntwoopdde de vrouw, van dien president Dan heb ik u verkeerd! vers,taan. Maar reek dan eens duidelijk, president. Toon m'ij sohreeft, heb ik mij Helena, nog tijd als kind yooingesteid en .ami die ge- "chten haar uit te huwelijken hartelijk eten lachen. Toen ik' haair echter zag, iadht ik bij miij zelf: het wordt tijd, idlut gij haar naar dien Rijn stuurt en haar "iet langer in Fritzenhain houdt. „O Ja", .antwoordde mevrouw Tolk'mar, .Helena, is dioor velien miet qpjlettendheid egeslagen, maar heeft edhter tot nu, 3ddank, weinig belang in de joinge main- n geste|dl Zij is nog een half kind en S onlangs ihaidl zij zich op) tiaar kamer gesloten, toen ik toevallig aan die deur laimi. „Opgesloten?" vroeg ide president ver eerd, het voorhoofd fronsend!. „Ja zejd.e zijne wouw; „ik was ook ast en beval haar dadelijk die deur te er zeker van, dat het uwe stoutste ver wachtingen zal overtreffen. Doch ik zie menig lezer die schouders ophalen, en zeggen: „Dat is toidhi niets voor mij!" Ik roep u echter toe: Zoo gij met uw tijd meegaat en ziet wat al geeste lijke eSeode in de wereld! heerscht, toevie len onder ons helaas dwalen en afvallen, omi van erger niet te spreken dan zult u moeten toegeven, dat het voor ieder noodzakelijk is, daar het bedierf rondgaat, om; indien mogelijk, het kosbaarste, wat wij bezitten, ml. ons heilig geloof, te doen verzwakken of te verliezen! En juist in die (afzondering, in die Re traite, leert mien zijn godsdienst kennen, beter dan in het dagejijkscM leven, waar het als het ware ©en sleurgang en ge woonte wordt. Men wordt in de Retraite opgewekt ami zijn heilig geloof standvastig te belijden, daarnaar te leven en tevens aangespoord om te stnrijidieii tegen verkeerde beginse len. Wiie gij ook moidht zijn, voor alte standen is deze oefening nuttig. Deuk niet, dat het bijeen vooir „vrqmie zielen" goed is, neen, juist voor allen zijn die Retrai tehuizen .opengesteld. 1 De onkosten kunnen u niet weerhou den eens. kennis te maken met eene gees telijke oefening als dieze, welke wel meer is beSiproken, maar aan velen nog niet ge noeg bekend,. Die kosten zijn vier, zes of tien gulden, allies inbegrepen, behalve reis kosten. Modht dit schrijven bijdragen tot deel neming aan de gesloten Retraites. En, gaat het hun zooals. het mij verging na dieze oefe ningen, dan zullen zij met mij getuigen zijn van een geestelijk genot, wat hun slechts ten d eeie bekend was. Gaarne stelt schrijver dezes zich koste loos beschikbaar tot bemiddeling voor deel name aan de Retraite Ziend dhairtoe uw adres aan het Bureau van „Ons Blad." Een oiudi-Retraitaint. disten tegen de Tariefwet, tegen de plannen van dit Ministerie! Het Anti-TariefwetCo» rniré blij, dat ze in een „neutrale" vereeni- ging zooi gauw bereid, zijn. Blijkens het versjag dar vergadering werdl op het voorstel des voorzitters geen boe of biah gezegd.) j Wiaiar men zoo eenzijd,ig en partijdig tegen de Tariefwet oj>|treedt, behoeven wij toch warempel niet te vragen, of een Katholieke Middens,tanidier nog lid kan zijn vam zulk eene winkeliers,vereen., die heet „neutraal" ma,ar blijkens, bovenstaande actie is beslist amti-regeeringsgezinid;, anti-christelijkgezind. V De z.g. neutrale Winkeliers- vereeniging te Amsterdam en de Tariefwet. De A'Igemeene Wiinkeliersvereeniging te Amsterdam hield Woensdagavond in hotel Krasnapolisky een ledenvergaidering!, ondier voorzitterschap! van dien heer J, S. Meuw- sen, die mededeelde, dat dezer dagen, op verzoek van het Anti-Tariefwet-Coiinité, een door dat comité uitgegeven, brochure tegen de Tariefwet aan de ledlen zal worden rond gezonden, met een aantal piropagand,a-zegels. De leden van die z.g. neutrale winkeliers,- vereeniging idus aangesteld als piropiagan- openenmiaar ik verzoek u niets daarvan te vertellen, want ik wil haar kinderlijke onschuld, d oor geen scherts bedorven zien, daarom heb ik niets gezegd. „Maar wat was er dan aan de hand?" vtroeg de president ongeduldig. „Zij heeft met haar poppen gespeeld', en, -wijl, zij zich daarvoor sdhaamdt, heeft zij ide deur op stolt gedaan; om] niet ver rast te wonden." De beide mannen lachten hartelijk. „Ik verzoek u echter, niets te laten mer ken!" zeidie mievrouw Toilkmar ernstig. Dan hernam rij„Op haar leeftijd: kan dat in eens veranderen en dan rijn Wij in eene onaangename positie. Wanneer Hellena op iemand verliefd wordt, wat zullen wij ddn doien?" „Dat is zeer eenvoudig", antwoordde die ritmeester. „Heiimer u slechts' vviat gij, ei uw man en ik gedaan hebben. Men wint information in en zegt na,air de omstan digheden: ja of neen." „Dat gaat hier echter zoo gemakkelijk niet", antwoordde de president. „De ge heel® omgeving is protestant en de klassen, die hier in aanmerking komen, beboeren ge woonlijk tot de rationalisten die met el- ken godsdienst gebroken hebben en met een hoogmoed zonder weerga op ons, ka tholieken, neerzien. Hoe kan ik mijn toestemming voor zulk een huwelijk geven! Hellena heeft een zeer aangenaam karakter en heeft bovendien een aanzienlijk vermogen, diat zijn twee rede nen, diie de famiiliën van huwbare mannen doen besluiten hun zoon aan een kafho- Een kijkje op de neutraliteit van het openbaar onderwijs. In Oosterbeek doet zich naar Criticus in de „N. Oosterbeeksche courant" mede deelt, ©en geval voor dat een kijk geeft op de neutraliteit van het onderwijs aan een der O:. L. schoten aldaar. Criticus vraagt: Is het onderwijs aan school II te Oosterbeek neutraal? En hij vertelt dan het volgende: De godsdienstonderwijzer van de Nedi. Herv. Gemeente alhier, vertelde zijn cate chisanten uit dien Bijbel»Hij vertelde van den Zondvloed. Reeds geruimien tijd is hij aan. 't vertellen en daar zegt een zijner leerlingen: Daar is niets van waar. Zoo zegt de godsdienstonderwijzer, hoe koim; je daaraan? Dat heeft meester op schiool ons ge- Zegdi. 't J i Nu, Zeg dan maar aan den meester dat hij daarover 'in de school in 't geheel niet spreken mag; Haar heeft 'hij Zich buiten te houden. Zeg 'miaar dat ik dlat gezegd heb. Het is 'niet de eerste keer, dat zooiets voorkwam; want 'reeds eerder is het ook al voorgevallen, dat de kindleren den gods dienstonderwijzer kwamen 'vertellen dlat de meester dit of dat had gezegd, wat be trekking op den bijbel; zoo bijv. Idle schepping zou niet in zes dagen geschied zijn, enz. En verder vervolgt hij: Gij kunt onmogelijk mij kwalijk nemen, dat ik nai 't vernemen van zooi iets de vraag stel of aan de openbareschool II te Oosterbeek neutraal ondierwijs gegeven wordt. Mijn w'ensdh is dan ootk dat Zal wordlen onderzocht of hetgeen dat kind vertelde waairhëidi is. Zoo mocht blijken, dat het geen kinderpraatjes zijn en werkelijk waar heid is wat dait kindl in de catechesatie vertelde, wordt het noodzakelijk, daaraan ten spoedigste een einde te maken. Hij herinnert daarbij aan art. 35 der onderwijswet. liiek meisje ten huwelijk te geven. Is zij eenmaal gehuwd;, dan ziet men haar met medelijden aan en moet zij haar Giod ver loochenen en een Christus dienen volgens den geest van Ernst Renan en voior dit tijdelijk en eeuwig lot wit ik miijn kind bewaren. I „Maaï waarom zijd gij dan in deze pro- testantsdhe omgeving gekomen? Gij woon- det zoo heerljjk aan den, Rijn, en de bloeiende provincie, in een streek, wa,a:r de katholieken zidh vrijer kunnen bewegen, uGij kunt goadi piraten, ritmeester: daar hebt gij uwe goederen; diaair fe: uw werk kring; maar ik was rechter, 'k heb wet ten in toepassing te brengen en krachtens deze wetten voert mien voor mij geeste lijken, die ik dooir miijn uitspraak tot ge- va ngeniissiraf veroordieelien moet, omdat zij de Mis gelezen, of getrouwden of sterven den de vertroostingen van den godsdienst gebracht hebben. Wlaarvan ben ik onder scheiden van <Je Roimieinsdbe pretoren? „Maar uwe collega's hebben het todt ook gedaan?" „Dat is die zaak mijner collega's,. Ik kan dat overigens, best begrijpen. Mijne pro- testantsche' collega's hebben geen reden om het niet te doen. Volgens, hen zijn Wij op roerlingen cn (hiun geweten verbiedt hun dit oippoier te bestraffen Voor een ka tholiek rechter is het toich' beter, wanneer hij hier blijft. Wanneer hij het -niet met zijn geweten kan overeenbrengen, een wet toe te passen; dan kan hij, toidhi zijn in vloed aanwenden voiar eene mildere toe» -m Wat een conclusie van een neutrale courant. Zooals wij reedis in ons nummer van li. Donderdag meldden heeft de Haagsahe Raad bij meerderheid van stemmen het z.g. poot jes-baden aan het drukke gedeelte van het strand te Scheveningen verbidden, althans wat betreft personen boven die 16 jaar. De neutrale (zoogenaamd hoor!) Tele graaf geeft naar aanleiding van deze be slissing eenige opmerkingen (doior de Alk- mlaarsdh'e Courant gratig overgenomen) ten besite(?) en sluit deze met de volgend!© conclusie: 1 „Als 't Nederlandsche volk niei meer vrij is iin Zee, waar If., et nota béne z'n vrij heid heeft veroverd, waar is het dlan wel vrij Wat een conclusie Morgen leest men misschien in de Te legraaf: „Als 't Nederjanidsche volk niet meer vrij is in de duinen, dlie opgeworpen zijn door de zee, waarop het nota bene z'n vrijheid heeft veroverd, Waar is het dan wel' vrij?" En overmorgen„Als 't Nederlandsche volk niet meer vrij is in Zeeland) dat het zelf ontworsteld' heeft aan de haren, waar is het d'an wel: vrij?" Zoo ziet mien, dat de logica zoek raakt bij diergelijke neutrale (zoogenaamd, hoor!) bladen, als het op| aesthetica aankomt. Dat teen wij nog dagelijks in die bla den, als de rechter die zedeti jkheidswetten wit handhaven, hoe hij door dlie pers voor at a|dlres aan „het Leven" op gnie- pige wijze wordt tegengewerkt. ITALIË. De overdreven berichten over den toestand van z. H. den Paus. Uit Rome schrijft men dt d, 17 Juni. De in de. bhitenlandsche pjers, verspreide geruchten, als, zou 's Pausen toestand piiot- seliing zeer ernstig zjjn geworden, mogen wij uit de lucht gegrepen noemien. Z. H. Pi,us X voelt zich niet- slechter en niet beter dan een miaauid geledlen! Even h ebben de éérste heete dagen, dlie daarbij te Rome buitengewoon drukkend waren; ,ook huin invloed op 's Paussen gestel doen gelden, maar s.edlert is Z'. H. Pius X, evenals wij dat zijn, gewend geraakt aan dé zomeujyarmte. Ik heb deze berichten uit vrij goede brom; Buitendien ontvangt Z. H. de Paus bijna dagelijks, personen in audiëntie, wat be wijst, dat niets aanmerkelijk is veranderd! in P:iu&' gezondheidstoestand!. En tot nog toe hebben we evenmin geboord; dat die Napel- sdhe pelgrims, d.i,e eerstdaags op het Vati- Een mijner vrienden heeft mij medege deeld Idiat hij_ in die biecht die gewetens vraag voorgelegd heeft en de biechtvader hem geraden heeft te blijven. Ik durf op grond der Meiwetten geena verooindeeling uitspreken; want de Meiwet ten zijn geen wetten, wijt hier bet voor naamste merkteeken eener wet ontbreekt, de rechtvaardigheid. Onder deze omstandig heden bleef mij niets anders over dan mij in een protestantsdhe omgeving te laten verplaatsen; |h ier bestaat geen ^Cultur- kampf". Ik ben reeds sedert het jaar 1873 hier en héb, geen enkel vonnis, op grand van de Meiwarten uitgesproken. Wij heb ben een pastoor, die jzes uur van hier woont, en zijne herderlijke bediening uitoefent, zoo goed Ihij kan. Zijne geimoente telt onge veer 300 zielen en dat rijn grootendeeis arme menschen; maar het is stichtend om te zien, miafc welk een liefde zij aan hun piastoor en hun godsdienst gehedht zijn. „M,aar waarom! hebt gij eenvoudig uw ontslag niet genomen, toten gij tegen uw geweten moest Wandelen Het salaris zal u toch niet tegengehouden hebben. Want wanneer ik eenige berekening maak, dan kost het onderhoud van uw park en uw Stal u rnieer dan uw salaris kan dragen." „Dat alles betaal ik miet", zeide de pre sident lachend; de kosten bestrijdt Ca- tharina uit de inkomsten van haar ver mogen. Zij is een voortreffelijke vrouw; niet waar? Catharina? „Gij rijt een beste miain", antwoordde 'de ze lachendi, maar, voor 't onderhoud van heth uistouden geeft hij mij eiken maand kaan verwacht worden, de boodschap kre gen, het bezoek aan het hoofd! der Katho lieke kerk voorlioopig uit te stellen. Dit neemt echter niet weg, dat Pius X een mlan van den dag is en blijft en dat een Ih eete zomer zijn zwak gestel zal uit putten, Het echtpaar Toselli. De rechtbank te Florence heeft het hu welijk tusschen gravin Momtignoso, die voor malige kroonprinses van Saksen en, djn schilder Toselli door echtsoheiding ontbon den verklaard. De pjliidhtvergeten gravin valt steeds id'iepjer,, De etrljd om het presidentschap in Amerika. De conventie te Chicago] is. nog immer bijeen Een buitengewoon hoopvolle stemming is, nu onder de republikeinen komen heer- schen. Deze is ten die e Ie te verklaren üotoir het bericht dat F linn, een op den Voorgrond tredend aanhanger van Roosevelt in Pen- sylvaniië, het lidmaatschap der nationale commissie geweigerd heef. Toen de oommiissie tot onderzoek dter geloofsbrieven Donderdagmorgen bijeen kwam om de grieven van sommige Roose- vejtianen te overwegen, die de vergadlering hadden verlaten, grepen er rumoerige scè nes plaats. De Rooseveftianen begonnen on- miiddelijk met Run tactiek van obstructie en vroegen om uitstel toen een motie van de hunnen werd verworpen. De enthousiaste Roosevelt-ca,mpagne nam liater merkbaar af, toen gemeld] werd, dlat Roosevelt rijn afgevaardigden van hun ver plichting tegenover hemi had ontslagen. De conferentie van Roos eve lit ianen nam tenslotte een miotie aan, waarin gezegd! wordt dat ze deel zullen nemén aan een geregelde conventie, totdat blijkt dat zij er niet lan ger deel aan kunnen nemen. FRANKRIJK. Eindelijk is over het lot van het bé kende Séminaixe St. Sulpice te Parijs, dat door de regeerimg „onteigend!" is, een be slissing gevallen. Langen tijd had men ge- wijfejd het te bestemmen voor een museum, of vooir het departement van financiën. Be paald, is nu, dat er een museum van ge maakt zal worden: „musée national du Lu xembourg." Voor de kosten van verandering is ©en wediet aangevraagd van 1.785.000 francs. Ook dat moeten de Katholieke be lastingbetalers dan nog bovendien opbren gen! Dc zeeliedenstaklog. Te Marseille warden door die zeeliedeii- stakiing tal van schepen belet te vertrekken, De regeering besloot de prefecten der 400 Mark. Met de inkomsten van mijn vermjogen doe ik, wat ik will; maar ik heb een mian, voegde rij er trots bij, die rijn gezin onderhoudt en het zou in vete huisgezinnen beter gesteld rijn, ais men de zen regel in waarde hield. Een vrouw, die haar mian onderhoudt, is die man, en dit i s de verkeerde wereld!. Maar de hoofd zaak is thans dat Helena in een andieren kring komt; rij moet andere menschen liee- ren kennen, z^j moet daarheen, Waar hét katholiek leven bloeit. Ik heb detihalve aan Adile geschreven, of wij Helena haar voor eenige maanden kunnen sturen; ,ik had er niet op gerekend; dat gij den verren reis zouldit ondernamen, mijn man had 'haar ook kunnen wegbrengen, of rij hadl ook wel alleen kunnen gaan, want zij is geen klein kind meer. „Hiad ik geweten, dat ik ongelegen kwami", zejdie de 'ritmeester met een zwa.- uen basstem en maakte aanstalten om op te staan. „Blijf rustig ritten", zeidie de vrouw van iden president, geen scherts. Daarmee hebt gij mij1 voor diertig jaren bang kunnen ma ken of in verfegenbeiid) kunnen brengen. Maar nu weet ilk maar at te goed; dat gij mij niet misverstaan hebt Blijf zitten of ik titulier u die eerste acht dagen geen enkele keer meer als ritmeester." De president lachte. a (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1912 | | pagina 1