Zaterdag 27 Juli 1912.
TWEEDE BLAD.
No. 75
Ons Geïllustreerd Zondagsblad.
KALENDER
voor de dagen der week.
De Liturgie van den Zondag.
De marteldood van Mgr. F. N. Hamer.
TAÏ7k maar.
Het geïllustreerde Zondagsblad van deze
d-eek bevait de volgende
PLATEN: De jubileerende Fraters te Den
Bosdh. Sint Liduina's sterfbed. Keizer Wil
helm in Russisch, generaalsuniform. Ten
toonstelling te Egmond aan Zee (2 foto's),'
Idem te Rijswijk. J. Verhey-en. Wat zou
daar in zitten? Vliegproev-en zonder motoren
Concours Hjppiique te Hoofddorp, Brand
blusdhproeven te Rotterdam. Rotterdamsdhie
kinderen op vacanitiekolonie. Zwemfeest te
Haarlem. Jubelfeest der Leidsdhe St. Jozefs-
gezellen (3 fotoi's). Een gouden bruiloft. De
Koningin-Moeder bezoekt bet Rijks opvoe
dingsgesticht te Zeist (2 foto's).
TEKSTHet gouden jubileum der Eerw,
Fraters te 's Bosch. De H. Liduina en de
H. Eucharistie. De God der Liefde (ver
volg). Allerlei. Boterbloempje (verv.) Aller
lei. Voor onze jongens en meisjes.
28 Juli. ZONDAG. HH. Nazarius, Cel
sus en Victor, Mart. In, het Bisdom Bre
da Feest van Kerkwijding.
29 Juli. MAANDAG. H. Martha, Maagd.
30 Juli. DINSDAG. HH. Abdon en Sen-
nen, Martelaren.
31 Juli. WOENSDAG. H. Ignatius van
Loyola, Belijder.
1 Augustus, DONDERDAG. H. Pietrus-
Banden. St. Bavo's verheffing.
2 Augustus. VRIJDAG. H. Alphonsus Ma
ria, Kerkleeraar,
3 Augustus, ZATERDAG. Vinding! van
den H. Stefanus.
28 JULI.
9e Zondag na' Plinksteren.
Les uit den eersten brief van den H. apostel
Paulus aan de Korinthirës, X, 613.
Broeders 1 Laat ons geen begeerte voeden
tot het kwaad, gelijk ook zij' ze hebben
gevoied. En wordt geen afgodendienaars,
zooals sommigen vac? ben, gelijik er ge
schreven staat: het volk zat neder om te
eten en te drinken, en zij stonden op om
te sptelen. En laat ons geen ontucht bedrij
ven, gelijk eenigen van hen ontucht bedre
ven hebben; en opi éénen dag vielen er
drie en twintig duizend. Nodt laat ons
Christus op de proef stellen, gelijk sommi
gen van hen Hem op de proef hebben
gestelden door de slangen kwamen zij om.
En mort niet, gelijk eenigen van hen ge
mord hebben; en zij kwamen turn: door
den verderfengel.
Dit alles nu is hun bij wijze van voor
afbeelding overkomen, en het is geschreven
tot waarschuwing voor ons,, die in het
laatste tjjdpierk der wereld leven. Derhal
ve, die meent dat hij- staat, zie to® dat
hij niet vallei Geene bekoring'taste u aan,
tenzij die -mensdhelijfc is; God nu is ge-
houw en zal niet toelaten, dat gij boven
uwe kracht bekoord wordt, maar bij de
bekoring zal Hij ook de uitkomst verlee-
nen. opdat gij ze kunt doorstaan.
Evangelie volgens den H, Lucas; I
XIX, 41—47.
Te dien tijde, toen 'Jesus Jeruzalem nal-
derde en de stad zag, weende Hij over
haar en sprakmocht ook gij erkennen, en
wel op dezen uwen dag, wat u tot vrede
is! Maar nu is fiet voor uwe oiogen ver
borgen. Wiant er zullen dagen over u ko
men, dat uwe vijanden 'u met eenen wal
omringen en u insluiten en benaauwen zul
len van alle kantenen zij zullen u tot den
grond toje verdelgen met uwe kinderen, die
m u zijn; en zij zullen in u den eenen
steen niet op tien anderen laitein; omdat
gij den tijd uwer bezoeking, .niet erkend
hebt. i' i
Nadat Hij nu den, tempel was binnen
gegaan, begon Hij degenen, welke daar
verkochten en kochten, uit te drijven, ter
wijl Hij hun eeide: er staat geschreven:
mijn huis is een huis des geb-eds. Doch
gi] hebt het gemaakt tot een roovershol!
En Hij leerde dagelijks in den tempel.
ZONDAG 28 JULI.
Het Evangelie van heden, den negen
den Zondag na Pinksteren, herinnert ons
aan de jranen, die Jezus stortte over Jeru
zalem, en aan de verschrikkelijke onheilen,
die Hij haar tot straf harer wederspan,nig-
heid voorspelde.
De ondergang dezer ongelukkige stad
js een der vreeselijkste lessen der geschie-
De heilige Paulus, die de bedreigingen!
ende, welke Christus tegen het Joo-dsdhe
dla<i uitgesproken, en die wist, welke
sastijdingen h.et meermalen om; zijne boos
heden had ondergaan, waarschuwt in, den
Epiistel der Mis de Kekeerde heidenen zich
niet plidhtig te maken aan de euveldaden
Van Israël, zoo; zij de straffen willen ont
vluchten welke God aan de Joden hadi
overgezonden en nog zou overzenden.
Door dit voorbeeld der Joden geleerd,
en om een dergelijk ongeluk van hare
kinderen af te weren, stelt de Kerk al haar
vertrouwen op den bijstand en de Goed
heid van God.
(In de Introïtus zingt het koor: „Ecce
Deus adjuvat me, et Dom in us susaeptor est
animae meae".„Ziie, God komt mij te hulpl
en de Heer is de beschermer mijner ziel")
en opdat het gebed harer kinderen niet
I onverhoord zou blijven, gelijk dat der Jo
den, smeekt zij, dat de Heer ons zou laten
vragen wat Hem welgevallig is: de Pries
ter bidt in de Collecte „Pateant aures
m-isericordiae tuae Domine precibus suppli-
canliium
„Open de ooren uwer barmhartigheid,
o Heer', voor de gebeden dergenen, diie U
smeeken; en opdat Gij hun moogt verieenen
wat zij U vragen, maak dat zij verzoeken
wat U welgevallig is."
Uaten wij vooral in deze dagen van on
tucht en zedeloosheid onze 'aandacht wijden
aan hetgeen in hlet Epiistel staat geschreven
y„Laat ons geene omkuisdhheid bedrijven,
gelijk sommigen van "hen oirilcuischhéid be
dreven hebben en er vielen er op éénen
dag djüe en twintig duizend. Tergen wij ook
Christus niet, zooals sommigen 'van ban
getergd hebben, en door de slangen zijn
omgekomen.
En mort ook' niet, zooals -sommigen van
hen gemord hebben en omgekomen zijn
door den vemderver.
Dit alles nu is hun overkomen, tot een
vóórheld; en is geschreven tot waarschu
wing voor 'ons."
Donderdag 1.1. was het 12 jaar geleden
dat Mgr. F. H. Hamer den marteldood in
China stierf.
Ferdinandus Hubertus Hamer zag het
eerste levenslicht te Nijmegen op clen 21
Aug'ustus 1840, in een talrijk gezin, waar
van behalve hij, nog hvee zonen den pries
ters tand aanvaardden; de even volgde den
H. Ignatius, terwijl de ander zich Fran-
ciscus van Assisië tot Vader yerlcooiis Biei-
de Religieuzen zijin reeds overleden.
Ferdinand ving zijne studiën aan in het
Seminarie te Kuilenburg en, na zich te
Rijsen-burg met de hoogere wetenschappen
vertrouwd -te hebben gemaakt, ontving hij
den 10 Augustus 1864 te Utrecht de H.
Priesterwijding.
De jeugdige Neomist voelde zich al spoe
dig geroeppn, tot het zelfopofferende leven
van den Missionaris. Hij trad „in de Con
gregatie van het Onbevlekt Hart van Ma
ria waarvan de zetel gevestigd is; te
Scheut bij Brussel en sprak den 15
Augustus 1865 zjjne Geloften uit. Kort
daarop, den 19 September, zeide de moe
dige nazaat der Apostelen zijnen dierba
ren en vrienden vaarwel en vertrok met
drie andere priesters naar Ghina, als de
eerste Missionarissen door genoemde Con
gregatie naar dat ongelukkige land afge
zonden. De leiding van den eersten tocht
was toevertrouwd aan den Eerw. Pater
Verbiest..
Na tal van jaren met Buitengewonen ijver
en gezegende yjjicht in Mongolië aan de
bekeering der Heidenen gearbeid te heb
ben, werd hij in Juli 1878, bij breve van
Z;. H. 'Leo XIII, benoemd tot Bisschop
van Trémité en Apostolisch Vicaris van
Kan-soe, eene Ghineesdhie Provincie, waar
op dat tijdstip nog nooit een Europeesch
Missionaris was doorgedrongen. Ook daar
arbeidde hij met medewerking van drie
gezellen, waaronder 'de Eerw. Heer An
dreas Jansen', thans Pastoor te Elden
Bisschop Hamer werd den 27 October 1878
te Si-wan-Tse geconsacreerd.
In 1889 werd hij verplaatst naar Orto-es
in Wjest-Moingolië, ter vervanging van Mgr.
De Vos, die door den dood aan zijn
apostolisch en arbeid was ontrukt.
Na een r ondreis van twee of drie maan
den ter kennismaking met zijn nieuw mis
siegebied, mocht hij daaT onder gropte
blijken van belangstelling zijn zilveren feest
vieren als 'priester en als Missionaris, ein
het volgende jaar ondernam hij' een reis
naar Europa, hoofdzakelijk tot hierstel van
zijn gezondheid, 'die door den gestadi-
digen arbeid voor het heil der zielen ern
stig was geschokt, i
Sipoedig echter vertrok hij weer naar zijn
afgelegen missiegebied. Tevergeefs poog
den bloedverwanten en vrienden Jiem nog
In het vaderland terug te hbiulden; zijn
broeder stelde hem voor, nu Bjj vijf en
twintig jaren als Missionaris gearbeid en
reeds den leeftijd van vijftig jaren bereikt
had, zich eenige rust te jrunnen. Maar de
moedige geloofspirediker antwoordde?^„Een
Missionaris sterft op het veld van eer".
En hij vertrok naar Wet arbeidsveld, waar
hij al zijn krachten weer wijldde aa;n het
zieleheil zijner medemenschen. Tal van ker
ken, scholen en stichtingen weiden door
hem tot stand gebracht, o.a. de fraaie kerk
van San-tao-bo; duizenden werden door
hem deelachtig aan de weidaad van het
ware geloof.
„Het woord van afscheid tot zijin dier
bare betrekkingen is intusschem een pro
fetie gebleken", zoo lezen wij in Vader
Hamers levensbericht, en inderdaad, in den
zomer van 19Ö0 ging de moedige Apostel
met de martelaarskroon zijin vijf-en-dertig
jarig heldenwerk 'besluiten, indachtig, het
woord van zijin Goddelijken Meester, Die
sprak, dat 'de goede herder voor zijne
sdhapjen het leven veil heeft.
-Het zou te veel plaats voirderen, moes-ten
wij Bisschop Hamers geheele martelie hier
beschrijven, gelijk wij. die kennen uit den
sdhoonen brief van zijn opvolger Mgr. Ber-
mijn. Maar een korte sdh,ets- van dat heerlijk
sterven behoort bier toch ontworpen.
Den 20sten Juli van laatstgenoemd jaar
vertoonden zich des morgens rondom Eul-
dheu-seu-king-ti, de residentie van Hen Bis-
söhopi, duizenden Boksers, vergezeld van
ongeveer 200 soldaten, Daags te vpren had
Moinsegineur vier militaire mandarijnen ont
vangen, die h,em valschelijk verzekerden, dat
er niets meer te vreezen; was en dat zij,
zoo nqodig, bereid zouden zijn, Bisschop
en -Christenen te beschermen. Mgr., die
geen argwaan 'koesterde, liet de huichelaars
dgor geheel zijne residentie rondgeleidqn,
en gaf Eun bij het heengaan nog een flesch
miswijn ten geschenke. Doch hoe bitter
zou dit bezoek den Kerkvoogd opbreken!
Den volgenden morgen tqdh, juist toen Mgr.
zich in de sacristie tot het Hl Misoffer
voorbereidde, zag hij zich plotseling over
vallen van ëen bende woeste soldaten -en
duizenden Boksers. Angstig snelden de
Christen-en tot hun vromen Herder, die
in heilige kalmte en manhaft-e doodsver
achting zijn 'kinderen zegende, met liet be
vel van spjoedig te vluchten, hetgeen men
gedeeltelijk en slechts no-ode deed. Onmid
dellijk werd geheel de Christengemeente
overrompeld; omstreeks 500 Christenen,
waaronder w-eeri-oioze kinderen, vrouwen en
liefdezusters werden laaghartig vermoord.
Na deze slachting stormden de tierende
demons naar de kgyk, waar de vrome
Bisschop met wijd-uiigestrekte armen voor
het altaar lag te bidden, als, wilde hij
daar geslachtofferd zijn, waar hij dage
lijks zijn Goddelijk Voor-beeld in de on
bloedige offerande den Hemels,chen, Vader
placht te dragen. De soldaten grepen den
Bisschop aan. Hij bood geen wederstand,
wijl hij dacht aan „dat Godd'tijk Lam, dat
stom van zelf ten .Outer kwam", en wijt
hij sterven wilde, zonder klacht, gelijk Jesus.
De onmenscjhen steurden Mgr. naar bui
ten en kapiten hem de vingers der rechter
hand af, waarmee hij zijn getrouwen den
zegen had gegeven1. Toen men de bloe
dende hand met een doek omwonden had,
werd de martelaar stevig op epn stok ge
bonden en daarna began die allersmartelijk
ste kruisweg van mishandeling en smaad,
van wreedaard igen, duivelsdhen wellust in
's Biissdhopis herhaalden val en in zijn ker
men van vlijmende, woedende pijn! Gelijk
Hij, Die geweeklaagd had en gezucht, dat
Hij Zijn Lichaam overgaf aan die het sloe
gen en Zijne wangen aan die ze verscheur
den, slaakte de Bisschop een kreet van al
lerhevigste smart, toen de soldaten hem
het haar uit 'Hoofd' en baard rukten. Dan
beroofde men hem van zjin bovenkleede-
ren, laafde zijn feilen dorst en legde nat
te doeken neer op zijn mishandeld hoofd,
uit vrees voor een te, vromen dood. ten
gevolge der gloeiende Juli-zon. De woest-e-
Iingem hadden een van 's Biisschop-s schou
derbladen opengelegd, om een ijzeren ket
ting om het sleutelbeen te rijgen, waar
aan nu het slachtoffer hunner woede werd
voortgetrokken.
Ter vervoering naar Mao-tai plaatste men
den lijder op een wagen, zóó, dat hij',
door het schokken en schommelen langs
den ruwen weg, voortdurend blootstond aan
de sdherp-te van een achter zijn hoofd
bengelend mes.
W|ie den zwijgenden bloedgetuige te be
schimpen of t-e verwonden begeerde, werd
vrijelijk toegelaten, mits ment een al te
overhaasten dood verhoedde; als hij
bad, stopte men hem den mond met zand
of stootte daartegen zóó hevig met een
lans, cl'at de tanden Tos lieten, en, de tong
verscheurd werd. Tócjh bad de lijder, on
verpoosd!
Den volgendén dag werd Mglr. per kar
van T'-a-ih'eng naar Bo'-k'oe vervoerd en
nu ti'eed men hém nederzitten opi een ij
zeren fttin (een werktuig om bezems, te
maken); dan verloor hij al|e gevoel van
pijn en als men hem spottend' vtroeg: „Zit
gij hier zoo gemakkelijk als apt Uw troon?"
Man luidde het heerlijk-heilige en gela-
laten antwoord': „Nog beter, mijn vriend!"
Nadat Te T'o-tdh'eng de mandarijn den
Bisschop naar het geld' zijner Missie had
gevraagd', 'sloot men hém in eene kooi,
om aldus,, ten schouwspel der uitgelaten
Kenden, 'door de straten der stad: te wor
den omgevoerd. Een dun en snijdend koord
was 'driemaal strak om 't Voorhoofd des
lijders'gespannen en op den geplukt-en sche
del 'las men in grootc Ghineeschie karak
ters: Tas iang mo d'.i. oude Europeesche
duivél.
Den1 25 Juli eindelijk, feestdag Van St.
Jatoobus, 'zouden de ongehoorde folteringen
haar einde nemen? In dert Vroegen mor
gen geleidde men den afgemarteld-en held'
naar een open Veld'. Men bond hém de
Voeten va'st aan.ee omwond' ze -evenals hét
onderlijf met olie-vette watten, sdhewde
met ijzeren haken Wet vleesdh van den
rug, kapten voeten, handen, ooren en neus
af en heesch den kreunend en man van
smarten op aan drie staken, welke men van
boven aan elkander had gebonden en van
onder uiteengezet. Alzoo stak men het
brandoffer aan. Toen langzaam geheel het
onderlijf verkoolde, zuchtte de stervende
martelaar luid; men sloeg geen acht op 's
Bliss chops ellende, maar ging, rustig voort
met de onmenschelijfce wreedheid., welke
men het kwaadaardigste dier s-paien zou.
Een der beulen sneed nu het verschroeide
lichaam apen, en haalde het hart emit,
dat, ge-r-oosterd, door twee omgekochte b-e-
delaaars verslonden werd
Na verdere lijkschennis werd de deerlij
ke romp van het hoofd ontdaan, dat eerst
op een staak ten toom gesteld, daarna in
een steenen pot begraven werd.
Zoo- dan. lezers, luidt in hoofdtrekken
het wraakroepend martelaarschap van dien
held, die te midden der hevigste smar
ten al zijne kiradht van zelfopoffering vond
in 's Hemels bijstand en eigen sm-etteloo-
ze deugd, wiens naam, naar wijl zeer stel
lig mogen vertrouwen, reeds sinds dat laat
ste moment van lijden, schitterend geschre
ven staat in het Bioek van die eeuwig
leven
„Ik voor miji zoo schreef Pater Van
Reellh uit Leuven beschouw Mgr. Ha
mer als een waar en echt Martelaar even
als de Paters Heirman, Mallet en Segers:
allen zijn door de Chineesdhe o-verheid
vermoord uit haat tegen onzen Weilig-eti
godsdienst, zooals uit den brief van Pater
Botty blijkt. Men heeft toch' inderdaad alles
aangewend, om de Christenen hun geloof
-te doen verzaken, -en de weinigen, die dat
gedaan hebben, zjjn ongedeerd gebleven en
zelfs met waardigheden beloond.
„Mgr. Hamer is gevallen als slachtoffer
van zijn- heldhaftig zelfopofferend pogen,
om zijn Missionarisss-en en zooi mogelijk zijin
Christenen te redden."
Het is "dan ook een pfaohtiig denkbeeld
van di.e katlj. 'Nijmegenaars geweest o-m hun
hqoggn stadgenoot, door God reèds met
de martelkroon verheerlijkt, bovendien een
mensdh-elijke hulde te betuigen, n.l. de op
richting van Bisschop Hamers levensgroot
standbeeld, aan het hoofd van een -der
schoonste straten der aloude stad t-e plaat
sen.
Zóó behoor-en wij-, mensclhien, Wen te eeren
die de Zaligmaker zijn eigen pijnlijke, maar
onvergelijkelijk-sdhoone doornenkroon op
Ihet hoofd wilde plaatsen.
(Ziie verder „eene korte opwekking" op
piag. 1 van het Hoofdblad)
II I II I - II. I I I I II
Mariavereeniglng.
Op 23 Juli ji.l. hield de M, V. een huis
houdelijke vergadering opi de bo-venzaal van
't Gebouw v. d. R. K. Volksbond. Ondanks
het warme zomerweer, was de opkomst
ze-er bevredigend. Na opening met "gebed,
't zingen van het Sobri-ëtaslied en de- lezing j
en goedkeuring der notulen, deelde d,e pre
sidente medCj dat -op| 6, 7 en 8 Aug. ais.
te Roermond een Kath. Congres tegen het
B i era 1 echo-lis me zal gehouden worde-n. Het
doel van dit congres is: de afwering van.
het biiergevaar, vooral door beperking van
't getal bierhuizen. Om tot dit -doel te
geraken is de hulp der Hioogje R-egeering
n-o-cdig. Reeds in, Oct. 1911 is, door 't
Limburgsdh Kruisverbond en den Limburg-
sdhen Mar-iabomd -een request aan den Mi
nister van Bu-itenlandsdhe Zaken gezonden
met het dringend verzoek het daarheen
te willen lelden, dat er maatregelen wor
den gano-men tot beperking van het gatal
verloven vo-ar alcoholhoudende andere
den sterke dranken. Het Congres-bestuur
heeft nu aan, alle R. K. drankweerbesturen
een lijst gezonden, waarop alle meerder
jarige Nederlanders hun handteekening kun
nen zetten om instemming te betuigen met
het Limburgsche adres. Bij- gelegenheid van
het Congres zullen de lijsten met handtee-
keningen aan den Minister van Binnenland-
sChe Zaken worden opgezonden. De lijst
was ter vergadering aanwezig -en werd door
alle aanwezige, meerderjarige leden getee-
kend. Verder de-elde de presidente niedle,
dat in de pauze eeh collecte gehouden
zal worden om een- gift te kunnen afdragen
aan de K. S. Av die zidh belast heeft
met het inzamelen van gelden, om) deze- Mgr.
Caltiar bij gelegenheid van diens veertig
jarig Priesterfeest als bijdraae voor het
fonds tot oprichting en steun ~van nieuwe
Parochiekerken in ons Bisdom^ aan te bie
den. Nu volgde de behandeling van den
Beschrijvingsbrief van de algemeene verga
dering van den Mariabond opi 27 Aug. a.s.
Nadat de vergadering besloten had de af
gevaardigden, die dezen avond gekozen zou
den warden, volle vrijheid te geven om de
belangen van de M. V. naar beste ver
mogen opi de algemeene vergadering te be
hartigen, gaf de presidente hlet woord aan
den Eerw. pater de Groien1.
Lezing van pater de Groen.
Reeds terstond bemerkte men, dat bier
een overtuigd drankbestrijder aan het woord
was. De Eerw. spreker weerlegde de bij ve
len bestaande meeni-ng, als zou drankbe
strijding alleen het werk van mannen en
niet van vrouwen zijn. De vrouw immers
heeft wel degelijk invloed uitgeoefend
het maatschappelijk leven, nadat zij' de
plaats in de maatschappij heeft ingeno
men, die haar in 't heidendom was ontzegd,
maair die haar door God was toegekend.
Daarom moet zij ook dien invloed gebrui
ken om naast en in samenwerking met den
man eene algemeene kwaal als 'het aloo-
iholisme te bestrijden. Bovendien is voor
al de vrouw geroepen om het alcojhol-
kwaad uit de wereld te helpen, omdat de
vrouw het grootste slachtoffer der drank
ellende is. Zij lijdt het meest d-oor Üe
drankzucht en drinkgewoonten van echt
genoot of kind. Verder toont de Eerw,
1 spreker aan, hoe de alcohol op alle or
ganen van het menschelijlc lichaam, als;
hersenen, hart, maag, ademhalingsorganen
enz. een nadeeligen invloed uitoefent en
bovendien het zedelijk, godsdienstig leven
ondermijnt, Oiok voert het gebruik dikwijls
en het misbruik van aloojhol zeker tot pau
perisme. Waarom dan den- alcohol te be
houden, als Tjij voor het lichaam- geen
-behoefte is en niets dan sqha-de veroor
zaakt?
Uit een schetsje, dat de Eerw. pater
voorleest en dat als historisch vermeid staat,
vernemen we, dat -een jongen om zuiver
godsdienstige beweegredenen Kruisverban
den werd. Hij 'had n.l. Dr. Ariens hoo-
ren spreken oyer de drankbestrijding.
Deze j](ri,es-ter had hiem n-iat alleen dui
delijk gemaakt, hoeveel ellende de drank
zucht veroorzaakt, maar ook van hoeveel
zonden en misdrijive-n zij de oorzaak is.
Toen had Dr, Ariëns- erop ge-wezen, hoe
echt-godsdienstig en edel zij handelen, die,
om aan G-od eerherstel te geven voor al-
dat kwaad, zich zelf uit vrijen wil het ge
not ontzeggen van allen sterken drank,
zelfs van de kleinste hoeveelheid. „Hun
onthouding is een zoenoffer aan God en
houdt -de schaal Zijn-er gerechtigheid in
evenwicht, ja, kan ze-zelfs ter rechterzijde
doen overhellen, als de bedoeling maan
zuiver en de volharding kloekmoedig is."
had de priester-drankb-esitrijder gezegd. En
op dat woord en om aan dat schoo-ne godsr
dienstige werk mee te doen, w,as, de jon
gen Kruisverboinder geworden.
Uit dit schetsje viel veel te leeren en
de Eerw, spreker wees- er -dan ook op,
d-at alle katholieke drankbestrijders uit het
geloof d-e kracht moeten plutten om 'den
strijd tegeii het alcoholisme met volhar
ding an succes te voeren.
Een hartelijk applaus der vergadering en
een wooiÜ van de presidente volgde op
deze leerrijke lezing.
De verkiezing van 2 afgevaardigden
naa-r de Algemeene vergadering van den
Mariabond gaf tot resultaat, dat de dames
Kenter en Knoppers daarvoor gekozen wer
den. Daar de rondvraag niets opleverde,
sloot de presidente daarna d-e vergadering
met het gebruikelijk gebed.
De bedevaart per flets naar Kevelaar,
(Ingezonden).
Mag mijn besdheiden woord u
mijnheer de Redacteur, tot lof zijn
voor uwe welwillende aanbeveling in „Ons
Blad',' vo-or onze clubtoüht van Alkmaar
naar Kevelaar en alsno-g als gunst verzoe
ken -een b-esdbeiden plaatsje als verslag der
gepasseerde tocht, hiervoor bij- voorbaat
dank.
Zeer zeker heeft dat woord hijgedragen
tot aanm-oiedigi-ng dergenen, di-e meenden^
dat di-e onderneming „wel wat te veel ge
waagd zo-u zjj-n." Nu de tocht volbracht
is en een twaalftal stoe-re mannen- hebben
getoomd ter eere der Lieve Vrouwe wel de
lichamelijke kracht te hebben, gehad naast
de geestelijke overtuiging Haar ter eere,
zoo- is het mjj aangenaam op' dit heerlijk
resultaat te kunnen wijzen in uw veelgelezen
blad. Of het voldaan heeft? en of er geno
ten is? Ja! Naar zi-el en naar lichaam
en wel zoodanig, dat ieder deelnemer er-
zijn lof over uitsprak. De tocht was zeer
aangenaam afgewisseld door gebed, zang
en geestigheid, door Neerlands schoonste
landouwen, waaraan zich, het oog vergastte.
Geestelijk boven al, heeft ze een schat
van verdiensten geoogst.
Te Kevelaar behouden aangekomen, sloot
onze club- op'het vereerend verzoek zich aan
bij de Amsterdams,che processie, eveneens
pier rijwi-el.
Deze had haar geestelijken leidsman me
de, di-e de gave bezat, ons allen-, tot in
het d-i-epst der ziel geestelijk genot te doen
smaken. En zoo-als het altoos gaat: het
go-ede gaat zoo ras voorbij; wij ondervon
den dit -ook thans, het scheen alsof di-e
paar dagen in- dat heerlijk genadeoord als
een droom ons voorbij vlogen. Wje stonden
voor het uur van scheiden voor we Wet
eigenlijk wilden. Het viel zwaar te: moe
ten scheidien. En toen na d-e laatste gebe
d-en en gezangen, toen -de priester de- ze
gen gtaf met d-ert verborgen God onzer Al
taren, wat een heerlijk moment was d-at!
Bewogen zag men ze d-e mannen, die dien
afstand niette ver' achtten tot hulde aan de
Moeder yan Hem voor Wien velen zich: niet
gewaardiigen, ofschoon Hem kennende, hun
ne kn-i-e te buigen. Treffend- afscheid, hoop
vol en- bemoedigend aan het pie-tgrimshart!
Voldaan keerde men huiswaarts jn de vaste
overtuiging nu de grondslag gelegd te heb
ben om het volgend jaar 't opnieuw te
herhalen.
M-oge ik het woord herhalen, wat ons
werd toegebeden te 'Kevelaar door onzen
geestelijken leider: „Moge Onze Lieve Moe
der Maria onze hulple zijmi, opdat wij a.s.
"jaar in grooter getale op! die bevoor
rechte plek mogen aanwezig zjjn.
Een clubgenoot der Alkm. rijwi-elclub
naar Kevelaar.
