ides,
R. Bath. Nieuws- esi Advertentieblad
voor Noord-Holland.
feuilleton"
I
7
Donderdag 1 Augustus 1912.
6d® Jaargang
AGERMAN
Alkmaar.
ótsI tf0. 77.
KAAN.
A8D0NK.
WILLERS.
ÏENTHEM-Lüte
heer JAC.
sedert de
k en trouw
Agent voor
)ns Blad."
van Christus
Pince-nez,
'OLI.
4. Alkmaar.
i Ridderstraat.
Verschijnt DINSDAG. DONDERDAG en ZATERDAG.
7 Wat de praktijk leert.
I is te merkwaardig om het niet in zijn. geheel
mede te deelen, De „Flandre libérale"
I schrijft:
Oasohuldig veroordeeld of een
slachtoffer der wraak.
BUITENLAND.
8
j
~7 -
GROOT,
ee, G. POOR.
WINK.
A. SöTEMANN.
rd, P. LODDER.
1AGEN, S. J. t
idrijden, f0.25.
Boekhandel der
club „St, Petrus,"
ken oord.
oeken voorhanden.
-ITEIT
Laken van
idig voorschrift.
van Gouden Kruis-
Paarlkruisen
Gouden lange
veelen Stellen
voor ond, zoo goed
im en winkel van
had hij in 't gevoel
gdij over de kleine
xmeni, maar langza
an voor, alsof taj
d van dankbaarheid
voogdij voor hem
'oortvloeiden. Want
last en moeite ver-
uisgenooten op1 het
it, vooral Adèle, het
»n, was aan Catha-
ar moiedei". Zij was
.id, toen Catharina
het huis van den
oeid'en de kinderen
ina spreidde aan de
Heugels uit over de
heter gevoelde dan
den ritmeester een
tharina te scherts®
igheid van ffeest
1 hare vroege jeugd
van de-haind wees,
rearing had opêe'
ernstig niet meen
den baron tradeB
nsdhaippen op d®
«ok haia-r ootmogelij
eM van het meisie
I
Eocïït wereoigftl
ONS
BLAD.
ABONNEMENTSPRIJS s
75 et p. 3 maanden franco huis; 105 ct, met geïllustreerd
Zondagsblad. Te betalen In het begin van ieder kwartaal,
Afzonderlijke nummers van de courant 3 cent,
yin bet Zondagsblad 5 cent,
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „ONS BLAD5', i
BUREAU: Breedstraat 12, tegenover de R. R. Rerk, te Alkmaar.
Telefoon No. 433.
ADVERTENTIEN:
V*a 1—5 regela 30 cent,
Elke regel meeri B
Reclames per regel18
Kleine advertenties van 1—30 woorden, bij vooruitbet, 28 g 1
Naar aanleiding der jongste verkiezingen
I in België maakt in onderscheidene Belgische
bladen den invloed der Pers een punt vam
bespreking u.it. En het is zeer opmerkelijk
eens te vernemen wat over den iinvloied der
Pers door liberale en socialistische bladen
gezegd wordt.
De „Flandre libérale" wijt de nedeiriag
d» liberale aan de Katholieke Pers.
Hiermede is de ^Peupile", het groote so
cialistische blad van Brussel, 'het geheel leeina
Wij moeten aannemen, dat zeer veel li
berale kiezers, die in Bielgië Katholieke bla-
1 den lezen, door de artikelen in de Katholie
ke Pers terug zijn geschrokken voor de
gevolgen, welke een liberale socialistische
meerderheid in België zou ge,bracht hebben.
De „Flandre libérale" beantwoordde ook
de vraag hoe het komt "dat iin België zooi-
vele liberalen Katholieke; bladen liezen,
Wat hiet liberale blad dienaangaande zegt
„Er zijn nog te veel lieden, vooral bui
ten de groote steden, die, den invloed der
Peis niet naar waaide schatten.
„Hoeyele personen zjjn er niet die wal-
;en van de Katholieke dweeperij (sic) en
zich nochtans vermeien in de lezing van zui
ver Katholieke bladen en vooral de leaden
kiezen, die hunnen berichtendienst goed
hebben ingericht, en waarin alle belangen,
I zelfs uitingen van vermakelijkheden, een
getrouwen weerklank vindien.
„De Katholieke Piers kan ons nu cjnder
I dit opzicht tot voorbeeld wezen."
Het zijn juist de vlugt ingelichte Bielgi-
I sche Katholieke bladen, 'die de jongste
I overwinningen hebben voorbereid.
„De „XXe Siècle" zoo. getuigde van
lit Katholieke, blad de „Eibre Piarole" „,is
sedert 1 December kosteloos uitgedeeld aan
I alle café's en bij alle coiffeurs der hoofd-
1 stad. Dit blad dat zeer strijdlustig is is
I langzamerhand zijn berichtendienst beter
gaan verzengen.
„Het is ook aan dergelijke middelen, dat
de „Patriate" zijn grooten bloei te danken
heeft en in 1884 medegéholpen heeft ,aan
de omverwerping van het liberale ministe-
j rie."
Waar dergelijke getuigenissen door de li
berale bladen worden afgelegd, daar moeten
wij toch den grooten invloed aannemen van
de Katholieke PierSj maar om dien injjloed te
verkrijgen, moet voor alles de berichten-
I dienst goed verzorgd zijn.
Het is waar: de berichtendienst kostgeld
enorm veel geld, maar als men daarvan
I trachten kan plukken, zooals 'die thans^ in
J België geplukt zijn, dan is het geen Weg-
geworpen geld.
Daardoor verkrijgt men goed ingelichte
18
Ofschoon Catharina zich in hét huis van
I ^en baron thuis gevoelde;, wilde zij hare
natuurlijke familiebanden niet verbreken, en
de baron gaf die noodzakelijkheid ook
j tee. Catharina was van burgerlijken af
komst, en hoe lief zij hun persoonlijk ook
*vas> hij zou haar niet hebben kunnen
raden, een echtgenoot van adellijken s.tpnd
te kiezen. Mem kan over het huwelijk van
6nffdijken stand spreken, zooveel men wil,
daarmede brengt men de bedenkelijke zij-
t'cn dahvart niet uit de wereld, en zon
der dat de baron zich over de voortreffe-
rijkheid van den adellijken of burgerlijken
stand uitliet, zeide hij eenvoudig dat ver
schil van stand hem bedenkelijk voorkwam
Steeds denkt de een dat hij zich voor den
ander vernedert heeft en dat kan in 't hu-
teelijk geen goede vruchten dragen; wan-
"eer achter ieder zijn stand woor de voor-
I effelijkste houdt, dan is het dubbel erg.
I Maar uit deze beschouwing volgde de
Waarschijnlijkheid, dat Catharina later een-
maa' 'n burgerlijke kringen zou terugkee-
en da* dan hare familie de plaats
1 L moest innemen, welke Frankenberg
1 r u, afgezien van den wensch van
1 >atharina4 4je toch tante Reif en hare
bladen en verkrijgt men ook dat de Ka
tholieke bladen .gelijk in België der an
dersdenkenden zullen worden gelezen en
zullen we ook bereiken de resultaten wel
ke de Belgische P.ers heeft verkregen, waar
van de jongste verkiezingen een sdhiitte-
rend bewijs zijn.
Om een dergelijk resultaat te verkrijgen,
jnoet men niet angstvallig wagen of men
het geld dat men aan de Kath. Pers geeft
kan rendeeren. Dat heeft men in Bielgië ook
niet gedaan. Men is om zoo te zeggen
begonnen met geld te wagen en thans
blijkt het dat men niets heeft gewaagd,
maar er de rijkste vruchten van heeft ge
plukt.
Als men de Katholieke bladen de mid
delen verschaft zich te kunnen ontwikke
len, dan kan men gerust hart de toekomst
ingaan, dat leert thans België en erkennen
in datjand de meest gezaghebbende Iibera-
ralen bladen. (C. A.)
Eene vrouw zelf over vrouwen
modes.
Jn een onzer vorige nummers deelden wij
mede, hoe Kardinaal Cavaliari Patriarch
van Venetië, op het feest van Petrus en
Paulus eene straffe boetpredikatie hield te
gen de moderne vrouwenmode.
.De ware oorzaak van sommige onge
paste vrouwenmodes onzer dagen zoekt de
Kardinaal in eene neiging tot zinnelijkheid
de kwaal van den modernen tijd voor
al, die naar alle zijden zidh in ziektever-<
sehijnselen verraadt.
Het stemt tot voldoening ook vrouwen
zelf eens openlijk te hooren uitspreken een
even strenge afkeuring van de zinnenprik
kelende gewoonte in de vrouwenkleed ing.
In een Enge Is ch tijdschrift „Tire Unii-
vieirse" doeit eene dame' rnrs. A. M. Oran
ge, een beroep op die Engelsdhie vrou
wen en jiongedóchters, om in zake mot
des, vooral in de kerk, zediger te zijn.
Er is beterschap te bespeuren, zegt zij,
en dat geeft reden tot vreugde; maar wij
zijn nog verre van waar wij ziijn moetent.
Wij moeten niet 'hialf christen en half we-
reldsdhi zijn, alle modes nadoend, die aan
heidënsche (smaak en opvatting haair ont
staan danken en di,e dan ook niet nalaten
ergernis te geven aan wie ze ziet. 't Is al
meermalen gezegd; maar 't kan niet genoeg
herhaald worden, dat wij, katholieke vrou
wen, moeten pial staan tegen alles, wat
in dië mode ongepast of minder zedig is.
Verleden zomer was het geen zeldzaamheid
zelfs in die kerken zoo goed als d.écoif-
letées te zien; armen en schioud[ers wa
ren bedekt met doorschijnende stof. Dit
jaar heeft men in dien zomer meer gure
djagen gehad en is het misbruik dan ook
j minder, maar toch, zoodra het warmer
j wppdjt, ziet men ze weer. Zedigheid in
oudtante kende, was het eene gewetens
plicht voor den baron, aan het Verkeer
van zijn pupil met de familie Normann
niets in den weg te leggen, maar het zelfs
zooveel mogelijk te bevorderen. En dit
was het eenige, wat hun de voogdij' me
nigmaal onbehagelijk maakte. Daar kwat-
rpen niet alleen tante Rosa en haar map
met hun zoon, neef Wiilliam dien de ba
ron reeds van verre niet kon uitstaan;,
maar ook de beiden tanten Etter, iHed-
wig en Huniganda, bijgaande dames, met
eenigszins middeleeuwsohe manieren, en -
dan kwam nog tante Normann, die iets
jonger was, want zij was pias slechts 30
jare(n ouder dan Catharina en die steeds
een verregaande teederheid voor het kind
den dag legde, wijl zij met haar de laat
ste draagster van den naam Normann was
Daarop beseerde zij ook haar voorrang
voor tante, Hedurg en tante Hunigunda,
ofschoon de,ze ouder waren; en deze laat
ste bewering vermeerderde geenszins de
goede verstandhouding tusschen de drie
tantes. Al was de baron op <^eze bezoeken
niet bijzonder gesteld, toch leerde hij uit
de. opmerkingen, der drie dames de «enigs
zins ingewikkelde genealogie van zijn pi-
pil kennen.
De geheele thans bestaande familie Nor
mann was fat een stami-N.ormann ferug
te voeren, die reeds tegen het einde van
de vorige eeuw gestorven moest zijn, daf
viel in den tijd der revolutie of in den
strijd van Napoleon en daarvan had men
geen stukken, maat dat wist men wel,
de heilige plaats berust bij dezulken blijk
baar niet op beginselen, maar is een zaak,
djie afhangt van den thermometer. Och kotn,
't is zoo'n groote penitentie niet, eveni-
als onze voorouders, zedig te rijm. Katho
lieke dames moeten ook vermijden die lae-
lijke wapperendie aanhangsels, die den ira-
dru'k geven, alsof .iemand in zijn nachtge
waad loopt. Er is daarvoor geen enkele
reden .aan te halen, behalve dat sommige
Paris,iennes het ook d.oen, om motieven,
dje wij niet nader behoeven aan te dui
den.
De woorden dier Engelsdhie dame zijn
waard;, om ook in Nederland eens gehoord
te wordjen, opdat hiet ten minste nog niet
erger worde..
Geen medewerking.
De liankeTzijde w-en&cht aan een spoedige
tot standkoming vam de sociale wetten
n iet mede te werken.
De HaagsChe correspondent _vani de
„Arnlh. Grt." wist mede te deelen, dat Mi
nister Talma over een bijeenroepen der
Kamer in September ter behandeling van
de Ziektewet ook enkele vrijzinnig demo
araten van invloed heeft gepolst. Dezen
doen echter niet mee.
„Zij vonden, blijkbaaraldus bedoelde
correspondent dat de Tweede Kamer
liirr Ihlet afgeloopen jaar reeds> veel te veiel
gebruikt is om het verkiezingapirogram
der rechterzijde zoo mogelijk af te wer
ken. Ook met de socialisten is men niet
verder gekomen, en wel. omdat zij eischen
stelden, die de Minister "niet wilde inwfl1-;
ligen.
Ook de virijzinnig-demoicraten wensdhien
dus hunne medewerking niet te verleeimem.
De kamer is naar het oordeel der Jieeriein!
reeds te veel gebruikt om hef verkiezings-
program der rechterzijde af te werken.
Dat mag natuurlijk niet.
Indien mogelijk moet dat program niet
worden afgewerkt. De vrijzinnigen kunnen
dan straks weer den boer opgaan en klagen
dat dit ministerie todn zoo weinig tot
stand bracht.
't Is zeer zeker te betreuren dat zelfs
de voormannen van de vrijz. democraten
zulk een enghartig' en partijdig standpunt
innemen. Maar aan de andere zijde iis 't
goed, dat dit zoo openlijk wordt erkendj
Ons volk kan hiermede als straks de
vierjaarlijiksdhie jbalans wordt opgemaakt
rekenen.
En de rechterzijde in de Kamer weet
dan nu waaraan zij zidhi ïe houden heeft.
Haar opiheden moge van dien aard zijn, dat
de verzekeringsontweipen ook zonder de
hulp en ondanks de tegenwerking van de
vrijzinnigen worden afgehandeld.
dat hij twee zomen ën eene dochter had
en van deze stamde de oudere generatie)
af. De bankier en Roisa Reif, waren de
kinderen van den oudsten zoon, de dochter
Clementine huwde met een mijnheer Et
ter en van deze stamden de beiden tantes
Etter af. Tante Emilie was de dochter van
den joingsten zoon Frans. Daar de drie
oude dames niet meer zouden 'huwen, wa
ren de kinderen van den bankier ie.ni zijn
zuster, alzoo Catharina en neef iWiilliam,
hare vermoiedellijke erfgenamen; en omdat
het vermogen van ieder der drie niet on
beduidend was, was het voior den baron
een reden, de omgang van deze drie dames
met zijn pupil in de hand te werken,
Het waren erftantes.
Zoo ging alles zjjn gewonen gang. 'Na
het geval met de wissels gebeurde er niets
bijzonders. Catharina werd grooter, en de
■moest haar in kringen te brengen, waaruit
.tijd kwam, dat de baron er aan denken,
zij ihare toekomstigen echtgenoot te kiezen
had.
Neef Wiilliam liet zich aan Catharina: meer
gelegen liggen dan dat anders met bloed
verwanten ihet geval is. Zijn doel was
in Catharina gevoelens wakker te roepen,
die tot nu nog in haar sluimerden,, zij
had zelf nauwelijks cenige gissing van de
Ware aard en de opmerkzaamheden, maar
nam ze onschuldig opi, en noch de baron,
noch zijne gemalin wisten goed, welke
ihouidng zij er tegenover moesten aanne
men. Had de baron zijn zin gedaan, dan
had hij spoedig zijne commando's gegeven:
JAPAN.
De dood van den Mikado.
Ofschoon Jiet overlijdensbericht van den
mikado, gezien de onrustbarende wending,
welke rijn ziekte de laatste dagen nam,
geenszins onverwacht kwam, verwekte het
toch. begrijpelijkerwijze in Tokio groote ont
roering.
Den geiheelen avond verdrong een .d'idht
.opeengepakte menigte zich op de open
ruimten rondom het pjaleis. Twee fotogra
fen, die de bewakers stoorden' met een
pioging om kunstlidhfopnamen te doen, wer
den met steenen geworpen en ernstig ge
mond.
De vorigen avond had een der bewa
kers zelfmoord bedreven. Hij liet een brief
apjiter, waarin hij meedeelde, dat hij zijn
leven had gegeven, opdat de keizer mocht
herstellen.
Treffend moet de toewijding geweest zijn,
die de keizerin den mikado tijdens zijn
ziekte heeft betoond. Ze bleef voortdurend
in de onmiddellijke nabijheid van haar ge
maal en sliep sledhits drie uren daags.
De keizer werd verzorgd door zusters van
het Roode Kruis, die beurtelings dienst
deden en in een aangrenzende kamer de
wadhit hielden voor het geval zij noodig
mochten zijn, In dit vertrek werd niemand
toegelaten, behalve de dokters en deprin-
sen van den bloede.
Men had eerst gewild, dat ziekenverple
gers van béroepl zouden rijn in dienstge-
nomen(, maar men achtte het bij nader
inzien niet noodig, daar de zusters van
het Rpode Kruis allen geoefend waren prac-
tische ondervinding hadden opgedaan in
den oorlog met Rusland.
Zaterdag gaven de keizerin en. de kroon
prins er verlof toe, dat de dokters on-
derhuidsche inspuitingen toepasten. Zulk
een behandeling van {ien persoon des kei
zers is geheel zonder precedent, daar hef
lichaam van den mikado tot nu toe als
half-gO'ddelijk beschouwd werd en een ver
wonding van 'de huid een beleedigimg be-
teekende, die zware straffen eischt.
Met keizer Moetsoelhito is een heersdher
heengegaan, onder wiens regeering het
eilandenrijk Japan zich, heeft opgewerkt
tot den rang van groote mogendheid en
bet weinig bekende spookjesachtige land
van een halve eeuw geleden is tot een
machtsontwikkeling gekomen, die zelfs het
frotsdhe Engeland bewoog den bondgenoot
te worden van het land der Rijzende Zon.
Hoe geheel anders daarentegen was de
toestand in Japan een halve eeuw gele
den, toen de thans overleden Mikado als
14-jarige knaap aan de regeering kijam
Meer dan, twee eeuwen lang heerschte in
Japan, evenals in China, een versteende
„Halt!"
Maar dit ging todh niet. De beslissing
lag bij Catharina, vooral omdat hij haar
.vader niet was. William had zich na de
laatste affaire onberispelijk gedragen. De
,vele vermaningen, de vertwijfeling zijner
ouders schenen hare werking niet gemist
te hebben ien toch wilde de baron niets
Van hem weten, ofschoon hij in de familie
Brander het levend voorbeeld voor zich had,
dat men een wensch niet verstooten moest
al heeft hij ook eens een miisslag begaan.
Girob had hem eindelijk voor zijne nieu
we plannen kunnen winnen en Brander
werd als hoofd van de huishoudelijke zaken
aangesteld.
Daardoor werd Brander geheel in zijn
eer jhdrsteld en de baron had er geep,
berouw van. Door ihet inwerking stellen
van machines, door bemesting, door ander
zaaddoor het vermeerderen van de vee
stapel wist hij het landbouwbedrijf meer
winstgevend te maken.. De voordeelen. gin
gen in handen van mijnheer Grob over, die
zich op 'hoogst waaideerende wijze over
Brander's werkzaamheid uitliet.
Dit had de baron voor oogen, én toch
wilde hij van neef William niets weten.
,Daar is een gr.oot onderscheid tusschen,
zeide hij tot zijne wouw: „Brander is een,
eerlijk 'man, die zidh eenmaal hééft laten,
,verleiden, 'en William is een lichtzinnige,
die onder den indruk van een feit zich
opi den. goeden weg begeven, heeft. Wan
neer die r.eden vervallen, dan zullen beiden
weder dat worden^ wat zij te voren waren,
beschaving en zooveel mogelijk werd het
land gesloten gehouden voor de vreemde
lingen.
Sindsdien werd de regeering geheel op
Europeeschen leest geschoeid. De daimyo
of stadhouders moesten vrijwillig hun heer-
beeld werd een ministerie gevormd, en
schappij afstaan en naar Ëuropeesch voor-
het land, dat zoolang de Wcstersche toe
standen beschermd had, omhelsde thans
op buitengewoon snelle wijze de nieuwste
denkbeelden omtrent beschaving en voor
uitgang. H.et oude, versteende Japan pas
te zidh aan aan de moderne staatsideeën
en in 1890 .kon het herboren rijk bogen
op zijn eerste grondwet en zijn eerste par
lement. 1
Toen vlug ook een sterke militaire ont
wikkeling aan. In 1894 reeds verbaasde
het land van der Mikado geheel Europa
door zijn overwinning op China, waar
door het de leiding kreeg in het Verre
Oio&ten. Die leiding werd nog verhoogd
door den oorlog met Rusland en een
schok van ontroering ging door de Mon-
goolsdhe volkeren van Azië, toen het
jeugdige Japan zijn krachtsinspanning be
loond zag met de overwinning van een
Ëuropeesch,e groote mogendheid.
Ondanks die snelle ontwikkeling wacht
den opvolger van den overleden keizer,
den bijna 33-jarigen prins Josh,ito, een
moeilijke taak. De reusachtige militaire
lasten,, die het jonge rijk zich' voor zijn
groote-mogendhejd-spelen heeft moeten ge
troosten, drukken zwaar op zijn bewoners,
zoodat de last, die den nieuwen keizer
op de schouders wordt gelegd, geen ge
ringe is.
Buitengewoon veel heeft Japan intus-
sdhen te danken aan zijn overleden Mikado,
die h,et met behulp van ervaren staatslied
den, tot den maohtigsten staat van Azië
maakte,
DUITSCHLAND.
De populariteit van den Duitachen
kroonprins.
De Duitsohe kroonprins aldus vertelt
de „Matin" neemt opi het oogenblik
deel aan de leger-manoeuvres te Arys, die
tiot 2 Augustus zullen duren. De vorige week
had de erfgenaam van den troon een revue
gehouden over veteranen en scholieren uit
den omtrek. De prins, die in een uitsta'
kend humeur was, begaf zich onder de
menigte en ondervroeg een groepje jongens,
„Wat wilt ge vriendje?"
„De kroonprins zien", was het antwoord
'„Wielnu, (hernam de prins, geneer jullie
niet, kijk me maar aan."
Een der jongens riepr „Verbazend, wat
is hjj mager!"
De prins barstte in een sdhlaterlach uit.
Eenige andere jongens kwamen daarop na
derbij en zeiden:
Bij Brander beleven wij dait dagelijks
ën ik heb er spijt van, dait ik iden» man,
zoo lang mijnë verachting heb laten, voe
len, met Wiilliam zullen wij dat be
leven, daarover heb ik geen twijfel."
Dat was de opvatting van deh baron en
zijne gemalin stemde daarin» overeenmaar
daarmee konden zij het Piet eens worden,
of zij Catharina zonder zeggeni, wat naar
hun inzicht William in 't schild voerde.
Neef Wiilliam kwam opi een dag openlijk
met zijn plannen voor den dag.
De baron haalde de schouders op. I
j „Gij welt, mijnheer «Reif, ik ben slechts
voogd en freule Normann is op een leef-
i tijd, waarin, wanneer de quaestie heden
beslist moest worden, zij geen voogd zou
krijgen. Dat ik gerechtigd ben over Waar
persoon iets te bevelen, vloeit voort uit
het feit, "Bat zij als kind aan mij werd!
toevertrouwd en dit zal wel zoo blijven
tot hare meerderjarigheid; maar een eige-
lijk natuurlijk recht over haar persoon heb
ik niet. Op mijne verantwoording komt
nu slechts neer het beheer van haar ver
mogen, dat ik in handen van mijnheer
Grob gegeven heb.
De baron wilde om de zaak heen pira
ten; hij stelde ze voor, zooals hij zeniet
opvatte, en begon over dingen te spreken,
die weinig e;r mee te maken hadden.
Neef Wiilliam zag dit ook in. j
jPEorit Wfïolgdj
-
V-
<?'ti
m.
'V
>1
/V;
5
1
m
M
m
