comm. 417.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Noord-Holland.
No. 88.
Zaterdag 2 Aug. 1913.
7e Jaargang
rstraat.
FEUILLETON.
RMD30VERZICHT.
Kruis en Halve Maan.
goed was,
in behoefte
n, enz.
torting toegeBtaan.
(70-deelig)
n.
it
Verschijnt DIRSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG.
BINNENLAND.
ijs te ontvangen.
jn van f 2 50 on f 3.
79 cent.
z. enz.
ljes vanaf 29 ets.
20
21
nderoor 9
unnen niet beter
vanaf 59 ots.
S
n
echt vereen.
groot soort 29
3 ots.
16 -
ord
16
26
n 75 ets.
rheid overtuigen,
bevinden.
f 0 26
f 0.19
te noemen.
f 0 26
f 0.03 enz. enz.
ONS
BLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
75 ct, pL 3 maainldieini frano» |h(uis105 et met gieilllusfiraeuïd
Zondagsblad. Te betalen in het begin vajn ieder kwartaal.
Afzonderlijke nummers van de courant3 cent.
Van het Zondagsblad 5 cent.
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „ONS BLAD".
BUREAU: Breedstraat 12, tegenover de R. K. Kerk, te Alkmaar.
Telefoon No. 433.
ADVERTENTIEN
Van» 15 regels 30 ceint.
Elke regel meer6
Reclames per regel15
Kleine advertenties van 130 wootrden; bij vooruitbet. 25
't W.ordt tijd, dat Burgemeester en Wet
houders, die nu toch van den goedgeef-
schen Raad maar eventjes f9.335 zegge
en schrijve „Negen duizend driehonderd
vijf en dertig gulden" te hunner dispositie
ontvingen om het Raadhuis te meubilee-
ren, zich van die centen aanschaffen een
toga zooals de heeren rechters die dra
gen.
Want, waarachtig, onze gemeenteraadsver
gaderingen beginnen zoo zachtjes aan veel
te gelijken op de openbare terechtzitting
der arrondissementsrechtbank, die hier el-
ken Dinsdag wordt gehouden (nu het va-
cantie is om de 14 dagen).
Ook daar herhaalt zich het schouwspel,
dat eenige personen (de getuigen) wor
den binnengelaten, plaatsnemen, even later
verdwijnen door het gat van de deur naar
de wachtkamer en dan weer binnengeroepen
jvorden.
Zoo herhaalde zich Wjoensdag voor den
zooveelsten keer het schouwspel in onze
Raadszaal: eenige personen (de persmannen)
treden binnen, nemen plaats op de voor hen
gereserveerde stoelen aan een lange tafel,
de voorzitter opent en stelt direct daarop
voor de openbare vergadering te sluiten
om in geheime zitting eene bespreking
te houden, de presidentshamer valt en daar
verdlwijnen ze, de persmannen,achter
elkander door het gat van de deur naar
de wachtkamer om daar U/a uur door te
brengen in „dolce farniente". jammermaar
dat dat „zalige" niet te genieten valt voor
een journalist, die altijd ander werk heeft
liggen, dat wacht. Endat er als
aan de rechtbank geen getuigengeld
wordt betaald.
Een volgende maal op de begrooting
ook de f 2.50 per raadsvergadering voor
de afgezanten van „de koningin der aarde",
dat zal de gewenschte oplossing geven
Wat de Raad ditmaal in eene geheime zit
ting van anderhalf uur had te „verhap
stukken"
Zooveel belangrijks bevatte de agenda
todi niet!
Toch is er gemakkelijk naar de raden,
als men het raadsverslag naleest: de Voor
zitter deelt mede, dat de heer den Boes-
terd zijne („ingrijpende", want gemelde heer
wilde i.p.v. aan den directeur der gasfabriek
aan den electro-technischen ingenieur de
directie van het gemeentelijk electrisch be
drijf opdragen) „ingrijpende" schrijven
wij amendementen op de desbetreffende
verordening en instructie had ingetrok
ken.
Geen woord meer erover!
De Voorzitter deelt mede, dat de Raad
f9335 aan B, en W|. beschikbaar heeft
37 -
:'l:' deur ging open en statig en lang
zaam kwam een Turk binnen, gevolgd door
twee mannen, waarvan de eene een waaier
roet pauwenveeren droeg en de andere een
Vchi-boek, Hij, die vooruit ging droeg een
roode broek gele slobkousen en «een soort
kiel van blauwe zijde met goud gebor
duurd, die om de lendenen door een sjerp
bijeengehouden werd.
f ^„Wel verduiveld.,
,,Uw onderdanige dienaar, mijne heeren",
zeide de Turk, die beleefd zijn tulband
van het hoofd nam en een diepe buiging
maakte, zoodat de opnieuw gladgeschoren
schedel van Koltschitzki als de volle maan
voor hun hoofd zichtbaar werd. Daarop
wendde hij zich tot zijn gevolg: „Gijkunt
nu het sliegenkanon in een hoek zetten
en mij wat ongeloovigen drank bezorgen;
want koffie heb ik nu meer dan genoeg
gehad. Maar gij, geef den tschi-boek eens
aan; al heeft ook Achmed Pacha de pijp
m zijn mond gehad, zoo hindert dat niet;
ik heb er een nieuw barnsteenen mond
stuk aangemaakt en rook nu goede tabak
u't een goed.e pijp.
Beste vrienden! dat genot weet alleen
"!i te waardeeren die met uitgestrekte bee-
nen op een bundel hooi zit, nadat hij
bijna gehangen en bijna doodgeschoten is."
Jnt.usschen had Koltschitzki zich ook van
gesteld ter meubileering van het stadhuis
Geen woord meer erover
Met belangstelling hebben wij onlangs
nog een paar artikelen in de A. Crt.
gelezen van de hand des heeren Donath,
waarin dezen betoogde het nut om de
pers voldoende op de hoogte te stellen
en in te lichten omtrent gemeentezaken.
De schrijver haalde daarbij zelfs het
voorbeeld aan van eene gemeente, welke
het plan koesterde een stuk bosch voor
een bepaald doel, voor vele millioenen te
vervreemden. Zij verzuimde echter de bur
gerij met doel en strekking daarvan bekend
te maken met het gevolg, dat er een storm
daartegen opstak en het gemeentebestuur
niet in de gelegenheid was zijn plannen
uit te voeren.
Wat nu te zeggen van deze wijze van
voteeren van een bedrag van f9335?
Toch heusch wel de moeite waard om
de burgerij door middel van de jiers hierom
trent in te lichten
Het zal natuurlijk wel in geheime zitting
behandeld zijn!
Maar de burgerij leest in de bladen al
leen, dat die bijna f 10.000 zijn toegestaan.
Meer niet!
Wjaar er al zooveel geld aan het Stadhuis
is besteed, was het toch warempel niet
overbodig geweest dien post in openbare
vergadering toe te lichten.
Behalve de pl.in. f60.000 in 1911 door
den Raad toegestaan voor de verbouwing
van het Stadhuis plus de pl. m. f 19.000
in 1912 daaraan toegevoegd, werd er toch
op 12 Oot. '12 aan B. en Wj, een cre-
diet van f 3.440.toegestaan „ten be
hoeve van het aanschaffen en vernieu
wen van meubileeri ng, gordijnen,
gordijnen, kleeden enz. in het stadhuis".
Hier is toch zeker wel de bede op haar
plaats: „Licht, oratio!"'
W|ij hebben al vernomen, dat de gevel
van het stadhuis ook nog niet is, zooals
het wezen moet.
Men behoeft trouwens geen „kunstken
ner" te zijn om dat te constateeren.
Zie maar eens die schilderij aan: ramen
in renaissance-stijl, daaromheen nieuwe ge-
velsteenen (je kunt precies zien, waar de
oude kozijnen hebben gezeten) en dan de
gevel in oud-gothisch 1
Zoo iets als een oude juffrouw met een
kimono-blousje aan eu een kapot-hoedje
op het hoofd 1
Dus aan dien gevel zal ook nog wel
wat moeten worden gedaan 1
Met de f 9.335 zullen we er nog wel
niet zijn!
Ook deze zaak eisdit opheldering!
We beamen, wat onze gemeentesecretaris
ter aangehaalder plaatse schreef: „Van .het
grootste belang voor het gemeenteleven is
openbare critiek."
zijn sjerp en zijn arsenaal ontdaan en zich
reeds op een bundel hooi uitgestrekt, ter
wijl zijn tschi-boek-drager de pijp stopte,
die hij hem vervolgens overhandigde.
„Maar wilt gij ons niet verklaren
zeide Gregorowitsch.
„Eerst wil ik hem verklaren", hij
wees daarbij met de punt van zijn tchi-
boek pp Guido „dat hij mij niet meer
moet aanbevelen. Als ik in de klem zit, ben
ik niet de man om dadelijk te wanhopen
maar mij voor zulk een klem aan te be
velen, dat gaat een beetje te ver. Ik be
hoor tot de lichte cavallerie en wil van
zulke zware stukken niets wéten."
„Hbor hem eens", zeide Guido; „als ik
hem niet had aanbevolen, zou hij het
mij tot na mijn dood verweten hebben.
Maar wat is er in Weenen gebeurd?
Gij waart toch uitdrukkelijk voor het
uiterste geval- bestemd."
„Erge dingen!" zeide Koltschitzki, ter
wijl hij plotseling zeer ernstig werd. „Het
Burgravelijn is in handen, der Turken, en
or.der de gracht woelen zij verder door
naar den tusschenwal tusschen Burg en
Löbelbolwerk."
Alle drie werden stil. Op tafel stond de
„ongeloovige drank" die Koltschitzki besteld
had, doch hij werd niet aangeraakt.
„Als de tussdienwal valt, staat Weenen
open", mompelde Gregorowitsch.
„Gij hebt gelijk, Gregorowitsch 1" sprak
Guido meer tot zich zelf dan tot dezen.
„Dat is geen tijd, om een vrouw te ne
men, en heden mag men niets beminnen
dan de heilige, zaak, waarvoor men strijdt"
Tenslotte nog dit!
„Scheiden doet wee" zegt een bekend
Nederlandsch spreekwoord. Het heeft ons
gespeten, dat de beide aftredende en heen
gaande gemeenteraadsleden, de heeren van
Buysen en van der Feen de Lille Woens
dag niet aanwezig waren, want 't is waar
schijnlijk, dat we vóór September wel geen
gemeenteraad meer hebben, dus datzij
niet meer in hun zetel zullen plaatsnemen.
Met hen toch zijn heengegaan twee emi
nente raadsleden.
W|ie weieens in eene raadsvergadering
den heer van Buysen heeft hooren spre
ken, zal het getroffen hebben, dat dit
Raadslid de „gentleman" bij uitnemendheid
was.
Na op kalme wijze het woord ge
vraagd te hebben aan den Voorz., en
eerbiedig de toestemming van dezen te
hebben afgewacht, verrees hij van zijn ze
tel, de vergadering was „geheel en al oor"
en richtte de blikken naar de rijzige ge
stalte, die, zijn lorgnet in de hand op
en neer bewegende, dj) zakelijke en dui
delijke wijze zijne meening uiteenzette.
Een figuur, een optreden van een Twee
de-Kamer neen van een Eerste-Kamer-
lid!
Wat onderwijszaken betreft, was de hr.
v. B. de man, het raadslid en in meer
dere raadsvergaderingen werden punten der
agenda betreffende schoolzaken uitgesteld,
wanneer de heer v. Buysen, die in deze
als 't ware „de adviseur" was van den
Raad, afwezig was.
De heer v. Buysen zal in den Raad
gemist worden 1
En de heer Mr. v. d. Feen de Lille?
Dit raadslid, niet zoo kalm van tem
perament, was in eenig opzicht het te
gendeel van zijn collega v. Buysen. De
zen vraagt kalm het woord, wacht eerbie
dig de toestemming des voorzitters af,
genen kon plotseling uitroepen: „Mijnheer
de Voorzitter" dan direct daarop zijn rede
aanvangend. Vaak kwam hij bij interrup
tie aan het woord. In dit opzicht was
hjj niet zoo gemakkelijk te hanteeren door
den Voorzitter.
Maar zoo is nu eenmaal het tempe
rament van den heer v. d. Feen de Lille!
Aan deze misschien in het oog van
den Voorzitter wel wat lastige hoe
danigheid paarde zich, zooals dat meestal
bij personen met een dergelijke karaktertrek
het geval is, een openhartigheid. De hr.
v. d. Feen de Lille „wond er geen doek
jes", hij zei zijne meening en, stoorde
zich niet aan partijverband, ook bij stem
mingen is dat meermalen gebleken. Ook
Mr. v. d. Feen de Lille, de griffier, had
een aangewezen taak in de Raadszaal, 't
W|as er een „met de wet in de hand"
en meermalen heeft hij den Raad en B.
„Maar hoe was dat mogelijk, het nog
te behouden?" antwoordde Koltschitzki „Er
was geen einde meer aan den strijd. Ze
venmaal op éen dag werd er stormgeloopen
Het ravelijn was niets meer dan een losse
heuvel. De muren waren gescheurd, in
den korten tijd na uw vertrek is het vree-
selijk toegegaan: de burgers worden on
willig en in den raad is een partij die met
de Turken wil onderhandelen."
„Schandelijke lafheid 1"
„Wjordt de stad bestormd, dan wordt zij
geplunderd, alle welvaart vernietigt, de man
nen worden slaven, de vrouwen de buit
van het leger.
En slechts éen muur nog scheidt de Tur
ken van Wjeenen?"
„En wat doet mijn oom?" vroeg Guido
bezorgd.
Het laatste huis moet verdedigd worden!
Binnen de tusschenwal wordt een gracht
gegraven, van palissaden voorzien, om aan
de Turken clen toegang tot de stad te
versperren. De straten worden door mu
ren afgesloten en gevulde zandzakken lig
gen gereed om de kleine openingen in het
laatste oogenblik te vullen.
Hij heeft kettingen laten spannen en
grachten laten graven opdat de stad niet
plotseling door cavallerie overstroomd kan
worden."
„Een ware zegen van God is deze Rüm-
pler!"
„Rümpler is dood", sprak Koltschitzki
bijna onhoorbaar.
Wederom heerschte er een langdurig stil
zwijgen.
en Wj. gewaarschuwd geen „bokken" te
schieten en met den Rijkswetgever in con
flict te komen.
Ook de heer v. d. Feen de Lille zal
in den Raad gemist worden.
De heeren Zaadnoordijk, Thomsen, Lui-
ting bleven. 1
Wat zij presteerden? Och: „een zwijger
kan het een spreker vaak verbeteren!"
Voor de lezers, die geregeld het raads
verslag goed nagaan, zal het niet moeilijk
zijn een antwoord daarop te geven.
Zijn ze over hun praestaties qua raads
lid minder te spreken?
De burgers van Alkmaar moeten nu
maar niet langer ontevreden zijn, als ze
dit of dat raadslid niet op zijn plaats
achten, want de liberale kiezers hebben
ze toch gehandhaafd 1
Er wordt zoo vaak gemopperd over
raadsleden: die zegt „te veel", een ander
„te weinig", een derde „zoo ongeveer
niets"maar, als de gemeenteraadsverkiezin
gen daar zijn en er is gelegenheid daarin
verandering te brengen, dan is alles „koek
en ei."
Is nu op zulk eene manier eene ge
meenteraadsverkiezing in het werkelijk be
lang der gemeente?
Hangt het Bestuur eener gemeente niet
grootendeels af van den Raad, en wie
in dien Raad zetelen?
Laat men toch bij gemeenteraadsverkie
zingen eens wat meer letten op het be
lang der gemeente!
Dat toch is thans grootelijks uit het oog
verloren.
Twee eminente raadsleden gaan heen.
Is de gemeente er na deze nieu
we constellatie van den Raad beter op
geworden
De tijd zal het leeren!
Maar dat is zeker, dat hier het ge
zegde opgaat: „Wjj weten wel, wat wij
hebben, maar niet wat wij er voor terug
krijgen."
Wjj sluiten met den wensch, dat bij de
volgende raadsverkiezingen eens wat meer
het belang der gemeente in aanmerking
worde genomen.
Uit de lessen, thans opgedaan, valt te
leeren voor een volgende maal.
Wat ge doet, doe het goed
In verschillende bladen lazen wij éen
oproep tot steun voor vacantie-kolonies.
Deze oproep gaat uit en idanook on
derteekend door het hoofdbestuur van het
Centraal Genootschap voor de Vacantie-
kolonies. I
Het streven van dit Genootschap heeft
op zich zelf onze sympathie maar onz(e
katholieke geloofsgenooten dienen in de
eerste plaats te denken om de Rj. R. Va-
bevallen voor de zaak der christenheid"
voegde Koltschitzki er aan toe.
„En dezen man hield ikmompel
de Guido.
„Zijn testament was het plan, hoe Wee
nen gebarricadeerd moest wordenzijn geest
leidt het werk."
„Er is dus nog éen hoop!"
„De laatste. Ook het „Burgbelbolwerk
houdt het niet lang meer uit."
„Ziijt gij nog niet gereed, raaf?"
„Den dag, nadat het ravelijn verlaten
moest worden, deed een granaat een ge
deelte van den muur bij het bastion sprin
gen en de Turken waren boven, voordat
de wacht versterkt kon worden. Zij had
den reeds vijf vaandels geplant."
Guido greep krampachtig den arm van
Koltschitzki.
„Wel? En?"
Er ontstond een worstelingik heb
acht groote veldslagen medegemaakt, maar
iets dergelijks heb ik nog nooit beleeid,
er was geen aanvoerder en geen soldaat
meer, uw oom sloeg om zich heen als
een Kroaat 1"
„Als een kurassier!" brulde Gregoro
witsch ter eere van zijn eigen wapen.
Twee compagnieën. Scharffenberg en de
studenten compagnieën waren met den
dienst belast en bij hen sloot zich alles
aan. wat juist in de nabijheid was. Dol
ken, kolven, messen ja zelfs de nagels
dienden als wapen. Ik zag verscheidene
piepjonge studenten, bij wie zich nog niet
eens een baard vertoonde, zij wierpen
zich met Turken in de vestinggracht,,,."
cantie-kolonies van pastoor Suidgeest te Eg-
mondaanZee.
Als men geld voor het goede doel der
vacantie-kolonies over heeft, bestede men
zijn geld op de beste wijze. En dan geve
men natuurlijk de voorkeur aan de R. Kj.
Vacantie-kolonies van pastoor Suidgeest,
waar behalve voor het lichaam ook op
zijn tijd voor de ziel van het kind wordt
gezorgd, boven de vacantie-kolonies waar
van administrateur de heer A'. C. Bos te
Egmond-aan-Zee, die door zijn optreden ge
durende de verkiezingscampagne tegen den
afgevaardigde Passtoors in het district Be
verwijk toch warempel niet veel van de
roomschen mag verwachten.
Hofbericht.
Bij gelegenheid van de koperen bruiloft
van het Vorstelijk echtpaar, zullen op het
Loo door het circus Schumann twee voor
stellingen worden gegeven. De tent zal
worden opgeslagen op de open manege in
het Koninklijk park. De eerste voorstelling
is voor de genoodigden en hun kinderen,
de tweede voor employé's arbeiders en
hun vrouwen en kinderen van 4 tot 14-
jarigen leeftijd. Beide voorstellingen wor
den door het jubileerend Vorstelijk paar
en Prinses Juliana bijgewoond.
Opruiing in Indië. Men meldt d.d.
30 Juli uit Batavia aan de „Tel.":
De justitie arresteerde te Bandoeng het
inlandsch comité tot viering der vrijheids
feesten, waarvan voorzitter is Tjipto Man-
goen Koesomo, wegens de uitgave van
een opruiiende brochure.
Burgemeester van Velsen. Uit
vertrouwbare bron deelt „Kenn." mede, dat
de Commissaris der Koningin in Noord-
Holland, binnenkort een bezoek zal brengen
aan de gemeente Velsen, in verband met
de vele klachten en grieven tegen het be
leid van den tegenwoordigen burgemeester,
Afschuwelijk misverstand? De
driehoek-correspondent van de „Telegraaf"
schrijft:
Het korte verslag van ons onderhoud
met den heer van Kol, waarbij deze zich
met beslistheid verklaarde voor de aanvaar
ding van de portefeuilles, is de gansche
Nederlandsche pers doorgegaan. Het werd
alleen niet opgenomen in„Het Volk".
De lezers van dit blad weten nog niet
eens, dat de heer Van Kol terug; is in
het vaderland.
De verklaring, door den heer K. te Laan
in Hoogezand afgelegd, dat hij, ware hij
op de partij-conferentie aanwezig geweest,
gestemd zou hebben voor de aanvaar
ding, is de gansche Nederlandsche pers
doorgegaan, Zij werd alleen niet opgeno-
„En wat is nu uw taak?"
^,Ik moet naar den koning van Polen met
brieven van Starhemberg en Kaplier. Wlat
zou er instaan?
Als hij niet spoedig komt, is Weenen
verloren."
„Zijt gij reeds bij den hertog geweest?"
„Ik kom juist bij hem vandaan."
„Stil!" zeide plotseling Gregorowitsch,
„Luistert 1"
„Alarm!" riep Guido opspringend en hij
greep naar den helm, die aan den muur
hing.
Nog was men bezig met het zadelen der
paarden, toen reeds voor de deur een ad
judant op een met schuimbedekt paard stil
hield. De drie officieren traden naar bui
ten,
JkW|at gebeurt er, kapitein Ala?"
„Goed, dat ik u aantref Koltschitzki 1"
zeide de aangesprokene. „Hier is een op
dracht voor u; gij moet onmiddelijk naar
den koning van Polen, Volgens de laatste
berichten is hij in Sletteldorf. Hier is een
depeche, en hier aanwijzing voor paarden!"
„En hebt gij niets voor ons?" vroeg
Guido, l
„Alle ordonnansen moeten naar het hoofd
kwartier", antwoordde de kapitein. „Er zijn
reeds boden naar Krems, Morgen moeten
de rijkstroepen bij Krems den Donau over
steken en naar Tuhn marcheeren."
jpMotidt yervoflffl&i
