FEÜÏLLËTÖNr Onrechtvaardig verkre gen geld gedijt niet. Brievsn uit Midden- Kennemerland. BINNENLAND. ii ABONNEMENTSPRIJS 75 ct p. 3 maandje® franco h|uis; 105 ct, met geillustreertj Zondagsblad. Te Betalen In Bet Begin vain teder kwartaal, Afzonderlijke nummers vain de courant .3 cent, |2iq bet Zondagsblad 5 cent, Verschijnt DliiDAS» DQÜDERDAG m ZAÏERM8. Uitgave van de Naaml. Vennootschap BUREAU: Breedstraat 12, tegenover de R. Telefoon No. 433. „ONS BLAD". K> Kerk, te Alkmaar. ADVERTENTIEN1 Van 15 «gels30 «int. Elke regel meer ffl Reclames per regel15 Kleine advertenties van 130 woorden, Bi; vooruitbet 25 De Bond van R. K- Raadsleden. 11. De vraag stellen is haar beantwoorden. Welke eischen mag men tegenwoordig stek te en wel vooral aan nieuwe en jongere 'raadsleden. Wie mogen in dezen tijd aam- spraak maken om te zetelen op de stoei. len onzer gemeentelijke wetgevers. Geleer den? Mis lezer, dat is in 't geheel niet noodig en bovendien treft men die ten plattenlande weinig aan. Een raadslid kan en behoeft in elke zaak geen specialiteit te zijn. Zoo iets is onmogelijk. En trouwens doen de tegenwoordig meer en meer o,pt- komende advies-bureaux voldoende dien sten. Wjat zal daarom voor R. K- raads leden een eventueel eigen orgaan annex adviesbureau een niet te miskennen steun I zijn voor de velerlei aangelegenheden, waar- in men geen deskundige is en des te meer behoefte heeft. Maar wat wel noodig is en waar vroeger niet zo© op behoefde gelet te worden, dat is, dat n.tn. tegenwoordig die mannen in 's raadzaal de gemeentebelangen behar tigen, die blijk geven te bezitten een ge zond oordeel. Mannen van ontwikkeling. Want ontwikkeld .of geleerd is hier nog een groot verschil. Wielnu, die mannen heeft men in onze dorpen zoo goed als in de sitad. Zegt niet het spreekwoord: Ben druppel gezond verstand is meer waard dan een Heideïbargsch vat vol geleerd heid? Een goed .oordeel, gepaard met ruimen blik en een ijverig meeleven met hetgeen in het publiek maatschappelijk leven gei- beiut. zijn de twee factoren, welke een kiezer in dezen tijd geschikt maken voor gekozene. Deze tweei zullen hem 't best steunen om de rechten en zelfstandigheid onzer gemeenten te handhaven. Want ondervangt men niet ter dege, wat tegenwoordig gevraagd wordt en wat kan worden voldaan, dan, is of raakt men bij gemis van die twee hoedanigheden de kluts kwijt en doet men 't een ©nnoodig en t ander verkeerd. Zoo zijnde en doende wordt van zelfs de dwarskijkerij versterkt, heeft en krijgt men meer en, meer een verkeerde vrees voor hoogerhand en, verstaat en hoort men niet gaarne de bevelen, van dien kant gegeven. Vandaar dan oiok veelal last voor zich zelf en voor Gedeputeerde Staten èn voor hooger regeering. Hoe dikwijls toch worden in 's raads.- vergaderzaal wenken of bevelen van hooger gezag met tegenzin aanvaard, niet begrepen of opgevolgd. 19 Sedert de schoolmeester in zijn leven was getreden, was voor zijne geest een meuw gebied geopend; met een waren hon ger verslond hij alles, wat hem werd ge- end, en wel zelden had zijn leermeester zulk een ijverigen, leergierigen leerling ge- nd. Ook de waarheden van den godsdienst werden hem geopenbaard, en zijn kinderlijk 'ein hart bewaarde trouw elk woord, dat ve' ontving- Nu echter zou hij naar Men, naar de velden met al hun zomer se e pracht, oom Christoffel zou hem elk ad, eiken halm toonen en verklaren! Vol dankbaarheid keek hij Georg aan, die hem "and tot afscheid reikte. „En de rolstoel krijg ik dien gauw?" poogde hij aarzelend, en zooals zijne f uchterheid met zich bracht, zacht spre kend. glimlachte. „Zoo gauw als ik "hem 'h zal hem vandaag nog zoeken" elk een beklagenswaardig bestaan v°lgde met den blik den langzaam 0 sukkelenden man en het arme schep- - Je- dat hij óp zijnen rug droeg. Het "gere lichaam was tot op de helft ver- en za£' «r erbarmelijk uit. Van wien s ooh dit arme kind? Darling had het Als van nature is de plattelander, de buitenman, de meest onafhankelijke man der samenleving. Hiji is en blijkt graag vrij. Dod alleen is zijn Heer. Zijn land zijn dienstbare en onafhankelijk van ieder zijn leus. Baas in eigen- en ook in gemeentelijke huishouding. Een goed ding, maar d|t is 't 'm juist, om dat tegenwoordig te blijven. Nk(t den weg: op naar centralisatie als in Frankrijk. Stelt dus de plattelandsgemeente prijs op haar zelfbestuur en zelfregeering, dan dient ter dege rekening te worden ge houden met de eischen onzer gecompli ceerde samenleving d.w.z. niet om daaraan te hooi en te gras maar toë te geven maar om ze met gezond oordieei weten te toetsen aan het algemeen belang. Doet men dit niet, dan ontgaat men toch den drang van vader Staat niet, en voe gen Gedeputeerde Staten daar gaarne een woordje bij. Voldoende is dit uitgekomen bij het tot standkomen der Woningwet, eene so ciale wet, niet waar, beoogend betere volks huisvesting. Waar is heit, dat men voor dien tijd niets of weinig voor betere volkshuisves ting deed. Wiel had men in enkele gemeen ten bouwverordeningen, maar deze hadden geen socialen zin, wijl zij er meer waren in heit belang der openbare orde, bij wijze zan politiemaatregel en niet op de eerste plaats beoogden betere volkshuisvesting. W|ij weten, dat bij de Grondwet van 1848 het maken van verordeningen, noo dig in heit belang der gemeente, aan de gemeenten werd overgelaten, d.w.z. het recht, wat zij van nature bezaten, 'behielden zij. Aan den Raad bleef dus overgelaten het al- of niet maken van eene verordening. Wiat zagen wij nu gebeuren, bij het tot standkomen van een onzer eerste sociale wetten? Dat reeds het allereerste artikel der Woningwet begon met de gemeen teraden te dwingen om verordeningen te maken in het belang der volkshuisvesting, dus op recept van id e wet. Een groote knauw kreeg hier het recht van de ge meenteraden, n.m. om dit zelf en naar eigen inzicht te doen. Een groot geleerde in ons gemeenterecht, prof. Oppenheim noemde dit terecht: „een stok plaatsen voor het gemeentehuis". En verder: „het neerhalen van den Staats rechterlijken vaan door de mannen van '48 voor de poorten der gemeenten geplant." Enkelen waren 'het hiermede niet eens, o.a. de vader der wet Mr. Goeman Bor- gesius, die de gemeentelijke autonomie zoo relatief mogelijk beschouwd en o.a. heeft gezegd, dat dan het hoofdbeginsel der autonomie in dit geval maar moest wijken voor eene goede woning. meegebracht, dat wist hij nog goed, de dag stond hem nog duidelijk en onverge telijk voor den geest. Op dien dag had ook de groote rijkdom een aanvang ge nomen ja, zoo was het, van dien dag af! Georg zuchtte diep. Hij' was on der de hooggewelfde poort 'blijven staan. „Ik word nog krankzinnig. Als die af schuwelijke twijfel me maar niet folterde! Had Stephan van Darling zooveel geld meegebracht?" tl Op hetzelfde oogenblik keek hij ver schrikt op. Hij had eene stem naast zich gehoord. Hij was zoo diep in gedachten verzonken geweest, dat hij niet bemerkte, hoe een jonge, slanke man, die een hin kend paard bij den teugel leidde en verge zeld was van een schoone, jonge dame te paard, hem zeer dicht genaderd was. „Wil mij verontschuldigen", begon de vreemdeling glimlachend, „zeker zijt gij een Wedding?" Verbaasd, doch zich spoedig herstellend, maakte Georg eene buiging. „Ik ben prins Carolath-Wolfegg en was met mijne nicht, gravin Sturm, een wan delrit gaan doen. Mijn paard struikelde en viel in een sloot; met veel moeite gelukte het mij, het er uit te halen. Het is erg gekwetst aan de knie, zoodat ik het niet verder kan 'brengen. Zoudt ge me nu willen veroorlooven, het hier te laten, tot ik lieden zend, die het naar huis kun nen brengen?" Prins AUain was eerst gisteren van zijne reis naar India teruggekeerd. Hoewel niet Nog mooier werd het in art. 7 dier wet, waar zoo maar eventjes de verorde ningen der gemeenteraden betreffende de volkshuisvesting, aan goedkeuring van Ge deputeerde Staten werden onderhevig ver klaard. Nu weten wij alleen, dat noch de grond wet, noch de gemeentewet goedkeuring eischt van gemeente—verordeningen, het vermogen der gemeente niet rakende. Niettegenstaande dit alles en hoe ongrond wettig ook, greep toch hooger macht hier in, plaatste zich de algemeene wetgever op de stoel van den plaatselijke», wetge ver en moesten de gemeenteraden die pil maar slikken. Zoo eischte de wetgever, zelf niet com petent om algemeene regels te stellen, eene strafverordening van de plaatselijke be sturen. Wiaar met locale aangelegenheden te wei nig werd en kon worden rekening ge houden, daar kon het niet anders of deze wet moest met de overbekende antipathie worden ontvangen. Zij was te streng. Hare eischen waren te hoog. Toch mag niet uit het oog worden ver loren, dat zij niettemin van eene goede gedachte uitging en tot het complex van die maatregelen behoort, welke verbete ring trachten te brengen ini de sociale toestanden. Bovendien zijn. groote verbete ringen daarin aanstaande, waaraan juist dezer dagen in de „Maasbode" een viertal leerzame artikelen werden gewijd. Doch daarover is het hier niet te doen. Ditter zijde latende rs het hier meer om te doen uitkomen, dat, waar de ge meenteraden zelve niet goed op hunne rechten passen en deze verstandig weten, uit te oefenen, de tijdsomstandigheden van dien aard zijn, dat het Centraal gezag gaande weg meer een woordje komt meespreken, zijl het dan ook met aanranding van ons historisch gemeenterecht. Veel valt hier uit te leeren, vooral voor de t oekomst. Het zeer groote belang van den bond van R. K. raadsleden treedt hier meer en meer naar voren en is het misschien niet overbodig aan de hand der praktijk op een paar punten nog eenige aandacht te ves tigen. H. van B. De herstemming in Dist riet III van Amsterdam. De „Nederlander" meldt: Naar wij vernemen heeft de uitslag in Amsterdam III in Christelijk-Historische kringen aanleiding gegeven tot ernstig be raad op hetgeen onzen vrienden in Amster dam nu te doen zal staan. De overwe ging dat 's lands belang nimmer kan mee brengen de kans te verhoogen om den als militair gekleed, verried toch zijne hou ding den officier. Zijn gezicht had niets verloren van zijne voorname bleekheid en was niets donkerder geworden. Alleen de schoone hand, die den teugel vasthield, was een weinig gebruind en scheen, krachtiger gevormd oncTer de gevaren van. een onbe schaafd land, waarin hij zich jaren lang had opgehouden. „Onze bedienden staan te uwer beschik king", Georg boog beleefd en riep een rijknecht, aan wien hij bevel gaf het paard van den erfprins naar dem stal te ge leiden en den veearts te halen. „W|ij heb ben a en eigen veearts, daarom zoudt ge beter doen met het paard bij ons te laten, tot het weer genezen is", zeide hij tot den prins, die zeer bezorgd scheen over het schoone rijpaard. „Ik ben u zeer dankbaar", antwoordde hij. Het is mijn geliefkoosd paard, en ik heb het over den Oceaan meegebracht; de eerste rit is helaas! slecht uitgevallen., Ik zal het zelf naar den stal brengen, wees zoo goed mij den weg te wijzen", zeide hij tot den bediende. Georg volgde den prins naar den paar denstal,'terwijl de jonge gravin, spijtig om zich heen keek. Eindelijk stuurde zij haar paard naar den bekoorlijken tuin, die zich voor het slot uitstrekte, en reed hier langzaam heen en weer. Herhaaldelijk reeds had zij haar staalblauw oog op het slot gericht,. welks voorname rust haar aange naam aandeed, en welks prachtig front haar kunstzin wakker riep. Oo het terras was leider der spoorwegstaking van 1903 in de Kamer te brengen, heeft Chri-Hist. Kies- vereenigingen uit een andere plaats reeds doen besluiten tot het uiten van den wensch, dat de Amsterdammers met die overweging, vooral zouden rekenen. "Men kan dus in Amsterdam III een uiterst scher pen strijd tegemoet zien. De „Standaard" verklaart zich tegen het steunen van den liberalen candidaat, Otto. Het hoofdbestuur der Vereen, v. Amst. Winkeliers met verschillende bestuursleden van vereen, uit den Handeldr. Middenstand besloten door huisbezoek enz. te werken voor de candidature—Otto om te keeren den man van de spoorwegstaking in 1903 Uit de memorie van antwoord van den Minister van Koloniën op het voorloopig verslag: Inderdaad bestond er voor den Minister geen enkele reden om een vervroegd af treden van den Gouv.-Gen, te bevorderen. Aanstonds 11a zijn optreden heeft hij den Landvoogd op de gebruikelijke wijze doen .blijken, dat hij prijs stelde op zijne mede werking. Hij werd daartoe geleid door de overtuiging dat, ondanks het verschil in politieke richting' tusschen den G. G. en hem samenwerking zeer wel mogelijk kan zijn. Tot zijne oprechte voldoening deelde de heer Idenburg zijnerzijds in dat gevoe len. Onderhandeling over de te volgen ge dragslijn heeft niet plaats gehad. Voor hef overleggen der gewisselde tele grammen, wat geheel ongebruikelijk zoude zijn, bestaat naar het hem voorkomt, geen aanleiding. Besmettelijke ziekten- Volgens opgaaf in de Staats-Courant kwamen in de week van 29 October tot en met 4 Novem ber te Zaandanj, 2 gevallen van besm. ziek ten voor n.l. 1 geval van typhus en febris typhoidea en 1 geval van diphtheritiste Wormerveer 1 geval van Diphtheritis. Federatie van R. K. Werklieden bonden, in de te 's-Hertogenbosch ge houden vergadering der Federatie van R. K. Diocesane Wierkliedenbonden kwam men inzake actie voor de Zaterdagmiddagrust tot geen eenstemmigheid. De bonden van de bisdommen Haarlem en Den Bosch be sloten tot medewerking; die van het bis dom Breda moet nog een besluit nemen, terwijl die van het bisdom Roermond al leen moreelen steun heeft toegezegd. Ge poogd zal worden te komen tot een inter nationale huldebetooging in 1916. wanneer het 25 jaar geleden zal zijn, dat de En cycliek „Rerum Novarum" werd uitgevaar digd. Hgzn. Salarissen Gemeente-ambtena ren Noord-Holland. Ged. Staten van Noord-Holland hebben o.m. de jaar wedden van burgemeesters, secretarissen geen levend wezen te zien. zelfs de haze windhond was verdwenen van de marme ren steenen. jPrachtie:!" mompelde zij nu- terwii.1 ze haar paard deed stilstaan. „Een kolossaal eebouw ..en kolossaai moet ook het ver mogen der Weddings zijn! Als ik bedenk, dait Allain en mij niets overblijft dan een rijk 'huwelijk om onzen ouden naam op fe (houden, zou dit slot mij sterk kunnen bekoren! Maar heit eenvoudige Wledding zonder kroon, zonder wapen! Halt, ik vergis mij, daar is een oud 'wapen in steen gehouwen". De jonge gravin bracht haar lorgnet voor de oogen en las meit moeite de woorden onder den leeuwenkop. „Eer eer!" Niest kwaad. Ze hebben dus de eer aan hunnen naam verbonden? Als ik uw geld had, liet ik de eer gaarne aan u", voegde zij er zacht lachend bij- Het was een verstandig, blond hoofdje, dat zoo trotsch op den slanken hals stond, als wilde en kon het nimmer 'buigen. „Wedding! Zeker is dat de knappe lui, tenant, van wiens rijkdom en prachtliefde; de geheele residentie den mond vol had. Welaan, ik moet meer op zijne hulde- bewijlzen letten, want gehuldigd treeft hij' mij zonder twijfel. Juist, 't is die met de zwarte oogen en de blonde krulharen een interessante kop! Bezat ik de helft van zijn vermogen" gravin. Sturm strekte de hand uit naar het slot „dan, ja dan, Allain, moest ge aan mijne voeten; misschien ook, dat ik" voegde zij er en ontvangers van onderstaande gemeenten als volgt vastgesteld: Burgem. Secr. Ontv. Akersloot f 800 Alkmaar f 3500 Anna Paulowna 1300 f. 700* f 600 Barsingerhorn V 850 800 u 450 Beemster 9) 1700 1450§ 750 Bergen tt 1050 700 M 500 Berkhout 1000 925 n 475 Beverwijk it 2100 2000 >f 1350 Broek od Langend.,, 1000 700 if 350 Callantsoog )i 600 400 200 Castricum >j 1350 925 ■ff 500 Egm. aan Ziee Jt 1150 1050 ff 575 Egm.-Binnen 900 850 w 400 GrafJ 750 700 ff 350 Harenkarspel 1100. 900t »i 475 H.-Hugowaard 1300 900 11 550 Heiloo yt 1050 700 if 475 Hoogwoud tt 950 675 450 Jisp 550 500 Koedijk 850 11 325 Limmen t> 200tt St. Maarten tt 700 250 N.-Niedorp 800 650f 11 N.-Scharwoude tt 850 f» 600 H 452 Obdam yt 700 475 if 250 Opmeer 400 11 350 ff 150 Oterleek yt 500 11 250 O.-Niedorp 700 475 if 275 Oudkarspel V 900 625 ■w 450 Oudorp 600 D 550 200 &t.-Pancras yt 650 H 450 M 200 Petten tt 400 II 125 Purmerend v 2000 n 1900 De Rijp 800 -li 750 If 400 Schagen t> 1400 II 700 S'chermerhorn yt 700 if 650 Schoori 1» 800 ft 650f -ff 350 Spanbroek 9i 800 it 750 ff 300 Sijbekarspel 750 n 700 275 Uitgeest tt 1150 .11 1050 ff 575 Ursem tt 700 11 650 13 275 Velsen yt 3000 11 2700 U 1800 Venhuizen J> 950 11 900 ff 375 Warmenhuizen yt 900 ji 850 ff 400 Wieringerwaard yt 700 575** ff 250 Winkel tt 800 11 750 H 450 Wognurn tt 850 11 600 ff 300 Z- cn N.-Schermer 650 ii 450 It 225 Zuidscharwoude yt 850 >1 800 Zijpe tt 1500 It 700 Men leze voor: met vrije woning a f200; id. a f150; t id. a f 100; ft id. a f600; id. a t75,. ALKMAAR. GESLAAOD. Onze stadgenoot, de heer K. Bos, slaagde te Amsterdam voor het examen vrije- en orde-oefeningen der gymnastiek. Ook de dames C. M. Blom en N. Bruin, beiden van hier, slaagden voor gemeld examen. INGETROKKEN VERPLAATSING. Ingetrokken is de verplaatsing -van den bewogen bij'. „Ik bemin hem grenzenloOte, waanzinnigmijn hart klopt onstuimig, als ik maar aan hem denk. Hoe ongelijk verdeelt de fortuin haar gaven. Hier hééft zij den mammon meters hoog opgesta peld, en in mijn stamslot liggen, 'de mui zen dood voor de kast! Wel u, oom Ca. rolath-Wplfegg, dat ge zulk een "begeerens- w.aardigen erfprins hebt! De dochter van den hertog wordt de zijne! "Met welk eene geestdrift zij onlangs over zijn portret sprak! Ik had haar wel kunnen vermoor den Maar Wat kan ik er aan doen Moet ook hij zich niet schikken n.aar de *óm- stanndigheden? Zij is niet half zoo schoon als ik, en toch moet hij' haar tot vrouw nemen. Hoe feeder de oude heer, de deugden der rijke prinses prees; de goed heid haars harten deed haar gelijken, op een engel, hm hij Whs wel zoo voor- zichtig, niet van hare schoonheid te rep pen, anders wafe ik boos geworden en. had het in bloei staande koren onbarm hartig laten verhagelen. Allain merkte -nog niets, 's Avonds bij het diner zingt de oude ongetwijfelt weer den lof van Cle mentine, op eene andere wijie, natuur lijk, anders wordt het vervelend en pakt niet meer. Het leven is een spel: wie het best speelt, wint den prijs, tie groote inzet heet: geluk Geluk, wat is dat?"

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1913 | | pagina 1