rvmmm
'ayA'lopi -
No. 145.
Zaterdag: 13 Dec. 1913.
7e Jaargang
maar.
voor Meord-Holland.
Stroo.
iapen.
■sehe Crediet-
feetenbank.
FEUILLETON
I.- met gebruiksaanwijzing
DE VRIES,
[Onrechtvaardig verkre
gen geld gedijt niet.
KINDERJASJES
'OFFEN, NETTE( Mh, Katk Niemws- en Adirertentielilad
rderijtje van
koeien,
CHILDERS.
sonte Stier.
elz&hken.
t op Tijdschriften,
ij. Advert.-Bureau.
üHNE, Boterstraat 22.1
lipper S. KOOIMAN.
iel bij schapen.
TRAAT A 45,
lefoon 439.
aties en beleeningen
fofichij'Bt 0IÜSOAS. ÜÖiDERDAG co ZATERDA6.
Brieven uit Midden-
Kennemeriand.
De Bond van B. H- Raadsleden.
L J -
tl wordt gedaan voor de algemeene
[statistiek, hoe deze de laatste jaren is
vooruitgegaan en hoe hoogst wetenschap
pelijk de statistieken tegenwoordig staan
[Aangeschreven. Niet minder is de bacterio
logie in hare onderzoekingen van de laat
ste j^ren in waarde steeds hooger ge
stegen en hoe hebben wij' leeken juist
ben laatsten tijd in tijdschriften en Zion-
pgsbladen daarover veel kunnen lezen en
tien, als wij maar eens denken aan de
laboratoriums 'en zoovele andere inrich-
lgd-2
kleur,
KERKNIEUWS.
BINNENLAND.
BUITENLAND.
ONS
BLAD
KOOP:
ZÏJPE); ook kan men|
ektaren BOUWLAND
7 jaren.
P. TUIN, 't Zand, Zgpe.j
gaan leven TE KOOpI
bekende SCHILDERS. I
sen rijk bestaan oplevert.
'orp in N. H.
lett. B, bar. v. d. blad.
ees dit!
schikbaar een praohtige]
stelling ook genegen aai]
Adres: J. ADRICHEM
„De Maasbode".
„De Tijd".
Aanbevelend,
Maandag te Alkmaar]
TAR WESTROO, aan
f 8,50.
int van Zaterdag a.s.
in de eerste 4 klassen
lireet een nieuw nummet.
iterg werd de hoofdprijs, 1
setaald aan Mej. B., te
aagd door den Inspeotenr:
Gi., Stationsweg 188,
g gedeponeerd.)
ist, Alkmaar,
DUIN, Echoaw, Akersloot,
skende depothouders.
ABONNEMENTSPRIJS
IJ5 et n, 3 maanden franco hjuis; 105 et, met geiil>ustreiercj
Zondagsblad, Te betalen in het Begin van ieder kwartaal
UfzonderHjke nummers van de courant3 cent,
I Pm het Zondagsblad 5 cent,
Uitgave van de Naami. Vennootschap „ONS BLAD".
BUREAU: Breedstraat 12, tegenover de R. K,. Kerk, te Alkmaar.
Telefoon No. 433.
ADVERTENTIEN
Van 15 regels30 oent,
Elke regel meer6
Reclames per- regel15
Kleine advertenties van 130 woorden, bij vooruitbet 25
Sinds de Gezondheidswet en W|o-
jningwet in 1901 zijn tot stand gekomen,
jzoo is reeds lang gebleken, dat regeling
Ivan eene goede drinkwatervoorziening nog
jnoodig is, om beide wetten voldoende tot
I lun recht te doen komen.
Van hooger regeering is 't voldoende
gebleken, dat zij regeling daarvan zeer sym-
I pathiek gezind is en gaarne den noodigen
steun verleent. Want daar waar reeds eene
[waterleiding bestaat, is dit met niet wei-
Lig hulp van Regeeringswege tot stand
«komen en wel op advies van hare reeds
I bij K. B. van 18 April 1910 no. 30 inge-
I stelde Staatscommissie. Veel werk is elders
I door deze commissie reeds gedaan en is
't misschien niet onbelangrijk te vernemen
[dat van Regeeringswege thans ook is aan-
[gevangen met de samenstelling der verdere
[plannen voor eene Midden Noord-Holland-
iche Waterleiding.
Al is in onze streek deze beweging
log niet zoo naar voren getreden en is
[kier betrekkelijk nog weinig kennis mede
[gemaakt, toch. achten wij in verband met
[de bedoeling van ons schrijven eenebe-
fspreking dezer zaak niet overbodig.
En al verheelt schrijver dezes zijne eigen
Imeening hier niet, 't zij nogmaals gezegd,
het hier niet zoo zeer geldt om bij
gemeentebesturen de noodige sympa-
lie daarvoor op te wekken, ot om hier
lichtpunt of wegwijzer te dienen.
In geen geval, 't Is echter om bij de
velerlei quaesties, welke zich tegenwoordig
de plattelandsgemeenteraden voordoen,
met voldoende zakelijke argumenten te doen
uitkomen, dat voor onze tegenwoordige en
[toekomstige R. K. raadsleden, steun en
[voorlichting van een eigen- en. studieorgaan
een krachtige bond ten eenenmale on
misbaar is geworden.
Zooooik thans weer deze zaak. Kers-
versch zal zij zich wel heel spoedig ter
aadstafel aandienen.
Eere en dank zij der Pers, die in den
regel maar zeer algemeen, dergelijke za
pten alleen binnenluldt.
Verondersteld mag daarom worden, dat
het voldoende bekend is. hoeveel werk
ïeenen met frak en
zwarte
nd witte marmeren tred1-'11
mirtentwijgen.; groote was-
:n flikkerend in de zoce
ge rouwlinten, toewog®.
:n wind, zweefden treuren
neder.
acht ach, zoo'n pl<*se'
Ie arme moeder!" fluWtfJ
gedrongen menigte, die 1
de geopende lijkkist
Redding omringde. 2a
5 randen werden aan
bekenden fluisterden
handdruk. n
.pende vensters WWJJJj
nge rouwvlaggen. 1
haar weifelend lid1
behangen katafalk £_n
eziüht op het met b
n. Het blonde hoofd
een weinig op z'jde
rg half de bloedende
De linkerhand rust e
it ongehouden had, I
hadden zich in de uej
alleen de palm lag "P11 «het
I tTAc-U~.
(Wordt vervo
r Het was een eigenaardige aan
dik, deze angstig uitgestrekte, in den
~od verstijfde vingers! Riep daar niet
stem van Georg: „Niet slaan, mama, niet
aa!" terwijl zijn lichaam reeds op doo
mde wijze naar beneden stortte? De in
'art verzonken eenzame gestalte der we
ave Wieddiing naast de lijkbaar hief luiste-
nd het hoofd op. Ja, zij had het duidelijk
:hoord, het was zijne stem! OnwiiUekeu-
hief zij weder de armen bp, om het
tam o.p te vangen. Doch het was mis
sing, misleiding alles orn haar heen!
Geen zucht verlichtte het folterend wee
haar hart. Haar droog, heet oog dwaalde
i'derzoekemd, ofschoon onbewust, over de
zichten der meetreurende aanwezigen, die
re blikken eerbiedig ontmoetten. Het was
t stomme, vreeselij'ke smart, die zich in
'e trekken weerspiegelde. Het donkere
ar was een weinig vergrijsd, men zeide,
rt dit gebeurd was in het uur, dat zij
'ihet lijk van haren zoon in de weide had
itaan. Met doffe onverschilligheid keek
neer op de gestalte van haar oud-
ui zoon, die aan de andere zijde der
op de knieën zat en ^ijn voorhoofd
tingen van Pasteur, prof. Spronck en an
deren.
Sedert lang nu is door de geleerden uit
gemaakt welk een voorname factor het
drinkwater voor de volksgezondheid is.
Al is 't begrijpelijk, toch is 't jammer,
dat daar waai' reeds pogingen werden ge
daan tot regeling van goed drinkwater, de
ze niet die belangstelling mochten vinden,
welke noadiig is.
Men vindt in 't algemeen den toestand
van het water nog hetzelfde als vroeger,
dus goed. Toch diene men ook te we
ten, dat daar, waar eene Waterleiding is,
waar de watervoorziening gekeurd iSj da
ling van het sterftecijfer is geconstateerd.
Dat daarom door vele autoriteiten de
behoefte aan -goed drinkwater wordt ge
voeld, behoeft geen betoog. Want met het
al of niet hebben van goed drinkwater,
staat of valt zouden wij bijna zeggende
Wioning- .of Gezondheidswet.
Maar is niet alleen goed drinkwater voor
den mensch noodzakelijk, daar spreekt 't
van zelf, of dit moet 't niet minder zijn
voor den veestapel.
En nu heeft men bijna overal veel keu
ringen van levensmiddelen, maar toch be
twijfelen wij ten zeerste, of deze wel vol
doende tot hun recht komen, wanneer niet
eerst een der voornaamste oorzaken wordt
weggenomen, waardoor dikwijls sommige
levensmiddelen ondeugdelijk worden.
Gelukkig wordt dan ook meer en meer
ingezien, dat bij drinkwater niet minder
deugdelijk water noodzakelijk is voor het
schoonhouden van emmers, vaten enz. en
alzoo een grooten waarborg' opleveren voor
de deugdelijkheid van een onzer grootste
consumptiemiddelende melk.
Zeker men heeft dergelijke zaken maar
niet spoedig voor elkaar en zullen de kosten
hier hoog zijn. Maar waar goede water
voorziening over meerdere gemeenten kan
loopen, daar worden de kosten ook geza-
melijfk gedragen en dus per gemeente min
der.
Gerust mag men het dan ook niet ver
antwoordelijk noemen van die besturen,
die bij het ter sprake komen van derge
lijke zaken, in eens met een afwerend
gebaar dergelijke zaken van de tafel schui-
ven.
P'lioht is 't in elk geval dergelijke eischen
met ernst onder de oogen te zien. Wiawt*
dat hetgeen, sommigen onmogelijk
schijnt, nog niet zoo onmogelijk is, bewijst
dat men ook hier door samenwerking veel
kan tot stand brengen als men naar an
dere streken ziet, waar men gezamelijk
voor leen aantal gemeenten eene goede
drinkwatervoorziening heeft.
't Is nog niet zoo heel lang geleden
dat ergens in ons land feest werd gevierd,
Onafhankelijkheidsfeest hooren wij u al
zeggen, mis lezer, een Duinwaterfeest. En
naast fde Oranjeliederen die natuurlijk ook
tegen de koude wang van zijn broeder
drukte. De twee blonde hoofden der jeug
dige Wieddings, het eene dood, het an
dere levend, toonden zulk eene sprekende
gelijkenis in dit oogenblik, dat een zacht
gemompel van verbazing door de zaal liep.
En Van de zwart behangen wanden schouw
den met matte reeds lang uitgedoofde
oogen de in stijve halskragen geprangde
voorvaderen van den stam der Weddings
op dit tooneel neder.
Eenige geestelijken waren binnengetre
den, een van hen zegende het lijk „Zalig zij n
de dooden, die in den Heer gestorven
zijn", begon hij met eenigszins bevende
stem en veegde toen den traan weg, die
aan zijn wimper hing. Het was de pastoor
van het dorp, die Georg als kind gedoopt
en hem later de waarheden van den gods
dienst geleerd had. Met alle aandacht luis
terden de verzamelden naar de eenvou
dige, treffende woorden van den ouden
zielzorger, die in korte trekken een levens
beeld van den overledene ontwierp, wiens
vrome, zachte aard hij op treffende wijze
schilderde. Onmiddellijk na de komst van
de geestelijken was de equipage van vorst
Carolath-Wlolfegg verschenen. Prins Allain,
reeds bekleed met de uniform van zijn
regiment, snelde de trap op en nam kort
bij de deur der zaal post, om door verder
voortdringen geen stoornis te veroorzaken.
Naast hem stond de rentmeester zijns va
ders, die door eene diepe, eerbiedige bui
ging Idle aandacht trachtte te trekken. De
werden gezongen, had men ook een Duin-
waterlied.
't Is te typeerend oin het hier niet te
vermelden: Het luidde:
In naam van de Ruijter draait open de kraan,
Het Duin water" staat in de buis;
Vult kannen en glazen met helder frisch vocht
Een juichkreet weerklink' door uw huis:
Weg, weg! met dat vocht van soms
wag'lijken geur
Wieg, weg! met dat water van geelbruine
Geniet een verkwikkenden dronk,
Van wat ons de Duinerij schonk!
Wij zeiden reeds dat men ook thans hier
bezig is met de samenstelling voor de
plannen van eene Midden Noord-Holland-
sche Waterleiding. Ook deze zaak zal dus
spoedig aandacht van hee'ren raadsleden
komen vragen.
a
Wjij zullen echter hier eindigen, want
voortgaande, zouden we nog tot bespreking
van tal van onderwerpen kunnen overgaan,
doch genoegzaam mag zijn aangetoond, dat
ook ten plattenlande het lidmaatschap van
den Raad heeft opgehouden een eere
baantje te zijn.
■Eer aan heil, die belangloos hun tijd en
krachten daaraan geven al ontveinzen we
ook niet, dat er nog vele raadsleden zijn,
dia nog al te zeer hun lidmaatschap be
schouwen als belooning van hunne kies-
vereeniging. W]ant o er zijn er zoovelen, in
onze dorpen, die zoo gaarne' in !s raad--
zaal zetelen en vandaar' hun werken ,en
druk doende, vooral eer zij de premie daar
voor hebben betaald.
Zijn zij echter eenmaal binnengeloodst^
och dan beschouwen zij zich niet daar
te zijn, wajar meer dan gewone belangstel
ling noodig is, meer studie, meer dajn
oppervlakkige "kennis Van sociale toestan
den wordt 'geëischt, kortom, waiar juist
het werk Voor de publieke zaak begint,
neen, maar 'dan houden zij juist met hunne
actie op, om als een rentenier, zalig niets
doend, in het genot de primeur te hebben
van al wat zooal in het gemeentelijk le
ven voorvalt en om verder als dorpsauto
riteit te leven.
Aan 'het adres van enkele onzer kiesver-
eenigingen zou hierover nog wel eens een
woordje kunnen gezegd worden maar zoo
komen wij hier op geheel ander terrein en
dwalen af. Abon entendeur enz. of: een
goed verstaander niet waar?
Hierover misschien nog wel eens later.
Voor nu geldt de wensdh, dat deze
enkele regelen mogen hebben bijgedrag
gen tot versterking van den bond van
R. K. r badsteden, niet in 't minst ook door
de R. K. raadsleden ten plattelande.
Alles valt voor deze vereeniging te zeg
gen, niets er tegen. Veel ligt misschien op
erfprins- groette met de hand en teundej
aandachtig naar de rede luisterend, tegen
de draperie van den ingang.
„Amen Amen", zoo besloot de pries
ter zijn gebed. Het zangkoor begon een
aangrijpend schoon koraal, terwijl de aan
wezigen afscheid namen van den jongen
dooden Wedding. Ook de prins trad nu
vooruit. De vriendelijke voorkomendheid van
den overledene, die voor weinige dagen
in al de schoonheid en den bloei der
jeugd voor hem had gestaan, had hem ge
troffen., ën daarom was bij de edele nei
ging van zijn hart gevolgd, die hem naar
bet lijk dreef, ofschoon, de vorst hem er
nadrukkelijk op wees, dat het tegen alle
gebruiken was, wanneer zij meer deden,
dan het vorstelijke rijtuig achter het lijk
te laten volgen. Zijne komst was niet on
opgemerkt gebleven. Het diepe buigen der
hoofden gold hem en het eerbiedige uit
wijden, om voor hem plaats te maken,
gold alleen zijn jiersoon! Hij had bijna
de lijkkist bereikt, toen er eerst een zacht
fluisteren en 'daarna een luid spreken als
een storm door de ruime zaal ging. Men
had het r ollen van een wagen gehoord
een oogenblik van ademlooze spanning in
alle gezichten! het groote oog der
weduwe vestigde zich vorschend, bijna
scheen het angstig, op de deur. Ook de
prins keerde zich om, t en einde het voor
werp van deze algemeene opmerkzaamheid
te zien,
Een weg hadi zich gevormd tot aam de
neutraal terrein, maar niet alles en bij alle
handelingen en strevingen dienen de katho
lieke beginselen toch. steeds richtsnoer te
zijn. Veel 'is er wat voor de eene gemeente
meer van belang is dan voor de ander,,
maar meer is er waarbij allen hetzelfde
belang hebben en dat is de groei en
bloei deir gemeente elk op zich zelve. -
Mogen wij ons hier een raad veroor
loven dan is het deze: Raadsleden sluit
u bij 'de komende propaganda spoedig
aan.
Onbekend maakt onbemind.
Wjij voor ons dragen de diepe over
tuiging, dat zij, eenmaal allen krachtig bij
dien R. K. Bond aangesloten, en in het
bezit van een eigen orgaan, waarin alles
jwordt gevraagd, besproken en ervaringen
worden medegedeeld^ enz. het raadslidmaat
schap heel wat gemakkelijker en nuttiger
zal worden, niet weinig in het belang
van de leden zeiven en niet in 't minjst
ook in dat van de gemeenten. Hi. v. B.
O. L. VROUW| TER NOOD.
Te Amsterdam in de St. Augustinuskerk
(Rusland), zal Zondagavond een nieuw al
taar worden onthuld, toegewijd aan O. L.
Vrouw ter Nood. „De Tijd" schrijft hier
over: Dit feit is zeer merkwaardig, aan
gezien dit het eerste altaar is, dat bui
ten Heilo in een broederschapskerk wordt
opgericht. Onze stad heeft in de laatste
zeven jaren vete bewijzen gegeven van
groote liefde voor dat geftadeoord en on
der leiding van de E.E. P|.P. Augustijnen
togen jaarlijks meer dan duizend pelgrims
naar Hieilo. Het zal daaronf voor die vele
Mariavereerders een verrassing zijn te .ver
nemen, dat door de stichting van dit
broederschapsaltaar een blijvende vereering
tot stand komt, zoodat zij voortaan voor
die sahoone beeltenis kunnen nederknielen
en daar Maria altijd kunnen aanroepen
als de machtige Voorspreekster in alten
Nood. i
Afwezige Kamerleden. Die heer
Van Idsiniga, lid der Tweede Kamer voor
Bodegraven, heeft tot dusver de vergade
ringen der Kamer niet bijgewoond. In ver
band hiermede wordt vernomen, dat hij
om gezondheidsredenen reeds fgdert ge-
ruimen tijd in het buitenland vertoeft.
De Ziektewet en de Zieken
fondsen.. De Minister van Landlbouivv,
Nijverheid en Handel heeft in antwoord
op een tot hem gericht adres door de
besturen der Rotterdamsche Ziekenfondsen
aan adressanten kennisgegeven., dat hij bij
de opneming der verplichte geneeskundige
behandeling in de ziektewet met de belan-
met bladplanten omringde lijkbaar, en daar-
in verscheen bleek als een geest, maar
met onbeschrijfelijk schoone trekken
Ehrentraut Wledding
Eenige donkere lokken omgaven. hare
slanke gestalte tot aan de ceinture, die
het ruime, sneeuwwitte gewaad bijeenhield,
waarom zich, van den schouder om de
borst vallende, eene zwarte sjerp sloot.
Een vreemd rouwgewaad
aDie engel van den slaa'pW|aar had
Carolath-Wiolfegg toch dat beeld gezien?
Juist, in Parijs, in het Louvre, ais pen
dant van den engel des doods! Deze laat
ste echter was hier - Georg Wedding
Achter de verblindende gestalte van Eh-
rentraut werd de eenvoudige gestalte eener
non zichtbaar, die hare leerlinge hierheen
geleid had.
„Mama, Richard, gij wildet den. dood
van Georg voor mij geheim houden
Wiist gij dan niet, dat ik mijn aandeel wil
hebben in de smart, dat ook ik sterk ben,
wanneer er te dragen valt?"
Hiet was de stem van Georg, juist de
zelfde toon.
De erfprins trad onmiddellijk terug, om
Ehrentraut voorbij te laten. Hij trachtte
zich te herinneren, waar hij deze vlammen
de, zwarte oogen had gezien, die nu eens
vuur geschoten, en daarna weder met een
zachten glans gestraald hadden? H^,
hij had het: Jaren geleden, voor hij op
reis ging naar de Indien., had hij haar
als kind gezien! Prinses had zij willen
gen der bestaande ziekenfondsen rekening
zal houden.
Centrale raadsvergadering van
de „Hanze". De Centrale Raadsverga
dering van de R. K. Diocesane Midden-
standsvereeniging in het Bisdom Haarlem,
die 16 December a.s. te Rotterdam gehou
den zou worden, is uitgesteld tot een nader
vast te stellern datum in Januari.
Het aanstaande Eucbari tlsch C ongrt s
Onder dezen titel schrijft Francois Veuil-
lot in „La Groix":
Den 8en Dec. j.t trad het zestigste
jaar in der dogmaverklaring, van, de Onbe
vlekte Ontvangenis der H. Maagd. Binnen
dat jaar zullen wij dus het zestigste ver
jaarfeest van dien grooten dag vieren.
Frankrijk zal aan het jubeljaar een bij
zonder ptechtigen en indrukwekkenden luis
ter bijzetten, want te Lourdes zal eenige
weken vóór den roemrijken, datum het in
ternationaal Eucharistisch Congres gehou
den worden. Aldus zal het majestueuze en
schoone heiligdom, waar God, om zoo
te zeg'gen, de uitvaardiging van het dogma
mede wilde onderteekenen, in dit gezegend
jaar de vertegenwoordigers der katholieke
wereld vereenigen, die toestroomen om het
H. Sacrament des Altaars te vieren.
Het Eucharistisch Congres zal overigens
op zich zelf reeds een .luisterrijk en be
langrijk karakter dragen. Het zal ook 'op
zich zelf een jubileum beteekenen, een, ju
bileum in. die reeks van plechtige eer
bewijzen aan den Hoogheiligen Hostie, welke
de laatste jaren, dn vele landen, aan de
Eucharistie zijn. bewezen. Het zal n.l. de
vijf- ieuvtwin'tigste van die grootsche sa
menkomsten zijn, die, hoewel nedierig be
gonnen, thans de volkeren der aarde be
wegen. En juist om het verjaarfeest te
vieren .in het tand zelf, waar de instelling
van die Eucharistische Congressen ontstond,
wordt dit jaar de groote en. heilige bijeen
komst, na in die meeste landen van Europa
en tot de grenzen der nieuwe wereld
te hebben plaats gehad, vveer gehouden
op den vaderiandschen bodem van haar
oorsprong.
Met het vooruitzicht der inwijding van
de basiliek van het H. Hart op Mont-
marti-e in- het a.s. jaar. besluit Veuillot.
FRANKRIJK.
Het nieuwe Mini. ter Is.
Onder: „Ook een Staatsman" lezen, wij
in „het Centrum" de volgende opmerking
over het nieuwe Ministerie:
In een Parijsohe correspondentie der N.
R. Crt. wordt het volgende beeld geschetst,
van een Pefaamden socialist Viviani, die op
nieuw een portefeuille als minister heeft we
ten machtig te worden:
worden! Hij wierp een snellen blik op
het jonge meisje en boog toestemmend
het schoone hoofd. Dat was dus de kleine
Ehrentraut! Eén koninklijke lelie. Koninklijk
geene andere benaming paste zoo goed _als
deze. Alles scheen volmaakt aan dit won-
derschoone wezen, vrij van geestelijke en
lichamelijke gebreken en fouten! Hij wist
niet, hoe het kwam, 'maar onwillekeurig
moest hij denken aan het eeuwenoude
wapenschild. De jongste telg der Wed
ding verpersoonlijkte dit op niet weer te
geven wijze.
Haar eersten aandrang gehoorzamend
strekte mevrouw Wedding beide armen naar
hare dochter uit. Ehrentraut deed eveneens,
reeds raakten de moederlijke armen hare
schouders aan, t oen zij door eene plotse
linge herinnering getroffen met beide han
den naar haren hals greep. Slap vielen
hare armen neder, als we^k daaruit alle
kracht, en in het oog der treurende we
duwe weide iets op heet, gloeiend als
vuur. Nog eene seconde van pijnlijke aar
zeling en Ehrentraut leunide, zonder
de hand der moeder aan te raken, haar
hoofid tegen hire schouders en haar mond
lispelde «enige onverstaanbare woorden,
iets als eene verontschuldiging. Onmiddellijk
daarna richtte zij zich o.p en wierp zich
in de armen van haren, broeder, die fjaar
met teerderheid aan zijn hart drukte.
(Wordt vervolgd.^