rvmmm 'ayA'lopi - No. 145. Zaterdag: 13 Dec. 1913. 7e Jaargang maar. voor Meord-Holland. Stroo. iapen. ■sehe Crediet- feetenbank. FEUILLETON I.- met gebruiksaanwijzing DE VRIES, [Onrechtvaardig verkre gen geld gedijt niet. KINDERJASJES 'OFFEN, NETTE( Mh, Katk Niemws- en Adirertentielilad rderijtje van koeien, CHILDERS. sonte Stier. elz&hken. t op Tijdschriften, ij. Advert.-Bureau. üHNE, Boterstraat 22.1 lipper S. KOOIMAN. iel bij schapen. TRAAT A 45, lefoon 439. aties en beleeningen fofichij'Bt 0IÜSOAS. ÜÖiDERDAG co ZATERDA6. Brieven uit Midden- Kennemeriand. De Bond van B. H- Raadsleden. L J - tl wordt gedaan voor de algemeene [statistiek, hoe deze de laatste jaren is vooruitgegaan en hoe hoogst wetenschap pelijk de statistieken tegenwoordig staan [Aangeschreven. Niet minder is de bacterio logie in hare onderzoekingen van de laat ste j^ren in waarde steeds hooger ge stegen en hoe hebben wij' leeken juist ben laatsten tijd in tijdschriften en Zion- pgsbladen daarover veel kunnen lezen en tien, als wij maar eens denken aan de laboratoriums 'en zoovele andere inrich- lgd-2 kleur, KERKNIEUWS. BINNENLAND. BUITENLAND. ONS BLAD KOOP: ZÏJPE); ook kan men| ektaren BOUWLAND 7 jaren. P. TUIN, 't Zand, Zgpe.j gaan leven TE KOOpI bekende SCHILDERS. I sen rijk bestaan oplevert. 'orp in N. H. lett. B, bar. v. d. blad. ees dit! schikbaar een praohtige] stelling ook genegen aai] Adres: J. ADRICHEM „De Maasbode". „De Tijd". Aanbevelend, Maandag te Alkmaar] TAR WESTROO, aan f 8,50. int van Zaterdag a.s. in de eerste 4 klassen lireet een nieuw nummet. iterg werd de hoofdprijs, 1 setaald aan Mej. B., te aagd door den Inspeotenr: Gi., Stationsweg 188, g gedeponeerd.) ist, Alkmaar, DUIN, Echoaw, Akersloot, skende depothouders. ABONNEMENTSPRIJS IJ5 et n, 3 maanden franco hjuis; 105 et, met geiil>ustreiercj Zondagsblad, Te betalen in het Begin van ieder kwartaal UfzonderHjke nummers van de courant3 cent, I Pm het Zondagsblad 5 cent, Uitgave van de Naami. Vennootschap „ONS BLAD". BUREAU: Breedstraat 12, tegenover de R. K,. Kerk, te Alkmaar. Telefoon No. 433. ADVERTENTIEN Van 15 regels30 oent, Elke regel meer6 Reclames per- regel15 Kleine advertenties van 130 woorden, bij vooruitbet 25 Sinds de Gezondheidswet en W|o- jningwet in 1901 zijn tot stand gekomen, jzoo is reeds lang gebleken, dat regeling Ivan eene goede drinkwatervoorziening nog jnoodig is, om beide wetten voldoende tot I lun recht te doen komen. Van hooger regeering is 't voldoende gebleken, dat zij regeling daarvan zeer sym- I pathiek gezind is en gaarne den noodigen steun verleent. Want daar waar reeds eene [waterleiding bestaat, is dit met niet wei- Lig hulp van Regeeringswege tot stand «komen en wel op advies van hare reeds I bij K. B. van 18 April 1910 no. 30 inge- I stelde Staatscommissie. Veel werk is elders I door deze commissie reeds gedaan en is 't misschien niet onbelangrijk te vernemen [dat van Regeeringswege thans ook is aan- [gevangen met de samenstelling der verdere [plannen voor eene Midden Noord-Holland- iche Waterleiding. Al is in onze streek deze beweging log niet zoo naar voren getreden en is [kier betrekkelijk nog weinig kennis mede [gemaakt, toch. achten wij in verband met [de bedoeling van ons schrijven eenebe- fspreking dezer zaak niet overbodig. En al verheelt schrijver dezes zijne eigen Imeening hier niet, 't zij nogmaals gezegd, het hier niet zoo zeer geldt om bij gemeentebesturen de noodige sympa- lie daarvoor op te wekken, ot om hier lichtpunt of wegwijzer te dienen. In geen geval, 't Is echter om bij de velerlei quaesties, welke zich tegenwoordig de plattelandsgemeenteraden voordoen, met voldoende zakelijke argumenten te doen uitkomen, dat voor onze tegenwoordige en [toekomstige R. K. raadsleden, steun en [voorlichting van een eigen- en. studieorgaan een krachtige bond ten eenenmale on misbaar is geworden. Zooooik thans weer deze zaak. Kers- versch zal zij zich wel heel spoedig ter aadstafel aandienen. Eere en dank zij der Pers, die in den regel maar zeer algemeen, dergelijke za pten alleen binnenluldt. Verondersteld mag daarom worden, dat het voldoende bekend is. hoeveel werk ïeenen met frak en zwarte nd witte marmeren tred1-'11 mirtentwijgen.; groote was- :n flikkerend in de zoce ge rouwlinten, toewog®. :n wind, zweefden treuren neder. acht ach, zoo'n pl<*se' Ie arme moeder!" fluWtfJ gedrongen menigte, die 1 de geopende lijkkist Redding omringde. 2a 5 randen werden aan bekenden fluisterden handdruk. n .pende vensters WWJJJj nge rouwvlaggen. 1 haar weifelend lid1 behangen katafalk £_n eziüht op het met b n. Het blonde hoofd een weinig op z'jde rg half de bloedende De linkerhand rust e it ongehouden had, I hadden zich in de uej alleen de palm lag "P11 «het I tTAc-U~. (Wordt vervo r Het was een eigenaardige aan dik, deze angstig uitgestrekte, in den ~od verstijfde vingers! Riep daar niet stem van Georg: „Niet slaan, mama, niet aa!" terwijl zijn lichaam reeds op doo mde wijze naar beneden stortte? De in 'art verzonken eenzame gestalte der we ave Wieddiing naast de lijkbaar hief luiste- nd het hoofd op. Ja, zij had het duidelijk :hoord, het was zijne stem! OnwiiUekeu- hief zij weder de armen bp, om het tam o.p te vangen. Doch het was mis sing, misleiding alles orn haar heen! Geen zucht verlichtte het folterend wee haar hart. Haar droog, heet oog dwaalde i'derzoekemd, ofschoon onbewust, over de zichten der meetreurende aanwezigen, die re blikken eerbiedig ontmoetten. Het was t stomme, vreeselij'ke smart, die zich in 'e trekken weerspiegelde. Het donkere ar was een weinig vergrijsd, men zeide, rt dit gebeurd was in het uur, dat zij 'ihet lijk van haren zoon in de weide had itaan. Met doffe onverschilligheid keek neer op de gestalte van haar oud- ui zoon, die aan de andere zijde der op de knieën zat en ^ijn voorhoofd tingen van Pasteur, prof. Spronck en an deren. Sedert lang nu is door de geleerden uit gemaakt welk een voorname factor het drinkwater voor de volksgezondheid is. Al is 't begrijpelijk, toch is 't jammer, dat daar waai' reeds pogingen werden ge daan tot regeling van goed drinkwater, de ze niet die belangstelling mochten vinden, welke noadiig is. Men vindt in 't algemeen den toestand van het water nog hetzelfde als vroeger, dus goed. Toch diene men ook te we ten, dat daar, waar eene Waterleiding is, waar de watervoorziening gekeurd iSj da ling van het sterftecijfer is geconstateerd. Dat daarom door vele autoriteiten de behoefte aan -goed drinkwater wordt ge voeld, behoeft geen betoog. Want met het al of niet hebben van goed drinkwater, staat of valt zouden wij bijna zeggende Wioning- .of Gezondheidswet. Maar is niet alleen goed drinkwater voor den mensch noodzakelijk, daar spreekt 't van zelf, of dit moet 't niet minder zijn voor den veestapel. En nu heeft men bijna overal veel keu ringen van levensmiddelen, maar toch be twijfelen wij ten zeerste, of deze wel vol doende tot hun recht komen, wanneer niet eerst een der voornaamste oorzaken wordt weggenomen, waardoor dikwijls sommige levensmiddelen ondeugdelijk worden. Gelukkig wordt dan ook meer en meer ingezien, dat bij drinkwater niet minder deugdelijk water noodzakelijk is voor het schoonhouden van emmers, vaten enz. en alzoo een grooten waarborg' opleveren voor de deugdelijkheid van een onzer grootste consumptiemiddelende melk. Zeker men heeft dergelijke zaken maar niet spoedig voor elkaar en zullen de kosten hier hoog zijn. Maar waar goede water voorziening over meerdere gemeenten kan loopen, daar worden de kosten ook geza- melijfk gedragen en dus per gemeente min der. Gerust mag men het dan ook niet ver antwoordelijk noemen van die besturen, die bij het ter sprake komen van derge lijke zaken, in eens met een afwerend gebaar dergelijke zaken van de tafel schui- ven. P'lioht is 't in elk geval dergelijke eischen met ernst onder de oogen te zien. Wiawt* dat hetgeen, sommigen onmogelijk schijnt, nog niet zoo onmogelijk is, bewijst dat men ook hier door samenwerking veel kan tot stand brengen als men naar an dere streken ziet, waar men gezamelijk voor leen aantal gemeenten eene goede drinkwatervoorziening heeft. 't Is nog niet zoo heel lang geleden dat ergens in ons land feest werd gevierd, Onafhankelijkheidsfeest hooren wij u al zeggen, mis lezer, een Duinwaterfeest. En naast fde Oranjeliederen die natuurlijk ook tegen de koude wang van zijn broeder drukte. De twee blonde hoofden der jeug dige Wieddings, het eene dood, het an dere levend, toonden zulk eene sprekende gelijkenis in dit oogenblik, dat een zacht gemompel van verbazing door de zaal liep. En Van de zwart behangen wanden schouw den met matte reeds lang uitgedoofde oogen de in stijve halskragen geprangde voorvaderen van den stam der Weddings op dit tooneel neder. Eenige geestelijken waren binnengetre den, een van hen zegende het lijk „Zalig zij n de dooden, die in den Heer gestorven zijn", begon hij met eenigszins bevende stem en veegde toen den traan weg, die aan zijn wimper hing. Het was de pastoor van het dorp, die Georg als kind gedoopt en hem later de waarheden van den gods dienst geleerd had. Met alle aandacht luis terden de verzamelden naar de eenvou dige, treffende woorden van den ouden zielzorger, die in korte trekken een levens beeld van den overledene ontwierp, wiens vrome, zachte aard hij op treffende wijze schilderde. Onmiddellijk na de komst van de geestelijken was de equipage van vorst Carolath-Wlolfegg verschenen. Prins Allain, reeds bekleed met de uniform van zijn regiment, snelde de trap op en nam kort bij de deur der zaal post, om door verder voortdringen geen stoornis te veroorzaken. Naast hem stond de rentmeester zijns va ders, die door eene diepe, eerbiedige bui ging Idle aandacht trachtte te trekken. De werden gezongen, had men ook een Duin- waterlied. 't Is te typeerend oin het hier niet te vermelden: Het luidde: In naam van de Ruijter draait open de kraan, Het Duin water" staat in de buis; Vult kannen en glazen met helder frisch vocht Een juichkreet weerklink' door uw huis: Weg, weg! met dat vocht van soms wag'lijken geur Wieg, weg! met dat water van geelbruine Geniet een verkwikkenden dronk, Van wat ons de Duinerij schonk! Wij zeiden reeds dat men ook thans hier bezig is met de samenstelling voor de plannen van eene Midden Noord-Holland- sche Waterleiding. Ook deze zaak zal dus spoedig aandacht van hee'ren raadsleden komen vragen. a Wjij zullen echter hier eindigen, want voortgaande, zouden we nog tot bespreking van tal van onderwerpen kunnen overgaan, doch genoegzaam mag zijn aangetoond, dat ook ten plattenlande het lidmaatschap van den Raad heeft opgehouden een eere baantje te zijn. ■Eer aan heil, die belangloos hun tijd en krachten daaraan geven al ontveinzen we ook niet, dat er nog vele raadsleden zijn, dia nog al te zeer hun lidmaatschap be schouwen als belooning van hunne kies- vereeniging. W]ant o er zijn er zoovelen, in onze dorpen, die zoo gaarne' in !s raad-- zaal zetelen en vandaar' hun werken ,en druk doende, vooral eer zij de premie daar voor hebben betaald. Zijn zij echter eenmaal binnengeloodst^ och dan beschouwen zij zich niet daar te zijn, wajar meer dan gewone belangstel ling noodig is, meer studie, meer dajn oppervlakkige "kennis Van sociale toestan den wordt 'geëischt, kortom, waiar juist het werk Voor de publieke zaak begint, neen, maar 'dan houden zij juist met hunne actie op, om als een rentenier, zalig niets doend, in het genot de primeur te hebben van al wat zooal in het gemeentelijk le ven voorvalt en om verder als dorpsauto riteit te leven. Aan 'het adres van enkele onzer kiesver- eenigingen zou hierover nog wel eens een woordje kunnen gezegd worden maar zoo komen wij hier op geheel ander terrein en dwalen af. Abon entendeur enz. of: een goed verstaander niet waar? Hierover misschien nog wel eens later. Voor nu geldt de wensdh, dat deze enkele regelen mogen hebben bijgedrag gen tot versterking van den bond van R. K. r badsteden, niet in 't minst ook door de R. K. raadsleden ten plattelande. Alles valt voor deze vereeniging te zeg gen, niets er tegen. Veel ligt misschien op erfprins- groette met de hand en teundej aandachtig naar de rede luisterend, tegen de draperie van den ingang. „Amen Amen", zoo besloot de pries ter zijn gebed. Het zangkoor begon een aangrijpend schoon koraal, terwijl de aan wezigen afscheid namen van den jongen dooden Wedding. Ook de prins trad nu vooruit. De vriendelijke voorkomendheid van den overledene, die voor weinige dagen in al de schoonheid en den bloei der jeugd voor hem had gestaan, had hem ge troffen., ën daarom was bij de edele nei ging van zijn hart gevolgd, die hem naar bet lijk dreef, ofschoon, de vorst hem er nadrukkelijk op wees, dat het tegen alle gebruiken was, wanneer zij meer deden, dan het vorstelijke rijtuig achter het lijk te laten volgen. Zijne komst was niet on opgemerkt gebleven. Het diepe buigen der hoofden gold hem en het eerbiedige uit wijden, om voor hem plaats te maken, gold alleen zijn jiersoon! Hij had bijna de lijkkist bereikt, toen er eerst een zacht fluisteren en 'daarna een luid spreken als een storm door de ruime zaal ging. Men had het r ollen van een wagen gehoord een oogenblik van ademlooze spanning in alle gezichten! het groote oog der weduwe vestigde zich vorschend, bijna scheen het angstig, op de deur. Ook de prins keerde zich om, t en einde het voor werp van deze algemeene opmerkzaamheid te zien, Een weg hadi zich gevormd tot aam de neutraal terrein, maar niet alles en bij alle handelingen en strevingen dienen de katho lieke beginselen toch. steeds richtsnoer te zijn. Veel 'is er wat voor de eene gemeente meer van belang is dan voor de ander,, maar meer is er waarbij allen hetzelfde belang hebben en dat is de groei en bloei deir gemeente elk op zich zelve. - Mogen wij ons hier een raad veroor loven dan is het deze: Raadsleden sluit u bij 'de komende propaganda spoedig aan. Onbekend maakt onbemind. Wjij voor ons dragen de diepe over tuiging, dat zij, eenmaal allen krachtig bij dien R. K. Bond aangesloten, en in het bezit van een eigen orgaan, waarin alles jwordt gevraagd, besproken en ervaringen worden medegedeeld^ enz. het raadslidmaat schap heel wat gemakkelijker en nuttiger zal worden, niet weinig in het belang van de leden zeiven en niet in 't minjst ook in dat van de gemeenten. Hi. v. B. O. L. VROUW| TER NOOD. Te Amsterdam in de St. Augustinuskerk (Rusland), zal Zondagavond een nieuw al taar worden onthuld, toegewijd aan O. L. Vrouw ter Nood. „De Tijd" schrijft hier over: Dit feit is zeer merkwaardig, aan gezien dit het eerste altaar is, dat bui ten Heilo in een broederschapskerk wordt opgericht. Onze stad heeft in de laatste zeven jaren vete bewijzen gegeven van groote liefde voor dat geftadeoord en on der leiding van de E.E. P|.P. Augustijnen togen jaarlijks meer dan duizend pelgrims naar Hieilo. Het zal daaronf voor die vele Mariavereerders een verrassing zijn te .ver nemen, dat door de stichting van dit broederschapsaltaar een blijvende vereering tot stand komt, zoodat zij voortaan voor die sahoone beeltenis kunnen nederknielen en daar Maria altijd kunnen aanroepen als de machtige Voorspreekster in alten Nood. i Afwezige Kamerleden. Die heer Van Idsiniga, lid der Tweede Kamer voor Bodegraven, heeft tot dusver de vergade ringen der Kamer niet bijgewoond. In ver band hiermede wordt vernomen, dat hij om gezondheidsredenen reeds fgdert ge- ruimen tijd in het buitenland vertoeft. De Ziektewet en de Zieken fondsen.. De Minister van Landlbouivv, Nijverheid en Handel heeft in antwoord op een tot hem gericht adres door de besturen der Rotterdamsche Ziekenfondsen aan adressanten kennisgegeven., dat hij bij de opneming der verplichte geneeskundige behandeling in de ziektewet met de belan- met bladplanten omringde lijkbaar, en daar- in verscheen bleek als een geest, maar met onbeschrijfelijk schoone trekken Ehrentraut Wledding Eenige donkere lokken omgaven. hare slanke gestalte tot aan de ceinture, die het ruime, sneeuwwitte gewaad bijeenhield, waarom zich, van den schouder om de borst vallende, eene zwarte sjerp sloot. Een vreemd rouwgewaad aDie engel van den slaa'pW|aar had Carolath-Wiolfegg toch dat beeld gezien? Juist, in Parijs, in het Louvre, ais pen dant van den engel des doods! Deze laat ste echter was hier - Georg Wedding Achter de verblindende gestalte van Eh- rentraut werd de eenvoudige gestalte eener non zichtbaar, die hare leerlinge hierheen geleid had. „Mama, Richard, gij wildet den. dood van Georg voor mij geheim houden Wiist gij dan niet, dat ik mijn aandeel wil hebben in de smart, dat ook ik sterk ben, wanneer er te dragen valt?" Hiet was de stem van Georg, juist de zelfde toon. De erfprins trad onmiddellijk terug, om Ehrentraut voorbij te laten. Hij trachtte zich te herinneren, waar hij deze vlammen de, zwarte oogen had gezien, die nu eens vuur geschoten, en daarna weder met een zachten glans gestraald hadden? H^, hij had het: Jaren geleden, voor hij op reis ging naar de Indien., had hij haar als kind gezien! Prinses had zij willen gen der bestaande ziekenfondsen rekening zal houden. Centrale raadsvergadering van de „Hanze". De Centrale Raadsverga dering van de R. K. Diocesane Midden- standsvereeniging in het Bisdom Haarlem, die 16 December a.s. te Rotterdam gehou den zou worden, is uitgesteld tot een nader vast te stellern datum in Januari. Het aanstaande Eucbari tlsch C ongrt s Onder dezen titel schrijft Francois Veuil- lot in „La Groix": Den 8en Dec. j.t trad het zestigste jaar in der dogmaverklaring, van, de Onbe vlekte Ontvangenis der H. Maagd. Binnen dat jaar zullen wij dus het zestigste ver jaarfeest van dien grooten dag vieren. Frankrijk zal aan het jubeljaar een bij zonder ptechtigen en indrukwekkenden luis ter bijzetten, want te Lourdes zal eenige weken vóór den roemrijken, datum het in ternationaal Eucharistisch Congres gehou den worden. Aldus zal het majestueuze en schoone heiligdom, waar God, om zoo te zeg'gen, de uitvaardiging van het dogma mede wilde onderteekenen, in dit gezegend jaar de vertegenwoordigers der katholieke wereld vereenigen, die toestroomen om het H. Sacrament des Altaars te vieren. Het Eucharistisch Congres zal overigens op zich zelf reeds een .luisterrijk en be langrijk karakter dragen. Het zal ook 'op zich zelf een jubileum beteekenen, een, ju bileum in. die reeks van plechtige eer bewijzen aan den Hoogheiligen Hostie, welke de laatste jaren, dn vele landen, aan de Eucharistie zijn. bewezen. Het zal n.l. de vijf- ieuvtwin'tigste van die grootsche sa menkomsten zijn, die, hoewel nedierig be gonnen, thans de volkeren der aarde be wegen. En juist om het verjaarfeest te vieren .in het tand zelf, waar de instelling van die Eucharistische Congressen ontstond, wordt dit jaar de groote en. heilige bijeen komst, na in die meeste landen van Europa en tot de grenzen der nieuwe wereld te hebben plaats gehad, vveer gehouden op den vaderiandschen bodem van haar oorsprong. Met het vooruitzicht der inwijding van de basiliek van het H. Hart op Mont- marti-e in- het a.s. jaar. besluit Veuillot. FRANKRIJK. Het nieuwe Mini. ter Is. Onder: „Ook een Staatsman" lezen, wij in „het Centrum" de volgende opmerking over het nieuwe Ministerie: In een Parijsohe correspondentie der N. R. Crt. wordt het volgende beeld geschetst, van een Pefaamden socialist Viviani, die op nieuw een portefeuille als minister heeft we ten machtig te worden: worden! Hij wierp een snellen blik op het jonge meisje en boog toestemmend het schoone hoofd. Dat was dus de kleine Ehrentraut! Eén koninklijke lelie. Koninklijk geene andere benaming paste zoo goed _als deze. Alles scheen volmaakt aan dit won- derschoone wezen, vrij van geestelijke en lichamelijke gebreken en fouten! Hij wist niet, hoe het kwam, 'maar onwillekeurig moest hij denken aan het eeuwenoude wapenschild. De jongste telg der Wed ding verpersoonlijkte dit op niet weer te geven wijze. Haar eersten aandrang gehoorzamend strekte mevrouw Wedding beide armen naar hare dochter uit. Ehrentraut deed eveneens, reeds raakten de moederlijke armen hare schouders aan, t oen zij door eene plotse linge herinnering getroffen met beide han den naar haren hals greep. Slap vielen hare armen neder, als we^k daaruit alle kracht, en in het oog der treurende we duwe weide iets op heet, gloeiend als vuur. Nog eene seconde van pijnlijke aar zeling en Ehrentraut leunide, zonder de hand der moeder aan te raken, haar hoofid tegen hire schouders en haar mond lispelde «enige onverstaanbare woorden, iets als eene verontschuldiging. Onmiddellijk daarna richtte zij zich o.p en wierp zich in de armen van haren, broeder, die fjaar met teerderheid aan zijn hart drukte. (Wordt vervolgd.^

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1913 | | pagina 1