StiMennis of stedeschoon?
l
Zaterdag 12 Febr. 1916
TWEEDE BLAD.
Verzekering-
N TUINDERS.
rt I, Sigarenwinkel,
lagen geen consult. -
Zilver, Koralen m\
katholieke illustratie.
Mlsgabedeu van 13—20 Febr.
P*rochl«, Parochiekerk en
Parochianen
Ons B
illen en Ziekten
voorwaarden
ljuvihsjv;.
attaadoa*
aan ook Zaterdags
reekuur, doch uitsluitead|
iek enz.
ef alle Donderdagen vai|
3» goed an gr.edkoop
E W AASDE.
MIENT 19.
>7
Het nummer dezer week bevat de volgende
Platen: Op de heidie. Oude kerk van
Heerlen. Vroedvrouwenschool te Heerten.
Het Gezeltenhuis en de gaarkeuken te
Heerlen. Drie interessante foto's van het
getorpedeerde ss. „Artemis", Graaf van
Limburg Stirum. In het Caumer-dal te Heer
len. Dertien oorlogskiekjes van overal La-
rensch boeren vrouwtje. Dirie kiekjes uit
het vluchtoord Udien voor Belgische uit
gewekenen. Kaart van de overstroomingen
Jn Noord-Holland. Twee foto's- van het
diamanten.feest der, Aartsbr.-schap v. dl. H.
Familie in «ie St. Jozefskerk te 's-Bosch.
Mr. A. U. E. Ridder de S,tuers. Tafereel
uit het Kerstfeest-Oratorium, door „Bre
da's katholieke jongelingschap". Oosten-
rijksche veldartillerie im eert Montene-
gfijnsch dorp. F. Bucksteog. j. Janssensf
H. J. H. Janssens. Mgr. E. Qiesen. Een
Duitsehe hos-pitaatwagen met gewonden.
Bestuur van „Geloof en Wetenschap" te
Leeuwarden. t,
Tekst: Roomsch werk in de Limburg*
sche mijnstreek, do-or F. X. M. Se Toch
een, door Mathitde. Het levend a'Iltaar, door
J. Grosfeld. Louise, door F.. Kn. Een hou
ten stad, door Christine. Zoo'n pseudo
niem, door Amanda Wolf. Madesoete mit
bladerkens root. Eindelijk toch, dloor A.
Takx.
(Deze lijst is samengesteld volgens den
Kalender van het Bisdom Haarlem.)
N.B. I vóór het cijfer beteeken t:
eerste uitgave; II beteekent: tweede
uitgave van het Misboek van Baarda
(Dessain).
Kerkwijding vóór de Hoogmis 34.
Onveranderlijk gedeelte der Misge
leden blz. 35 en volgn.
ZONDAG, 13 Febr. 6e Zondag na Drie
koningen (Tijdeigen). 2e collecte: v. dl.
H. Amand-us. Uit de Mis „Statuit" 82 bo
venaan. 3e collecte: „A'cunctis" 63.
MAANDAG, 14 Febr. H. Valentimus,
mart. (Eigen der Heiligen,^ 14 Febr.) 2e
collecte: „Fi.telium" uit de Mis. voor idle
overledenen. 3e collecte: „A'ounctis" 63,
DINSDAG, 15 Febr. HlH, Faustinas en
Jovita, mart. Mis „Salus auitem" 77. 2e col-
lecte: „A'cunctis" 63. 3e collecte: naar keu
ze v. d, priester.
WOENSDAG, 16 Febr. Van dezen dag.
(Mis van den. vorigen Zondag, 6en na
Driekoningen). 2e collecte: „A'ounctis" 63,
3e collecte: naar keuze v. d. pr. geen j
Gloria, geen. Credo.
DONDERDAG, 17 Febr. als gisteren.
VRIJDAG, 18 Febr. HL Simeon, bissch.
cn mart. Mis „Statuit" 65. 2e collecte,,A'
cunctis" 63. 3e collecte: naar keuze van
den priester.
ZATERDAG, 19 Febr. Mis v. H.
Maagd (als op 24 Mei. Eigen der Heil)
2e collecte: v. d. HL Geest (als op lsten
Pinksterdag). 3e collecte: voor de kerk: 62
4e collecte: voor den Paus 62.
ZONDAG, 20 Febr. Septuagesima-Zon-
dag. (Tijdeigen) geen Gloria. 2e collecte:
„A'cunctis" 63; 3.e Collecte: maar keuze
van den, priester.
N.B. In alle H.H. Missen de gebeden
collecte, stilgebed', Postcommunio uit
de Mis „Voor den Vrede."
KERKNIEUWS.
1 opzegging
PASTOOR DE GRAAF.
Naar wij vernemen is de zeercerw. lieer
M. P. H. J. De Graaf, past. te 't Veld,
(N.-H.) ernstig ongesteld'. In verband met
zijn hoogem leeftijd Z.Eerw. is 73 jaar
oud, wordlt het ergste gevreesd.
PMNNUNZIO EN DE HL CONGREGATIE
VAN DEN INDEX.
Volgens de „Köln. Voliksztg." meldt de
„Corrispondenza Romana", dat die HL Con
gregatie van den Index zich op 't ©ogen
blik bezig houdt met de jongste letterkun
dige werken van Gabriete d'Annunzio. On
getwijfeld zullen diens godslasterlijke „oor
logsgebeden" geïndiceerd worden.
i (Ing«xon3en),. -Ij
„Wat in de negentiende eeuw
misdreven werd, is niet meer goed
te maken. Zorge dan de twintigste
eeuw dat zij, door eendrachtig
samenwerken van overheid en
burgerij, ons stadsschoon in stand
houde en vermeerdere, opdat zij
bij het nageslacht in betere her
innering blijve dan liaar voor
gangster."
A. WEISSMANN (1).
In het door mij reeds vroeger aanbevolen-
kcst-elijk werkje „Aestbetisdhe leiddraad bi
den woningbouw" door B. von Brucken
Fock, vangt de schrijver zijn pleidooi ten
gunste van betere begrippen omtrent het
bouwen van woningen aan door als motto-
te kiezen de woorden van Jan Stuijt: „Een
ellendige sdhoonheidsschemmis knaagt ails
een kanker aam het zeer bijzonder mooi
van ons Hollauidseh landschap". Ik wenschte
wel dat van overheidswege bevolen werd',
'dat 'die woorden in liederen stad, in eik-
dorp, aan die ingangen -er van op duidelijk
zichtbare wijze werden aangebracht. Ik wilde
dat zij op de scholen dagelijks aan die
kinderen werden ingeprent; dat zij prijkten
niet alleen in alle. werkplaats-en der am
bachtslieden, maar ook in de kantoren der
werkgevers, zoowel industrieekn afe koop
lieden; dlat zij gezien werden ain de werk
kamers van Burgemeesters, WjHtbouders,
Geestelijken en and-ere invloedrijke perso
nen, opdat het 'dtagelijksch lezen er van de
sluimerende -geesten zouden wakker roepen.
Want in -betrekking tot Ihet verlies van
het schoonheidsbegrip, mag men m-et recht
de woorden van wijlen Dr. Schaepman
tot de zijnen -maken:- „Er vaart doorheel
-de wereldl, een droeve doodsorkaan." (2)
„Het verhaal van die aiesthetische ont
takeling die ons Vaderland in de 19e
eeuw onderging -era helaas dreigt de 20e
■eeuw haar voort te -zetten gelijkt dat van,
een lichtzinnige beheerde -erfenis", zegt
terecht -de bekende architect Leliman, (in
zijn ze-er aanbevelenswaardig vlugschrift:
„De ontsiering van, Stad en Land" (3) en
wMir .is zijn woord: dat Shelley's juich
kreet: „A thing of beauty is a joy for
ever" (een schoone zaak is een voort
durende vreugde) in deze dagen maar al
te vaak een bittere bespotting is" (4).
Onze beroemde stadgenoot Willem Hof
dijk, kunstgevoelige schrijver van Kenn-e-
merland's Balladen zong eenmaal: De Sage
heeft bij ons heu-r stil verblijf verloren
zij lieflijkst kind der Poëzy" (5). Wij kun
nen het hem nazeggen ook in betrekking
tot de lief-de voor het ste-dlesdhoon, en
wellicht is daarom die Sage van - ons
weggegaan, omdat wij geen woningen meer
wisten te bouwen, waar de kinderen- der
P'oëzy zich thuis konden gevoelen-.
Het is waar, er zijn teekenen van beter
schap; -de tijd waarop officieel werd
verkondigd: „Kunst is geen regeerings-
zo-rg", hij is voorbij, maar toah werden
er niet alleen in de laatste jaren, maar
worden er nog dagelijks meer schoonheden
in Vredestijd vernietigd!, dan door het ruwe
oorlogsgeweld der 'laatste jaren, en door
hetzelfde geslacht dlat weent hij d'e pu-in-
hoopen van Leu-ven en -de vernietiging van
■de Kathedraal van Rheims -en de Laken
hal' in Yperen doch zomdeirblikken of
bloozen zijn steden bederft o-f ziet bederven.
Ook Alkmaar, onze Vaderstad heeft zijn
heerlijk 'erfdeel lichtzinnig verkwist en ieder
'kunstgevoelige, die die oudie gravuren, en
prenten ziet, die ons verhalen hoe won
dermooi het wel was, voelt zich het hart
wee -do-en, wanneer hij bedenkt hoeveel
schoons roekeloos is bedorven en vernie
tigd, hoe weinig ons nog" rest.
Hoe waar is liet, wat architect Kropholler
schreef in zijn artikel: „Alkmaar en het
Verdronkeno-ordl" (De Telegraaf 15 Out.
1913) als hij klaagt over 't me-edoogenffioos
si-Dopen in onze oude steden van zooveel
moois, waarvoor nooit of zoo zelden iets
goeds in de plaats komt. „Wanneer
men in Alkmaar ko-mt, is -dat hetgeen u
treft. Ge ziet dat het is een stad, waarvan
de schoonheid reeds voor de helft ver
dwenen is en (helaas, maar al te waar) nog
voortdurend wordt aangevochten."
Toah is ondanks dlat alles Alkmaar nog
een -mooie stad, eene aantrekkelijkheid voor
vreemdelingen van heinde en verre; het
is er mede als met iemand van voorname
huize, -die ondanks zijn achteruitgang en
armelijk voorkom-en, toch nog -door zijn
voorname gestalte, -door zijn wijze van
-doen, door ieder gebaar, zijn nobele af
komst verraadtkeert zich de fortuin maar
even, stelt men hem maar slechts weinige
middelen ter beschikking, onmiddellijk is
hij weer zich zelf en steekt verre uit boven
den „snob", dien de duurste kleedij niet
tot een man kan maken.
De resteerende schoonheid van. Alkmaar
-bewaren, in zooverre de plaats nog op
mooie gebouwen kan bogen; de voornaam
ste straten cn pleinen, in zooverre noodzaak
niet dwingt, zoo veel mogelijk bewaren en
waar het mogelijk is verfraaien, ziedaar
een voor overheid en burgerij, in zooverre
deze 'daartoe kan bijdragen, dure plicht.
Het is waar, dat er ook ten opzichte
van Alkmaar mag worden gesprok-en van
een streven in de goedle richting.
Dat er eene meerderheid gevonden, kon
worden in den. Gemeenteraad om ons mooie
Raadhuis te maken tot wat een Raadhuis
behoort te zijn; het voornaamste gebouw
der Gemeenschap, is een hoopvol teeken;
'dat die meerderheid- niet groóter was en
-dat er heel wat water .-in dien wijn, moest
worden gedaan om te komen tot een
slechts gedeeltelijk succes, bewijst echter
dat men nog niet mag spreken van een j
vurige schoonheidsdrang.
Dat er onlangs een. school gebouwd
werd, die meer d.an in een, „gebleken be
hoefte" voorziet, is een gelukkig ver
schijnsel, maar dat die misschien eeniga
gelegenheid om een der weinig overgeble
ven merkwaardige gevels voor slechts f4000
te koopen, (waarbij men nóg een groot
pakhuis op de koop toehad) en voor de
gemeenschap te bewaren niet werd aan
gegrepen, wijst weder niet op groot en
thusiasm e en te vroeg werd- in de pers
,,-de prijzenswaardige ijver" van het Ge
meentebestuur in deze geprezen. Die vigi-
lantie met een kleine v, die bang was voor
een scheeve muur is waarschijnlijk oorzaak,
dat ,de „Vigilantie" met -een groote V met
tertijd zal verdwijnen voor „een, naar de
eischen des tijdis ingericht" winkelhuis.
.Dat Bi. -en Wj. eenparig1 veikJaairdeni gaar
ne een commissie van advies te hebben
voor nieuw te stichten bouwwerken en dat
de Raad -eenstemmig besloot, tot de in-
^stelliii-nig van zoodanige Commissie' is een
flinke stap (in de goede richitiing die ons
ten minste in -de toekomst zal bewaren voor
„igrauwelijckheden" en ka n leiden tot m eer
dere waardcering van 't schoone door het
publieik. Maar.... dat er nu plainnen schij
nen te bes-taan, om, -een der mooiste plei
nen van- -onze stad wreedlaairdig te schen
den, voorwaar, dat -is „een mislij ck teeken".
De Gemeente Alkmaar moet een nieuwen
verkeersweg maken tusschen Waagplein en
Hofplein en het is hoogetijk te prijzen
-dat men 'daarvoor, in het belang van den
bloei 'der Gemeente tonnen gouds heeft
gevoteerd. Maar nu dreigt d>e ramp, dat
'die doorbraak er toe- zal leiden, dlat er in
het mooie, afgesloten Waagplein een g,af
gemaakt zal worden vain zestien meter
breedte, de toegang tot een troostelooze 78
M. lange straat m-et -blinde muren, troos-
teloo-zer dan men ergens- d|e wedergade
zal zoeken. W;ant hierheen schijnen Bi. en
W. te willen sturen. Toch is die ontsiering
niet noodig. Meerdere plannen ter voorko
ming daarvan, zijn aan den Ra-ad en aan
Bi. en W. aangeboden.
Ook ondergeteekendie heeft ten koste van
ve-Cl tijd en moeite aan h,et Dlag-Clijksch Bie-
S'tutr -een idee aan de hand gedaan, dat
ge'leid heeft tot een plan van bebouwing,
door den -Directeur van Gemeentewerken
op verdienstelijke wijze in teekening ge
bracht. Dat plan heeft de goedkeuring van
bevoegde autoriteiten, -die het sterk aan be
velen. Het hoeft de verdienste -dat het
Waagplein instede van dloor den door
braak ontsierd te worden, ini schoonheid
zal winnen en belangrijke vootideeïen aan
het Marktwezen, toro-n van A'lkmaar's be
staan, aanbiedt. Aan den Raad zal bet zijn
te beslissen, ,of het dit plan of een -dier
andere, wil aanvaarden-, of wel, dat het
voornaamste plein van Alkmaar, de groote
aantrekkelijkheid der talrijke touristen, zal
ontsierd' wordlen. Men wake voor het
maken van iets, dat slechts „'een tijdelijk
karakter zal dragen", dat tijdelijk karakter
is naverwant aan de bekende „Calendas
Graecas" of wil men -echt Hollands-eb, aain
-de beroemde St. Jutt-emis.
De vraag die da Raad dus weldra heeft
te beantwoorden -is kort samengevat, de
titel van dit artikel, zal het zijn: „Siieclem-
sche-nnis" of „Stedenschoon"? Cavearatcon-
suites". Ik heb gemieendi, dlat het mijne
-plicht was de vraag te stellen en te waar
schuwen voor eene verkeerde oplossing.
G. Th-, M. VAN DEN BOSCH,
Lid van den Gemeenteraad.
i i 1
(1). „Wat overheid en Burgerij vobr
ons stadsschoon kunnen doen": door A.
Wieissmann, Uitgevers en, Drukkers-Mij. van
F. van" Rossen, Amsterdam, pag. 27.
(2). „Aya Sofia" door Dir. H. 'Schaep
man, Uitgave Wed. van Rossum, Utrecht.
(3). „Die ontsiering van. Sitad en Land
e-n ihare bestrijding", door J. W. H. Lei
man, Uitgave Si. L. van Looij, Amsterdam,
(pag. 1).
(4.) Idem t. a. p. pag'. 3.
(5). „Kennem-erland". Bia'J'Jadlen door Wi.
Hofdijk. U-itg. J. v. Endt Zoom.
Voorzang. (Dii-t boek behoorde thuis iin ieder
Alkmaars-ch gezin en mocht irn geen S-ohool-
b'ib'tiotheek -ontbreken, (v. d, BL)
In het tweede deel zijn-er lezing te
L i m m e n gehouden kwam- Kapelaan
Smits meer bepaald tot de behandeling
van bovengenoemd onderwerp.
Tot voor een eeuw ging alles betrekke
lijk goed: het menschdom was eenstem
mig -over de waarheid, dat de vreeze Gods
en de godsdienst, de grondslagen moeten
zijn voor alle mensche®jke betrekkingen.
Wiel waren de menschen veirdieelld in gods
diensten, wel hieerscht-e dwaling op alle
gebied-, -doch- één waarheid bleef bestaan^
m4. -dat niets -ook ge-en Staat kan
bestaan zonder God
Zo-o is het eeuwen -d-oor gegaan: gadis-
dienst werd! noodzakelijk geoordeeld.
En ziet thans: daar komen de verlichte
mannen der 19e.en 20e -eeuw: dat alles
moet veranderd wordienZij willen een
Staat zonder godsdienst. H-et aanschijn d-er
aarde moet hernieuwd worden. Zij zijln de
walre vrienden des volks; zij, die den gods
dienst rukken, uit de -eenvoudige menschen-
harten en zeggen: „Nu zijt gij! vrij".
Zij zijn -de ware volksvrienden, die d-e
zedelijkheid overboord gooien en door
eigen gedrag toonen, wat mag en wat niet
mag of liever toonen, dat ales mag.
Zij witten het Christelijk volk ontkerste
nen.
AI -die strevingen kunnen wij 4n ee-nige
trekken samenvatten.
Wat is hun program?
Men ontrooft de Kerk hare voorrechten,
privilegies, die rechten, welke onzevoor
vaders haar verleend hebben.
Men ontrooft de Kerk in vele dingen als
zelfbestuur, ofschoon men haar proclameert
al-s geheel vrij
Men spreekt van een vrije kerk in een
vrijen Staat en tegelijkertijd maakt men
het it-ct een schandelijke leugen, door in
vloed uit te oefenen, op de benoeming
der Geestelijkheid (zooals in Duitschiand).
Men stelt li-et Christelijk leven, vooral het
Christelijk vereentgingsteven onder uitzon
deringswetten.
Het kloosterverbod^ gelijk dlat in Frank
rijk heerscht, is een direkt verbod om de
3 Evangelische raden te volgen.
Wat -oms door Christus dus als- hoogsite
beoefening -der deugd wordt aanbevolen, dat
verbiedt ons de moderne wereld. Zij duldt
vereenigingen voor stoffelijke en geeste
lijke -doeleinden, van dien meest bedenke-
lijken aard, die werken aan de verwoes
ting van godsdienst en omverwerping der
maatschappij, doch slechts ééne soort duldt
zij niet, één. vereen-iging veroordeelt zij:
h-et kloosterleven.
Men ontsteelt die Kerk haar eigendom,
door verbeurdverklaring harer goederen,;
'm-e-n ontrooft Ihet kind zijn godlsdienst inde
school.
Men wil 'geen bijzondere school; het kruis
beeld moet uit bet schoollokaal, geen ge
bed voor en ;na de lessen, g-een godsdienst
onderricht meer; het woord „God" mag
niet genoemd worden. Dat is de grootste
ramp, het grootste gevaar; Frankrijk moet
ten gronde gaan, als dit llang zal) duren.
Het kind- is zoo'n te-ere bloem. Wij ka
tholieken, wij geven het kind niet over
zoolang er nog bloed in onze adren
stroomt, zoolang er nog kracht huist in
ons godsdienstig gemoed. Daarvoor .strij
den, daarvoor lijden wij, daarvoor brengen
we ons offers; het koste wat het koste.
Men wil de familie van den godsdienst
scheiden door een- -doelmatig ingerichte hu
welijksregelingwaardoor de twee grond
slagen van het huwelijk ondermijnd wor-
de'n: de eenheid' en de onverbreekbaarheid.
Men roept de vrije liefde uit als- afgod-,
omdat men weet, -dat dan de zedelijkheid
spoedig zal tanen «n met haar de gods
dienst.
De zedelijke vrouw is de steunpilaar
van het heerlijk Roomsch gezin, doch'de
vrouw, van den godsdienst gescheiden, die
den geest -van vroomheid -en gCl-o-of ver
zaakt, is -een machtig werktuig des verderfs.
Dat weet de wereld; daarom wil zij' de
vrouw in liaar bezit krijgen:
Men wit -dên. dag des Heeren van den
godsdienst scheiden: de Zondag-viering
moet plaats maken voor de- overdreven
sportbe weging. De Bios co-op draait de
grootste film af op den Zondag.
Men tracht ten laatste de Pers te or-
ganiseeren "legen den godsdienst. „De Pers"
en voor,-onze ooigen vloeit als een vernie
lende lavastroom, die slechte lectuur; hoe
ongodsdienstiger en zedeloozer hoe liever;
alles wordt .beproefd om de zidl te bedier
ven.
Dian zien wij teil slotte, die ongodsdien
stige en neutrale dagbladen, die de pest
zijn voor het Roomsch gemoed en het
Roomsch gezin.
Dat alles- wil de moderne wereld tegen
over de katholieke kerk, dit is- hun systeem
in al zijn trekken en wij' zijn gewaarschuwd,
t
W,at wil de Kerk van Christus tegen
over de wereld? De Kerk strijdt niet te
gen den vooruitgang van het waarachtig
goed bi-er op aarde, maar wel tegen den
vooruitgang van leugen, boosheid en zoin-dle.
De Kerk strijdt niet tegen het volk, maar
vóór het volk. Het is merkwaardig, dlat
er vanuit het Christelijk volk zdf nog nooit
een strijd is uitgegaan, tegen de Kerk van
Christus, tenminste niiet ontniddelijk van
het volk, maar altijd van een partij', dlie
zich' nu eens van de macht der Regeering
-dan van de macht -dies volks wist meester
te maken. „Het volk ri-ep -den Zaligmaker
„Hosannah" toe, toen Hij Jeruzalem bin
nentrok; eerst later, toen h-et door die
Schriftgeleerden -en Pharizeeërs verl-eid was,
brulde het: „Kruisig Htm". Zoo is het ge
bleven tot op den huldigen dag.
De Kerk strijdt slechts voor deze waar
heid: „dat alle menschen kinderen zijn van
God; dat allen naar God-'s evenbeeld zijn
geschapen, allen bestemd zijn voor die
eeuwigheid".
En daarom beschouwt zij alle menschen
als broeders, zonder onderscheid te maken
in beschaving, rijkdom en stan-di En de
wereld spot met diez-e leer en ziet met ver
achting op haar neer. Doch zij zelf weet
niet de groote levensvraag op te lossen.
Zij kent slechts aardsche- en stoffelijke ver
schillen en maakt daarom de klove tus
schen rijk en arm, hoog en nederig, im
mer -dieper -en dieper, immer breeder en
breeder.
Mgr.. von K et tier zegt het- zoo
prachtig: „id-e Kerk sfrijdt voor de ver
wezenlijking van het Rijk Gods op aarde,
met al zijn zegeningen, met zijn Waarheid-,
genade en barmhartigheid.
„De wereld strijdt voor het streven van
den Wereldgeest, om zich los te rukken
van God om hem te helpen in zijn -op
stand tegen Gód met al zijn trots, zijn
egoïsme en verderf."
Maar dat te dulden, zou eene verlooche
ning zijn onzer menschelijke waardigheid,
Düt kan en mag d-e Kerk nieit doen en
mag oo-k het Christelijk vo-lk niet doen;
daartegen zullen wij strijden met alïe mid
delen, die ons ten dienste staan.
W|aar de plicht u dan roept In het
openbaar leven, daar vooruitWaar de
plicht u roept bij verkiezingen, daar kiest;
daar mag geen eigen-belang of afgunst, of
bescherming invloed uitoefenen; het zede
lijk belang staat boven alles
Nog een andere plicht hebt gij
Steunt de Pers; laat geen courant van
andere richting over de vloer komen, wij
hebben go-ede en goedikoope couranten ge-
noeg. ij |i£j
Duldt geen niet-katholieke boeken in huis;
wilt gij ontspanningslectuur, de R. K. Bi
bliotheken staan u ten dienste; wilt gij
zelf koopen, de R. K. boekhandel heeft ze
voor 't grijpen.
Pas -op -d-e lectuur, die- gratis bij u in
huis komt; van kath. zijde krijgt ge ge
woonlijk niet veel gratis, wij1 kunnen ons
geld- wel gebruiken voor kerken, scholen,
ziekenhuizen, vereenigingen, -doch de on-
geloovigenhebben geld, veel geld olm,
-daarmede onze katholieke zielen op deze
wijze te bederven.
Tenslotte, .uw plicht a-te' Parochiaan tot
uwe Parochie.
Uw Parochiekerk moet uw. middelpunt
zijn. Ziet, hoog steekt de toren zijn waar
schuwende vinger naar boven:, en wijst
naar -dan Hamel. Luidl klinken de klokken
voor eiken eeredi-enst en zeggen: li telkens,
dat gij katholiek zijt.
Voor ons is de kerk ons Vaderhuis.
Gelijk de kinderen, van één vader in
het Vaderhuis éénzelfde voedsel eten, zoo-
eten de kinderen een er parochie, aan één-
en dezelfden, diisdi het Brood- der Engelen.
Gelijk de Verloren Zoon, berouwvol we
derkeerde tot zijn lief de vollen Vader, zoo
keert ook 'de zondlaar, di-e God in, dollen
overmoed verlaten heeft, berouwvol terug-
en vindt geopende Vaderarmen.
Gelijk tenslotte de vader het zieke kind
ter hiijlpe snelt en het beste geeft wat
hij beeft, zo-o snelt de Parochiepriester,
tot den -zieken parochiaan en geeft het
beste wat 'hij 'heeft: Het ft. Lichaam 'en
Bloed van Christus en de HL Olie der Kerk.
Welnu, gij hebt he;t geluk, -eene Parochie
kerk te 'bezitten, het is aan. u; mijne vrien
den, ze te willen 'behouden, nog staat klaar
voor onze oogen de geschiedanis uwer
voorvaderenzij waren. Parochii-an-en, die
hun Parochie- behielden, zij hebben de ge
varen getrotseerd van buiten en van bin,;
n-en; ik heb u die gevaren aangetoond.
Laat de onderlinge liefde uw deel zijn.
Hdudit ver verwijderd al het vreemd ge
doe wat uw katholiciteit kan schaden.
Houdt uw Parochiekerk hoog, voor God
'is'gieeh luist-ér te groot
'Houdt uw Parochi'e-geestelijk'en hoog, di-e
het goed met u meenen.
Houdt elk uwer parochianen hoog; hebt
ze lief als broeder en zuster in hef groote
gezin. Steunt de armen -naar vermogen,
vergeeft en vergeet; vergeldt of we-estdank
baar, al-s u goed gedian wordt.
Ten slotte 'houdt heel uw dbirp hoog, uw
dierbaar dorp, uw dierbaar plekje grond
en leef in landelijke eenvoudl en rust.
En gelijk spr. begonnen was met de
herinnering aan het versje van Sf. Maarten,
zoo wil 'bij ook eindigen m-et een vers,
aangrijpend om zijn eenvoudl, tyet bekende
lied van onzen groeten Roomschen dich
ter Felix Rut ten.
M ij n d o r p j e.
Mijn dorpje- in. liet stille dal,
Gedoken tusschen 't groen,
Waar vlette beek en waterval
Muziek weerklinken doen;
Waar ik -de mooiste bloemen pluk,
Die alle wereld weet,
Mijn stille dorpje van geluk
Diat ik u nooit vergeet.
Ouder groote stilte werd deze keurige
eenig-sc'h-oon-e lezing, door die overvolle zaal
gevolgd- en een spontaan applaus dlaverde
ioor die zaal als loon onzen hooigg.eadhten
Geestelijken Adviseur toe.
De Voorzitter zeide- dien talentvoWen
spreker hartelijk dank en sprak den vvens-ch
uit hem nog vete maten hier te mogen
terugzien.
Zie het nummer van 29 fan. LL 2e
Blad.
-1L.LU
INGEZONDEN STUKKEN.
MELKKWESTIE!
Het wordt voo-r -die zoetboeren, de metk-
teveranciers aan de syndicaat-fabrieken weer
tijd om over die -nieuwe te bedingen melk
prijzen te beraadslagen. Sommige contrac
ten i'oopen tot 1 Mei, andere o.a. die van
Holfandia te Purme-ren.dl tot 1 April Daar
de verschillende afdieeLlingem in die om
geving een kring vormen, waarin een ge
lijke melkprijs zal bedongen worden, wordt
hét noodig tijd, dat die betrokken' afdee-
lingen boyengen-o-emde -gewichtige zaak in
bespreking brengen, ten-einde tot dié zoa
noodiige overeenstemming te kome.n.
Te verwachten is, 'dat idle synch saaifa
brieken het 'dit jaar niet zoo gemakkelijk
met hunne leveranciers zulen hebben, 'daar
van den Biomdl van m-elkveshou'dlers al heel
wat kracht uitgaat, getuige de melk strijd
te Amsterdam en er hier maar een klein
WK I
h, i j
lu
i i i i ii i
