Tabak van J. R. Keuss No. 50. Zaterdag 29 April|1916. 10e Jaargang A. LOHMAN RENCKENS j# w» SijnEngelsche vrouw Uitgave tui de Ntimlooza Vennootschap „ONS BLAD". Alkmaar. Bureau: BBEBDSTBAAY12. Telefoon No. 433. Dit blad verschijnt Dinsdag, Donderdag en Zaterdag. R. K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND Bij het Jubileum van Monseigneur CALLIER, ABONNEMENTSPRIJS 75 ct. per kwartaal franco huis. 110 ct. met geïll. Zondagsblad bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers van de courant3 ct. van het Zondagsblad. 5 ct. ADVERTENTIËN: Van 15 regels50 ct. Elke regel meer10 ct. Reclames per regel25 ct. Kleine adv.30 woorden bij vooruitbet. 30 ct. Hoe gaarne ziet men bij tusschen- poozen om langs den moeizaam afge treden weg en welk een stille troost biedt het den pelgrim ,op den levens weg halverwege", als hij, omme-starend bepeinst, hoe ver, hoe eind loos vèr het vandaar is, dat hij den eersten stap zette, hoe veel, hoe eind'loos veel moei lijkheden hij overwon bij zijn vóórt- schrijden door schroeiïge zon, door fel néérstriemenden regen en door woest hem tégen-werkendpn wind. Dat is de stille troost, die het hart van den pelgrim vervult, wanneer hij ömschouwt langs den afgetreden weg te weten, dat er gezegevierd is, dat hij, met Gods hulp, zóó ver al vorderen mocht in zijn vooruit streven, zijn vooruit-zwoegen En die stille troost schenkt den pel grim méér dan het genot van enkele blij-doorleefde stondendie stille troost schenkt hem moed en kracht, zoodat hij weer vrij en onbevangen de oogen heffen durft en met zijn blikken na-vorschen, na-meten den langen weg, die nog wachtend is, zoo ver en zoo onzeker Daarom zien de menschen bij tijden gedachtenvol om, en in één langen blik vangen zij nog eens alles saam, wat zij achter zich lieten om zich een oogenblik blij getroost te gevoelen in het bewustzijn, dat zoo veel van 's levens arbeid reeds werd Mgewrocht, om in zich nieuwe kracht en nieuwen lust te doen opleven tot volvoering van 't vele, dat nog wachtend is. Nu gisteren Haarlems geëerbiedigde Kerkvorst jubileerde, nu Z D. H. Mgr. A. J. Gallier gisteren den dag her dacht, toen Hij voor twaaif en een half jaar de heilige wijding tot Bisschop ontving, nü voorzeker was er wel reden eens om te staren langs den weg Waarlijk! een tijdperk van krachtig en sterkend Roomsch leven ligt achter ons in dit Bisdom; véél is er gepoogd en véél is er bereikt om diéper in de zielen der diocesanen de wetenschap en het gevoel van geloof te doen binnen dringen. Van de verheven, heilige kracht, die er van onzen Kerkvorst uitging, heb ben wij éllen ontvangenGod en Hem zijn wij dankbaar daarvoor! Met velerlei middelen heeft Mon seigneur Callier onder Goddelijke bezieling gewerkt om immer rijkeren bloei van Roomsch gelooven in zijn bisdom te mogen aanschouwen. Waar even misschien te goeder trouw de Roomsche diocesaan scheen beïnvloed te worden door den luchtigeren geest der moderne tijden, daar zuiverde aanstonds het bisschoppelijk woord FEUILLETON. ALKMAAR. Te!. 276, Steenenbrug fVerör. Oorö) Schoenhanöel door Rudolf Stratz. 67. De luitenant fronste bet voorhoofd Hij vertrouwde zijn ooren niet. „Wie.,,. voor dien koekoek?" „Mother!" „Nu.... ik wensch mother in Londen of w.aar zij uithangt alle goedls. Die amu seert zich wel op haar eigen handje. Maak je diaar niet .ongerust over!" „Mother is tochi hier!" Hij sperde die oogen open. „Hier in Czenstowtiz?" „Ja." „Met je meegekomen?" „Ja, zij is in het hotel) etii wacht op mij „Lieve hemel!" Helmut Merker liep die kanier door ;en bleef handenwringend voor zijn vrouw staan. „Edlith.,.. kindliefhoe oen je tot die onzalige gedachte geko men?,.,.. Ging het dan werkelijk niet zon der mother?Je weet tocih, dat zij en ik net toch slecht samen kunnen vinden En nu juist, nu wij elkaar in de eerst volgende dagen zooveel hebben te zeg gen „Ik was bang, HeUie! De verre reis.,,." „Praat toch geen onzin, MuisJj en Pang zijn.,.. Je reist ook alleen naar Ja pan als het moet. Ik ken je beter!" Hidlth Merker stond op. „Het komt er maar op aan, wat het dtoel van die reis is!" zei zij. „Dit is toch e.en moeilijke reis voor mij. Ik heb dfen "eersten stap tot onze verzoening gedaan, nimmer werd zóó met klem gewaar schuwd tegen de on-Roomsche pers, tegen den onverantwoordelijken omgaDg met andersdenkenden en het daaruit voortvloeiend, immer dreigende gevaar het gemengde huwelijk. Het zoude ons niet doenlijk zijn, al 't geen Monseigneur Callier te be werken wist, hier nader te omschrijvon, doch met één oogopslag kan men véél overzien: staar om u heen, zie den Roomschen groei en bloei allerwegen èn: zeg dank aan God, zeg dank aan Zijnen onvermoeiden Kerkvorst! Nog lÈmg moge de weg wezen, die Monseigneur in ons midden aftreden zal op aarde in einaeloos streven moedig mogen wij de verte vóór ons instaren, geleid door Haarlems wijzen Bisschop BINNENLAND. NEDERLAND EN DE OORLOG. Drie Nederlandsche schepen op een mijn geloopen. (Officiéél.) Het departement van Marine deelt mede, .dat de Naderlamdsche sche pen „Noordzee", „Dubhe" «li Maasha ven" op den 26sten April, des voormiddags te ongeveer 11 uur, vermoedelijk zijn ge- stoot,en op mijnen omstreeks 3 zeemijlen magnetisch Noord van de Noord-Oa(ioper- boei, dat is dicht in de .nabijheid van de pta,ats, waar op 12 April de „Columbia" en op 20 April de „Bodewijk van Nassau" beiden van den Koninklijken Wiest-Indi- schen Maildienst, op mijnen zijn gestoo- ten, namelijk ongeveer 3 a 3i/2 zeemijlen Noord Noord-West magnetisch van den- zelfden. boei. De sleepbooteii „Noordzee" en „.Oost zee", van de firma L., Smit era Co. te Rotterdam, sleepten het stoomschip „Maas haven" van Duinkerken naar Rotterdam. Op 2 mijlen .afstand voor hen uit, stoomde het s.s. „Dubhe" van de firma Van Nie- veld Ooudriaan te Rotterdam, dat ver moedelijk op een mijn stootte en begon te zinken,. De „Noordzee" gooide de sleeptros tos om hulp te bieden era zag, achter de „Maashaven" omstoo,mende, ook dit schip getroffen dloor een ontploffing in het voor schip. Kort daarna werd de sleepboot „Noordzee" zelf getroffen, waarna ze in weinige minuten zonk. De bemanning, met uitzondering vain den tweeden machinist Jan VSathont en de sto ker Hendrik Schippers,3 die beide ver dronken. kon zich redden in een sloep en werd door de „Oostzee" in de afgelloopen macht aan de Hoek van Holland aange bracht. De „Dubhe" en de „Maashaven" bleven drijven era kregen assistentie van, Eingel- sche vaartuigen. Ook werd nog hulp ver leend door het Nederi'andsche stoomschip „Venus", dat zich in de nabijheid bevond. Periscopen, van onderzeebooten of be Ben banen van torpedo's zijn niet gezien,. Belie „Al word ik honderd iaar, dan ,za! ik er je nog dankbaar voor zijn en voor het geval deze reis mocht mislukte,en ik had er zoo'm angst voor, dan rampzalig en alleen naar huis te moe ten reizen.... da'n moest ik iemand) ami mij te troosten bij mij hebben.... Daarom heb ik mother verzocht...." Een onbestemde onrust greep hem aan. Zijn voorhoofd werd bewolkt. „Mislukken.,,. Edlith?.... Je bent er toch! Wij hebben elkaar toch gevonden,.... Alles is goed.... Hoe kun je dan aan een terug tocht denken..,, hier uit de sneeuw als Napoleon uit Rusland?..,,. JijIk be grijp je niet Zijn blonde, jonge vrouw stond dicht voor hem en keek hem kalm; era vastbera den in het gelaat. „Ik heb tegen mijzelf gezegcB, Hlefe....- en mother en de anderen hebben, het ook tegen mij gezegd: je bent een man en mannen zijn eigenzinnig. Of zij noemen het trots. Zij dienken, dat zij aan hun eer te kort doen, als zij het eerst die hand uitsteken. Dat is onze zaak. Wij moe ten jelui tegemoet komen, en het jelui ge makkelijk malleen. toe te geven.,.." „Waarin dan?" Zij tiet haar blik door die kamer gaan. „Arme Belli©Hier heb je nu dirie maanden gewoond! Zeg het zelf: het was verloren tijd in je leven „Neen Edith..,, alles, m,aar dat niet!" „Je geeft immers toe: je hebt zoo wan hopig ,na,ar mij en kleine Mary en ales verlangd?" „Dat zeker!" „Era je trcrts heeft je verboden, dat te doen, wat je reeds lbng zoo graag had gedaanweer naar huis komenO, Engelsche vlieger aangebracht. (Bericht van het Algemeen Hoofdkwar tier.) Donderdag te 5 uur voorin, werd te Scheveningen door schipper J. Baak aangebracht die Biritsche luitenant-vlieger der Marine Beare, benevens een Britsch vliegtuig. Genoemde officier was in die Noordzee buiten de territoriale w.ateren .aangetrof fen op het vliegtuig, dlat omgekeerd op het water dreef. Hij werd door schipper Baak aan boord genomen, waarna op zijn verzoek hetzelfde geschiedde met het vlieg tuig. Tijdens de vaart raaar Scheveningen heeft bet visscbersvaartuig geen ontmoeting met ©enig oorlogsschip gehad. Als geredl schipbreukeling aangebracht door ©en neutraal visschersvaartuig, is de officier-vliegenier vrijgelaten, terwijl het vliegtuig wordt opgelegd, tot na het einde van den oorlog. De molestrlsico der Oost-Indische mailschepen. Ter gisteren gehouden conferentie tusschen .den Minister van Koloniën en de directeu ren van de Stoomvaart Mij. „Nederland" en de Rotterdamsche Lfoyd is in beginsel overeenstemming verkregen, omtrent de deelneming der regeering in het mofest- risico der Oost-Indische maiitechepen,. Het risico wordt geacht t>e omvatten, zoowel het torpedo- als het mijnengevaar. Reeds a.s. QLnsdagavond zu'Jlen vier mail schepen. n.i twee van de Stoomvaart Mij, „Nederland" era twee van de Rlotterdamschc Lloyd, zooveel mogelijk in eikaars nabij heid blijvende, de reis naar Indië om de NoOrd aanvangen. VAN HET BINNENHOF. Vergadering v,an Donderdag 2 7 April. De ontvangst, welke het amendement- Dtiys om den leeftijd voor het ingaan van liet Staatspensioen te verlagen van 70 tot 65 ja,ar ten deel vie'!' van de zijde der Regeering, was niet van de vriendelijkste. Minister Lely verklaarde bet botweg ■onaannemelijk. Aanneming ervan zlou den dolod van het wetsontwerp beteekenen. Met inderdaad; groote handigheid wees de Minister erop, dat van den beginne af aan die Regeering in haar program heeft opgenomen uitbreiding van de Invalidi teitswet-Ta Ima in dien zin van Art, 3 6 9 dier w e tx welk artikel) o|ok den 70- jarigen leeftijd het verkrijgen van een uit- keering stelt; era dat de heer T roe 'Is tra zctowel zijn correspondentie met den heer Bi o s over de aanvaarding van de Minister portefeuilles, als in de Kamer bij de be spreking der Troonrede van 1913, zich daarmede vereenigde. W,aanom hij hoopte, dat ook de heer D uv s zich aan de af spraak zou houden. Dien Rechtschen leden, die naar de juiste voornemens des Ministers ten aanzien van de invoering der Invaliditeitswet hadden gevraagd, omdat zij, wanneer die invoering nog lang zou uitblijven, wel neiging gevoel den voor het socialistische aihendement te Biarst .niet tos, Belle!.... dlat begrijp ik wei! Je bent een, man. Het viel je te hard het eerste woord te spreken. Toen. nam ik eindelijk het besluit: dan doe ik het. Bien op den trein, gegaan en naar hier.,,.." om in de toekomst bij mij te blij ven, Edith „Neen, Hellezei zij verbaasd. „Om je eindelijk weer naar huis bij ons te haten Hij staarde haar ontsteld aan. „Ben je daarvoor hier?" „Jawaarom dan anders, HelBe?" „Hemel.... om eindelijk de plaats in,, te nemen, waar je van Gods- en rechts wege behoorthier naast mij In zijn toorn schreeuwde hij het bijna uit. Weer nam Edith bet vertrek op. „Hier, Hellie! Om Godswil1" „Natuurlijk niet in de gemeubileerde ka mer! Maar in drie kamers of in vier' Wij zullen er ons wet doorslaan. Je vader moet reden verstaan. Hij zat zijn eigen dochter en kleinkind niet laten verhonge ren De jonge vrouw voor hem schudde het hoofd. „Pa heeft kort geleden met mij gespro ken! Hij zegt, dat hij na in, zijn zaak een moeilijken tijd doormaakt. Hij zat het niet te boven komen,! Maar voorloopig moet hij al zijn baar geld voor Zuid-Amerika gebruiken. Hij kam niets naar Duitschland sturenVader was in zeer gedrukte stemming, toen, hij mij dit bekende. Ach teraf heb ik veel begrepen v,an, wat ik vroeger voor eigenzinnigheid hield!" „Waarom bekrimpen jelui' je dan niet in Engeland...... hé?" „Dat kan men. niet, zegt father. Dat valt op. Dat schaadt het credietBoven stemmen, teneinde alzoo de niet-70-jarige invaliden toch ©enigszins te helpen, ont vingen ten antwoord, dat de Minister in de stille week een onderhoud heeft gehad met professor Kluyver ter voorbereiding van het wetje, dat de Invaliditeitswet aan de Ouderdomswet moet aanpassen, doeh dat invoering vóór 1917 niet mogelijk is te achten. Veel lust tot haast maken heeft de Mi nister blijkbaar niet! Ook de heer Tydeman (V.L.) zou niet voor het amendemenr stemmen. Hij schatte de kosten van een eventueele aan neming op iz millioen per jaar. En dat vond hij thans wel wat veel. Tegen het amendement-SnoeckHen- kemans om voor uitkeering niet te eischen het niet kunnen voorzien in het levensonderhoud van zich en zijn gezin, maar in het noodzakelijk levensonderhoud, bleek de Minister overwegende bezwaren te hebben. Hij wilde den 70-jarige, die nog werken kan en wil dit buitenkansje niet ontnomen zien. En dit zou z.i. het gevolg zijn van het amendement, dat evenwel niets anders bedoelde dan den belangheb bende niet zelf te doen uitmaken wat voor zijn levensonderhoud noodig te achten. Ontraden werd voorts terwille van het beginsel de aanneming der amendementen Kooien en Rutgers om dien naam ouder domsrente te vervangen door oudardoms- uitkeering en om niet te spreken van recht op uitkeering, dioch eenvoudig wan het toekennen ©ener uitkeering. Zeer ontraden werd ook era om 'dezelfde reden de aanneming van het amenbeiraent-Liohiman om idien eisch van behoeftigheid; te plaat sen vóór den leeftijd, teneinde bet karak ter van armenzorg beter te doen, uit komen. Over een amendement-Kooien en Rut gers ter verbetering der redactie van art. 1 en van het amendement-v. Idsinga en Kooien om door een: redactiewijziging het recht Van berc-o in zakntetuitkeering buiten kijf te steilten, werdl die beslissing aan ■die Kamer gelaten. Daar hij er op zich zelf geen bezwaar tegen had en het voor hem dus slechts een flnancieele quaestie was, liet Minister Lely de bespreking van het vrijzinnige amen dement om de uitsluiting der bedeelden op te heften aan den Minister van Financien over. Z.Ecx. van G ij n deelde mede, dat aanneming van het amendement aanvan- kelpk i'/j millioen per jaar zou kosten. Iets wat geen bezwaar zou opleveren. Doch dat in de toekomst de kosten zouden stij gen tot 11 millioen per jaar. Iets waarte gen wel bezwaar bestaat, daar de middelen ter verkrijg.ng van dat bedrag niet zijn aangewezen. We staan er, wat den finan- cieelen toestand betreft, treurig voor. Of de middelen zullen blijven stijgen, is zeer twijfelachtig. Bovendien zal een binnenkort te wachten wetsontwerp, dat een betere exploitatierekening der staatsfinanciën moet brengen, leeren dat de tekorten op den gewonen dienst eigenlijk veel grooter zijn dan wordt aangenomen (in 1916 bijv. niet 20 maar 25 u. 30 millioen.) Daarom moet niet meer worden gedaan dan hoog noodig is en daartoe behoort niet de opneming der bedeelden. Zoodat de minister aanne ming van het amendement ontraadde. Evenwel heengaan bij aanneming zou hij niet. De Kamer zou hem dan echter ge willig de middelen voor uitvoering moeten verschaffen. De replieken werden ingezet met een allergevatst spechje van den heer D u y- maer van Twist lA.R.), dat den vrijzinnigen flink striemde. Spr. hield deze voor, dat het in den lande toch wel een vreemden indruk moet maken, dat zij geen woord deden hooren ter aanbeveling van verlaging van de leeftijdsgrens, terwijl zij er toch voorheen steeds zoo voor ijverden en de heer Borgesius bijvoorbeeld 7o jaar in ieder geval te hoog noemde en betoogde dat pensioen op dezen leeftijd voor de meesten gelijk zou staan met geen pensioen Zooals te verwachten viel na de onaan nemelijk verklaring werd het amendement- D u y s ingetrokken. De Rechterzijde maakte zich geducht vroolijk over deze mislukte speculatie op de volksgunst. Gestemd werd er nog niet. Zomertijd. De wet tot tijdelijke afwijking van de wet van 23 Juli 1908 tot invoering van een wettelijken tijd is Donderdagavond in de Staatscourant verschenen. Hofbericht. Naar wij vernemen is het, evenals ten vorigen jare, het plan van H. M. de Ko ningin om den verjaardag van H. K. H. de Prinses op 30 dezer, zonder uiterlijk feest- vertoon te vieren, zoodat ook geen receptie wordt gehouden. De Eed. „Het Centrum" schrijft: Ook die Eerste Kanrer heeft aara 'die tweedie editie van het Eedswetje haar sanctie gehecht. Hiermede is in een. noodtoestand voor zien, at zal men van deze wet niet slechts als van een raoodiwet kunnen spreken. Want al heeft zij geen definitieve rege ling gebracht, na ae parlementaire erva ring, daarmede opgedaan, zuilen toekom stige Kabinetten zich nog wel eens twee maal bedenken, alvorens de eedsquaestiën en dlan in geheet haren omvang, aam de ord/e t e steden. Men raakt hier een der teerste punten ill ons openbaar en staatkundig léYera en een, dat de tegenstellingen tussphen Reen ter- en Linkerzijde het scherpst naar vo ren breHgt, terwijl ook in die partijen-zel- vera de meeningen uiteengaan. De practijk zal nu harte Hessen hebben te geven. De inschrijving voor den Paus. Naar de „N. Haarll Crt." Verneemt, be loopt, volgens die laatste officieel© opgave, het bedJrag, dat aan den Paus namens de katholieken van Nederland is aangeboden, die som van 800.000 line. Weer verlof. De te Amsterdam wonende soldaten van den, landstorm, di>e te Amsterdam in garni zoen zijn. hebben deze week weer verlof gekregen thuis te slapen; op 31 Maart was dit verlof ingetrokken. (HdbL) DE WATERSNOOD. Drooglegging overstroomd gebied. In de gisteren gehouden Statenzitting van Noord Holland werd, op voordracht van Gedeputeerde Staten, besloten lot voorloo pige betaling van de kosten van het droog- ALKMAARSCHE DE MEEST GEVRAAGDE dien zouden, de mijnen het ook niet doem! W,ij zijn ook geen paupersNeenGinds gaat allés zijn. ouden, gang, Diaar komen wij beiden even goed doorheen. Wij kun nen zoo vroolijk en onbezorrgd leven op Rosemary Hills! Het heeft mij niet met rust gelaten, Ik heb tegen, mij zelf gezegd): Zeker heeft hij nu reeds in stilte spijt vara hetgeen, hij gedaan heeftIk ben goed Ik vergeet het! Ik ga hem halenEn dlat is nu de dank!,..,.." Er was eigenlijk nog geen „neen" over zijn tippen gekomen. Matar er kwam zulk een onheilspellende, versteende uitdruk king over zijn trekken. Iets lijdiens en on- verbidldlell'ijks tegelijk. Hij antwoordde lang zaam: „Hoe stel je je dlat eigenlijk voor, Edlith? Ik ben ternauwernood drie maan den weer in mijn beroep, in mijn vader land.... ik weet weer, waarvoor ik op 'de wereld ben en ik zal jelui luie leven waaraan ik mij heb onttrokkenmet de ontzettendste opofferingenmet de 'in spanning als van een krankzinnigedat zal ik opnieuw beginnen! Diat kan. je niet verlangen Edith Merker barstte in heftig weeraen uit. Zij wierp zich op een stoei, met het hoofd voorover op die tafel. Zij schreeuwde. „Dan heb je me niet meer lief!" „Edlith „Dan heb je mij niet meer liefDat blijkt, dat is duidelijk." „Ik zou hetzelfde kunnen zeggen, Ediith „Ik ben maar je toegekomenDaar zit ik! Jij hebt deze weg naar mij niet gevonden..,, at dien tijd! Je hebt mij niet meer tiet!" Zij snikte steeds heftiger. „Waarschijnlijk heb je mij nooit liefgehad! Alleen mijn geld!" „Jij schaap!" riep hj woedend. „Dan zou ik stamde pede meegaanIk wil je juist zondek geld! Dat is toch het bewijs"' Een oogenblik ijas zij verbluft. Toen barstte zij opnieuw in snikken uit. „Neen. Dat is geen bewijs, 't Blewijst alleen, dat a®es ginds je onverschillig is Ie vrouw era je kinld rroepera jeJe hoort hen niet! Je hebt ze niet lief. Je hebt alleen je soldaten; iljiefAls je d|i(a hebt, dan ben je hier, moederziel alleen 'in 'dit ellendige vertrek, gelukkiger dan ginds met mijien...,. Goed.... ik laat je je soldaten! Owas ik toch niet gekomenMother heeft mij gewaarschuwd. Daarom is zij i' meegekomen. Die kent je beter 'dlan ik. Omidat ze je niet liefheeft als ik. 'Mij maakt de liefde blind. En zwakMaar 1 nu is het uitFarewell (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1916 | | pagina 1