is sur.
No. 74
Woensdag- 28 Juni 1916
DER VEEN,
2NPLAAT8,
10o Jaargang*
&jn Engelscfca vrouw
p. I
v huis leegt
e Verkooping
lis met Schuur
lint Rijwielen
Aan ooze abonné's.
nden bekend,
ïen der grond-
aal voor het
zaakt zijn de
le gazetise en
net 1 cent en
rhoogen, welk
I van 20 Juni,
In deze»
LIMMEN.
i te Alkmaar,
l
5TR1CUM.
OLET te de Rijp,
sdag 28 Juni 1916, des
ke eischen
joed Rijwiel.
HILDERING,
teeg, Alfcmaar.
en, Paarlstcllcn,
Juweelen enz.
Uitgave van de Naamlooze
Vennootschap „ONS BLAD"
ALKMAAR.
Bur>; BREEDSTRAAT 12.
Telefoon No. 433.
Dit blad verschijnt Dinsdag
Donderdag en Zaterdag
Een onverdacht getuige.
ten en Handelaren
J. OTTER.
J. RÜNIERSE.
J. RIEU.
J. STINS.
J. SWAGER.
H. H. TöNIS.
C. VISSER.
H. VISSER.
J. VENNEKER.
S. D. Z WAKMAN,
ij ven in de registers van
3au der Makelaars AP-
LIJSEN, Oudegracht 146,
op Woensdag 5 Juli
rmiddags 10 uur, in het
reugd", van den heer J.
Limmen, in het open
dopen
;emeente H e i 1 o o zeer
yershof", bestaande uit
Jhuur, Arbeiderswoning,
dand, benevens een Huis
verlof, ter grootte van
L, 10 Centiaren, alsmede
Bosch, te Limmen, groot
it Land tot Kerstmis 1916
Erf, Schuur en Arbeiders-
Mei 1917.
an wijlen Mej. H. H. W.
worden verstrekt tenkan-
tarissen M. GOUVERNB
)ER VEEN, te Alkmaar,
g situatieteekeningen te
>m 11 uur, in het koffie-
heer B. VAN BENTHEM
i, publiek verkoopen:
jaren nieuwgebouwd
aldaar bekend in sectie A
en 720, samen groot
ren.
van en in gebruik bij
f Jaoobszoon.
g en betaling 9 Aug. 1916.
ihtingen zijn te bekomen
an genoemden Notaris
len bij de aanschaffing van
iaar bovendien zeer streng
e
ezegd en bewezen, dat men
izichten
sd, onverslijtbaar, elegant en
iat.
trische reparate-Inrichtlng.
rsche Naaimachinehandel e"
tijwlelmagaztjn,
aadmarkt 66. Telef 23^
I
3TE SORTEERING
ïttingen, Horloge®»
2n spoedig en net.
ABONNEMENTSPRIJS'
Per kwartaal franco huis75 ct.
Met geïll. Zondagsblad .110 ct.
bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers
van de courant3 ct.
van het Zondagsblad. 5 ct.
ADVERTENTIËN:
Van 15 regels50 ct.
Elke regel meer10 ct.
Reclames per regel 25 ct.
Kleine adv.30 woorden bij vooruitbet. 30 ct.
Verwijzende naar het uitvoerig be
richt aan het hoofd van het Eerste Blad
van Zaterdag 1.1., doelen wij onzen
abonné's nogmaals mede, dat met in
gang van 1 Juli a s. de abonnements
prijs van „Ons Blsd" bedraagt f 0.80
per 3 maanden, van „Ons Blad" met
Zsadagabtad f 1.25
De Directie.
f
Het minder bekende, maar o zoo fel
aiiti-ctericate blad „De Controleur" heeft
zich de vraag gesteld: „Is Rechts zoo ge
vaarlijk?"
Heel buiten, de bedoeling van de „Con-
troleur'-iiedactie wordt het antwoord een
lofrede op de Rechtschen:
„Men mag vele slechte dingen van Rechts
zeggen," aldus het radicale blad, „dtach
sjachel-politici zijn die mannen van Rechts
in mindere mate" (dan de in sjachel-poli-
tiek opgaande Concentratie). „En al's ze
sjachelen, sjachelen ze bij voorkeur in din-
g'en, die niet van de aarde zijin en oins
dus koud laten als politicus."
„Maar," zoo heet bet verder, „de politici
van Rechts sjadhieïèn niet met die zuiver
politieke zaken. Heusch, R'eohts zóu menig
stemmetje meer hebben gekregen, als het
in 1913 tijdig de Tariefivet over boord
had gegooid. En wanneer Rechts thans met
Links voor Staatspensioen had geijverd,
,was de was der S. D. A. P. in Rotterdam
b.v. vast en zeker niet zoo hevig ge
weest. Wij hebben den indruk, dat de
politici van Rechts meer degelijk zijn dan
die van Links. Zij zijn minder bang voorg
Zijne Majesteit den kiezer en hebben meer
rnggiegraat
Dat is geen aledaagsch compliment uit
den mond van een zoo' heftig aniti-clericaail
als de „Controleur" zich gestadig betoont.
Opmerkelijk genoeg heeft dezer dagen
ook hiet socialistische „Volk" erkend, dat
als de rechtschen zich, maar voor het
Staatspensioen en Algemeen Kiesrecht ver
klaard hebben, zooals de liberalen, zij' even
goed als ideze de socialistische stemmen/
zouden verkregen hebben.
Maar Rechts sjachelt nu eenmaal niet,
zooals de Concentratie. Het hoiudt vast aan
de beginselen en smokkelt niet daarmee
om kiezers te winnen.
En is nu Rechts werkelijk zoo gevaarlijk
om zulk een heftig haat-bondigenootschap
daartegen te rechtvaardigen zijn wij op
onze beurt geneigd te vragen.
Wat vreest men toch van de gehate
'„clericalen" Dit zijn toch 6f katholieken
of geloovige protestanten, rustige, stille,
werkzame burgers, die naar de kerk gaan
en overigens hun maatschappelijke plichten
vervullen, zonder iemand te hinderen,
zonder «enig gevaar voor de algemeene
orde, voor de veiligheid1 en' rust voor de
overige burgers.
Eu toch de liberale he eren hebben
hemel en' aarde bewogen, zij hebben zich
alle vernederingen tegenover die socialisten
getroost, zij hebbjen Ib.v. te Rotterdam;
schatten geld uitgegeven, enkel en alleen
om toch die verfoeilijke keifechen maar
te ergeren.
„Vanwaar toch die anti-cleriicale dweep
zucht, die fanatieke afkeer van al wat
confessioneel, beslist christelijk is.?" yraagt
de „Gelderlander".
FEUILLETON.
BINNENLAND.
door Rodo® Stratz.
I 90.
De jonge vrouw «aast hem zei:
„Vertel toch eens, ik heb in tijden mets
van mijne familie gehoord.,..?"
„Jaomdat je geen voet zet in het huis
mijner vrouw, je zuster ginds in Liver
pool,
i Edith Merker tegde de handen neer en
antwoordde kalm„Bieste William dat
moeten wie ons terwilïe van jelui getroos
ten! Wij zijn gedaald. Wij wierken hard
voor ons onderhoud. -Dat is in jelui oogen
ten misdaad. Mienschen als wij kunnen
niet met jelui omgaan, al voelden wij er
ons toe aangetrokken, wat het geval niet
„Maar wij vinden het zoo treurig, dat
„Integendeel, jelui bent blij, dat we je
niet oörnpromitfeerenAnders zou mijn zus
ter ons veel vaker eens opzoekenVoor
acht weken was zij hier het'laatst
«Ja, zij heeft thuis bitter geschreid bij
de herinnering aan jellui."
„'Het zou verstandig van haar zijn, als
Zli dat naliet!" zei Edith Merker. „Hoe
gaat het jieilui anders?"
„Naar weusch!"
«En mother?"
„Ook goed. Zij maakt juist een uitstapje
haar Schotland."
en i'liaar miarl k®hien dlkaair aan.
I was spookachtig, Men veranderde niet.
NEDERLAND EN DE OORLOG.
Vergoeding wegens kostwinnerschap.
Blijkens het eindverslag over het ontwerp
van wet tot tijdelijke verhooging van het
maximum der vergoeding wegens kostwin
nerschap van dienstplichtigen.
In verband met de duurte van de ver
schillende levensmiddelen en levensbehoef
ten achten eenige leden de vergoeding voor
inkwartiering te eenenmale onvoldoende.
Dit drukt te meer, omdat sommige ge
meenten of gedeelten van gemeenten nu
reeds sedert een paar jaar met inkwartiering
zijn belast, terwijl andere gemeenten daar
van geheel vrij zijn en blijven.
Men drong dan ook op een andere rege
ling aan en was van oordeel, dat hetgeen
aanbeveling verdiende zich zou bepalen tot
het geven van verhooging daar, waar, zoo
als de Minister van Oorlog in de andere
Kamer heeft verklaard door burgemees
ters werd geklaagd.
Ontevreden tuinbouwers.
De tuinbouwers zijn zeer ontevreden over
het uitblijven van een uitvoerregeling van j
nieuwe aardappelen en groenten, waar-door
volgens hun beweren de prijs van sommige
artikelen tot beneden het normale is ge
daald:
Het centraal bestuur van denTuinbouw-
raad heeft over 'dit onderwerp verschillende
brieven „met -spoed" gezonden aan den
Minister.
De redactie van „De Tuinbouw", waarin
deze brieven zijn opgenomen, voegt daar
aan toe:
„In het vorige nummer wijdden wij en
kele woorden aan de uitgevaardigde uit
voerverboden en wij meenden \oen,v dat
een regeling van 'den uitvoer van vroege
aardappelen en enkele export groenten niet
lang op zich zou laten wachten.
Wij hebben ons echter daarin helaas
bedrogen en mogen niet nalaten op deze
plaats onze diepe teleurstelling uit te spre
ken over het feit, dat noch de Regeering,
noch hare adviseurs in deze inzien, welke
groote belangen hier op het spel staan.
Dat de Regeering er op bedacht moet
zijn, er zorg voor te dragen, clat er vol
doende hoeveelheden vroege aardappelen
en groenten binnenslands blijven, spreekt
vanzelf, doch waar reeds sedert enkele
dagen duidelijk gebleken is, dat de aanvoer
de normale vraag overtrof en dat vele pro
ducten verre beueden den kostprijs van de
hand moesten worden gedaan, verwondert
het ons ten zeerste, dat een regeling van
den uitvoer nog 'steeds op zich wachten
laat en verwondert ons de bekendmaking
van den Minister van Landbouw, Nijver
heid en Handel in de „Staatscourant" van
2r Juni nog meer.
De voorziening der binnenlatidsche be
hoefte kan moeilijk anders dan op grond
van uitvoerverboden geregeld worden, doch
's lands belang is er zeker niet mede gebaat,
wanneer ten aanzien van artikelen, waarvan
een belangrijk overschot boven de binnen-
landsche behoefte aanwezig is, de uitvoer
verboden wordt zonder ten spoedigste ook
eene regeling van den uitvoer te treffen."
Chilisalpeter.
De Kunstmest-iCommissiie anaakt bekend,1
dat, met herroeping der voriige mededlee-
ling werd besloten, alsnog tot verdeeling
der lading Chilisalpeter iper stoomschip
„Riouw" over te gaan. („St.-Ct."),
Boter.
Naar wij vernemen, heeft de Minister
Met het weinige geld, dat die kinderen be
taalden, ging zij nog rusteloos de wereld
rond op de oude jacht naar vermaak. Alleen
niet meer naar 'Plarij'S en Nizza, maar naar
kleine goedkoope Enigelschie badplaatsen,
mi«t meer in den kring barer voormalige
kennissen, maar tegen will en dank bij
andere oude, even grijze en onvermoeide
ladies van dien middenstand:
„En Dickie?"
„Dickie?Nu, die heeft een klein huis
op het 'land1, dicht bij' ManchesterDaar
woont hij nu met zijn gezin."
„En wat doet hij?"
„Hij heeft een goed! gdlfveld in die nabij
heid Daar is 'hij het grootste deel van
den dag:..;."
„En Fred..i..?"
„Fred heeft onlangs met het lawntennis
een tweeden prijs behaald. Zijn vrienden
waren trotsch op hem. Ik geloof zelfs,
dat ze hem op de schouders wegdroegen.
Hij woont nu 'hier en dan daar bij zijn
vrienden. Hij is overall welkom, waar goede
sport is
„Dus in één woord1: er wordt verder
geluierd1!" zei- Helmut Merker koell
De koopman trok de wenkbrauwen op.
„Dat klinkt, alsof u trotsch zijt op uw
tegenwoordige positie, mr. Merker!"
„Nu, wij zijn tenminste niemand tot last!
Dat is toch ietsniet waar, Edith
„Ja!"
„Vindt je werkelijk, Edith, dat je man
gelijk heeft?"
„O.... dat zou ik meenen. Ja! Wat hij
will, dat wil ik ook!"
Hdlmut Merker lachte.
„Het lot heeft ons flink aan mekaar
van Landbouw bepaald, .dat gedurende de
week vlan 25 Juni to£ 2 Juli 1916 voor
60 o/o der boterproductie certificaten van
uitvoer zullen worden verleend en 40 °/o
voor Het binnenlandsch verbruik zal moe
ten wordejn beschikbaar gesteld', alsmede
dlat de bewijzen van toelating tot uifc-
voer van boter afgegeven door de Rijks
commissie van Toezicht op de Bioterver-
eenigilng-, op grond van diie certificaten zui
len gelden van Dinsdag 11 Juli a.s., 'des
voormidd'ags te 12 uur.
Wol.
De uitvoer van wol, in eiken vorm1,
is verboden.
Uitvoer van Aardappelen.
Aan den Minister van Landbouw, Nij ver
foeid en Handel 'is door die besturen der
R. K- Tuinbauwvereenigirigen van. Boven-
karspel, Grcotebrock, Lutjebroefc, Westwoud
Hem en Venhuizen, Zwaagdïjk, Werfers-
hoof, Medemblik en omstreken, in ver
gadering bijeen te Lutjebroek en vertegen
woordigende circa 4000 tuinders, een re
quest gezonden, waarin zij te kennen, geven,
dat het verbod van uitvoer van aard
appelen voor- deze streek nagenoeg den
algéhieelen ondergang beteefcemt, en zij ver
zoeken den Minister consent van uitvoer
te verleen en, bepaaldel ijk voor die so or
ten. welke nooit voor binnenlandsche con
sumptie bestemd geweest zijn, als zijnde
ongeschikt daarvoor, met name de soorten
Duke, Koks en Julia.
Door dit consent te verteenen -zou het
mogelijk zijn de andere soorten, bestemd
voor binnenlandsch verbruik, tot lageren
of normalen prijs te leveren.
Honderdduizend kilo rijst.
Eenige weken voor Paschen werd te
Rotterdam' met rijst geladen het schip „De
Snelheid". De lading ontsnapte niet aan
de- aandacht der Rottendamsche commiezen,
dliie 't schip vólgden op zijn reis naar Am
sterdam, waar het kwam onder toezicht
der Amsterdamsche commiezen. Daar werd'
nog bijgeladen'. Wat „Die Snelheid" zelf
njiet meer bergen kon, werd geborgen in
een, „Westlandertje". Toen vertrok ,,De
Snelheid" naar Weesp, Inmiddels was te
Wleesp een beurtschip, ook met rijst ge
laden door de sluis gepasseerd'. Die rijst
werd gedeeltelijk overgeladen in. „Die vrouw
Wilhiélmina", waarin ook de lading van het
„Wjestlandertje" werd overgebracht. „De
vrouw Willhielmina" werd nu. geboomd Tiaar
Wcesperkarsipel. Bietde schiepen, bleven onder
nauwlettend toezicht, dat door die Amstei-
damsdhie commiezen, werd overgedragen aqn
die uit Wieesp en de militairen..
Zaterdagmiddag is eindelijk op bevél van
den Minister van Landbouw door den bur
gemeester van Weesperkarspei beslag op
deze lading gelegd', welkè bij onderzoek
bleek te bestaan uit 100.000 K.G. rijst,
5000 K.'G, vet en kleine hoeveelheden an
dere koopwaren.
De „Tubantia".
Door de Vaderlandsche Club is een, schrij
ven, tot den Minist-er van Biuiitenlaudsche
Zaken, .gericht, waarin uitvoerig de „Tu-
ba'ntia"-kwestie wordt besproken en be
toogd, dat de waardigheid van. ons land,
n,iet toelaat met de jongste Duiifsche ver
klaring genoegen te nemen.
Is er sterker geval' denkbaar dan' dat van
de „Sussex", waar de Duitsche refgeering
eerst tefeenpver de Amerikaansehe het in
't spel' zijn van een Duitsche torpedo met
stelligheid ontkende, doch zullks heeft moe
ten erkennen, zoodra de Vereienigde Staten
haar de zakelijke, onverbiddelijk vaststaan-
getimmerd1mijn vrouw en mijOns krijgt
u niet uii,t elkaar, mr, Mac Cornick!"
„Niets doet mij meer genoegen dan dat,"
zei' de Sichot. En todhl.,.. zoo is nu een
maal ons inzichtzelf niet zijn geld ar
beiden ie goed. Maar voor andieren voor
geld werken, vindt u dat zelf niet pijn
lijk, mr. Merker?"
„Ik sta niet achter de toonbank," zei
de jonge mian. „Ik werk op een gestoten
kantoor tegen een, Ik geef het toe, niet
precies, vorstelijk salaris. In deze zelfde
positie zou ik Bijvoorbeeld in Duitschland
kalm reserve-officier kunnen zijn. Dat is
nu weer mijn criterium, mir. Mac Cornick.
Ik ben. Dluitsichier."
„Maar u woont in Emgelandi en dat
dient u in aanmerking te nemen,"
„Heb ik ooit tegen de Engél'sche wet-
ten gezondigd? Ik 'ben mij, van geen mis
slag bewust"
„Gij hebt bloedverwanten," zei de Schot
ernstig en waardig. „Of liever gezegd mrs.
Merker heeft bloedverwanten, voor wie het
niet onverschillig kan zijn, dat een lid
van hun familie zich in zullk een nederige
positie bevindt. Het is pijnlijk voor ons.
Het kleineert ons in d'e publieke opinie. Er
wordt over ons gesproken. Dat hebben
wij een half jaar aangezien, omdat wij ge
noeg imiet onszelf te doen hadden. Maar
nit moet hierin een verandiering komen
mr. Merker."
„In hoeverre?"
„U moet den betaalden werkkring hier
opgeven ïen als gentleman* lieven."
„Waarvan ddn?"
„Laat dat aan ons over. Wij zullen raad
schaffen. Wij .zijn Het aan uw vrouw vcr-
de en slechts voor ééne uitlegging vatbare
gegevens, voorhield?
Een. en ander wettigt de meening, dat
ook Nederl&nd, wa-ar het zulk eene ge
wichtige zaak geldt, niet mag berusten,
doch duidelijk en -onbeschroomdl moet doen
uitkomen, welke de aan Nederlandsche zijde
hieerschende overtuiging is, en dat deze
niet kan worden prijsgegeven dan op grond
van afdoende bewijzen.
Levensmiddelen-voorziening.
Een gewezen Rijksambtenaar schrijft aan
de „Rest": I i '1
Misschien stelt UEd. -er wel belang in
het volgende te weten:
Toen ik te Wormerveer met het ambt
van visiteur der invoerrechten was belast,
behoorde tot m,ijn ressort ook de Koog er-
polder, een losplaats, die het N.-Holl Ka
naal verbond met de Z,aan.
Jaarlijks kwamen daar honderden sche
pen 'met graan, voornamelijk bestemd' voor
de meelfabrieken te Wormerveer en elders,
de grootste fabrieken van ons land.
Maar ook kwamen er enkele schepen
met C'hina-klei', die gelost en naar de Zaan
vervoerd, aldaar werd opgeslagen en spoor-
v.loos verdween.
Algemeen werd' gemompeld, dat die klei
in 'het meel werd' gemengd, de bloem was
en is geregeld' lager op de markten ge
noteerd' dan de tarwe.
Die klei is in uiterlijk niet te onder
scheiden van meel.
Waarom ik dit nu schrijf?
Ik las heden in het Zondagsblad van
het „Handelsblad", dat in die afgelóopen
week te Rotterdlam (de Koogerpolder is
geen losplaats meer) waren aangekomen
negen schepen met granen en een met
k ;1i.
Hlè, dacht ik, dat is toevallig!
Waarheen, vindt die k-Iei haar weg?
Die Minister kan zulks te weten komen
uit de invoerlijsten en de cognossementen
als er -oog op gehouden wordt, is du9 de
bestemming wel' te ondervangen,
Wprdt zulks niet gedaan, dan wordt de
klei' op vrijbiljet gelost in lichters of wa
gons en verdwijnt; waarheen?
De klein begonnen (met windmolens)
fabrikanten aan de Zaan, die meestal elders
op prachtige villa's wonen, zijn millto-
nairs geworden en hebben nu reusachtige
fabrieken. Aan hen voornamelijk wordt hei
malen toevertrouwd.
Vr-agien:
Wja Jiloudt daar toezicht op
Mjen, mompelt ook, dat aan de Zaan
miflioienen kilogrammen meel verborgen lig
gen.
Of dat waar is?
Uitvoerverbod van vlsch.
„St.-Cf." 147 bievat het Kon, besluit van
dien 22sten Juni 1916, houdende verbod
van. uitvoer van alle visch, met uitzonde
ring van zalm, aal of paling, gecontro
leerde ansjovis, spiering grooter dan 9 cM.,
alle week- en schaaldieren en alle zoet-
watervisch.
Ingaandje den dag van afkondiging.
Uitvoerverbod van tamme konijneu.
„St.-Ct." 147 bevat het Kout besluit van
den 22sten Juni 1916, houdende verbod
van uitvoer van tamme konijnen, met in
gang van Heden.
Eieren.
De Minister van Landbouw, Nijverheid
en Handel' heeft goedgevonden, te bepalen:
lo. dat voor iedere hoeveelheid1 van 100
volwersche eieren, waarvoor consent tot uit
voer wordt afgegeven, voor zoover vofver-
d'an je geld aannemen, dan moet hij dat
doen ook! Hij was vroeger niet trotsch
genoeg. Maar nu is hij het. Ik zie het
graag van hem. Ik ben er zelf trotsdh'
op
„Het is misschien in DluitscMand moge
lijk trotsch te zijn op een salaris van
drie pond per week," zei die jichot dlroog',
schiuldigd."
„Dat will zeggen: ik zal evenals1 Dickie
en Fred mijn tijd gaan verboemelen?"
zei de jonge Duitscher. „Zoo bedoelt u het
toch? Een kleine rente, een huisje op het'
land; voor mijn heven ingepakt. Hartelijk
dank. Dat is niiet wat mij past."
„Mogelijk, dat u /bij mij onder een of
anderen vorm wat weric zoudt kunnen ver
richten."
„Ge weet zoo goed als ilk, dat ik van
I katoen niets afweet. Bij u nutteloos zit
ten, en .mij daarbij nog uit de hoogte
laten behandelen, als de arme Duitsche neef,
die Riet genadebrood eet ja heeren.
Hij denkt altijd, dlat gij Engelsehen liet
gevoel van eigenwaarde in erfp.acht hebt.
Neem. tnij niet kwalijk, d'at hebben wij ook,
sir
„U slaat een strijdlusitigen toon aan,
■mr. Merker, implaats mij dankbaar te zijn."
„Ge wilt ons toch geen weldaad bewij
zen," zei Helmut Merker, „maar uw kos
telijk ik beschermen tegen het onaange
name van arme 'bHoedVerwanten te hebben.
Het spijt mij. IK zou het ooik aangenaam
vinden, ais ik het groote Hot trok. Tot
zoolang verdien ik zelf mijn brood."
Mack Cornick wendde zich tot de jonge
vrouw.
.„Edith, Ik 'gflloof zeer, al heb ik geen
sebe kip- en eendeieren betreft, rjoor de
dagen' 25 Juni tot en met 1 Juli ,1916,
een hoeveelheid van 100 vollverache eieren
van die betrokken soort beschikbaar moet
wordlen gesteld.
Blovenbedoelde verplichting geldt niet ten
aanzien van eieren afkomstig van eeuden-
houdiers uit de ondergeloopeii streken in
Noord-Holland en van hen, die onder toe
zicht staan van het Centraal Comité van
eendenhouders
2o. dat andere eiersoorten niet beschik
baar behoeven te worden gesteld voor
binnienlandsch verbruik, doch met consent
mogen worden uitgevoerd;
e30 pCt. van de eieren, welke voor
de dagen 25 Juni tot en met 1 Juli 1916
voor ihinnienlandsch verbruik moeten wor
den beschikbaar gesteld, moet worden1 ge
leverd tegen een vastgestelden prijs van
f 5 per 100 stuks, overeenkomstig de aan
wijzingen van de Rijkscommissie van Tfoe-
zicht op de Eiervereeniging, om 'te wor
den geconserveerd
b.~"30 pCt. van de eieren, welke voor
de dagen 25 Juni tot en met 1 Juli 1916
voor binnenlandsch verbruik moeten worden
beschikbaar gesteld, moet worden geleverd'
tegen een vastgestelden prijs van 51/2 cent
pier stuk, voor levering aan gemeentebestu
ren. welke eieren zullen worden gedistri
bueerd overeenkomstig de bepalingen door
Het Rijks Centraal1' Administratie-kantoor
voor de distributie van levensmiddelen te
'si-Gravenhage vastgesteld.
Rogge-Oogst 1916.
(Officieel Communiqué.) De Minister van
Landbouw,, Nijverheid en Handel maakt
'bekend, dat de komende rogge-oogst even
als het vorige jaar een voorwei-p van Re-
gieieringszorg zal uitmaken.
Die praktijk van; de regeling 1915/16 heeft
die weuisebelijkheid aangetoondl, oim in tegen
stelling met dlie regeling- den Burgemeesters
thanls te verzoeken, in hunne gemeente
de opbrengst van den geheelen oogst voor
Rijksrekening aan te koopen. Bij de regeling
van ffien vorigen oogst toch, die berustte
op :h.et principe van gemeentelijke voor
ziening in de behoefte van roggebrood
voor die menscbelijke consumptie, kwam bet
vaak voor, d'at in gemeenten, waar geen
of weinig roggebrood' werd genuttigd, en
veeï verbouwd', de landbouwers een te gro ot
gedeelte hunner rogge konden 'behouden,
waardoor te veel' rogge aan de consump
tie werd' .onttrokken.
Eeni tweede bezwaar van, de gedeeltelijke
afgifte voor .d'e consumptie was het veel
voorkomende verschijnsel, dat de landbou
wers zelf de beste rogge behiel'dieni en de
mindere kwaliteit afstonden voor de con
sumptie.
De landbouwers zullen thans hun gehee
len ten velde staanden rogge-oogst aan dé
Burgemeesters tnoetew verkoopen, tegen een
prijs, die is vastgesteld op' f9.10 p,er H.L.
bij eeni nafura-gewicht van 70 K.G. per
H.L. ©ril bij gezonde kwaliteit der rogge.
Zij zullen' zich bij het sluiten der bo
venbedoelde contracten aanstonds omtrent
de door heni verlangde hoeveeffliedlen mais
en- of rogge hebben uit te spreken.
De Regeering schenkt haar aandacht aan
de vraag, op welke wijze het best in
de behoefte aan veevoeder bij de landbou
wers, die hunne rogge aan het Rijk zul
len, verkocht hebben, zal' kunnen worden
voorzien.
Er zal evenals bij' de vorige regeling
verband1 worden gelegd' tussehen dien prijs
waarvoor de rogge .wordt afgestaan, en den
prijs waarvoor eventueel het veevoeder
wordt verstrekt.
reden het te getooveit, dat g'e eenige ver
ontwaardiging voeilt over de wijze, waarop
mr. Merker met je toekomst speelt Neen
Vnidt je dan niet, dat wat hij zegt,
hoogst onbillijk is onverstandig niet^
Engeisch Ik weet werkelijk -geen ster-
ker uitdrukking meer
„Als hij zegt, dat hij liever wil werken
„Dlaarover wil ik met een buitenlander niet
spreken. Maar jij bent een Engelsehie. Be
denk je goed, voordat je de hand van je
landslieden en bloedverwanten terugstoot."
„Heb je ooit gevonden, dat ik zelfs
ais meisje buitengewoon toegevend was?"
vroeg de jonge vrouw vriendelijk.
„Neen, d'at was je het allerminst."
„Geef je daarom1 geen moeite. Het is
vergeefs. Ik ga met mijn man dooi' dik
en dun!"
„Goeden nacht," zei Mac Cornick, ver
liet het huis en keerde naar Liverpool
terug.
Die regen stortte uit den sterrenioozen
nacht neer. En evenzoo de voegende dagen
e'n wekenhij huilde alles de uitge
strekte stad, de uitgestrekte rivier, het uit
gestrekte uitspansel in een eentonig grijs.
De zeewind woei en bracht van het Noor
den, van bet eiland Man, een kort stui
vend', wild vlokkengewemel. Loodzware
nevel lag weer over de wereld. Britsehe
winter, die aan de rivier schudde, tochtte
door dunne baksteenen muren, waarachter
die flikkerende haard een zegenende warmte
uitstraalde, D'aar schoof men nu nog dich
ter bij dian anders, de theeketel zoemde
zijn liedl, de blauwachtige wolken van. 'het
korte pijpje kronkelden tegen de lage' zof>
f niets verbrak de stilte van dezen
av~R»\ f5 «JkvormiglïïM v;« de Lgefl,
