I III SIT KT GOiTi
No. 114
Dinsdag 3 October 1916.
10e Jaargang
gur.BREEDSTRAAT 12.
Telefoon No. 433.
R. K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
H.H. Adverteerders.
maïs.
giro en ten- expo rt.
Uitgave van de Naamlooze
Vennootschap „ONS BLAD"
ALKMAAR.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per kwartaal franco huis.
Met gelll. Zondagsblad
bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers:
van de courant
van het Zondagsblad
90 ct.
125 ct.
3 ct.
5 ct.
DIT blad verschijnt dinsdag,
donderdag en zaterdag.
ADVERTENTIËN:
Van 15 regels50 ct.
Elke regel meer10 ct.
Reclames per regel25 ct.
Kleine adv.: 30 woorden bij vooruitbet. 30 ct.
Ter bevordering der Zondagsrust bij de
Posterijen zullen wijl de bewijsnummers, voor
advertenties voortaan niet meer des Zater-
digs doch des Maandags aian de post ter
j verzending aanbieden.
TE SCHUCHTER.
\Ve lezeni in „Nieuw Leven", een blad
van den Nedl. Protestantenbond. dus
vait vrijzinnige richting, het volgende:'
We zaten onlangs in een restaurant wat
.eden: Toen we daarmee eenigien tijd bezig
waren, kwam er een gezelschap binnen, dat
zich aan een tafeltje niet ver van ons laf
neerzette, .Weldra was die soep1, waarmee
dat gezelschap deni maaltijd begon, ge
bracht, Maar, eer men daarvan, gebruiken
ging. plaatsten allen zich even in een
eerbiedige houding en. toen ze de hoofden
weer oprichtten, zagen we, dat ze een
kmisteekem maakten. „Wat een aanstellerij
kwam het op half-fluisterenden toon van de
lippen van een der onzen: „Wie bidt er
in, als wen met allerlei menschen in een
restaurant zit te eten? En, als men dat
doen wil, wie laat dan zien, tiat men het
doet? Wij behoeven toch niet te weten,
dat die mensChan Rooimsdh zijn?"
De schrijver teekenthierbij aan:
„Tot op dit oogenblik weet ik niet, wie
die mensehen waren. Ik kan dins, ook niet
zeggen; of ze dien middag uit behoefte
dan wel uit sleur en gewoonte of
bij wijze van „aanstelling", zooails mijn
medegast het minder vriendelijk betitelde.
Maar wel weet ilk. dat ik het dadelijk nrat
zijn oordeel oneens was en bij nader inzien
de handelwijze dier mij geheel oin-
bdkende personen eer te prijzen dan te
laken vond; Gesteld die menschen waren
gewoon voor iederen. maaltijd te bidden
en als goede Roomschen bij het begin
en het einde van hun gebed een kruis-
teÉem te maken, wat was er dan tegen,
dat ze dat ook dien middag in dlat restau
rant deden, tnu er voor hen misschien
nog méér dan andere reden bestond', om
God voor Zijn goede gaven te damiken?
2e hinderd'en met dat korte gebed toch
immers niemand en hadden toch evenveel
recht, om hun maaltijd niet, als vele andere
gasten, zonder een bede tot Gad te be
ginman? „Ja, maar we. zijn dJat nu een
maal niet gewoon op publieke plaatsen,"
meen -ik meer dan een mijner lezers „te
'ooreni opmerken. Juist zooj Maar en
dat is eeni vraag, die ieder onzer weleeus
et allen ernst mag overwegen zijn
we tegenwoordig niet wel wat al te angst
vallig. wat al te schuchter oip godsdieu-
slig gebied?
En is dan werkelijk, zoo vraagt het
bladi vender, zooveel meer te prijzen het
van de meeste vrijzinnige menschen
van den tegenwoordigen tijd, die in hun
binnenkamer misschien zeer godsdienstige
personen zijn. maar daarbuiten^ in het pu
bliek. zich over het algemeen gedragen,
dsof ze met den godsdienst niets te maken
hebben? Want, wait we daareven van de
schuchterheid) in alles wat den gosdienst
betreft, zeiden, id'at geldt niet alleen van
bei gebed: Qclh, dat is eigenlijk van toe-
FEU1LLETON.
Een verhaal uit den tijd der Kruistochten.
In Nederlamdsche bewerking
van
Mj. v). d'. G.
32.
■I
„Kind, u w eigen belang raad ,i:k u,
leer terug, naar het slot van Marigny.
ken uw hart, het zou u weder de
Woestijn invoeren, en gij zoudt daar ver
teerd! worden. Bireng het offer uit liefde
|jv. ^1®» en uit gehoorzaamheid jegens
Bij die woorden nam hij mijl in zijn
armen en drukte me aam jijta hart.
antwoordde ham: Wjijlli 'gij bet dan wilt,
'jm vadier. zeg ik mijn Arabië voor altijd
aarwe! en ik béïoof u, Jerusalem te ver
ten en het land mijner balllSnigsdiapi weer
°P te zoekea
Den voltemeten. morgen zeide Ephraim:
geleid) mij, ik wil voor 't laatst
«Sr rï^oBsangstgrat bidden."
1 ondersteunde hem, maar zijn beenen
fr-"6** ^0rni t^en' d'tensE
„Mijn zoon," sprak hij, „'draag, mij in den
not der Olijven."
Ik nam hem in mijn aranen en droeg hem
ar den heilligie|n berg. Aan den, ingang
x Bof begaven ook mijl ée krachten
ei den zieke ter aardie en weende.
Jast"1 een 'flor':e PO0,s' nam. ik mijin dierbaren
weer op en droeg Ephraim; naar den
°®aiigstkapell. Daar spreidde ik mijnen
dyer den grond pit jen legde hem
passing op heit gehééle leven van die meeste
vrijzinnigen. Loopen Rome en de1 Ori'ho-
dóxie nog weieens. mot haar vroomheid
te koop, wij geneeren ons er voor, om
m|eit onzen god'sdienstigen zin voor den
dag te komen. Daarom bidden we niet
mieer in het openbaar, maar. gaat menigeen
ook niet langer naar de kerk, komt hij in
gemengd gezelschap nooit meer voor zijn
godsdienstige meem'ng uit en spreekt hij
ziedfs in den huiiselijken kring, zelfs met
zijn eigen kinderen, nimmer over die dingen
van den godsdienst. „Dat zijn zóó teere
en zóó heilige zaken, dat me'n die on
mogelijk in het openbaar behandelen kan.
En daaromtrent moet ieder voor zichzelf
maar weten, wat hij er van gelooft en
niet als waarheid' aanneemt," denkt menig
een in den tegenwoordigen tijd. Alles goed
en wel. En tot op zekere hoogte heeft
ook deze opvatting van den godsdienst
recht, op aller 'eerbied: Maar toehi ver-
gunne men ons twee vragen. De eerste
is deze: als men werkelijk den godsdienst
innig lief heeft en den zegen daaraan ver
bonden in zijn eigen leven heeft l'eeren
kennen, zal men dan op den duur over
zoo iets kostelijks kunnen zwijgen en dit
niet althans trachten te doen worden het
eigendom' van zijn eigen kinderen? En ten
tweedie. Bedenkt men wiel genoeg dat
als men uit vrees, om het zuiver wit van
de noot bij het pellen te beduimelen
die ongepeld laat. haar kern in de schil
blijft zitten en ten slobbe verdroogt?"
„Dei Hollanders zijn allen polyglotten
(veeltaligen). Het eenige wat ze niet
kennen vertelde 'mij een hunner is
het Nederland'süh: Want waarom, al die
Fransche woorden en die Diui'tsche zins
wendingen."
W.ij behoeven aan deze uitspraak weinig
meer toe te voegen en herbalen slechts
der woorden van den buitenlander: Waarom
al dia Fransche woorden en die Duitsche
wendingen
BINNENLAND.
Dat mem uit bovenstaande ieere zich niet
ba schamen voor zijn geloof, maar er
flink en royaal voor uit te komen; te bid
den in hotel en restaurant. De eerlijke
tegenstander, zooals de schrijver van het
artikel, zal dit in ons prijzen:
„HET EENIGE WAT ZE NIET
KENNEN, IS KET NEDER-
LANDSCH".
Een weekblad, dat vooral onder het valk
Zijn lezers telt, deelt miede, hoe in Neder
land vertoevende vreemdelingen van meer
dan gewone geestelijke ontwikkeling over
ons land denken. Ze heeft daarover een
artikeltje geschreven, getiteld: „Over onzen
volksaard" en leidt dat als volgt in:
„'Ben journalist, Henri Habcrt, heeft
het gelukkig idee gehad in enquete
vorm een in Frankrijk veelgeliefden
vorm van publiek oordeel en. appreci
atie 'de meeningen en uitspraken van
hier vertoevende intellect,ueele vreemde
lingen te noteeren en te p.ujbliceeren. En
bet resultaat is verrassend. Het oordeel
van den „vreemdeling" juist omdat
hij „outsider" is heeft voor de ke.t-
his van onzen volksaard' zijn deugden
en gebreken bijzondere waarde."
Blij het lezen dezer regelen hebben we
verbaasd' gestaan over de vreemde-woouden-
schat, waarover de schrijver beschikt.
Maar in gemoade: Is. dat nu Neder-
landsch? Is dat geestelijk voedsel voor
landgenooten, wien volgens hun' volks
lied Neerlandsch bloed door de adleren
vloeit „van vreemde smetten vrij"?
't Eigenaardige van 't geval is, dat de
schrijver in hetzelfde artikel aanhaalt wat
Charles, Canter, hoofdredacteur van „I'Echo
Biel ge", over de Hollanders weet te ver
téllen:
NEDERLAND EN DE OORLOG.
UITVOER VAN PAARDEN EN KOEIEN.
Naar dé ,„Msb." verneemt, zal eerst
daags de uitvoer van 2400' anderhalfjarige
ruinen naar Diuitschland worden toegestaan.
Ook voor varefcoeieni zal de grens, geopend
worden.
Dia aankoop der paanden zal geschieden
door een aan te wijlzen landibaUjWvereeni-
ging„ terwijl voor den uitvoer slechts cén
exporteur aangewezen wordt.
De Minister van Landbouw, Nijverheid
en 'Handel maakt bekend, dat van Maan
dag 2 October tot en met Zaterdag 7
October dla.v, de prijs van maiS,.' uitslui
tend' bestemd om aan gemeentebesturen te
worden verstrekt voor ruiling tegen rogge
van den ooig'st 19.16,, bedraagt: voior La
Plata,, zoowel als voor Ameriikaansehe mixed
mais f 235 per last van 2000'. K.G'. of
f 8.221/2 per 70 K.O., uitsluitend te Rot
terdam te ontvangen.
DIE'VAART O'Pi ENGELAND.
Met ide mailbooten der maatschappij Zee
land zijn gedurende de maandl September
vervoerd 1510 reizigers, tegeni 5024 ge
durende dezelfde maand van 1915.
(„VI, Ct")
HOUT IN AANTOCHT.
Men seint uit Dlelfzijl:
De Duitsche regeering beeft het verbod'
van de houtvaart op Delfzijl opgeheven.
Men verwacht binnenkort weer Duitscile
hoiutscliepen uit de Oostzee.
Zooals bekend is, heeft Diuitsdhlandi be
paald', dat alle in Holland gekochte groen
ten moeten gezonden worden aan slechts
enkele firma's, die daarvoor zijn aange
wezen: Gaat dat plannetje door, dan zullen
we spoedig op elke veiling slechts één
ko'oper voor Dmitschland zien versdhij'nen.
Da exporteurs hebben dan afgedaan en
de tuinders 'krijgen weinig voor hun pro
ducten;
Dé Loos duinsdie Vereenigi'ng van Groen
ten-exporteurs heeft daarom met algeincene
stemmen besloten, Sn samenwerking met
alle znstervereeniging'en in biet land, een
protest-schrijven te richten aan die Einkauf-
Centrale te Bierlijn, met de me.dedeelicrg,
dat niet aan. Dmitschland zal geleverd wor
den. dan op de oude, bestaande voorwaar
den en aan de eigen afniemiers.
Die afnemers hebben zelf aangespoord tot
dezen maatregel.
De tuinders zullen er in dezen tijd, nu
hoofdzakelijk z.g. stapelgroenten verkocht
worden, er zoo noodig niet tegen opzien,
de veilingen, een week te staken, dan zou
Duitschland ,wel inbinden.
dlaariop nader.
„Mijn zoon," fluisterde hij', „ik voel,
dat de dood nabij! is. IJl naar Jerusalem
en smteek den patriarch, dat hij! mij den
H. Olie en de H. Communie brenge. Zeg
ook Said en de bekeerde Arabieren, d'at
mijn einde spoedig daar zall zijij,"
Ik voldeed aan zijnen; wensch en weldra
ïieidlde ik met brandende fakkel dén pa
triarch'. die niet tallmdq, den zieke het
Hl Sacrament te brengen. Ate wij', aankwa
men. zat Ep'hraim omgeven .door zijin ge
loofsbroeders tegen het altaar geleund, als
een tweede stervende Jacob te midden van
zijb familie.
Nadat hiji de Hl Communie ontvangen
had1, berl'eefden zijn krachten. Hij gaf ons
zijin laatste vermaningen en, daar lag zoo-
Veel wijsheid lira zijn woorden, dat het
scheen, of Jezus, die in zijn hart was neder
gedaald'. zelve tot ons sprak. Dlan gaf hij
ons den .afscheidskus en zijin bevende han
den op ons hoofd leggend, zegende hij
ons.
„Vader," zei Ephraim tot den patriarch,
„ik dank u yqor de genade, waarmede
gij .mijn ziel verrijkt hebt; laat mij' U mijn
laatste bede voordragen:
,1,1c heb geleefd als wachter van den hof
Van Olijven, beveel dus, dat ik na mijnen
dood zal rusten aan den drempel van de
doods angstkapjel
Uk wil .gaarne in d'e aaide slapen, die
Jezus door zijn bloedig zweet heeft ge
heiligd en zal me gelukkig: rekenen, in
den jongsten .dag weder op te staan, op de
piiaats, d'ie 'God mij in mijn leven had
aangewezen."
„Kluizenaar van Gefihisem'aini," ant
woordde de bisschop, „uw laatste wil zat
ongetwijfeld vervuld worden. Jerusalem is
u veel meer verschuldigd', dan de gunst,
waarom gij- vraagt; want u dankt Sión
hei voornaamste deel zijner bevrijding. Tien
jaren geleden bezocht u Peter de Heremiet
en gij' baadt samen in het beiHlig'dom.
Toen gij den walsprdkaniden pelgrim al
onzen bood had geklaagd,, bezwoert gij
hem;, naar Rome terug te keeren, omi daar
den Paus Mét gehoorde te herhalen; gif
bezwoert hem), zijn krachten met die van
den Stedehouder van Jezus Christus te
vereemgen, óm dew Christus ter hulp te
snellen en het Heilige Land te bevrijden.
Aangemoedigd door uw wjoio.rd|. gesteund
door uw gebeden, volbracht Peter zijne
zending: zes jaren later troik hijl met God
heid en zijin soldaten zegepraliend Jerusalem
binnen. -
„,Im deizen, zoowel alls in all het overige,
eerwaarde vader,, wlas ik jfeohts de on
waardige dienaar. God is het,, die Sion
bevrijd 'heeft; Hem' alleen eer en roem."
,Wij knielden nevens Ephraim. neder en
zeiden hem': „O neem, gijl wiaart niet een
nutteloos imenseh; gij hebt het; geloof in
onze harten geplant en o.ns den weg naar
den 'hemiel' getoond."
.„Mijne kinderen," .antwoordde hij, „zoo
ik uwe zielen ten goede geleid heb, beveelt
dan de .mijne bij m'ij'n goddelijlken Verlosser
aan."
Viaalk wordt de ziel bij1 de nadering des
doiods 'met droefheid' en angst vervuld: bij
Ephraim was dit ahdters; zijn einde wtas
zacht en rustig,, afe de avondl vato eenen
sdbqonen dag.
Hij bleef in gebed en overweging, ver
zonken; "zijin ililppien vertrokken.'ziicb tot eenen
'lach. en i.H zijn giéiaatstrelklken liag 'een
hemiefedhe rust. Hem ziende moest men
meenten, djait hij reeds h'et morgenrood van
KAMERVERKIEZING TE DORDRECHT.
'In Eet belang .der vrijzinnige partij' stelt
Mr. Schim van der Loeff- zich niet langer
beschikbaar voor de Kamercandidatuur. De
besturen der vrijzinnige kiesvereeniging
hebben thans besloten geen cawdidaat te
stellen, die lid is, van een diBtributiecom-
mtssie. Gezien de verklaringen van de reeht-
schio partijen en die S. D: A, P., mag ver
wacht worden, dat de verkiezing bij enkele
candidaatstellmg zal .afloopen. Een spoed
vergadering is. in de liberale kiiesvereeniging
belegd, ter verkrijging van een nieuwen
candidaat.
De Liberale Kiesvereeniging te Dordrecht
heeft gisteravond' den heer P: J. de
Kamter. die tot 1913 lid' der Tweede Kamer
is geweest, in de vacature-Schim, van der
Loeff candidaat gesteld.
DIE MINISTER' VAN LANDBOUW IN
H-HOL LAN Dl
D'c Minister van Landbouw is voorne-
mcnis heden en morgen naar Noord-Hiolland
te gaan teneinde den toestand in bet des
tijds door overstrooming geteisterde ge
bied en de 'herstellingswerken' in oogen-
schouw te nemen. Hij vertrekt daartoe
heden naar Amsterdam en zal zich van
daar naar Blroiefc-in-W^terland' begeven om
te Z'uiderwo'Ude per boioit de werken aan
dien Zu'iderzeedijk te bezichtigen. Vandaar
zal hij over Monnikendam, Purmercnd en
Zaandam naar Amsterdam, terugkeer eft; des
avonds begeeft de Minister zich naar
Schagen. vanwaar hij Woensdbg'morgen
zich naar Anna Paulownapolider zal be
geven ter bezichtiging van den Anna Pau
lo wnap older. Dien middag vertrekt de Mi
nister naar Den Helder; d'es avonds zal
hij naar D'en Haag terugkeeren. De Minis
ter zal Op' deze inspectiereis vergezeld wor
den door den heer Kakebceke, -inspecteur
yam den landbouw.
ONGEBiUILDl TARWEMEEL EN
BRUIN BROOD.
Door den Minister va'n Landbouw, Nij
verheid! en Handel is tot de burgemeesters
de navolgende circulaire gericht, waari'n de
Minister o. m. schrijft:
Naar aanleiding vam het aanwijzen van
ongebuild tarwemeel overeenkomstig art. 1
der D'istributiewet 1916, heb ilk de eer 11
bet volgende mede te doelen:
1. Wegens het vervallen van de wei-
standsgrens. zal bruinbrood voortaan voor
Seder,' doch, uitsluitend op broodkaarten,
verkrijgbaar zij'n.
De maximum-prijs blijft bepaald o'.p f0.12
per kilogram:
Dit brood mag worden gebakken zoowel
van ongebuild meel afkomstig van inland-
schc! tarwe als van ongebuild meel gemalen
van Amerikaansche tarwe.
Evenzeer zal ongebuild meel, waarvoor
de maxiimuim-prijs op f 0.14 per kilogram
blijft bepaald, uitsluitend worden beschik
baar gesteld op meelkaartem.
2. De maximum-prijs, bedoeld in art. 2
van de Distributiewet 1916, bedraagt inge
volge mijner circulaire van 28 d'ezer af-
deelingi Handel, 'no. 78864. f 11.80 nep 100
kilogram1 ongebuild' meel, terwijl de inkoops
prijs. bedoeld in art. 3 van deze wet,
tot nader order op f 18.90' per 100 kilo
gram' is vastgesteld;
TWEEDE KAMER VERKIEZING.
De Centrale Vrijzinnige Kiiesvereeniging
in het district 'Zaandam heefit Zondag in'
een te Zaandam' gehouden vergadering tot
voorloopige candiidaten voor de Tweede
Kamer (in alpbabetisdhe volgorde) gesteld
aa^CT—ttB—
het ibemiefedh Echt aanschouwde.
|R$tos.e!ling namen de 'krachten van den
stervenden af. „Vaartwel gij .allien," fluis
terde hij, „die Heer roept mij B]lij|ft uwen
Heiilamd getrouw; 't is. zoo' zoiet te sterven,
ate men voor Hem geleefd heeft! Vaar
wel Tebsima; vaarwel mijn zoon, ilc zal
Ibrahim eft Sarai. niet vergeten!"
Ik greep zijft kille handl. bracht ze aan
mijn iüipipten endrukte ze1 innig, als had
illc zijin ziel kunnen terughouden .op de
aarde. Vader, riep ik uit, verlaat mij met
Wiia zal mij' bijstaan bij mijn hékeerings-
wefk„ afe gij' van. mij heengaat?
i.,Dlelze hierzuchtte \hij, m.et zijn
billik op .een crucifix wijzend], dat op zijn
borst hing. Dan kuste hij het, gaf bet
mij .en verscheiddeTebsiinia haalde nu
een 'kruis te voorschijn van onder zijn
mantel en, terwijl hij1 'er eenen kus ,op
dirukta viel een traan op 't aangezicht
dies Heiiilanids. Dat is het feruiis' des, kleize-
niaars van Géthsehiani, zeide hij; ik be
waar hét afe eene re'liquie. Hiet is ver
vaardigd uit den tak ,v.an een boom aan
deft Olijfberg, gewijd .door 'de gebeden .en
kussen eens heiligen.
Wij' groeven Ephraim's graf aan d'en in
gang der kapel hervatte Tebsima; hij rust
op de laatste tredq, die tot diit heiligdom'
voert. Hij' ruste .ift eeuwige vrede
Said-en de Arabieren keerden naar Jeru
salem terug en 'lieten mij aleen achter bij
hiet igraf. Ik bleef er zeveji dagen en bad
en weende; ik verliet het eenzame oord
omi ;in de grof van Getbsemanil
voedsel te nemen. Maar de aanblik
der verlaten kluis was mij' nolg smartelijker
diani die van 't graf, waar Ephraim rustte.
^Aan die groeve mijns vri.ends schreef ik
eenen Jaingen brief aun Sarai. lfc herhaalde
de heeren prof. dir. Plh. Kohnstaimm, P J.
Oud' en dr. A. van Raalle.
Over deze candidaten zal binnen korten
tijd' in die Kiesvercenigiing een referandum
worden gehouden.
DE ONDERWIJSBEVREDIGING,
In eene Zaterdag te Amsterdam gehou
den buitengewone alg.emeene vergadering
is door de Liberale Unie 't Rcgeerings-
voorsfel tot wijziging' vatu art. 192 der
G. W. behandeld.
Inleiders waren Prof. Eerdmans en Mr.
de Meester. De eerste bepleitte eene ver
werping van het voorstel in een redie.
waarin een aantal stellingen, Werden be
pleit, waarvan de laatste luidde, dlat het
voorstel in 't bijzonder vc.or een vrijzinnige
leiding van 's lands zaken iio.deel.ig zal zijn.
Nia da pauze was het allereerst aan de
orde de motie, gesteld door „Vooruitgang"
te Amsterdam, gewijzigd naar aanleiding
Van het j.l. Vrijdag in de Kamer genomen
besluit en nu aldus luidende:
,„De Liberale Unie enz.,
voorop stellende, dat het een groot poli
tiek en maatschappelijk belang zou zijn,
.indien de staatkundige schoolstrijd zou kun
nen worden beëindigd, van oordeel, dat die
financiieele gelijkstelling van openbaar en
bijzonder onderwijs slechts, ito overweging
is te nemen, indien vaststaat, dat het be-
siaanidla voorschrift van art. 192 g. W.,
„.er wordt overal in het Rij.lc van Over
heidswege voldoend openbaar lager ondier-
wijs gegeven", gehandhaafd blijft en voor
beide takken van. Onderwijs gélijke eischen
van deugdelijkheid 'worden voorgeschreven,
spreekt den wensdh uit:
lo. dat de wijziging van art. 192 Q', W.,
zooals deze door de Regeering is voor
gesteld', niet zal worden .aanvaard;
2o, dat een wijziging van art. 192 Q;W.
slechts in overweging zal worden, genomen,
indien, aan de hierboven gestelde voor
waarden wordt voldaan."
De motie, verdedigd do.or het Kamerlid,
den heer Otto-, werd met 39 tegen 20
stemmen verworpen,
'Het Kamerlid' De Jóng en die oud-minister
van Justitie Mr. van Raalte spraken zich
uit voor een compromis.
De motie van het Hoofdbestuur werd
na eenige bespreking jpeqjgszte gewijzigd
aangenomen en wel met 52 tegen 7 stem
men.. Zij luidt als volgt:
„De Liberale Unie, enz.;
In aanmerking nemende de grooée be
langen welke voor hei Nederlandscbe volk
betrokken zijn bij het tot stand komen
van de voorgestelde Grondwetsherziening;
in aanmerking nemende, 'dat de fin.anci-
ecle gelijkstelling vaityopenbaar en bijzonder
lager onderwijs aahnemelijlk moet worden
geacht, mits de eiscben van deugdelijkheid
aan 'het bijz. onderwijs te stellen met in
achtneming van de vrijheid van richting
van dit onderwijs;, van gelijke kracht en van
dezelfde waarde zijn als. die voor het open
baar onderwijs en dat de belangen van
de openbare school, die onverzwakt moet
worden gehandhaafd, genoegzaam, kunnen
worden beschermd op voorwaarde dat de
regeling bij d'e wét, ter uitvoering van het
voorgestelde in art. 192, op doeltreffende
wijze gpschiedt;
spreekt d'en wensch ii.it, dat het voor
gestelde artikel 192 O; Wi., waar noodig'
gewijzigd, wonde aangenomen:"
Ter vergadering waren aanwezig de Ka
merleden, zetelende in bet Hoofdbestuur,
de heeren: Mr. Dl Fock], prof. mr. J. E.
Heeres). ,mr. P. Rink, Dl J. van Houten,
mr. A. Roodhuyzen, mr. Hl. Srneenge, de
mijn geliefde zuster het aangrijpendste, hpt
zqetste, .dat ,lk uit 'die lessen mijns meesters
putten kon, en schreef" dit in de roerendste
bewoordingen.
Toen .de brief geëindigd was, lei ik
hem op het altaar neer en bad den H.eer
dit sichrij.vieni te zegenen;
Dan; zocht ik broeder AÜbertus op, die
in. waarheid de zielenherder was, zooals
Ep'hraini hem mij; geschetst had: een vrome
priester, vol 'ijver voor de eere Gods en
het heil der menschen. Hij ontving mij
hartelijk en. nam' gaarne die opdracht op
zich om dezen, en alle uit Frankrijk vol
gende brieven, door tussidhewkomst der
kooplieden, die Arable 'bezochten, aan Sa
rai te zenden.
Zoo verliet ilc idan Jerusalem; en begaf
imij naar een havenstad van Judea, om mij
naar Frankrijk in te schepen.
Er lag juist een schip, d'at weldra het
anker lichtte en naar Marseille varen zou.
Het grootste deel' van hét geld', dat de
ridder van Marigny mijl eens gaf, was op
mijn reizen door de woestijn en naar de
heilige pillaatsen van 'Palestina uitgegeven,
en nu bood ik den kapitein van het schip
het overblijvende. Hij was bereid, mits ilc
mijn paard achterliet; dat trouwe dier, dat
zoo 'lang reeds alle vermoeienissen met mij!
gedeeld had; ik smeekte hem, maar hij bleef
onverbiddelijk.
Toen de dag naderde, waarop het schip
vertrekken zou., ging ik nog eens naar
broeder Robertas om bijl hem troost en
goeden, raad te vinden:
(W.ordt vervolgd.)