xNX.23,
Dinsdag- 24 October 1916
K IILUNBlf HET OOSTEN.
10e Jaargang-
dit blad verschijnt dinsdag,
donderdag en zaterdag.
R. K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
Uitgave van de Naamlooze
Vennootschap „ONS BLAD"
ALKMAAR.
BREEDSTRAAT 12.
Telefoon No. 433.
Bur,
ABONNEMENTSPRIJS:
90 ct.
125 ct.
Per kwartaal franco huis.-
Met geïü. Zondagsblad
bij vooruitbetaling,
Afzonderlijke nummers:
van de courant
van het Zondagsblad
ADVERTENTIËN:
Van 15 regels1 50 ct.
Elke regel meer10 ct.
Reclames per regel25 ct.
Kleine adv.: 30 woorden bij vooruitbet. 30 ct.
ONS PROTEST.
.Voor alwi-e gisterenavond bij de protest-
vergadering tegen den schouwburgbouw
uiigeschrevem door de afd. Alkmaar van
den R. K. Volksbond tegenwoordig was,
is het een uitgemaakte zaak, doe de volles-
massa van Alkmaar, van welke gezindte
of politieke richting ook, denkt over de
luxueuse plannen van „Alkmaria", en meer
i» het bijzonder over de dure plannen van
dea Gemeenteraad;, die met niet weinig geld
de „Memaria"-plannen schijnt te willen
steuaen. i t i
In een elders in dit blad gepubliceerde
motie heeft die gisterenavond 'in de
"Harmonie" aanwezige volksmassa zich
duidelijk uitgesproken; met het oog op de
luxe plannen van den Raad; betreurt 'zij
het, „dat in de gemeente Alkmaar nu nog
een Levensmiddelenbureau moet worden op
gericht. terwijl andere gemeenten daarmee
reeds gereed] zijn".
Voelt men het contrast?. Honger..,,.,
weelde?
Zou men weer neiging kunnen gevoe
len evenals 'een vorige maal het
arbeidersprotest in een zaak, waarin zij
het eerst mogen meespreken, zonder méér
terzijde te leggen, dan kan men niet
langer éénig vertrouwen vain de volksmassa
rmvachten; dan toont men niét te hande
len uit naam van de vertegenwoprdigd-
wordende massa.
V ROET IN 'T ETEN....
Dia socialisten in Alkmaar hebben weer
eens bewezen, hpe zij door hun, stuurloos
heid als ze eenmaal doordraven op hun
socialistisch stokpaardje heel best ertoe
n staat zouden zijneen zaalk van hoogst
gemeens chappie lijk belang te beder
ven, te doen mislukken door een fanatis
me, dat in hen zóó regeert, dat zij dat
en daardoor zichzelf niet meer mees
ter zijnv
En diè hoeren zouden ons, Katholieken,
nog de les willen lezen, hoe men voor
gemeenschappelijke belangen moet weten
samen te werken! Zij, die op 't laatste
oogenbliic door hun absoluut gemis aan
samenwerkingsziu een spontane ein voor
beiden noodzakelijke actie dreigden
te verstoren en tot niet te doen wor
den, zij zouden ons zelfs nog: willen ver
wijten, dat wij al niet vroeger poogden
saimen te weiken!
Men moet maar durven!
.Voor een volle „Harm)oniie"-zaal terwijl
alle aanwezigen, inzake de -onwenschelijk.
heid' van gemeente-steun bij schouwburg-
bouiw en inzake de dringende eischvaneen
goede distributieregeling, met den Katho
lieken spreker hartgrondig instemden
voor zoo'n volle „Harmonie"-zaal durft een
socialistisch debater allerlei dingen aanroe
ren, die meer socialistisch-prihcipiteel dan
iwej ter zake zijn, die er noodzakelijk toe
brengen moeten, dat èn de katholieke èn dé
socialistische gemoederen heet worden..,.,
die dus samenwerkingszin op zoo'n oogen
bliic menschelijkerwijze onmogelijk maken
Wij vragen, waar hier de taktiek geble
ven is?
Over de eigenlijke kwestie van dien avond
waren spreker en debater het roerend! ééns,
evenals èn de katholieken èn de socialisten
in dé zaal.
.Wat was er dus eenvoudiger geweest,
dan dat zonder méér heel de zaal zich als
Één man uitsprak in den geest, die haar
FEUILLETON.
Een verhaal uit den tijd der Kruistochten.
In Nederlandsche bewerking
i i van
M» v, A a
41.
„Ood hadl het kind ons gezonden, om
Jezus 'Christus onder onze tent dien weg
te bereiden, en ons meier en meer voor
de Christelijke religie ontvankelijk te maken.
De reinheid! .en goedheid dier vreemdelinge
maakte haar spoedig in onzen stam thuis;
ik noemde haar zuster, en vaider zeide:
tnijn dochter. Adh, maar al te gauw zouden
harde beproevingen ons teeren, hoeveel
liefde in beur hart woonde!
„Onze arme vader werd! doodziek. Abi
gail verliet hem' niet meer; zij reikte hem
verkoelende drank, om de koorts te stillen
en hield! niet op, hiemi troostwoorden toe
te spreken.
„Maar al ons pogen kon de dood niet
teeren; het oogenblik der scheiding kwam.
In plants van Mijnen vaidler bij te staan,
gaf ik mij aan den wildste smart over,
de jonge Christin daarentegen; gesterkt door
haar geloof, werd' voor hem een engel,
die hem ten doode voorbereidlde. „Vader,"
sprak zij, hem die hanidl drukkend, met
tranen in de oogen, „vader, ik zou me ge
lukkig achten, als hc uw leven1 met het
mijne koopen kon."
„Allah zegene u," antwoordde hij.
„Maar uw ziel;" hernam het jonge
Ptösfa „is mij nog oneindig dierbaarder;
betreffende de eigenlijke kwestie be
zielde?
Doch dat modht zóó maar niet: er moest
roet in 't eten gegooid worden, roet in
dat eten, waarvan per slot van rekening
alle minder bedeelden katholiek of socia
list in leven moeten blijven.
't Isi. socialistisch
BINNENLAND.
NEDERLAND EN DE OORLOG.
UITVOER VAN KAAS.
Naar wij vernemen, worden wedierom con
senten voor den uitvoer van kaas ver
strekt. De stagnatie in de piitgifte stond
in! verband met de regeling van de bij
dragen voor de melkvoorziiening. Thans is
deze zaak definitief geregeld en bestaat
geien reden meer de niet offlCiéele sluiting
dier grenzen te handhaven. („Tel.")
EXPORT VAN: KAAS.
Eeni vijftigtal kaasexporteurs hebben zich
verbonden omi de 35 pCt. van de kaas,
die zij moeten leveren, aan de geallieerden
te leveren via de Kaashandel-Maatschappij
Gouda, tegen f 54 per 100' pond. De te
maken winst zal pondspondsgewijs aan hen
worden uitbetaald1.
VERVOER VAN; OR KLEI GETEELDE
AARDAPPELEN.
Was tot bedien het vervoer van die vol
gende op kleigrond geteelde aardappelen:
bravo's, blauwen; bonte blauwen, roodé star,
Frisia's, de Wetten en Industries, anders
dan naar de opslagplaats van den verbou
wer, geheel verboden; thans is door den
Minister van Landbouw, Nijverheid en Han
del bepaald; dat door de burgemeesters
opheffing van dit verbod kan. worden ver
leend, doch alleen voor vervoer binnen
de gemeente en van die aardappelen, welke
op1 30 September 1916 in de gemeente
aanwezig waren.
EIEREN.
Naar wij vermennen, heeft die Minister
van Landbouw bepaald; dat voor de dagen
22 tot en» toet 28 October voor iedere
hoeveelheid volversche kipeieren, waarvoor
consent tot uitvoer wordt afgegeven, een
hoeveelheid van 50 volversche kipeieren
beschikbaar moet worden gesteld.
Andere eiersoorten behoeven niet voor
bimuenlandsch verbruik beschikbaar te wor
den gesteld1.
AANVOER VAN CACAO STOP, GEZET.
Naar vernomen wordt, is de aanvoer
van cacaoboonen voorloopig weder geheel
stop 'gezet.
DE „TUBANTIA".
Die beer B. Nierstrasz, lid der Tweede
Kamier, beeft dé volgende vragen gericht
aan den Minister van Binnemlaradsche Ka
ken:
1. Is de Regeering van oordeel, dat in
de zaak van de „Tubantia" een voorloo
pig bevredigende uitkomst is verkregen?
2. 'Is die Regeering bereid de overeen
komst met de Duitsche Regeering, waar
van ,in dé dagbladen melding is gemaakt,
openbaar te maken?
3. Heeft de Regeering zorg .gedragen,
dat het bewijsmateriaal' van Nederlandsche
zij'dla in behoorlijke, authientiefcen, on a an
vechtbaren vorm is vastgelegd; met name
wat betreft o. a. de verklaringen van alle
getuigen en "deskundigen
4. Heeft de Regeering zich ervan ver
zekerd, dat het Duitsche bewijsmateriaal
zij was altijd zoo liefdrijk jegens mij. Zie,
ik ken een middel, ze wonderbaar rein
te wasschen en haai; een eeuwige geluk
zaligheid te geven; mag ik het mijnen
vader bieden?"
„Mijn kind1, Allah beloone u daarvoor!"
„Ik vraag u nogmaals," zeide zij' hem
omhelzend, „mijn vader, wilt gij het god
delijk middel aannemen, dat uw kind u
biedt? Wilt gij1 Christen gedoopt worden?"
„Ja mijn kind! van gainseher harte ben
ik bereid, afe zij mijne ziel zoo schoon
en rein maken kan, als de uwe is."
„Toen neigdé die gevangene zich ovct
dén stervende, sprak hem van Jezus en
den hemel, bood hem het krui» ten kus
en besproeide hem 't voorhoofd met het
water des heils.
„De genadé, die in mijns vaders ziele
was ingekeerd, vond weerklank in zijne
stem, als hij op een toon., dien ik nimmer
vergeten zal, zeide: „Vaartwel; Sarai! zoo
gij u'wen broeder op deze wereld nog eens
wederziet, breng hem dan mijnen, zegen
en vermaan hem zijn geloof 'troulw te blij
ven; het zoo zoet, als Christen te ster
ven!"
„Daarop vouhvde hij de handen, lispelde
de namén van J.ezus en Maria en ontsliep
in den Heer."
Door ontroering overweldigd, zweeg Ter-
sim adan richtte hij zijn blikken ten hemel
en riep uit:
„Dank, mijn God1, dank! Gij! hebt mijn
offer en mijne tranen aangenomen en mijn
'gebeden verhoord. G'ij hebf hiijnen vader
gered! O; patriarch 'der woestijn, verblijid
u, weklra zal uw zoom met u vereenigd
zijn, in dte eeuwige zalen zullen wij samen
evenzeer in zood'anigen vorm is vastgelegd,
en zoo ja, op welke wijlze?
EEN BOM OP NEDERLANDSCH
GRONDGEBIED.
Zondagavond omstreeks kwart voor ach
ten verscheen op' een hoogte van opgeveer
60 M. een Zeppelin boven het station
van Arkel en dreef in de richting van
Hoornaar, Gorkum naar Leerdam. Het ge
raas van dé motoren was duidelijk hoor
baar, zoodlat velen zich naar buiten be
gaven en het luchtschip hebben waarge
nomen. Bluften het luchtschip1 hing een ge
kleurd licht, dat later ingehaald werd1. Een
vlag of een naaniT was niet te onder
scheiden. Toen het groote luchtmonster bo
ven den Bloklandschen weg gedreven was
viel plotseling een brandbom naar beneden,
dia nabij „Het Heultje" in JHoogblokland
terecht kwami
Een ontzettende knal werdi overal in dén
omtrek gehoord. In den weg werd1 een gat
geslagen 'en tevens werdén eeniige boomen
ontworteld. Het onderstel van de bom is
geheel uit elkaar geslagen. De overblijfselen
van d!e bom werden ten stadhuize van Gor
kum gedeponeerd. Die diameter van de bom
is ongieveer 50 c.M.
Er heerschte een paniek. Gélukkig hadldén
er geen persoonlijke ongelukken plaats. Ook
wordt vernomen, dat er op het luchtschip
is geschoten, echter zonder doel te treffen.
Het luchtschip dreef vervolgens naar het
N.O. asi.
Het luchtschip; dat te HoogbJoklaud bij
Gorkum een bom heeft laten vallen, ia ook
te Buren bij Gorkum waargenomen, alwaar
het met zoeklichten werkte.
Naar de „Dordt. Ct." meldt, is. er geen-
sprake van een bom; die te Hoogblokland
uit een luchtschip zou zijn gevallen, Het
voorwerp, dat ter beschikking' van de Gor-
kumsche politie is gesteld1, i!s. een benzine
bus.
HET S.3. „FORTUNA" GEZONKEN'.
Het Nederlandsche stoomschip „Fortuna"
van de Kon. Nedl Stoomboot-Mij. te Am
sterdam, op reis van Rotterdam naar Car
diff, is bij Newhaven op een mijn gekro
pen of getorpedeerd en gezonken. Men
vreest, dat de kapitein en vijftien man zijn
veïdronken. De stuurman en pegen man
zijn te Newhav.en aan wat gebracht.
(Het s.s. „Fortuna" was. groot 1254 bruto
en 730 itettoi tons, gebouwd! in 1912 bij
dé N. VI werf Rijkee Co. te Rotter
dam. -Red.)
Dé namen van dé geredden zijn:
De 1ste stuurman M. Moerdijk, Ce 2de
stuurman A. Verwayen, die 3de stuurman
J. Ribbens, de leerling-stuurman G. Hoogen-
k-amp, de bootsman Paul Bijprnquist, de
bediende G. Hart, de iiergast P. de Beer.
de Iiergast P. Klop, de matroos j. Sak
ker en de stoker S. Piet.
VAN HET BINNENHOF.
Vergadering van Vrijdag 20 Oct.
De verrassingen zijn niet van de lucht..
Nu weer hebben jie Vrij-Liberalen iets in
den afgrond geworpen, wat zij tot dusver
inet liefdé koesterden.
Dé heer Tydeman verklaarde zich,
mede namens zijn politieke vrienden, jen
volle bereid) menie te werken aan de tot
standkoming van liet algemeen mannen-
kiesrecht, .en zulks niet onder dien drang
dier sociaaLdemocraten, doch omdat zij het
l'.#tl Ii'ii HM» 'IHIHI I -ui-ow—iw. nmimi,-
Sarai verwachten.
O, teergeliefde zuster, uw wdèrden zijn
balsem voor mijn hart; de zoete tijding, i
die gij mij zendt, doet mij van. vreugde
beven; zij is mij een hemelsCbeboodsdhap."
Dan: preste dé kluizenaar den brief aan
zijn- hart en zijn gelaat straalde van inner
lijk geluk. De vreugde des stervenden heeft
iets ongemeens liefelijks, en treurigs te ge
lijkertijd; zij doet dénken aan den laatsten
straal dér avondzonne, die op die vale herfst
blaadje» valt.
Nadat Teipsi.ma 'een verkoelend drankje
hadl genomen, dat broeder Albertus hem
reikte, 'las hij het slot van. Spraii's brief.
„Mijn .broeder," schreef Ibrahim's doch
ter verdér, „uwe bekeeringi heeft mij het
Christendom minder afschuwwekkend doen
zijn; uwe brieven, zoo ook het leven der
gevangene, de engel .der woestijn, leerden
mij het bewonderen; na den vreemdzalmen
dOod mijns vaders had ik bet lief. ik
gevoelde, dat ook ik Christin worden zou.
„Gij herinnert u de vijgebeomen, onder
welke wij vaak weenden, en de grot, waar
onze moeder rust; daar begroeven wij ook
onzen vader.
„Kort na zijnen dood! ging ik nog eens
naar zijn graf, om' er welriekende kruiden
op te planten.
„Ik liet den slaaf, die mijn kameel 'had
geleid! vrij, en daar ik mijl met Abigail
alleen bevond, leunde ik' tegen die dieur
van dén grafkelder en riep. onzendierbare
doodén een laatst vaarwel toe.
„Dan beval ik hen 'den Héere aan en
sloeg, met dte jonge Christin den weg naar
Palestina in.
„God heeft ons door allerlei gevhren
hun plicht achten heit te aanvaarden als
gevolg van de democratische, ontwikkeling
van ons staatsleven.
En d'iit was de verrassing zij hech
ten -daarbij niet meer aian piet algemeen
kiesrecht gepaard gaande versterking van
,dé positie dier Eerste Kamer; wijl ziji den
laatsten tijd hebben gemerkt, dait, zulks
slechts versdberping van verhoudingen zou
gierven, tot schade dier wetgeving.
Bovenwei vond de vrij-liiberale woord-
voeugder, dat niet dé noodige aandacht is
gewijd aan dé uitsluitingen. Hij had verder
willen gaan dan de Regeering voorstelt en
blijkbaar ook da 'bedeelden en de helas-
tingwanbetalers willen zien uitgesloten van
bet kiesrecht.
Van «venredige vertegenwooodiging Is
Spr. geen 'hartstochtelijk bewonderaar; voor
al omdat hij in dit stelsel gevaar ziet voor
te groeten invloed der partijbesturen („radi-
draaïers in den goeden zin" noemde spr.
hen), die zullen te bepafen krijgen in welke
volgorde de candidate» op de lijst zullen
komen; voor belangen vertegenwoordiging,
welke veel gemakkelijker zal worden ge
maakt; voor diegradatie van den kiezer,
de minder 'gelegenheid1 zal hebben om zijn
persoonlijke meening tot uiting te dben
komen. Hij will het evenwél aanvaarden,
omdat het iedere .uitgebrachte stem tot
haar recht zal doem komen. Bij de keuze
van het stelsel, wil spr. zich laten leiden
door de Regeering, orödat ten slotte ieder
stelsel zijn gebreken heeft. Alleen hoopt hij,
dat toet zoo eenvoudig .mogelijk zal zijn.
Stemplicht aanvaardt de. heer T y d e-
m a n gaarne, vooral omdat invoering daar
van het deelnemen aan verkiezingen zal
leeren beschouwen als iets wat behoort en
dus het deelnemen aan het openbaar leven
als iets -wat van zelf spreekt.
.Wegneming vain den Grondiwettelijken
slagboom tegen het vrouwenkiesrecht zou
spr. begroeten als een gewichtig moment
in dei besebawngsgesdiiedenis van ons
lamdi. Z.i'. 'is de beschaving vain een be
paald! land! af te meten naar de positie,
welke de yrouw er inneemt.
Vroeger had spr. bezwaar tegen: het
stemrecht voor d'e gehuwde vtouw. Hij is
evenwel tot de overtuiging gekomen, dat
waar eenstemmigheid! in het gezin ont
breekt, die niet zou worden hersteld döor
onthouding van het stembiljet aan de
vrouw; dat het niet aangaat de huisvrouw
te -onthouden wat dan de zelfstandige ddch-
ter of de dienstbod'e wordt gegeven; dat
da géhuwde vrouwi over bet geheet over
meer gezoud verstand! beschikt dan de on
gehuwde. Echter acht hij de groote1 meer
derheid der vrouwen nog 'niet genoeg ge
schoold1 voor deelneming aan toet mtblieke
laven; zoodlat bet niet verantwoord' zou zijn,
den ïbassalefl invloed' van alle vrouwen
in de schaal te werpen en men zich- voor
alsnog dient te beperken tot hetgeen dé
Regeering voorstelt.
En toen volgde een buitengewoon belang
wekkend geschiedkundig betoog van den
heer Gerhard (S.D.A.P.), die zich tot
tadk had gesteld hun ter Linkerzijde, die
rneenen, dat zijmet het panvaarden der
financieele gelijkstelling van bijoznder en
openbaar onderwijs, zulk een. gro-ot offer
brengen, onder het oog te brengen, dat de
gelijkstelling een historische noodizakelijk-
hieid is in den zin van vooruitgang.
We raden den. abonné's van de Hamde-
linigen -de boeiende redie, die voor beknopt
weergeven n-iet vatbaar is, in haar geheel
te lezen.
geleid tot ons doel. Eens was onze nood
ten top gestegen. Gnze voorraad was uit
geput -en wij waren verdwaald im dte woes
tijn. Daar begon ik te weenen, wijl ik
vreesde, ongedoopt te moeten sterven, maar
Abigail zeide, ten hemel wijzend: „Moed;
mijn zuster, daar boven woont onze Moe
der, die over ons- waakt. Laat ons Maria
aanroepen 'en onze reis voortzetten."
„Na een kort gebed trokken wij verder.
„Weldra ontwaarden wij eeme vrouw, die
door eene slavin vergezegd; een kudde
geiten hoedde. Zij deedl ons onder een
palmboom nederzitten, gaf ons spijs, .en
drank en bracht ook onzen kameel aan
een nabijzijinde bron.
„Terwijl wSj uitrustten; vulde zij onze -
zakken met water en melk en- bracht ons
eenen korf vol dadels en vijgen.
„Volgt mij," antwoordde ze, „ik ga naar
e-en -graf, dat gij moet voorbij trekken."
„Onderweg vernam ik welk graf zij ging
opzoeken.
„Onbekende," antwoordde die vrouw,
„mijn antwoord zal' u ongetwijfeld tegen
Sielim' en Ouraida denzelfdien afschuw in
boezemen, die alle MSuzelmannen tegen hen
bezielt; des ondanks, wil ik U de waarheid
zeggen. Ik bezoek het graf mijrte broeders,
dien de hoofdien van onzen stam: vermoord
hebben; ornd'at 'hij Ohr-isten was. leder ver
stoot mij1 om zijnentwille, maar toch blijf
ik hem vurig liefhebben. De herinnering
aan hem vervolgt mij overal; ouophoudéfijk
zie ik hem vermoord) vóór mij, en ik hoor
d'an zijn stervende stem."
„Ouraida," zei iik; „uw woorden vermeer
deren de liefde, die uwe gastvrijheid in
mij opwekte; ook ik heb eenen broeder,
die Christen is. Maar bet grootst verdriet
De in 1830 als noodzakelijk kwaad; om
het groote goed der gemeenschappelijke
volksschool te behouden, geboren neutra
liteit, concludeerde spr., is practiséh een
onmogelijkheid gebleken. Voor den streng
gieloovige moet hot gaheele ondierwij» door
drongen zijn van het geloof, zoodat hij van
de openbare school geen gebruik kan
maten. Deze bevredigt dhn ook het meest
de moderne richting, voorat daar duizenden
en duizenden openbare onderwijzers, die
uit dien aard der zaak mieerendeels de -mo
derne richting zijn. toegedaan, met de kin
deren op 1 school handelen- als met hun
eigen kinderen en dus de neutraliteit haar
oorspronkelijk negatief karakter heeft ver
loren -en een zeer positieven inhoud beeft
gekregen in modérne richting.
En nu -moet men de consequentie daar
van aanvaardten eri den geloovige niet
dwingen genoegen te nemen met de open
bare school. De superioriteit eenier meening
wordt niet gedemonstreerd met de zweep.
Aan de bijzondere school moet de vrijheid
worden gegeven, de vleugels in vrijheid
Uit te slaan, ondter de hoede der overheid
voor de deugdelijkheid van bet volksonder.
wijs. Het karakter van openbaar of bij
zonder onderwijl heeft met diie deugde
lijkheid! niets te maken; er zijn bij heide
richtingen goede eg slechte .scholen. Oé
school moet go-ed zijn en daar moet de
overheid op toezien. Terwijl, zelfs al zou
dte openbare school geheel verdwijnen, het
paedagogisch inzicht van den onderwij
zer zou zorgen dat het onderwijs coed
blijft.
Toen na de rede van den heer Ger
hard niemand meer lust bad om nog
te spreken, vroeg de heer Lobm an (C,H.)
maar nogmaals het woord1, om nog iets te
zeggen over het onderwijs. Hiij deed' dat
in een knappe, geheel voor dén vuist weg
uitgesproken rede.
Over het geheel was. spr, bet eens toet
den heer Gerhard. Dte volksschool, be
toogde hij, moet steeds het werk der Over
heid! zijn, hetzij van de .wereldlijke, hetzij
van de kerkelijke overheid; omdat zij moet
geregeerd1 worden-door-een constante macht.
E-n d'aar de kerkelijke overheid geeti be
lasting kan heffen, hebben openbaar en
bijzonder onderwijs beide de leiding der
wereldlijke overheid nooclig. Het grootste
kwaad1, dat die overheid aan het bijzonder
onderwijs zou kunnen doen, zou zijn zich
geheel aan dlilt onderwijs te pnttrekken. De
haaf teg-en de openbare school bij de voor
standers van h-et bijzondér onderwijs is
evenwel gegrond op het feit, dat de over
heid ook de geestelijke richting van het
onderwijs wilde aangeven en dit behoort
tot dte bevoegdheden d(er ouders.
Die haat zal1 éven-wel verdwijnen na
finan-cieele gelijkstelling; waardoor de ouders
onbelemmerd -die gelegenheid zuilen hebben
dé geestelijke richting van het onderwijs
vast te stellen; terwijl dé overheid zal
zorgen voor de deugdelijkheid van het ma
terieel onderwijs.
Daarbij mogen echter aan dé bijzondere
school niet dezelfde vooredhrifte» worden
opgelegd als aan de openbare, die meer
direct onder de leiding en het toezicht
dier overheid1 staan. Evenwel, hang is de
bijzondere school niet voo-r voorwaarden,
zij1 aanvaardt dte gaarne, ook in haar eigen
belang, En spr. laat -de nadere uitwerking
van bet Grondwetsartikel met vertrouwen
over aan den gewonen wetgever. Hij ver
trouwt daarbij ten volle op bet rechtsge
voel der volksvertegenwoordiging en van
mijns levens is, dat ik gruwzaam jegens
hem gehandeld heb. Tebsimisj was van zeer
ver gekomen, om zijnen vader en zijne
zuster op te zoeken; hij wilde hen tot
zijnen God bekeeren. Zij -echter hebben hein
onbarmhartig van zich gestaoiten -en bijna
was hij op zijne reis die prooi der letrwen
geworden,"
„Ik heb uwen broeder gezien," antwoord
de zij levendig. „Tebs-ima verwijlde in deze
streek, hij sliep een nacht onder -onze
tent-en. Sinds zijn vertrek is Selina's zus
ter ongelukkiger dau ooit: zij heeft vader
en moeder verloren, en de lieden van haren
stam vergeven haar n-iet, dlat zij dien Clhris-
ten-reiziger hunne planngn tegen zijn leven
heeft verradten."
„U, redster van Tebsima;" zei ik; haar
in mijne armen sluitend, „u- bemin Ik als
mijn zuster; kom met mij! Gij zijt waar
dig Christin te worden."
„Waarheen gaat gij, Sarai?"
„Ik ga naar Jerusalem; om mij te dben
doopen tot (Christin."
„Gij rijt 'dé smartelijkste woude mijner
ziel open: 'bok ik verlang naar God; ik
smacht naar 'Hém; maar si-nds ik mijnen
broader heb 'gehoord, weet ik niet meer,
waar Hem 'te zoeken. N'U eens roep ik den
Allah des 'profeten aan, döm smeek ik
tot den 'God1 van Selim, en mijn gebeden
vethoojren slechts mijn verwarring. Nie
mand weet, wat Ouraida lijdt: op de aarde
wordt ze vdbor de menschen vers too ten
en als zij' zich ten Hemel wendt, weet zij
niet, welken God zij moet aanroepen.
V (Wordt vervolgd.)