xNX.23, Dinsdag- 24 October 1916 K IILUNBlf HET OOSTEN. 10e Jaargang- dit blad verschijnt dinsdag, donderdag en zaterdag. R. K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND Uitgave van de Naamlooze Vennootschap „ONS BLAD" ALKMAAR. BREEDSTRAAT 12. Telefoon No. 433. Bur, ABONNEMENTSPRIJS: 90 ct. 125 ct. Per kwartaal franco huis.- Met geïü. Zondagsblad bij vooruitbetaling, Afzonderlijke nummers: van de courant van het Zondagsblad ADVERTENTIËN: Van 15 regels1 50 ct. Elke regel meer10 ct. Reclames per regel25 ct. Kleine adv.: 30 woorden bij vooruitbet. 30 ct. ONS PROTEST. .Voor alwi-e gisterenavond bij de protest- vergadering tegen den schouwburgbouw uiigeschrevem door de afd. Alkmaar van den R. K. Volksbond tegenwoordig was, is het een uitgemaakte zaak, doe de volles- massa van Alkmaar, van welke gezindte of politieke richting ook, denkt over de luxueuse plannen van „Alkmaria", en meer i» het bijzonder over de dure plannen van dea Gemeenteraad;, die met niet weinig geld de „Memaria"-plannen schijnt te willen steuaen. i t i In een elders in dit blad gepubliceerde motie heeft die gisterenavond 'in de "Harmonie" aanwezige volksmassa zich duidelijk uitgesproken; met het oog op de luxe plannen van den Raad; betreurt 'zij het, „dat in de gemeente Alkmaar nu nog een Levensmiddelenbureau moet worden op gericht. terwijl andere gemeenten daarmee reeds gereed] zijn". Voelt men het contrast?. Honger..,,., weelde? Zou men weer neiging kunnen gevoe len evenals 'een vorige maal het arbeidersprotest in een zaak, waarin zij het eerst mogen meespreken, zonder méér terzijde te leggen, dan kan men niet langer éénig vertrouwen vain de volksmassa rmvachten; dan toont men niét te hande len uit naam van de vertegenwoprdigd- wordende massa. V ROET IN 'T ETEN.... Dia socialisten in Alkmaar hebben weer eens bewezen, hpe zij door hun, stuurloos heid als ze eenmaal doordraven op hun socialistisch stokpaardje heel best ertoe n staat zouden zijneen zaalk van hoogst gemeens chappie lijk belang te beder ven, te doen mislukken door een fanatis me, dat in hen zóó regeert, dat zij dat en daardoor zichzelf niet meer mees ter zijnv En diè hoeren zouden ons, Katholieken, nog de les willen lezen, hoe men voor gemeenschappelijke belangen moet weten samen te werken! Zij, die op 't laatste oogenbliic door hun absoluut gemis aan samenwerkingsziu een spontane ein voor beiden noodzakelijke actie dreigden te verstoren en tot niet te doen wor den, zij zouden ons zelfs nog: willen ver wijten, dat wij al niet vroeger poogden saimen te weiken! Men moet maar durven! .Voor een volle „Harm)oniie"-zaal terwijl alle aanwezigen, inzake de -onwenschelijk. heid' van gemeente-steun bij schouwburg- bouiw en inzake de dringende eischvaneen goede distributieregeling, met den Katho lieken spreker hartgrondig instemden voor zoo'n volle „Harmonie"-zaal durft een socialistisch debater allerlei dingen aanroe ren, die meer socialistisch-prihcipiteel dan iwej ter zake zijn, die er noodzakelijk toe brengen moeten, dat èn de katholieke èn dé socialistische gemoederen heet worden..,., die dus samenwerkingszin op zoo'n oogen bliic menschelijkerwijze onmogelijk maken Wij vragen, waar hier de taktiek geble ven is? Over de eigenlijke kwestie van dien avond waren spreker en debater het roerend! ééns, evenals èn de katholieken èn de socialisten in dé zaal. .Wat was er dus eenvoudiger geweest, dan dat zonder méér heel de zaal zich als Één man uitsprak in den geest, die haar FEUILLETON. Een verhaal uit den tijd der Kruistochten. In Nederlandsche bewerking i i van M» v, A a 41. „Ood hadl het kind ons gezonden, om Jezus 'Christus onder onze tent dien weg te bereiden, en ons meier en meer voor de Christelijke religie ontvankelijk te maken. De reinheid! .en goedheid dier vreemdelinge maakte haar spoedig in onzen stam thuis; ik noemde haar zuster, en vaider zeide: tnijn dochter. Adh, maar al te gauw zouden harde beproevingen ons teeren, hoeveel liefde in beur hart woonde! „Onze arme vader werd! doodziek. Abi gail verliet hem' niet meer; zij reikte hem verkoelende drank, om de koorts te stillen en hield! niet op, hiemi troostwoorden toe te spreken. „Maar al ons pogen kon de dood niet teeren; het oogenblik der scheiding kwam. In plants van Mijnen vaidler bij te staan, gaf ik mij aan den wildste smart over, de jonge Christin daarentegen; gesterkt door haar geloof, werd' voor hem een engel, die hem ten doode voorbereidlde. „Vader," sprak zij, hem die hanidl drukkend, met tranen in de oogen, „vader, ik zou me ge lukkig achten, als hc uw leven1 met het mijne koopen kon." „Allah zegene u," antwoordde hij. „Maar uw ziel;" hernam het jonge Ptösfa „is mij nog oneindig dierbaarder; betreffende de eigenlijke kwestie be zielde? Doch dat modht zóó maar niet: er moest roet in 't eten gegooid worden, roet in dat eten, waarvan per slot van rekening alle minder bedeelden katholiek of socia list in leven moeten blijven. 't Isi. socialistisch BINNENLAND. NEDERLAND EN DE OORLOG. UITVOER VAN KAAS. Naar wij vernemen, worden wedierom con senten voor den uitvoer van kaas ver strekt. De stagnatie in de piitgifte stond in! verband met de regeling van de bij dragen voor de melkvoorziiening. Thans is deze zaak definitief geregeld en bestaat geien reden meer de niet offlCiéele sluiting dier grenzen te handhaven. („Tel.") EXPORT VAN: KAAS. Eeni vijftigtal kaasexporteurs hebben zich verbonden omi de 35 pCt. van de kaas, die zij moeten leveren, aan de geallieerden te leveren via de Kaashandel-Maatschappij Gouda, tegen f 54 per 100' pond. De te maken winst zal pondspondsgewijs aan hen worden uitbetaald1. VERVOER VAN; OR KLEI GETEELDE AARDAPPELEN. Was tot bedien het vervoer van die vol gende op kleigrond geteelde aardappelen: bravo's, blauwen; bonte blauwen, roodé star, Frisia's, de Wetten en Industries, anders dan naar de opslagplaats van den verbou wer, geheel verboden; thans is door den Minister van Landbouw, Nijverheid en Han del bepaald; dat door de burgemeesters opheffing van dit verbod kan. worden ver leend, doch alleen voor vervoer binnen de gemeente en van die aardappelen, welke op1 30 September 1916 in de gemeente aanwezig waren. EIEREN. Naar wij vermennen, heeft die Minister van Landbouw bepaald; dat voor de dagen 22 tot en» toet 28 October voor iedere hoeveelheid volversche kipeieren, waarvoor consent tot uitvoer wordt afgegeven, een hoeveelheid van 50 volversche kipeieren beschikbaar moet worden gesteld. Andere eiersoorten behoeven niet voor bimuenlandsch verbruik beschikbaar te wor den gesteld1. AANVOER VAN CACAO STOP, GEZET. Naar vernomen wordt, is de aanvoer van cacaoboonen voorloopig weder geheel stop 'gezet. DE „TUBANTIA". Die beer B. Nierstrasz, lid der Tweede Kamier, beeft dé volgende vragen gericht aan den Minister van Binnemlaradsche Ka ken: 1. Is de Regeering van oordeel, dat in de zaak van de „Tubantia" een voorloo pig bevredigende uitkomst is verkregen? 2. 'Is die Regeering bereid de overeen komst met de Duitsche Regeering, waar van ,in dé dagbladen melding is gemaakt, openbaar te maken? 3. Heeft de Regeering zorg .gedragen, dat het bewijsmateriaal' van Nederlandsche zij'dla in behoorlijke, authientiefcen, on a an vechtbaren vorm is vastgelegd; met name wat betreft o. a. de verklaringen van alle getuigen en "deskundigen 4. Heeft de Regeering zich ervan ver zekerd, dat het Duitsche bewijsmateriaal zij was altijd zoo liefdrijk jegens mij. Zie, ik ken een middel, ze wonderbaar rein te wasschen en haai; een eeuwige geluk zaligheid te geven; mag ik het mijnen vader bieden?" „Mijn kind1, Allah beloone u daarvoor!" „Ik vraag u nogmaals," zeide zij' hem omhelzend, „mijn vader, wilt gij het god delijk middel aannemen, dat uw kind u biedt? Wilt gij1 Christen gedoopt worden?" „Ja mijn kind! van gainseher harte ben ik bereid, afe zij mijne ziel zoo schoon en rein maken kan, als de uwe is." „Toen neigdé die gevangene zich ovct dén stervende, sprak hem van Jezus en den hemel, bood hem het krui» ten kus en besproeide hem 't voorhoofd met het water des heils. „De genadé, die in mijns vaders ziele was ingekeerd, vond weerklank in zijne stem, als hij op een toon., dien ik nimmer vergeten zal, zeide: „Vaartwel; Sarai! zoo gij u'wen broeder op deze wereld nog eens wederziet, breng hem dan mijnen, zegen en vermaan hem zijn geloof 'troulw te blij ven; het zoo zoet, als Christen te ster ven!" „Daarop vouhvde hij de handen, lispelde de namén van J.ezus en Maria en ontsliep in den Heer." Door ontroering overweldigd, zweeg Ter- sim adan richtte hij zijn blikken ten hemel en riep uit: „Dank, mijn God1, dank! Gij! hebt mijn offer en mijne tranen aangenomen en mijn 'gebeden verhoord. G'ij hebf hiijnen vader gered! O; patriarch 'der woestijn, verblijid u, weklra zal uw zoom met u vereenigd zijn, in dte eeuwige zalen zullen wij samen evenzeer in zood'anigen vorm is vastgelegd, en zoo ja, op welke wijlze? EEN BOM OP NEDERLANDSCH GRONDGEBIED. Zondagavond omstreeks kwart voor ach ten verscheen op' een hoogte van opgeveer 60 M. een Zeppelin boven het station van Arkel en dreef in de richting van Hoornaar, Gorkum naar Leerdam. Het ge raas van dé motoren was duidelijk hoor baar, zoodlat velen zich naar buiten be gaven en het luchtschip hebben waarge nomen. Bluften het luchtschip1 hing een ge kleurd licht, dat later ingehaald werd1. Een vlag of een naaniT was niet te onder scheiden. Toen het groote luchtmonster bo ven den Bloklandschen weg gedreven was viel plotseling een brandbom naar beneden, dia nabij „Het Heultje" in JHoogblokland terecht kwami Een ontzettende knal werdi overal in dén omtrek gehoord. In den weg werd1 een gat geslagen 'en tevens werdén eeniige boomen ontworteld. Het onderstel van de bom is geheel uit elkaar geslagen. De overblijfselen van d!e bom werden ten stadhuize van Gor kum gedeponeerd. Die diameter van de bom is ongieveer 50 c.M. Er heerschte een paniek. Gélukkig hadldén er geen persoonlijke ongelukken plaats. Ook wordt vernomen, dat er op het luchtschip is geschoten, echter zonder doel te treffen. Het luchtschip dreef vervolgens naar het N.O. asi. Het luchtschip; dat te HoogbJoklaud bij Gorkum een bom heeft laten vallen, ia ook te Buren bij Gorkum waargenomen, alwaar het met zoeklichten werkte. Naar de „Dordt. Ct." meldt, is. er geen- sprake van een bom; die te Hoogblokland uit een luchtschip zou zijn gevallen, Het voorwerp, dat ter beschikking' van de Gor- kumsche politie is gesteld1, i!s. een benzine bus. HET S.3. „FORTUNA" GEZONKEN'. Het Nederlandsche stoomschip „Fortuna" van de Kon. Nedl Stoomboot-Mij. te Am sterdam, op reis van Rotterdam naar Car diff, is bij Newhaven op een mijn gekro pen of getorpedeerd en gezonken. Men vreest, dat de kapitein en vijftien man zijn veïdronken. De stuurman en pegen man zijn te Newhav.en aan wat gebracht. (Het s.s. „Fortuna" was. groot 1254 bruto en 730 itettoi tons, gebouwd! in 1912 bij dé N. VI werf Rijkee Co. te Rotter dam. -Red.) Dé namen van dé geredden zijn: De 1ste stuurman M. Moerdijk, Ce 2de stuurman A. Verwayen, die 3de stuurman J. Ribbens, de leerling-stuurman G. Hoogen- k-amp, de bootsman Paul Bijprnquist, de bediende G. Hart, de iiergast P. de Beer. de Iiergast P. Klop, de matroos j. Sak ker en de stoker S. Piet. VAN HET BINNENHOF. Vergadering van Vrijdag 20 Oct. De verrassingen zijn niet van de lucht.. Nu weer hebben jie Vrij-Liberalen iets in den afgrond geworpen, wat zij tot dusver inet liefdé koesterden. Dé heer Tydeman verklaarde zich, mede namens zijn politieke vrienden, jen volle bereid) menie te werken aan de tot standkoming van liet algemeen mannen- kiesrecht, .en zulks niet onder dien drang dier sociaaLdemocraten, doch omdat zij het l'.#tl Ii'ii HM» 'IHIHI I -ui-ow—iw. nmimi,- Sarai verwachten. O, teergeliefde zuster, uw wdèrden zijn balsem voor mijn hart; de zoete tijding, i die gij mij zendt, doet mij van. vreugde beven; zij is mij een hemelsCbeboodsdhap." Dan: preste dé kluizenaar den brief aan zijn- hart en zijn gelaat straalde van inner lijk geluk. De vreugde des stervenden heeft iets ongemeens liefelijks, en treurigs te ge lijkertijd; zij doet dénken aan den laatsten straal dér avondzonne, die op die vale herfst blaadje» valt. Nadat Teipsi.ma 'een verkoelend drankje hadl genomen, dat broeder Albertus hem reikte, 'las hij het slot van. Spraii's brief. „Mijn .broeder," schreef Ibrahim's doch ter verdér, „uwe bekeeringi heeft mij het Christendom minder afschuwwekkend doen zijn; uwe brieven, zoo ook het leven der gevangene, de engel .der woestijn, leerden mij het bewonderen; na den vreemdzalmen dOod mijns vaders had ik bet lief. ik gevoelde, dat ook ik Christin worden zou. „Gij herinnert u de vijgebeomen, onder welke wij vaak weenden, en de grot, waar onze moeder rust; daar begroeven wij ook onzen vader. „Kort na zijnen dood! ging ik nog eens naar zijn graf, om' er welriekende kruiden op te planten. „Ik liet den slaaf, die mijn kameel 'had geleid! vrij, en daar ik mijl met Abigail alleen bevond, leunde ik' tegen die dieur van dén grafkelder en riep. onzendierbare doodén een laatst vaarwel toe. „Dan beval ik hen 'den Héere aan en sloeg, met dte jonge Christin den weg naar Palestina in. „God heeft ons door allerlei gevhren hun plicht achten heit te aanvaarden als gevolg van de democratische, ontwikkeling van ons staatsleven. En d'iit was de verrassing zij hech ten -daarbij niet meer aian piet algemeen kiesrecht gepaard gaande versterking van ,dé positie dier Eerste Kamer; wijl ziji den laatsten tijd hebben gemerkt, dait, zulks slechts versdberping van verhoudingen zou gierven, tot schade dier wetgeving. Bovenwei vond de vrij-liiberale woord- voeugder, dat niet dé noodige aandacht is gewijd aan dé uitsluitingen. Hij had verder willen gaan dan de Regeering voorstelt en blijkbaar ook da 'bedeelden en de helas- tingwanbetalers willen zien uitgesloten van bet kiesrecht. Van «venredige vertegenwooodiging Is Spr. geen 'hartstochtelijk bewonderaar; voor al omdat hij in dit stelsel gevaar ziet voor te groeten invloed der partijbesturen („radi- draaïers in den goeden zin" noemde spr. hen), die zullen te bepafen krijgen in welke volgorde de candidate» op de lijst zullen komen; voor belangen vertegenwoordiging, welke veel gemakkelijker zal worden ge maakt; voor diegradatie van den kiezer, de minder 'gelegenheid1 zal hebben om zijn persoonlijke meening tot uiting te dben komen. Hij will het evenwél aanvaarden, omdat het iedere .uitgebrachte stem tot haar recht zal doem komen. Bij de keuze van het stelsel, wil spr. zich laten leiden door de Regeering, orödat ten slotte ieder stelsel zijn gebreken heeft. Alleen hoopt hij, dat toet zoo eenvoudig .mogelijk zal zijn. Stemplicht aanvaardt de. heer T y d e- m a n gaarne, vooral omdat invoering daar van het deelnemen aan verkiezingen zal leeren beschouwen als iets wat behoort en dus het deelnemen aan het openbaar leven als iets -wat van zelf spreekt. .Wegneming vain den Grondiwettelijken slagboom tegen het vrouwenkiesrecht zou spr. begroeten als een gewichtig moment in dei besebawngsgesdiiedenis van ons lamdi. Z.i'. 'is de beschaving vain een be paald! land! af te meten naar de positie, welke de yrouw er inneemt. Vroeger had spr. bezwaar tegen: het stemrecht voor d'e gehuwde vtouw. Hij is evenwel tot de overtuiging gekomen, dat waar eenstemmigheid! in het gezin ont breekt, die niet zou worden hersteld döor onthouding van het stembiljet aan de vrouw; dat het niet aangaat de huisvrouw te -onthouden wat dan de zelfstandige ddch- ter of de dienstbod'e wordt gegeven; dat da géhuwde vrouwi over bet geheet over meer gezoud verstand! beschikt dan de on gehuwde. Echter acht hij de groote1 meer derheid der vrouwen nog 'niet genoeg ge schoold1 voor deelneming aan toet mtblieke laven; zoodlat bet niet verantwoord' zou zijn, den ïbassalefl invloed' van alle vrouwen in de schaal te werpen en men zich- voor alsnog dient te beperken tot hetgeen dé Regeering voorstelt. En toen volgde een buitengewoon belang wekkend geschiedkundig betoog van den heer Gerhard (S.D.A.P.), die zich tot tadk had gesteld hun ter Linkerzijde, die rneenen, dat zijmet het panvaarden der financieele gelijkstelling van bijoznder en openbaar onderwijs, zulk een. gro-ot offer brengen, onder het oog te brengen, dat de gelijkstelling een historische noodizakelijk- hieid is in den zin van vooruitgang. We raden den. abonné's van de Hamde- linigen -de boeiende redie, die voor beknopt weergeven n-iet vatbaar is, in haar geheel te lezen. geleid tot ons doel. Eens was onze nood ten top gestegen. Gnze voorraad was uit geput -en wij waren verdwaald im dte woes tijn. Daar begon ik te weenen, wijl ik vreesde, ongedoopt te moeten sterven, maar Abigail zeide, ten hemel wijzend: „Moed; mijn zuster, daar boven woont onze Moe der, die over ons- waakt. Laat ons Maria aanroepen 'en onze reis voortzetten." „Na een kort gebed trokken wij verder. „Weldra ontwaarden wij eeme vrouw, die door eene slavin vergezegd; een kudde geiten hoedde. Zij deedl ons onder een palmboom nederzitten, gaf ons spijs, .en drank en bracht ook onzen kameel aan een nabijzijinde bron. „Terwijl wSj uitrustten; vulde zij onze - zakken met water en melk en- bracht ons eenen korf vol dadels en vijgen. „Volgt mij," antwoordde ze, „ik ga naar e-en -graf, dat gij moet voorbij trekken." „Onderweg vernam ik welk graf zij ging opzoeken. „Onbekende," antwoordde die vrouw, „mijn antwoord zal' u ongetwijfeld tegen Sielim' en Ouraida denzelfdien afschuw in boezemen, die alle MSuzelmannen tegen hen bezielt; des ondanks, wil ik U de waarheid zeggen. Ik bezoek het graf mijrte broeders, dien de hoofdien van onzen stam: vermoord hebben; ornd'at 'hij Ohr-isten was. leder ver stoot mij1 om zijnentwille, maar toch blijf ik hem vurig liefhebben. De herinnering aan hem vervolgt mij overal; ouophoudéfijk zie ik hem vermoord) vóór mij, en ik hoor d'an zijn stervende stem." „Ouraida," zei iik; „uw woorden vermeer deren de liefde, die uwe gastvrijheid in mij opwekte; ook ik heb eenen broeder, die Christen is. Maar bet grootst verdriet De in 1830 als noodzakelijk kwaad; om het groote goed der gemeenschappelijke volksschool te behouden, geboren neutra liteit, concludeerde spr., is practiséh een onmogelijkheid gebleken. Voor den streng gieloovige moet hot gaheele ondierwij» door drongen zijn van het geloof, zoodat hij van de openbare school geen gebruik kan maten. Deze bevredigt dhn ook het meest de moderne richting, voorat daar duizenden en duizenden openbare onderwijzers, die uit dien aard der zaak mieerendeels de -mo derne richting zijn. toegedaan, met de kin deren op 1 school handelen- als met hun eigen kinderen en dus de neutraliteit haar oorspronkelijk negatief karakter heeft ver loren -en een zeer positieven inhoud beeft gekregen in modérne richting. En nu -moet men de consequentie daar van aanvaardten eri den geloovige niet dwingen genoegen te nemen met de open bare school. De superioriteit eenier meening wordt niet gedemonstreerd met de zweep. Aan de bijzondere school moet de vrijheid worden gegeven, de vleugels in vrijheid Uit te slaan, ondter de hoede der overheid voor de deugdelijkheid van bet volksonder. wijs. Het karakter van openbaar of bij zonder onderwijl heeft met diie deugde lijkheid! niets te maken; er zijn bij heide richtingen goede eg slechte .scholen. Oé school moet go-ed zijn en daar moet de overheid op toezien. Terwijl, zelfs al zou dte openbare school geheel verdwijnen, het paedagogisch inzicht van den onderwij zer zou zorgen dat het onderwijs coed blijft. Toen na de rede van den heer Ger hard niemand meer lust bad om nog te spreken, vroeg de heer Lobm an (C,H.) maar nogmaals het woord1, om nog iets te zeggen over het onderwijs. Hiij deed' dat in een knappe, geheel voor dén vuist weg uitgesproken rede. Over het geheel was. spr, bet eens toet den heer Gerhard. Dte volksschool, be toogde hij, moet steeds het werk der Over heid! zijn, hetzij van de .wereldlijke, hetzij van de kerkelijke overheid; omdat zij moet geregeerd1 worden-door-een constante macht. E-n d'aar de kerkelijke overheid geeti be lasting kan heffen, hebben openbaar en bijzonder onderwijs beide de leiding der wereldlijke overheid nooclig. Het grootste kwaad1, dat die overheid aan het bijzonder onderwijs zou kunnen doen, zou zijn zich geheel aan dlilt onderwijs te pnttrekken. De haaf teg-en de openbare school bij de voor standers van h-et bijzondér onderwijs is evenwel gegrond op het feit, dat de over heid ook de geestelijke richting van het onderwijs wilde aangeven en dit behoort tot dte bevoegdheden d(er ouders. Die haat zal1 éven-wel verdwijnen na finan-cieele gelijkstelling; waardoor de ouders onbelemmerd -die gelegenheid zuilen hebben dé geestelijke richting van het onderwijs vast te stellen; terwijl dé overheid zal zorgen voor de deugdelijkheid van het ma terieel onderwijs. Daarbij mogen echter aan dé bijzondere school niet dezelfde vooredhrifte» worden opgelegd als aan de openbare, die meer direct onder de leiding en het toezicht dier overheid1 staan. Evenwel, hang is de bijzondere school niet voo-r voorwaarden, zij1 aanvaardt dte gaarne, ook in haar eigen belang, En spr. laat -de nadere uitwerking van bet Grondwetsartikel met vertrouwen over aan den gewonen wetgever. Hij ver trouwt daarbij ten volle op bet rechtsge voel der volksvertegenwoordiging en van mijns levens is, dat ik gruwzaam jegens hem gehandeld heb. Tebsimisj was van zeer ver gekomen, om zijnen vader en zijne zuster op te zoeken; hij wilde hen tot zijnen God bekeeren. Zij -echter hebben hein onbarmhartig van zich gestaoiten -en bijna was hij op zijne reis die prooi der letrwen geworden," „Ik heb uwen broeder gezien," antwoord de zij levendig. „Tebs-ima verwijlde in deze streek, hij sliep een nacht onder -onze tent-en. Sinds zijn vertrek is Selina's zus ter ongelukkiger dau ooit: zij heeft vader en moeder verloren, en de lieden van haren stam vergeven haar n-iet, dlat zij dien Clhris- ten-reiziger hunne planngn tegen zijn leven heeft verradten." „U, redster van Tebsima;" zei ik; haar in mijne armen sluitend, „u- bemin Ik als mijn zuster; kom met mij! Gij zijt waar dig Christin te worden." „Waarheen gaat gij, Sarai?" „Ik ga naar Jerusalem; om mij te dben doopen tot (Christin." „Gij rijt 'dé smartelijkste woude mijner ziel open: 'bok ik verlang naar God; ik smacht naar 'Hém; maar si-nds ik mijnen broader heb 'gehoord, weet ik niet meer, waar Hem 'te zoeken. N'U eens roep ik den Allah des 'profeten aan, döm smeek ik tot den 'God1 van Selim, en mijn gebeden vethoojren slechts mijn verwarring. Nie mand weet, wat Ouraida lijdt: op de aarde wordt ze vdbor de menschen vers too ten en als zij' zich ten Hemel wendt, weet zij niet, welken God zij moet aanroepen. V (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1916 | | pagina 1