Tabak van J. R. Keu»
No. 134
Zaterdag1 18 November 1916.
ÏO Jaai^angf
Uitgave van de Naamlooze
Vennootschap „ONS BLAD"
ALKMAAR.
Blir.: BREEDSTRAAT 12.
Telefoon No. 433.
DIT blad verschijnt dinsdag,
donderdag en Saterdag.
R. K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
POLITIEK,
paul de vagebond.
ABONNEMENTSPRIJS:
90 ct.
125 ct.
Per kwartaal franco huis.
Met geïll. Zondagsblad
bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers:
van de courant
van het Zondagsblad
3 ct.
5 ct.
ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels 50 ct.
Elke regel meer10 ct.
Reclames per regel25 ct.
Kleine adv.: 30 woorden bij vooruitbet. 30 ct.
IX.
Nog herhaaldelijk wordt de bewering
geuit dat de thans bestaande partijgroe-
peering in ons land onjuist is en dat de
drie partijen die de coalitie vormen, vaak
verschillend denken over politieke vraag
stukken. Het beste antwoord hierop geeft
de praktijk die getoond heeft hoe krachtig
de coalitie zich in den loop der jaren heeft
ontwikkeld en hoe het groote christelijke
beginsel dat deze drie partijen der rechter
zijde verbindt zoover boven de verschillen
uitgaat dat de noodige eenheid niet wordt
verbroken. Dat er verschillen bestaan tus-
schen de christelijke partijen het is trou
wens nooit ontkend en het zou onbegrij
pelijk zijn indien zij er niet waren, men
vindt ze zelfs bij hen die geheel en al tot
een zelfde partij behooren.
Maar bovendien moet in het oog worden
gehouden dat er nooit sprake is geweest
van één christelijke partij maar van een
coalitie van drie verschillende partijen die
omtrent de hoofdbeginselen eenstemmig
oordeelen.
Stelt men hier tegenover de concentratie,
dan ziet men duidelijk hoe daar zelfs van
eenstemmigheid betreffende hoofdbeginselen
geen sprake is. De grondgedachten waarvan,
de socialisten uitgaan verschillen principieel
hemelsbreed van die der liberalen en ook
der vrijzinnig democraten, afgezien zelfs
nog van de vele nuances die men in de
liberale partij zelf waarneemt. En niet alleen
ontbreekt daar de eenheid in beginsel, ook
de praktijk toont aan hoe zij op sociaal
economisch gebied vaak geheel andere op
vattingen zijn toegedaan.
Naarmate men meer en meer ziet hoe
los de band is die de partijen der concen
tratie verbindt en die speciaal werd aan
geknoopt in 1913 om den stembusstrijd te
winnen en de rechtsche regeering te doen
heengaan, naar die mate gevoelt men hoe
krachtig de band is die de coalitie-partijen
te samen houdt. Het is dat hooge en on
wankelbare beginsel dat in onze staatkunde
een christelijke politiek worde gevoerd en
dat er medé rekening worde gehouden dat
onze Staat op christelijken grondslag is
gebouwd. Hiermede in verband moet ook
de thans bestaande partij groepeering ver
kozen worden boven een splitsing in con
servatieven en vooruitstrevenden, waarbij
men principieel verschilt, maar om redenen
van practisch regeerbeleid gemeenschappe
lijk wil samenwerken. Zoo lra men dan de
arbeid heett verricht die men te samen tot
stand wilde brengen, is de reden tot een
heid verdwenen omdat men in hoofdbe
ginsel niet overeenstemde. Ook het feit dat
men in de praktijk zijn stem wel eens
ondergeschikt moet maken aan die der
partij waarvan men het program in hoofd
zaak onderschrijft, is geen verzaken van
beginselen. Het is vaak noodig het mindere
voor het meerdere te doen wijken, de
individueele meening prijs te geven voor
de meening zijner partij. Een tariefwet waar
de stembusstrijd in 1913 grootendeels over
gevoerd werd, moge principieel met de
christelijke beginselen weinig of niets te
maken hebben, het was noodig die strijd
eensgezind te voeren om door verbrokkeling
de tegenpartij niet in den kaart te spelen
en daardoor de belangen van zijn eigen
partij niet te benadeelen. De thans be
staande partijgroepeering ter rechterzijde is
gebleken deugdelijk te zijn, en het is der-
FEUILLETON.
Naar het Enpelsch van BOW BELLS,
5.
Intusschien was de procureur met een
vriendelijk gelaat opgestaan eat had zijne
handen tot een hartelijke® groet naar den
bezoeker uitgestoken!.
„Wel, imijm besite Willem, ik ben ver
rukt u te zien!"
De rechter nam de hem aangeboden hand
aan en drukte diie met warmte, daarna
viel hij op een der harde stoelen neder
01 zuchtte zwaar, terwijl hij de ledige
kamer rondzag.
„Warm, met waar?" zeide Beverley, als
°m eer» begin aan het gesprek te maken.
„Ja, ja!" zieide de rechter.
„Het wordt bijna tijdi om eens aan eestte
verandering te denken," hernam de pro
cureur, die zijn gast iniet ©ene geheime
vreugde aanstaarde. „Mevrouw Bogg en ik
hebben besloten een uitstapje naar Italië
te makent"
„Om. 's Hemels wil, houd opriep dé
rechter, vani zijn stoel opspringende. „Wat
belang heb iik bij hetgeen gij en uwe
vrouw zult gaan doen? Wat belang heb
bij alles, wat er in de wereld omgaat?
•k een man, geheel ternedergestegen,
Mgelukkig en beroofd van al wat het
'«ven aangenaam! ka® makent"
„Willem, imijni beste vriend!" riep de
andere, en zijne oogen flikkerden van een
•^derdruikt genoegen. Hij stond op en legde
rijns hand op den schouder va® den rech-
halve noodig dat er toe wordt medegewerkt
de band, die de coalitie verbindt, steeds
nauwer toe te halen in het belang van ons
christelijk Nederland, dat het heilig belang
is van ons volk.
Mr. PAUL v> SÓNSBEECK.
V NIET AAN TE BEVELEN.
„De Tijd" ontving het volgende inge
zonden stuk:
(Mijnheer de Redacteur,
Mag ik u beleefd verzoeken voor het
navolgende een plaatsje af te staan, waar
voor bij voorbaat mijn diank.
Met verbazing zie ik, in het Raadsverslag
der gemeente Ouder-Ainstel, dat in de ver
gadering van 31 October j.l. zonder hoof
delijke stemming bestoten is, boekjes,
uitgegeven door het Comité, dat zich ten
doel stelt propaganda te malken voor ge
neeskundig onderzoek vóór het huwelijk,
aan te schaffen én te verspreiden.1
Ik begrijp niet, hoe het mogelijk is, dat
R. K. Raadsleden mede kunnen werken aan
de propaganda van een dergelijk comité.
Zij dienden tenminste te weten, dat de
propaganda van dit comité dtobr geener-
lei Rioomsch-Katholieke medewerking is ge
dekt en dat zij op een uiterst gevaarlijke
Consequentie uitloopt
Laten zij bij zalken, die de christelijke
beginselen raken, niet allee® vertrouwen
stellen in den Voorzitter, maar zich, den tijd
Voorbehouden, om zelf eerst een dergelijk
"onderzoek in te stellen, alvorens te beslis
sen.
In tegenstelling hiermede merk ik tot
mijn genoegen in het Rjaadisverslag van
Dieimen bp1, dfrt op voorstel van den Voor
zitter, in deze aaafc afwijzend is beschikt.
ik geef hun n'og in ernstige' overweging,
de eerstvolgende Rlaadlsvergadering een
Voorstel te dben, 01® het genomen besluit
in te trekken; of, mochten de boekjes reeds
aangeschaft zijn, de. verspreiding te be
letten.
Wijders lijkt het mij toe, d|at bedoeld1
comité bezig is, op de hierboven aange
haalde wijze haar propaganda over het
geheelé Hand uit te strékken. Vandaar, dat
iik dén ook alle RL K. gemeenteraadsleden,
vooral die van het platteland1, in
ernstige overweging geef op hun hoede te
zijn, opdlat zij niet onschuldig er in loo-
pen en zoodoende medewerken aan de pro
paganda van een bedrijf, dat in zijn con
sequentie door de Rcomsch-Katho-lieke Kerk
veroordeeld en als onchristelijk wordt ge
brandmerkt.
Nu in alle gehieeiiteraadb vergade ringen
Ook hier en in den omtrek de boven
bedoelde zaaik onder de Ingekomen stukken
aan de orde klwam of alsnog aan de orde
zal fcdmen, meendén wij gloed te doen door
hierop de aandlacht te vestigen.
Véél willen wij hierover in een krant
als „Ons Blad" niet zeggen, doch -- mèt
„Die Tijd" willen wij deze propaganda
als gevaarlijk aanmerken.
Bedoeld broekuurtje is weliswaar niet
dn oinlkiiesche taal geschreven, maar de
strekking is er niet minder gevaarlijk om.
Die schrijver heeft begrepen, dat hij zeer
gematigd moest wiezen, maar h|ij kon de
ware strékking van. de propaganda niet ge
heel vierbergefn. Het gevaar daarvan, be
staat hierin, diat men in hle-t eind gaat stu-.
rem in de richting1 van Staatsbemoeiing en
bet medisch oinderzoek vóór 'het huwelijk
'Wil doein strekken om er een huwelijks-
ter.
Zij warén van ongeveer denzelfden ouder
dom, die twee mannen, die zoo vriend
schappelijk met elkander omgingen, maar
toch was er een groot verschil tusschen
hen:.
Beverley Bqigg had een lang, smal, slim,
wreed .gelaat, rechter Vineent een eerlijk,
edel voorkomen. De eerste met zijne uit
drukking' van voldane haaitdragandheid, de
andere met die van diépe wanhoop en in-
gekankert verdriet, welke zijn gelaat geheel
bezielde en hem. vóór zijn tijd oud' maakte.
„Gij hebt verdriet, Willem.," vervolgde
Beverley Bogg. „Maar gij 'kunt op mij ver
trouwen., zoo als .gij weet. Denk aan eeme
lange vriendschapReeds op school wa
ren wij makkers.. Ik was uiw zondebok,
maar nooit héb ik er u om benijd. Op
de hoogaschoo'l waren wij te zamen.
Gij kreegt de eerste prijzen, ik kon
nog juist mijn graad halen, maar
in mijn hart voelde ik volstrekt geen mijd'
voor u. Ik 'ben een arme, zwoegende pro
cureur, gij zijt een rechter, maar Willem,
wie kan getuigen, dat ooit de nijd1 in mijn
hart wortel schoot? Wijl beminden beide
dezelfde vrouw, gij huwdet haar, maar nog
nooit hob ik u benijidi. Neenik zag naar
u op boven op den berg, waartoe gij
waart opgeklommen verre boven mij, en
ik vereerde u, Willem."
Terwijl hij zoo sprak, dlait hSj 'vrij was
van alle nijd', nait® zijn gelaait zulk eene
bittere, sarkastische uitdrukking aan, en zijn
toon was zoo beleedigend en uitdagend,
dat bet woord ve r eer de zeer goed
haatte had kunnen zijn.
„Beverley," zeide de rechter, „de Hemel
is mijn getuige, dat er in mijn toestand
niets benijdenswaardigs is, "Ja, eens was
verbod uit af te leiden.
L I® de brochure wondt ietsi gezegd van
het „heilig huwelijk" en wordt erop ge
wezen, dat de verbintenissen tusschen brui
degoms en bruiden in vele gevallen, dien
schoonen titel niét meer verdienen. Maar
voor die® Katholiek staat bet en blijft het
staa® als een Heilig Sacrament, ter welks
toediening hij zijn eigen, voorwaarden niet
door eenige Staatsinmenging zal laten
kruisen.
1 Het brochuiurtje verwijst bovendien m at
een reeks van werken over dit pnder.verp,
waarbij meestal de schrijvers, en schrijfsters
geen ander standtpiunt innemen dan het zui
ver .materialistische en waarbij! ook het
huwelijksverbod wordt aanbevolen.
Ook de aanprijzing van de propaganda
d,oor de geheele moderne vrouwenorgani
satie .en eenige .Vrijmetselaarsloges dwingt
ons tot een ernstige waarschuwing aan
beeren •Gemeenteraadsleden om het boekje
van het Ciomité, als hec hu® door kort
zichtige burgemeesters als die van Ouder-
Amstet ter verspreiding wordt voorgesteld,
te beantwoorden met een „aangenomen
Voor kennisgeving".
BINNENLAND.
NEDERLAND EN DE OORLOG.
RIJKSBUREAU VOOR DE DISTRIBUTIE
VAN GRAAN EN MEEL!
De Minister van Landbouw enz. schreef
het volgende aan de burgemeesters:
„In aansluiting van mijne circulaire van
12 October j.l. betreffende den aankoop
van paarde®-, wier-, schapen-, duiven- en
Wpalsche of tuinboonen, U door bemid
deling van die Provinciale Broodcoimmissie
toegezonden, heb ilk de eer U medle te dee1-
lien:
lo. dat den landbouwers als bewaarloon
dient te worden vergoed 5 cents per week
voor iedere Hi.L., welke afgeleverd wordt
na 1 December a.s., te rekenen van 1
December af;
2o. dat den landbouwers voor h.et be
zaaien van de bijl hen in gébruik zijnde
landerijen voor elke te bezaaien H.A. de
volgende hoeveelheden kunnen worden ge
laten: paardenboonen 2'k H.L„ wierboo-
®en 31/2 H..LL, Schapenboonen "2i/a H.L.,
Duivenboonen 2 H.L., Waalsche- of tuin
boonen 4 H.L.
3o. dat het verbodi van uitvoer uit de
Gemeente, voor rogge, roggemeel, tarwe,
gerst en h.av«r, gegeven in (mijne circu
laire van. 9 Augustus j.l., wordt uitgebreid
tot de in deze circulaire bedioelde boonen;
4 o. dat a,an. verbouwers! en handelaren
de gelegenheid wordt gegeven de in deze
circulaire bedoelde boonen, voorzoiover zij1
voor den zaai geschikt zijn, te koopen of
te verkoopen, onder diezelfde voorwaarden
als voor rogge, tarwe, gerst en haver is
bepaald in mijne circulaire van 19 Septem
ber j.l
Deze circulaire houdt echter nog geen
bepaling in omtrent de maximum-ho©veel
heden boonen, welke dé landbouwers van
de door hen geteelde boonen voor het
Voederen van aan hen toebeh borende bees
ten .mogen behouden. Zoodra te dezen
opzichte door den Minister van Landbouw
Nijverheid en Handel een regeling te zijnier
kennis is gebracht, zal de Heer Wibauit,
voorzitter der Provinciale Broodcomimjssi'e
in Noord-Holland, daarvan mededeeling
doen.
.mm— 11—i
er een tijd, dat ik met koortsachtig onge
duld uitzag naar den dag, waarop jk tot
rijkdom en eer zoude komen. Ik heb ze
verkregen,, imaar helaas! ze werden voor
imij even als de aal een slang werd1 in de
hand van iden dief."
Was dat een glimlach, van verrukking
op het gelaat van den procureur? Zoo ja,
dan vloog hij1 .met de snelheid van den
bliksem voorbij >en de dbor droefheid over
stelpte rechter zag er niets anders in dan
eene uitdrukking van warme vriendschap,
welke de makker van zijn leven voor hem
gevoelde.
„Ik droomde eens, van liefde," vervolgde
de rechter, „gij weet, hoe schoon en heer
lijk die droom was. Ach, Beverley, gij
weet het, hoe ik om haar streed1, hoe
ik haar won!"
„Ja, dat weet ik!" antwoordde hijl met
nadruk.
„Gij weet het hoe onstandvastig, hoe
valsch Zij was, hoe bitter mijn ont
waken uit die verrukking was, kunt gij1
dienken. Mijne vrouw de vrouw, die ik
beminde, dïie ik vertrou,wde, de vrouw,
voor wier trouw ik mijn leven zou hebben
willen Wagen, ontvluchtte mij."
Hij1 zonk achterover in zijn stoel, leunde
'met zij'ne hand op de tafel en kermde
van verdriet.
„Waarom dienkt gij nog aan die dingen?"
zeide de procureur, die zich over tvem. heien
bukte, alsof hij1 medelijden met hem had.
„Waarom vergeet gij''ze niet?"
„Vraag geene onmogelijkheden va® inij,"
antwoordde de rechter op treurigen toon,
„De gedachtenis aan al dat lijden, de steek,
die mij1 daardoor is toegebracht, zullen mij
mijn leven lang niet verlaten. Maar ik spreek
er nu weder over, om uwe hulp in te roe-
LIQHTINQ! 1908 MET VERLOF.
(Officieel.) Op 1 December 1916
zullen de dienstplichtige onderofficieren,
korporaals en manschappen, béhoorende tot
de lichting 1908 der bereden wapens, het
korps pantserfort-artillerie en bet korps tor.
pedisten in bet genot van onbepaald! (klei®)
verlof worden gesteld.
DE „KONINGIN-REGENTES"
VRIJGELATEN?
(M«n meldt uit Vlissingen
Volgens nader bericht is de „Koningin-
Regentes", die uit Zeebrugge was ver
trokken en stoontende was gezien, uit hel
■geizidht verloren en fe het dus nog on
zeker of de boot naar Vlissingen zal terug-
keeren.
Het is ook mogelijk, dat de boot naar
Ostende is gebracht, omdat deze te Zee-
brugge, wegens de breedte van het schip
door dié1 raderkasten, niet door de sluizen
kan,
SPRUITKOOL.
Van af 16 Nov. moeit van die spruitkool
40 pQt. geveild- werden voor bet binnen
land én mag er dus 60' pOt. uitgevoerd
hvorden. Het veilen op monster van dit
artikel .is nu verboden.
VAN HET BINNENHOF.
Vergadering van Donderdag
16 November.
Art, 84 van dé voorgestelde gewijzigde
Grondwetsartikelen -bevat o. m. de verkies
baarheid der vrou-w voor de Tweede Kamer.
Tegen -dijt passieve vrouwenkiesrecht nu
was gericht een amendeuient-L o h m a 11
(c.s.), gegrond op de vrees, dat die man
nen in de Kamer zich: zouden kunnen laten
beïnvloeden dbor dien invloed', diien de-ma®,
ook onbewust, steeds van de vrouw onder
gaat.
Na vrijl uitvoerig debat maakte de Kamer
uit, dat zijl voor dien invloed niet bang
is en verwierp bet d'oor den Minister ten
sterkst ontraden amendement met 68 'tegen
15 -stommen, dlie van de Christelijk-Histori-
schien op de heeren Die Geer, S no eek
H.é n kern a ns. en Ankerman ma, van
de Anti-revolutionairen op den heer Rut
gers -na en van 3 Katholieken: de hee
ren Van Nis pen tot Se ven a er,
Van Wijnbergen en Arts..
Geweldig, door ons gedurende een 8-jarig
verblijf otp de perstribune nog niet bijge
woonde, opschudding ontstond in de Ka-
mier, toen art. 89, dat betreffende de scha
deloosstelling presentiegeld, etc..voor
de Kamerleden, aan de orde kwam en in
verband daarmede art. 105, hetwelk be
trekking heeft op het quorum.
Dé oorzaak van het toon eel1 van onb e
schrijfelijke verwarring -en opgewondenheid,
dat bij de behandeling van deze voor
stellen ontstondi, was de eerste spreker
dé heer N i rs t r a s z (V.L.).
Het lieve leven begon reedis, toen de
afgevaardigde er den Minister van Land
bouw een grief van maakte, dat deze' den
Kamerleden per circulaire gevraagd- heeft
of zij eventueel bereid zijn het lidmaat
schap «ener Ievensmidldélencommissie te
aanvaarden -en spr. daarbij zeide, dat er
leiden zijfn, die het lidmaatschap eener com
missie ambieeren om. de daaraan verbon
den emolumenten.
Verscheidene leden namen hem deze on
kundige uitdrukking zeer kwalijk en inter
rumpeerden hem herhaaldelijk met felle uit
roepen en oipmerkingen. Vooral de heeran
Troelstra en D'uymaer van Twist
maakten zich zeer boos.
Spr. verklaarde zich verder tegen ver-
hooging van schadelciosstellmig' en tegen
pensioen en vooral tegen presentiegeld!, om
dat er leden zijn, die zeiden komen en
nog zeldzamer spreken en toch o.p het
juiste mornen^ aanwezig wéten te- zij®, en
het landl beter gediend wordt door mannen
der practijfc, die het oor te luisteren leg
gen buiten de Kamer dan door hen, die
lange redevoeringen houden e® geheel op
gaan in dé politiek. Terwijl sipr. aldus be
sloot: „E11 nu 'komt de Minister en laat
met een royaal gebaar enkele rijksdaalders
glij'dén in de handen van die® afgevaar
digde. 'die liever zijn kiezers zand in de
oogen strooit dan zijn plicht, in den ruim-
sten zin opgevat, te vervullen, en va® d'ieu
afgevaardigde, die zich aan zij® mandaat
vastklampt als aan een middel van be
staan."
Deze schandelijke taal wekte begrijpelijker
wijze de heftigste verontwaardiging.
De heer Lobman beet spr. toe: „U
hebt een gemeene, een door en d'oor ge-
meene redevoering geboudien." Minister
Cort van der Linden stoof op den
heer N ierstrasz toe en begon heftig
met dezen te dfeputeeren. Ondérwijl riep
dé heer D u y m a e r van Twist herhaal
delijk tot den Voorzitter, die het stuur ge
heel kwijt was: „Moet U den Minister
zoo maar laten belee dagen? Moet U niet
voor den Minister opkomen?" Terwijl de
heer T r o e 1 s t r a, zóó bleek en woedénd,
dat men kon vreezen hem te zien -neer
storten, boven het onbeschrijfelijke tumult
uiitscbeeuwde„Er uit! Er uftt Moet jij
praten van idealen!"
De Voorzitter deed liet verstandigste wat
hij voor het oogenblilk dioen kon-én schiorsch-
te dé vergadering voor een kwartier.
Dit kwartier wérd echter een groot half
uur. Na dé heropening deed de Voorzitter
voorleziug van het stenografisch verslag
van het slot der réde van dien heer
Nierstrasz en zeide daarbij' het slot
d'oor het rumoer niet te' hebben verstaan.
Hij' vond die woorden echter zoo erger
lijk, dat, wanneer hij' zé verstaan had.
hij' onmiddellijk h!et voorstel zou hebben
gedaan sprejkler het woord te ontnemen.
Intusscihen had dé sdhuldige het woord
gevraagd om zij® bedoeling nader te ver
klaren. iji
Dei Voorzitter denkelijk beducht voor
herhaling van het rumoerige tooneel
vc®dl het -echter 'beter den heer Nier-
stras z gelegenheid! te geven tot den
volgébden morgen na te deuken over hel
geel hij jegens dén Minister eni de Kamer
misdeed e|n de vergadering than-s te sluiten.
Wat geschiedde1.
OPRUIEND GESCHRIJF,
De (correspondent van Jiet „Hbld." te
Soerabaja seint, dat de officier van justitie
bij den raad van justitie te Biatavia ver-
ciordéeling van 2 jaar gevangenisstraf heeft
geëiacht tegen den Japanschen journalist
Alinami. Diez-e is. de schrijver van in dé
„Pértimbangan", een B'and'oejigsch blad,
verschenen artikelen, waarin propaganda
wordt gemaakt voor Japan tegen de Neder-
landsch-Indisohe regeering en o. a. was ge
zegd', dat de inlanders ingeval van opstand
op Java zeker toonden zijin van den steu®
van Japan.
Die uitspraak is bepaald op: 22 dezer.
ALKMAARSCHE
OVERAL VERKRIJGBAAR
pen. Toen zij mij verliet, nam zij mijn
zooni imij'n kleinen Paul medé. Ge
durende meer dan tien jaren heb ik reeds
te vergeefs naar hein gezocht. Beverley,
help mij' om helm terug te vinden, schenk
diieni eene lichtstraal aan mijn duister leven
terug, -era -ik zal u tot mij® stervensuur
zegenen." --
Hij greep d'e hand van zijn vriend en
za-g hem' met eeni blik van wanhoop aan.
„Mijn zoon mijn eenig kind!" ver
volgde hij, „de Hemel alleen weet, waar
hij nu is. Misschien zwerft hij in armoede
en verdriet, verlaten door de wereld!"
„Misschien, wel in onwetenidlheidi en mis
daad," zeiide de procureur op een droef-
geestigen too®.
„Dat is (het juist wat mij' bijna krank
zinnig maakt," kreet die ongelukkige man,
„Om der willé vani alles $at u dierbaar
is, o, help mij om hem terug te vinden,
voor dat het te laat is, lm mijne gedachten
over dag, en in mijne droomem bij nacht,
zie ik hem mij® zoon, mijn schoon,
miijni dierbaar kind1, als een boosdoener,
een misdadiger!"
Zijne stem bleef steken, en weder ver
viel hij im zvlare, kermende zuchten.
„Heb moed'," zeide zij® vriend. „Ik geef
u mij® woord, dat ik u nog dén zoon zal
wederge ven, dien gij verloren hebt."
„Gaarne zoudie ik- mijn geheele fortuin
Witten geven aan den man, die mij! mijn
zoom terug zal brengen," riep de '.-echter.
„Beverley, piifm vriend', ik vertrouw in
dit igeval op u, zooals ik het altijd' ge
daan heb."
„En gij zult bevinden, dat ik bij mij®
eienimaal genomen besluit blijf," zeide de
procureur.
Een half uur lat-er, toen de twee man
nen het vertrek verlieten, speieldle er een
glimlach van ho-op om dé lippen van den
rechter, eem van vreugde om die van
Beverley Bogg.
De procureur wierp een. scherpen blik op
zij® klerk, toen hij diens kamer voorbij
ging, maar Simkins zat vlijtig teiwerken
en het gat in de muur was reeds zorg
vuldig weder dicht giemaakt. Doch niet
zoiod'ra was de patroon vertrokken, of de
ma® lacTite in stilte en wreef zich ver
heugd de handen,
„Daar gaat hef lam met d'e® wolf," zeidé
hij. „Ga imaar voort, mijnheer Bieverley
Bogg! ik zal u helpen om' den kleinen
omgielukkigen Paul te zoeken. Wie weet of
de rechter mij' geen geld genoeg zal geven,
öm mijael ven, mijne - echtgeno ote en al dé
toekomstige beeren Simkins, voor hun leven
geborgen te doen zij® l"
(Wordt vervolgd.)