Tabak van J. R. Keu» No. 134 Zaterdag1 18 November 1916. ÏO Jaai^angf Uitgave van de Naamlooze Vennootschap „ONS BLAD" ALKMAAR. Blir.: BREEDSTRAAT 12. Telefoon No. 433. DIT blad verschijnt dinsdag, donderdag en Saterdag. R. K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND POLITIEK, paul de vagebond. ABONNEMENTSPRIJS: 90 ct. 125 ct. Per kwartaal franco huis. Met geïll. Zondagsblad bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers: van de courant van het Zondagsblad 3 ct. 5 ct. ADVERTENTIËN: Van 1—5 regels 50 ct. Elke regel meer10 ct. Reclames per regel25 ct. Kleine adv.: 30 woorden bij vooruitbet. 30 ct. IX. Nog herhaaldelijk wordt de bewering geuit dat de thans bestaande partijgroe- peering in ons land onjuist is en dat de drie partijen die de coalitie vormen, vaak verschillend denken over politieke vraag stukken. Het beste antwoord hierop geeft de praktijk die getoond heeft hoe krachtig de coalitie zich in den loop der jaren heeft ontwikkeld en hoe het groote christelijke beginsel dat deze drie partijen der rechter zijde verbindt zoover boven de verschillen uitgaat dat de noodige eenheid niet wordt verbroken. Dat er verschillen bestaan tus- schen de christelijke partijen het is trou wens nooit ontkend en het zou onbegrij pelijk zijn indien zij er niet waren, men vindt ze zelfs bij hen die geheel en al tot een zelfde partij behooren. Maar bovendien moet in het oog worden gehouden dat er nooit sprake is geweest van één christelijke partij maar van een coalitie van drie verschillende partijen die omtrent de hoofdbeginselen eenstemmig oordeelen. Stelt men hier tegenover de concentratie, dan ziet men duidelijk hoe daar zelfs van eenstemmigheid betreffende hoofdbeginselen geen sprake is. De grondgedachten waarvan, de socialisten uitgaan verschillen principieel hemelsbreed van die der liberalen en ook der vrijzinnig democraten, afgezien zelfs nog van de vele nuances die men in de liberale partij zelf waarneemt. En niet alleen ontbreekt daar de eenheid in beginsel, ook de praktijk toont aan hoe zij op sociaal economisch gebied vaak geheel andere op vattingen zijn toegedaan. Naarmate men meer en meer ziet hoe los de band is die de partijen der concen tratie verbindt en die speciaal werd aan geknoopt in 1913 om den stembusstrijd te winnen en de rechtsche regeering te doen heengaan, naar die mate gevoelt men hoe krachtig de band is die de coalitie-partijen te samen houdt. Het is dat hooge en on wankelbare beginsel dat in onze staatkunde een christelijke politiek worde gevoerd en dat er medé rekening worde gehouden dat onze Staat op christelijken grondslag is gebouwd. Hiermede in verband moet ook de thans bestaande partij groepeering ver kozen worden boven een splitsing in con servatieven en vooruitstrevenden, waarbij men principieel verschilt, maar om redenen van practisch regeerbeleid gemeenschappe lijk wil samenwerken. Zoo lra men dan de arbeid heett verricht die men te samen tot stand wilde brengen, is de reden tot een heid verdwenen omdat men in hoofdbe ginsel niet overeenstemde. Ook het feit dat men in de praktijk zijn stem wel eens ondergeschikt moet maken aan die der partij waarvan men het program in hoofd zaak onderschrijft, is geen verzaken van beginselen. Het is vaak noodig het mindere voor het meerdere te doen wijken, de individueele meening prijs te geven voor de meening zijner partij. Een tariefwet waar de stembusstrijd in 1913 grootendeels over gevoerd werd, moge principieel met de christelijke beginselen weinig of niets te maken hebben, het was noodig die strijd eensgezind te voeren om door verbrokkeling de tegenpartij niet in den kaart te spelen en daardoor de belangen van zijn eigen partij niet te benadeelen. De thans be staande partijgroepeering ter rechterzijde is gebleken deugdelijk te zijn, en het is der- FEUILLETON. Naar het Enpelsch van BOW BELLS, 5. Intusschien was de procureur met een vriendelijk gelaat opgestaan eat had zijne handen tot een hartelijke® groet naar den bezoeker uitgestoken!. „Wel, imijm besite Willem, ik ben ver rukt u te zien!" De rechter nam de hem aangeboden hand aan en drukte diie met warmte, daarna viel hij op een der harde stoelen neder 01 zuchtte zwaar, terwijl hij de ledige kamer rondzag. „Warm, met waar?" zeide Beverley, als °m eer» begin aan het gesprek te maken. „Ja, ja!" zieide de rechter. „Het wordt bijna tijdi om eens aan eestte verandering te denken," hernam de pro cureur, die zijn gast iniet ©ene geheime vreugde aanstaarde. „Mevrouw Bogg en ik hebben besloten een uitstapje naar Italië te makent" „Om. 's Hemels wil, houd opriep dé rechter, vani zijn stoel opspringende. „Wat belang heb iik bij hetgeen gij en uwe vrouw zult gaan doen? Wat belang heb bij alles, wat er in de wereld omgaat? •k een man, geheel ternedergestegen, Mgelukkig en beroofd van al wat het '«ven aangenaam! ka® makent" „Willem, imijni beste vriend!" riep de andere, en zijne oogen flikkerden van een •^derdruikt genoegen. Hij stond op en legde rijns hand op den schouder va® den rech- halve noodig dat er toe wordt medegewerkt de band, die de coalitie verbindt, steeds nauwer toe te halen in het belang van ons christelijk Nederland, dat het heilig belang is van ons volk. Mr. PAUL v> SÓNSBEECK. V NIET AAN TE BEVELEN. „De Tijd" ontving het volgende inge zonden stuk: (Mijnheer de Redacteur, Mag ik u beleefd verzoeken voor het navolgende een plaatsje af te staan, waar voor bij voorbaat mijn diank. Met verbazing zie ik, in het Raadsverslag der gemeente Ouder-Ainstel, dat in de ver gadering van 31 October j.l. zonder hoof delijke stemming bestoten is, boekjes, uitgegeven door het Comité, dat zich ten doel stelt propaganda te malken voor ge neeskundig onderzoek vóór het huwelijk, aan te schaffen én te verspreiden.1 Ik begrijp niet, hoe het mogelijk is, dat R. K. Raadsleden mede kunnen werken aan de propaganda van een dergelijk comité. Zij dienden tenminste te weten, dat de propaganda van dit comité dtobr geener- lei Rioomsch-Katholieke medewerking is ge dekt en dat zij op een uiterst gevaarlijke Consequentie uitloopt Laten zij bij zalken, die de christelijke beginselen raken, niet allee® vertrouwen stellen in den Voorzitter, maar zich, den tijd Voorbehouden, om zelf eerst een dergelijk "onderzoek in te stellen, alvorens te beslis sen. In tegenstelling hiermede merk ik tot mijn genoegen in het Rjaadisverslag van Dieimen bp1, dfrt op voorstel van den Voor zitter, in deze aaafc afwijzend is beschikt. ik geef hun n'og in ernstige' overweging, de eerstvolgende Rlaadlsvergadering een Voorstel te dben, 01® het genomen besluit in te trekken; of, mochten de boekjes reeds aangeschaft zijn, de. verspreiding te be letten. Wijders lijkt het mij toe, d|at bedoeld1 comité bezig is, op de hierboven aange haalde wijze haar propaganda over het geheelé Hand uit te strékken. Vandaar, dat iik dén ook alle RL K. gemeenteraadsleden, vooral die van het platteland1, in ernstige overweging geef op hun hoede te zijn, opdlat zij niet onschuldig er in loo- pen en zoodoende medewerken aan de pro paganda van een bedrijf, dat in zijn con sequentie door de Rcomsch-Katho-lieke Kerk veroordeeld en als onchristelijk wordt ge brandmerkt. Nu in alle gehieeiiteraadb vergade ringen Ook hier en in den omtrek de boven bedoelde zaaik onder de Ingekomen stukken aan de orde klwam of alsnog aan de orde zal fcdmen, meendén wij gloed te doen door hierop de aandlacht te vestigen. Véél willen wij hierover in een krant als „Ons Blad" niet zeggen, doch -- mèt „Die Tijd" willen wij deze propaganda als gevaarlijk aanmerken. Bedoeld broekuurtje is weliswaar niet dn oinlkiiesche taal geschreven, maar de strekking is er niet minder gevaarlijk om. Die schrijver heeft begrepen, dat hij zeer gematigd moest wiezen, maar h|ij kon de ware strékking van. de propaganda niet ge heel vierbergefn. Het gevaar daarvan, be staat hierin, diat men in hle-t eind gaat stu-. rem in de richting1 van Staatsbemoeiing en bet medisch oinderzoek vóór 'het huwelijk 'Wil doein strekken om er een huwelijks- ter. Zij warén van ongeveer denzelfden ouder dom, die twee mannen, die zoo vriend schappelijk met elkander omgingen, maar toch was er een groot verschil tusschen hen:. Beverley Bqigg had een lang, smal, slim, wreed .gelaat, rechter Vineent een eerlijk, edel voorkomen. De eerste met zijne uit drukking' van voldane haaitdragandheid, de andere met die van diépe wanhoop en in- gekankert verdriet, welke zijn gelaat geheel bezielde en hem. vóór zijn tijd oud' maakte. „Gij hebt verdriet, Willem.," vervolgde Beverley Bogg. „Maar gij 'kunt op mij ver trouwen., zoo als .gij weet. Denk aan eeme lange vriendschapReeds op school wa ren wij makkers.. Ik was uiw zondebok, maar nooit héb ik er u om benijd. Op de hoogaschoo'l waren wij te zamen. Gij kreegt de eerste prijzen, ik kon nog juist mijn graad halen, maar in mijn hart voelde ik volstrekt geen mijd' voor u. Ik 'ben een arme, zwoegende pro cureur, gij zijt een rechter, maar Willem, wie kan getuigen, dat ooit de nijd1 in mijn hart wortel schoot? Wijl beminden beide dezelfde vrouw, gij huwdet haar, maar nog nooit hob ik u benijidi. Neenik zag naar u op boven op den berg, waartoe gij waart opgeklommen verre boven mij, en ik vereerde u, Willem." Terwijl hij zoo sprak, dlait hSj 'vrij was van alle nijd', nait® zijn gelaait zulk eene bittere, sarkastische uitdrukking aan, en zijn toon was zoo beleedigend en uitdagend, dat bet woord ve r eer de zeer goed haatte had kunnen zijn. „Beverley," zeide de rechter, „de Hemel is mijn getuige, dat er in mijn toestand niets benijdenswaardigs is, "Ja, eens was verbod uit af te leiden. L I® de brochure wondt ietsi gezegd van het „heilig huwelijk" en wordt erop ge wezen, dat de verbintenissen tusschen brui degoms en bruiden in vele gevallen, dien schoonen titel niét meer verdienen. Maar voor die® Katholiek staat bet en blijft het staa® als een Heilig Sacrament, ter welks toediening hij zijn eigen, voorwaarden niet door eenige Staatsinmenging zal laten kruisen. 1 Het brochuiurtje verwijst bovendien m at een reeks van werken over dit pnder.verp, waarbij meestal de schrijvers, en schrijfsters geen ander standtpiunt innemen dan het zui ver .materialistische en waarbij! ook het huwelijksverbod wordt aanbevolen. Ook de aanprijzing van de propaganda d,oor de geheele moderne vrouwenorgani satie .en eenige .Vrijmetselaarsloges dwingt ons tot een ernstige waarschuwing aan beeren •Gemeenteraadsleden om het boekje van het Ciomité, als hec hu® door kort zichtige burgemeesters als die van Ouder- Amstet ter verspreiding wordt voorgesteld, te beantwoorden met een „aangenomen Voor kennisgeving". BINNENLAND. NEDERLAND EN DE OORLOG. RIJKSBUREAU VOOR DE DISTRIBUTIE VAN GRAAN EN MEEL! De Minister van Landbouw enz. schreef het volgende aan de burgemeesters: „In aansluiting van mijne circulaire van 12 October j.l. betreffende den aankoop van paarde®-, wier-, schapen-, duiven- en Wpalsche of tuinboonen, U door bemid deling van die Provinciale Broodcoimmissie toegezonden, heb ilk de eer U medle te dee1- lien: lo. dat den landbouwers als bewaarloon dient te worden vergoed 5 cents per week voor iedere Hi.L., welke afgeleverd wordt na 1 December a.s., te rekenen van 1 December af; 2o. dat den landbouwers voor h.et be zaaien van de bijl hen in gébruik zijnde landerijen voor elke te bezaaien H.A. de volgende hoeveelheden kunnen worden ge laten: paardenboonen 2'k H.L„ wierboo- ®en 31/2 H..LL, Schapenboonen "2i/a H.L., Duivenboonen 2 H.L., Waalsche- of tuin boonen 4 H.L. 3o. dat het verbodi van uitvoer uit de Gemeente, voor rogge, roggemeel, tarwe, gerst en h.av«r, gegeven in (mijne circu laire van. 9 Augustus j.l., wordt uitgebreid tot de in deze circulaire bedioelde boonen; 4 o. dat a,an. verbouwers! en handelaren de gelegenheid wordt gegeven de in deze circulaire bedoelde boonen, voorzoiover zij1 voor den zaai geschikt zijn, te koopen of te verkoopen, onder diezelfde voorwaarden als voor rogge, tarwe, gerst en haver is bepaald in mijne circulaire van 19 Septem ber j.l Deze circulaire houdt echter nog geen bepaling in omtrent de maximum-ho©veel heden boonen, welke dé landbouwers van de door hen geteelde boonen voor het Voederen van aan hen toebeh borende bees ten .mogen behouden. Zoodra te dezen opzichte door den Minister van Landbouw Nijverheid en Handel een regeling te zijnier kennis is gebracht, zal de Heer Wibauit, voorzitter der Provinciale Broodcomimjssi'e in Noord-Holland, daarvan mededeeling doen. .mm— 11—i er een tijd, dat ik met koortsachtig onge duld uitzag naar den dag, waarop jk tot rijkdom en eer zoude komen. Ik heb ze verkregen,, imaar helaas! ze werden voor imij even als de aal een slang werd1 in de hand van iden dief." Was dat een glimlach, van verrukking op het gelaat van den procureur? Zoo ja, dan vloog hij1 .met de snelheid van den bliksem voorbij >en de dbor droefheid over stelpte rechter zag er niets anders in dan eene uitdrukking van warme vriendschap, welke de makker van zijn leven voor hem gevoelde. „Ik droomde eens, van liefde," vervolgde de rechter, „gij weet, hoe schoon en heer lijk die droom was. Ach, Beverley, gij weet het, hoe ik om haar streed1, hoe ik haar won!" „Ja, dat weet ik!" antwoordde hijl met nadruk. „Gij weet het hoe onstandvastig, hoe valsch Zij was, hoe bitter mijn ont waken uit die verrukking was, kunt gij1 dienken. Mijne vrouw de vrouw, die ik beminde, dïie ik vertrou,wde, de vrouw, voor wier trouw ik mijn leven zou hebben willen Wagen, ontvluchtte mij." Hij1 zonk achterover in zijn stoel, leunde 'met zij'ne hand op de tafel en kermde van verdriet. „Waarom dienkt gij nog aan die dingen?" zeide de procureur, die zich over tvem. heien bukte, alsof hij1 medelijden met hem had. „Waarom vergeet gij''ze niet?" „Vraag geene onmogelijkheden va® inij," antwoordde de rechter op treurigen toon, „De gedachtenis aan al dat lijden, de steek, die mij1 daardoor is toegebracht, zullen mij mijn leven lang niet verlaten. Maar ik spreek er nu weder over, om uwe hulp in te roe- LIQHTINQ! 1908 MET VERLOF. (Officieel.) Op 1 December 1916 zullen de dienstplichtige onderofficieren, korporaals en manschappen, béhoorende tot de lichting 1908 der bereden wapens, het korps pantserfort-artillerie en bet korps tor. pedisten in bet genot van onbepaald! (klei®) verlof worden gesteld. DE „KONINGIN-REGENTES" VRIJGELATEN? (M«n meldt uit Vlissingen Volgens nader bericht is de „Koningin- Regentes", die uit Zeebrugge was ver trokken en stoontende was gezien, uit hel ■geizidht verloren en fe het dus nog on zeker of de boot naar Vlissingen zal terug- keeren. Het is ook mogelijk, dat de boot naar Ostende is gebracht, omdat deze te Zee- brugge, wegens de breedte van het schip door dié1 raderkasten, niet door de sluizen kan, SPRUITKOOL. Van af 16 Nov. moeit van die spruitkool 40 pQt. geveild- werden voor bet binnen land én mag er dus 60' pOt. uitgevoerd hvorden. Het veilen op monster van dit artikel .is nu verboden. VAN HET BINNENHOF. Vergadering van Donderdag 16 November. Art, 84 van dé voorgestelde gewijzigde Grondwetsartikelen -bevat o. m. de verkies baarheid der vrou-w voor de Tweede Kamer. Tegen -dijt passieve vrouwenkiesrecht nu was gericht een amendeuient-L o h m a 11 (c.s.), gegrond op de vrees, dat die man nen in de Kamer zich: zouden kunnen laten beïnvloeden dbor dien invloed', diien de-ma®, ook onbewust, steeds van de vrouw onder gaat. Na vrijl uitvoerig debat maakte de Kamer uit, dat zijl voor dien invloed niet bang is en verwierp bet d'oor den Minister ten sterkst ontraden amendement met 68 'tegen 15 -stommen, dlie van de Christelijk-Histori- schien op de heeren Die Geer, S no eek H.é n kern a ns. en Ankerman ma, van de Anti-revolutionairen op den heer Rut gers -na en van 3 Katholieken: de hee ren Van Nis pen tot Se ven a er, Van Wijnbergen en Arts.. Geweldig, door ons gedurende een 8-jarig verblijf otp de perstribune nog niet bijge woonde, opschudding ontstond in de Ka- mier, toen art. 89, dat betreffende de scha deloosstelling presentiegeld, etc..voor de Kamerleden, aan de orde kwam en in verband daarmede art. 105, hetwelk be trekking heeft op het quorum. Dé oorzaak van het toon eel1 van onb e schrijfelijke verwarring -en opgewondenheid, dat bij de behandeling van deze voor stellen ontstondi, was de eerste spreker dé heer N i rs t r a s z (V.L.). Het lieve leven begon reedis, toen de afgevaardigde er den Minister van Land bouw een grief van maakte, dat deze' den Kamerleden per circulaire gevraagd- heeft of zij eventueel bereid zijn het lidmaat schap «ener Ievensmidldélencommissie te aanvaarden -en spr. daarbij zeide, dat er leiden zijfn, die het lidmaatschap eener com missie ambieeren om. de daaraan verbon den emolumenten. Verscheidene leden namen hem deze on kundige uitdrukking zeer kwalijk en inter rumpeerden hem herhaaldelijk met felle uit roepen en oipmerkingen. Vooral de heeran Troelstra en D'uymaer van Twist maakten zich zeer boos. Spr. verklaarde zich verder tegen ver- hooging van schadelciosstellmig' en tegen pensioen en vooral tegen presentiegeld!, om dat er leden zijn, die zeiden komen en nog zeldzamer spreken en toch o.p het juiste mornen^ aanwezig wéten te- zij®, en het landl beter gediend wordt door mannen der practijfc, die het oor te luisteren leg gen buiten de Kamer dan door hen, die lange redevoeringen houden e® geheel op gaan in dé politiek. Terwijl sipr. aldus be sloot: „E11 nu 'komt de Minister en laat met een royaal gebaar enkele rijksdaalders glij'dén in de handen van die® afgevaar digde. 'die liever zijn kiezers zand in de oogen strooit dan zijn plicht, in den ruim- sten zin opgevat, te vervullen, en va® d'ieu afgevaardigde, die zich aan zij® mandaat vastklampt als aan een middel van be staan." Deze schandelijke taal wekte begrijpelijker wijze de heftigste verontwaardiging. De heer Lobman beet spr. toe: „U hebt een gemeene, een door en d'oor ge- meene redevoering geboudien." Minister Cort van der Linden stoof op den heer N ierstrasz toe en begon heftig met dezen te dfeputeeren. Ondérwijl riep dé heer D u y m a e r van Twist herhaal delijk tot den Voorzitter, die het stuur ge heel kwijt was: „Moet U den Minister zoo maar laten belee dagen? Moet U niet voor den Minister opkomen?" Terwijl de heer T r o e 1 s t r a, zóó bleek en woedénd, dat men kon vreezen hem te zien -neer storten, boven het onbeschrijfelijke tumult uiitscbeeuwde„Er uit! Er uftt Moet jij praten van idealen!" De Voorzitter deed liet verstandigste wat hij voor het oogenblilk dioen kon-én schiorsch- te dé vergadering voor een kwartier. Dit kwartier wérd echter een groot half uur. Na dé heropening deed de Voorzitter voorleziug van het stenografisch verslag van het slot der réde van dien heer Nierstrasz en zeide daarbij' het slot d'oor het rumoer niet te' hebben verstaan. Hij' vond die woorden echter zoo erger lijk, dat, wanneer hij' zé verstaan had. hij' onmiddellijk h!et voorstel zou hebben gedaan sprejkler het woord te ontnemen. Intusscihen had dé sdhuldige het woord gevraagd om zij® bedoeling nader te ver klaren. iji Dei Voorzitter denkelijk beducht voor herhaling van het rumoerige tooneel vc®dl het -echter 'beter den heer Nier- stras z gelegenheid! te geven tot den volgébden morgen na te deuken over hel geel hij jegens dén Minister eni de Kamer misdeed e|n de vergadering than-s te sluiten. Wat geschiedde1. OPRUIEND GESCHRIJF, De (correspondent van Jiet „Hbld." te Soerabaja seint, dat de officier van justitie bij den raad van justitie te Biatavia ver- ciordéeling van 2 jaar gevangenisstraf heeft geëiacht tegen den Japanschen journalist Alinami. Diez-e is. de schrijver van in dé „Pértimbangan", een B'and'oejigsch blad, verschenen artikelen, waarin propaganda wordt gemaakt voor Japan tegen de Neder- landsch-Indisohe regeering en o. a. was ge zegd', dat de inlanders ingeval van opstand op Java zeker toonden zijin van den steu® van Japan. Die uitspraak is bepaald op: 22 dezer. ALKMAARSCHE OVERAL VERKRIJGBAAR pen. Toen zij mij verliet, nam zij mijn zooni imij'n kleinen Paul medé. Ge durende meer dan tien jaren heb ik reeds te vergeefs naar hein gezocht. Beverley, help mij' om helm terug te vinden, schenk diieni eene lichtstraal aan mijn duister leven terug, -era -ik zal u tot mij® stervensuur zegenen." -- Hij greep d'e hand van zijn vriend en za-g hem' met eeni blik van wanhoop aan. „Mijn zoon mijn eenig kind!" ver volgde hij, „de Hemel alleen weet, waar hij nu is. Misschien zwerft hij in armoede en verdriet, verlaten door de wereld!" „Misschien, wel in onwetenidlheidi en mis daad," zeiide de procureur op een droef- geestigen too®. „Dat is (het juist wat mij' bijna krank zinnig maakt," kreet die ongelukkige man, „Om der willé vani alles $at u dierbaar is, o, help mij om hem terug te vinden, voor dat het te laat is, lm mijne gedachten over dag, en in mijne droomem bij nacht, zie ik hem mij® zoon, mijn schoon, miijni dierbaar kind1, als een boosdoener, een misdadiger!" Zijne stem bleef steken, en weder ver viel hij im zvlare, kermende zuchten. „Heb moed'," zeide zij® vriend. „Ik geef u mij® woord, dat ik u nog dén zoon zal wederge ven, dien gij verloren hebt." „Gaarne zoudie ik- mijn geheele fortuin Witten geven aan den man, die mij! mijn zoom terug zal brengen," riep de '.-echter. „Beverley, piifm vriend', ik vertrouw in dit igeval op u, zooals ik het altijd' ge daan heb." „En gij zult bevinden, dat ik bij mij® eienimaal genomen besluit blijf," zeide de procureur. Een half uur lat-er, toen de twee man nen het vertrek verlieten, speieldle er een glimlach van ho-op om dé lippen van den rechter, eem van vreugde om die van Beverley Bogg. De procureur wierp een. scherpen blik op zij® klerk, toen hij diens kamer voorbij ging, maar Simkins zat vlijtig teiwerken en het gat in de muur was reeds zorg vuldig weder dicht giemaakt. Doch niet zoiod'ra was de patroon vertrokken, of de ma® lacTite in stilte en wreef zich ver heugd de handen, „Daar gaat hef lam met d'e® wolf," zeidé hij. „Ga imaar voort, mijnheer Bieverley Bogg! ik zal u helpen om' den kleinen omgielukkigen Paul te zoeken. Wie weet of de rechter mij' geen geld genoeg zal geven, öm mijael ven, mijne - echtgeno ote en al dé toekomstige beeren Simkins, voor hun leven geborgen te doen zij® l" (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1916 | | pagina 1