No. 130
Donder das' 23 November 1916.
10 Jaargang
dit blad verschijnt dinsdag,
donderdag en zaterdag.
Keizer Franz Joseph
midden-noordh. waterleiding.
Uitgave van de Naamlooze
Vennootschap „ONS BLAD"
ALKMAAR.
Bur.: BREEDSTRAAT 12.
Telefoon No. 433,
ONS
ABONNEMENTSPRIJS:
Per kwartaal franco huis; 90 ct.
Met gelll. Zondagsblad 125 ct.
bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers:
van de courant 3 ct.
van het Zondagsblad 5 ct.
ADVERTENTIËN:
Van 15 regels50 ct.
Elke regel meer10 ct.
Reclames per regel25 ct.
Kleine adv.: 30 woorden bij vooruitbet. 30 ct.
Dit zal in gansch Europa, in oude en
in nieuwe wereld 't zij in vrienden-, 't
rij ill vijanden-land vélen aan 't harte
gaan: dat de grijze keizer Franz Joseph,
van wiens rijk uit tot 's keizers innigst
leedwezen de eerste oorlogsvonk tegen
de Serviërs moest opgloeien en vandaar
den brand steken in gansch Europa en ver
daarbuiten, dat deze grijze, goedige, een
voudige en vrome keizer ontslapen moest,
alvorens aan verren horizon de vredes-
dageraad kwam te gloren.
Den nieuwen dag waarop heel de
menschheid ontwaken zal uit den zwaar-
benauwenden oorlogsdroom, waarop heel de
menschheid herleven zal in 't bijkans weer
ongekend geluk van zachten vrede
vrededien nieuwen dag heeft hij niet
mogen aanschouwen op aardeoorlogs
onrust, weemoed, felle pijn om 't sterven
van zoovele dapperen, benauwenis van
vredeloosheid waarheen hij de oogen
ook wendde dat Mies en nog véél
ellende méér was 's keizers laatste deel in
menschelijk wel en wee.
Den nieuwen dag van vrede mocht hij
niet meer aanschouwen menschelijk-
gedacht mag men dit tragisch noemen
God echter heeft Zijn dienaar, Zijn plaats
bekleder in 't m e n s c h e 1 ij k gezag uit
den peilloos-diepen poel. van aardsche
ellende tot Zich willen opheffen; al de
wederwaardigheden, al het verdriet, dat
deze oorlog den keizer van Oostenrijk-
Hongarije nog zou doen verduren, dat
alles heeft God keizer Franz Joseph verder
willen besparen... hij had genoeg geleden:
géén ramp bleef hem tijdens de 68-jarige
regeering bespaard.
Uit Franz Joseph's kinderjaren kennen
wij een voorval, dat wèl in staat is 's kei
zers goedig karakter te typeeren.
In het keizerlijk paleis hangt een.groot
schilderij, dat betrekking heeft op het vol-
gende voorval:
Op zijn vierden verjaardag was de "kleine
■prins bezig1 met spelen onder de warande
van het kasteel van Luxemburg in tegen
woordigheid) van zijn grootvader (den toen
regeerenden keizer) Franz I. Deze had een
zwak voor het kind en had het bij deze
gelegenheid overstelpt met speelgoed en
lekkernijen. Op een gegeven oogenblik be
merkte de kleine Franzi zooals mem hieim
familiaar noemde diicht bijl de plek,
waar hiji speelde, een schildlwaeht. Zijn
speelgoed in den steek latend, liep hij1- naar
zijn grootvader en vroeg deze: „Grootpapa,
is die soldaat -niet zeer arm?" „Waar
om vraagt ge dat, mijn.kind?" „Omdat
hij verplicht is voor zijn brood te wer
ken." „Maar, mijn kind/' 'hernam de
keizer, „alle menschen, rijk of artn, Ireb-
fen plichten te vervullen em prinsen en
koningen zijn daarvan niet .uitgezonderd.
Maar deze man is toch werkelijk arm.
Ga naar hetntoe en geef hem dit papiertje."
Franzi liet zich dlit geen tweemaal zeg
gen. Hij ging naar den schildwacht toe en
hem het bankbiljet gevend, zeide hij1 ver
heugd': „Hier, arme soldaat, dat stuurt
grootpapa ;u."
De schildwachten ontvangen strenge or
ders en de soldaat schudde het hoofd om
aan te toonen, dat 'hij niets aan mocht
nemen wat men. hem aanbood. En d:e kleine
prins, erg teleurgesteld^ bleef voor den
schildwacht staan niet z'n vinger in den
mond, beurt om beurt den schildwacht en
den keizer aankijkend). De keizer had danig
schilc dn het voorval. „Kom; Franzi," zei-
de hij toen, „stop het biljet dan maar in
FEUILLETON,
faulmdé vagebond.
Naar het Engelsch van BOW BELLS,
Dé man zag ,er vreemd uit. Hiji had een
groot hoofd en was overigens ook zwaar
gebouwd; daarbij was hij kreupel en ver-
lamd in zijn ©ene been, zoadat hij niet
.kon toopen en ^ïchi door de straten moest
voortslepen, door middel yam eene korte
kruk en .een stok. Op zijne borst hing
«en groo't papier, hetwelk met een touw
zijn hals was vastgemaakt en waarop
®«t zeer groote letters, géschreven stond;
Jam geboren, .Vriendelijke .Christenzielen,
heb medelijden met mij."
Het is meer dan waarschijnlijk, dat zijne
vriendelijke Christenzielen ier pap getwij
feld! zouden hebben, dat hij hun medelijden
noodig had, indien rij hem- gezien haddie*,
"adat hij van zijn dageiijksdbem arbeid' was
teruggekeerd en de verandering bemerkt
hadden, die in hem' had plaats gehad. Het
smeekende, verdrietige gezicht ien de kla
gende stem van den bedelaar waren over
gegaan dn het tevreden gelaat van den pret
maker en de gezonde, volte toonen van
vreugde en genot.
Eindelijk kwam; .hij dicht bij de plaats,
waar Paul stond (en keek hem met een
onderzoekenden blik aaitij.
Wel, Meve hemel! td'aa.r is de jonge
Paul weder vaii zijne reizen teruggekeerd,"
zijn patroontascb. Je ziet wel, diait dejirave
man beide handen noodig heeft onï zijn
geweer vast te houden." Maar helaas, de
patroontascb van dén schildwacht was zeer
hoog en het kind klein. Be keizer kwam
het ten laatste te hulp 'en bet onder de
armen nemend), liet hij zijn kleinzoon het
biljet in de patroontascb stoppen. „Nu,"
zeide Franzi, erg; voldaan, „zal de soldaat
noo.it meer arm zijn., niet waar, groot
papa?"
Alle verdrietelijkheden van 't vorstelijk
en van 't huiselijk leven heeft Franz Joseph
in zijn. latere jaren gekeild:
In 1867 werd( om slechts het gewel
digste te noemen, zijn broeder Max als
keizer van Mexico door de republikeinen
gefusilleerd); in 1889 stierf zijn éénige zoon
en erfgenaam Rudolf onder de meest dra-
matische omstandigheden; (ijl 1898 werd
zijne echtgenoote, door geestelijk lijdien sinds
jaren reeds een tragische figuur, door een
anarchist om het leven gebracht, en twee
jaren geleden kwam de gruweldaad van
Serajewo met haar vreeselijk naspel deze
bloedige reeks besluiten.
Na al het leedi, in .een langdurig leven
ondervonden, na de smart over alle rampen
die hem en zijn gezin, getroffen hadden,
kon (hij in wanhoopt uitroepen: „Mij werd'
oök niets bespaard!"
Doch al die strijd is nu gestreden, al
dat leed''is nu geleden; God heeft hem
uit den poel der aandscbe tellende tot Zich
opgeheven: het eeuwige Licht verschijne
hem -
BINNENLAND.
NEDERLAND EN DE OORLOG.
STEENKOLËNGEBiREK BIJ- DE
SPOORWEGEN.
De gestadige vermindering van den steen-
kolenvoorraadl noodizaakt ontze spoorwegen
op beperking van het gebruik bedacht te
zijn. Een sterke inkrimping van den dienst
is op hociger last in behandeling en zal
vermoedelijk binnen enkele weken tot uit
voering komen. Inmiddels zullen reeds met
ingang van 27 November a.s. eenige treinen
'vervallen, (die zonder groote storing in
het verkeer te brengen, kunnen worden ge
mist. Hierdoor hoopt men de meer ingrij
pende beperking, vara den dienst te kunnen
uitstellen tot na de drukte in. bet reizi
gersverkeer, die ziqb gewoonlijk aan het
einde des jaars voordoet. Een ander middel
om dit doel te bereiken denkt inen te
vinden door het verwarmen van de zware
reizigerstreinen te beperken' .en door ook
in de. wachtkamers het opis token de r
kachels, bij' niet al te strenge koude, te
matigen. Het publiek zal zich dan weder,
evenals in den begintijd der spoorwegen,
hebben voor te bereiden ota zich door
dikkere kleeding en reisdekens tegen de
koude op reis te b esc'htuiten,.
De regelmatige voorziening van de bevol
king van ons land met levensmiddelen.,
maakt het beperken van den dienst der
goederentreinen slechts in geringe mate
mogelijk.
APPELEN EN PEREN.
De Minister van Landbouw, Nijverheid
en Handel lieeft bepaald omtrent den uit
voer van appelen en peren, dat het per
centage der aanvoeren ter veiling, met
ingang van 22 November 1916' vastgesteld j
is als volgt: voor Goudreimetten op 30 pCt., I
voor Hofgaten op 30 pCt.
Voor alle andere soorten zure appelen
zal geen uitvoer worden toegestaan.
AANVOER VAN LEVENSMIDDELEN.
Ingevolge een desbetreffende wenk van
zeide hij. „Wat staat gij hiier nu op die
akelige wijze tegen den muur te leunen?
en waar is dat kind, met hare mooie,
blauwe oogen, die kleine M.arie?"
„Marie is weggeghan met eenige
«enige vrienden," antwoordde Raul, „en ik
sta hier op oude Bjet, de .appelvrouw,
te wachten, om mijn blezem te vragen,
voordat ik oen ander verblijf ga zoeken."
„De plaats hier is vol," zfejidé de lamme,
„en wat de oudfe' Bet, de appelvrouw)' be
treft, tachtig jaar pn die riieumatiek heb
ben haar .eindelijk weggehaald en zij zal
nooit weer appiels op de Westminsterbrug
verkoopen."
Paul deinsde leen paar' schreden achteruit.
„Dood?" riep hij.
„Ja, zoo is het," zeide de laatste1. "„En
voor dat zij heenging, liet zij mij ro-epen
en 'zeide: „Willem, gij weet, dat de kleine
Paul op reis is naar buiten. Hij is mij nog
vijf shillingen (f3;.—) schuldig: daar staat
zijn bezem in leen ihoek van de kamer.
Nu zal ik wel dood zijn, ajs hij weder
terugkomt en dan zal hiji mij hief geld
niet meer kunnen betalen, maar ik -heb
Ibet dan ook niet mieer noodig, want ik
heb nog genoeg om mij fatsoenlijk te
laten begraven. Zeg hem echter, dat als
Ihij jeen rozenboompje aan mijn hoofd 'en
een rozemarijn aan mijne vceten wil plan
ten, ik ihem' de rest schenk. Ik had) altijd
eene bijzondere liefde voor bloemen," zeide
zij, „want ik werd op het land geboren
en woonde daar totdat ik trouwde. Bewaar
gij nu de bezem, Willem, en geef hem. dien
terug met mijne laatste woorden." Gij hebt
de woorden gehoord' ;eh indien gij1 mij naar
de regeering en 'het daarop 'gevolgde over
leg, zullen, vofeens dé „N. R. Ct", de
op NedL-Indiië varende maatschappijen 50
pCt. van haar sdbeepsruïmte aan die regee-
ring afstaan ten behoeve van dien aan
voer van levensmiddelen. --
De schepen, die opgelegd zijn, blijven
opgelegd.
SCHIP MET REGEERINGSGR'AAN
GEZONKEN.
Volgens een bijl Furness' Scheepvaart
en Agentuur-Maatschappij) ontvangen tele
gram is haar stoomschip „Tenbergen" op
de rotsen bijl den ingang der haven5 van
Brest geloopen en met de lading graan,
bestemd voor dé Nederlandsche regeering,
totaal verloren. De eerste stuurman wordt
vermist.
VAN HET BINNENHOF.
Vergadering van Dinsdag
2i November.
Ter "afwisseling werd ons weer eens de
miiltaire schotel voortgez-t.
De heer Marchant (V.D.) interpel
leerde den Minister van Oorlog over de
Landstormklasse 1909 vóór de Landstorm
klasse 1917 en de Militielichting van dat
jaarover welke oproeping, ook in de
Kamer, groote ontstemming heerscht.
Interpellant wees erop, dat de bedoeling
van de uitbreidingen der Landstormwet
was, oudere dienstplichtigen te vervangen
door jongere. Bij langdurige toepassing
komt men echter juist tol oproeping van
ouderen ten behoeve van jongeren met de
zeer groote, vooral maatschappelijke be
zwaren, welke daaraan onafscheidelijk zijn.
En niettegenstaande de Kamer bij de be
handeling der betreffende wetsontwerpen
ernstig op die bezwaren wees, wordt door
den Minister van Oorlog bij de toepassing
der wet daarmede eenvoudig geen rekening
gehouden en wordt nu de landstormlichting
1909 opgeroepen vóór de jaarklasse 1917
van militie en landstorm. Vandaar dat spr.
de volgende vraag stelde
„Is de Minister bereid, de oproeping van
de landstormplichtigen der jaarklasse 1909
uit te stellen tot na de opkomst van de
geheele of gedeeltelijke lichting der jaar
klasse 1917 der militie en van den land
storm?"
'Minister Bosboom bleek evenwel ook
nu niet te verwrikken.
Hij wees het verzoek vau den heer
Marchant at. Inwilliging van dat ver
zoek, zeide de Minister, zou bezwaarlijk
gaan, daar voor een groep deT Landstorm
klasse 1909 de oproepingen reeds zijn ver
zonden; en..... wat het overige deel dier
klasre betreft is hij tot uitstel der voorge
nomen oproeping vooralsnog niet bereid.
't Spreekt vanzelf, dat na dit antwoord
een nota niet kon uitblijven. De heer M a r-
chant d.ende haar in om de Kamer ge
legenheid te geven als haar meening uit te
spreken, dat de geheele Militielichting 1917
en de Landstormklasse 1917 dienen te
worden opgeroepen vóór de Landstorm-
klasse 1909.
Van verschillende zijden werd op krach
tige wijze instemming betuigd met de door
den heer Marchant ontwikkelde be
zwaren.
In zijn tweede rede deed Minister Bos
boom belangrijke mededeelingen.
Reeds zijn van de 16 lichtingen, die in
Aug. 1914 onder de wapenen stonden, er 11
afgelost. Terwijl nog opgeroepen kunnen wor
den de Landstormjaarklassen 1909, 1908,
1907 en 1906. E.chter zal de Minister daar
mede niet verder gaan dan noodig is om
allen die bij den aanvang der mobilisatie
onder de wapenen stonden af te lossen.
imijnei klainer wilt volgen, zal ik u den
beizem geven."
'Terwijl Ihij 'dit zeidié, whs hij' naar liet
vertrek gekropen, waarheen Paul hem
volgde.
Dé (anima Meldl bij de eerste 'deur in
den gfhng stil, haalde: 'een sleutel uit zijn
^aik, 'oipiende de Idéur en verzocht Paul
piet hem binnen te gjaain;.
Een oogenblik later hoordé de jongen
[het strijken Van een lucifer era weldra werd'
de kamer door liet schijnsel van eene vet
kaars verlicht. Zij was van alle huisraad be
roofd, .béhlalve eene matras, die in een
Ihoeik Van de kamer op den grond lag
en een versleten fuik, dat voor het venster
gespijkerd was'. -
(Bij de mhtras lag een orude bezem, tot
eien zeer klein sto'mpje afgebruikt en ge
héél met slijk bemorst,
De kreupele nam) dien op, keerde zich
om en gaf fcfem met een zwaai aan Paul.
.„Ziedaar, nu Ihldb ik mijne boodschap
gedaan," zleid'e hij, met een slimmen blik
Paul aanziende.
„Djank u wel," zeide Paul, die den bezem
-in zijne 'hand .drukte, alsof het een oude
beidende vriend w'as. Hij wilde weder ver-
trekken, rhaar de lamme hield hem tegen.
„Wees' 'mlaar niet zoo 'haastig," riep deze
uiit. De plaats hier is vol, en. al de hui
zen in die straten hier in iden omtrek ook.
Het zfal U dus veel moeite kosten om van
dacht nog ergens onder dak' te komen.
Ik ben \jan avond) bijzonder goed gestemd
en .indien gij willit, moogt gij bij mij blijven;
dlan kunt gij de helft van de huur betalen.
In (alle geval 'moet gij hier den pacht
Daarmede nu wenscht Z.Exc., als zich
geen buitengewone omstandigheden voor
doen en, klonk het pessimistisch, de
toestand is er op het oogenblik wel naar
om dit voorbehoud te maken in 'elk
geval voor Augustus 1917 gereed te zijn.
En. daarvoor zal noodig zijn de oproeping
van de Landstormklassen 1909, 1908 en
1917 en de Mil tièlichting 1917. Voorloo-
pig zal dan ook niet worden overgegaan
tot oproeping der Landstormjaarklassen 1907
en 1906. Voor de na Augustus 1917 aan
de beurt komende aflossing der na Augus
tus 1914 opgeroepenen, zal vooreerst de
Militielichting 1918 sterk vervroegd worden
opgeroepen. Een daartoe strekkend wets
ontwerp wordt voorbereid.
De motie bleef de Minister met de
meeste beslistheid ontraden. Wel wilde hij
toezeggen dat hij de oproeping der Land-
stormjaarklasse 1908, die anders in Maart
zou moeten opkomen, zou doen voorafgaan
door oproeping van een deel der Militie
lichting 1917.
Dé motie bleef evenwel gehandhaafd en,
wat meer zegt, werd ten slotte aangenomen
met 59 stemmen tegen slechts 4 stemmen.
Heengaan aal de Minister daarom niet.
Hij heeft uitdrukkelijk verklaard, dat aan
neming der motie geen politieke gevolgen
zou hebben.
Intusschen is het, gelooven we, wel dui
delijk dat Minister Bosboomzalmoeten
oppassen, wil hij niet oj> een gegeven
oogenblik den bons krijgen.
De Kamer besloot door aanneming van
een voorstel Visser van IJ zendoorn
tegenover het plan der Centrale Sectie om
de Indische Begrooting irfavondbijeenkom-
sten in de Afdeelingen te onderzoeken, dit
onderzoek te doen plaats hebben op Woens
dag 29 dezer op den dag en zoo noodig,
verder" des avonds.
De voor de pauze getrokken nieuwe af
deelingen kozen tot haar voorzitters de
heeren Jansen (Den Haag) (U.L.), d e
Meester (U.L.), Troélstra (S.D. A.P.),
Ruys de lïeerenbrouck (R.K.) en
van V u u r-e n (R.K.) en tot haar onder
voorzitters de heeren Helsdingen (S.D.
A.P.), Rink (U.L.), v a u R a a 11 e (U L.),
v. V 1 i e t (A.Ren v a n d e V e 1 d e (A.R
P.ROV. STATENVERKIEZING
NOORDI-HOLLAND,
Voor idie verkiezing van een lid der pro
vinciale Staten, ter vervulling van die vaca
ture-Wonder, werden in 'het district Hoorn
officieel candiidaat gesteld de heeren: A.
Commandeur, te Berkhout (R. K-) en R,
Visser L'z., te é'Rrkihout (lib-).
TWEEDE-KAMER-VERKIEZING
HAARLEMMERMEER.
Eergisteren werden in liet district Haar
lemmermeer candiidaat gesteld) voor de ver
kiezing van een Lidl der Tweede Kamer
de heeren: Mr. J;. Bj. Bowians (RIK.),
te Haarlem; en S. W. die Clercq (lib.)
te BloemendaaL
De raad' der gemeente Uitgeest heeft in
beginsel besloten mede te werken tot op
richting" «ener Midden-Nöoudhollandsche
drinkwaterleiding, zoodat dus thans 17 ge
meenten, te weten: Bleemster, Broek in
Waterland), Edam', Graft, Heemskerk, Ilpen-
'dam, Jisp, Landsmeer, Monnikendam, Gost-
zaan, P urinerend', De -Rijp; Schertnerhorn,
Uitgeest, Wiijdewarmer, Wormer en Z„- en
N.-Schermer, met een totaal inwoneraantal
van 37.891, principieel tot aansluiting heb
ben besloten, terwijl van 6 gemeenten met
8573 inwoners nog geen 'beslissing bij' de
commissie is; ingekomen en 5 gemeenten
doorbrengen."
„D[ank u," zeidie P,a,ul wéder.
Hij gevoeld'e zich alsof hij droomde en
ging op een hoek van de matras zitten.
Nog altijid) hield bij zijn bezelm in de
band' en keek den man na, die de kamer
doorblinkt© om zijne huiselijke bezigheden
te verrichten.
Weldpa brandde ©r een vuur op den haard.
De roodle vlfammen sprongen wild op en
verduisterden het kjaairsilicht; een dansen
de gloed speelde over den gelen muur en
de- gestalte van dien lamme.
Terwijl 'die man zich zoo hier en daar
heen bewoog, jiu eens in "het volle licht
Van heit roodle sdhij'nsel, dan weder in
die1 schaduw, overviel den jongen een ge
voel van vreesi
Hij zag er zoo' leelijk uiit, jnlet zijn breed;
grijnsachtig gelaat ien kleine gtestalte, dat
het kind hém' onwillekeurig hiji eene spin
vergeleek, welke rondislocp oim hare prooi
te zoeken, en (hij greep plotseling zijn
bezem, alsof hjj -hem wilde wegvegen, in
dien. hij te dicht bij hem Ik wam.
„Wat is er, kleine Paul?'.' vroeg Willem,
idlier zijne stilte en zijne treurigheid be
merkte.
..Niets, dank u/' zeide die jongen zeer
nederig. Doch eensklaps sprong hij' op
met het idee om weg; fie looped.
„Hola," riep dé lamme). „Wat voor een
spektakel iis dat?" en voor dalt Paul drie
stappen 'gedaan had, bad de: snellere zich
reedis .in eene dreigende houding tegen die
deiur -geplaatst.
„Ik ik ga nog" ©en® voor een half
uurtje uit,
m-et in totaal slechts 2278 zielen, weige»
den mede -te werken.
Bij vergelijking der numerieke meerder
heid -komt men al'zoo' tot een gunstig resul
taat wat 'betreft de belangstelling der ge
meentebesturen voor een goede drinkwater
voorziening voor Midden-Noordiiiolland, ter
wijl naar /evenredigheid vara het inwoner
aantal de rentabiliteit der onderneming dn
verband met de gegeven®, vermeld in het
desbetreffend rapport, uitgebracht door bet
Rijksbureau voor Drinkwatervoorziening te
's-GGravenhage, wel verzekerd mag heeten.
iHA'N Z EBiU RE AU VOOR ADVIEZEN.
Heit bestuur van het Hanzebureau voor
Adivieizen te 's-Bosch heeft in zijn jongst©
.vergadering besloten om, maast de meer
dere reeds aangestelde rechtskundige ad
viseurs, een nieuwe en vasite kracht aan
het bureau te verbinden voor het amlee-
ren, aanleggen en controleeren van boek
houdingen in .mdiidenstandsbedrijven.
Reden, van drt be/sluit is, dat de direc
teur het werk bij lange niet meer allee'n
af kan. Zoo verrassend snel heeft de wer
king van het bureau in den looip van
een paar maanden zich uitgebreid. En haast
iederen dag komen nog nieuwe opdrach
ten binnen. Wel een bewijs, dat de sticM
tiing van het Haimzebureaiu voor Adviezen
dringend noodig lis. Ja, alles wijst er
op, dat het bureau voornoemd, bestemd
iis, door zijn persoonlijke voorlichting op-
boekhoudkundig, ibedrijifstedhni'sch en han
delsgebied, een ganschen ommekeer te
weeg -te brengen in het zaken doen van
den 'middenstand.
Wat trouwens 'dringend noodig, was en
de hoop wettigt op een betere toekomst,
voor deze dagelijks meer in den drang ko
mende, klasse der maatschappijL
GEERT GROOTE-STIGHTING
tot bevordering van die be
langen der (R. K. Leergangen.
Deze stichting werd Zondag, den 18en
Nov., tq Den Blosch; bij notariëele akte
opgericht als voortzetting van het „Fonds
voor Leerstoelen aan de Ri. K- Leergan
gen".
Om half elf droeg Pater van der Biezen
van Heeswijk, een der oprichters der Stich
ting, ©en H. Mis op iw fde kapel der Bis
schoppelijke K'weeks'dhool te Den Bosch.
Oeize H, Mis werd o. m; bijgewoond
door Mgr. Diepen, Coadjutor-Biiisschop van
Dan Bosch. Na afloop dezer H. Mis kwam
Mgr. Diépen een oogenblik ter vergadering,
liet zich de aanwezigen voorstellen en sprak
zijn beste wenschen uit voor den groei
en den bloei der nieuwe stichting.
De stichters hadden in de ak'te als bestuur
aangewezen Pater van der Biezen uit de
abdij van Berne te Heeswijk, Dh. Th, H.
M. van den Donk van 's-Hertogenbosch;
iMiaj. M. van Maokelenb-erg van 's Her-
togenbosch, Dh; G. A. Velthoven van' Schijn-
dlet. Verder zal aangezocht worden als be
stuurslid o. a. Dh; Fj. Dubbelman uit
Utrecht.
Van d'e punten/ der agenda verdient ver
melding de bespreking van het werkpro
gram dier Uiieuwe stichting. Hierbij werd
besloten zich voor de vestiging der plaat
selijke coimité's in Ver,bidding te stellen
met de afdeelingen der R, K. Vrouwenbond
in de verschillende plaatsen.
Verder b'esloot het bestuur een/ inzameling
te houden teneinde de R. K. Leergangen een
Laboratorium te verschaffen, opdat een leer
stoel voor Natuurkunde 'kan worden opge
richt, waaraan zoo- dringend behoefte is,
Hiertoe zou d'e medewerking van de Kath.
Pers worden Ingeroepen'. Nog zij hier ver
meld', dat vóór het Verlijden der stichtings
akte het doel der nieuwe stichting werd
'g'aiaBii'"" gggggg»
„En waarom?" vroeg Willem.
„Ik denk," zeide Paul bijna wanhopig,
„dat ik nog" ©en béetje naar mijin ouden
post zal gaan, om er nog dezen avond
weider bezit van te nemen. De schouw
burgen zullen spoedig gedaan zijn, misschien
krijg ik noig wat."
„Maar 'gij moet terugkomen, kleine Paul,"
zeide de lamme, die zijn hoofd op de eene
Zijldie liet [hangen en een scheef gezicht
trdk. „Ik ben er nu eenim'aal op gesteld1,
dat gij van nacht bij imiijl blijft, en wij' zul
len Van avond .ook nog worst eten. Als gij
het mij niet belooft, sluit fik de deur,
dan komt gij er niet meer milt,"
„Ik beloof het zeide Paul, die zijn
adem inhield en met schrik naar het sleu
telgat zag.
„Zult gij. van avond) wederkomen?" zeide
Willem met padnik.
„Ik zal van avond' wederkomen," hernam
Paul, en zijn hart kroimp ineen bij de ge
dachte, dat fiij ril zou talmeten terug-
keeren.
„Jl'an kunt gij! gaan/' besloot Willem
-en 'hij ging van voor de deur weg. „Een
jongen, aan wien eerie vrouw1 al® Bet vijf
sihillingein durfde een-en, moet wét gewoon
zijn, zijn woord te houden."
Zonder verder ©enige antwoord te geven
sprong d© verschrikte jongen hem voor
bij, het plein over en de steeg door naar
de straat,
(Wordt vervolgd;)
