Tabak van J. R. Keuss No. 20 Zaterdag1 17 Februari 1917 lie Jaargang PAKJES. Uitgave van de Naamlooze Vennootschap „ONS BLAD" ALKMAAR. Bur.: BREEDSTRAAT 12. Telefoon No. 433. [.DU BLAD VERSCHIJNT DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG. R. K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND J. MET Ir. mm, llkmgar. Een middel tegen bioskoop-kwaad Paul de vagebond. „Ja, 'ja," hernam Levi, „natuurlijk dóet gij idat! Ik weet ook wel, wait die liefde is, de hoop, die slechts eenmaal in het ge heel© levein opkomt, de vreugde, die nooit terugkeert, wanneer ze eenmaal verloren isi." 1 (W^rdt vervolgd.). I SERÏNQ GROOT en ABONNEMENTSPRIJS: Per kwartaal fnmco huis. Met geill. Zondagsblad bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers: van de courant van het Zondagsblad 90 ct- 125 ct. 3 ct. 5 ct. ADVERTENTIËN: Van 15 regels50 ct. Elke regel meer10 ct. Reclames per regel25 ct. Kleine adv.: 30 woorden bij vooruitbet. 30 ct evoerd door de Formerend. g, dis in dan zandgrond Frlja f 35,—. BRABANCONE- ÏSRS, GIERVATEN, tS vanaf f 25.—, 1ÖS MOLENS, WAN- erlssg sp proef. Aanbevelend, Bissswwexktaifien IRAAL-t KAPOK- iEDDEN en alles pkaaer behoort* lapiQu van Daar is wellicht geen onderwerp, dat meer is besproken en tot minder practische resultaten heeft geleid, dan de bioscoop. Iedereen, wien de moraliteit van ons volk ter harte gaat, ziet in de hedendaagsche bioscoop-uitvoeringen gen groot gevaar voor de verontzedelijking van ons volk in 't algemeen en van 't kind in 't bijzonder, omdat de markt is overladen van films, die echtbreuk of vermeende echtbreuk, verleiding met hetgeen de verleiding voorafgaat en vergezelt, en meer dergelijke fraaiigheden verheerlijken en vertoonen. Aan zulke tooneelen is het volk nu eenmaal gewoon geraakt, die films trekken volle zalen en hebben de grootste attractie. We kunnen dit feit betreuren, doch voorlóopig niet veranderen. Moeten wij, Katholieken, nu alle bioscoop-bezoek ontraden? Zoo in 't algemeen gesproken, ja, want behoudens enkele loffelijke uitzonderingen, krijgen we in veruit de meeste bioscopen zaken te zien, die op zijn zachtst uitgedrukt „min der goed" moeten genoemd worden, en daarbij mag niet uit het oog worden ver loren, dat in den huidigeu toestand, zooals die nu eenmaal is, die loffelijke uitzonde ringen den weg wijzen naar de laat me ze zoo noemen „minder goede" bios copen. Na al het geschrijf omtrent bios coopvoorstellingen geloof ik wel, dat de Katholieken het omtrent dit punt eens zijn. Zoo is de bioscoop geworden „een kwaad", doch voor vele plaatsen is het helaas ge worden „een noodzakelijk kwaad." Men w i 1 de nieuwe films zien en geregelde bi oscoop-bezoekers- telt men bij duizenden, In die plaatsen nu hebben we te zorgen, dat de bioscopen in goede banen worden geleid en dat jiet schunnige en de met onze moraal strijdende voorstellingen wor den geweerd. Dit was dan ook de opzet van commis sies, van weekbladen, van waarschuwingen, lezingen en protest-meetingen, en dank baar moet worden erkend, dat daardoor reeds veel is bereikt. Doch de vraag is hier gewettigdis er afdoende werk gele verd? Ik geloof niet, dat iemand, die eenige bioscoop-actie heeft meegemaakt, deze vraag in bevestigenden zin zal beantwoorden. Het succes bleef meestal beperkt tot een bepaalde voorstellingoch, zoo ge makkelijk ontglipt iets aan de meest scherpe controle. Dè vraag, die de commissie zich heeft te stellen is niet: „is de film goed?" maar: „kan het er mee door En zoo keurt de één goed wat de ander afkeurt. Men knipt wat, men geeft een domme of verdraaide explicatieEn zoo wordt „vertoonbaar" wat een vorige controle commissie uit den booze achtte. Ja, een zelfde kommissie keurt onder eenigszins FEUILLETON. Naai het Engelsch van BOW BELLS, 42. Het was Marah's werk die huurders tg be- j- dienen, de huurpenningen fin, ontvangst te hemen. de moodige kwitantiën te geven, en het geld aan haren meester te overhan- 1 dagen. Dit alles- volbracht zij altijd miet de stipste nauwkeurigheid. Ook was het haar werk, de eenvoudige maaltijden gereed te maken iee de werk- I zaamheden ma te gaan van eere klein veer- I tienjarig meisje, dat de boodschappen deed1, I de laarzen poetste, naar de bel liep1 en nog I vele werkzame en vuile postjes verrichtte, I die in het huis te doen waren. Het was in dit huis, dat Paul zijn in trek had genomen, nadat hij weder in j0Ilden was teruggekeerd met Morrison, I "ie nu opgeklommen was tot directeur van een zeer respectabelen schouwburg in het I .West-End. H.ij had -eern kleine kamer gehuurd, welke alleen aan het einde van een groot portaal lag, eene duistere kaïner, met ,©en getra- I Jjed venster, -en muren met eikenhouten I beschot, dat door den tijd zwart gewotden Was. Het was eene kamer vol vreemde hoeken et wonderlijk betimmerde kasten, waar hij, als hij er des avonds zat, de ratten en muizen onder den vloer en boven' den' zolder koude hooren, en waar het geraas van de stad bijna geheel uitgesloten bleef en klonk als het verre razen van de zee. Maar, al was het kamertje nog zoo- lief gtweest, toch iou Paul daar sjechts weinig COS KUIJT. anderen vorm vandaag goed, wat ze gis teren nog heeft veroordeeld. Dat zijn fei ten, die iedereen in 't practisch leven mis schien meermalen heeft ondervonden. Nu is er niets, wat in onze actie meer ver lammend werkt, dan dusdanige tegen spraak. Bij andere gelegenheden waarschuwt men het publiek, doch een of andere want iedereen spreekt inzake „zeden" mee „ziet er niets in", „kan er goed tegen", „vindt, dat het er wel mee door kan" en dergelijke uitspraken van minder preutschen zetten de bioscoopdeuren wagenwijd open en het volk stroomt toeMen komt in conflict met bioscoophouders, die het dik werf zoo kwaad niet meenen, maar door contract niets anders kunnen geven. Alle... bezwaren, die aan onze huidige methode van actie voeren zijn verbonden en geen afdoende werk leveren. Nu rijst de vraag: Kunnen al die be zwaren niet worden onderschept? Vooraleer een bevestigend antwoord hierop te geven, meen ik te moeten wijzen op de groote fout onzer hedendaagsche actie, dat wij ons schier blind staren op de treurige gevol gen der onzedelijke bioscoop-voorstellingen, terwijl we de oorzaak van 't kwaad, cfe fabricage der slechte films, bijna geheel over het hoofd zien. Welnu afdoende werk kan alleen dan geleverd worden, wanneer de toevoer van slechte films wordt stop gezet, daarmede vervallen tegelijkertijd de schandelijke vertooningen. Het zou een utopie blijken, wanneer wij, Katholieken in Nederland, de wet wilden voorschrijven aan de filmfabrikanten van Parijs of Londen, doch het beoogde effect kunnen wij op andere wijze verkrijgen, nl. door alle R. K. bioscoophouders in e e n bond te vereenigen, die zelf de op onze markten verschijnende films aankoopt of huurt en exploiteert, nadat ze door een commissie van Katholieken is gekeurd en voor bepaalde kringen toelaatbaar is ge acht. De verwerkelijking van dit idèe werd door 1 bioscoophouders mogelijk bevonden op voorwaarden, dat de bond sterk stond door ledental. Ook thans worden de meeste films door exploitanten aangekocht, die ze aan bioscoophouders verhuren en zoo er hun dagelijksch broodje mee verdienen. Waarom kan een bond dat baantje niet overnemen en die exploitatie-centen zelf opstrijken Het gevaar, dat verschillende commissies elkander tegenspreken, de groote last, dat in elke plaats de films aan een nieuwe censuur moeten worden onderwor pen, verdwijnen, omdat de films op de en kele markten van ons land door een be paalde commissie reeds zijn gekeurd, en verder in dien vorm haar tournèe maken bij de verschillende aangesloten bioscoop houders. Geestelijken en andere gezagheb bende personen, vereenigingen, couranten va® zijn tijd 'doorgebracht hebben.. Het was verwonderlijk welk eene vriend schap er ontstond tusschen' hem en zijn hospes, hoe de oude man, die gedurende zoo veie jaren vani de wereld afgezonderd' was geweest, zich aan den goied'hartigen^ schoenen jongeling hechtte, die onder zijn" dak was komen wonen.. Het was verwonderlijk te zien hoe het gerimpelde gelaat van den ouden man nu en dan eene vroolijker uitdrukking aan nam, wanneer zij, gedurende Paul's vrije uren, te zamen in Levi's kamer zaten, welke voorzien was van allerlei deugdelijke en soliede meubelen, alle zoo. oud als de eigenaar zelf, maar welke bovenal versierd was met wat het kostbaarst igtr de oogen van Paul scheen, boeken, in kasten netjes opgestapeld, gezegelde volumen, wier ge heimen. hij wenschte te doorgronden. Het duurde miet lang of Paul maakte zijn wensch aan den ouden vriend bekend, die dan ook dadelijk begon om hem den heuvel der kennis te doen beklimmen. Hoe vroolijk waren ze dan beide gestemd, als Paul over zijne kromme balen en inkt vlekken, zijn alphabet en teekens zat, en die oude Levi er naar keek, en hem ander- wees. De oude man yond in zijn (nieuw beroiep meer genoegen, dan hij in al dien tijd na den dood' van zijne vrouw gehad had'. Paul was een vlugge, veelbelovende leer ling. Zijn verstand) was gelijk een vrucht bare'grond, die gedurende eenige jaren on bebouwd gebleven is, en de zaden van kennis, door Mevi's bekwame hand uitge stort, schoten spoedig wortel, en bloeiden en gfoeiden zoo snel op, dat èn leermeester èn leerling er verbaasd over waren. Na korten tijd was Paul de beginselen tier wetenschap reeds meester, en nam hij hoo- en tijdschriften moeten eene krachtige actie voeren voor de aangesloten bioscopen, en het zal niet lang duren of de niet-aange- slotenen zullen eieren kiezen voor hun geld en zich als lid aanmelden. Tegelijkertijd zullen we indirect invloed uitoefenen op de leveranciers der films, want spoedig zullen zij iperken, dat hun schunnigheden geen aftrek meer hebben, en zal blijken, dat financieel nadeel de gevoeligste plek is, die wij kunnen aanra ken. Waar wij nu weten, dat het hier geldt een groot katholiek, ja, zelfs algemeen be lang, dat vele bioscoophouders wel ten goede willen, maar dikwerf nietlcun- n e n, dat ons atmaaksysteem, hetwelk wij thans volgen, zooveel onaangenaamheden met zich brengt, durf ik een beroep doen op den goeden wil onzer bioscoophouders sluit u aan in Èèn bond, door eendrach tige samenwerking zullen wij de markt zuiveren van het bioscoopvuil, dat onze hedendaagsche maatschappij verpest, het geestelijk en zedelijk belang van het volk en ook uw stoffelijk belang bevorderen. W. J. DE KLYN, R. K. Pr. BINNENLAND. NEDERLAND EN DE OORLOG. UITVOER VAN STAMBQEKVEE. Die „Vee- en Vleeschhandel' 'verneemt, dat er vergunning zal worden gegeven voor uitvoer van no!g eens 800 stuks stamboek- vee. CON.SENTEN VOOR GRAS- EN KLAVERZAAD). Naar wij vernemen verleent die N. O. T. wieder consenten voo1 idem aanvoer van gras- en klaverzaad. ZEEP. De Minister van Landbouw,/ Nijverheid en Handel, heeft bepaald, met intrekking van zijne beschikking ddl. 14 dezer, no. 11705, af deeling Handel, dat zeep, bestemd voor alle andere dan 'huiev. dadelijke doelein den;" zal kunnen worden afgeleverd tegen den prijs van f46 per 120 ICO. EEN. NIEUWE REGELING VOOR DEN, BOTERHANDEL. Men vestigt opnieuw idle aandacht op de wjjze, waarop die „Botervereeniging", het lichaam, waardoor het Ministerie van Land bouw de boter distribueert, de grossiers behandelt. x De nieuwe regeling komt in hoofdzaak op het volgende neer: 1. Bioter voor binneulandsch verbruik wordt alleen verstrekt op aanvrage van de Burgemeesters. 2. De aanvragen moeten wekelijks ge schieden bij het R. D. K. De uitvoering dier aanvragen geschiedt op order der Bo- j tervereeniging door de producenten aam de f gemeentelijke Distributie-bureaux of aan I grossiers, die van wege die gemeente 'ge- waarmerkte bestellijsten kunnen overleggen, of aan détaillisten, die de ondier .5 bedoelde 5 vergunning hebben verlengen. 3. De producenten van gecontroleerde I boter mogen boter verstrekken (binnen de f perken der rantsoemeering) aan inwoners hunner gemeente en voor zooverre de pro- ger vlucht in grootere velden der lettei- kunde dan de, welke- in zijne eerste leei- boeken behandeld werden. Hoe vroolijker de meester werd en hoe meer moed de leerling kreeg, des te ver drietiger 'en treuriger werd de oudle Marah. Het was Zondagavond en Marah zat in de keuken te luisteren naar de vroolijk e uitroepen; die uit .Levi's kamer voortkwa men; en' hoe helderder deze klonken, des te nijdiger werd de .oudle vrouw. In een hokje, hetwelk in die keuken uit kwam, stond Raohel, de kleine keukenmeid, bij üiem gootsteen kopjes e» schoteltjes af te wassdhien, en met half bevreesde oogen te kijken naar toet oude wijf, dat niet haar opgetrokken kleed, haar weiden rok, en haar boosaardig gelaat veel geleek op eene heks, die eene tooverspreuk prevelde. „Ja, ju, lach maar voortreip Marah, terwijl zij den pook greep em met alle woede het vuur oprakelde, „lach maar voort, oude dwaas ieui jonge gekIndien ik -mijn zin eems kreeg, zotudt gij beide .andere gezic.hr ten trekken!" 1 Zij zette" aan hare woorden kracht bij door hevig met den pook op den grond te kloppen, daaro pbulrte zij zich, greep den knop van. den pook met beide handen en liet haar hoofd :er op rusten, terwijl zij in het vuur keek. Het meisje in het hokjer o fbij-keukentje Eet bijna het kopje vallen ent. stiet van schrik 'met haar voet de deur,'•die haar ver trekje van de keuken scheidde, 'half dicht, waardoor het gaslicht buitengesloten bleef en zij in het schemerlicht van angst stond te beven. „Ik haat hen beide!" vervolgde Marah, „hem; omdat hij mij zoovele jaren lang reeds teleurgesteld heeft, terwijl1 ik toch redelijkerwijze kon verwachten, dat bij mij ducenten vereenigingen zijn, mogen1 zij voor zien in de behoefte aan boter hunner aan gesloten^ leden, evenwel tot geen grooter hoeveelheid dan het maximum door de be treffende gemeente vastgesteld. Op de -door de producenten wekelijks aan de Botervereeniging in <te zenden staten moet nauwkeurig vermeldi worden, hoeveel boter zij' hebben verstrekt:' a. aan gemeentelijke Bureaux, grossiers ■of détaillisten op order der botervereeni- gimg; b. aan particulieren binnen de gemeente; c. aam leden binnen de gemeente; dl aam leden buiten de gemeente (met opgave vam de hoeveelheden voor iedere gemeente afzonderlijk). 4. Grossiers mogen geen dëtailhandiel ■drijven. 5. Bij speciale vergunning te verkenen door die Botervereeniging kan aan détail- listem verlof worden verleend tot liet af zetten van boter buiten hunne gemeente. Déze moeten evenwél kunnen aantoomen, dat zij meerdere jaren een dergelijken han del dre.ven. Verder moéten zij wekelijks gespecificeerde lijsten overleggen betreffen de den afzet, waarvoor formulieren zullen worden vastgesteld door 'de Botervereeni ging. BEZUINIGING DOOR DE KONINGIN. In verband met de moeilijke eoenomische omstandigheden heeft de Koningin' ge meend vereenvoudiging te moeien brengen ook in de officieele ontvangsten ten Hove. Aan den gebruikelijken gala-maaltijd,die op den 20 Februari aan den Oostenrijksch- Hongaarschen buitengewonen ambassadeur, den vorst Von Schwarzenberg, door Hare Majiesteit wordt aangeboden, zal een'be perkt aantal gasten aanzitten. VAN HET BINNENHOF. Vergadering van Donderdag 15 Fcbr. Het comité-generaal hield' die Kamer nog bezig tot 4 uur, toen noig .even wierdi door gegaan met de openbare algemeens be schouwingen over de Oorlogsbegrooting. De heer Arts (R.K-) opende het vuur op den Minister. Die wijze, waarop Z.Exc. in de Memorie van Antwoord ernstige vragen en opmer kingen beantwoordde, had den. afgevaar digde van Tilburg allerminst bevredigd. De Minister verschuilt zich. bijv. ten aanzien van geopperden twijfel a,an de geoefend heid van het leger 'eenvoudig achter den opperbevelhebber. Spr. eischte evenwel eenige verbeteringen o-nder verklaring, dat hij 'bij het niet ontvangen, van eeui bevre digend antwoord, ernstig zou overwegen; of hij we] voor de begrooting zou kunnen stemmen. Bedoelde verbeteringen 'waren: een betere .regeling dier positie van het vrijwillig kader, voorloopig door een duurtetoeslag, en een mildere toepassing dei' pensAoemsibepalingen ten aanzien van miliciens. Terwijl spr. het stemmen van de „Soldataneouramt", „een min of meer ge- wijzigden afdruk van een partijblad", ernstig afkeurde. Begrijpelijkerwijze zweeg de heer Duy- maer van Twist (A.R.), die zijn rede te kwart voor vijf afbrak, miet oveT de Geestelijke verzorging in het leger. Hij wees erop; dat de Minister door blijkbaar in te stemmen met het oordleel van den door hem afgezonden- kapitein, dat het befaamde Amsterdamsche stuk slechts onzedelijk zou zijn voor hen, die onzedelijk denken of onzedelijk zijn, de Kamerleden, welke voor de zedelijkheid in het leger opkwamen, beschuldigde van onzedelijk denken of on zedelijk zijn en. dat Z-Exc. dus geen prijs schijnt te stellen op die medewerking van die leden. Spr. waarschuwde echter, dlat de Minister maatregelen tegen onzedelijke vertooiraingen zal hebben te nemen, als hij met de Rechterzijde in- harmonie wil zijn. Wiat 'h et jegerbeleid betreft, had spr. den indruk gekregen, dat de Minster niet al bet mogelijke verricht otn de strijdvaardig heid van het leger zoo hoog mogelijk op te voeren. Zoo' is de opleiding bij de de póts gebrekkig en wordt aan bet instituut van den vrijwilligen Landstorm] niet de moodige zorg besteed. Avondvergadering van Donderdag 15 Febr. Minister L e 1 y heeft de talrijke spre kers bij de Afdeelimg Spoorwegen der Wa- terstaatsbegrooiting beantwoord] -op de bij hem gebruikelijke wijze, dwlz. zeer uit voerig em zooi beminnelijlc-lief, dat die ge dachte ,aan vriendelijke vcor-den-gekhoude- rij onmogelijk is op zij te zetten. Wat de fusie tusschen- H.IJ.S.M. en S.S. betreft, idieelde Z.Exc. med-e bet met mr. Loder en prof. Suyling -eens te .zijn, dat de maatschappijen hier vrij waren, daar de voor fusie moodige Statutenwijzigingen mi-et strijdig zouden- zijn met de overeenkomst tusschen den Staat en de Maatschappijen. Staatsraad Struykem, die mede werd geraad pleegd, was een andere meening toegedaan. En met dezen Staatsraad was de Minister het ook niet eens, dat de Statein-Generaal im de quaastie zouden moeten zijn gekend. Ten aanzien van de persomeelsquaestie werden door den Minister enkele wel ver blijdende mededieelingen gedaan. Er zal n.1. spoedig een verhooging van den duurtetoe slag komen; berekend maar die gezinsgrootte; terwijl na de fusie de loonem vain die ver- sohillenide categorieën van- het personeel op het hoogste peil zullen worden gebracht, waarop ze bij een der Maatschappijen staan. Heel wat minder positief was hetgeen we vernamen- over dé diemst- en rusttijden-. Hamdelen te dien aanzien werd, zeide de Minister, onmogelijk gemaakt door de tijds omstandigheden, Zo-odra evenwel de toe stand het toelaat, zal Z.Exc.de waar nemingen gaan doen, moodiig om te kunnen ingrijpen. 1 Ook op erkenning der Vakvereeraigiingen door de Maatschappijen- de Minister wÏÏ ze wel erkennen bestaat nog niet veel uitzicht. De Maatsichapp-ij-en willen er niet van hooren en dé Minister wil zie miet tot erkenning dwingen. Die vele afgevaardigden, - die opkwamen togen de prijsverhooging der abomnietmiemieri; vingen slib. De Minister zag geen redlem, om een uitzondering te maken voor de handelsreizigers ten aanzien der tariefsver- hooging. Een algemeen© belofte van overweging der andere geuite wenschen was bet gra- cieuse slot der gratievolle Ministerieelerede. Waterstaat werd nog niet ten einde ge bracht. TWlEEDE-KAMER-VERKI EZlNG. Te Emimen zijn officieel canididaat ge steld voor de Tweede Kamerader Staten- Generaal, vacature Goeman Biorgesius, de héeren J. Sibinga Mulder en J. A. Bierg- m-eyer (S. D. A. P.). ALKMAARSCHE zoude huwen, en bovendien, omdat hij mij nu in mijne oude jaren geheel verwaar loost, en het met een vreemdeling houdt! Em den- johgen man O; ik behoef ham waarachtig nd-et dankbaar te wezem, dat hij: hier gekomen -is, -en de plaats heeft inge nomen, die mij van rechtswege toekoant O, ja, ik haat hen ik haat toen beide!" Bij deze woorden klopte zij met den poo-k op den haardsteen. Toen hoorde zij juist- weder een schaterlach. Het was Marah onmogelijk het vol te houden. Zij wierp den pook neder, trok hare pantoffels uit 'en zette ze im een hoek. 'Daarna stond zij op en huppelde den keuken uit, (terwijl de kleine meid nog -altijd in haar vertrekje stond te sidderen van angst. Marah igimg de trap op; die groote zaal voorbij tot aan de déui; van Levi's kamer. Daar aangekomen, ging zij op Inare knieën liggen en keek door het groote sleutelgat, waaruit de sleutel reeds verdwenen was <01111 nooit terug gevonden te wordlen. L-evi zat in ©en leuningstoel, met eene lange pijp met grooten kop in zijn mond; waaruit nu 'en dan- dikke wolken ro-ok te voorschijn kwamen. Paul taadl zijn voor beeld gevolgd en hield met een soort van genoegen zijne zwarte pijp tusschen zijne lippen. De avondles, die him zooveel genoegen geschenken had^ was pas geëindigd en die OVERAL VERKRIJGBAAR boeken lagen nog op de tafel uitgespreid', „Gij gaat goed vooruit, mijn jongen,"- zeide Levi, terwijl hij het mondstuk van zijne pijp tusschen vinger en duim- hield, „gij gaat goed vooruit -en het zal wel goed met u gaan, totdat gij -eens haar zult heb ben gewonnen, die gij bemint, en al het overige, dat u gelukkig kan maken-. Betninidt gij dat schoone meisje met het trotsche hart?" Paul knikte met zijn hoofd em zuchtte. De stem van den ouden man was heldef en, id© luisteraarster kon zeer duidelijk iedér woord verstaan. Paul zag tam in zijn oud, gerimpeld ge laat en kon zich miet begrijpen hoe er ■ooit zooveel hartstocht in diem main had kunn-en women. Levi scheen, zijime gedach ten te raden. 1 „Gij vergeet, dat ik ook joing geweest hem," zeide hij", „reeds is het vele jaren geleden, en toen beminde em huwde ik ook en bracht ik mijne gelukkige hier im dit buis, en hier stierf zij,"

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1917 | | pagina 1