Tabak van J. R. Keuss
No. 20
Zaterdag1 17 Februari 1917
lie Jaargang
PAKJES.
Uitgave van de Naamlooze
Vennootschap „ONS BLAD"
ALKMAAR.
Bur.: BREEDSTRAAT 12.
Telefoon No. 433.
[.DU BLAD VERSCHIJNT DINSDAG,
DONDERDAG EN ZATERDAG.
R. K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
J. MET Ir.
mm, llkmgar.
Een middel tegen
bioskoop-kwaad
Paul de vagebond.
„Ja, 'ja," hernam Levi, „natuurlijk dóet
gij idat! Ik weet ook wel, wait die liefde is,
de hoop, die slechts eenmaal in het ge
heel© levein opkomt, de vreugde, die nooit
terugkeert, wanneer ze eenmaal verloren
isi." 1
(W^rdt vervolgd.).
I
SERÏNQ GROOT en
ABONNEMENTSPRIJS:
Per kwartaal fnmco huis.
Met geill. Zondagsblad
bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers:
van de courant
van het Zondagsblad
90 ct-
125 ct.
3 ct.
5 ct.
ADVERTENTIËN:
Van 15 regels50 ct.
Elke regel meer10 ct.
Reclames per regel25 ct.
Kleine adv.: 30 woorden bij vooruitbet. 30 ct
evoerd door de
Formerend.
g, dis in dan zandgrond
Frlja f 35,—.
BRABANCONE-
ÏSRS, GIERVATEN,
tS vanaf f 25.—,
1ÖS MOLENS, WAN-
erlssg sp proef.
Aanbevelend,
Bissswwexktaifien
IRAAL-t KAPOK-
iEDDEN en alles
pkaaer behoort*
lapiQu van
Daar is wellicht geen onderwerp, dat
meer is besproken en tot minder practische
resultaten heeft geleid, dan de bioscoop.
Iedereen, wien de moraliteit van ons volk
ter harte gaat, ziet in de hedendaagsche
bioscoop-uitvoeringen gen groot gevaar
voor de verontzedelijking van ons volk in
't algemeen en van 't kind in 't bijzonder,
omdat de markt is overladen van films, die
echtbreuk of vermeende echtbreuk, verleiding
met hetgeen de verleiding voorafgaat en
vergezelt, en meer dergelijke fraaiigheden
verheerlijken en vertoonen. Aan zulke
tooneelen is het volk nu eenmaal gewoon
geraakt, die films trekken volle zalen
en hebben de grootste attractie. We kunnen
dit feit betreuren, doch voorlóopig niet
veranderen. Moeten wij, Katholieken, nu
alle bioscoop-bezoek ontraden? Zoo in 't
algemeen gesproken, ja, want behoudens
enkele loffelijke uitzonderingen, krijgen we
in veruit de meeste bioscopen zaken te
zien, die op zijn zachtst uitgedrukt „min
der goed" moeten genoemd worden, en
daarbij mag niet uit het oog worden ver
loren, dat in den huidigeu toestand, zooals
die nu eenmaal is, die loffelijke uitzonde
ringen den weg wijzen naar de laat me
ze zoo noemen „minder goede" bios
copen. Na al het geschrijf omtrent bios
coopvoorstellingen geloof ik wel, dat de
Katholieken het omtrent dit punt eens zijn.
Zoo is de bioscoop geworden „een kwaad",
doch voor vele plaatsen is het helaas ge
worden „een noodzakelijk kwaad." Men
w i 1 de nieuwe films zien en geregelde bi
oscoop-bezoekers- telt men bij duizenden,
In die plaatsen nu hebben we te zorgen,
dat de bioscopen in goede banen worden
geleid en dat jiet schunnige en de met
onze moraal strijdende voorstellingen wor
den geweerd.
Dit was dan ook de opzet van commis
sies, van weekbladen, van waarschuwingen,
lezingen en protest-meetingen, en dank
baar moet worden erkend, dat daardoor
reeds veel is bereikt. Doch de vraag is
hier gewettigdis er afdoende werk gele
verd? Ik geloof niet, dat iemand, die eenige
bioscoop-actie heeft meegemaakt, deze vraag
in bevestigenden zin zal beantwoorden.
Het succes bleef meestal beperkt tot een
bepaalde voorstellingoch, zoo ge
makkelijk ontglipt iets aan de meest scherpe
controle. Dè vraag, die de commissie zich
heeft te stellen is niet: „is de film goed?"
maar: „kan het er mee door En zoo
keurt de één goed wat de ander afkeurt.
Men knipt wat, men geeft een domme of
verdraaide explicatieEn zoo wordt
„vertoonbaar" wat een vorige controle
commissie uit den booze achtte. Ja, een
zelfde kommissie keurt onder eenigszins
FEUILLETON.
Naai het Engelsch van BOW BELLS,
42.
Het was Marah's werk die huurders tg be-
j- dienen, de huurpenningen fin, ontvangst te
hemen. de moodige kwitantiën te geven,
en het geld aan haren meester te overhan-
1 dagen. Dit alles- volbracht zij altijd miet de
stipste nauwkeurigheid.
Ook was het haar werk, de eenvoudige
maaltijden gereed te maken iee de werk-
I zaamheden ma te gaan van eere klein veer-
I tienjarig meisje, dat de boodschappen deed1,
I de laarzen poetste, naar de bel liep1 en nog
I vele werkzame en vuile postjes verrichtte,
I die in het huis te doen waren.
Het was in dit huis, dat Paul zijn in
trek had genomen, nadat hij weder in
j0Ilden was teruggekeerd met Morrison,
I "ie nu opgeklommen was tot directeur van
een zeer respectabelen schouwburg in het
I .West-End.
H.ij had -eern kleine kamer gehuurd, welke
alleen aan het einde van een groot portaal
lag, eene duistere kaïner, met ,©en getra-
I Jjed venster, -en muren met eikenhouten
I beschot, dat door den tijd zwart gewotden
Was.
Het was eene kamer vol vreemde hoeken
et wonderlijk betimmerde kasten, waar hij,
als hij er des avonds zat, de ratten en
muizen onder den vloer en boven' den' zolder
koude hooren, en waar het geraas van de
stad bijna geheel uitgesloten bleef en
klonk als het verre razen van de zee.
Maar, al was het kamertje nog zoo- lief
gtweest, toch iou Paul daar sjechts weinig
COS KUIJT.
anderen vorm vandaag goed, wat ze gis
teren nog heeft veroordeeld. Dat zijn fei
ten, die iedereen in 't practisch leven mis
schien meermalen heeft ondervonden. Nu
is er niets, wat in onze actie meer ver
lammend werkt, dan dusdanige tegen
spraak.
Bij andere gelegenheden waarschuwt men
het publiek, doch een of andere want
iedereen spreekt inzake „zeden" mee
„ziet er niets in", „kan er goed tegen",
„vindt, dat het er wel mee door kan" en
dergelijke uitspraken van minder preutschen
zetten de bioscoopdeuren wagenwijd open
en het volk stroomt toeMen komt in
conflict met bioscoophouders, die het dik
werf zoo kwaad niet meenen, maar door
contract niets anders kunnen geven. Alle...
bezwaren, die aan onze huidige methode
van actie voeren zijn verbonden en geen
afdoende werk leveren.
Nu rijst de vraag: Kunnen al die be
zwaren niet worden onderschept? Vooraleer
een bevestigend antwoord hierop te geven,
meen ik te moeten wijzen op de groote
fout onzer hedendaagsche actie, dat wij ons
schier blind staren op de treurige gevol
gen der onzedelijke bioscoop-voorstellingen,
terwijl we de oorzaak van 't kwaad, cfe
fabricage der slechte films, bijna geheel
over het hoofd zien. Welnu afdoende werk
kan alleen dan geleverd worden, wanneer
de toevoer van slechte films wordt stop
gezet, daarmede vervallen tegelijkertijd
de schandelijke vertooningen.
Het zou een utopie blijken, wanneer wij,
Katholieken in Nederland, de wet wilden
voorschrijven aan de filmfabrikanten van
Parijs of Londen, doch het beoogde effect
kunnen wij op andere wijze verkrijgen, nl.
door alle R. K. bioscoophouders in e e n
bond te vereenigen, die zelf de op onze
markten verschijnende films aankoopt of
huurt en exploiteert, nadat ze door een
commissie van Katholieken is gekeurd en
voor bepaalde kringen toelaatbaar is ge
acht. De verwerkelijking van dit idèe werd
door 1 bioscoophouders mogelijk bevonden
op voorwaarden, dat de bond sterk stond
door ledental. Ook thans worden de meeste
films door exploitanten aangekocht, die ze
aan bioscoophouders verhuren en zoo er
hun dagelijksch broodje mee verdienen.
Waarom kan een bond dat baantje niet
overnemen en die exploitatie-centen zelf
opstrijken Het gevaar, dat verschillende
commissies elkander tegenspreken, de groote
last, dat in elke plaats de films aan een
nieuwe censuur moeten worden onderwor
pen, verdwijnen, omdat de films op de en
kele markten van ons land door een be
paalde commissie reeds zijn gekeurd, en
verder in dien vorm haar tournèe maken
bij de verschillende aangesloten bioscoop
houders. Geestelijken en andere gezagheb
bende personen, vereenigingen, couranten
va® zijn tijd 'doorgebracht hebben..
Het was verwonderlijk welk eene vriend
schap er ontstond tusschen' hem en zijn
hospes, hoe de oude man, die gedurende
zoo veie jaren vani de wereld afgezonderd'
was geweest, zich aan den goied'hartigen^
schoenen jongeling hechtte, die onder zijn"
dak was komen wonen..
Het was verwonderlijk te zien hoe het
gerimpelde gelaat van den ouden man nu
en dan eene vroolijker uitdrukking aan
nam, wanneer zij, gedurende Paul's vrije
uren, te zamen in Levi's kamer zaten, welke
voorzien was van allerlei deugdelijke en
soliede meubelen, alle zoo. oud als de
eigenaar zelf, maar welke bovenal versierd
was met wat het kostbaarst igtr de oogen van
Paul scheen, boeken, in kasten netjes
opgestapeld, gezegelde volumen, wier ge
heimen. hij wenschte te doorgronden.
Het duurde miet lang of Paul maakte
zijn wensch aan den ouden vriend bekend,
die dan ook dadelijk begon om hem den
heuvel der kennis te doen beklimmen. Hoe
vroolijk waren ze dan beide gestemd, als
Paul over zijne kromme balen en inkt
vlekken, zijn alphabet en teekens zat, en
die oude Levi er naar keek, en hem ander-
wees. De oude man yond in zijn (nieuw
beroiep meer genoegen, dan hij in al dien
tijd na den dood' van zijne vrouw gehad
had'.
Paul was een vlugge, veelbelovende leer
ling. Zijn verstand) was gelijk een vrucht
bare'grond, die gedurende eenige jaren on
bebouwd gebleven is, en de zaden van
kennis, door Mevi's bekwame hand uitge
stort, schoten spoedig wortel, en bloeiden
en gfoeiden zoo snel op, dat èn leermeester
èn leerling er verbaasd over waren. Na
korten tijd was Paul de beginselen tier
wetenschap reeds meester, en nam hij hoo-
en tijdschriften moeten eene krachtige actie
voeren voor de aangesloten bioscopen, en
het zal niet lang duren of de niet-aange-
slotenen zullen eieren kiezen voor hun geld
en zich als lid aanmelden.
Tegelijkertijd zullen we indirect invloed
uitoefenen op de leveranciers der films,
want spoedig zullen zij iperken, dat hun
schunnigheden geen aftrek meer hebben,
en zal blijken, dat financieel nadeel de
gevoeligste plek is, die wij kunnen aanra
ken. Waar wij nu weten, dat het hier geldt
een groot katholiek, ja, zelfs algemeen be
lang, dat vele bioscoophouders wel ten
goede willen, maar dikwerf nietlcun-
n e n, dat ons atmaaksysteem, hetwelk wij
thans volgen, zooveel onaangenaamheden
met zich brengt, durf ik een beroep doen
op den goeden wil onzer bioscoophouders
sluit u aan in Èèn bond, door eendrach
tige samenwerking zullen wij de markt
zuiveren van het bioscoopvuil, dat onze
hedendaagsche maatschappij verpest, het
geestelijk en zedelijk belang van het volk
en ook uw stoffelijk belang bevorderen.
W. J. DE KLYN, R. K. Pr.
BINNENLAND.
NEDERLAND EN DE OORLOG.
UITVOER VAN STAMBQEKVEE.
Die „Vee- en Vleeschhandel' 'verneemt,
dat er vergunning zal worden gegeven voor
uitvoer van no!g eens 800 stuks stamboek-
vee.
CON.SENTEN VOOR GRAS- EN
KLAVERZAAD).
Naar wij vernemen verleent die N. O. T.
wieder consenten voo1 idem aanvoer van
gras- en klaverzaad.
ZEEP.
De Minister van Landbouw,/ Nijverheid
en Handel, heeft bepaald, met intrekking
van zijne beschikking ddl. 14 dezer, no.
11705, af deeling Handel, dat zeep, bestemd
voor alle andere dan 'huiev. dadelijke doelein
den;" zal kunnen worden afgeleverd tegen
den prijs van f46 per 120 ICO.
EEN. NIEUWE REGELING VOOR
DEN, BOTERHANDEL.
Men vestigt opnieuw idle aandacht op de
wjjze, waarop die „Botervereeniging", het
lichaam, waardoor het Ministerie van Land
bouw de boter distribueert, de grossiers
behandelt. x
De nieuwe regeling komt in hoofdzaak
op het volgende neer:
1. Bioter voor binneulandsch verbruik
wordt alleen verstrekt op aanvrage van
de Burgemeesters.
2. De aanvragen moeten wekelijks ge
schieden bij het R. D. K. De uitvoering
dier aanvragen geschiedt op order der Bo- j
tervereeniging door de producenten aam de f
gemeentelijke Distributie-bureaux of aan I
grossiers, die van wege die gemeente 'ge-
waarmerkte bestellijsten kunnen overleggen,
of aan détaillisten, die de ondier .5 bedoelde 5
vergunning hebben verlengen.
3. De producenten van gecontroleerde I
boter mogen boter verstrekken (binnen de f
perken der rantsoemeering) aan inwoners
hunner gemeente en voor zooverre de pro-
ger vlucht in grootere velden der lettei-
kunde dan de, welke- in zijne eerste leei-
boeken behandeld werden.
Hoe vroolijker de meester werd en hoe
meer moed de leerling kreeg, des te ver
drietiger 'en treuriger werd de oudle Marah.
Het was Zondagavond en Marah zat in
de keuken te luisteren naar de vroolijk e
uitroepen; die uit .Levi's kamer voortkwa
men; en' hoe helderder deze klonken, des
te nijdiger werd de .oudle vrouw.
In een hokje, hetwelk in die keuken uit
kwam, stond Raohel, de kleine keukenmeid,
bij üiem gootsteen kopjes e» schoteltjes
af te wassdhien, en met half bevreesde oogen
te kijken naar toet oude wijf, dat niet haar
opgetrokken kleed, haar weiden rok, en haar
boosaardig gelaat veel geleek op eene heks,
die eene tooverspreuk prevelde.
„Ja, ju, lach maar voortreip Marah,
terwijl zij den pook greep em met alle woede
het vuur oprakelde, „lach maar voort, oude
dwaas ieui jonge gekIndien ik -mijn zin
eems kreeg, zotudt gij beide .andere gezic.hr
ten trekken!" 1
Zij zette" aan hare woorden kracht bij
door hevig met den pook op den grond te
kloppen, daaro pbulrte zij zich, greep den
knop van. den pook met beide handen en
liet haar hoofd :er op rusten, terwijl zij in
het vuur keek.
Het meisje in het hokjer o fbij-keukentje
Eet bijna het kopje vallen ent. stiet van
schrik 'met haar voet de deur,'•die haar ver
trekje van de keuken scheidde, 'half dicht,
waardoor het gaslicht buitengesloten bleef
en zij in het schemerlicht van angst stond
te beven.
„Ik haat hen beide!" vervolgde Marah,
„hem; omdat hij mij zoovele jaren lang
reeds teleurgesteld heeft, terwijl1 ik toch
redelijkerwijze kon verwachten, dat bij mij
ducenten vereenigingen zijn, mogen1 zij voor
zien in de behoefte aan boter hunner aan
gesloten^ leden, evenwel tot geen grooter
hoeveelheid dan het maximum door de be
treffende gemeente vastgesteld.
Op de -door de producenten wekelijks
aan de Botervereeniging in <te zenden staten
moet nauwkeurig vermeldi worden, hoeveel
boter zij' hebben verstrekt:'
a. aan gemeentelijke Bureaux, grossiers
■of détaillisten op order der botervereeni-
gimg;
b. aan particulieren binnen de gemeente;
c. aam leden binnen de gemeente;
dl aam leden buiten de gemeente (met
opgave vam de hoeveelheden voor iedere
gemeente afzonderlijk).
4. Grossiers mogen geen dëtailhandiel
■drijven.
5. Bij speciale vergunning te verkenen
door die Botervereeniging kan aan détail-
listem verlof worden verleend tot liet af
zetten van boter buiten hunne gemeente.
Déze moeten evenwél kunnen aantoomen,
dat zij meerdere jaren een dergelijken han
del dre.ven. Verder moéten zij wekelijks
gespecificeerde lijsten overleggen betreffen
de den afzet, waarvoor formulieren zullen
worden vastgesteld door 'de Botervereeni
ging.
BEZUINIGING DOOR DE KONINGIN.
In verband met de moeilijke eoenomische
omstandigheden heeft de Koningin' ge
meend vereenvoudiging te moeien brengen
ook in de officieele ontvangsten ten Hove.
Aan den gebruikelijken gala-maaltijd,die
op den 20 Februari aan den Oostenrijksch-
Hongaarschen buitengewonen ambassadeur,
den vorst Von Schwarzenberg, door Hare
Majiesteit wordt aangeboden, zal een'be
perkt aantal gasten aanzitten.
VAN HET BINNENHOF.
Vergadering van Donderdag 15 Fcbr.
Het comité-generaal hield' die Kamer nog
bezig tot 4 uur, toen noig .even wierdi door
gegaan met de openbare algemeens be
schouwingen over de Oorlogsbegrooting.
De heer Arts (R.K-) opende het vuur
op den Minister.
Die wijze, waarop Z.Exc. in de Memorie
van Antwoord ernstige vragen en opmer
kingen beantwoordde, had den. afgevaar
digde van Tilburg allerminst bevredigd. De
Minister verschuilt zich. bijv. ten aanzien
van geopperden twijfel a,an de geoefend
heid van het leger 'eenvoudig achter den
opperbevelhebber. Spr. eischte evenwel
eenige verbeteringen o-nder verklaring, dat
hij 'bij het niet ontvangen, van eeui bevre
digend antwoord, ernstig zou overwegen; of
hij we] voor de begrooting zou kunnen
stemmen. Bedoelde verbeteringen 'waren:
een betere .regeling dier positie van het
vrijwillig kader, voorloopig door een
duurtetoeslag, en een mildere toepassing
dei' pensAoemsibepalingen ten aanzien van
miliciens. Terwijl spr. het stemmen van de
„Soldataneouramt", „een min of meer ge-
wijzigden afdruk van een partijblad",
ernstig afkeurde.
Begrijpelijkerwijze zweeg de heer Duy-
maer van Twist (A.R.), die zijn rede
te kwart voor vijf afbrak, miet oveT de
Geestelijke verzorging in het leger. Hij wees
erop; dat de Minister door blijkbaar in te
stemmen met het oordleel van den door
hem afgezonden- kapitein, dat het befaamde
Amsterdamsche stuk slechts onzedelijk zou
zijn voor hen, die onzedelijk denken of
onzedelijk zijn, de Kamerleden, welke voor
de zedelijkheid in het leger opkwamen,
beschuldigde van onzedelijk denken of on
zedelijk zijn en. dat Z-Exc. dus geen prijs
schijnt te stellen op die medewerking van
die leden. Spr. waarschuwde echter, dlat
de Minister maatregelen tegen onzedelijke
vertooiraingen zal hebben te nemen, als hij
met de Rechterzijde in- harmonie wil zijn.
Wiat 'h et jegerbeleid betreft, had spr. den
indruk gekregen, dat de Minster niet al
bet mogelijke verricht otn de strijdvaardig
heid van het leger zoo hoog mogelijk op
te voeren. Zoo' is de opleiding bij de de
póts gebrekkig en wordt aan bet instituut
van den vrijwilligen Landstorm] niet de
moodige zorg besteed.
Avondvergadering van Donderdag 15 Febr.
Minister L e 1 y heeft de talrijke spre
kers bij de Afdeelimg Spoorwegen der Wa-
terstaatsbegrooiting beantwoord] -op de bij
hem gebruikelijke wijze, dwlz. zeer uit
voerig em zooi beminnelijlc-lief, dat die ge
dachte ,aan vriendelijke vcor-den-gekhoude-
rij onmogelijk is op zij te zetten.
Wat de fusie tusschen- H.IJ.S.M. en S.S.
betreft, idieelde Z.Exc. med-e bet met mr.
Loder en prof. Suyling -eens te .zijn, dat
de maatschappijen hier vrij waren, daar de
voor fusie moodige Statutenwijzigingen mi-et
strijdig zouden- zijn met de overeenkomst
tusschen den Staat en de Maatschappijen.
Staatsraad Struykem, die mede werd geraad
pleegd, was een andere meening toegedaan.
En met dezen Staatsraad was de Minister
het ook niet eens, dat de Statein-Generaal
im de quaastie zouden moeten zijn gekend.
Ten aanzien van de persomeelsquaestie
werden door den Minister enkele wel ver
blijdende mededieelingen gedaan. Er zal n.1.
spoedig een verhooging van den duurtetoe
slag komen; berekend maar die gezinsgrootte;
terwijl na de fusie de loonem vain die ver-
sohillenide categorieën van- het personeel
op het hoogste peil zullen worden gebracht,
waarop ze bij een der Maatschappijen staan.
Heel wat minder positief was hetgeen
we vernamen- over dé diemst- en rusttijden-.
Hamdelen te dien aanzien werd, zeide de
Minister, onmogelijk gemaakt door de tijds
omstandigheden, Zo-odra evenwel de toe
stand het toelaat, zal Z.Exc.de waar
nemingen gaan doen, moodiig om te kunnen
ingrijpen. 1
Ook op erkenning der Vakvereeraigiingen
door de Maatschappijen- de Minister wÏÏ
ze wel erkennen bestaat nog niet veel
uitzicht. De Maatsichapp-ij-en willen er niet
van hooren en dé Minister wil zie miet tot
erkenning dwingen.
Die vele afgevaardigden, - die opkwamen
togen de prijsverhooging der abomnietmiemieri;
vingen slib. De Minister zag geen redlem,
om een uitzondering te maken voor de
handelsreizigers ten aanzien der tariefsver-
hooging.
Een algemeen© belofte van overweging
der andere geuite wenschen was bet gra-
cieuse slot der gratievolle Ministerieelerede.
Waterstaat werd nog niet ten einde ge
bracht.
TWlEEDE-KAMER-VERKI EZlNG.
Te Emimen zijn officieel canididaat ge
steld voor de Tweede Kamerader Staten-
Generaal, vacature Goeman Biorgesius, de
héeren J. Sibinga Mulder en J. A. Bierg-
m-eyer (S. D. A. P.).
ALKMAARSCHE
zoude huwen, en bovendien, omdat hij mij
nu in mijne oude jaren geheel verwaar
loost, en het met een vreemdeling houdt!
Em den- johgen man O; ik behoef ham
waarachtig nd-et dankbaar te wezem, dat hij:
hier gekomen -is, -en de plaats heeft inge
nomen, die mij van rechtswege toekoant
O, ja, ik haat hen ik haat toen beide!"
Bij deze woorden klopte zij met den
poo-k op den haardsteen. Toen hoorde zij
juist- weder een schaterlach.
Het was Marah onmogelijk het vol te
houden. Zij wierp den pook neder, trok
hare pantoffels uit 'en zette ze im een hoek.
'Daarna stond zij op en huppelde den keuken
uit, (terwijl de kleine meid nog -altijd in
haar vertrekje stond te sidderen van angst.
Marah igimg de trap op; die groote zaal
voorbij tot aan de déui; van Levi's kamer.
Daar aangekomen, ging zij op Inare knieën
liggen en keek door het groote sleutelgat,
waaruit de sleutel reeds verdwenen was
<01111 nooit terug gevonden te wordlen.
L-evi zat in ©en leuningstoel, met eene
lange pijp met grooten kop in zijn mond;
waaruit nu 'en dan- dikke wolken ro-ok te
voorschijn kwamen. Paul taadl zijn voor
beeld gevolgd en hield met een soort van
genoegen zijne zwarte pijp tusschen zijne
lippen.
De avondles, die him zooveel genoegen
geschenken had^ was pas geëindigd en die
OVERAL VERKRIJGBAAR
boeken lagen nog op de tafel uitgespreid',
„Gij gaat goed vooruit, mijn jongen,"-
zeide Levi, terwijl hij het mondstuk van
zijne pijp tusschen vinger en duim- hield,
„gij gaat goed vooruit -en het zal wel goed
met u gaan, totdat gij -eens haar zult heb
ben gewonnen, die gij bemint, en al het
overige, dat u gelukkig kan maken-. Betninidt
gij dat schoone meisje met het trotsche
hart?"
Paul knikte met zijn hoofd em zuchtte.
De stem van den ouden man was heldef
en, id© luisteraarster kon zeer duidelijk iedér
woord verstaan.
Paul zag tam in zijn oud, gerimpeld ge
laat en kon zich miet begrijpen hoe er
■ooit zooveel hartstocht in diem main had
kunn-en women. Levi scheen, zijime gedach
ten te raden. 1
„Gij vergeet, dat ik ook joing geweest
hem," zeide hij", „reeds is het vele jaren
geleden, en toen beminde em huwde ik ook
en bracht ik mijne gelukkige hier im dit
buis, en hier stierf zij,"