Payglop.
iiïiaar
ER.
dsen 111.
ia hit!!
:siiieawi!t
N's
Tabak van J. R. Keuss
1
No. 38
Zaterdag- 31 Maart 1917.
aait li, Uk*
11e Jaargang
riten-Magazijn
PAKJES
TEERÏNQ GHOOT «n
Bakker,
Tel. 132.
TEL. 364.
Banden en onderdeelea-
Tel. 628.
'agasijasii
tCHTHOUDERS.
everband.
raeifcoa en Buikbanden.
IRAAL-, KAPOK»
IEDDEN en alle»
pkamer behoort*
nagazijn van
ROON Zn.,
RLEM.
Uitgave van de Naamlooze
Vennootschap „ONS BLAD"
ALKMAAR.
Bur.: BREEDSTRAAT 12.
Telefoon No. 433.
DIT BLAD VERSCHIJNT DINSDAG,
DONDERDAG EN ZATERDAG.
R. K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
binnenland.
faul de vagebond.
I
lil
m
I
1
SLOTEN.
imgin,
kwaliteit in
I&AT, Alkmaar.
lijn Schoenwerk bena-
sht.
ss lüa Üb
11 Bepareeren, JSoffelan
kder-Gsrsetieis
N
D
ABONNEMENTSPRIJS
Per kwartaal franco huis. 90 ct.
Met gelll. Zondagsblad 125 ct.
bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers:
van de courant 3 ct.
van het Zondagsblad 5 ct.
ADVERTENTIËN
Van 1—5 regels50 ct
Elke regel meer10 ct
Reclames per regel25 ct
Kleine adv.: 30 woorden bij vooruitbet. 30 ct
V DE ZOMERTIJD AANGENOMEN.
In Zwitserland hebben de landbouwers
het gewonnen in hun strijd tegen den
Zomertijd de Bondsraad heeft besloten den
voorgestelden zomertijd niet in te voeren.
Heftig schijnt daar de strijd geweest te
zijn en allerlei argumenten, welke groo-
tencleels ook voor Holland wel van kracht
konden wezen bracht men er naar voren.
Evenals in Holland waren in de groote
steden de voorstanders in de meerderheid
op het platteland wilde men van deze
„onnatuurlijke nieuwigheid" niemandal
weten,
Op het land en daar wonen ook nog
andere menschen dan boeren weet men,
zoo werd er niet tan onrechte beweerd, uit
de ervaring van eiken dag, dat de raensch
met de z.on leeft. In de stad hebben de
lieden daarvan in den regel niet het flauwste
begrip. Wat weten de stedelingen van het
spel van nevel en Wind in verband met
zonne-öpgaoig en zonne-ondergang. Eu wat
merken de steedsche heeren en dames, die
onder de zonneschermen der winkelstraten
pantoffelen van den gloeienden middag
stand der zomerzon. Welnu, dan zullen ze
zich ook met die dingen niet bemoeien
Als de zon nog niet klimt) en de nevels
nog niet optrekken, kan de boer -zijn voor-
jaars werk nog niet beginnen, ook al zetten
de heeren in de stad de klok twee uren
vooruit in stede van één. En als de land
man zoo dom was, om met den nieuwen
steedschen tijd van twaalf uur zijn rusttijd
te nemen, dan zou de zon hem bij her
vatting van het werk om één uur precies
in haar volsten brand der middaghoogte
treffen. Alle dorpskinderen moesten als de
zon het hevigst brandt.naar de afgelegen
school wandelen. En nu zegt men wel, dat
al dit euvel zou te ondervangen zijn door al
die bezigheden op eén later uur te ver
schuiven, maar in de praktijk gaat dat
heelemaal niet op! Men breekt daardoor het
evenwicht tusschen voor- en namiddag,
wijl de zon op tijd ondergaat.
Ook in de steden zijn de nadeelen voor
het natuurlijke leven groot al bemerkt
men het niet. Als de scholen een uur vroe
ger beginnen, zullen de kleintjes een uur
vroeger uit hun bed moeten; en willen ze
aan hun slaap niet te kort komen dan zul
len ze er 's avonds een uur vroeger in
moeten. Maar welke moeder zal in de
warme zomermaanden haar kinderen nog.
vroeger in het bed stoppen, terwijl buiten
het leven in vollen gang is, en iedereen
van den frischen avond geniet. En geldt
dit eigenlijk ook niet voor de groote.
Zoo heeft men, volgens- een correspon
dentie uit Zwitserland daar te lande ge
redeneerd, en zóó redeneerende heeft men
in Zwitserland het pleit gewonnen.
En Donderdag werd in onze/Tweede
FEUILLETON.
Kamer zonder hoofdelijke stemming aan
genomen het wetsontwerp tot tijdelijke af
wijking van de wet van 23 Juli 1908 tot
invoering van den wettelijken tijd, zoo-
t dat wij hier wederom den „zomertijd" zul
len gaan beleven.
De argumenten der landelijke bevolking
hebben hier niet zoo zwaar kunnen wegen
als in Zwitserland, hetgeen wél verklaar
baar is.
In Zwitserland sukkelt men zóó niet met
den kolenvoorraad om de doodeenvoudige
reden, dat dèrtr veel minder koleij noodig I
zijnalle kunstlicht is hier in den laatsten
tijd indien het nog bekomen kan
worden verbazend duurin Zwitserland
houden de talrijke bergstroomen de elec-
trische lichtmotoren kosteloos in beweging.
Ware zomertijd voor deze periode van
kolennood ten opzichte van een deel on
zer bevolking minder gewenscht en mis
schien daarom niet genoegzaam gemoti
veerd, nu zal toch ieder, durven wij ver
onderstellen, da noodzakelijkheid
van zomertijd-invoering inzien en ztch wil
len schikken (inzoo verre dit ten minste
noodig is) in deze minder prettige, doch
door den nood nu eenmaal geboden om
standigheden.
Wij vernamen uit meerdere dorpen van
onze omgeving, dat bij vele landbouwers
het plan bestond, zich „hardnekkig" tegen
zomertijd te verzettendaarom meenden
wij het goed eens op het bovenstaande te
wijzen.
Naar het Engelsdr van BOW -BELLS,
58.
HOOFDSTUK XXXIV.
Wiaaram Marah ieen m,ei ne>ed!
deed, door P;aul van id,e inisidlaad
tie bes chuld'igen.
Dienzelfden avond stondl procureur B!o,gg
op 'een stil plaatsje, aan dien kamt van de
rivier oip Marah te wadden.
Ben uur was er reeds voorbijgegaan,
maar hij scheen volstrekt geenie haast te
hebben. Zijne «ogen waren op het dlotnkere
vvatcr gevestigd en met zijne duistere ge
dachten bezig, had hij niet aan. den tijd
gedacht.
„Eindelijk 'is. Brieft dan volbracht!"zeidie
hij, alsof hij tot die rivier sprak. „Na een en
twintig jaren van wachten e® werken; is dlan
toch eindelijk het eerste deel van mijne
■wraak vervuild'1
De viuiilie golfjes murmelden voort, als
°m oip zijn gepeins te antwoorden. Zij
murmelden voort, alsof zij blijde waren,
iemand ontmoet te hebben; idle nog minder
zuiver was dlan zij zélve.
„Het eerste gedeelte," vervolgde die pro,
cureuiri dan vólbradbt: de vernietiging
2ij,n« trotschheid, zijn geluk en hunne
u schandvlek op dien naam, van
welken hij pochte, diat hij nog nooit oinfeerd
was
,pe kabbelden vroolijk voort, en
sdnenen, te lachen over hetgeen zij hoorden.
„Hiet Itwieede ^edieejte i& die verniiettigiin^
Van zijn gehetele fortuin. Ik wil hem tot
0«ÜlJhKiiANO EN DE OORLOG.
PROVINCIALE BjROODhGOIMMISSIE
IN NOORD-HOLLAND.
De Voorzitter dier Provinciale Brood com
missie in Noordl-Hoiland; de, beer Wibamt,
zand! aan de Gemeentebesturen in Noord-
Hodand ide volgende circulaire
Ik Ihöb de eer U mede te idiaefcn,, dat door
dien Minister van Landbouw, Nijverheid
en, Handel oip 24 idiezer nader is bepaald,
dat voor ld|a Tdie len 8ste week die verhou
ding van hst gewicht, dflt da ingeleverde
bons vertegenwoordigen; etni het gewicht
van idle nieuwe grondstoffen, diaiti naar aan
leiding daarvan zal kunnen worden ver
strakt, womdlt vastgesteld al» volgt:
lp. voor 100 K.G'. W-bons wordt ver
strekt: 58 K-Gl regeeringsblo'em, 56' K.G.
rogge voor idle bereiding van zoiet rogge
brood;
2o. voor 100 K.G. Bl-bons wordt ver
strekt: 57 K.G. regeeriingsmeel
3o. voor 100 K.G. .Bi-bons wordt ver-
strékt: 72 K.G. rogge voor die bereiding
van grof roggebrood.
PETROLEUM.
Die Minister Van Landbouw bepaalt: het
is verboden petroleum of gasoliie te ver
voeren, te verkoopei of af te leveren, tenzij
'dloor idien Minister daartoe vergunning is
verleend. De voorwaarden voor vergunning
zullen imader woflden vastgesteld!
ONZE UITVOERHANDEL.
Naar wij vermennen; zijh maatregelen in
r™
den. bedelstaf gebracht zien, en wanneer
hij eenmaal een bedelaar is, daar zal ik
mij in mijn waar karakter aan hem toornen."
De golfjes kabbelden voort, »en schenen
met een akeligen grijnslach het plan toe
te joiidhien.
De procureur voeilde eenie hand zich op
zijn arm mediérteggen.
Verschrikt keek hij om.
Marah stond naast hem. „Ik beln hier ge
komen om uwe dankbetuigingen te ontvan
gen," zeidie zij fluisterende.
„Gij bedoelt de tachtig pond, idjie ik
u beloofd Ihöb, wanneer Paul Vincent door
uw toedoen igevotiinisd zoudle 'worden? Ik
heb höt gieldl gereed, maar gij moeit mij eerst
bewijzeni, dlat gij het verdiend hebt."
„Is het dan mijn werk niet?" zeide
Marah, „wie 'Was het, die' bij het verhoor die
woorden uitsprak, welke alleen bijna vol
doende waren om hem te veroordteelen?"
„Ik was niet in het gerechtshof, Marah,"
zeidie Bdgg.-
„Dat was ik," vervolgde zij, „toen ik
zwoer, dlat ik hem bij de kast gezien had,
waar die brand begon. Eindelijk is tachtig
pond nog weinig genoeg voor -hetgeen ik
gedaan Ihieb."
„Gij vergeef, dat gij den zak' met geld
en juwdejen hebt," zeide haar metgezel.
„Ik heb ze niet!" antwoordde zij zéér
ernstig.
„Wat!" riep die procureur verbaasd uit.
»>Ja; gij' moogt wel verwonderd wezen!"
zeide Marah. „er was niet zoo veel drukte
noodig oen tegen Paul Vinicienlt te werken.
Hij was uiit zich zelf al vlug genoeg om
zidh aan de handen van hiet gerecht over
te leveren!"
„Ik begrijp u niet!" herhaalde Bdgg,
„Wielnw, ik bedoel, dat hij wezenlijk zelf
die persoon is, die de schaften, wegnam,
overweging, om onzen uitvoerhandel op
gansdh anidere leest te schoeielm, dan tot
nu toe het geval is.
Dezer dagen kan, men verwachten eieni op-
heffing van alle Rijkscommissie®. Daarna
zal idle uitvoerhandel worden, gecoineeinteerdl
in lete'ti soort sicmi-officieéle naamloioze ven-
nootsdhap voor 'dien, uitvoer, waarvoor Idle
leden van idle Commissie vaini Bijstand voor
die Distributie al® college va® commissaris
sen zulten optreden. Alen hoopt aldus, onzen
ganadhien uitvoerhandel te coinceinitreeren in
'een centraal bureau.
HET TRAGISCH UITEINDE VAN
EEN DESERTEUR.
Omtrent bet uiteinde va® den Duitschen
dleseurtaur J. Kasper, die Maandagavond
aan 'de grens bij Lasser wend' docdlgescho-
ten; weet men in de omgeving aldaar het
votlgenidle mede te iteelen.
K. had den officier dier Dluitisehe g-rens-
wadht aldaar 'eenige beleedigiendie woorden
toiegevoegdl, waarop bedoelde officier aan
Idem Fieilidwebel last bad; gegie'vien; K. meer
te schieten, zoodra bij daartoe gelegenheid
zag-. Maandagavond nu bevond zidhi K.
in 'een café uabjj da grens; toiein bijl een
bóodlscihap ontving, dat iemaindi Ihem aan de
grens wieinachte te spreken. Hij begaf zidi
'derwaarts; waar hij een vrouw zag staan.
Doch nauwelijks 'had hijl eeta voet op Duit-
schen bodem gezet, toen hem werd' toe
geroepen: „Halt!" K. wilde zidh begeven
in de ridhting, van waar hei geluid; kwam,
doch ontving op hetzelfde .oogenblik het
dtoodidlijk schot in de borsit." Als beloon ing
voor d|it optreden ontving de Feldwebel
'een lextra-uitkeeriing van 5 Mark en 14
dagen Urlaub.
NED. VER. VAN KAASHANDELAREN.
Onder voorzitterschap van |diein> heer J.
W, T. S[. Miiddielibeelc werd Dloaiderdlag
tq pjiouda |de 37e algcmaene vergadtering
der Neidierl. Veraenigiug va|n Kaashandela
ren gehoiuden,.
N,a ballotage werdl die firma W. Kap-
teijn Dz. te Bodegraven als lidi toegelaten.
Ingekomen was een schrijven van de
firma J. van Zwet ie® Zonan te Rotterdam,
waarin deze firma er de aaaidacht oja ves
tige dat thans dioor de Algimex het per
centage voor da bedroging tijdens die ver
zending is teruggiebraahi: van 2V2 pGt.
zoioials vorig jaar op 2 pGt.
D'e heer Heusdlens, (Kaasb. Mij. „Goudia)
gaf «en uitlegging hoe de 2 pCt. is be
paald. Het Landbouw Export Bureau, dat
met 'die D. D. H, hetèft gecontracteeiridl,
heeft twiee verpliiidhtingen' daarbij op zich
genomen, n.l. de controle vóór |dje verzen-
'dling icloior proefwegiingien uit 'die zendin
gen voor idle Levering oip wagons en vervol
gens eten normale bedlroginigsgaraintie van
2 pCt. 'Dit percentage is gegrond op sta
tistische gegevens, genomen uit die zendin
gen door dc „Kaashandel Mij. Gouda".
Da heer J. L. Van Eyk (Kaasb, Mij. Gou
da) w>ees ier op, dat die 2 pCt. voor be-
droging reejds vóór het bestaan 'dier Algi
mex werd berekend, -
Die heer Van Zwet heeft' nimmer die 2
pCt. bedlroging naar Duitsdiland gegaran
deerd.
De Iheer Keuis (Gouda) vroeg 'die Kaash.
Mij. Goiuidh de garantie; dlat die onderwicht
de 2 pCt. niet zoiu overschrijden; over
te nem'en,
IDld voorzitter vond jdait overdreven em
aahttd het percentage voldoende wanneer
did kaas leverbaar verzondien wordt en adi-
viseerdle daarom met klagen tie wachten
tot idr klachten zijn.
De heer Keus echter stelde voor aan
die Algimex te verzoeken voor die leverin
gen gedurende Juni tot en, met September
hdt percentage op 3 te brengen en de
Kaash. Mij. Gouda te vragen d.at verzoek
te Siteunen.
De lliecr Heusden® verklaarde die Kaasir.
Mij. Gouda bereid tot het ontvangen iin
eigen pakhuis van alle kaas ondier garantie
van 2 pCt.
De heer Heijl (Haarlem) steunde' het
vdrzoalc van den heer Keus en die heer
Van Zwet trok ten slotte zijn eigen voor
stel in.
Did heer Batilaan (Bodegraven) wees nog
op de bezwaren aan directe verzending
verbonden; wanneer geen wagons beschik
baar waren. Met die indroging behoort
wiej aekening te worden gehouden. Daar
door komt het voor, dat niet na 10 diagien
doch na 2 of 3 weken |d|a kaasi eerst bij
aankomst gewogen worden kan.
Die heer Heuisrfiens, verklaarde in zulke
geval,len medewerking te zullen verleeinein.
Ten 'Statie werdl 'bij meepdierhieiid van
.stdmmen uitgemaakt, dlat eem verzoiek tot
de Daiiitsdhe Handelsstelle in Den Haag
zal worden gericht om het bcdrogingsper-
oèntage chjj 3 pCt. te stellen.
zeide Marah. Terwijl ik nog plannen
maakte, W'erkte hij reed®. Hij 'heeft het
geld weggenomen en verborgen."
D,e procureur bemerkte zeer goed aan de
toon van de vrouw, dat zij da waarheid
sprak. Verbaasd sloeg hij zijne o,ogen op
het water.
„Diat vefhaal van dien koopman im olie-
en verfwaren wais waar," vervolgde Marah.
„Hij had vele kansen, om de daaid te doe®.
Zonder er pioit om fie vrage|i\ kon hij in
die kamer' gaan; wanneer hij verkoios. In
dien gij dankt, da|t ik u beidriieg, zile hier.
Dtit iils die silaufiel,, welken, gij mijl gegeven
heht. Dp lanidére, dliien hij hadl, ils.üioor die
politie ,i;n beslag genomen."
Zij liet hielm den sleutel zien.
De.procureur uaon hem, beschioiuwde hem
aandachtig, en wiiexp hem' toen ilni de rivier.
„Het is hdt best, zulke zaken niet bij u
te houidien,," zeilde bij. i
„Ik wil niets op de waaiihei'd, van uw ver
haal afdingen; maar inidiew ,al die zaken
geheurd zijnt dan hebt gij er zeer weinig
aan gedaan; om hem in de gevangenis te
brengen."
„Wel, wel!" aintwaóndldie: zij, „zwoer ik
niet. dlat ik hidnF slechts kolnten tijd voor
diat imian alarm, maakte; bij de kast zag,
waar Idle brand faejgoin? en gij zult moeten
bekéninieh, dat juist mijiue 'woiordeni idle reldh-
ters van, zijne schuld 'overtuigden.
„Het was zeider een doorslaand' bewijs,"
zeidie B|ogg, „maar wat zou dat nu?"
„Dlat zou zoo veel," zeide Marah; en
zij sprak zadht fluisterende; terwijl 'zij vrees-
adhtig rondkeek, „dat zou zoo veel, dlat
ik. 'dien geihetelen avond;, maidlaf ik in bed
gegaan was. er niet uitkwam, voexrdiat ik de
kreten van „brandi!" hoorde."'
„WJatriep de procureur uit.
„Ik hoojrde Paiul Vincent IjhWS borne.»;
VAN HET BINNENHOF.
Vergadering van Woensdag: 28 Maart.
Ook de heer Marc h a n t (V.D-.) behoort
tot degenen; |diie met idle vveierbaarmakiing
van Inidlië slechts voorzlchiiig, laangzaam 'en
geieiidlelijk willen te werk gaan. Heitgean tie
Regeering. voorstelt ien van plan is vond
liij voldloieniclie voor het oogenblik.
Dieze conclusie van het betoog vaift den
Deventer afgevaardigde was gewikkeld in
'den zeer uitvoerige en .zeer scherpe halc-
partij op 'de Vrij-Liberalen en idezer aofiie
voor ©en snelle ien O'lumiidid'ellijke' invoering
dqr Inidii'Sdhe miilitie. D'e reidle van dien heer
M ar chant vloeidle over van, hatelijkheden1
aan zijn ccraoemttatiie-vrtenctett.
Als broedlèrs woont men i® (die concen
tratie nu juist niet te zamen
Kórter, mieeir op idle zaak zelf ingaande,
was idle iheer Ü'e Meester (V.L.), die
meende, idat na die aanneming vain het
ontwierp' de voiorbereiidling der leger-
uitbreliidling zoo spoedig mogelijk moet wor.
dlan aangievat idoor 'het gereedmaken dier
nooidige verordieniingein, kadervorming uit,
vrijwilligers ien mogelijk maken, dat im
Inidlië zélf Idle voor een leger noodiige
hulpmiddelen, worden gemaakt en, 'verkre
gen.
Een kort ie® zakelijk redevoerinkje vans
dlan heer Nolens (R.K.), die steeds recht
qp zijn doel afgaat, was- een lesje voor
vele andere leden, hoe zij die zaak eigen
lijk hadden, moeten behandelen».
In hoofdzaak was die afgevaardigde van
Venlo het 'eens met hen; dié m'ee|r»en, idat
invoering van miliitieplioht gepaard moet
gaan met toekenning van politieke rechten,;
doch daarmede is men reeds bezig en ,op
dlit .stuk moet evenzeer als met hief op
leggen van plichten, geleidelijk wordiem te
werk gegaan.
Die Minister van Koloniën koos 'eveneens
'dan gulden middenweg.
Hij ontkende tegenover dien hieieir Dres.
a el buys, dat 'het ontwerp' een noodwet
zou zijn. Het voorgestelde houdt uitslui
tend verband, mdc de evolutie der kolonie
en zou ook aa» de Kamér zijn voorgelegd
als de oorlog- niet was uitgebroken. Reeds
vóór den oorlog wendi het ontwerp voor
bereid. Daarom moiet niet ruw wortelen in.
gegrepen, doch moet geleidelijk worden
te werk gegaan.
Wat de plannen dier Regeeritnig betref
fende die defensief van Indië betreft, een
vloot wordt o,p idie eerste plaats door haar
noodig gaadht, vooral omdat door het
daarnaast gewenschitie landleger alleen Java
zal, kunnen worden verdedigd! Van een
intensieve verdled,i.giiing te land van de "bui
tenbezittingen kan geen sprake zijn. 90
duizend im,an militie iis voor Java voldoende.
Daarom zal de militiepKcbt alleen voor Id it
eiland worden ingevoerd! Voor de buiten,
bezittingen 'zal 'evenwel die gelegenheid, wor.
dien gegeven tot vrijwillig dn'anstmeroein bij
de militie.
Op die volgenidie Indische' B'egrootimg zal
rekening worden - gehoiud'en met de invoe
ring van 'den miilitieplichit voor Europeansn
'dn een öredlief warden aangevraagd, voor
de vrijwillige dnlamdisdhe militie; terwijl
die Inidiisdhe Regeering is «itgieniioiadligdl m-et
voicrstellien, te komen bietreffenide Idie ver.
plidhte linlawfechei militie.
Vergadering van Donidierdag 29 Maart.
Bij de Ibehanidieliing vam het duurtietoeslag-
ontwarip kon, niet wordldm gestemidi over
een drietal moties, welke Idiaarbij waren
besproken.
Het werkplan der Kamer voor de naaste
toekomst werd vastgesteld bij een regeling
van werkzaamheden.
Wie kregen daarbij de verblijdende mede-
ddeling, Idat het Paasichreoe® zal duo-en van
Zaterdag 31 Maart tot Dinsdag 24 April.
Dlan zullen o.a, aan de ohdie komen de
Dlividenldl- eii Tainfièmiebelastiing, die wijzi
ging Idler Inkomistaibeilastinig, hie|t aaneen-
sdhakelingB.wetje voor Oudlerdoimsiwet en
Invalidiitieiitswet op die wijziging dier Raden-
wdt. Terwijl Dondlcrdiag 26 en Vrijdag 27
April in de Afdieielingen zullen worden
ondierzO'dht o.a. de wijziging der Grondbe
lasting, da Effectenjbelaatinig, dién Tabak
accijns ien de afeluitimg en drooglegging
dier Zuiderzee.
Het wetsontwerp; dat die invoering eeinlsr
Indische militie moet mogelijk maken, 'werd'
uitvoerig bercpliceerd en na imtiriekfcililg van
«en amendsimenf-Boga aTldt lot opneming
dier bepaling, idiat die mili'fepliahifcigen, te-
land niet dan met hult» toestemming buiten
bet gebied van NedierLandisidh-InJie zonden'
mogen worden 'gezonden,, waaromtrent die
Minister beloofde deze bepaling te zullen
opnamen dn de uitvoeringsvergTldieuiing; aan
genomen zonder hoofdelijke stemming.
Avondvergadering van Donderdag 29 Mrt.
Een wijziging 'der Beroep,swet, ten doiel
hebbemda verbetiering aan te brelragon in die
zielctelbedeeling inzake 'de Onigevalletnveir-
zekering, gleed na eemig gieidiebatteer tus
schen «ten heer Sa nu» es en idem Minister
van Justitie zonder stemming' order den
hamer vam 'dien voorzitter door.
Meer beteekende die dfeaussies over het
wetsontwerp tot heffing van opcenten op
die Inkomsten- -ein Vermogenbel,a,stimg voor
het dienstjaar 1917/18.
Dia Iheer Visser van IJ zendo,o,rn,
miaendei, idat met de belastingen de grens
vrijwel bereikt is en daed (hiet dankbeeld
aan de harad ook voor gewone uitgaven
te gaan leenen. Dit denkbeeld vönd ech
ter een bestrijder in iden heer Ter La aai
ALKMAARSCHE
OVERAL VERKRIJGBAAR
maar ik ÜaCht ier geen ooigienblilc aan om l
te tgaan zien. wie het' was. Ik was, het wel
van Ihtem gewoio®. Ik stond wielt op, em
keek ook ,n,iieit over die trap, zoioalsi ik zeidte, i
dat ik daad. Ik bleef stil liggiem; eaii welnsidhte j
alleen ma,ar, dat hij zich in de duisternis
zoudle heaeeren."
„Dan Ihebt gij eert mieiiinieeidl gedaan!" 1
zeide hij op denzelfden fluisterenden toon. jj
„Noem het, zoo ajs gij wilt;" antwo,ordde
Marah„ik hoorde, jdat Levi, bestolen was
gowordlen', ien ook wjat de winkelier ver- jj
telde. Toe® Jk daarop o,ok nog hoordie, j
dlat men d,dn sleutel en -die broChie bij iden
jongen main gdwowdjem had, wist ik, dlait hij
dien diefstal begaan en den brainld! gesticht
Ihiadj, even goeci alsof ik het hem hadl ziein
idloen. Wiat kwaad stak 'er in; dat ik zeilde,
dlat ik Ihiöt gezien had. Ik dieeidi niets, ainidlers;
dan ham besdlmldigein vam icte idlaad|v aan
welke hij wezenlijk sdhuldlig is,, 'en bezoirgdie
hiam' 'deme welverdiende straf, i
Het is todh nog maar eenie kleine wraak
voior al Wat hij mij ontstolen heeft."
„Het was ieen meineed, M.arah!" her
haalde did procureur.
„Gij zoudt van mij eert dief willen ma
ken;" antwoordde JMarafo, „en dlat was
nog lergier."
„Vergeef inij," hernam hij, „ik vertelde
u sliedhts eeue gesChiiiedeuis, en gaf u een
sleutel, walked 'ik ffliet gebruiken kon,.."
„W,ij moestan er nu miaar hiet over
twistiep," zaid|e Mai'alh, „ik zoude het wel
zeer onaangenaam voor ui kunlnicn maken;
mijnheidi- Beverley Bögg. Neen, schrik maar
niet;, gij ziielt, dat ik u wel, ken. Dit heb' ik
nog' te zeggen: ik heb geholpen- om Paul
Vincent helt vomini-s te bezorgeffl), dlait gij
voor hem verlapgdla; isit wat ik gedaan
heb, da tachtig pond waard, welke gij
mij beloofd ihidbt?"
„Ja," zeidie Blogg, terwijl hij een rolletje
banknootem dn hare Ihiaind liet vallen. ;,Ga
nu heen; goede Marah, gij hebt ze wel
verdiiieind."
Zij gre-dp ze gretig aam.
„Nu," zeiid'e de procureur, „vaarwel! ik
belhoof u niet te zegg-en,, riht gij mieit bab
belen moet. Om uwe eigene veiligheid
moet gij Over deze zaak <een dïepisltilziwijgen
bewaren. Bedenkwel, dat een meineed
voor die wet strafbaar is,"
„Gij behoeft voor mij niiet bang ie
wezen;" antwoordde zij, „ik heb nog nooit
gebabbeld|, als het niet moodiig was.
Vaarwel, mijn 'edelmoedige vriend!"
Terwijl de vrouw 'haar geld stevig vast
hield, sloop zij langzaam heen.
De odver van de rivier was wteüdna ver
laten; ien er heerschte teen diepe stilte,
dihe slechts door het gemurmel van de
golfje» afgebroken werd!
(Si/pfdt u«rvolj|d.)
j'.'T
"Ml
I
-way
f||
