JEN.
mm
K
S(f33t 58
nam. half twee,
1
1I1
Ie Jaargang
1
Alkmaar.
PER.
II.
lil
lil
veren werken.
Ilge diamanten.
Zegelringen,
lend.
de bekende
ar.
Alkmaar.
JLE
Ierland
Tel. 554.
seten) 5 pot-
2oader proviiia
idere
TERIJEN.
deellg larie'»
dit blad verschijnt dinsdag,
donderdag en zaterdag.
R. K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
ADVERTENTIËN
R. K. Nieuws- en Advertentieblad
voor N. H. te fikmaar.
Socialistisch© vredes-
reciame.
FEUILLETON-
paut de vagebond.
Vraagt het Merk: „TKIUMFF
Geurige 5 CENTS Sumaira-Sigaar,
Firma f-i KRIJNS.
■U
li
'No. 57
Wpensdag 16 Mei 1917.
kü
IDDELKOOP.
lil,
BEVELEND.
OORTSLAAN,
reschrevcn 40 paarden,
us stedelijke belasting,
ET BESTUUR.
ieken
rerar.ciar s
rerde melk,
na jaren
og en een-
i
rekeniag-oourJEi
mg 3 pCt.
3 H PCt'
4 PCt'
0.3 pCt.»
;n ROTTERDAM)
n f25.kosteloos,
Uitgave van de Naamlooze
Vennootschap „ONS BLAD"
ALKMAAR.
Bur.: BREEDSTRAAT 12.
Telefoon No. 433.
ABONNEMENTSPRIJS
Per kwartaal franco huis. 90 ct.
Met geïll. Zondagsblad 125 ct.
bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers:
van de courant 3 ct.
van het Zondagsblad 5 ct.
Van 15 regels 50 ct.
Elke regel meer10 ct.
Reclames per regel25 ct.
Kleine adv.: 30 woorden bij vooruitbet. 30.ct.
N. V» },OiNS BLAD
Hielt Bestuur bericht hiermede, dat met
ingang van 7 Miei dividend,s»bewijs no. 4
der Aamdeelen met f4.en üiividendis-
bewijs no. 4 der Ondleraandieelem met f 1.
betaalbaar is bij dien Penningmeester, ten
kantore van die Firma MULDER QUAX,
te Alkmaar.
Alkmaar, 5 Mei 1917.
i.
Als iemand wie ook in deze da
gen van steeds triestiger oorlogsellende ons
den vrede te bewerken wist, als iemand met
uitnemende genialiteit een oplossing uit te
peinzen wist van het allengskens gansch
onontwarb're wereldraadsel, wat zouden wij
hem, wie hij ook wezen mocht, dank
baar zijn, wat zouden wij hem gelukkig
prijzendat het hèm gegeven werd,
het menschdom de heerlijke levensharmonie
terug te schenken en de lieflijke vredig
heid, welke de lente thans gespreid houdt
over de landen, óók te doen dalen over
den geest van de massa, die staag nog
mokt van oorlog.
Wat zouden wij vooral in déze dagen
den vrede-stichter innig dankbaar zijn, in
deze dagen, nu wij zoo deerlijk het con
trast gevoelen tusschen God's nieuw leven
schenkende natuur en 's menschen ten
doode doemende oorlogsverwoedheid 1
Wij beseffen 't evenwel in klare berust-
heid
als er iemand onder ons woonde, die
door zijn bijzondere genialiteit de eindelijke
oplossing in deze algemeene oorlogsver-
dwazing uit te denken wist,
dan had hij deze genialiteit van God
ontvangen, dan was die sterveling met die
bijzondere geesteskracht slechts te beschou
wen als het middel in God's hand, om het
menschdom te verlossen van de ellende,
welke het zélf in zijn dwazen waan over
zich neörtrok.
Dat is de eenig juiste opvatting van wat
een vredestichter in onze dagen zou kun
nen wezen.
En wie zouden thans de vredestichters
willen zijn De socialisten
Uit krant-berichten hebben onze lezers
daarvan reeds een en ander kunnen ver
nemen: te Stockholm zou de groote inter
nationale socialisten-conferentie over den
vrede plaats vindenmet veel groot
sprakerigheid werd deze conferentie aange
kondigd en te voren besproken in „Het
Volk"; reeds bij voorbaat eigende men
zich de eer toe, den vrede hersteld te zul
len hebben; zoo schreef „Het Volk"o. a.
„Nog steeds ligt naar onze meening de
sleutel van den vrede in de Duitsche
Naar het Engelsch van BOW BELLS.
hoofdstad. Is het juist' gezien dat de
Duitsche regeering nu aanstalten maakt om
hem te gebruiken voor het slot waarop hij
past, dan zal men deze verandering in haar
gedragslijn aan het proletarisch bestanddeel
van de Russische revolutie moeten toeschrij
ven. Het is de arbeiderspartij die het
andere bestanddeel in toom houdt, en dus
voor de Duitsche natie in het algemeen de
voortzetting van den strijd meer en meer
nutteloos moet doen schijnen.
Het is wederom de arbeiderspartijdie
de Duitsche machthebbers moest doen
terugkomen van de hoop, dat zij van
tweedracht tusschen de beide nieuwe elemen
ten zou kunnen profiteeren om de over
winning te behalen.
Moeten wij dus, voor het oogenblik,
achter de woorden Naar den Vrede
een vraagteeken plaatsen zooveel schijnt
ons onbetwijfelbaar dat ze met vastere hoop
dan vroeger kunnen worden uitgesproken.
Wordt deze hoop van gansch de wereld
nu vervuld, dan zal zij het allermeest aan
een socialistische arbeiderspartij zijn ver
schuldigd."
De cursiveering is van onsze ver
duidelijkt nog een weinig de vooropgezette
bedoeling van het Nederlandsche roode
orgaan.
Of die graag gekoesterde hoop verwezen
lijkt zal kunnen worden? We moeten 't
sterk betwijfelen en voor dien twijfel
bestaan redenen te over.
Nauwelijks was door de propaganda,
welke in Duitschland en Oostenrijk, in de
Skandinavische rijken en ook in Nederland
ten gunste der internationale conferentie
gevoerd werd, de zaak ook in de overige
landen van Europa wat meer bekend ge
worden en wat meer besproken en meer
van nabij beschouwd, ofde strubbe
ling begon.
Met één het belangrijkste feit was
geen rekening gehouden, dadrmêe n.l., dat
bij het begin van den oorlog de „Inter
nationale" jammerlijk verdronken is, dat
men den drenkeling wel weer heeft opge-
vischt en getracht de levensgeesten met
allerlei,kunstmiddeltjes nog een weinig op
te wekken, doch dat zulks niet is mogen
gelukkendat de „Internationale" dood
blééf, hardstikkedood
BINNENLAND.
„Ik toen nieuwsgierig, wat er nog'' venter -
zal komen," zeiidle idle pioliitiiebageiit, ,,'diiit
is» een bijzonder geval, -dlait is zeker."
„Hij igatf mij geld, en beloofde mij nog
meer, inidiien door mijn» taiedloepa Paul Vin
cent naar de gevangenis zou wordlelni gezon
den, en dloor het geld van, mijn eigeni
haat aangemoedigd, beloofde ik hiem, te
zullen doen, wat hij van mij vroieg. Maar
terwijl ik geduldig »eene goedie gelegen
heid! afwachtte, kwam Jasper Dlaivis mij
voor. Gij weet allen hoe hij het verricht
te. ik wend! krankzinnig' bij die gedachte,
dat ik mijne kans verloren haidl en, heriinr
mierdle mij, dlat hij mij eerne belooimiing be
loofd Ihlaldi, inidïien ik Paul naar die gevan
genis kon helpen, ik besloot voor bet
gerecht vafechelijk te zweeren», dat ik Piaul
Vincent het hui»s in brand had ziiani steken."
„Meineed!" zeidie die polittiie-agent, zacht
fluiitendie. „Oude vrouw, daar 'hebt gij
ui 'ztelvE' 'oiaiar jjiln dien val gébracht."
„Hij ze,idle, (d»at het een meineed was, toen
wij elkander volgens afspraak omfmioietteai,
om mij |de heloioning voor mijne slechte
dlaiadl te betalen. Hij vertelde mij, dlat ik in
de gevangenis zoude komen, indien» dik het
ooit aan demand vertelde. Maar wat geef
ik oim isttra.f ik hield) mij stil, waint ïk
'geloofde, dat 'Paul Vimoe»nt de dliief was
en i»ls ;wiais blijde, dat hij door mijne val-
KEBBRLANB SN BE QÖRLOS.
GROENTEN-UITVOER.
»Die Rijkscommissie yam Toezicht op tile
Groeuten-Centra-le, heeft bepaald, dat van
de torn,aten 100 pCt. mag worden uitge
voerd. Die veiling-besturen zijn echter ver
plicht van dia opbrengst 5 pCt. in te 'houden»,
ten leindie te dienen als bijdrage in die kosten
dier Biinnenl.aindsche Groewtenvaorziiening.
Van bloemkool moet 35 pCt. van die ver
schillende kwaliteiten voor het bininieinlamd
en 65 uCt. voor het buitenland wordlen
gevaildl
Het Centraal Bureau dier V»eilïngvereeni-
gdingen in Nederland' dringt er o»p aam bet
blaidl der rhabarber kort af t»e hakken,
daar het product anders slecht verzonden
aaag n
sühe getuigenis veroordeeld werdi. Dlaarna
hoorde lik Idle rechte waarheid. Hij zette» zijn
eigen zoon aan om Levi te bestelen, want
hij benijdde mij zooveel rijkdom, en hij
da»dbt mij tevreden te stellen, en mijne
tong te binden door mij eene ellendige
honderd pond te geven als deel vam dien
■buiten, welken ik denk, dat zij te za-men
gedeeld hebben. M.a^r ik heb hem teleur-
gesfeldi, ik heb rnij gewroken en hieit geld
heb ik verbolgen, zoiodait ik het teruig kan
krijgen «Is 'ik weder uit die gevangenis
kom."
„Gij zijt eeroe slimme," zeiide die politie
agent, „maar gij hebt u toch vergist. Dte
procureur wist er niets van, dat zijn zoom
uw 'mieester 'ging- bestelen."
„Mijn zoon heeft bet niet gedaan." riep
Beverley mlet woede.' „Het was die omdie
heks, zij bekentzelve, dlat zij het plan
reeds gevormd had. Mijn jongen is on
schuldig! O, mijne heieren, hij is wezenlijk
onschuldig
„Hij heeft zijne misdaad bekend," zeide
Morrison, „hij vertelde muij, zomididr achter
houdendheid, de géhieele gesehieidienis, hoe
hij zijn plan volbracht."
M»et een wanhopigeri kreet sloeg Beverley
de h-anden iir elkander. „Waarom was ik
niet bij hemzeide hij. „Hij moest noodt
gesproken hebbenAch, ongelukkige, hij
is verloren! Waarom sta ik huiler nog?
Laat ik'naar mijn zoon gaan!"
„Ja,, wij zullen allen gaan," zeide Marah.
„Te moeten dénken, diat zijin eigen» zoon
mij zou voorgaan.!"
„Gij zult wel zekier moeten medJegaan,
oude vrouw," zeide de politic-agent. „Ik
zou uw meester paraden naar een andere
kam wordlen naar het buitemlaindl. Het bureau
heeft (dié prijs voor zending daarheen be
paald op 15 cent per Kg.
KAAS.
Het Bestuur der „Kaasvereétiiging"' deelt
médé: i
.Door omstandigheden is het thans nog
niet mogelijk nadere wijzigingen te geven
omtrent «ie voorwaarden waaronder het
„vrij 'exportgedeelte" vam 'de1 inkioiopen» en
productie na 28 April moet worden afge
leverd. Ter voorkoming van misverstand
wijst het bestuur er daarom', nogmaals uit
drukkelijk op, dat voor diit gedeelte van
inkoopen en productie geen claims» wordlen
afgegeven, zoodat het niet mag wordlen
verhandeld.
Verder wordt er op gewezen, dat er
geen aanleiding is tot ongerustheid!. In
dien echt-er tegen het advies wel kaas
wordt gekocht, zullen daaruit bezwaren kun
nen voortvloeien zooiwtel voor belangheb
benden als voor de geheele regeling.
ONZE VISSCHERS.
N-aar vernomen wordt, zal van uit Vlaar-
dlinig'en een commissie van dirie leden naar
Berlijn vertrekken, ten -eindje aldaar met
die Diuitsche regeering over dje belangen
der visscberij; te confereeren.
PINKSTER-VERLOF.
Dloor den opperbevelhebber van land-
em zeemacht is uitgegeven de volgeudte
Order voor de Landmacht:
lo. Lm verband met de aansitaaltlidte' Pink
sterdagen zal aan iedier militair, die din
het tijdvak 22 Mei tot 22 Juinlii d'. i. -op zijn
beurt met algemeen (periodiek) verlof gaat,
met inachtneming van liet gestelde in punt
5 van de verlofsregeBrig van 19 Mei 1915,.
BL L. N. O. V. I 53032 c. 2029, éénmaal
één dag langer verlof worden verleend.
Ten eindie tijdens dieze feestdagen en de
aansluitende werkdagen het spoorwegver
keer ©enigszins te ontlasten, geefït die opper
bevelhebber enkelebijzondere bepalingen,
ONZE SCHEEPVAART.
Hiet Haagsak Co^fespoinidlentiiehureau ver
neemt uit goede bjjon diat het stoomschip
„Naordaim", dat 'eerlang maar Noord-
Amerika zal vertrekken, behalve passagiers
ook ©en lading tabak en hoeken zal mogen»
medenemien, hetgeen alls een verblijdend
feeken wordt beschouwd dat langzamerhand
voor onze scheepvaart weer betere tijden
beginnen aan te breken».
.De „Niiais",- de „Semiatra" en de,,B»illi>-
ton", van die Maatschappij Nederland», jdi»e
op 'hun reis van indië naar Nederland met
gemengde lading" via het 'Banamakamaal te
New-port New® waren aangekomen, hebben
vergunning gekregen hun reis via Halifax
naar Nederland te vervolgen.
AANVULLINGSBROODKAARTEN.
Dte Minister van Landbouw heeft ter
kennis van de genie entetoesturen gebracht,
dat ondier bepaald omschreven voorwaarden
een tweede aanvulliiigs,broodkaart kan wer
den uitgereikt aan turfgravers» en veenarbei
ders, 'smedlen, stokers, .arbeiders in glas»-
e'rf 'aardewerkfabrieken en an ijzergieterijen;
bootwerkers en sjo-uwiers.
SCHADEVERGOEDING.
/Officieel.) Het ministerie vanbuitem-
landlsehe zaken deelt madte Idlat de Duitsche
regeering haar leedwezen 'heeft betuigd over
die vernietiging van den Nader!and'schem
stoomtrawler „Geertru'i'dla"_Sch. 103 èn zich
bereid verklaard heeft de toegebrachte scha
de - te vergoeden.
Dlit vaartuig wlerd 5 J:uLi 1916 tot zinken
gebracht door een Dluitscbem dluiiikbo-otcom-
miandant, die van meen.ig was diat de„G;eeT-
hiuiiisihouidister ro|nd te zien, want ik weet nog}
niet, wanneer gij terug zult kannen."
„W,ij gaan naar rechter Vincent," zeilde
mijnheer Morrison, „en dan maar Portland,
om Paul te gaan opzoeken."
„En wij gaan naar die gevangeniszeide
Marah, het is vergelding! Wie
een ander een put graaft, valt er zelf in!"
HOOEDSTUK XXXIV.
Ho© verschrikkielijk jBiiBverly
iBlogig in len door zijn eigen,
zoon gestraft ,w,erdl.
In die gevangenis.
Daar stonden zij tegenover elkander
die vader en die zoon.
„Adh, Richiardl! Richard! mijn arm© jon
gen!" r iep hij met die armen smeekend
naar hem uitgestrekt.
„Houd maar op met uw jami in eren,
vadler," zeiide die jonge main- gemelijk, ter
wijl hij zich op den ©enigen stoel nederzette;
die in het vertrek was. „Gij kunt niemand»
die schuld geven, ©Lam uw zélf."
„Spaar mij smeekte die procureur. „Ik
ben altijd vriendelijk »en goeidi vóór u ge
weest
„Gij zijt mijn booze geest geweest,"
antwoordde zijn zoon.
„Welke gelegenheid 'bad ik om eerlijk,
rein en goed: o-p te groeien, terwijl ik
van mijne vrotegste jaren altijd! uw slecht
voorbeeld voor pogen hadl?"
Die vader wrong krampadhtig zijne han
den, maar Richard' ging voort zonder daar
acht op te geven.
„Ik zag, dat gij wereldsgezind!, en hardL
vochtig van aard waart. Ik zag/ dat gij
9?
HAVANA-
MELANGE
truiidie" «en aanval op dien onderzeeër be
oogde. Het ingestelde onderzoek heeft, naai
de Dluitscbe regeering rraadetleelde, uitge
maakt dat deze meening op een dwaling
hadl berust en het Duitsche prijsgerieht
verklaarde zich in hoogste instantie onbe
voegd! van deze zaak kennis te nemen».
Die Duitsche regeering heeft zich even
eens bereid verklaard tot vergoeding d'er
scfradie, aait het Nederlandische s.s. „Leidia"
op 12 November 1916 in die Golf van
Biiscaye toegebracht. Een Duteche onder
zeeboot had' dit vaartuig aangehouden do»or
middel van een scherp schot, dat liet schip
hadl .getroffen en aanmerkelijke saha-dte had
aangericht. De Duitsche regeering betuigde
haar leedwezen o ver hief gebeurde en voeg
de hieraan toe dat, ten einde overe»enko>m-
stige betreurenswaardige incidenten in liet
vervolg te voorkomen, die Duitsche zeestrijd-
krachten bevel hadden gekregen die waar
schuwingsschoten op zoodanige wijze te
geven dlat die mogelijkheid da»t het schip
wordt getroffen uitgesloten zou zijn.
IS Af EN IETS VAN PLAN?
Eergisteravond deelde het Duitsche ge-
zam.tschap -in Den Haag het volgiemdle medie:
„Die Keizerlijke marine-autoriteiten heb
ben bepaaldien grondi om aan te wemen,
dlat den 15'en Mei verscheidene Engelsc'he
schepen met roodl.witte beschildering po
gingen zullen aanwenden, om, zich aan
sluitende bij die uitvarend© Nederlandsche
schiepen, aanvallen op Dhitscbe onderzee-
booten uit te voieren.
„He»t is te bopeini, diat diaaidcuor die Ne
derlands cbe schepen niet in gevaar wor
dlen' gebracht."
,'Diit officieel bericht za! ongetwijfeld in
S'C'heepvaartkriinigien ernstige bezorgdheid
opwekken.
W,aarom deelt het Duitsche gezantschap
zulks mede? Als er door Duitsche onder,
zeeërs Niederfaodhche schepen in den grond
geboord werden, dan zal het toch zeker
wel de schuld der Diuitscbers zijn.
Af en.» onderzoifeke, alvorens te tor.
pedeeren
GEEN ENGELSCHE BOMMEN?
De Britschie iiegeeri»ng heeft haiar ondier.
zo»ek inaar de herkomst van. de bommen;
die op 30 April j.l. op Zierikziee zijn. ge-
worpen, beëindigd ©11 zieb» onschuldig
verklaard).
Onverwacht resultaat
Ons militaire 'gezag heeft onmiddellijk na
de ramp, welke aan drie meins.chen het
[even kostte en bo»vendi»en veel m»aterie»ele
schiadie berokkende, ©en onderzoek inge
steld.
Daaruit bleek, dat die bommen van» Britsch
maaksel waren, hetg-een oo»k door dien Brit-
schein marine-attaché van het Eingelsche
gezantscbap in Den Haag werdl erkend'.
De Britsch© regeering- echter mieent, dat
die mierkteekens van eenige stukken dier
bommen kunnen herkend wo»rdeni als
„w a a r s c b ij n 1 ij k Engelscbe of n a -
boo'tsing van Engelsche merken".'
Het »i.s zeer jammer, »dat mien dit niet
afdoend© heeft kunnen vaststellen».
Doch ook wanneer voldingend was aam-
getoondl, dlat de bommen van Engelsch
miaaks»el waren, zou wellicht de Engelsche
idle armen uitzoogt en uwe medeburgers
onidieirdruktet. Ik zag u altijd inschrapen,
liegen »e»n bedriegen». Ik zag u alles, doen
wat laag en oneerlijk is, om maar g-eldi
te verzamelen."
„Voor u, Richardl voor u!" zeidfe Be
verley. „Spaar mij ach, spaar mij!"
„Hoe kan, het u dam verwonidiereni, dat
ik hardvochtig, wereldsgezind, baatzuchtig
en liefdeloos werd, zonder een enkel g-oeid'
beginsel, om mijn leven naar te richten?"
vervolgde Ridhajid' bitter.
„Ik wias teen toegevende vadler, ik
beminde u, ik weigerde; niiets;" a»nt-
woorddie Bleverley. „Ik lipt u mijn fortuin
verkwisten, wegwerpen »alsof het zand
was."
„Gij Voeddet mijne slechte hardst achten
•door aan al mijne begeerten toe te geven,"
zeiide Richard, „ik 'ben uw hiat dankbaar
voor uwe milddadigheid!. W»aart gij min
der goed geweeist, i.k zoude tniiiet d|e onge
lukkige main geworden zijn», (dfte ik mi ben».
Ik 'verkwiste Zonder naidienkeini, ik speleldle,
dronk, zodht IslecTiite makkers,, en, nam hunne
bedlorvene natuur over. Dat heb ik voor
uw goed gekocht, idiat is het gevolg va»n
uwe tniildidiaidligbeid!i
„Adh», wreed! vvredd!" zuchtte Beverley.
Hij heeft geen medelijden» voor mij?"
„Waarom zou ik dat hebben?" zeide
Ridhard. „Mijn geheele leven la»ng zijt gij
wreed' voor mij gtew-eest. Gij m.aaktet mij
met uwe oneerlijke plannen, met uw Wraak,
gierig- karakter, uwe wreedheid), en uWe
boosaardigheid bekend1. Gij waart -vijandig
gezind! jegens Rechter Vincent, gij ver-
mieldet zijn geluk, zijne vredle, en liet uw
haat /pils. overgaan pp zijn sqpn, u
regeering niet van haar schuld zijn te
overtuigen.
Immers -beroept zij zich ten. aanzien van
bet bomman-werpen o»p Rbeinfakten in
Zwitserland op het feit, dat »de Duitschers
kort voor die gebeurtenis een Engelsche
m»ach»iine, welke bommen met zich voerde,
hadden buitgemaakt.
Aldus kan de Engelsche regeering aan
elke bewijsvoering gemakkelijk ontkomen,
D'e Engelsche machine zoude b.v. kun
nen bemand zijn geweest m»et Dluitscbe
.vliegeniers! Waarom niet? Zoo» kan men
den tegenstanders alles verwijten, om zelf
buiten schadevergoeding te blijven.
Op bijna» alle vender aangevoelde argu
menten zou nog g'egrondie critiiek zijn» te
leveren, o.a. hier®, diat de beide vliegers
veertien manuien na »elkaar bij hun» basis
terugkeerden; hetwelk alleen iets» zou be
wijzen, als vaststond, dat die andere vlieger
rechtstreeks was teruggekeerd.
Ook de verzekering", dat geen» van b-eide
Engelsche vliegtuigen zoeklichten, lichtpij
len of andere toestellen, om dien grond te
lichten aan boord» had', maa»kt weinig in
druk op oins, oimdat de getuigenissen, dat
er met zoeklichten zou zijn gewerkt, vol
strekt niet onbetwistbaar zijn en. heel goedl
kunnen berusten op. die fantasie vam de
geschokte bevolking.
Het offici-eele Engelsche bericht begint
met -die verklaring, dat iedereen in Eage-_
land met die grootste deelneming voor het
Neuterlaindsche volk van dit feit heeft ge
hoord.
Het Nederlandsche antwoord zou kunnen,
luiden, dlat iedereen in Nadlerlandi met de
grootste, laten .wij maar zeggen verras
sing het resultaat van het onderzoiek heeft
vernomen
Het „Tubamtia"-géval heeft zijn tegen-
hanger gevondlen, zegt „De Tijd".
LANDSTORMJAARKLASSE 1908.
De Minister van Marine ad interim Mi
nister van Oorlog heeft aan de Commissa
rissen der Koningin telegrafisch verzocht
de Burgemeesters te seinen, dat de oproe
ping der landstormjaarklasse 1908 voort
gang moet hebben overeenkomstig de mi-
nisterieele aanschrijving van 20 Maart j.l.
DUURDERE SPOORKAARTJES.
De „Haagsche Post" hoopt, dat de ken
nisgeving der Spoorwegmaatschappijen tot
verhooging der tarieven ernstige protesten
zal uitlokken. Zij beschouwt den maatregel
als een resultaat van den fusie en als „van
de hoogste beteekenis Voor ons geheele
zakenleven, dat staat en valt met goedkoop
transport".
„Zij zal dit opnieuw veel duurder ma
ken. Van handel en verkeer zullen een
voudig nieuwe tollen worden geheven, op
dat de sporen een nieuwen gouden oogst
binnen kunnen halen, waartegen geen pro»
portioneele verhooging hunner bedrijfskosten
zal staan. Wij hebben hier niet te doen
met een verkeersmaatregel, m <ar met een
financieel foefje. En daarom is het niet
meer dan billijk, dat het geheele excedent
der ontvangsten, voortvloeiend uit deze
oekase, in de Staatskas komt. De Minister
van Financiën zoekt nieuwe millioeneil.
liier zijn zij."
mootiit iets kwaad1 gedaan haldi. Gij maaktet
plannen om u vriend van zijn fortuin,
zijn zoon, izijn»e eer te beroovam, en ik
wist het.
Is (h'iet te verwonderen, dat ik zulk een
waardig 'voorbeeld volgde?"
„Ik zal krankzinnig ivordem!" ri»ep_ zijn
vader. „Ik bemin u, mijn zoom ik bemin
u! ten gij zijt voor mij barder dla»n steen!"»
„Ik beminde M.arie van dien» schouwburg,"
vervolgde 'Ridbaird, „ik wenséhte miet haar
te trouwen», maar Plaul Vincent kwam tus-
sdhieni beiid'e en ,i.k bracht »dle lessen» van
haa-t »en «lijd; die gij mij gegeven had»t,
in toepassing. Ik bad geld noodiig voor
mijne ongebondenheden, gij w»eigerdlet het
mij, »en ik maakte gebrui.k van uwe les
sen van oneerlijkheid. En nog, deze mis-
'daad zoude ik nooti zonder u hebben
kunnen volbrengen."
„Zander mij zonder mij?" herhaalde
zijini vader.
„Ik begon belang te stellen in de ïiedtem,
welke u »aa:nspooröe om onderhoek te doen
naar 'dien jongen man, over wieui Clayton
11 gesproken bad. Ik ibesipiiddidie u en volgde
u op zekeren avond naar het hui® van den
jood. Het was 'dezelfde avond/ toie»n» gij
aan Afarah vertelde hoe zij ha-ren meester
-moest bestelen. Ik stond aan het epen
venster te luisteren. Ik ho-orde alles over de
juweelen en Ihiet geld', en wist ook ho»e ik
lalleti schijn van schuld op Paul kon
werpen."
„In 's Hemels naam, houd opri»ep
Beverley toairdforekend uit.
(Wordlt vervolgd), j
|i|!
i 3
1 jvjij.
Ütl
ii: if j
1 p
i':i
•1834
I i'
•li;1»1
i I m
Kr n.l/'
'j Ti Jij l i
'!ii
/HII
'i'
'.•ril:».
i I III
Jm
lil
lijljBjj
