No. 66
Donderdag 7 Juni 1917.
lie Jaargang
Uitgave van de Naamlooze
Vennootschap „ONS BLAD"
ALKMAAR.
Bur.: BREEDSTRAAT 12.
Telefoon No. 433,
DIT BLAD VERSCHIJNT DINSDAG,
DONDERDAG EN ZATERDAG.
Uit de Pers.
Een familiegeheim.
d'e crisis AAN oorlog!
'Bericht.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per kwartaal franco huis.
Met gelll. Zondagsblad
bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers:
van de courant
van het Zondagsblad
90 ct.
125 ct.
3 ct.
5 ct.
ADVERTENTIËN:
Van 15 regels50 ct.
Elke regel meer10 ct.
Reclames per regel25 ct.
Kleine adv.: 30 woorden bij vooruitbet. 30 ct
DE UITSLAG DER VER
KIEZINGEN.
De verkiezingen voor de Tweede Kamer
zijn geschied met den vrijwel algemeen
verwachten uitslag: dat de politieke par
tijen, die hechten aan haar politiek fatsoen
en geen caprioles noodig achten tè
welbewust als ze zijn van hun kracht
om eens tersluiks een zeteltje te vervoeren,
dat die politieke partijen in alle eerlijk
heid het „laten zitten, wat zit" in toepas
sing hebben gebracht, waardoor 51 der
aftredende Kamerleden bij enkele candi-
daatstelling aanstonds werden herkozen.
Onder deze behoort natuurlijk ook de
afgevaardigde van Alkmaar, Jhr. Mr. P.
van Foreest. Te Enkhuizen ging "net even
eens.
Ook déze uitslag-verwachting is in ver
vulling gegaan, dat de spellebrekers bestaan
uit S. D. P-ers, Algemeene Staatspartij-ers,
Anti-Grondwetters en een handjevol Chris
ten-Socialisten.
En de districten, waar deze heeren
hun jammerlijk kansje hebben willen wagen,
zijn nog geenszins zoo weinig in aantal.... 49 1
Bij deze behooren de districten Amster
dam I, II, III, IV, V, VII, VIII, en IX,
Beverwijk, Haarlem, Haarlemmermeer,
Den Helder, Hoorn en last not least
Zaandam, waar Duys komt te staan tegen
over den S. D. P-er De Visser.
Wij meenen wel te mogen beweren, dat
de toeleg vrijwel overal mislukken zal; de
hierboven bedoelde politieke partijen zul
len gezamenlijk haar stemmen uitbrengen
op de aftredenden, en wat vermogen tegen
zulke machten enkele S. D. P-ers en der
gelijke, die met moeite hun onderteeke
naren voor de candideeringslijst bij elkaar
kregen
.We kunnen gerust zijn.
CENTRALE KEUKENS.
Het „Huisgezin" schrijft de volgende
L rake opmerkingen, en men neme daar goede
nota van
„Om volkomen te billijken redenen zijn
links en rechts centrale keukens opgericht.
Het gat besparing aan jprond- en brand-
stoffen en verzekerde tegen zoo goedkoop
mogelijken prijs een voedzaam maal.
De instelling paste in het kader van
dezen abnormalen tijd.
Maar er waren er, die de instelling ook
voor later, in weer abnormalen tijd, wilden
bestendigd zien.
Daartegen hebben wij bedenkingen ge
opperd.
En thans zien we, dat de uitkomst ons,
nu reeds, in het gelijk stelt.
Gebrek aan omzet noopt, de eene cen
trale keuken na de andere op te heffen.
Onze huismoeders willen, als het maar
even kan, haar eigen potje koken.
Men moge het ver gedreven individua
lisme schelden, wij zien er wat anders en
wat beters inde zucht om het eigen
huishouden als zoodanig in stand te houden.
My house is my castle, zegt de Engelsch-
rnanmijn huis is mijn kasteel.
Onze huismoeders willen haar huishouden
niet laten opgaan in de gemeenschap, maar
FEUILLETON-
(UN SECRET DE EAMILLE).
t (Vrijje vertaling uiit hiet Fransch.)
Mevrouw die Trélaz voelde opnieuw een
levendige belangstelling voor het jonge,
schoone schepsel,, dat haar zoon eens be
mind haidl, in zich opkomen.
„Vele pijnlijke herinneringen! suheidlen
ons," zeidle zij met bevende stem.,1 „Wiat
mij betreft, iik zou diiie kunnen vergeven)
ien u...b als de weduwe van Raauil kun
nen beschouwen1. ;als gij slechts aan
het tooueel kunt vaarwel zeggen."
De jonge vrouw sahudldie heslist bet
hoofd „Ik heb een voordeelig engage
ment aangegaan," zeidie zijl, „daarenboven
houd ik van dit leven en kan ier niet
buiten."
„Ook niet ter wille van pwi kind?"
fluisterde mevrouw die Trélaiz, terwijl haar
hart weer to opstand kwam.
„Het kind is bij u goedl bewaard. En
dit was ook, geloof ik, het verlangen van
zij® vader."
„Zendt gij het spoedig?"
„Binnen dirie diagen. Ik heb het te
Parijs."
„Te Pairijs! Dan zorgt er waarschijnlijk
luwe zuster voor?,"
Tot haar groote verwoindlering en zonder
dat zij eerst kom verklaren waarom; ver-
Irok zich plotseling het gelaat der jeug-
het zijn eigen jriaats en eigen karakter laten
behouden.
Dit is een goede en te prijzen karakter
trek in haar en een waarborg tegen het
socialistisch beginsel, dat een algemeene
vervlakking en uitwissching van het indivi-
dueele meebrengt".
BINNENLAND.
NEDERLAND EN DE OORLOG.
DE ZOOLLEDER-DISTRIBUTIE.
„Het Volk" schrijft
Het schijnt met de regeling van de
zooileder-distributie nog niet al te best te
willen vlotten. Naar wij tenminste' verne
men wordt het den autoriteiten, welke met
de voorbereiding van deze regeling belast
zijn, door eenige belanghebbenden niet ge
makkelijk gemaakt. Met name zouden de
schoenmakers en enkele lederhandelaars
een regeling wenschen, waar hunne bijzon
dere belangen zeer zouden zijn gebaat,
doch waarbij het goedkoope zoolleder alléén
verkrijgbaar zou worden gesteld voor de
schoenmakers, waardoor de duizenden arbei
ders, die noodgedwongen het schoenwerk
van hun gezin zelf moeten repareeren, dit
goedkoopere leder niet zouden kunnen
verkrijgen. Zij worden dan aangewezen op
leder dat buiten de distributie valt, het
welk tengevolge van deze distributie veêl
duürder zal worden. Het effect zou dan
zijn, dat wel de schoenmakers eenigermate
werden geholpen, evenwel ten koste van
het arbeiderspubliek,, dat toch niet, ook al
wordt de maximum-prijs van manszolen en
hakken bepaald op f2,23, zBn schoenwerk
kan laten repareeren.
KAAS.
Aan den Minister van Landbouw is het
volgend adres verzonden
Geeft met verschuldigdeu eerbied te
kennen het bestuur van de Vereeniging
van Kaashandelaren in Noord-Holland,
dat het bij de vaststelling der regeling
voor het opleggen van de verplichte voor
raden kaas, seizoen 1916, de bedoeling was
zoowel Wan de Kaasvereeniging als van de
Rijks-Commissie van Toezicht, om de
exporteurs, voor ieder verlies op deze voor
raden te vrijwaren,
dat, door het vaststellen van een te lagen
prijs voor die verplichte voorraden, door
de Distributie-Commissie, de exporteurs,
tegen alle verwachting in, een belangrijk
verlies hebben moeten lijden,
dat de exporteurs in Noord-Holland zich,
met het oog op de onbelangrijkheid der
opgelegde partijen, van een algemeen pro
test hebben onthouden,
dat de Kaasvereeniging besloten heeft de
verplichte voorraad door Noord-Holland in
1917 op te leggen, te verhoogen van
123,000 K.G. op 1,500,000 K.G.,
dat het kapitaal, dat hiervoor door de
exporteurs moet worden vastgelegd, zeer
belangrijk is,
dat door de exporteurs tegenover deze
drukkende verplichting geen conpensatie
kan worden gevonden door den uitvoer van
het voor export beschikbare gedeelte van
de kaasproductie, ten gevolge van de be
staande regeling met Duitschland en Enge
land, en de onmogelijkheid van het expor-
teeren naar neutrale landen,
dat integendeel de meerdere hoeveelheid
van bijna 1.375,000 K.G. in mindering
komt van het voor export vrijkomende
deel van de productie,
dat het voor export vrijkomende deel
van de productie in dit jaar nog belangrijk
kleiner zal worden, zoowel door de steeds
stijgende behoefte aan kaas voor binnen-
dlige vrouw en zij beefdle over tear ge-
heek lichaam. „Mijne zuster Mijne
zuster is dood!" zeilde zij niet eene stem,
die heel anders klonk. Ha,re oogen, idiie
droog gebleven waren, toen zij van haar
mam sprak, ..vulden zich met tranen en zij
trachtte ite vergeefs het zenuwachtig beven
te beheersChien, diait haar overmeesterd haid.
„Qait spijt mij zeer voior u ein voor uw
vader," zeide mevrouw id,e Trélaz nnet
deelneming, „Stierf zij plotseling?"
„Ik kan er niet over hoeren spreken,"
riep Lima hartstochtelijk uit Zij itradl
op het venster toe, keek naar biuilte® en
keerde dan wat kalmier tot mevrouw ide
Trélaz terug. „Vaarwel, mevrouw," zei-
de zij, zowdier haar de hand toe te steken.
„Het kind heet Florence en werd volgens
den wensch des vaidiers „katholiek" ge
doopt. De desbetreffendie papieren zal ik
u zenden.,, Alk uitgaven komien te uwen
laste."
'Dit was haar laatste woord. Mevrouw
de Trélaz kom er niets aan toevoegen..
Zij zag, hoe hare schoondochter coquet dien
hoedi opzette en even buigende, voor zij
den dlrempel overschreed, herhaalde zij, dien
groet, ,al;sof zij- een vreemdelinge 'was.
De laatste indruk der armie1 vroiuw was
een grcnzemloo^e verbazing. Hoe was het
mogelijk, dat zulk een harteloos schepsiel
door haar arm kind zoo tot het etodie
wals bemtodi!
IV,
DE VERLATEN BRUID).
'.li I 1 I i i 1 I 1 1
De aankomst van het kind werd Idjopr
landsch gebruik als door de steeds kleiner
wordende productie,
redenen waarom het bestuur van de Ver
eeniging van Kaashandelaren in Noord-
Holland zich wendt tot Uwe Excellentie,
met het dringend verzoek het daarheen te
leiden, dat de exporteurs niet alleen geen
schade lijden op de verplichte voorraden,
maar ook, dat hun een winstmarge op deze
voorraden door de Regeering wordt gega
randeerd.
EEN BEGIN VAN UITVOERING DER
EXPORT-CENTRALE.
1 Wij vernemen, zoo schrijft het „Hbld.",
dat die Minister van Landbouw tot de
Rijkscommissie van toezicht op de Kaas
vereeniging het volgende schrijven heeft
gericht:
.„Aangezien ten behoeve van idle consump-
tieimiaLkvoorziening aanmerkelijke uitgaven
van het Rijk worden gevorderd),, zal het
door mij op prijs '.worden gesteld, dat door
de leden van de ondier uw toezicht staande
vereeniging in die uitgaven wordt bijlge
dragen en wel tot leien bedirag vain de meer
opbrengst per liter verwerkte melk 11a af
trek van dien grondprijs (11 cent),, van (die
bedrijfskosten en va» ieen matiige wiiinst, een
en landier berekend naar leem voior elke
soort van bedrijf vastgestelde schaal. Aan
genaam zal het mij zijn van uwe commissie
spoedig te mogen -vernemen, dat dienaan
gaande miet uwe vereeniging de woorfige
maatregelen in verband met die aam hare
icdert te verkenen uitvoert) ewijzeni zijin ge
troffen. Giaarue zie- ik zoo spoedlig moge
tijk «ene desbetreffende concept-regeling)
ter goedkeuring te gemoiet, vergezeld vain
eene schriftelijke verklaring van lelk der
Icdlen Idler vereenigiing zich zon/dier eenig
voorbehoud daarnaar te zullen gedragen."
,D|it schijnt ons geheel overeen te komen
met den geest van een, zij het dan ook
nog Slechts zeer partieel werkende, Ex
port-Centrale; alle voordeel immers, dat
boven de productiekosten benevens leen
„matige 'winst" wordt 'behaald, komt vol
gens dezie regeling aan het Rijk 'tep goede.
Nm ibeeft de .Rlegeering ziiöhi aanstonds
alle vrijheid voorbehouden om), als die om
standigheden plotseling ingrijpen nooidig
mochten maken, daartoe over te gaan zon
der de beslissing over"'dat wetsontwerp
af te wachten. Doch zijn die omstandig
heden nu opeens zoo vcrandeajd(,, dat zulk
een ii ngrijpiein onverwijld noodiig wérd;? E11
moest dat nu' juist geschieden ten aanzien
van de zuivelproducten (mien verzekert oins.
daj<( |een soortgelijk schrijven ook aan de
Botervareeniging 'en aan de Vereeniging
van Fabrikanten van Melkproducten is ge
zonden), terwijl juist die landbouw en de
veeteelt in dezen crisistijd itodh al efeniige
offers aan het algemeen belang hebben
gebracht
Misschien échter is dit het begin eemer
algemeene uitvoering van het denkbeeld
der Export-Centrale.
ONS BROODRANTSOEN.
Het Niedierlanidisch Cosrresponidentiebu-
rpu itnleldlt:
Het binnenkomen van verschillende sche
pen met tarwe en bloem voor de regee-
riing tzail bij' de bevolking waarschijnlijk
de vervVacMiMg opwekken van een grooter
rantsoen of wel van brood van. uitslui
tend tarwemeel gebakken.
Aain deze verwachting kan geen gevolg
wonden gegeven, omdat de algemeene po
sitie van dien Amierikaansche® uiiitvoer het
steeds mogelijk maakt, dat d'e tarwe-aanvoer
niet ongestoord en in die henoodigdle hoe
veelheden kan blijven doorgaan. Niettegen
staande dat in die laatste weken belang
rijke hoeveelheden tarwe en tarwebloem
ts?L MWMnau MJUtJU-JU —ri IHIIHK»»^'—
mevrouw de Trélaz vol ongeduld verwacht.
Zij had er nu spijt van, datzij het zelf
niet te Parijs was gaan halen en menigmaal
overvielen haar angst en vrees, dat Lima
tot .andere gedachten komen en. weigeren
zou, haar bet kind te zenden,,.. .In ieder
geval was het nu te laat. Zlijl „|kende het
adres barer schoondochter niet -en mioest
de kwelling van het wachten met al de
smartelijke herinneringen stil verdragen,
leder ander Id.an mevrouw da' Trélaz zo.u
•in zulk een trao.stelo.oze eenzaamheid moei
lijk het leven hebben kunnen doorbrengen
Dia dichtst bijwonende buren waren mijlen
ver verwijderd. Maar toch hielldi zij van
deze eenzaamheid. Zij bald: als kind en als
jong meisje den zomer daar doorgebracht,
wa® als jeugdige echtgenoote daar terug
gekeerd, wanneer haar gemaal met verlof
ging en toen deze den dienst verliet,
was zij: met hem daar heengetrokken,, blijde
•en gelukkig, dat zij zich geheel aan dien
geliefden echtgenoot en haar eenigen zoon
kom wijden, Nadat zij beiden verlor en, had,
was haar leven gebroken en zij dacht er
niet meer pan, ergens anders heen te gaan.
Wiat zou zij ook in een groote; drukke
stad hebben moeten beginnen Daarbij was
zij gehecht .aan de plaats, waar zij géluk
kig was1 geweest en had geleden «n waar
de herinnering .aan de dierbare ontslapenen
haiar gezelschap hield.
Vier dagen na het bezoek, dat haar zoo
hadl opgewonden, ontving zij een telegram1,
dat haar meldde, dlat die kleine Florence
met haire .voedster aan het riaiaista station
was aangekomen.
Alles was. tot haxe ontvangst gereed.
vcior de regeering zijn binnengekomen, ge
biedt dus die voorzichtigheid het rantsoen
niet te vergrooten,
DERDE ROOMSCH-KATHOUEKE
,W|EST-FR1ESCHE LANDDAG.
Op het terrein achter de R. K. kerk
te W,ester-Blokker had Maandag die 3e
Wiest-Friesche Landdag plaats.
D'e bewoners van Wiester-Bloikker hadden
door het uitsteken der vLaggeni hunne be
langstelling voor deze. groote Katholieke
betoioging doen blijken. Het groote terrein
en de ruime tribune waren geheel gevuld
met eene groote menigte naar schatting
zeker wel een 3000 personen.
.Die Burgemeesters v.an Blokker, Wiest-
woud, Wiervershoof en Boveu-Ciarspel wa
ren tegeniwoioirdiig, terwijl eene groote me
nigte Eimv. heeren geestelijken op die
trabiune hadden plaats, genomen.
'Die voorzitter v.an het comité van den
Kaïth. Wiest-Frieschen Landdag, opende deze
vergadering met den chriistelijken groiet.
Wiais oip den .eersten landdag behandeld
de Kath, Actie naar buiten en naar bin
nen, op dan 2en landdag vverdl behandeld
da Zondagsheiliging, Het resultaat van dien
2ep landdag is merkbaar: De Zondags
viering 'is vooruitgegaan en de Zondags
heiliging wordt geëerbiedigd.
Zoover is het, dat alle teekenen er zijn,
cliait de beruchte, veemarkten op "den Zondag,
die in deze streek nog gehouden worden,
afgeschaft zullen worden.
Nadat dloior alle aanwezigen het Landdag,
lied gezongen wals, trad Baron A. v. Wijn- I
bergen op het podium tot het houden; I
zijner rede over: het R. Kj, M, U. L. jj
Onderwijs. f
Spr. kwam vragen om miedie te werken
tot d'e totstandkoming eeiner R. Kj- M- U.
L.O,-school in deze streek. Voor velen is
.toet noodig verder onderwijs te genieten
na' het 12e en 13e jaar. Sotmmigen gaan
naar eene 1 l.B.S. Feit is, dat voor eeri
overgroot deel der bevolking M.U.L.O.-
onderwijs in het practisohe leven meer
nut geeft dan eene H,B|.S|.
.Wanneer die bevolking van .Hoorn en
omstreken tie handen ineen slaat dan kan
er eene school voor Katholiek M.U.L.O;.
te Hoiorn komen, voor geheel West-f ries
land1 (Luiiidi applaus.)
De aangewezen weg is de .oprichting
v.an eene schoolvereenigtog van Hoorn uit.
waar alle parochiën uit den omtrek zich
bij aansluiten.
U. zult vinden den steun der geestelijk
heid.
Laten wij Roomschen, zorgen fiat ook,
waar acte Katholieken in deze streek ko
mien, .voldoende Katholiek onderwijs is.
Een aanhouden applaus volgde;, waarna
pauze1 gehoudlen werd.
(Het .muziekkorps „S.t, Cecilia", uit Zjwaag,
luisterde de landdag op en deed) ook ge
durende de pauze vroolijke tonen weer
klinken.
Na de pauze hield de Eierw. Rater J,
J. Kok Oi.S.A., eene rede over gesloten
retraiten.
Ook in onzen tijd aldus Idle eerw. spr.
- fc de gesloten retraite een dier mach
tigste middelen om oude, volwassene en
vooral jeugdige personen voor de» hemel
te bewaren, om mannen en vrouwen te
vormen als steunpilaren van Kerk en Maat
schappij. 'Een groot aantal mensohie'n is
van gedachte, dat retraite alléén, nuttig
is voior kloosterlingen ön voor een „bijzon
der soort menschien" taJL de „fijnen".
Niets is minder waar.
Ieder weet wat er gezwoegt en gewerkt
en geslaaft pioiet 'worden altijd door op
De wieg v.an Raoul was weer beneden ge
haald en vele tranen waren bij het zien
daarvan gevloeid. Daarop had mevrouw
de Trélaz de sedert vele jaren gesloten
kast geopend en de schatten van linnen en
fijne ibiattist, 'die zij zelve eens bestikt had,
e puilt geinomieni. Hiet zilveren pannetje van
Raoul, het met het wapen versierde hord
en nette lepeltje, waarmede hij Bens, het
voedsel gebruikt had; werden voor den dag
gehaald. Zij meende te droomen. Stond hef
verleden dan weder op? Maar zij_voelde
aan het smartelijk kloppen van baar ha.rt,
dat deze nieuwe bloem slechts op den
rand van den gapenden afgrqnidl groeide,
die in haar hart door niets, meer in staait
was bier op .aarde gevuld te worden.
Op den bepaalden dag liet zij de ouder-
wetsche koets, .wiaarin zij idiestijds hare
bruidtebezoeken had .afgelegd!, inspannen.'
Het was een lange iwieg tot aan het station:.
Zij reed door het staidje Ppwlcoat, dat in
een dal lag, omgeven door dfinmenbiossehiem
en reusachtige rotsen. Hiet wasi er juiist
rparkt. Verscheidene wagens, die haar moies-
•ten passeeran, noodzaakten haar stil te
houden voor bet aanzienlijkste huis van het
stadje. Het was een puderwCtsch gebouw
uit grauwe zandsteen opgetrokken, mieit Ben
spits dak, gebeeldhouwde kroonlijsten, leen
gotische vestibule en met torentjes versierde
dakvensters. Zuchtend stak zij1 'het hoofd
uit het raampje van het portier. Hier woon
de in iden zomer Clerviie die Pjennilis, de
bruid, dliie Raioul had verlaten en dSe zjj
sinds dien treuriglem tijd piet miaer gezien
haidl Mijnheer de Piennili® was zeer ver
toornd geweest, ha|d (d|e smart van Raonl's
eene zenuiwprikkelende wijze tot zielfs
soms nog Zondags. Ook op het boerenland
steeds hetzelfde, altijd in hetzelfde kringetje
siteedis werken. Wht blijft er dan nog over
voor onze ziel 'en zaligheid, wiaarvoor wij
geschapen zijn?
Een goed zakenman maakt elk jaar zijn
balans, D'e retraite iiis de zuivere balans
onzer zie). Wanneer God' eens rekenschap
'zal vragen dan moet ons boek sluiten
en een wiiinstsaldo bevatten. Wanneer wij
het boek onzer ziel openslaan en daar een
tekort coinstafee'ren; da;n moet dat tekort
aangevuld worden, willen wij als christen
loon van God ontvangen.
Om- diit onderzoek te doen is de beste
plaats het retraiitenhuis.
Retraite is nocdig voor eein ieder. Niet
alleen voor stadismenschein, een dorpeling,
die ter stede komt, verkeert in grooter
gevaar dan de stedeling zelf am ook die
dorpen hebben hunne gevaren.
Van alle kanten stroome® retrai,tanten
toe, doch Noord-Holland levert daarvan
slechts weinig. Toch bestaiat er eene prach
tige gelegenheid te Noiordiwijkerhiout voor
mannen, te Rotterdam voor vrouwe», te
Amersfoort voor beidlen. Waar blijven de
mannen van dleze streek?
Toiont het, maninien en vrouwe®, door
daden, dat gij ingezien hebt, dat niets
noodzakelijker is, d;an eene jaarlijlkscbe re
traite. Dan zal West-Friesland kunnen
bogen op een keurkorps, van jongemannen,
mannen en vroiuwen, die strijden zullen
voor God en Zijne Kark. (Groot applaus,)
D'e Eerw. beer Pastoor, van Lutjebroek,
hield diaarna eene korte, dikwijls humo
ristisch getinte rede over heit slijk der
marde, dat ook hier op 'dezen landdag
zooveel noodiig wlas.
Hij spoorde de aanwezige® aam hem. te
beloioine®, miiet door applaus, doch door
eene flinke gift in de bus, tot dekking
van de onkosten van dezen landdag.
De heer E. Stumpel, als voorzitter van
den landdag, sprak een vvoordl van dank
uit tot de beide sprekers en tot allen,
die meegeholpen hebben deze:® landdag
zoo. schitterend te doen slagen. Inzonder
heid dankte hij die Zeereerw. heeren pas
teers van Blokker en Lutj'ebro'ok, voor
alles wat zij gedaan hadden m sprak den
wensch uit. dat uit dlezen landdag mocht
spruiten, hetgeen die sprekers .zichi voorge
steld hadden.
Nia afloop hadl 'een plechtig Lof plaats
in de parochiekerk 'van den H. Michael,
waarbij de Liturgische 'zangen uitgevoerd
werden door leiden van de Wiest-Friesche
Kcristenbond, ondier leiding van den Zeer
eerw. heer Th; 'J. Gielen.
Het geheel was ëen prachtig geslaagde
Roomsche demonstratie.
Naar het „Hbldl" verneemt, zal de lei
ding van het departement van Oorlog bin
nen niiet te langen tijd wéder aan een af
zonderlijken minister worden toevertrouwd.
Er zijin zekere teekenien dfc er op. wijzen,
dat de regaeriing inderdaad! niet voorne
mens is om hiet toterrjm.aat langer te be
stendigen dan gewenscht schijnt voor het
regelen van sommige interne verhoudingen.
ACTE-EXAMENS u O;
Te Haarlem slaagde gisteren, niej. D.
Vasseur, Bakkuni.
Wegens gebrek aan plaatsruimte moest
de volledige lijst der Verkiezingsuitslagen
.achterwege blijlven.
ouders niet willen begrijpen eni w.as nnet
zijne dochter op reis gegaan, nadat hij door
een kwetsende» .brief alle verkeer met hen
had afgebroken. Bij den dood van Raoul
haidi mevrauw idle Trélaz een liiafdievoJlieul
brief via» Clervie ontvangen; dliien déze
buiten haars yaders weten Jjad geschreven.
Hij stierf eveneens en mevrouw die Trélaz
had we'dlerkéerig aan het .jeugdige meisje
h.are deelneming betuigd, maar geen ant
woord terug ontvangen. Zij wist niet, wat
er vain haar. geworden was. Tot haar groot
ste verrassing scheen hiet huis,, dat sedert
achttien maanden was gesloten geweest,
wedér bewoond. De bovenliudkien "waren
teruggeschoven en. in de benedlenyerdiiieptog
stond een raam wijd open, zoodat men het
geheele, |rudme vertrek miet leikenhouteit
lambriseering en met vele oudle portretten
aan de muren, kon overzien.
Op het oogenb'l'ik, diait rile koets zich
weder in beweging zette; verscheen een
jong meisje in rouwgewaad aan het ven
ster. Haar blik ontmoette dien van mevrouw
de Trélaz, die juist pit het raampje keek.
Een kreet ontsnapte hare lippen en zij
maakte eene beweging als (oim de koets
tie dolen stilstaan. Doch 't was reeidlsi te laat;
reedls legde i'die koetsier de zweep over
kle paaiden en hij reedi déin hoek van het
plein olm. Mevrouw de Tréfc beefde van
.aandoening. Clerviie was dus teruggekeerd?,
Zou zij naar Trélaz komen Zou het haar
aangenaam zijn, of wel pijnlijk aandoen,
haar te ontmoeten, die haar reiedls, vooraf
moeder had genoemd?
i I 1 1 v I l i (Wordt vervolgdj
