m.
VRIES.
No. 78
Donderdag1 5 Juli 1917
(DES,
ÏBl. 384.
ian ea ondcrdaalea.
ipsreeren, Moflelea
ISBR,
3 OLIE,
[OER OLIE.
ielen,Gond,
oralen enz.
isle tdrai bi]
3STS WAASDE,
SI
W1
IH
:den van den
jen
nd lid
Een leder
in voor de
EL. 323.
jRM
1LKMAAR.
nden
:en.
[mesthandel
Ie Alkmaar.
11e Jaargang
Bur.: BREEDSTRAAT 12.
DIT BLAD VERSCHIJNT DINSDAG,
DONDERDAG EN ZATERDAG.
R. K. NIEUWS. EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND] Reclames per regel25 ct
POLITIEK
Een familiegeheim.
lat - llkmaar.
v
imSch-Kath. Partij.
BEVELEND.
n NIETS hebben
oor Super, Chili,
tenmest bekomen,
m wij zorgen dat
istmest-Commissie
:r bovengenoemde
en, krijgen dezer
:zonden.
>aar bij
ai.kmaAE.
Uitgave van de Naamlooze
Vennootschap „ONS BLAD"
ALKMAAR.
Telefoon No, 433.
BLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per kwartaal franco huis.
Met geill. Zondagsblad
bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers:
van de courant
van het Zondagsblad
90 et.
125 ct.
3 ct.
5 ct.
ADVERTENTIËN:
Van 15 regels50 ct.
Kleine adv.: 30 woorden bij vooruitbet. 30 ct
XII.
Er is een tijdperk van rust aangebroken
ivoor de politieke partijen in ons land, nu
I de jaarlijksche verkiezingen voor de Tweede
[Kamer, onder de leuze „laat zitten, wat
[zit", zijn afgeloopen. Wij behoeven ook
[verder niet meer in beschouwingen te tre-
jden over de vraag of de rechtsche par
itijen goed hebben gedaan zich eveneens,
[met die leuze te vereenigen, gezien de felle
I en onwaardige bestrijding, waaraan zij in
1913 waren blootgesteld. Het genomen be-
sluit is een feit geworden en wij mogen
[niet anders doen dan het rustig aanvaar
den, ofschoon wij weten hoeveel moeite
|het velen heeft gekost de linksche candi-
aten te steunen, wier beginselen in zoo-
vele opzichten regelrecht ingaan tegen de
hunne. Ik zeide het reeds, er is thans een
^tijdperk van rust ingetreden, maar deze
kan slechts een schijnbare zijn, indien wij
[ons oog op de toekomst richten. De vaste
[overtuiging, die in ons leeft, dat het voor
de belangen van ons land noodig zal zijn,
dat in de toekomst wederom een rechts
Kabinet de teugels in handen zal moeten
hemen, maakt het noodig, dat wij ons van
hu af aan toerusten om in 1913 de over
winning te behalen. De strijd, die dan ge
voerd moet worden, zal op een geheel andere
Srijze geschieden dan tot nu toe 't geval was;
fle evenredige vertegenwoordiging brengt
Sén omkeer, waarvan de resultaten nog niet
te overzien zijn. Hetzelfde blijft echter ons
Streven om de Christelijke beginselen te
poen zegevieren, hetzelfde blijft ons ver
togen om aan een rechtsche meerderheid
Be overwinning te bezorgen. Daartoe zal
het noodig zijn, dat de bewonderenswaar
dige eenheid, die steeds onder de Katho
lieken geheerscht heeft, blijve gehandhaafd
en dat iéder er meer dan ooit van over
zij, dat zijn stem, dat iedere stem
San het grootste gewicht is. Niet alleen de
bedwongen stemplicht zal voldoende zijn
dit den kiezers bij te brengen, maar voor-
het inwendige besef, de moreele ver-
blichting, de Christelijke politiek te steunen,
(foor velen is het vraagstuk van evenredige
jertegenwoordiging nog een gesloten boek,
liet ieder heeft tijd en gelegenheid bro
chures over dit onderwerp te lezen, voor
Jien zal het noodig zijn dit stelsel door
het gesproken woord in de komende win
termaanden te leeren kennen. Maar ook
Be organisatie in de verschillende kieskrin
gen in overeenstemming met den Bond
to R. K. Kiesvereenigingen zal onzeaan-
acht vragen. Een jaar moge lang lijken
pm alles voor te bereiden, in werkelijkheid
het slechts zeer kort voor de reuzen
arbeid die nog verricht moet worden.
Daartoe zullen alle krachten moeten wor-
en ingespannen, overtuigd van de groote
plangen, die met een welslagen in 1918
FEUILLETON-
.(UN SECRET DE KAMILLE).
(Vrije vertaling uit het Fransch,).
gemoeid zijn. Rust, roest, en'daarom moe
ten wij thans reeds beginnen ons voor te
bereiden op de tijden die komen. Het vele,
dat de nieuwe Grondwet ons zal brengen,
maakt het npodig, dat een rechts Kabinet
het roer van staat wederom zal yoeren.
In het bijzonder het onderwijsvraagstuk
maakt dit gebiedend, opdat het aannemen
van art. 192, geen wasse neus worde en
ons in werkelijkheid worde gegeven, .wat
theoretisch ons is toegezegd. Hoezeer ook
de wereldoorlog ons ih beslag neemt en
de oeconomische vraagstukken het meest
op den voorgrond treden in onze dagen,
wij mogen niet vergeten, dat daarnaast op
ons de taak rust te strijden voor de over
winning der Christelijke beginselen in onze
eigen staatkunde,
Mr. PAUL v. SONSBEECK.
BINNENLAND.
NEDERLAND EN DE OORLOG.
DiE GEVAARLIJKE ZONE.
Naar het Haagsche Corresponidlenüebiu-
reait verneemt, is in verband! met de jong
ste maatregelen van Engeland ter zee be
paald, idlait die Nederlands ede schepen, die
door die zoogenaamd vrije vaargeul zouden
moeten varen, tot nader order niet mogen
vertrekkeni.
ONZE SCHEEPVAART.
Met eena volle lading' maïs kaarde bet
stoomschip „Direchtertand!" van; den Kon.
Holl. Llo-yd. van Buenos-Aires, waarheen
bet 20 Dec. van het vorig jaar van, Amster
dam; vertrok, te IJimuiidlen terug.
Naar Java staken die vrachtbootien „Siuma.
tra" en „Lombok" van de Mijl ftedlerlanid
van IJmuiden in zee.
DjE „AMSTELLAND."
Van den gezagvoerder vain het s.s. „Am-
slelland" van dien Kon. Holl. Lloyd; is ge
richt ontvangen, dat hij, naidlat zijd schip
was getorpedeerd, met d:e geheiele beman
ning' veilig in Engeland is aangekomen;.
UITVOER VAN GROENTEN EN ERUIT.
D|e Minister van Landbouw heeft bepaald^
dat aan de lijst van stations waar lading
van groenten en fruit onder ambtelijk toe
zicht kan geschieden, wordt toegevoegd Bier-
lifcuim (Fr.) en aan de lijst va|n stations
waar lading van groenten ouder ambtelijk
toezicht kan geschieden worden toegevoegd
Anna Piaiulowna en Hoogkanspel.
(„St-Gt.")
MAXIMUMPRIJS VROEGE AARDc
APPELEN.
De Minister van Landbouw heeft vast
gesteld een m aximum-kleinhahdielprijs voor
vroege aardappelen van 11 cent per K.G„
DlE „BESTEVAER" TOT ZINKEN
GEBRACHT.
Te 's-Gravenhage is bericht ontvangen,
dat het stoomschip „Bestevaer" van de
maatschappij „Stoomschip Bestevaer" van
PIK van Ommeren te Rotterdam; door een
Duitsohe duikboot in die Nooitdizee tot zin
ken is gebracht.
Dloor den schokker S;CH. 482 zijn gis
teren te Sicheveningen 9 man vaan ate nit
18 personen bestaande equipage aange
bracht.
Volgens verklaring van d'e aangebrachte
schepelingen werd het schip in den afgelop-
jyEin ik," hernam hij, „gevoel m,ij ge-
teel Bretagner ien geheel als een die Trélaz,
["dis ik dezen gTonidj heb betreden. Weet
[ij ook, nicht CJervie, wat ik besloten
(eb? Ik wil mijn verblijf in Binetagana be-
jtigen om pver het verleden van; Trélaz
^vorschingien te diopro. Mijn vader heeft
"'neger dienaangaande reeds eelmige aaititeie.
ningen gemaakt, die ik hoop te vol-
Sgen,"
„Als er legenden in onze gieisidhiiedietais
joetein geplaatst worden, dan ka|ni Florence
I dlaaitoee van dienst zijn," zak Clierviie
adhiemdl.
„Ik geloof, dat een ervaren en geleerd
ito, zooals mijnheer de Trélaz, mielt legen-
jen, idlie men hij het spiimnietowiicj vertelt,
1 spot zal drijven," antwoordde Florence
dezelfde koelheid.
„Dan vergist gij.w," hernam Ptaiul lieven-
i, „want zulke legenden hebbed idiik-
rijls waarheid tot grondslag."
[„Ik zou legenden, die mij lief gewonden
'in, evenmin gaarne veranderd zien," zei
nence haastig; "als ik de vleuigelisi der
toders 'gaarne van hun glanzig, kleuren-
Lof beroofd of idle bloemen die® velds van
JWnne stengels gerukt zou zied;, ondier voor-
"ndsel, dat zij tot wetenschappelijke doel
den moeten dianieln."
'Een verachtelijke glimlach! speielde cm
lippen van Paul en Clervie zette haar
kopje neder, terwijl zij Florence verwijtend
en verwonderd aanzag.
„Florence schertst," zeide zij; „hoe gevoe
lig zij ook voor volkpoëzie is, zoo; lis zij
toch ook in staat «11 ;in de wetenschap
belang te stellen," voegde zij er opzettelijk
bij.
Florence, die den blik afgewend had,
drapk haar kopje leeg, stand ap «n slóeg
hare voile voor.
Op bevel van Clervie werd) het. elegant
wagentje voor het huils gebracht; een vlug
paanl, een prachtige schimmel was er voor
gespannen.. 1 -
Paul wemdldle zich; tot Florence: „Is dat
dier niet te vurig?" vroeg hij met onwille
keurige belangstelling.
„Het 'is vurig, maar zeer mak' en kent
mij ten. volle."
„Rijdt gij' zelf?"
„Altijd," riep Florence, sprong in dein
wagen en nam de teugels over uit de
banden van idieni kleinen bediende, De knaap
plaatste zich naast haar en Clervie wenkte
vriendejjijk met de hand;. I
„Tot wederziens. Florence," zei ze. „Mijne
oude paarden zullen ons van mildldlag maar
Trélaz brengen. Kondig iartusschem uwe
grootmoeder aas bezoek aan."
Florence wierp haar een kuis. toe, beant
woordde Paul's stijven groet nret een lichte
hoofdbuiging en raakte het paard ;even
met de zweep aan, waarop |het dier als een
pijl u;it den boog -er van (door ging.
Langzaam ging Clervie, door Pjaul ge
volgd, naar binnen.
„Gij' hebt uwe pupil een ietwat manne
lijke, of liever Emgelsdhie opvoeding ge
geven," zei hij! en maakte vo;or de tweede
maal eene zinspeling op de afkomst -yiam het
jonge meisje, i Lu Li, l'n Li
pen nacht te 2 uur, op Weg vain Londen
naar Rotterdam zijnde, door een Dluitsohe
duikboot getorpedeerdhet schip was in
twee minuten gezonken. Daardoor w'as er
slechts tijd geweest om één der sloepen
te vieren. In deze sloep, hadldlen il'e 9 .aan
gebrachte schepelingen plaats genomen,
maar tengevolge van de zuiging door bet
wegzinkende schip was de sloep omgesla
gen. Die 9 opvarenden, van wie 2 zoo
goed als ongekleed: waren, haidldten 5 uren
hangende of zittend op de omgeslagen sloep
op z'ee rondgedreven, totdat zij gisteroch
tend te 7, uur door d'e SCH. 482 werden
opgepikt.
Omtrent het lot van de hindlere 9 man
der bemanning, die vermist werdlen, waar.
onder behooren de kapitein, de stuurman
en die machinist, wisten idle aangebrachte
schepelingen niets mede te doelen.
Te Hoek van Holland! is aangebracht
cltoior die „Ooeree no. 5" 'nog leeto opvarende
van het getorpedeerde schip „Bestevaer",
ml, de matroos Muller.
NA DIE MIJNWERKERSSTAKING.
Men meldt uit Heerlen aan de „Msb."
Bij een kort bezoek aan de mijnstreek ver.
namen wij, diat Kerkradie nog niet wel eens
is niet' het besluit van den SioiciialisitiKcben
Mijnwerkersbond. Nog mdiefl allen werken.
Ook vernamen wij, dat miecrdlere mijnwer
kers heden ia verband met d;e staking
ontslagen zijn.
Elfers, waartegen de socialisten zeer ver
bolgen zijn, was v.ojgens geruchten doodt
geslagen.
Dit ëe-riicht is evenwel uiit de lucht ge
grepen.
HET SPOORWEGONGELUK BIJ
HOUTEN.
□ie Koningin heeft aan dietni heer Gorissen
Inspecteur der Staatsspoorwegen, wegens
zijn zelfvierloiodiieniand en koelbloedig op
treden bij het spoorwegongeluk te Houten
verleend de zilveren eenepennjmg mief loife.
lijk getuigschrift.
MEISJES,A F,DEEDING: „VOÖiR EER EN
DEUGD."
Door het Hoofdbestuur der Vietieeniging
„Voor Eer en Deugd" is onder goedkeuring
van Z. D. H. den Bisschop van Roermond
besloten om naast de mannen-, vrouwen-
en jongelingen afdleeling ook 'een; meisjes-
afdeel ing op te richten.
De statuten zijn bij1 den secretaris van
het Hoofdbestuur te Rolduc veirkrijigibaar.
HET OPROER TE AMSTERDAM.
Gelijk verwacht ien gevreesd werd), is
liet te Amsterdam bij d|e aanldiappélndletjes
van j.l. Maandag en Dinsdagnacht niet
gebleven.
Die toestand werd Dinsdag in dlan loop
van den dag steeidis gevaarlijker eto verwar
der, doordat zich de reeds .iin ons. vorig
blad vermieldle staking aanmerkelijk uit
breidde.
Achtereenvolgens staakten iiin dlepi loop
van dien ochtend alle hootwerkais' en haven
arbeiders.
Een dieputatiie, bestaande wit d!e heeren
De Miranda;, Joosten <en Content hiaidl teen pn-
derhoiudi met de Minister van Binnenland-
sclhie Zaken en van Landbouw Nijverheid
en Handel, in verband met fdle aardappel-
crisis te Amsterdam.
De delegatie gaf, zooals zij mededeelde,
een uiteenzetting van dien, lernistigen toe
stand in Amsterdam, ein heriremerlde aan blaar
reeds Vrijdag j.l. a,an den' Milnilster van
Landbouw gezonden telegram, in verband
„Ik had gedacht, dat bet heter zou zijn,
haar iets meer tegen te houden, want het
zon wel kunnen zijn, dat Florence den
smaak 'h.arer moeder volgde. Ik zoiu alles
vermeden hebben, wat aan Einigels.dhie ge
woonten 'herinnert. Verointschiuildiig mij;, dat
ik zoo openlijk mijn gevoelen uit, maar
dit is mijne gewoonte en uwe inschikke
lijkheid! 'heeft mij' daartoe aangemoedigd,"
voiegde hij ier met feieft glïmlach bij', diie
aan zijn ernstig gezicht aanmerkelijke
schoonheid bijzette.
„Oe mioogt mij alles zeggen, wat gij
wilt, en ik stel alle vertrouwen in, uw
oordeel, beste Paul, Maar in dit géval
overdrijft gij. Florence iis even terughou
dend als die ernstige vrouw uit Engeland
en die meest trotsche Francaise; maar dat
zij in zulle een afgelegen lands;treek als
de onze zelf die paarden ment, dat zal haar
niemandl kwalijk nemen; wijl al oinize Breton-
scihe slot vrouwen het doen."
„Mannelijke vrouwen zijn mijto een gru
wel," zei Paul, „en vreemde zeidien; Fua.a.t ik."
„Ik haat ze eveneens,, als zij: ons welvoiege-
lijkheidsgevioiel kwetsen. W;at die mannelijke
vrouwen betreft, ik denk met u, dat zij
veel meer verliezen, dan zij' voorgeven te
winnen. Wilt gij echter rechtvaardig zlij'ti,
clan zult gij moeten toegeven, dlat Florence
noch mannelijk nóCh geëmancipeerd is,"
Zij' zweeg een aogenblik; da!» gang zij
bewogen voort: „Het zou mij genoegen
doen Paul en gij zelf zoudt meer genot van
uw verblijf jalhier Webben, indiani er tusscheln
u en Florence een betere verbomdimg kwam.
Ten eerste zoiuriit gij' eeme groiotere aan
trekkelijkheid in haar gezelschap vinden;
daar zij geestrijk, vroolijlc en zeer origineel
in den goieidieni zin van het woondj is.
En dan zo.uidt gij' d,e pijnlijke spanning.
met die aardlappelcrisis in d'e hoofdstad,
waarop zijn Excellentie nog niet geantwoord
bad, Zoradier Idle verantwoordelijkheid voor
hetgeen te Amsterdam is gebeurd!, te aan
vaarden, was de deputatie toch van oor
deel dat de politiek van uitvoer van- nieuwe
aardappelen zonder dat de bevolking van de
hoofdstad voldoende voorzien is de aanlei
ding tot de ongeregeldheden was.
Die Minister van Biinnanilandschie Zaken
boorde met groote belangstelling de depu
tatie aan en betoonde zijn ernstige deelne
ming in bet lot dier gevallen slachtoffers.
De Minister van Landbouw gaf toezegging
dat de volgende dagen een 15 a 20 tal wa
gons aardappelen naar Amsterdam gezonden
zuillen wordien, waarna die yo.lgenlde week
gerekend) mag wonden op normale 'toevoe
ren, welke in die behoeften van Idle bevolking'
zullen kunnen voorzien.
Aan het einde van die conferentie, sprak
.die Minister van Binnenlandisdh'e Zaken dien
wensdh' uit, dat die deputatie haar invloed
op de arbeidersbevolking van Amsterdam
zal aanwenden om die ruist te idioen terug-
keeren en verder oinnoodiig bloedvergieten
te voorkomen.
Tegen drie utuir liep het Dinsdag aan (die
D'e Ruyterkadle blij' de beidie ponten voil van
stakende bootwerkers en andere arbeiders,
die wachtten op de ponten om1 naar ld,en
overkant te;r meeting te gaap. Toen zij
echter eeinmaal aan ellen overkant van het IJ
waren; bleek hun aantal niet zoo heel
groot.
De heer P'ostuima, van „Recht en Plicht"
voerde het woord), gaf e.en uiiteien-zettiing van
dien toestand! en betoogde, dait conferenties
met dien burgemeester niet hielpen. „Die
goeie man, zoo zei. hij', kan ier ook niets
aan doen, en als. je met dien waamiemieniden
burgemeester te maken heb; dan. maakt
dlie zich: miet een glimlach eraf:" Hij' aonsta-
teerdle dan, dlat de «enige weg Ivoor die; arbei
ders is om te demonstraeren .en te pmoiteisifcee-
reu, dlat alleen kam in Dien. Haag itaidiruk
tniaken, en Den Haag is toch waarvan we 't
moeten hebben.
Dergelijke opruiende woordlen, evenals
dlie van m;isidia|dii!ge soioialisten als Wijnkoop
es., die openlijk tot een aïgemieiene staking
durven aansporen, hebben hun. uitwerking
niet gemist.
Dinsdag werd! id;e AmBteirdiamscbe menig
te van zeker soort steeds onrustiger en
oproeriger.
Omstreeks drie uur heeft een blijkbaar
weloverliagdie aanval plaats gehadl op een
wagen met varkensvlees cb, welke uit hét
koelhuis van Wet Vries,sieveem aam 'die Hoog
te Kaïdlij'k vervoerd! zou wonden naar het abat
toir. Die bijeengeschoo'.de vrauwe.ni wisten
blijkbaar dat dit vervoer zou plaats, hebben
allen waren gewapend met groote keuken
messen. Toen de kar een eind weggereden
was., werd de voerman gedwongen halt te
houden. Van die geladenheid werd gebruik
gemaakt om een half varken van de kar
te sleepen. En groote stukken werdlen on
middellijk afgesneden. Binnen eeniige minu
ten, voordat politie-versterking kotn. komen
opdagen, was Wet varken verdeeld.
Zoodlra de buit verdeeld was begaven de
wouwen die nog niets hadden bemachtigd,
zich naar die Korte Kerkstraat, dl.i. een ver.
bindlingBstraat tussdien Hoogte- en Laagte
Kadijk en trachtten daar eelni kippenpaikhuis
binnen te dringen, Er waren daar echter
een tiental knechts, diie zidh ei- krachtig tegen
verzetten, dat hun baas, bestolen weT'd!
Middelerwijl kwam ook van ide Kattenbur-
vermijden. die uit uwe vijandisdhiap tegen
over Florence moet voortspruiten eta die
in onzen kleinen kring een onaangenaam
gevoel moet veroorzaken."
„Het zou misschien goed zijn, lieve mi,dirt,"
zei Paul. op eenigzins spofachtiigen toom,
„als gij' Tlorence de helft van idle berisping
liet toekomen, die gij; ik beken het gaarne,
miet recht tot mij richt.Gij' zijt eene
veel 'te fijne opmerkster, omi niet bij' uwe
jeugdige vrienden d.ie koelheid! ein afkeer
gezien te hebben, diie gij mij' verwijlt."
„Dat geef ik toe," riep Clervie vurig,
„maar Florence is gevoelig en heeft op
den eersten blik gezien, dat gij haar biet
genegen zijt. Negen jaar geleden needls
hebt gij haar vrees aangejaagd!- an toen
reedis voelde zij, dat gij' 'haar slechts, gedron
gen tegemoet gekomen zijt."
„Juist waar," riep Paul openlijk, „ik
kan ze nu eenmaal niet als bloedverwante
beschouwen. Die herinnering aan hare moe
der kwetst mij niet alleen in miijln .eerge
voel, maar het maakt mij ook wantrouwend.
„Wees maar gerust Paul," antwoordidle
Clervie, „Florence is de naaim, dien zij
draagt, geheel en al waardiig. W|ees recht
vaardiger te. barer opzichte jen verontschul
dig haar gedrag, van dezen morgein, terwijl
gij het aan Zijtoe ware oorzaak, dit aam
hare waardie toeschrijft, die tegenover uwe
duidelijk gevoelde minachting iin opstand
kwam;"
„Ik zou u niet gaarnie oingetoioiejgen aan
doen, lieve nicht, ein daarom beloof ik
u, niet onvriendelijk te zijn; is (dlat genoeg?"
„Ik moet mij daarmee wel tevreden stel
len," hernam Clervie gliimladhieindl. „Ga mu
wandelen, terwijl ik mijne bezigheid als
oude jongejuffrouw ga waarnemen en mij
m-et mijne armien ga bezighioMdehi tot «Wie
gergraoht een detachement politie op wier
verschijning die dieveggen, het hazenpad
kozen.
Den geheelen middiag was het op de
eilanden. Kattenburg, Wiittenhurg en Oos-
ianbiurg vrij' rustig geweest. Wiel dromden
ile vrouwen 'hier en daar samen, maar er
gebeurde niets.
In den namiddag alleen droog plotseling
een aantal vrouwen een slagerswinkel in
de Kleine Wlittenburgerstraat biiminein 01 roof
de daar wat te rooven viel. Bij het. verschij
nen van de politie was, het gepeupel spoe.
ciig verdwenen. Een militaire patrouille wend
uw voor de deur gepLaatst.
Voortoopig bleef het weer kalm. Tegen
half negen begonnen, echter een, troepje
opgeschoten jongens, kinderen baast nog,
te morrelen aan het slot van, heit pakhuis
van koloniale waren van dqn heer Strüvem
aan de Katten,burgerkade. 't Gingeerst
niet vlug genoeg en nu kwam er hulpi van
ouderen. Plotseling vloog de- dieur open 'en
als razendien stormde bet gepeupel naar
binnen. 'Alles wat daar binraeni was,
kistjes met vijgen, öhocoladie. tabletten, su-
ker, stijfsel, alles wat mien grijpen en van
gen kon weid: medegenomen. Enveel wat
vveggegaaid weird viel nog op die straat, die
wit zag van de gebroken kisten stijfsel.
Hetzelfde tooneel speelde zich later op
dien avond af in die Kleine Wiittemburger.
straat. Op No. 35 is een kruidenierswinkel,
genaamd „Die Amsterdammer". L>e ruiten
weiden eenvoudig ingeslagen en een bende
opgeschoten jongens stormde naar binnen
om alles leeg te plunderen. De koffie; die
suiker, tot zelfs de flessohen sla-ofa wierpen
zij de vrouwen toe die buiten de dlejur alles
opvingen en in triomf met haar boezelaars
vol heen gingen.
.Zóó brutaal ging het tuig te weink, d,at
zelfs het licht er bij werd aangestoken.
Langer dan een half uur .bleef men zoo
ongestoord; a,a.n dein gang. Miaar mien be
paalde zich hief tot den winkel. Ook het
achtergelegen magazijn in die Groote Wit-
tenburgerstraat werd? totaal- leeggeplunderd,.
Daarop begaf de menigte zien naar het
magazijn van de firma Die Gruyter in
dezelfde straat. Maar dieze bad de voorzorg
genomen zoo weinig mogelijk Voorraad daar
te laten. Er viel om zoo te zeggen niets te
halen. f -
Zooals gezegd duurde die plundering een
half uur ongestoord! voort. Daarop verscheen
die politie, die er nu miet die blanke sabel op
los trok. Eir vielen heel wat harde klappen,
ook op de hoofden van hen die met die dief
stal ni-ets te maken hadidlen gehad, .Wins
de- straat hier schoon, dan drong het volk
ginds weder o-p en wendi een nieuiw-e charge
uitgevoerd. In het geheel werdlen ougieveer
15 personen aa|n het zittiingslokaal van den
geneeskundigen dienst verbondieii.
Wiel niet op een der 'eilanden, maar toch
in die -onmiddellijke nabijheid, n.i. op Ra
penburg, deed' bét gepeupel, een hendia
aan,komende misdadigers, aangevoerd door
eenige beroeps dito, tegen 11 uur 'een aanval
o,p den blekenden winkel van „Diiiöksi schoe
nen". De geheele za,ak werd leeggeplun
derd1. En oolc hier verwijiderdien vele man
nen en vrouwen zich met de schoenen die- zij
zelf niet hadden gestolen; maar dliie hun
„eertijk" waren toegeworpen.
Die totale plundering van diezen winkel
kon de politie niet meer beletten. Het
eenige wat zij kon doen wafs den voortgang
van het misdladige bedrijf in dlie buurt te
stuiten en ook hier bij- het afzetten van- de
straat handle klappen uit te deelen.
moeder opstaat."
Raul nam zijn hoedl sn ging; wandelen.
XI.
ONEENIGHEDEN.
Die „Engel dies Heercn" werd juist ge
luid, ttoen Piaul zidh' weder op 'die markt
v-an Pioulcoat bevond'. De weinige voor-
lijigaiigers baden aandachtig het Angelus.
De dieuren der eetzaal stondien wijdl open
en zijne ouders waren; bij' het venster geze
ten, in druk gesprek miet Clervie. Toen hij
binnentrad!, staakten zij huin onderhoud!.
Clervie ging hem tegenioiet en bood' hem
een zetel aan. Zijne moeder zag hem echter
bijzonder intóg en vol bezorgdheid, aan,
bietgeen Wem het voorhoofd dleadi rimpelen
en hem een zucht van ongeduld Ideed
slaken. Hij begreep1, dat men tijldielns; zijne
afwezigheid weder over de Wuwelijiksivraag
had! gesproken. En aan wiem koai m'en
in dliit vergeten land anders denken; dan
aan het jonge meisje, van wie hij een
afkeer had, aan die Florence, wiier deug
den en verdiensten zijne uidht Clervie niet
genoeg kon ophemelen? Deze gedachte
was hem zoo, onaangenaam, dat hij 't liefst
aanstonds tot vertrekken hadl willen beslui
ten. 'Maar hij kon toch nog ©ome week
uitstellen, gedurende welke hij zoio weinig
mogelijk naar Trélaz wilde gaan 'en aan
alle aanvallen op zijne vrijheid krach,tigen
weerstand bieden. Des namiddags om twee
uur hield een ouidlej open, met twee kleine
paarden bespannen calèche voor de Ideur
stil; men zon de grootmoeder van Florénoei
gaan bezoeken, lI 1 1,
-
LU
jiiiil
aHi
'II
c® ill
ijl
■'Villi
lil
9S,;!9
lil
- IvU
II
if.i li
.(Wordt .vervolgd.) j
