3 No. 79 Zaterdag- 7 Juli 1917. lie Jaargang Bur.: BREEDSTRAAT 12. Telefoon No. 433. DIT BLAD VERSCHIJNT DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG. R. K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND Roomsche Democratie, Een familiegeheim. De nieuwe Encycliek Uitgave van de Naamlooze Vennootschap ,,ONS BLAD" ALKMAAR. ABONNEMENTSPRIJS: Per kwartaal franco huis. 90 ct. Met geill. Zondagsblad 125 ct. bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers: van de courant 3 ct. van het Zondagsblad 5 ct. ADVERTENTIËN: Van 15 regels50 ct. Elke regel meer10 ct. Reclames per regel25 ct. Kleine adv.30 woorden bij vooruitbet. 30 ct i. Het samenklinken van deze beide woor den zal sommigen misschien even doen op schrikken als een verdacht, een „gevaar lijk" geluid in 't holle, in 't stille van den nacht Men zij gerust't zal loos alarm blijken, in 't minst niet „gevaar"-beduidend 1 Waarom wij dan toch die woorden eens samenklinken deden, op gevaar at, dat het sommigen verdacht geluid lijken zou? Om eens duidelijk aan te toonen, dat die woorden samen waarlijk geen onharmo- nischen toon voortbrengen, dat zij elkan der heusch niet afstooten, en tevens, om te wijzen geenszins met misnoegen op de sterke stroomingen-naar demokra- tie, die door vele invloeden reeds lange- ren tijd niet alleen in óns land waarneem baar waren, en die bij goede toepassing van het stelsel der Evenredige Vertegen woordiging zoo krachtig zullen worden, dat in goed-democratischen geest geregeerd wordt. Wat voorzeker veler wensch zal wezen. Aanleiding tot het schrijven van dit ar tikeltje was ons een polemiekje in een groot, Nederlandsch Roomsch tegen een Zuid-Nederlandsch Roomsch blad. Nu moet men voorop stellen, dat het bedoelde groote Nederlandsche blad zich zelf in een brochure, verschenen tijdens de Eerste Utrechtsche Jaarbeurs, aandient en aanbeveelt als het blad, „dat gelezen wordt in gezinnen van den deftigen stand" terwijl het Zuid-Nederlandsche blad blijk baar het blad is van doodgewone menschen, best meenende Roomsche men- schen, die met de boven-Moerdijksche „def tigheid" niets uitstaande hebben en, la ten wij dat hopen ook niet ingedeeld wenschen te worden in een der nieuw-uit- gevonden catagoriefin „deftige of niet-def- tige Katholieken". Het Zuid-Nederlandsche blad had er in o. i. weliswaar minder-waardige termen op gewezen, dat bij 't in werking tre den der E. V. gebroken moest worden met ieder systeem van hooge-heeren-regeering het blad durfde aandringen op vertegen woordiging der standen (het blad kan niet bedoeld hebben, dat zooiets geschieden moest buiten de kiesorganisatie's óm). En wat antwoordde het „deftige" blad „Het staat tegenwoordig heel gekleed, erg democratisch-gezind te zijn. Vooral wanneer men schrijft in 'n blad, dat veel arbeiders bereikt. Alles wordt dan herleid tot de democra tie. Zelfs de vorsten-verjaging in Rusland, waaraan de hooge Engelsche Regeering blijkbaar een grooter aandeel gehad heeft dan het Russische volk. Met alle respect 'voor de democratie, moet men toch oppassen, dat men de zaak niet al te bont gaat maken. Langs den weg der demagogie komt men nooit tot een EEUILLETOfl. (UN SECRET DE KAMILLE). (Vrije vertaling uit bet Fransch.) ,18. „Ik verlang er naar, onze goiedle midht te zien," zei mevrouw die Trélaz. „Wat moet Florence wel schoon gewondleini zijin," voegde zij er bij op een toon, die heel on schuldig moest klinken. Paul lachte stil bij zicb zeiven. „Indien zij zoo vroeg waart opgestaan als uw zoon. beste Louise," zei Clervie een weinig sehalksch, „dam haid) gij ©r u bedien al vroeg van kunnen overtuigen, dat het jonge meisje aan die verwachtiingieini, die zij al® kind gaf, beantwoord heeft." „Wiat, Piaul, gij hebt baar gezien?" riep mevrouw die Trélaz uit met een vuur, dat iets te denken gaf. „Ik heb haar gezien en zij is inderdaad zeer schoon," antwoordde Piaul koel, „maar zij behoort niet tot die vrouwen, welke mij bevallen. Voor het overige is dit een per soonlijke smaak." Hij beminde zijne moeder teedier, maar plaagde haar bijzonder gaarne, als bij een onschuldig vermaak wilde n,emen. Het veel- beteekenend gelaat van mevrouw die Trélaz vertoonde inderdaad! een ongenoegen, het geen haar zoon ten hoogste vermaakte. Zij hield bet voor verstandig den aanval niet iverdler te. drijven en was spoedig geheel en pl opgetogen «vet den weg, dien bet tijtuig gezonde democratie. Wel tot domheden en relletjes." Dit laatste beamen wij volkomenalle demagogie blijve verbannen, doch ons ontgaat de t o o n niet, waarop in dit stukske over demokratisch-gezinden gesproken wordt. Toch heusch ten onrechte. Zij, die in deze tijden een goede demo- kratie vóórstaan, meenen het goed met hun land, hun Roomsche partij, en zij too nen reeds tevoren ingezien te hebben met welke gevolgen het stelsel van E.V. zal kunnen en zal moeten werken tot ons heil; zij hebben begrepen, dat het volk i n a 1 zijn geledingen medewerken moet om zijn eigen vertegenwoordiging te krij gen zóó, dat die vertegenwoordiging inder daad ook zij, wat haar naam beduidt. De verschillende groote groepen onder ons Roomsche volk hebben voorzeker recht op een eigen vertegenwoordiger, die zonder algemeene of andergroepsche belan gen uit het oog te verliezen hun eigen groep in 't bijzonder voorstaan en met bijzondere kennis van zaken over de be langen der eigen groep spreken kunnen. Natuurlijk moet dergelijke vertegenwoor diging bereikt worden onder verstandige leiding in één R. K. Staatspartij, doch deze leiding mag niet méér wezen dan van technischen aard in zekeren zin protectie van personen, drang van boven af in interne aangelegenheden der groepen is uit den booze. De hierboven bedoelde verstandige lei ding zal voorzeker uit kunnen gaan van het Bondsbestuur der R. IC. Kiesvereni gingen; en méér dan die leiding zal ge noemd Bestuur, naar wij vertrouwen, niet geven, niet willen geven. Zooals vvij reedis. nreldlden, is een. nieuwe Encycliek verschenen van Z. H. Paus Be- nedictus XV „Huimani generis". .W,ij geven daarvan de volgende korte samenvatting In die inleiding wijst ide ElnCycliiek er op hoe Christus, na Zijn volbracht Verlos singswerk, Zich van geen altifer middel dan die stem der Zijnen bedienen wilde, om Zijn leer aan de wereld te verkondi gen. Vandlaar de hooge beteekenis vom het predikambt. Dit in zijn ongerepte oor spronkelijke beteekenis. te; bewaren, is de zeer nauwlettende zorg des Pausen. Helaas moet door de misstanden, van den tegenwoordigen tijd ook een afname van de kracht van het predikambt gecon stateerd! worden. Weliswaar zien wij, dat velen zich zooveel moeite giewemi voor het adliken en er ook zooveel volk naar de predioaties luistert als misedhien nimmer te voren. Maar todb bemerken wij aan den anderen kant een verwildering der open bare en particuliere zedelijkheid; van dag tot diag groeit de geringschatting van; de bovennatuurlijke dingen aan; men. wijkt merkbaar af van die gestrenge toepassing dier christelijke «deugd, dagelijks vallen meerderen en meerderen terug in het ver dorven leven, der heidenen». Bjeseffend het gewidht van het Aposto lisch ambt en miet een terugblik op het voorbeeld 'Zijner laatste beide voorgan gers, achtte E4 H. die Raus hét, met 't oog volgde. Deze weg liep om den heuvel heen. voerde dan door dichte bosadhen en had de rijkste afwisseling. Na jeen uur rijden waren zij het doel van hun uitstapje ge naderd'. Zeventien of achttien,jaren brengen bij de menschen dikwijls treurige veran deringen te weeg, hetgeen echter bij de woningen van. vroegere eeuwen miet bet geval schijnt te zijn, daar deze iden tijd weerstand bieden. Die slotvoogdes van Tré laz was eene oude vrouw geworden; haar kasteel daarentegen zag er nog juist zoo uit, zooals het Raoul's vrouw op dien Septemberavond toegeschenen had. Zijnle muren waren noig even hecihit, als die rot- sen, waaruit zij gehouwen waren. De hond blafte eerst .als een woedende, toen de wagien echter de binnenplaats opreed, herkende hij vrienden en kroop kwispel staartend in zijn hok. Terwijl de moeder van Paul en Clervie uitstegen, beschouwde hij met den blik eens kunstkenners dit huis, de bakermat van zijn geslacht en dieze aanblik stelde heim volkomen tevreden. Een oude bediende was op. het geraas van het rijtuig buiten gekomen en bijna op hetzelfde oogenblik versdheen Florence bij den ingang van. het huis om de gasten te verwelkomen. De moeder van Piaul,, die zeer bijziende was, zette haar lorgnet op en zei, toen ze Florence zag: „Zij is bekoorlijk! Weet je, Clervie, niet zooals gewoonlijkWelke wloodlerschoone oogen Florende daalde haastig Ide Woogie stoep af, Zij was rood 'gewioirdein, toen zij al die blikken op zich gevestigd zag, maar zjj op die groote beteekenis der zaak, vooral noodzakelijk, de prediking van Wet ..Woord Oiodis overal terug te voeren tot die hoog te, waarop ze moet staan overeenkom stig die bevelen van Onzen Heer Jesus Christus en die voorschriften der H. Kerk. De Paus gaat in die nieuwe Encycliek die oorzaken na van bet verval. Ze laten zich „tot dirie herleidenbet kiezen van o nibnek w ame personen voor het pre. dikambt; het niiet volgens de juiste opvat ting uitoefenen van .het predikambt, of niet op dlie manier en vvijze, zooals het be hoorde. Die prediker heeï' zich te doordringen van het bewustzijn, wiens plaats hij in neemt en welke taak hij' te vervullen heeft. Hij moet het heil dier zielen en daardoor die mieerdlere eere Gods zoeken. Die Piaus veroordeelt alle uiterlijk ver toon op dien kansel, diat voor d:e Kerk slechts schadelijk is-, en \iadat Z. H, het scherp heeft gekenschetst, vermaant hij' de Bisschoppen, daartegen streng te waken en degenen, dlie zich er aain schuldig maken, zondier uitstel uit het predikambt te ontzetten, dlaar van zulken voor die Kerk niets te verwachten is. Als dén prediker, zooals. hij' zijn moet. stelt de Piaus den H, Paul us toit voorbeeld, die in de Kerk den titel van „Praiedicator veritatis", „Verkondiger der waarheid", bekomen heeft. Die prediker moet die god delijke wetenschap kennen, „„idle onkunde is die moeder van alle dwalingen"; Ihij moet ziel» verder gelheel en al aan den wil Giodls overgeven. God voor de nawer king laten zorgen., geen moeite en arbeid schuwen en niet vergeten, dat de; predi ker ook bezitten moet den. geest dies geibeds Wiat zal de prediker verkondigen? Daar op geeft wederom idle H. Piaulus het ant woord als hij zegt: „Niets dan Jesus Christus en wel de gebruis,ten." Hij mioet ook prediken met dé onverschrok kenheid van den Heiligen Pauluis, en wel zóó, dat hij aan die leer en oniderridhting Christi nieï afdoet, noch ze ini ieits ver zwakt Ten slotte vermaant de Paus de bis schoppen nogmaals te waken voor het predikambt. Z. H. sluit de hier slechts zeer scberoatisdi weergegeven encycliek met die bedle, dat J.esus, door de- voorbede dier allerheiligste Maagd,die de Moeder van het Mensdhgeworden Woord en de Koningin dier Apostelen is, den geest des apostolaat® in de geestelijkheid bevordere en hef ge tal dier waarachtige predikers vermeerder©. BINNENLAND. NEDERLAND EN DE OORLOG. AARDAPPELEN. De Minister van Landbouw heeft be paald dat de maximum-kleinhandelprijs voor vroege aardappelen, vastgesteld bij zijn beschikking van 4 Juli, met ingang van 7 Juli 1917 uitsluitend zal gelden voor z.g. groote aardappelen, waaronder wordt verstaan de gewone consumptiewaar. Met ingang van 7 Juli 1917 wordt voor poters of drielingen de maximum-kleinhan delprijs vastgesteld op 9 cent per K.G. In het in de bladen opgenomen verslag van het onderhoud van de Ministers van Binnenlandsche Zaken en van Landbouw, Nijverheid en Handel met de delegatie van den Amsterdamschen Bestuurdersbond, komt de volgende zin voor: [„Engeland zendt nagenoeg geen kolen meer en verlangt toch een deel van de aardappelen". Zooals het hier staat, schijnt het gesprek voieildle, Idlait .allen welwillemidi waren, behalve diie van Paul. Zij nam zich dan ook voor, op die hoogmoedige terughouldiendbeid van haar madf geen acht te slaan. Hier was zij overigens tfhiuiis en op haair rustte die pliidht, die gasten uit naam1 dier gréoitmoiéd'er gul te untvangqn. Nu kwami zij aan Paul vaal liever on minder schudhter voor dan diezen morgen. Zij heette de bloedverwan ten hartelijk welkom en geleidde zie zelf in die isaloro, waar de oude mevrouw die Tré- laz zich had! laten 'laiidlen, wijl zij moeilijk gaan kon, Florence was misschien dé ©énige, diie de spoedige vordleringen der ziekte, welke die grootmoeder zachtjes naar het graf voordien, niet zag. Deze zag 'er bleek uit, bijna doorzichtig in het zwarte kleed, li at ziji reeds zoovele jaren droeg. Nochtans was zij nog ©ene aangename ver. sdbijning m.et hare dioor Florence zorg vuldig opgemaakte haren. Zij rustte op die sof.a; naast hiaar stond eelne tafel, waarop verschillende voorwerpen Ia-gen, die alle van teiedere opmerkzaamheid getuigden, Dlaar lag ;eien gebedenboek en een boek m,et uitspa,nningslecituur, een tijdschrift; hier stond een kristallen vaas met witte rozen, een ouderwetsdhe biel van antiek zilver en een glas met verfrisisdhiendieif drank. De wangen, der grijze vroutw kregen ©an lichten blos, toen haar lieveliimgsiweinsch vervuld was èn zij de eeuige bloedverwan ten van, hiaar naam 'ondier haar diak zag. Florence bemerkte het niet innige vreugde. „Wat ziet grootmoeder er vandaag goeidi uit," zei ze tot Clervie. „Zij wordit weer sterk en ik hoop, diat zij in dien winter zoo ye® zal hersteld zijn, dat zjj naar het zuiiden onjuist weergegeven, naar het Haagsche Correspondentiebureau meldt. De Minister van Landbouw betoogde, dat, om kolen uit Duitschland te krijgen, aardappelen daarheen moesten worden uitgevoerd en dat het gevolg hiervan was, dat, krachtens de tusschen het Landbouw Export Bureau en de Engelsche Regeering bestaande over eenkomst, aardappelen naar Engeland moes ten worden uitgelaten, hoewel op Engeland geen tegenverplichting rustte om steenkolen te leveren. RIJKSGRAANVERZAMELING. De Minister van Landbouw heeft be noemd tot Regeerings-Commissarissen, be last met de Rijksgraanverzameling voor Npord-Holland, tnr. A. J. Yliegenthart, Amsterdam. DE KAASVERKOOP IN HET KLEIN. Het bestuur van de Kaasvereeniging heeft de volgende mededeeling gericht aan detail listen (winkeliers, marktkramers, venters enz Naar aanleiding van de beschikking d.d. 13 Juni 1917 no. 9275 van de Minister van Landbouw, Nijverheid en Handel, betref fende o.m. den verkoop van kaas in het klein, deelen wij u het volgende mede 1. Detaillisten mogen hun kaas uitslui tend koopen van ingeschreven grossiers of indien zij deze van den grossier niet kunnen betrekken door bemiddeling van den burgemeester van hun plaats van in woning. Met andere woordenhet koopen van kaas door den eenen detaillist van den an deren winkelier, marktkramer of venter, en omgekeerd het verkoopen door den eenen detaillist aan een anderen detaillist is ver boden. 2. Geen detaillist mag een grootere hoe veelheid kaas in voorraad hebben dan voor zijn verkoop in één week noodig is. 3. Geen detaillist mag een of meer ge- heele kazen verkoopen. 4. Op grond van het onder 1 en 3 be paalde mogen winkeliers, marktkramers en venters en andere detaillisten u i t s 1 u i- tend uitgesneden kaas verkoopen en dan nog wel uitsluitend aan recht streekse he verbruikers. 5. Ieder detaillist die daartoe van de Rijkscommissie van Toezicht op de Beschik baarstelling en den Uitvoer van Kaas aan schrijving ontvangt, is verplicht een „Ver klaring Kleinhandel" te teekenen en eene door de commissie vast te stellen waarborg som te storten. 6. Ieder detaillist die in strijd handelt met één der hierbovengenoemde bepalin gen, kaas boven maximum-prijs verkoopt of rechtstreeks of zijdelings kaas naar het buitenland verkoopt of verzendt, kan door voornoemde Rijks-commissie van Toezicht tijdelijk worden geschorst en daartoe op de z.g. zwarte lijst worden geplaatst. Daaren boven staat hij wegens overtreding der „Distributiewet 1916" bloot aan gerechte lijke vervolging. DE „BESTEVAER". Men meldt uit Rotterdam: Uit de mededeelingen der bemanning blijkt dat het stoomschip „Bestevaer" ge troffen werd door de torpedo op ongeveer zes mijlen uit de kust. Niettegenstaande het stoomschip snel zonk, hadden alle 15 opvarenden toch tijd om in de boot te ko men, die evenwel, zooals reeds gemeld werd, is omgeslagen door de zuiging van het zin kende vaartuig. De thans nog vermisten hebben dan ook vrij zeker den dood in de golven gevonden. Onder hen is degene, die voor deze reis het bevel over het stoomschip voerde, namelijk de eerste stuurman Kok, eerst onlangs gehuwd. Kapitein „Geertsema zal kunnen reizen." Clervie kuilde glim,lach,emdi. Zij "zou hef wreed gevonden hebben, het kind vóór dien tijd ide' illussie te ontnemen, die haar de kradht gaf, hare grootmoeder op te passien. Terwijl er een vroolijk gesprek ontstond, beschouwde Paul vol belangstelling de ouderwetsch.e meubelen van- Ihlet salon, waar op 'het wapen der de Trélaz uitgesneden was. Florence ontmoette zijn bewonderen: den blik en begreep, hoezeer hij zich tot dit huis voieldie aangetrokken. Clervie be merkte de belangstelling, die zich voor liet kasteel Trélaz van hem meester maakte, „Uwe woning moet in den winter ver schrikkelijk koud zijn," zei zijne moeder tot hare oude bloedverwante. "„Gelooft gij niet, dat die hier heierschemdie tochtwinden nadleelig zijn voor uwe gezondheid?" „Tot nu toe heb ik .er niet ondier ge- leden, want ik ben. aan de ruwe lucht dezer Landstreek gewoon. Wij ontsteken groote vuren en Florence is 'hier zeeir sterk ge worden. Misschien,,"zoo wendde zij vzich tot Paul, „zoiurilt gij gaarne zienb*wat mijne kleindochter „de Kijkuit" noemt. Het ligt zeer dichtbij, achter het dlenmenboschje. Vandaar beeft men een heerlijk uitzicht en er bevindt zich eene beweegbare rots, die onze landstreek zeer beroemd zou maken, als zij meer bekend was."' „Ik zou Freule de Trélaz bij deze hitte nieit gaarne moeite veroorzaken,antwoord de Paul op1 stijven toon, terwijl Florence van spijt bloosde. „Op die plek is het nooit heet," hernam die grootmoeder lachend, „overigens is Wet had verzocht voor deze reis aan wal te mo gen blijven. Reeds op de vorige reis, toen de „Bestevaer" in tegenstelling met nu in convooi voer, werd een torpedo op het schip afgeschoten, die echter miste. H. M. DE KONINGIN-MOEDER. H. M. die Koningin-Moeder iis gistereu- ochtend per Staatsspoor-trein van, 9 u. 36. waarin een salonrijtuig van de Nederland sche Centraal Spoorweg Maatschappij was gehaakt, naar Soestdiijk vertrokken om daar voor ©enigen tijd haar verblijf te vestigen. H. M,. werd! aan het station uitgeleide gedaan door dien Gouverneur der Residen tie, generaal-majoor Kemper, en den bur gemeester jfer. mr. dr. Van Karrfebeek. EX.-CO'MMISSIE LANDBOUWi ENZ. Bij beschikking van dien Minister vat» Biinneralandsche Zaken is alsnog benoemd tot lidl der commissie belast met het exa- rnineiersn voor de akte M, O. landbouw, tuiinhouyv en boschibouw, of L. O. Landl ef tuiinbopwkundie mr. dr. H. ,W|. C. Bor- dewij'k, leeraar Rijks- hiooigere landi-, tuin en bo,sChfo.oiuiws!dhio,ol. (^St.-Cit,.") HET OPROER TE 'AMSTERDAM. Hoopte mien, dat de oproerigheden te Amsterdam na het eerste meer krachtige optreden van politie en militairen op iWoens- dag spoedig als geëindigd zouden kunnen worden beschouwd, toch is Dionidieidag nadat hiet overdag overal vrij kalm was gebleven tegen den a-vond weer op nieuw zeer onrustig in de hoofdstad ge worden. Wederom hebben bloedige botsingen tus schen bet publiek ©ener- en soldaten en politie anderzijds plaats gevonden., waarbij helaas meerdere personen verwondingen be kwamen, waaronder sommige van ernstiger» aard' Die woelingen ontstonden thans in de H a arlemmerpoortbuurt. Omstreeks zeven „uuir was aan de halte Zaanstraat een trein miet arbeiders van die Hemibrug aangekomen, dlie. naar de extra- tram op het Haarlemmerplein werdien ge bracht. Hier werdien zij opigewadhit door een aantal stakers, diie met de mannen, jdie dien dag hadden gewerkt, besprekingen, wil den aanknoop,en. De politie sommeerde om door te loo- pen, waaraan niet aanstonds w'erd voldaan, Nadat daarbij gevoelige klappen miet het plat dier sabel waren uitgedeeld en daar mede nog niet een verspreiding van het publiek werd bereikt, werd bm assistentie van cavalerie en bereden politie .getelefo neerd!, schrijft de „Msb.". Met die versterkte macht „werden uitge breide afzettingsmiaatregelen genomen,Mar- nixstraat," Haarlemmerplein, Haarlemmer dijk en aangrenzende straten, Mamixkadie en Nassauikade werden door herhaalde char ges schoongeveegd. De militairen hadden gewaarschuwd met scherp te zullen vuren. Toen men daarop nog niet uiteenging, werden herhaalde salvo's afgegeven, welke verschillende slachtoffers maakten. In die Hiollandiia bioscoop aan den Haarlemmerdijk werdien een oude man en een jongen van omstreeks 17 jaar binnengebracht. D|e oudle man had een sabelhouw over liet hoofd! gekregen, de jongen was Idoor een schot in dien rug getroffen. Aan den overkant werd in een mclksalon een jongen met een schot in het dijbeen opgenomen. Op 'het Nassauplein en in die Vinkenstraat kregen een tweetal jongens eveneens schot wonden. Verschillende charges werden uitgevoerd slechts een dertig schreden vam huis.,,.. Albert, zoudt gij1 ook niet gaarne meiegaan?" Mevrouw Albert wierp haar echtgenoot, die wilde opstaan, een veelbieteekenendien blik toe. „Op een anderen keerj' zei hij1; „ik heb u nog duizenden dingen te vrageini. M.aar dé kinderen 'houden zeker van die vrije lucht en van een schoon vergezicht; ik zou daarom zeer dankbaar zijn, als mijne lieve nidlit Florence ha,ar heerlijk „Kijkuit" aan mijn zoon wildé laten zien." Een nieuwe weigering was onmogelijk. Paul stond toornig op, want hij bad maar al te goed! het oogmerk zijner dudlers (door zien, terwijl Florence, miet opeiengeperste lippen haar 'tuinhoed haalde en op scham peren toon tot Piaul zei: .Alsjeblieft, door deze deur!" Zwijgend gingen zij door ijen boomgaard, wiens ourile muren met klimop begroeid, dien gehoelen tuin iets schilderachtigs bij zetten. Zij opende een poortje en nu bevonden» zij zich op een plateau, diat reeds aan hét dénnen,boschje eene orig'inieelie S'dhakeerin/g verleendle. Diaarop gingen zij achter de hoornen om en kwamen eindelijk voor eene eigenaardig gevormde rotsmuur, üi'e deed denken aan een ingestorten berg. Dezen over elkander hangenden rotsblokken ont brak schijnbaar ieder evenwidht en zij schenen altijd naar beneden te zuUelu stor ten. Maar zelfs op deze hoogte en ondanks de daar immer heerschlenide winden, groei, den varens én m;os in de rotsspleten,. (Vüordlt ysrvolgi)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1917 | | pagina 1