No. 82
Zaterdag 14 Juli 1917.
lie Jaargang
R. K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
Bur.. BREEDSTRAAT 12.
Telefoon No. 433.
dit blad verschijnt dinsdag,
donderdag en zaterdag.
Godsdienst en Socialisme
Een familiegeheim.
Van 15 regels50 et.
Elke regel meer10 et.
Reclames per regel25 ct-
Kleine adv.: 30 woorden bij vooruitbet. 30 ct.
Uitgave van de Naamlooze
Vennootschap „ONS BLAD"'
ALKMAAR.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per kwartaal franco huis. 90 cr.
Met geril. Zondagsblad 125 ct.
bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers:
van de courant 3 ct.
van het Zondagsblad 5 ct.
ADVERTENTIËN:
4-
„Godsdienst is privaatzaak", be
weren de sociali-ten. Dit moet dan betee-
kenen, dat godsdienst'iets is, waarmede de
Partij zich niet inlaat, iets waarmede een
ieder voor zichzelf maar moet afrekenen.
En dan wordt er met deze verklaring ge
geurd, alsof daarmede het afdoend bewijs
gegeven ware, dat de Partij niet tegen den
godsdienst isNu, we zujlen die verklaring
eens nader bekijken.
Vroeger hebben we reeds gewezen op
het feit, dat de kopstukken van het soci
alisme ons leeren, hoe godsdienst en soci
alisme onvereenigbaar zijn. De propagan
disten trachten zich dan te redden met
de bekende uitvluchtDat zijn maar per
soonlijke meeningen! Ook al goed! Dan
zullen de beginselen der S. D. A. P. ons
moeten leeren. En wat leeren de be
ginselen? Het antwoord gaven we reeds
in het vorig artikel. De stoffelijke
wereldbeschouwing en opvatting
der geschiedenis (Historisch materi-
rialisme) waarop de S. D. A. P. b 1 ij k e n s
haar beginselp rogram steunt, de eisch
van volkomen gelijkheid voor allen,
de leer van den klassenstrijd, het
streven naar de revolutie, dat
alles gaat lijnrecht in tegen den
godsdienst in 't algemeen en het
Christendom in het bijzonder.
De S. D. A. P. als zoodanig staat dus,
krachtens hare beginselen, tegen
den godsdienst.
Hieruit volgt het antwoord op de v^aag
door den heer W. gesteld in punt 4. Een
zeer lange vraag: „Waar, in welk land
ter wereld, in welk vertegenwoordigend of
regeerend lichaam en in ons eigen land
in Tweede Kamer, Provinciale Staten of
Gemeenteraden of waar dan ook, wij ooit
door of namens onze Partij stelling namen
tegen den Godsdienst?"
Het antwoord kan heel kort zijnOveral.
Uw beginselprogram eischtScheiding
van Kerk en Staat, het wil .dat de
staat, als zoodanig, geen rekening houde
met God en godsdienst, dat de staat
atheistisch, godsdienstloos zijDaar
mede zijt gij tegen Christus' koningschap
in het openbare en staatkundige leven,
tegen Christel ij ke en vóór gods-
dienstlooze politiek. Dat brengt
u juist op politiek terrein aan de zijde
der Liberale Heeren." Gij geeft hoog op
van de eeuwige, werkelijke tegen
stelling, kapitaal en arbeid;
maar op politiek gebied doet ge trouw
mede krachtens uwe beginselen,
aan de tegenstellinggeloof en onge
loof. Dat verklaart ons ook, waarom wij
in de verkiezingsdagen bij herstemming
tusschen rechts en liberaal, in den regel
zien, hoe gij u het vuur uit de sloffen
loopt om den liberaal, al is het de grootste
-EMM— «a—arn
FEU1 L L E T O N-
.(UN SECRET DE FAMlLLE).
(Vrije vertaling uit het Fransch.)
I I i i
„Zij heeft dus bok geladen-," sprak hij
bij zich zei ven en trachtte in die diepte
barer gro-oite ougen te lezen.
Nu eens schitterde dieae, dan weer ston
den zij dlof en peinzend. Florence was op
rtiit oogenbli-k aan zich zelve .overgelaten:.
Aanstonds verdween alle vroolijkheild uit
Waar gelaathare lippen b eefdlen en zij
staalde wezenloos voor zich uit. Paul voelde
zich dioor medelijden ontroerd!. De vloed
ruisdite en langzamerhand! verhelderden zich
ook die trekken Van het jonge meisje. Haar
blik klaarde op; hare opmerkzaamheid ont
waakte en een glimlach; speieldle om haar
ernsitjgen mondt Men had kunnen denken,
dat zij naar de geheimnisvólle taal der
golfjes luisterde en tot mildere gevoelens
terugkeerde.
Mijnheer die Trélaz stond oip, om. een
rotsblok, dlat over den weg hing,, in ©ogen
schouw te nemen, en Clervie vergezelde
hem. Florence maakte eveneens eene be
weging om op te staan en zag Pïrul met
eèn 'blik aan, waarin onbewust een. bede lag.
„Als ik durfde, zou ik u willen verzoeken
hem hier af te wachten." Zij wierp- hem
Weer onbewust een dankbaren blik toe,
en hare oog-en richtten zichi wedler op den
stroiomi Langzamerhand werd zij vroolijk,
w-iierp met een snelle beweging -qen haar.
lek terug, dlie op haar voorhoofd! verdwaald
kapitalist en conservatief, te doen zege!
vieren.
Waar nu de geheele socialistische bewe
ging gedreven wordt door beginselen, die
lijnrecht tegen den godsdienst ingaan, daar
kan het niet anders of de Partij, eenmaal
machtig genoeg, zal een anti-gods-
dienstige politiek gaan voeren. De
godsdienst zal haar in den weg staan en
het gevolg zal wezen, dat zij den gods
dienst zal gaan bestrijden. Zie maar eens
naar Frankrijk! Toen de socialisten hun
strijd voerden tegen de Congregaties, werd
hun door Kautsky verweten, dat zij niet
radicaal genoeg te werk gingen in hnn
strijd tegen de kerk.
De bijl moest aan den wortel
gezet worden zoo schreef hij in de
„Neue Zeit." (2 ten Jrg. 1 p. 506). En de
socialistische Minister Briand ging voort
gesteund door socialisten en radicalen dreef
hij de scheiding van Kerk en Staat door,
ontstal aan de Katholieken hun kerken,
verdreef de geestelijken uit hun woningen,
de Religieuzen uit hun kloosters.
Aan het slot van 3 artikelen over de-
scheidingswet in Maart 1907 schreef „Het
Volk": „WAT IN FRANKRIJK GE
BEURD IS EN NOG GEBEURT, MOET
DUS VAN HET STANDPUNT VAN
HET SOCIAAL-DEMOCRATISCH PRO-'
GRAM [[WORDEN GOEDGEKEURD".
En toen de socialist Minister Viviani ge
zegd had: „Wanneer een proletariër, ver
moeid van zijn zware dagtaak, de knieen
boog, hebben we hem opgericht en hem
gezegd, dat achter de wolken niets te vin
den is dan droombeelden. Gezamenlijk,
meteen prachtig gebaar, hebben wij in
den hemel de lichten gedoofden
zij zullen niet meer worden ont
stoken. Dat is ons werk, ons re-
volu-tionnair wer k", toen heeft „Het
Volk" gejuicht en 11 Nov. 1906 geschre
ven: „ER IS GEEN SOCIALISTISCHE
PARTIJ TER WERELD, DIE NIET VER
HEUGD ZOU ZIJN, ALS IN HAAR
EIGEN LAND VANWEGE DE REGEE
RING DERGELIJKE WOORDEN WER
DEN GESPROKEN
We weten dus, niet alleen uit de begin
selen der patrij, maar ook uit deze open
hartige verklaring, wat ons te wachten
staat als de socialisten de regeeringsmacht
in handen hebben en de kansen schoon
zien om de lichten aan den hemel te gaan
dooven
Intusschen, ofschoon de beginselen dui
delijk aantoonen dat de S. D. A. P. als
zoodanig, in haar innigst wezen, anti-gods
dienstig en anti-christelijk is; blijven de
socialistische propagandisten bezig met hun
werk om den onnoozelen zand in de oogen
te strooien. „W e zijn niet tegen den
godsdienst en we zijn niet tegen
Christus' Koningschap." En wijl
het beginselprogram der Ned. S. D. A. P.
daaromtrent niets vermeldt, gaat men uit
was >e«n loosde een zucht vain verlichting.
Nu hief zij die oogen, waaruit iedere kwel
ling verdwenen, was, tot P|aul op én deze
vo-elde, dlat hij 'haar beklagen,, m.a-ar ni-et
mieer verafschuwen kon,
„Menhad zoo- juis-t kunnen denken, dat
gij h-eit 'oor teendlet aan- -een, vrouwelijke
s-telmi.,...Ik dlenk, dat het w-ouid u zijne
geheimen openbaart en dlat de een-e of
andere i-n dien stroom, verborgen waternimf
ui haar gezang verklaart."
Zij was verbaasd; die stem va-n Piaiul.
klonk niet meer zoo dro-og als vroeger,
en zelfs een glimlach; speelde o-m zijne
lippen.
„Ja, ik verstond zeer go-ed, w-at het'
wat-er zei," antwoordde zij'.
„En wat zei het?" vroeg hij.
Zij' k-e-ek hem in het gezicht o-m te; zien,
-of hij' niet met haar zo-ui spotten en dtear
zij voor die eerste maal' een jeugdig,en weer
schijn op zijn ernstig gelaat bemerkte, knik
te'zij m-et het boofdl en ging voort: „De
stroom gaf m-ij zeker een les;Élk golfje
ze-i hetzelfde Zij glimlachte, keek pein
zend naar den stroom en zei daln meer tot
zich zelve dlan tot Paul: „Die golfjes zeiden
Ik spoed mij', .niets houdt mij tegen om
mijne taak te vervullen en te sitiroo-men taaar
de o-vergroote' zee; daar gindls- i-n het -dla.1
leider mijner schitterende dropjes, kent ?ijn
plicht.... Ik omspoel de worteltjes, der
planten, wasch dien glanzten-diern steen, wiens
oneffenheden mijne broeders sinds eeuwen
afgeslepen hebben; ik glijdl over de hinder,
nissien, diiie mij1 dien weg versperren, heen-r
ik spo-ed mij naar de groote zee; the- voor
mij de oneindigheid' beteiekemt."
Zij zweeg' en keek P-aul y-erlegen aam.
Zijn aangezicht zag er vroolijfcer era jeugd L
het Duitsche program een verklaring lee-
nen. Met reuzen dikke letters stond het
in het verkiezingsnummer van „De Vonk"
„Nog z ij h i er v e r m e 1 d dat on s
Erfurthur- program uitdrukke-
lij k het bestaan van iedere n gods
dienst en de vrij e ongestoorde
uitoefening van jederen eere-
dienst waarborgt". Hola, vriend!
Zoo mooi staat het er niet! Waarbor
gen?! Kom nu toch, maak dat aan de
„bewuste" „Volk"-lezers wijs! Er staat:
Verklaring van den godsdienst
tot privaatzaak. Afschaffing van alle
kosten uit de openbare middelen en gods
dienstige doeleinden. De kerkelijke en gods
dienstige lichamen moeten als private ver-
eenigingen beschouwd worden, die hare
aangelegenheden zelfstandig regelen" 't
Is de eenvoudige verklaring, dat volgens
de S, D. A. P. de Staat als zoodanig zich
niet met den godsdienst inlaat,.godsdienst
loos moet wezenmet godsdienstzaken
moeten de particulieren of hun vereenigin-
gen het zelf maar klaar spelen. Is dat nu
waarborgen?! Wat de partij dan ón
der dit „waarborgen" verhaat, hebben we
geleerd uit de woorden van den lichten-
doover Viviani en uit de vreugde van „Het
Volk" over zijn domperswerk
„God-s dienst is privaatzaak"!
Wat van déze fraaiigheden te denken
Allereerst is het een inconsequentie of in
gewoon Hollandsch: ONZIN. Of is het
soms geen onzin als een Parpj openlijk
verklaart niets tegen den godsdienst te
hebben, zich er niet mede in te laten,
terwijl haar beginselen er vierkant tegen
over staan en haar einddoel vernietiging
van den godsdienst met zich medebreng)!
Vele socialisten erkennen zelfs, dat die
verklaring inconsequent is, anders gezegdi
onzin bevat. Een vo-Sj beeld. In de „Soz
Monatsheite" van 1910 bladz. 1665 betoogt
Dr. Hauz. Muller, Zwitsersch Soc.-demo.
craat, het volgende: „In alle gevallep is
deze verdraagzaamheid van het standpunt
uit der officieele partij-leer een logische
consequentie. Is de godsdienst in ons
leven maar een fantastische weerspiegeling
van het kapitalisme, het geloof aan God
slechts een ellende, dan heeft de partij) die
het kapitalisme overwinnen wil, den plicht
het volk hierover te onderrichten en mag
zij hetook in dit punt niet het inzicht
onthouden in den samenhang van alle
geestelijke verschijnselen met den stoffe-
lijken grondslag der menschelijke maat
schappij. Behooren kapitalisme en christen
dom bij elkander en moeten zij met elkan
der vallen, dan is elke aanval op het kapi
talisme ook een aanval op het christendom,
Men kan bij deze op va t ti n g, s trèn g
logisch genomen, niet de leuze
der godsdienstige verdraagzaam
heid verkondigen, men kan niet
toegeven dat een socialist ook
redelijkerwijze nog godsdienst
g-er uit, toen hij nu zei:
„Veroorlooft gij mij die lessen, diie Iele-
stroom- u gaf, voor mijn eigen gebruik op
te teekenen
„Zeker, want hij heeft u waarschijnlijk
hetzelfde gezegd," hernam z,ij vroolijk.
Er scheen hem een last va-n het hart ge
nomen te zijn -en al zijn zorgejn waren
voor het o-ogenblik vergeten.
Nu stond zij op- en sprak: „Clervie ge
leidt uw vader zeker nahr het spookhuis.
Het is die bakermat onzer f-am-iili-e en al-s
u er vermaak in heeft, zullen we fee-n dlaar
opzoeken," ---
Het voorgevoel van een geheim- 1-eedl (hiaid
Plaul en Florence bij éikan-dler gebracht en
stil sdhredten zij ondier de groote boom-en
dies" wioiuidls vo-ort.
XIII.
HET SPOOKHUIS,
H-et gebouwtje, dlat men dle-n naam. van
„Spookhuis" "ihiadi gegeven, wa-s. vervallen.
Mo-s -ein klimopplanten bedekten tot aan h-et
dak de' muren, hetgeen het een donker
uitzicht gaf en o-p het geheel dien stempel
der verlatenheid drukte-. Het houten bek,
dlat dle-n ingang af-sloiof, lag reeds lang fin
stukken; die nog staande palen, evenals
de muren, verdwenen1 o-n-dler het dlidhfe klim
op, -en hetgeen vroieger een tuin was, ge
leek nu -een wildernis, waarin tussch-ei»
doornen eni onkruid 0-0-k -eenjig-e- wilde bloe-
-men bloeiden. De hoornen -e-n pl-am-tan groei
den welig, zo-oidat er ondier het didhte
gebladerte o-p klaarlichten dlag een half
duister 'hieersdht-e. Aan dien over van het
meer, dat tegenover het huis lag, stond een
hebben en een geloovige christen
2ij n kan".
Onzin dus, heer W., wat ge verkon
digt, als ge zegt, niet tegen den godsdienst
en niet tegen Christus' koningschap te zijn,
onzin, volgens uw eigen partijgenoot.
Maar tevens is het HUICHELARIJ
Waarom toch houden de socialistische pro
pagandisten er zoo hardnekkig aan vast?
Uit „tactiek"Dat noemen ze tacfiek,
maar in werkelijkheid is het niets anders
dan bedriegerij. Om stemmen te winnen
van de geloovige arbeiders, om ze eerst
maar tot zich te trekken, houden zij het
godsdienstvijandige van hun stelsel en hun
beweging zorgvuldig verborgen. Ja, meer
nog, zoo nu en dan stellen zij zich voor,
als de ware navolgers van Christus, 't Is
de reinste huichelarij -• En 't mooiste
is, dat zij ons zelf die woorden in den
mond geven Luister maar eens Dr. Pan
nekoek, socialist, -schreef in De Nieuwe
Tijd (1903 pag. rot) dat de Partij noo 1-
zakelijk godsdienstloos moet wezen. Hij
voegde erbij: „Wij kunnen dat ech-'
-ter zoo noodig wat verberge n....
zij het alleen maar óm aan het
wo ord te kome n." Hoe is die
Fraai, hé
De -socialist Welker noemde in een open
bare vergadering te Maagdenburg de leuze)
„godsdienst is privaatzaak" huichelarij.
Het socialistische blad, De Leipziger Volks-
zeitung verdedigde toen deze leuze Ze was
zoo practisch De sociaal democratie, zoo
erkende dit blad, was wel onvereenigbaar
met godsdienst, maar dit moest men niet
zoo hardop zeggen „vooral in Katho
lieke kiesdistricten zou de
schade niet te berekenen zijn."
*Och, wat een oprechtheid!
Ten slotte nog een, en waarlijk niet de
eerste de beste, maar de bekende Duitsche
sociaaldemocraat Bernstein: Volgens
een verslag van de „Vorwarts" („Köln.
Volkszeitung" 29 Maart 1905) verklaarde hij
op 'een vergadering te Berlijn„Degenen
die i\og vasthouden aan godsdienstige ideeen
zijn een belemmering voor onze bewe
ging. Daarom moet de godsdienst niet als
privaatzaak gelden. Uit onzen eisch:
Scheiding van Kerk enStaat
volgt, dat wij ons ook tegen den
godsdienst moeten verklaren,
want Kerk en godsdienst zijn onafscheid
baar. De eerste leiders van het socialisme
zijn allen vrijdenkers geweest, die zich van
Kerk en godsdienst hebben vrijgemaakt.
Toen de partij grooter werd, hebben wij,
omdat de godsdienstigheid der platte
landsbevolking een belemmering was voor
onze beweging, in het partijprogram de
stelling opgenomen: Godsdienst is privaat
zaak alleen uit taktiek, om stem
men te winnen bij verkiezingen, is dit een
punt van ons program geworden. D a t i s
niet alleen onzin, maar ookhui-
c h e 1 a r ij."
treurwilg, in welks gespleten s-tam tallooze
varens gro-eide-n. Onder die donkere takken
verhieven zidhl de diri-e ploimpe, met mos
bedekte kruisen, dlie, volgens- die legende,
he-t graf van Jan den edelman en Idler
ondeuh-óorigen, die hij' tot $leni ^dlo-od toe
verdedigd h.adl, aan-duiididien.
„De plek is schoon -en donker te ge
lijk," ze-i mijnheer d-e Trélaz, en hij ke-ek_
verwonderd roin-dl. „H-et 'hiuis is totaal on
bewoonbaar, hetgeen mij overigens niet
verwondertMen denkt bij deze voch
tigheid onwillekeurig aaii moeraskoortsen- en
zwaarmoedigheid!
„H-et huis iig eigendom van mevrouw
Rao-ul de- Trélaz, de mo-edler va-n Florence,"
ze-i Clervie, „maar ofschoon hla-re schoon
moeder het nu en dan- laat 'herstellen en aah
alle notarissen in dein omtrek den last
beeft gegeven, het te verhuren, heeft zich
tot heden nog geen huurder opgedaan."
„'Houdt liet praatje, dat .er over gaa-t,
de inwoners verwijdend1, of is zijn. tro-oste-
looze aanblik de oorzaak, dat het zoo ver
laten .blijft?"
„V-oor niets ter wereld zo-ude-n idle lieden
uit dien omtrek bij bet vallen van- id'en
nacht hier voorbij durven gaan," zei Flo
rence. „Elenige jachtliefhebbers hebben het
bezichtigd; zij spotten met de spoken, maar
schrikken terug voor 'de vochtigheid
„Maar als nooit iemand hiér ko-mt, hoe
beeft men dan van de geheime bewoners
ikennis gekregen?" zei Plaul lachend!
„Natuurlijk heeft ze niemand gezien. Wat
tmij1 betreft, ik denk, dat (die legende van die
spoken haa-r oorsprong te dlamken heeft
aan het spel der maan op Wet meer en i-n
het kreupelhout."
„Wij zulten eens met vadler een nacht e-
Me dunkt, dat het aardig gezegd isEn
als nu de heer W. uit „De Vonk" de
goe-gemeente weer wil bedotten met te
zeggen dat de S. D. A. P. niet tegen den
godsdienst is, laat hij dan eerst eens afre
kenen met zijn eigen partijgenooten. Had
hij het niet over vaische troeven?
Toe, ga eens kaarten met. Bernstein
We zouden kunnen eindigen. Maar het
verkiezingsnummer van ,,De- Vonk" is zoo
leuk, dat Jan er nog eens op terug zal
'komen. JAN DINGES.
V TER leering.
Hoe Monseigneur Gallier, onze geliefde
Bisschop, waarde hecht aan een al dan niet
gunstigen uitslag van een gemeenteraadsstem
ming moge blijken uit het feit, dat Z. D. H. in
plaats van Maandag Dinsdag het ge
nadeoord te Heiloo bezoeken zal, uit vrees,
dat door Zijn bezoek aan Heiloo meerdere
Haarlemsche stemgerechtigden niet ter
stembus zouden kunnen gaan.
Een voorbeeld, dat ons allen tot goede
leeriDg strekken mag
't Kan niet zelden op één enkele stem
aankomendat ligt oris, Alkmaarders, nog
héél versch in 't geheugen.
Bij de Donderdag gehouden herstemming
voor den gemeenteraad immers kreeg in
District Til de rechtsche candidaat, de
anti revolutionaire heer Wolzak 452 stem
men en de socialist, de heer Westerhof
451.
Bij meerdere gemeenteraadsverkiezingen
in onze omgeving hebben zich dergelijke
frappante gevallen voorgedaan.
Dat wij toch lééren mogen uit het ge
beuren der feiten, navolgend het voorbeeld
van Mgr. Gallierdat wij toch leeren de
waaide van onze enkele stem niet te onder-
s hatten
BINNENLAND.
NEDERLAND EN DE OORLOG.
EEN ZEEGEVECHT BIJ TEXEL?
Men seinde Vrijdagnacht uit Nieuwediep
dat ten noorden van Texel vermoedelijk
een zeegevecht gaande was, Nederlandsche
torpedobooteu zijn derwaarts vertrokken.
Men meldt nader, dat het bericht omtrent
een zeeslag bij Texel betrof een treffen
tusschen eenige lichte Engelsche en Duit
sche strijdkrachten. Over het verloop hier
van is niets bekend, daar zeer spoedig de
strijd zich naar het noorden verplaatste.
Men vermoedt, dat het tot een schermut
seling bepaald bleef.
IN DE LUCHT GEVLOGEN.
Die stoomtrawler IJ.M. 181 „Eli;s-abeth"
van die maatschappij „Elisabeth" te IJmui-
dien 'is W-oiensldiagavo-nd op die Noo-rfzee ten
gevolge Van een mijraoufploffiingi in die lucht
gevlogen. Van die b-em-aniniilng, bestaande
uit 11 koppen, zijn vier opvarenden, waar
onder één zwaa-rgewondi, gered), één gedood,
en w-omlen die overige zes personen, die dlua -
waarschijnlijk bij! de ramp het leven lieten-,
vermist. H-et 'lijk van den schip-per en- die vlier
lijk© wandeling naar deze plaats op to-uw
zett-en," ze-i Plaul.
„Ik dank j-e feestelijk," antwoordde zijn
vadler, „hoe romantisch het plekje gTondl
oo-k is, ik houd! meer van mijn b-ed-, i
Is biet inwendige van Wet buis waairdi, dat
-rn-ep hielt bezichtigt
„Altels iis zeer verwaarloosd1, m-aar een vuur
haard! Woe ploimip ook uitgehouwen, ver
dient wel een nadere bezichtiging."
Florence Waal-die een bos verroestte slew,
téls uit den zak en opende die dleur. Men.
kwam- eerst i-n een ruim' vertrek, diat zoo
breed was als het Wuii-s en tot keutoen en-
eetzaal had gediend. Hier stond o-ok de
steenen vuurhaard!, wa-arin voor tw-ee of
dlrie boom-stammen plaa-ts genoeg was, em
ondier welks mantel, die m-et loofwerk -en
figuren versierd was, twee zwarte; m-et
spinrag overdekte, eikenhouten banken stom-
dien. De haardsteen en die- gebarsten mar
meren plaat op 'den grond waren met mos
toedekt. In bet midden van bet vertrek stond
teen groote, vierkante tafel en tegen die
ni-uren, dlie tot o-p eeln manslengte m-et eiken-
Wout betimmerd! war-en, stonden twee mas
sieve, vermolmde buffet-s en strooien stoelen-
wier beschadigde rugleuningen eieiner, lier
vo-orsteil-dien. In een hoek leidde een trap
-met massieve leuningen' n-aar die boven
verdieping. Eien 'sterkeJuicht van ver
molmd! hout en van vodhtighieidi kwam h-em
uit bet onbewoonde vertrek tegen en -de
klimop, dfe zich- tegen die buitenmuren om-
Woog werkte en als een gordijn langs Wet
raam- afviel, Wi-el-d er een© bijna voort-
dlurendle vochtigheid! in.
(Wiordlt vervolgd!)
