No. 93
Donderdag 9 Augustus 1917
lie Jaargang
Bur.. BREEDSTRAAT 12.
Telefoon Na 433.
DIT BLAD VERSCHIJNT DINSDAG,
DONDERDAG EN ZATERDAG.
R. K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
Een familiegeheim.
Uit de Pers.
xviu.
Uitgave van de Naamlooze
Vennootschap „ONS BLAD"
ALKMAAR.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per kwartaal franco huis.
Met geill. Zondagsblad
bij vooruitbetaliqg.
Afzonderlijke nummers:
van de courant
van het Zondagsblad
90 ct.
125 ct.
3 ct.
5 ct
ADVERTENTIËN:
Van 15 regels50 et.
Elke regel meer10 ct.
Reclames per regel25 ct.
Kleine adv.: 30 woorden bij vooruitbet. 30 ct
POLITIEK,
XIII.
Het is nog niet lang geleden, dat wij
schreven of de rechtsche partijen er wel
goed aan dedefl, een politiek accoord aan
te gaan en de verkiezingen zonder strijd
te laten plaats vinden. Gezien de wijze
waarop de politieke strijd in 1913 was ge
voerd en de houding der linkerzijde voor
al in de tweede helft van de afgesloten
4-jarige periode, hadden wij volkomen het
recht deze vraag te stellen. En huiverig
stonden wij dan ook tegenover den. maat
regel van „laat zitten, wat zit".
De practijk heeft maar al te snel bewe
zen, hoe gegrond onze vrees was, want de
linkerzijde heeft niet geschroomd door het
aannemen van de motie-Schaper, het poli
tiek accoord te schenden en opnieuw den
strijd aan te binden. Wat voor waarde
men derhalve heeft te hechten aan afspra
ken die men met de linkerzijde maakt, is
duidelijk gebleken, en al zal men in een
oordeel over wat wel en wat niet onder het
politiek accoord is begrepen, vaak van
meening verschillen, in dit geval is het maar
al te klaar, dat dit accoord op onwaardige
wijze is verbroken. De goede trouw is ab
soluut noodzakelijk om aian een eens ge
sloten accoord het gewenschte resultaat te
verleenen, en het achteraf misbruik maken
van een meerderheid is met dien goede
trouw in het onderhavige geval ten zeerste
in strijd.
Al bestaat er redelijkerwijze alle aanlei
ding om te gelooven, dat de Regeering
geen ontwerpen zal indienen, die den po-
litieken beginselstrijd zullen doen ontbran
den de woorden, door Minister Cort v.
der Linden gesproken, geven ons die over
tuiging toch blijft het feit bestaan, dat
de linkerzijde reeds zeer spoedig na het
politiek bestand, getracht heeft den strijd
bijl wederom op te graven. Het is dan ook
niet te verwonderen dat door de rechter
zijde, en wel in 't bijzonder door hen, die
als onderhandelaars bij het politieke ac
coord waren opgetreden, een krachtig maar
waardig protest is gezonden aan de man
nen die met hen dat accoord tot stand hebben
gebracht. Men verbaast zich er over, hoe
het mogelijk is, dat in deze ook voor ons
land zoo moeilijke tijden niet alle krach
ten worden ingespannen, ook op politiek ge
bied een zoo groot mogelijke eenheid te
bereiken. De grootste belangen staan op het
spel, de oeconomische toestand van ons
land, het levensmiddelenvraagstuk vraagt
om de meest ingespannen aandacht van
onze volksvertegenwoordiging en de meer
derheid van die vertegenwoordiging ontziet
zich niet de eenheid te verbreken en de
minderheid te kwetsen door verbreking
van beloften. Men vergeet, dat er an
dere dingen zijn, wier behartiging ge
heel het volk in spanning verwacht om
in kleine partijbelangen zichzelf te verlie
zen. En terecht mag men zeggen dat onze
FEUILLETON.
vertegenwoordiging steeds verder van ons
volk zich verwijdert, steeds meer buiten
het refiele leven gaat staan. Maar aan wie
de schuld? Het antwoord hierop is een
voudig: aan hen, die opnieuw .den beginsel
strijd hebben ontketend, zich niet gestoord
hebben aan een te goeder trouw gemaakte
afspraak.
Indien ik een fabel schreef, zou ik ein
digen met de woorden: „hieruit kunnen
we leerenmaar helaas, het is geen
fabel, en de les die er uit getrokken kan
worden, zal voor ieder toch wel reeds dui
delijk genoeg zijn I
Mr. PAUL VAN SONSBEECK.
MEDELIJDENDE BELANG
STELLING ENDREIGE
MENT 1
De vrijlating van de „U 30", die ge-
ruimen tijd „gastvrijheid" genoot in onze
Alkmaarsche wateren heeft omdat
Duitschland over het verloop der bespre
kingen door het daartoe benoemde inter
nationale arbitragehof tevreden kan wezen
- in Engeland natuurlijk kwaad bloed
gezet.
Ietwat medelijdend eerst, doch spoedig
minder vriendelijk en eindelijk dreigend,
schreef de „Daily .Mail" al aanstonds het
hüre over dit geval van vrijlating
„Hoewel Nederland ten zeerste onder de
Duitsche duikbooten te lijden heeft, liet de
Nederiandsche regeering dezer dagen de
„U 30" vrij. Het besluit is klaarblijkelijk
door een abritagehof genomen, da,t echter
-eenzijdig was samengesteld. Duitschland
was er wel in vertegenwoordigd, Engeland
niA Tot die leden behoorde ook een lid
van de Argentijnsche legatie te Berlijn.
Uit dit alles blijkt dus wel, dat Duitsch
land van den aanvang af in de meerder
heid was.
De Nederiandsche regeering heeft de ge-
heele uitspraak der scheidsrechters niet ge
publiceerd, omdat Duitschland zich daar
tegen op militaire gronden verzette. Onge
twijfeld bestonden er goede redenen voor
die angstvalligheid. Deze daad volgt op
het vrijlaten van den Duitschen torpedo
jager „U 69", dien onze schepen in de
maand Januari stukschoten en in de haven
van IJmuiden dreven, waar de schade her
steld werd en men de boot vrijliet.
De daad volgt ook op de herhaalde
schending van de neutraliteit van het
Nederiandsche grondgebied door Duitsche
vliegtuigen en op, het in gebreke blijven
der Nederiandsche regeering, wat de aard-
ap'pelleverantie betreft. Wij zullen op zee
onze maatregelen moeten nemen, als Neder
land Duitsche schepen, die wij in hare
wateren drijven, vrij laat en op die manier
den vijand helpt".
Wij zitten toch wèl tusschen moker en
aambeeld
Nooit zullen- wij 't den beiden vijandigen
partijen behoorlijk naar den zin kunnen
maken, wftt wij ook beproeven en höezeer
I (UN SECRET DE KAMILLE),
(Vrije vertaling uit heit Frans ch,)
32.
Op een wenk dier grootmoeder opende
Florence r bet kistje. Heit zag er o-uider-
Weitsdhi uit i@n wais van binnen gevoerd met
verschoten zijdet Dia bevende' haind dier
oude vrouw haaldé er een pakje brieven uit;
welke met een zwart lint wacan bijeenge
bonden. „Dit is de correspondentie van
uw vader," zeiide zij. „Gij. zult ar eerst
kermis van naman, Florence, als gij de
gelukkige vrouw .vain P|au,l zult zijn....
FMp altijd uwe moeder! Deze heilige band
legt plichten op, waarvan ons niieits kan
ontslaan. Uwe artnie vader beeft baar toit
ne'. einidie toe bemind' en zij beeft hem ge
lukkig gemaakt. Dit hielp mij ook, ld,at ik
oprecht kon vergeven."
„Grootmoeder," zeide Florence in tra
nen badende. Dain knielde zij inedier few ging
voort: „Ik 'dank ju, dat gij mijne geve©»
lens a|s üodhter zoiolamg hebt ontriem. Ik
Wil niet wietein, welk verdriet zij u heeft
veroorzaaikt. 'Maar, niet waar, als zij iin mood
of gevaar zou zijn, zaqdt gij haar zeker
helpen
Angstig zag zij maar den indriik, dien hare
Woorden op bet bfafee gezicht maakten,
j%" zeide d!e grootmoeder, „maar
FjJ tnoiogit niet zonder raad handelen
Gij moet met 'P|am! pprekön en doen, wat
PS 2tgt 4jk verhield u fel hqnidteleni
zonder hem raad1'te vragen," Nui waren
hare krachten mitgieput leln zij zonk in 'de
kussens terug. Na «enigen tijd ging zij
voort: „In dit kistje zijn ook qjijme
ijtuiwediBR. Zij behiooreh u, Florence.
Neeimi (h<et kistje mee. Alles, wat hier
is,, behoort u spoedig toe,; maar
ik wtili p dit laatste gesdhienk met eigent
hand geven. Laat mij' nu rusten jgn
ga wat in de frissiöhe lucht -gij, ziet
er zoo bleek uit."
Florence drukte haar lappen °P het
klamme voorhoofd, dat reeds, dien stempel
des doods diroeg.
„Gij kunt ©en uur weggaan,," zeide dte
zuster vol medelijden, f
Florence nam hef kistje en spoedde zich
naar 'hare kaïme,r. Diaar opende zij het en
vond er verschillende sieraden in van, on
loochenbare waarde. Een ouderwet,sch bals-
snoer met groote diamanten, een diarnanten
broicbe, kettingen, ringen,, waaronder «enige
zeer schoone. Haastig wierp zij de sie
raden in eien taschje, sloop bet buis uit
en spoedde zich ,na,ar het bosidhi. Maar
versidhirikt bleef zij staan, toiep zij .zag, dat
üe oiuidle Barbara baar naliep1 en haar
trachtte in te halen.
„Freule Florence, om, Godsi wil, toch
niet den kant uit van Goiatdunriep
zij. „tiet spook is weder verschenen,, het
geen zeker den dood van onze goiede me
vrouw beteelhent."
„Hoe kunt ge toch aan zulke flauwe
pratf fip geloiOven," riep Florence vertoornd
doel wij beef,die van angst, dat die schuil
plaats- harer moieder ontdekt kom zijn.
Barbara atitWoiordde„Die klompenmaker
zag lidftfc door het vletter ecliemenju,, M
wij ook ons best doen.
Is dat onze schuld?
Waarachtig niet!
De schuld is gelegen bij ieder der beide
oorlogvoerenden, wier gedachtengang en
wier voorstelling van zaken men ziet
het wederom uit het bovenstaande kapit
teltje van de „Daily Mail" zóó ver
schillend zijn en zóóver van elkander af
wijken, dat „neutraal" noodzakelijk „anti'""
en „pro-den-tegenstander" schijnen moet.
't Is immers opmerkelijk, hoe de Duit
sche bladen ons bij voorkomende gelegen
heden een zelfde pro-geallieerdheid ver
wijten.
Wij mogen in dit alles een be vijs ervan
zien, dat wij ons nog steeds op den goeden
neutralen weg bevinden i zoo gauw één
der beide partijen zich oyer ons gul-tevre
den gaat toonen, dan is het mis met onze
neutraliteit
NEDERLAND ALS ASYL.
Het is zeker niet zonder beteekenis, dat
onze Regeering een geheel nieuwen, geheel
on'verplichten last op zich gaat nemen door
uit de oorlogvoerende landed 16000 man
nen op te nemen, wier ellende ter plaatse,
waar ze gevangen zitten, met meer kan
gelenigd worden. Zestien duizend sukkels,
schrijft „De Tijd", ongeschikt voor den
krijgsdienst; zullen binnenkort uit Engeland
en Duitschland binnen onze landpalen wor
den opgenomen, volgens overeenkomst met
beide mogendheden, die zich wederkeerig
daardoor ontlast zullen gevoelen.
Voor velen is in deze regeling iets onbe
grijpelijks. Weihoe, zegt men danwij
lijden in ons land aan zooveel van den
oorlog; er begint aan zóóveel gebrek te
komende minstbezoldigden en de kleine
burgers, en de ambtenaren en zij, die van
een salaris moeten leven, dat nog maar twee
derde waard is van hetgeen waarover zij ge
contracteerd hadden, moeten zich reeds nu
in alles bekrimpenen er staat een winter
voor de deur, met gerantsoeneerde brand
stof, gerantsoeneerd licht en gerantsoeneerd
voedsel voor mensch en vee En nu neemt
men nog duizenden vreemdelingen op, die
misschien de eerste schapen zijn, achter
welke nog vele duizenden meer over de
brug zullen komen. Zóó wordt geklaagd,
zóó wordt bedüd en betutteld.
Maar is die critiek en is dat geklaag
verstandig Zeer zeker niet
Wij waren bij den grooten stroom van
vluchtelingen uit Belgie de eersten, die op
een ruime opvatting van het asyl-recht
aandrongen; en vooral voor de kinderen
hebben wij gepleit. En wij deden het o.a. op
grond, dat men in Nederland door groote
daden Van liefde tegenover de onschuldig
lijdenden, wellicht den oorlog zou kunnen
afkoopen.
Want ook hij, die den oorlog niet be
schouwen wil als een geesel Gods, maar
als een natuurlijk gevolg van menschelijke
fouten, zal kunnen begrijpen, dat mdien
de strijdende partijen wederkeerig ons land,
evenals Zwitserland, zullen gebruiken als
een toevlutht voor haar meest rampzalige
onderdanen, zij er dan ook belang bij heb
ben, ons grondgebied intact te laten en te
zorgen, dat wij het gastrecht kunnen toe
passen. Tot veel misdadigs geeft de huidige
oorlog aanleiding, maar men ontziet toch
Gij weet zeer goeld, freuite Florence, diait
hij n,i,et bijgeloioivig its, maar hij' heeft het
licht gtezien."
„Ik 'heb geen tijd, om naar de praatjes
van Frans t e luisteren," zeide zij, era fronste
de wenkbrauwen. „Laat mij met rust imef
tuiWe vertelseltjes." Dlan ijlde1 zij het
boscb in.
Barbara zag haar angstig na. Toien zij
verdwenen was, loosde de dienstel,aagidl leen
zucht, keerde zich otm en zag Raul voor
zich staan.
„Waar gaat freule de Trélaz heen?" woieg
hij.
„Wjaatr zij heengaat? Wielt, naar het bosch
.....En daar zij alles Waagt en ik haar
juist verzocht hebt, niet naar het beruchte
huis te gaan, durf ik er mijn hoofd ondier
verwedden, dat zij juist dien kant heeft
gekozen."
„En waarom zou zij dien kant niet uit
gaan? Gij zult toch niet aa,n spoken ge
looven?"
„Hoe zou ik het niet gelaoiven, daar
Frans, de klompenmaker, gisterenavond het -
spook met eigen oogen heeft gjgzien, dat
iedere» keer verschijnt, als er een onge
luk in üe familie gebeurt?"
„Bij het invullen der duisternis gelooft
men veel je zien," sprak Plaul hoofdschud
dend. Dan sloieg hij dei richting van hef
woud in. 'Hij geloofde nodh aan' de witte
gestalte, noch San de geheimvolle klaag
tonen. Maar opeens viel hem de gedachte
in, dat het waarschijnlijk wel iets wer
kelijks. kom 'zijn en dat landloopieirs'zich in
het verlaten huis hadden verborgen. En
Florence was djen kant 'Uitgegaan'Hier
kqp tnisschiieti hulp verleend ^oyden, Eu
nog iets, Licht.dat men onze kleine staten
ontziet, waarin men zich misschien straks
zelt verschuilen moet
Bovendien, zij die klagen moeten vooral
heel dikwijls'lezen,-tot wat ondragelijke
ontberingen de oorlogvoerende en de onder
worpen kleine volken nu reeds eenige jaren
lang zijn veroordeeld, waartegenover wij
ons nog baden in een betrekkelijke weelde.
Wat intusschen een dure plicht der be
volking wordt is, dat zij het politie en
justitie en al wat mét het toezicht op de
vreemdelingen belast is, niet moeielijk make.
Want daar zijn veel goede en lijdzame,
maar ook veel lastige en zelfs misdadige
elementen onder hen, die over onze gren
zen komen.
Men heeft er onlangs te Rotterdam zijn
bekomst van gehad, waar het asylrecht
werd overschreden door geweldenaars en
huisvredêbrekers
Laat, zoolang wij van den oorlog bevrijd
blijven, Europa ons land „den zetel der
orde", laat de verdrukte het „zijn wijk
plaats" kunnen noemen. Dat zij, volgens
den dichter, „onze lust en onze roem!"
BINNENLAND.
NEDERLAND EN DE OORLOG.
MAND- EN TUINBOUW,VERLOVEN
IN HET NAJAAR.
In verband' met het gestelde in die 2dle
alinea van punt Se v,an de ge wijzigde Le
gerorder 1916 D 131 wondt het ,yplgende
bepaald:
Uitsluitend ten behoeve van bijzoradieaie
Verloven geduirenidie -die rrajaiarswerkzaiam-
heden aan land- en tuinbouwers (zoowel
bedrijfsleiders als wêrkkraidhten) kan doior
compagnies» (eskaders-, batterij-, fort-,, die»
tacbements-) commandanten, behalve over
de 17 <y0 ook ave* die aamwiezige ruimte
in 'die 3 genoemd in de 2die alinea-van
punt ftoi. van de gewijzigde Leger-order
1916 B 131 worden beschikt.
De in Legerorder 1916 B 213 vervatte
regelen betreffende het toekennen-Aram be
doelde' verloven zijn eveneens dit jaar
ook wat 'den tijdsduur betreft vaini kracht.
PETROLEUM.
Ten vervolge op zijne circulaire van '23
juni, moi 50486, heeft de Minister v!an
Landbouw aan die burgemeester bericht,
diat met ingang Van 8 Augustus heit percen
tage petroleum, hetwelk voor licht- ein kook-
doeleinidieini tein behoeve van huishoudelijk
gebruik door die1 dfetriibuiciereinde maatschap
pijen kan worden afgeleverd', tot nader ondier
wordt teruggebracht van 50 op 40 °/o
van de hoeveelheid', welke in dlekelfdie peri
ode van 1916 werd' afgeleverd Overigens
ondergaat die regeling in vorengenoemde
circulaire neergelegd, geen wijziging.
- („St.-C.t.")
GRANEN EN PEULVRUCHTEN VOOR
VEEVOEDER.
De Minister van Landbouw maakt bekend!,
dat aan landbouwers., vanwie granen en
peulvruchten i,n bezit zijn genomen voor
zoover de leiscben van de mens ettelij k©
voeding diiit toelaten, een gedieielte hunner
granen en .peulvruchten voor de voeding
van huin. eigen vee zal'worden verstrekt.
Den landbouwer zal vaorioiopig de be-
schikking warden gelaten over het strooi van
de in bezit genomen granen en peul-
vnridhten.
ABRIKOZEN,
De Fruitcentzale heeft bepaald, diat abri
kozen tot 100 voor het binnenland
kunnen wanden geveild. Tevens is dien, v.ei»
lingsvereeniigingen medegedeeld!, dat dleze,
wat de peraentage-vendieeling betreft, al-
met groote schreden sloeg Paul den wiQg
naar Coiatdu in.
LAATSTE VERKLARINGEN.
Florence was geheel buiten .adieim, toen
zij aan de dleur barer moeder klopte. De
luiken stonden open, maar 'die vensters
.waren gesloten, en alles was; in d^ groot
ste rust. Zij klopte tweemaal, zonder ant
woord te krijgen. Voor die derde maal her
haalde zij het .afgesproken teekien .en nu
eerst ging de dieur open. Maar verrast trad
zij een s dhr ede terug en stiet bijna leiem kreiett
van schrik uit. Lima had zidh te een langen
mantel gehuld 'en zich tot aian de deur
gesleept. Het ontstelde gelaat, die .holte
oogen, de bleeke lippen, die in de war
zijnde haren, miaar vooral die1- strakke uit
drukking, maakte ,haar bijna onkenbaar.
Florence sloot haastig die deur en leididje
hare moeder naar een zetfek
„Gij zijt ziek," riep zij vol medelijden,
„en hebt gij vannacht zeker veel geleden
„Ja,, ach ja!.... Nu ©ens: had: ik het warm,
dan koud en dlaarbij bajdi ifc die kracht niet
vuur aan te maken." Hare stem was
schrikkelijk veranderd.
„Ik zal vuur aanmakenWladht, ik haal
dekens.... Wjilt gij' ui -niet te bed leggen?"
„Neen, neen, neemAls ik ga liggen,
mpiet ik sterven!" riep Lina sidderend uit.
Florence legde dor hout op dien haard
e:n spoedig branddie ©en lustig vuur. Dan
stak zij de spirituslaimp aan en. kookte
water voor de thee. Opeens sichrok zij.
Lina had haar de handi op. die schouders
gelegd en zij voelde door hamei kleiederen
j^ep, hps diegg gloeide. Do «ogen tljejc
ken de voorschriften van die Fruitoentrale
hebben op "te volgen,
LANDWEERPLICiHTiGEN 1907—1913.
Dienstplichtigen der landlvveerliiichitiingen
1907 tot en met 1913 mot onbepaald (klein)
verlof en ld ie diat jaar ,nog niet bij' da resierve-
landweerbataljons ondier die wapenen wier-
den geroepen, zullen, in September, zooveel
mogelijk, voor épn dhg, heen- en terugreis
iubagtepein, omder idie wapenen moeten* ko
men ter Inspectie. Verlofgangers op den
datumi van opkomst miet toestemming van
den Minister van Oorlog zich in het buiten-
kind ophoudende, dian wel de buitenland»
sdhie zeevaart of visscherij uitoefenfenide; zijn
van ópkoimist vrijgesteld.
DE .„NOORDAM".
Het Stoomschip „Noordani" isi gisteren
morgen veilig te Rottendam aangekomen.
Hoofdzakelijk heeft het eigen personeel en
materieel der N. A. S, M. die vlugge los
sing buitengaats den Wjaterweg bewerkstel
ligd; het gunstige weer heeft ook meege
werkt. Het gat te ruim 6 is. niiet gedicht,
daar het stoomschip nog geincieg dirijfver-
mogem had!, dloioh die sleepboot „Blanken
burg" heeft oip ruim 7 gepompt. D|oor het
nitgepompte wafer en de geloste lading
heeft miein die „Noordiaim" ruim 7 voiet ge
licht, w'aiamdooir het mogelijk was, ree.dis gis
terenmorgen binnen del» Waten'wteg' te ko-
men* 1
JUBILEUM Dr. KUYiPlER.
Den 29sten October a.s. viert dr. A.
Kuiypet Zijn 80.esti verjaardag. E,r heeft zi'ch
een comité 'gevormd 0111 'dien leider dier
anti-revolutionairen ©en huldeblijk aan! te
bieden. Het eere-oomiité biestaiait tuiit de ciudi-
ministers. Galijn., Harte vlam Teaklenburg,
Hecimiskerk, ldcnburg, .Kolkman,, Loeff en
De. Wjaai Male,fijt. Vafl het comité is, prof.
Bavinck voorzitter ,en de heer R. C, Ver-
Weijck te<Amsterdam secretaris. („Vaid;.")
MARIA-BOND IN HET BISDÖM
HAARLEM.
In het gebouw der .St. Zitahvereeniging
aan het Noordie,iindla te 'Leiden vergaderde
Dims,dagm,oa-gen de M.ariabouidi im hot Bisdlom
Haarlems
Als penriingmeesferesse, geeft mevr, wed'.
Pi, O!ijslagereMoewens. het verslag' over
de financiën. Die inkomsten bedlroegerj
f508.81, uitgaven f355.02, ba,tig saldo der
halve f143.79.
De aftredende bestuursleden werdén, her
kozen en in die va,cait,ure-mevr. Olijslager
gekozen rmaj. Ol. C. Bal te Amsterdam.
hk de pauze houdit (die presidente ©en inlei
ding over propagandisten.
Hierna komen aan de ordie die voorstellen.
Het hoofdbestuur stelt voor: in elke afdee
lt,ng worde1 in heit a.s. vergaidlerseiizoen een
collecte gehouden, uitsluitend met het dóel
een vrijplaats in het Sit. Giariachus-huis t,e
bekostigen.
Aangenomen wiordt het volgende voorstel
Het hoofdbestuur, gelet op de ernstige tijds
omstandigheden, van meening, dat budtönige-
wqn,e omstandigheden buitengewone maat
regelen, wenscbetijk, soms zelfs noodzakelijk
maken, besluit: aan alle afcieeltegén de be
voegdheid toie te kiemmen, om' buiten die sta
tuten om en met volstrekte handhaving
klaarvan, een buitengewóón, tijdelijk lidtaaat-
schap toie te kennen, tot aan den dag, waar
op 'het „Te Dleum" in jonze kerken, gezon
gen wordt, bij het einde van (dien oorlog, aan
allen, die zich ernstig willen verbindien,
uit boetvaardige naastenliefde, ter eere van
het H. Hart zich te oiikhouiden öf .van ge
distilleerd öf van alle .aleobofedhe dran
ken, om daamdbor een spoedigen vredie van
God te verkrijgen.
ongelukkige wouw stonden wijd open.
„Breng mij weg van hiervandaag
nogik kan .geen nadlit hier meer
doorbrengen!" Zij verborg' het gelaat
in hare handen en snikte: krampachtig.
,Maar Florence sloeg, hare armen om
haar beien..— „Gij kunt toch niet weg,"
zeide zij. Ik zal u
sturen
Ben goede liefdezuster, die niieits" zal ver
raden. Diat miag ik toch, wel, niet waar.?"
„Neen, gij moet hier blijven!"
Florence was. buiten zich zelve. v.an ont
zetting. Hoe kon zij deze stervende vrouw,
die hare moeder was, verlaten En "thuis
lag 'de stervende groiotnioeidler, die haar
eveneens verwachtte.
„Zal het u gerust stellen, als gij ziet,
wat ik medegebracht heb?" zeiide zjj en
haalde de ingepakte sieraden uiit biet taschje.
„Zie, (dat alles behoort mij. Het werd mij
straks gegeven. Die tweehonderd francs,
die ik u heb gegeven, zijn voldoende om
ndar 'Engeland te reizen. Diaar verkoopt gij
een deel van de sieraden, het overige neemt
gij mede. D'a,n zult gij' verder voortgeholpen
worden,," 'zeide zij zacht.
D;e moeder richtte zich miet moeite op en
liet de diamanten ittepr hare vingers glijden.
„Ja, ja," zeiide zij, „ik moet weg: Zij
trachtte oip te staian, mia,ar viel .weer te' Üen
zetel terug, terwijl rij fFloirenae èem. blik
vol onuitsprekelijke ontzetting toewierp.
„Ik 'kam niet meer!"
Een siddering voier Florence door de
leden. „Moeder," zeidie tij, „ik yial u iemand
sturenSicbep moed, binnen een uur
zal de zuster hier zijn. Ik iceer echter
zoo. spoedig mogelijk terug.",
Li l. i J UiJ 1 i.i 1 P5j<S]dÉ yiettydfed.)]
