ELHUIS
Mo. 108
Donderdag- 13 September 1917.
ZUPE.
OUBORP
ad en Inboedel,
ike!- en Wesnbois
7"
11e Jaarganj
ARE VERKOOPING
lanewooiog,
n (J e r ij e n,
UWLAND,
foiihuis en Erf,
ipifla AaoMpii.
eihofstede
ismanswoning niet
uitmuntend Wei- en
Bouwland,
1
VERWELKTE ROZEN.
P. H. DE LANGE,
te Oudorp,
V
[r-hugowaard.
e gem. HENSBRÖÊ&
Uitgave van de Naamlooze
Vennootschap „ONS BLAD"
ALKMAAR.
Bur.: BREEDSTRAAT 12.
Telefoon No. 433.
dit blad verschijnt dinsdag,
donderdag en zaterdag.
De Roomsch Nederland
sche vredesbetooging
12 September 1917, des mor.
ten sterihuize van de weduwe
IKS, ten overstaan van den
VAN:
fels, stoelen, bedden met toe.
sten, kachel, fornuis, karpet
trkieedjes, divers blik-, gias'
enz.
jk na afloop van bovengemeld
ire Verknoping
van MORSCII, ten overstaan
Jen notaris, van
rf en tuin aan den Onderweg
kadaster sectie A no. 519,
65 centiaren,
tot de nalatenschap van
bd. J. FREDERIKS.
rden bij de betaling der koop-
worden gegeven ten kantore
Imden notaris aan de Breed
te Alkmaar.
RDAGÏÏN 20 en 27 SEP-
917, 's voormiddags 11 uur,
„De Beurs" aan de Markt'
JHAGEN,
van
nieuw gebouwde
|"ÜR, ERF en uitstekende
Mjpersch Bagin", door kwa-
,gmg aan Groots Sloot, Krab.
vaart, harde wegen en tram-
srsluis", uitermate geschikt
buw.
groot 15,81,10 H,A.
lerceel uitstekend
bij de tramhalte „Burger-
t 2,52,50 H.A
pien op 't terrein aange-
in massa.
a, gemeente Zijpe, Sectie C,
loot 1,50 Are, bewoond door
de Wit.
iing 25 Dec. en 1 Mei as.
Jioeke van den WelEd Heer
JW als eigenaar,
lotaris VRIJBURG te Zijpe.
te bepalen tijd en plaats zal
er 1917, in het publiek worden
DE KAPITALE
r Erf, Boomgaard en diverse
oogst vruchtbaar Weiland, ge-
den Westdijk in de gemeente
waard, samen groot ongeveer
j.
ligging en qualiteit uitmuntend
>or koolbouw. Aanvaarding der
net Kerstmis 1917.
huur bij den heer A. BLOKKER.
J. E. HEENK.
Notaris te Uitgeest
iris GOTTëfflER
ïe Obdasn, 1
)AG 16 OCTOBER 1917 vei-
or den heer Jb. GROOTJE-
k, gem. Berkhout:
te zamon groot
eclaren 16 Aren»
ij den heer N. BLOM.
ABONNEMENTSPRIf
Per kwartaal franco huis.
Met gelll. Zondagsblad
bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers:
van de courant
van het Zondagsblad
ADVERTENTIËN
7an 15 regels50 cL
ïlke regel meer10 ct.
Reclames per regel25 ct
Cleinc adv.: 30 woorden bij vooruitbet. 30 ct.
Wij durven het veilig een Roomsch-
tfederlandsche vredesbetooging noe
men, de groote meeting, welke Dinsdag in
den Haag gehouden is om naar Pauselijk
woord en Pauselijk verlangen een vrede,
gebaseerd op recht en strikt eerlijke billijk
heid te propageeren, èn, door die propa
ganda, hopelijk spoèdig te erlangen.
Een grootsche betooging van héél
Roomsch Nederland
De meeting immers werd bijgewoond
door niet mindar dan 1500 Katholieken,
als vertegenwoordigers van 85 plaatselijke
comité's van Katholieke Sociale Actie, 69
nationale en diocesane bonden en vereeni-
gingen, en 189 andere plaatselijke vereeni-
En wie niet naar de residentie reizen
konden om de meeting bij të wonen,
zonden adhaesie-betuigingen en leefden
met talloos velen in den geest de
schoone vredesbetooging mede.
Zóó mogen wij waarlijk zeggen, dat in
de Dinsdag gehouden meeting tot uiting
kwam dl wat de Katholieken van Neder-
land gevoeld hebben bij het vernemen van
's Pausen vredespoging, en hoe zij één
in denken, één in voelen, één in streven
met ons aller Vader te Rome den zoo
lang gewenschten vrede zéker meenen te
zullen verkrijgen.
Roomsch Nederland heeft zich uitgespro
ken in der ter vergadering opgestelde motie
en het moet onzen Heiligen Vader een
Yteugde wezen te vernemen, met hoe
groot vertrouwen de Katholieken van
Nederland Zijn allergetrouwste kinderen
Zijne stem vernomen hebben
Mogen alle neutrale landen het Neder-
landsche voorbeeld volgen, en mogen de
Katholieken in de oorlogvoerende staten,
door het voorbeeld van alle neutralen op
gewekt, evenzoo spontaan hun kinderlijke
hulde en dankbaarheid den Paus betuigen,
en medewerken tot de vervulling van Zijn
heiligen wensch
Him immers geldt allereerst 's Pausen
schoone, edele, menschlievende bedoeling.
LAND ÈN.... UIT ENGELAND?
„Ook d;\t nog!" verzuchtten wij in ons
vorig nummer, nadat wij kennis genomen
hadden van het bericht, dat Duitschlaud
den kolentoevoer naar Nederland had stop
gezet, en wij verheelden onze ergenis niet
over wat „De Maasbode" en „De Tele
graaf" met stelligheid meenden te weten
dat deze maatregel door Duitschland ge
troffen werd om pressie op ons uit te oefe
nen, teneinde hier te lande een leening ge
plaatst te krijgen.
De „Wirtschaftliche Pressestelle im Haag"
deelde inmiddels mede, dat het bericht in
de dagbladen, dat Duitschland den kolen-
aanvoer naar Nederland zou hebben stop
gezet, onjuist is. Een dergelijk besluit
is niet genomen, zoo werd verzekerd.
Welnu alles goed en welmaar
waarom blijven inmiddels de kolenzendin-
r" ■BSBBga
FEUILLETON.
(Naair het Duttsch,)
(Slot.)
„Ja, maar bij kan er wteinig aan doen;
de zwakte is te groot; zij is ook al zoo
vijf en tachtig jaar."-
Onwillekeurig richtte hij een verwonder
lijke ibliik op het meisje en zeide„hoe is
bet mogelijk?"
„Ik ben ihaar dochter niet," zeide zij1, hém
begrijpende; „zij was nooit gehuwd; als
klein kind nam zij mij tot zich, toen mijne
ouders kort na elkander stiervenzij is
mij1 een© ware moeder geweest."
Frans ging naar huiis als ia een, droom;
de verklaring van het jonge meisje maakte
beim niet wijzer; voortdurend, doorkruisten
allerlei gedachten zijn- hoofd.
Na diiem tijd ging hij elke® dag naar Ide
zieke e® bracht haar een roos. Urenlang
zat hij nam ihaar bed; zij sipralk geen woiord,
noemde ook zijn naam. niet e® toch scheen
zijne komst haar goed te doen. Een straal
Van geluk flikkerde in hare oiogen en dis
zij die bloem aannam, dan hield zij zijne
hand vasit e® sliep rustig in.
c Steken gingen voorbij; toe® prams bij
gen achterwege? 't Zou heel toevallig
wezen, als juist op to September, toen
gebleken wav, dat de onderhandelingen
tusschen de Nederlandsche en deDuitsche
regeering geen bevredigend resultaat kon
den op'everen, dat juist op dien datum
zich „locale, voorbijgaande moeilijkheden"
zich gingen vóórdoen, gelijk een tweede
mededeeling van de „Wirtschaftliche Pref-
sestelle" wil doen gelooven.
We zouden inmiddels heel blij zijn, als
wij niet behoefden te gelooven, dat
Duitschland tot een zoo onwaardige, zoo
verontwaardiging wekkende pressie-uitoefe
ning op een land in nood zou willen over
gaan het vertrouwen in de menschen in
't algemeen heeft vooral bij de neutralen,
die nog 't meest nuchter kunnen toezien,
zoo deerlijk geleden van de alleronver
wachtste en allerruwste schokken, dat wij
blij zijn, wanneer de verwachting van wéér
zoo'n schok gelukkig eens 'n keer ij del
mag blijken.
Maar wat heeft het onderstaande
officieele bericht uit Den Haag te
beduiden
„Sinds 't begin van Augustus 1.1. waren
gelijk bekend, onderhandelingen gaande
met Duitschland, teneinde een hoeveelheid
van 350.000 ton per maand, die tot Augus
tus waren geleverd, ook daarna te ontvan
gen. De onderhandelingen, welke in de
maand Augustus plaats hadden, vermochten
tot dusver geen bevredigend resultaat op
te leveren, daar met name de eischen
van Duitsche zij de in zake het
verleenen van e en maandelij ksch
crediet op groote bezwaren stuitten In
de maand Augustus werden uit Duitsch
laud en Belg ie tezamen niet meer dan
120000 ton kolen ontvangen, terwijl op ro
September 1.1. de koleninvoer, althans
voorloopig, werd stopgezet."
Neen, zuiver is de Hollandsche-Duitsche
verhouding inzake de kolenlevering nog
niet, en als we nog lang zóó op de proef
worden gesteld
Eenige redding in den nood schijnt thans
van vrij onverwachte, van Engelsche zijde
te naderenhet bedoelde officieele bericht
i nmers luidt verder
„Wat Engeland aangaat, is na langdu
rige onderhandelingen op 10 September
een voorstel ontvangen inzake de levering
van een maandelijksche hoeveelheid van
ioo.ooo a 200.000 ton, welk voorstel tevens
omvat eene regeling zoowel omtrent de
transatlantische vaart als omtrent de vaart
tusschen Engeland en Nederland, volgens
welke regeling eene gelijke hoeveelheid
Nederlandsche tonnen (gross) aan de Bel
gische reliefcommissie zou moeten worden
afgestaan als voor den kolenaanvoer noo-
dig is".
Mag dit een lichtend straaltje heeten in
onze donkere vermoedens voor den komen
den winter?
Het ware te wenschen
Wij zouden ons geluk niet kennen, wan
neer de kolennood tijdens de komende
maanden eens minder erg was, dan wij
niet ongemotiveerd vreesden
zijne komst het meisje weenendie aantrof.
„Het jgiiihg tmoedjaf zeer slecht," zeidie zij.
Toen hij J& de 'kamer trad', kwant leen
vreemde wtdWcking' op haar gelaat.
„Frans," riep zij, „Frans, komt gij ein
delijk?" Hijl trad bewogen nader. „'Help
mij op," zeidie zij.
Hij legldle behotadizaaim zijn arm, om haar
heen; kam blikken zqdhlten door die kamer
en bleven op zijn gelaat ruiste®'. „Frans,"
zeide zij, „gij zijt hiet toch, ik wist (dat
gij zoudt komen; ik heb op ui gewacht,
altijd haid ik u lief, maar nu gij weer daar
zijt, is alles goed."
Zij sloot de oogen gelukkig lachend! en
hare lippen fluisterden nog altijd onver
staanbare woorden.
Nog een weinig tijdis, en alles was plot
seling uit; hij knielde bij bet doodsbed
met het waenende meisje. Hij had nog (nooit
iemand zien sterven en nui was bet of
deze vrouw bizondere rechten op hem1 had.
Hij spralk zacht troostend! tot het meisje,
terwijl zijine tranen «loeiden.
Het sterfgeval was spoedig in het huis
befeemd, en allen kwamen bi nine® om de
doolde te zien. Allen hadden haar lief ge
had; lallen hadden haar iets te danken^
een vriendelijke gift, een verstandige raad
oE een goedl woord. Frans ging heen, toe®
hij zag, diat een oude buurvrouw zich lover
het meisje ontfermde.
Die® volgenden (dag Rwaimi 'hij weder met
B I N N EN LAND.
NEDERLAND EN DE OORLOG!.
STEENKOLEN.
Naar vernomen wordt, mag worden aan
genomen, dat het stopzetten van den kolen-
aanvoer uit DuiitecMand niet het 'karakter
draagt van een afbreken van de prndler-
hanüëlingen over kolenvoiorziening uit
Duitschland tuisschen de Duitsche en de
Nederlandsche regeieringem.'
Het Persbureau Vaz Dias verneemt van
bevoegde zijde, dat onderhandelingen wor
de® gevoerd, die ten doel hebben nog
geregeld ©en vrij aanzienlijk kwantum steen-
kok® uit Duitschland te doen aanvoeren.
Op bet oogenblik staat echter de geheele
koleimaanvoer uit Duiitschlnnri stil.
In een onderhoud, dat Idle „Tel." met
een der mieiSst gezaghebbende personen
mootat hebben, weinsdhte dieze miet de jmees-.
to beslissing het gerucht tegen te spreken,'
als 'zo® die Engelsche regeering voor üe
levering van kolen aa® ons land eischen
hebben gesteld, die door ons niiet of zeer
moeilijk iim te willigen zoude® zijl®. Daarvan
is igaen sprake. Met namie ten opzichte
van den uitvoer naar Duitschland, beeft
da. .Engelsche regaerihg geen enkele voor
waarde gesteld.
Het blad is in- staat gesteld het vol
gende mede te dieelan:
Engeland is bereid, geregeld per maanjd
160-000 to® kok® aa® on® land te leve
ren', indien wij geregeld 180.000 ton
scheepsruiimte beschikbaar stellen voor die
Raliiefcomimiis-siie.
Dlit is de eenige voorwaarde.
Dlaze ëisch is daarom zoo gematigd, ver
volgt het blad, wijl wij ons- tolt dusverre
reeds bereid hadjdle® verklaard, zonder kio-
knleveranrtie 130.000 ton scheepsruimte voor
de Reliefcommiissiie af te zonderen.
Indien de Nederlandsche regeering dit
cijfer verhoogt tot 180-000 ton, een cijfer,
dat volgens de- Engelsche gm Amerikaan-
scbe regeeringen, de „Relief" absoluut noo-
dig heeft om in de behoefte te voorzien,
is Engeland bereid om® 180.000 ton kolen
per maand te leveren.
AUie! vroegere door Engeland gestelde
eischen voor een «vemtuteele! kolen leverantie,
zullen Üan vervallen, met name ook (de
voorwaarde, dat oinze 'kolemsdhepen reizen
naar Frankrijk zullen doen.
De Engelsche regeering is nog. verdier
gegaan. Zij heeft goedgevonden, diat onze
schepen, die in Engeland kolen zullen gaan
halen, geen levensmiddelen of geen. andere
lading zullen meevoeren, maar in ballast
zullen varen, can zoodoende het gevaar
vain tarpedeering door Duitsche duikbooten
zooveel mogelijk te verminderen;.
Over dit Engelsche voorstel wordt op
diit oogenblik van gedachte® gewisseld.
Die voorziening -i® dan huisbrand voor
dan komenden winter, watsfict minimum-
rantsoe® van 12 H.L. per gezin betreft,
is verzeifcerd volgens 'den zegsman van die
„Tel.".
Naar het -„Vad." verneemt, is er pen
overeenkomst tusschen ons Kolenbweau en
de Engelsche regeering omtrent de levering
van steenkolen tot stand gekomen,
ARBEIDSTIJD.
Naar men aan de „N. R. Ct." méldt,
wordt in regeeringskringen ernstig! over
wogen, den arbeidstijd i,n alle bedrijven te
bepalen op 50 uur per week, behalve voor
de continubedrijven.
BlLAUWjE EIGENHEIMERS EN
ZO. BLAUWE BORGERS.
D|a Minister van Landbouw heeft be
paald, dat omdiet de Eigenheimers of Bor
ger®, waarop niet van toepassing is bet
verbad tot aflevering en vervoer van aard
appelen,, niet begrepen zijn,z.g. Blauwe
een groot bouquet wilde rozen.
Hanna was alleen, zij reikte hem1 trouw
hartig deband. en zeide: ,,Ik heb op
gewacht." Zij bracht hem' maar een kom-
miodle met koperen beslag. „Moeder heeft
mij dikwijls gezegd, dat iik dieze lade ha-
baar Üioiod moest openen," ging zij voort,
„maar dik heb er dien. gehieelein djag den
moed iniet toe gehad. Die hier in buis-
zijn, zijn wel goede vrienden; gij', zijt Ide'
eenige idiiie zien mag, wat zij haar geheele
leve® geheim bieldl."
Zij maakte de lade open, een geur van
verwelkte rozen steeg er uit, al die rozen,
die Frans haar gegeven had', lagen
bewaard!. Er lagen twee pakjes! met ©en
opschrift'; op bet eene stond: „voor mijne
begrafenis", op het andere: „voor IHanna".
Dan ware® er nog ©enige oude sieraden,
eenige verbleekte zijden lintjes en een
kistje.
'Hanina' opende haar pak miet trape® in Ide
coge®, vond er geld in en Üen volgendten
brief:
Mij® geliefd! kind.
Als gij dit leest, ben ifc niet meer; gij!
staat Idian alleen op dte wereld. God be
hoede u! Raad behoef ik ui niet te
geven, ik heb u opgebracht in Gods
liefde en geleerd deugdzaam, vlijtig
en werkzaam te zijn. Zoo- gij op pod
vertrouwt, zult gij niet verlate® zijn. Het
kistje, d|at gij bitor vindt, leg 'dait bij' mij
Eiigenhekners en z.g. Blauwe Borgers.
(„St-Ct.")|
UITWISSELING VAN GEVANGENEN.;
Het Ministerie va® Biuitenlandsehe Zake®
deelt het volgende m-edie:
Die Neder] amdsohe regeering i» er fn
geslaagd overeenstemming tot stand ie
brengen tusschen de Brits-cbe en Duitsorae
regeeringen nopens de vraag welke Engel
sche haven zo® kunne® worden, aangewezen
voor Ide verscheping van de gevangeneii,
die voor repatrieering in aanmerking ko
men, dan wel uit Engeland naar Nederlanjd
ter interneering zullen, wonden, overgebracht
op grond van de bepalingen vervat in de
op 2 Juli 1917 te 's-Gravembage1 gesle
ten overeenkomst betreffende wederzijds die
krijgsgevangenen.' f
Thans is nfl. vastgesteld', dat voor difit
doel de haven van Boston aan, d!e Wiash
zal worden gebezigd.
VERVROEGDE INVOERING DER
DIENSTREGELING.
D|3 'aanvankelijk ter invoering op 24 Sep
tember bestemde dienstregeling van de rei
zigerstreinen op het Nederlands-che Spoor
wegnet zal, ingevolge genomen beslissing;,
reeds 18 September worden ingevoerd
Voorzooverre de offideele reisgidsen dan
nog niet in den handel verkrijgbaar zullen
zijn,, zullen de Spoorwegmaatschappijen, door
toezending der aankondigings-biljetten aan
de stations ,en aan de groote dagbladen,
g'eiegenheid geven ,om van de in te voeren
dienstregeling reeds einde dlëzer week ken
nis te geve®.
(Reed's geplaatst in «een deel onzer vorige
oplage.)
SiTATEN-GENERAAL.
Thans is vastgesteld, dat de opening van
de nieuwe zitting der Staiten-Gleweraal op
a.s. Dinsdag door ten Commissie van Minis
ters (dat wil zeggen alle leden van het kabi
net) met geheel hetzelfde ceremonieel zal
plaats hebben als op Dinsdag 18 September
1911, toe® het kabinet-Heeimskerk in Naam
der Koningin de zitting opende. D|e Minis
tens zullen zich dus in ©en stoet va® vier
galarijtuigen, geopend en gesloten door af
doe,ling,en cavalerie, naar het gebouw der
Tweede Kamer begeven, langs eein korteren
wieg dan de Koninklijke stoet ainders volgt.
ZOMERTIJD
I11 verband met de in die laatste dagen
in de pers tot uiting gekomen wenschen
betreffende verlenging van den over enkele
dagen eindigenden zomertijd hier te lande,
kan het Haagsch Correspondentiebureau,
ma ter bevoegde plaatsie inlichtingen te
hebben ingewonnen, meidedeelén, diat bij de
Regeering het voornemen daartoe niet be
staat.
EEN NIEUWE STAATSLEENING.
Naar het Haagsch Correspondentiebureau
van de meest betrouwbare zijde verneemt,
is in den loop van dit najaar te verwachten
een wetsontwerp tot het aangaan eener
nieuwe staatsleening, met conversie van het
nog niet afgeloste gedeelte der 5 pCt. staats
leening van 1914 in een Ijri pCt. Zijn wij wel
ingelicht, dan zou de nieuwe leening, met
inbegrip van de 250 millioen van de con
versie, waarschijnlijk 4 A 500 millioen be
dragen. Het moet echter in de bedoeling
der regeering liggen, de pitgifte der nieuwe
leening niet voor het eind van December
e k. te doen geschieden.
DlE GlROOTE ROOMSCHE y RE DES
MEETING;
Naar de vredesmeeting in Dien Haag,
uitgeschreven door het Centraal. Biuireau
voor d© Katholieke Sociale Actie in Neder
land, naar aanleiding van die vredesvoor
stellen van den Piaus, ware® Dinsdag zeer
velen opgekomen. De groote zaal van (ten
Dierentuin, waarin de meeting gehouden
werd, was geheel bezet. Vrijwel alle in
in het graf, bet was mij dierbaar toen
ik nog jong was, het is miet mij oud' ge
worden; laat het ®u met mij begraven.
Wjajt er in is, kind, moogt gij wel
weten; bet is die gedachtenis aan een,
ibroeidier, diiie® ik zéér bemind©; hij is de
w'erelldl ingegaan, ik heb niets mieer van
he-tra 'geboord!; mijn© ouders, stierven van
verdriet, zcoldat ik geheel alleen bleef.
Later vond ik u, mijn kind; gij! zijt (mijne
vreugdle geweest, en ik dank u voor
hetgeen gij' voor mij |dteeidt. God zegen©
Frans haldl met ontroering de® brief ge
lezen. Zij maakte® het kistje open, het
bevatt e een blonden li aarlok, miet een ro od
zijden lintje omwonden, eenige oude sie
raden, eenige snuisterijen en een brief.
De brief was gedateerd uit Frankrijk en
ondierteelkenidi Frans; de datum was zestig
jaar geleriten. Toen Hauna den brief open
de, liet zij een kreet van verrassing, hoorein;
in Iden brief .lag ©e® miniiatuurportret op
porselein, het beeld! van- een jonge®, schoo
ne® imain.
„Uw portret," zeid© zij' verward tot
Frans.
Het geleek 'inderdaad sprekienidi op hem,;
slecht^ ide kleederen verrieden, dat het vóór
zestig jaar geschilderd Was. Lang zagen
zij beiden liet beeld aan; eindelijk zeide
Hamna:
„Runt gij dit verklaren?/4
I Nederland bestaande Katholieke vereenigin-
gen ihadden vertegenwoordigers gezonde®.
Ook ware® Eerste- en Tweed'e-Kamierleden
aanWetzig. Te 11 uur werd de bijeenkomst
geopend door den heer J. J. A- Houiben,
voorzitter van den Gentralen Raad voor
da Kath. Sociale Actie in Nederland.
D|e) leerstie spreker Was daarna hiel Tweede-
Kaimierlid Mr. Dr. Kooien, die tot onderwerp
zijner red-e had gekozen; „De oorlog ten
licit Katholicisme". Hij betoogde, dat al
leen strijd noodig is, voor het behouden «lier
onafhankelijkheid de oerlóg geoorloofd is,
©enter alleen indien alle vreedzame mid
delen zijn uitgeput. Als middel tot ver
overing is de oorlog niet geoorloofd, als
vrdedigÈngsndtcRfel kan hij het worden. In
verband hiermede kunne® die Kaïtholiiekien
ni'Jt imeidegaa® met de twee1 uitersten, waar
van jd® eene den oorlog aanprijst als mid
del tot machtsuitbreiding, die anidier den
oorlog absoluut ongeoorloofd acht.
Vervolgens hield P'rof. Aengeneint teen
reide over „den Oorlog en Godls Voorzie
nigheid." Deze stof verdeeld© hij in tweeën:
de verhouding van G'oidi tot het physieko
leed ie® de verhouding van God tot het
moreele kwaad de zonde. W|el,isw,aar kun
nen wij de bedoelingen Gadis niet door
zien, (doch kunnen wij ©enigszins begrij
pen het bestaan van al dat leed en het
bestaan van God. Strijd daartusschen be
staat niet, die zou e,r wel zijn, wanneer al
dat lijden dlcor den oorlog zou tegenwerken
belt doiel waartoe de mensch is geschapen.
God beeft deze oorlog niet gewild, zelfs
niet tot een hooger doei, want de oorzaak
van don oorlog is de zonde', begaan door
degenen, die diezen wilden. De oorlog is
duis niet een geesel Goid,s, in dliietn. zin, dat
blij' die® igeesel in de handl heeft genomen,
neen (Ie menschen hebben dan geesel zelf
genoimien om elkander te bestrijden.
Daarna beantwoordde spreker de vraag:
„Moge®, wij meedoen aan de vredie-actie?"
Als d© Paus voorgaat dan zijn wij zeker
op don goeden weg en moeten wij volgen.
S,pr. besluit miet de bede, dat God üen
vrede geve, indien dit strookt met Zijne
voorzienigheid.
Daarna 'werd door het koor het prachtige
lied' „Vredes-smeeklied" van Van. Opyneu
gezongen.
(Rieieid'S geplaatst in een.deel onzer vorige
oplage.)
Nadnt, ®.a dP pauze, het koor de Avond-
cantate van Cath. van Rennes bald ten
gehoore gebracht, werd het woo-rd gevoerd
dcor bet Tweede-Kamerlid de beier A. H. J.
Engels, over „De vrede en het Katholi
cisme", Sipr. begon met er op te wijzen,
dat d,it punt de gebeele geschiedenis onzer
Moede,r (de H. Kerk omvat en. besprak
deze geschiedenis vanaf de geboorte van
Christus, di© terecht genoemd wordt den
groote® Vredesvorst. Bij Zijn verschijnen
op aarde zongen de Engelen: vrede den
mtenschen van goede® wil. Er hee'rscbte
toe® een ongekende vrede. Toch rond de
schamele kribbe va® den Vredesvorst
haersehite eten woedende strijd. Herodes
zij® troon bedreigd ziende, vierde zijn
boers,dhzudhit bot in den kindermoord. Zoo
is het eeuwen lang gebleven, tot op Üen
üag va® heden. De geschiedenis der eer
st© eeuwen van het Christendomi is ©en
geschiedenis van bloed en geweld. De
catacomben te Rome leggen de getuigenis
af va® de millioen,en, die in het heidenseh
Rome, hun geloof aan den Christus, den
Koning des Vredes, miet hun bloied heb
ban bezegeld. Zij zijn een stad des dloods,
doch ook ©en s,tad des vredes; niet- van
vrddte en rust in d,©n dloodl alleen, doch
van vreld'C en eeuwig leven ©n eeuwigen
triomf. Toon na "deze eeuwen van strijd
do vrijheid over die Kerk kwam, toen
zijn haar in strijd e® leed gestaalde kin
deren miet den glimlach des vredes op
d© lippen de taak der Katholieke Kerk
gaan voortzetten: de wereld te winnen
BtBBzmmSHaa—rwrnriWOBtea—a—ega
•Hij schudde het ihcofd.
„Ik weet niets van mijn© ouders," zeide
hij; „bij een spoorwegongeluk vond men
mij onder aan den weg liggen; mijne
ouders scheme® verongelukt. Ik ben i,n een
weeshuis grootgebrachtik weet zelfs den
naami illicit van miijn vadier; niiets, wend ge-
vanldon dat licht kon geven; men, gaf (mij
dan naami va® Fralns."
Beiden zwqgian.
„Ik blijf dezen nacht hier," zeilde hij
eindelijk; „gij kunt dan slapen,."
„Dien laiatstem nacht, Öait zij hier is,
wil ik haar miet verlaten," zelid© Manna.
Beiden waakten ©n badien bij de doode.
Hanna verteld© beta veel van de liefde ten
goedheid der vrouw, die zij moedler ge-
nóamidl had.
Toén kwam de begrafenis; een treurig©
drukte, vreemde menschen gingen in en
uit
Frans begeleidde miet Hanna de dood©
naar haar laatste rustplaats.
Toen zij terugkwamen, wachtte de oude
buurvrouw hen op ©n zeide Hanna, (dat
zij bij haar een tehuis, zoiudle vinden, Idoch'
in |de lent© vonid! zij ©en tehuis bij1 Frans
als zijne vrouw.
Jaren zijn- verloiope®, maar elke® zomer
prijkt het graf nog met da schoonste rozen.
