No. 29 Zaterdag 9 Maart 1918 12e Jaargang DIT BLAD VERSCHIJNT DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG. ABONNEMENTSPRIJS: De wereldcrisis en haar gevaren. Een edei. Hart. Uit de Pers. Uitgave van de Naamlooze Vennootschap „ONS BLAD" ALKMAAR. Bur BREEDSTRAAT 12. Telefoon No. 433. Per kwartaal franco huis. f 1.15 Met geill. Zondagsblad bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers: van de courant van het Zondagsblad f 1.55 10.05 10.05 ADVERTENTIÉN: Van I5 regels10.62" Elke regel meerj 0.12" Reclames per regel10.35 Kleine adv.: 80 woorden bij vooruitbet. 0.40 II. (Slot.) Willen wij als nieuwe menschen in den nieuwen dag ontwaken, willen wij, gelou terd en gesterkt, eenmaal ons lijden in de huidige wereldsmart te boven komen, zóó, dat het leed ons tot heil was, dan moeten wij, als ware Christenen, kalm en berustend oin bovennatuurlijke beweegrede nen. de beproeving, welke uit de wereld crisis voor ons ontstaatv weten te verduren. Dan moeten wij niet bezwijken,.,nu de gevaren dreigen! Het grootste gevaar, waaraan de mensch- heid tengevolge van de wereldcrisis bloot staat, en waartoe eigenlijk alle bijkom stige gevaren te herleiden zijn, achten wij den geest van opstandigheid, welke de massa zoo lichtelijk over zich wil laten heerschen. ieder mensch streeft uit natuurlijken drang naar geluk; niet alleen naar eeuwig, doch ook naar tijdelijk geluk, en hoe héél verklaarbaar is het, dat een mensch wanneer hij zuiver uit instinct handelt en zich niet Iaat beïnvloeden door bovennatuur lijke overwegingen hoe héél verklaar baar is het. dat een dergelijk mensch het (tijdelijk) geluk poogt te grijpen, en des noods met geweld te veroveren, wanneer dat geluk zich niet aan hem aanbiedt. Ja, waarlijk, in de harten der gods- dienstlooze massa moet het rijkelijk uitge strooide zaad der ontevredenheid wel een vruchtbaren bodem vinden; twee factoren zijn er voornamelijk, welke het zaad in dien bodem verderfelijke kiemkracht ver- leenen de door ieder aan den lijve gevoelde nood der tijden, en de uitbuiting, de schat- ten-opstapeling van enkelen, ten koste van de massa. Aan bijna alles Jijden wij gebrek, aan voedsel, aan gebruiksmiddelen èn aan geld; want: de voedings- en de gebruiksmiddelen zijn uiterst schaarsch èn in soort èn in hoeveelheid; de tijd breekt aan, dat wij ons met „Ersatz", met „Surrogaat" (of hoe al 'dat heerlijks heeten mag) moeten be helpen en dat alles bij elkaar is zóó duur, dat velen amper of nog niet eens hun ministerieel vastgestelde rantsoenen kunnen betalen, want over 't algemeen zijn de loonen nog lang niet gestegen in de- zelfde verhouding als de prijzen der ievens- benoodigdheden. Tengevolge van den vrij algeheelen stil stand in de bouwbedrijven gevolg van weinig1 of geen of te duur bouwmateriaal heerscht er alom een nijpende en beangsti gende woningnood; vele gezinnen moeten, bij gebrek aan ander onderdak, te duur wonen, en niet weinige leven dag in dag uit in angst en vreeze. dat het huis van boven hun hoofd zal worden verkocht, en dat de nieuwe eigenaar op voor het gezin EBIHLLfiXQHU Omgewerkt naar het F ranse h. 14, i i Roselin was zeer aangedaan, maar wilde het niet schijnen; hij richtte zijn hoofd op, vertrok zijne wenkbrauwen om te beletten dat tranen zijn oog ontsnapten, en met bèklemden gorgel, hoewel .trachtende te lachen, zeide hij: Hemeltje lief! waarom daar zooveel ophef van gemaakt! Zoudt gij dan anders gehandeld hebben, beste vrienden?... 't Is wel iets van belang!een kindje op rapen, dat tegen een deur gevallen was en niet zwaarder weegt dan 'n leeuwerik! Ja, tegien eene deur, maar te midden van eene vuurgloed, Beziet zijnen baard maar eens; hij is zoo ros verbrand als die van Heintje- pik!,... Och, wij, jongens uit Provence, hou den van warmte: zon of vuur. Wij zijn gelijk de krekels: de zon doet ons zingen, Maar eens die ontboezemingen voorbij, kwaim het er op aan uitleg te geven, te vertellen, dat JLaure ziek was van aandoe ning, en dat hij naar zijn geboortestreek vertrekken moest om allerlei zaken te rege len. Moet ge naar Provence?, vroeg mad. Vara et wantrouwig, Zeker, naar Hyères. Ik meende, dat ge daar geen bloed- verwmten meer JudW w noodlottige wijze zijn rechten zal laten gel den. Een enkel sigaartje, een simpel pijpje: het wordt den eenvoudigen man te duur: ook dat huiselijke, dat eenigste genotmid deltje moet hij zich ontzeggen omnog amper of niet rond te komen. Minder prettig, voorzeker! wij ontvein zen ons dat niet Als tweeden factor, welke de massa zoo lichtelijk ontevreden en haloorig stemt vooral, wanneer men den hierboven ge schilderden nood der .tijden in aanmerking neemt noemden wij de uitbuiting van de toch reeds zoo verarmende massa door enkelen. Meerderen hebben van de abnorma liteit der tijdsomstandigheden weten te pro- fiteeren, door zij het ook niet wettelijk strafbaar, dan toch hoogst immoreelzich door opkooping, door kettinghandel, door smokkelarij, door prijsopdrijving, enz. boven mate te verrijken, en al zijn niet alle kooplieden, die tijdens den oorlog beduidend rijker werden aan te zien als uitbuiters der massa de verachting, waarmede de Hollander over 't algemeen den zwaar- gepelsten heer met den naam van „O.W.-er" betitelt, lijkt ons jn de meeste gevallen niet ongemotiveerd. Ware het verschijnsel niet zoo diep-treu- rig we zouden een comische beschrij ving trachten te geven van een zestal jjlat- telandshandelaars (vroegere derde- of vierde- rangs-handelaartjes), in onbeholpen en plomp-onbeschofte houding wèggedroken jn de fel-roode, zachte pluche-kussens der Iste klasse coupé .van eenen trein! Om nog te zwijgen van de corruptie onder rijksdistributie-ambtenaren, onder con troleurs, taxateurs, etc., om nog te zwijgen van de bevoorrechting, welke door hooggeplaatste ambtenaren al dan niet om winst moet hebben plaats gehad. Dit alles ergert de massa in haar toch reeds zoo prikkelbare stemming; voorzeker! Ziehier de factoren, welke noodzakelijker wijze de stemming onder de hééle massa moeten drukken, ziehier de factoren, welke jammerlijk wèl in staat zijn een geest van ontevredenheid, van opstandigheid te wek ken of te .verergeren Doch thans trekken wij de groote scheidingslijn tussahen de ge- loovige en de ongeloovige mas sa; met hoe geheel andere gevoelens moe ten deze afzonderlijke massa's de hier boven beschreven toestanden beleven! Hiér berusting, ginds opstandigheid hier bezadiging, ginds prikkeling hier vrede met zichzelf, met de samen leving en met .God, ginds alleen strijd hier liefde, ginds, haat! Wij. geloovigen, wij .wenschen te berus ten in de beproeving, welke God ons te doorstaan geeft, wij .weten, dat God alles bestiert, dat Hij pit het kwade het goede weet voort te brengen, en dat de beproe ving, edel en nederig en geduldig verduurd, f»—!.»»..™ r in.r «n.. -y, Hoe zou dat mogelijk zijn!Bij 'mijnen vader thuis waren ze met elf kin deren, Blijft ge lang, weg? Dat zal van verschillende zaken af hangen; mogelijk een week of .twee. Twee weken! Ja, ge weet dat notarissen niet vlug zijn om 't geld af te tellen, dat zij in han den hebben. Maar als zij te trekken heb ben, gaat het wat vlugger van de hand En zal uwe vrouw haren dienst piet hervatten, zoolang gij afwezig zijt? Geneest de kleine, stelt zij zelve het beter, dan hoeft ze niet tot zoolang te wachten. Maar voor 't oogenblik kan zij 't kind niet alleen laten; het Jijdt aan her senkoorts, Goed, ik zal haar eens gaan bezoeken. Dat zal haar zeer aangenaam wezen, bazin! Daarmee kon hij voort, eenen zucht van voldoening loozende, mompelde hij: Laure moet maar zien, hoe zij tegen over haar heur plan uiteenzet. Ik had me niet kunnen voorstellen, dat het zoo snel zou gegaan zijn. Een uiuir daarna was hij weer terug in de rue de la Fontaine-au-Roi. De brand was nu voorgoed gébluscht. Nog enkel stond er een pomp te mid den der binnenplaats, en nu en dan richt ten de pompiers een waterstraal op het puin, enkel pit voorzichtigheid. Het gebouw, dat óp ijzeren kolommen en gebinten steunde, liep nu geen gevaar meer. Men was zelfs bezig den trap te herstellen, die tot aan de tweede verdie- ons naar ziel en lichaam heilzaam zal wezen in deze, onze diepe overtuiging manen wij elkander aan tot heiüge berusting, spre ken wij elkander moed in en trachten wij uit elkander's harten de booze ontevreden heid te doen verdwijnen. Wij, geloovigen, wij» willen den waren vrede, den vrede, dien de wereld niet geven kan en die ook door een oorlog allerwege niet kan worden verstoord; wij wenschen knechten te zijn van de Liefde, waarmede Jezus de wereld overwon! Doch tegenover ons in slagorde ge schaard staat de massa, die niet wéten wil van berusting, van bezadiging, van vrede en van liefde, de massa, die haar heil zoekt tevergeefs! in opstandig heid. in prikkeling, in strijd en jn haat! Tegenover ons zien wij de Socialisten, die de tijdsomstandigheden als ras-echte O.W.-ers uitbuiten, om .ontevredenheid en opstandigheid onder de massa te doen voortwoekeren, om het (arbeiders) klasse- egoïsme hoogtij te doen vieren, om het rechtsbegrip te verdoezelen, om massa-macht tegenover privaat recht te plaatsen, om de ongerechtvaardigde hebzucht der minder bedeelden op te wekken en in werking te stellen, om de maatschappelijke orde te ontwrichten, om kortom van goede Christenenen,,., socialisten te maken! Tegen deze in slagorde geschaarde soci alisten-massa moeten wij den strijd aan gaan in Gods Naam! Den strijd tegen de gevaren der wereld crisis. Deze strijd is passief en actief: wij. be kommeren ons niet om de fraaie leuzen, welke de socialisten jn deze tijden van wereld-crisis verkondigen; èri, zoo luid mogelijk, belijden wij voor de massa ook voor de vijandige massa .onze ge- loovige, onze Roomsche beginselen! Wij zijn niet blind voor de fouten en voor de ongerechtigheden, welke er in deze zware tijden worden begaan, ook wij stre ven naar verbetering, inzooverre die ver betering mogelijk is en eerlijk voor allen aangebracht kan worden, doch ónze actie geschiedt in vrede en in liefde, Wij mogen en wij willen ter bereiking van zoo goed mogelijke lots- en toestandsver betering den verderfelijken tijdgeest niet zóó over ons laten heerschen, dat wij ook maar in 't minst zouden toegeven aan de onrede lijke ontevredenheid, aan de misdadige op standigheid, welke mannen zonder geloof en zonder zin voor maatschappelijke orde ons tegenwoordig uitentreure aanpreeken. Hiertegenover sta men sterk. Ons Roomsche geloof biedt ons de kracht daartoe. Wanneer wij die kracht van onze Roomschheid wèl benutten, dan zullen wij ons na deze wereld-crisis gelukkig mogen prijzen, dan zullen wij nieuwe menschen wezen in God's pieuiwen 'tijd! ping zoo goed als vernield was. Op hare achterkamer ging Laure Rose lin voort met haar pleegkind te verzorgen. Maurice, een nette, flinke jongen van negen of tien jaar, hielp haar. Hij zag zijn kleine gezellin reeds doodgaarne, hij was aan haar gewend geraakt tijdens de ziekte van zijn zusje en de gedachte, dat zij1 bij hem voortaan zou blijven wonen, maakte hem gelukkig. Vlug, zooals alle Parijsche knapen, ,il vroeg gewend aan alle werk, was hij be neden het noodige voor 't avondmaal gaan halen, had de kachel aangemaakt, de aard appels geschild, terwijl Laure, gebogen over <ie kleine zieke, het gestampt ijs ver nieuwde, dat rond haar voorhoofd gebon den was, haar goed legde op haar hoofd kussen, hare opgewondenheid bedaarde door zachte kussen en liefkozingen. De arme kleine lag zeer rood, lag met het hoofd achterover, werd bijna aanhou dend geschud door zenuwachtig beven; zij vouwde dan ofwel hare handen ,te zaïmen, of scheen te worstelen tegen een ingebeeld gevaar; onduidelijke kreten, nu eens .angstig, dan weer smeekende, ontsnap ten hare lippen. Docter Jacquier, bij zijn volgende bezoek, vond haar nochtans beter. Zij is nog wel niet buiten gevaar, zei hij, maar haar toestand is niet verergerd en dit is al veel. Den volgenden avond kwam Roselin al vroeg aan 'het Orleans-station, Laure, die haar kleine, lieve zieke niet verlaten kon, had hem niet vergezeld, maar Marcel Bar- (ére had hem uitgeleide gedaan, De Zuiderzee-kwes'ie in de Kamer. Het lijkt wel haast, of de Kamer het groote belang van de drooglegging der Zuiderzee niet begrijpt. Het ontwerp, dat die drooglegging beoogt, heeft nu eens niets met politiek te maken; de debatten zullen niets dan zakelijks inhouden, en het gaat om het al of niet aan de zee ont woekeren van een provincie, die voor de vruchtbaarste in het land niet hoeft onder te doen. l En daar wordt de behandeling van dit ontwerp, nu het dan eindelijk na lange strubbelingen op de agenda staat, ver schoven. als van minder belang, naar de avondvergaderingen, waarop nauwelijks 25 percent der Kamerleden aanwezig pleegt te zijn, omdat de dagzitting ook al geen ver kwikking voor hen is, en velen hun parti culiere zaken in de avonduren hebben te regelen. Een Kamer, die den tijd niet heeft of niet vinden kan om een behoorlijke be handeling te geven aan een ontwerp, dat voor ons land van enorme beteekenis zal zijn, en die het wegmoffelt als-iets waar voor een verloren half uurtje nog altijd goed genoeg is! Te veel eer wordt aan het ontwerp niet bewezen schrijft „De Gelderlan der», BINNENLAND. NEDERLAND EN DE OORLOG. HOOIVORDERING IN N.-HOLLAND. De Commissie in zake hooivordering in Noord-Holland ,namens de Directie van den Landbouw, geïnstalleerd op 6 Maart 1.1.. noodigt de afdeelingen van den Dio- cesanen L. T. B- en van de Holl. Maat schappij van Landbouw in Noord-Holland uit om haar voorzitter en secretaris of hunne plaatsvervangers af te vaardigen naar eene vergadering, welke gehouden zal worden op Donderdag 14 Maart e.k.. 's middags te 12 uur, in het café „Central" Alkmaar, ten einde als dan voor iedere gemeente een tot drie personen te benoemen, welke zich zullen hebben te belasten met het voor bereidend werk van eene eventueele hooi vordering daar ter plaatse. Bij onverhoopte niet vertegenwoordiging zal de voornoemde commissie zich verplicht achten zelve de plaatselijke (gemeentelijke) commissie te benoemen. De commissie rekent op aller medewer king, om zoo mogelijk reeds vooraf de voor dracht voor de te benoemen plaatselijke commissién op te maken. N.B. In gemeenten waar geen plaatse lijke commissie wordt ingesteld, zal de in tendance eigenmachtig kunnen gaan optre den. VERVOER DEUTSCHE STEEN KOLEN. Ingaande 7 Maart wordt het aantal trei nen met Duitsche steenkool, dat op werk dagen ons Land binnenkomt, beperkt tot 5 over Zevenaar en 2 over Gennep, Van de 30 treinen, die wekelijks eerstgenoemd station voorbijgaan, zijn bestemd: voor Den Haag, 17 voor Amsterdam, 5 voor Leeuwarden en Groningen, 2 voor Olden- zaal, Van de 12 treinen via Gennep loo- pen 6 naar Rotterdam, 3 naar Maastricht en 3 naar Roosendaal, UITVOER VAN HENGSTEN. De Min. v. Eandb. maakt bekend, dat, waar de tot dusverre gevolgde regeling Ik heb dezen avond niets te doen, had de schilder tot Roselin gezegd; ik zal uw reiskoffertje helpen dragen, wat u het nemen van een rijtuig sparen zal. En zonder zijn buur naar het doel zij ner reis te vragen, had de brave jongen zich met Roselin op weg begeven. De ver schillende gebeurtenissen van den noodlot- tigen nacht hadden hen aan elkander ge hecht. Laure had uit Barrère's mond alles ver nomen, wat hij nopens de onbekende wist en als hij over deze begon te praten, wist hij van geen uitscheiden. De sneltrein naar Bordeaux vertrok om acht uur twintig en de sneltrein naar Agen, welken Roselin nemen moest, om tot Gas» telnan-d'Anzin te geraken, stoomde weg om acht uur vijf en veertig. Maar Roselin en zijn vriend waren reeds vóór acht uur in het station. Het loket gaat eerst over een half uur open, had een bediende hem geant woord op zijne vraag, waar hij zijn reis kaart nemen moest. 'tls maar dat ik de trein niet zocht te missen, had de Provensaal verder ge zegd, want ik woon ver van het station. Zoo ver, vervolgde hij, zich tot Marcel wende, dat gij gerust naar huis moogt keeren, zonder mijn vertrek af fe wachten. En wees bedankt! Neen, zei de schilder, ik ben niet ge woon met de kippen te gaan Slapen. Ik zal U gezelschap houden totdat gij in den trein zit, Roselin; ik zal morgen aan uw vrouw zeggen, dat ik tot het laatste oogenblik bij U gebleven ben, ten aanzien van den uitvoer van afgekeurde hengsten aanleiding geeft tot minder ge-' wenschte gevolgen, in het vervolg uitvoer vergunningen slechts zullen worden ver leend voor die hengsten, welke goedgekeurd geweest zijn door sub-comm. B der Alg. Keuringscommissie, en later, hetzij door sub- comm. A of door sub-comm. B worden afgekeurd. Het spreekt vanzelf, dat ook voor deze hengsten elk oogenblik de uit-, voer kan worden stopgezet. („St,-Ct.") VAN HET BINNENHOF. Vergadering van Woensdag 6 Maart, Het levensmiddelendebat. Bij het voortgezette levensmiddelendebat werd door den heer Gerhard (S.D, A.P.) een zeer belangrijk ontwerp op zeer belangwekkende wijze behandeld, De afge vaardigde van Amsterdam sprak namelijk over de verstrekking van graan aan de alcohol-industrie in verband met de brood voorziening. Spr. betoogde uitvoerig qn aan de hand van sterksprekende cijfers, dat de primee- rende belangen van de voeding van mensch en dier niet voldoende in acht zijn geno men bij de verstrekking van graan aan de alcohol-industrie. Gedurende de drie oor logsjaren, terwijl het broodgebruik toch meer en meer beperkt werd, werden niet minder dan 4D0.0Ü0 ton voedingsstoffen in de alcohol-industrie verbruikt, dat .wil zeggen 100.000, ton meer dan 3 maal het gebruik in het laatste volle vredesjaar. Spr. toonde aan, dat voor de broodberei ding gist uit graan allerminst noodig is. Proeven door vier groote bakkers genomen met een hoppraeparaat hebben voldingend bewezen, dat met dit praeparaat even goede resultaten worden bereikt als met gist, zon der dat de bereiding ook maar eenigszins schade lijdt of de smaak van het brood minder wordt. Zoodat groote hoeveelheden voedingsmiddelen volkomen overbodig jn de alcohol-industrie zijn gebruikt. Een partijgenoot van den heer Ger hard, de heer van den Tempel, volgde. Deze spreker verweet Minister Post hu- ma ontrouw aan diens beloften omtrent de kolenvoorziening en de beschikbaarstelling van schoeisel, Meeding en sajet. Verder hoorden we nog den heer Fles- kens (R.K.). Deze betoogde, dat wanneer dé Minister zijn graanbouw-politick niet wij zigt en de prijzen voor de landbouwpro ducten niet verhoogt, de toestand nog veel meer onhoudbaar zal worden. Z.Exc. houdt ten opzichte van de zandboeren te weinig rekening met de belangen van den producent en met de noodzakelijkheid van den prikkel tot arbeidzaamheid. Een split sing tusschen klei- en zandboeren is daar om noodzakelijk; en behalve hoogere prij zen voor de landbouwproducten moet den laatsten meer en goedkooper kunstmest worden ter beschikking gesteld, Terwijl in het belang eener vergroote productie krachtige maatregelen ter bestrijding van wildsehade ook niet mogen achterwege blijven. Ten slotte hoorden we vandaag nog den heer Engels (R.K.), die den Minister voorhield, dat Z.Exc. bij de regeling der levensmiddelenvoorziening niet voldoende gebruik maakte van de organisatorische krachten, welke in den vorm van vereeni- gingen en bonden in de maatschappij be staan, en zulks vooral niet waar het betreft zijn bemoeiing met den landbouw in verband met de levensmiddeienvoorziening. De orga nisaties op elk gebied staan thans feitelijk buiten ieder verband met de-regeling van het economisch leven, terwijl zij vooral ...■■in» De reizigers voor den sneltrein naar Bordeaux kwamen aan. 't Was heerlijk weder, de lente-uitstap jes begonnen, er was veel volk, en aan 't loket ging het er druk toe. Maar 't sloeg kwart na acht uur en 't gedrang in de spoorhai verminderde. Het loket werd eindelijk gesloten, terwijl er een ander dat aan welk Roselin zijn reiskaart nemen moest openging. Op 't oogenblik, dat onze man opstond en zich richtte naar het pas geopende loket, om zijn .reiskaart te nemen, stopte een heerenrijtuig voor de breede ingang- stoep, en een jonge vrouw, vergezeld van eenen heer en een knecht, beladen met op gerolde reisdekens en ingepakte kussens, stapte haastig de spoorhai binnen. Is de trein naar Bordeaux al ver trokken? vroeg zij aan eenen bediende. Ge moet u spoeden, mevrouw, ant woordde hij; uw trein staat tot vertrek gereed. Ongelukkig kunt ge geen reiskaar ten meer nemen, het loket is gesloten. De jonge vrouw ijlde de wachtzaal door. Wij hebben onze plaatsen reeds ge nomen, sprak zij. Dan, zich keerende tot den heer, die haar volgde: Spoed u wat, markies, riep zijik bid u, spoed u wat! Bij 't hooren dier stem had Marcel Bar- rère zich omgekeerd, als hadde een elec- trische schok hem getroffen. Zijl... mompelde hij als gek; waar achtig, zij is 'tl ffiordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1918 | | pagina 1