Donderdag 2 Mei 1918
12e Jaargang
Uitgave van de Naamlooze
Vennootschap „ONS BLAD"
ALKMAAR.
Ba? BREEDSTRAAT 12.
Teiefoon No. 433.
11.16
11.65
DIT BLAD VERSCHIJNT DINSDAG,
DONDERDAG EN ZATERDAG.
R. IC. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
Belasting en kinderrijke
gezinnen.
ABONNEMENTSPRIJS
Per kwartaal franco huis.
Met getll. Zondagsblad
bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers:
van de courant
van het Zondagsblad
10.05
(0.06
ADVERTENTTÊN:
Van l5 regels10.62»
Elke tegel meerj 0.12»
Reclames per regel1085
Kleine adv.: 30 woorden bij vooruitbet. 0.40
DE ADVERTENTIEPRIJS JS VER
HOOGD MET 20 «A> OORLOGS
TOESLAG.
II. (Slot.)
Zooals uit het voorgaande blijkt is door
de aftrekregeling' jn ruime jnate rekening-
gehouden met de bestaansrechten der kin
deren in de verschillende standen.
Deze gewijzigde |Wet moge een spoor
slag worden voor de talrijke gemeenten
in ons land, om-ook hun belasting-systeem
naar recht en billijkheid en volgens de
juiste draagkracht te regelen.
Het zou zeer te wensohen zijn, dat
onze Tweede Kamer volgens boven aan-
gegeveh verhoudingen, een algemeeneu
regel Wist daar te stellen (natuurlijk met
vrijheid om plaatselijke belastingen hoo-
ger op te voeren of lager te stellen)!
waarnaar de Gemeenten hun belasting
stelsel hadden te regelen.
Want het is jn de meeste gemeenten
vain ons land, wat betreft een goede
sociale belastingpolitiek, ellendig gesteld.
Niet zelden werd in een of anderen
Gemeenteraad de on-christelijke anti
sociale term gebruikt en toegepast: „er
moet toch een grens zijn"!!!
Met die grens wordt dan bedoeld, het
aantal kinderen, waarmede die ge
meenten, bij haar wetten en verordenin
gen, en vooral bij haar economische maat
regelen, rekening wenschten te houden.
En zulke wan-begrippen komen zelfs
nog voor in overwegend katholieke ge
meenten.
JVèl een. bewijs, dat de „moderne"
ideeën ook bij onze Openbare Overheden
hun invloed hebben doen gelden.
Hoewel wij de bovengenoemde Wets-
wijzigingen volkomen mogen toejuichen,
mag niet verheeld worden, dat er nog
enkele leemten in de [Wet op de Rijks
inkomstenbelasting voorkomen, die ook
dringend verbetering behoeven.
Ten eerste is het aanvangscijfer voor
het belastbaar inko-pien even hoog gesteld
voor vrijgezellen als voor gehuwden.
Dit is onbillijk. Eerstgenoemden heb
ben slechts .voor zich zelf te zorgen; zij
presteeren minder voor de samenleving,
en zij voelen al zeer weinig van de las
ten die een gehuwd paar zijn opgelegd.
De tweeden, de echtgenooten, vormen
samen twee personen, dus het levens
onderhoud telt voor hen dubbel; zij heb
ben zich de bizondere lasten te getroos
ten, die de installatie en de vorming van
een gezin met zich brengen; bovendien
rusten op hen de kosten, voor de instand
houding er .van.
Daarom ware een verschil van aan-
vangsgrens van f 100 of f 200 aan te
ebb.illexqm.
Een edel Hart.
Omgewerkt naar het Frans ch.
bevelen, te meer omdat er nog andere
factoren zijn, die dringend verbetering be
hoeven en waarvoor de daardoor méér
verkregen belasitingipenning|en uitstekend'
te pas zouden komen.
En hiermede wordt bedoeld een billijken
belastingaftrek voor meerderjarige inwo
nende kinderen of inwonende grootouders,
die, de eerste wegens lichamelijke gebreken
of gie-estesstoring, de tweede ook wegens
ouderdomsgebreken, niet in hun levens
onderhoud kunnen voorzien en dus ten nste
van het gezin komen.
Hiervoor was het zeer gewenscht min
stens dezelfde aftrek vast te stellen als
voor minderjarige kinderen.
Als ook deze verbeteringen nog in de
.Wet zijn aangebracht, dan kan met recht
getuigd worden, dat Nederland een model-
Rijksinkomstenbelasting bezit, die een
voorbeeld is .voor heel de beschaafde we
reld; een voorbeeld, een Ghristelijken
Staat waardig!
34.
En 's Zondags, na de eerste Mis te
hebben bijgewoond in de parochiekerk, wan
delden allen naar het station, en namen
er een heen.- en 'terugkaart voor Bondy.
Bondy, 't was er, het groote woud,
de volle lucht, de struiken, het gras, de
bosschen.
Ha! wat werd er dien Zondag genoegen
gesmaakt!. Roselin droomde en luierde
languit in het gras, aan de voeten zijner
vrouw, die de kinderen geen oogenblik uit
't oog verloor, en ze nu en dan terugriep,
hetzij om ze te omhelzen of om 't zweet
van hun voorhoofden te wiisschen, of om
hun op 't hart te drukken zich niet tever
te verwijderen.
En ge moest ze zien met glinsterende
oogen, rozige wangen, hijgende en geluk
kig, huppelende gelijk jonge reebokken op
't malsehe gras, getooid met ontelbare lente
bloempjes,
Zeg', moeder, komen wij aanstaanden
Zondag hier terug? vroeg Maurice, toen
't gezin bij 't vallen van den avond den
weg naar het station insloeg.
Aanstaanden Zondag, JVlinou, en al
de andere Zondagen, op voorwaarde dat
gij braaf zijt en heel de week goed uw
schoolwerk maakt.
Allen kwamen gelukkig, vermoeid, maar
met goeden eetlust terug in de rue Clignan-
PourA ,i
Ofschoon de Bond van Gemeente-politie
beambten in zijn op 11 Februari 1.1. te
Utrecht gehouden vergadering aan het
Bondsbestuur opdroeg, in de op 21 Febru
ari, daaraan volgend, te houden vergade
ring der Nederlandsohe politie sterk te agee-
ren tegen de oprichting van een politie-
partij, welke zou trachten een politie-verte-
gen woordiger in de T weede Kamer te krijgen
tóch is in de laatstbedoelde „bewuste"
vergadering doorde „Nederlandsche Poli
tie" een eigen partij in 't leven geroepen.
Of .wij hier inderdaad mogen spreken
van een in 't leven geroepen partij, is
nog onzeker, misschien zal ze spoedig
dood geboren blijken.
W»e weet!
Veel teekencn van leven vertoont ~dé
„partij" vooralsnog tenminste niet; het
geen misschien pleit voor de Nederland
sche politie.
Immers; door zich niet te laten aftrek-
i ken van de eigen politieke partij, zou
den de politiemannen toonen, dat zij karakter
bezitten, dat het princiep (welk dan ook)
hun gaat boven het stands- of vak-belang,
dat zij nog niet zóó kortzichtig en zóó
egoïstisch zijn, hun stand of htm ,vak te
beschouwen als hun politieke organisatie.
Veel teekenen van leven vertoont de
„partij" nog niet: dit blijkt ons ook uit
de circulaire, welke een voorloopig Be
stuur, dat zich zelf te Alkmaar vormde
uit eenige politie-heeren, richtte „aan de
politie van Alkmaar en omstreken",
in welke circulaire wij lezen:
„Aangezien de Kieskring Helder gezeteld
is te Helder, doch ons van daar nog geen
teeken van leven is geworden, noodigen
wij ,U hiermede uit een Algemeene Ver
gadering bij te wonen, tot het oprichten
van den „Kieskring Alkmaar en Omstre
ken" in den Kieskring Helder, op welke
vergadering geen enkele Politieambtenaar,
Daar wachtte Jjaure een verrassing.
Mad. Vaullauris, zei de portierster tot
de jonge vrouw, haar opzij wenkende, een
welgekleed heer is in den loop van den
dag tweemaal naar ui Komen vragen. Hij
zeide, dat hij van avond zou terugkeeren.
tusschen half neg;en en negen uur, wanneer
de kinderen slapen. Hij wil niet door hen
gezien zijp en verzoekt h ze vandaag maar
vroeg naar bed te doen.
Ge kunt denken hoe Laure verschoot.
Zij dacht:
't Js hij!,...
Wat verlangde hij?
Als hij het meisje maar niet kwam
terug halen!!....
Zij hield zich flink, want zijl vond het
dom daar zoo met gapenden mond te mid
den van den gang 'te blijven staan. Zij
ging dan voort, eenvoudig zeggende:
Ik dank u, mad. Arsène; gijl moogt
dien heer verzekeren, dat om half negen de
kinderen naar bed zullen zijn.
Toen ze bovenkwam, viel het Roselin
op-, dat zij er zoo ontsteld uitzag.
Wat js er? vroeg hij.
Ik durf het h niet zeggen, ge zoudt
er iets van laten hooren in tegenwoordig
heid der kinderen.
Neen, op mijn eerewoord, ge tnoogf
gerust zijn.
De heer is gekomen.
Welke heer?
Naar wien ik geschreven heb.
Ha! Jieve hemel, eindelijk?
Dit nieuws scheen hem met onuitspreke
lijke vreugde te vervullen.
Ha! lieve vrouw, sprak hij, de rijk
dom komt niet te vroeg. Ge zult van w«rk-
Agent van Politie, Rijksveldwachter, Ge
meente-Veldwachter, Jachtopziener en On
bezoldigd Rijksveldwachter mag ontbreken,
om Jaar onderling van gedachten te wis
selen over datgene waarvoor onze eandi-
daten hebben te ijveren."
„Op deze vergadering mag geen enkel
politie-man ontbreken," zegt verder de
circulaire, doch wij zeggen: hoe méér man
nen op die vergadering'zullen ontbreken,
des te méér mannen van karakter tellen
wij onder onze politie-macht, des te méér
mannen, die nog niet in hun tijdelijk be
lang hunprinciep zien
DE OORLOG NA DEN OORLOJ.
•In bijzonder dolzinnige oorlogswoede
hebben Amerikaansdie en Engelsche pers-
menschen de noodzakelijkheid trachten te
bepleiten van een economische boycot der
Centrale rijken na den oorlog,
Men moet toch wel zeer verhit van
hoofd zijn om iets dergelijks uit te vinden,
laat staan: te verdedigen.
Als er nu eindelijk eens vrede komt,
wiè moet dan niet verlangen, dat die ein-
delijke vrede ook een volkomen vrede
weze?
Wien de oorlogsroes nog niet alle in
zicht heeft doen vergaan, ziet trouwens
helder in, dat een economische oorlog na
het sluiten van den vrede niet slechts een
ramp voor de menschheid zijn zou, maar
zelfs iets volstrekt onbestaanbaars. Zorg
en kommer zouden voor vele staten de
funeste gevolgen van éénzijdigen handel zijn.
De volkeren der associatie kunnen nu een
maal niet buiten de grondstoffen en pro
ducten, die de Centralen in zoo rijke hoe
veelheid tot hun beschikking hebben, en
omgekeerd zou 't centraal Europa niet tot
voordeel zijn, als het, ook op den duur,
van de voortbrengselen van Amerika bijv.
verstoken bleef. Wat Frankrijk betreft, geeft
de voormalige Fransche minister en bekende
econoom Y.ves-Guyot in het „Journal des
Economistes" onomwonden toe, dat de re
publiek zonder Duitsche grondstoffen op
den duur niet zou kunnen blijven bestaan.
„Zelfs als Frankrijk schrijft hij de
ertsbekkens van Lotharingen en Luxemburg
toevielen, zou het de erts niet verwerken
kunnen, als het liie-t de beschikking kreeg
over Duitsche kolen. Zonder de 5.V2 md-
koen ton Ruhrkolen, die Duitschland vroe
ger zeker aan Frankrijk leverde, kan de
Fransche ijzerindustrie niet arbeiden, Geheel
de nijverheid in het departement Neurthe
et Moselle zou den ondergang gewijd zijn."
Men verlustige zich toch niet in wraak
zuchtig bedachte piannen over een oorlog
na den oorlog, als men thans niet
zoo wijs is, naar vrede te verlangen en
te streven, dan hope men niettemin, dat
„vrede" eenmaal inderdaad „vrede" zal
zijn!
BINNENLAND.
ster tot meesteresse opklimmen.
Gelooft gij dan
Dat hij ons het middel 'aan de hand
zal doen om ons voor eigen rekening in
te richten?Zeker, dat geloof ik; hij
heeft het ons beloofd.
En zoo hij ons de kleine ontneemt?
Ik denk dat hij ons in ieder geval
bekronen zal om haar zoo goed groot
gebracht en verzorgd te hebben.
Zij onderdrukte een kreet en werd ijse-
lijk bleek.
Maar ik wil mij van haar niet meer
scheiden, Roselin. hoort gij.nog niet
voor al het zilver en 't goud der wereld!
Neen, neen. voor nietsIk ben nu een
maal gewoon geraakt haar als mijn eigen
dochter te beschouwen!....
Hare opgewondenheid joeg Roselin schrik
aan.
Wees maar kalm, suste hij. Die heer
heeft misschien nog minder lust om het
meisje weg te halen, dan gij om het af
te staan.
Niettemin verbeidde Laure de komst van
den onbekende met groote onrust. Haar
hart klopte zóó fel, dat zij vreesde te
sterven,
Hare eetlust, zoo gescherpt door 't door
brengen van den dag in de bosschen, was
verdwenen; ternauwernood ontsnapten
eenige woorden hare toegeachroefde Keel,
Als 't meisje, nadat de tafel afgenomen
was-, haar kwam omhelzen, drukte Laure
haar als krankzinnig aan haar hart,
Gij bemint mij' toch, niet waar. Sou-
riquette, vroeg zij haar. En zult gij! altijd
veel van mij blijven houden?
gii pjeisje, haar glinsterende oogen op
NEDERLAND EN DE OORLOG.
ONS DAGELIJKSCH BROOD.
De bestaande schaarschte van grondstof
fen, die tot nu toe gebruikt worden, heeft
de vraag doen rijzen, of niet ook andere
materialen aan de broodbereiding konden
dienstbaar worden gemaakt.. Daarvoor kon-
in aanmerking komen lijnkoekenmeel, waar
van, nog een vrij groote voorraad beschik
baar is.
Met deze grondstof zijn daarom proeven,
genomen, die een zeer bevredigend resultaat
hebben opgeleverd. Er is brood gebakken,
dat samengesteld was uit 40 °/o tarwemeel,
40 0/0 roggemeel, 10 °/o erwtenmeel, 5 °/o
lijnkoekenmeel en 5 0/0 grind.
De smaak van het brood bleek eenigs-
zins afwijkend te zijn, maar men gewende
er spoedig aan en merkte daarna niet meer
-op, dat de smaak wat'verschilde van ander
(trood.
Sommige arbeiders gaven er zelfs de
voorkeur aan om zijn hoogere voedings
waarde. Zij zeiden op dit soort "brood
beter te kunnen werken.
Ingevolge advies van den Centralen Ge
zondheidsraad zal dan ook de samenstel
ling van het bruinbrood binnenkort ver
andering ondergaan.
MAXIMUMPRIJZEN KAARSEN.
De Minister van Landbouw heeft met
ingang van 15 Mei a.s. voor kaarsen vast
gesteld een maximumprijs in den klein
handel van f0.60 per pak van 300 gr.
netto; de prijzen voor andere gewichten
naar evenredigheid.
INKOOPPRIJS VAN BRUINKOLEN,
Door het Rijkskolendisitributiebureau is
de inkoopprijs der bruinkolen teruggebracht
van f 12 op f 10 per ton.
VERMALEN TOT MEEL.
De Minister van Landbouw heeft nader
bepaald
a. het vermalen tot meel van stroo,
f kaf of uitschoonsel van granen, peulvruch
ten en handelsgewassen, heide, riet, cacao-,
boekweit- en grondnotendoppen, eikelschil-
len, vlasscheven, fijstdoppen en koffiedop-
pen is verboden, met uitzondering van die
partijen, waarvan door de Joewijzingscoin-
missie van .Veevoeder te 's-Gravenhage
schriftelijke toestemming tot vermalen is ge
geven
b. de aflevering en het vervoer van
het meel, verkregen door het vermalen der
genoemde artikelen is verboden, met uit
zondering van die partijen, gedekt door
een vervoerbewijs.
Deze beschikking treedt in werking met
ingang van 15 Mei 1918.
DE BANKETBAKKERIJEN.
Het Bureau voor Mededeelingen inzake
de Voedselvoorziening -meldt, dat andermaal
is overwogen, of sluiting der banketbakke
rijen in het belang der voedselvoorziening
gewenscht zou zijn. Bij die overweging is
ook het denkbeeld van een eenheidskoek
onderzocht. Door het bakken van zuik een
koek, waarvan het bovendien nog zeer' de
vraag was of zij: in den smaak van het
publiek zou vallen, zou in ieder geval
het bezwaar van groote werkloosheid, die
in het bedrijf zou ontstaan, niet worden
ondervangen. [Wat nu het bakken van koek,
taartjes-, e. d. betreft, werd 'andermaal ge
zegd, dat de geringe hoeveelheden meel,
die daaraan worden besteed, dusdanig wor
den verwerkt met andere grondstoffen, dat
een product ontstaat, hetwelk in alle lagen
der bevolking zeer gewild is en een bij-
haar vestigende, antwoordde:
Ja, altijd, meer dan wie ook!,...
Dan, met een glimlach, welke als een
zonnestraal haar fijn wezen verhelderen
kwam, voegde zij er bij:
.Waaro-m vraagt ge me altijd het
zelfde? Zoudt gij bekwaam zijin mij minder
te beminnen, gij,, moeder?
Ach! stout kind, integendeel, ik be
min su .te veel!,...
Te veel, neen, dat nooit. Maar veel,
ja, dat weet ik wel.
Ongeveer negen uur werd er bescheiden
geklopt op de deur der kamer.
Terwijl Roselin, stralende van blijd
schap-, zich haastte om te openen, moest
Laure, bleeker dan was, zich aan- de tafel
vastklampen om staande te blijven.
Koud zweet brak haar uiit. Zij dacht:
Het noodlottig oogenblik is. gekomen.
Weldra zal ik weten wat mij' te wachten
staat.
Roselin Vallauris bracht een doodzieken
man binnen. Hij ging gebogen, was ver
ouderd vóór den tijd, droeg een grijzen
baard en had een loodkleurige gelaatstint;
lang had hij niet meer te leven.
Een ongeneesbare kwaal had zijn gelaat
verwelkt, zijn lichaam ondermijnd, en toch
lag er jets grootsdi, iets edels jn zijn lange
gestalte.
Zijn langwerpig wezen boezemde sym
pathie in; er sprak groote goedheid uit;
zijn oogslag was helder en oprecht
Hij huiverde toen hijl Laure daar zoo
angstig op de tafel zag leunen en met zijn
oogen scheen hij haar Ie ondervragen.
Ach! stamelde de ongelukkige vrouw,
zich niet meet: kunnende inhouden, gij komt
voegsel oplevert, waarvan de voedingswaar
de grooter is dan de hoeveelheid meel die
er voor wordt gebruikt. Het werd daar
om onge wens di t geoordeeld tot sluiting
der banketbakkerijen over te gaan.
DE NIEUWE BROODKAART-
REGELING,
Het Bureau voor Mededeelingen inzake
de Voedselvoorziening meldt:
Een tweetal bezwaren worden geopperd
ten aanzien der nieuwe regeling van de
broodkaarten. Wat de bruin-broodkaarten be
treft, is het mogelijk dat, nu de bons
voor 2800 gram waard zijn 1400 gram
brood en de kaart slechts zeven dagen gel
dig is, men 200 gram van de bruinbrood-
kaart overhoudt. Overwogen is of het niet
mogelijk zou zijn bruinbrood van 200 gram
te doen bakken, maar bij zulke kleine brood
jes zou men te veel korst krijgen. Er is
dus slechts ééne oplossing, n.l. dait de
bakker het brood doorsnijdt en aldus toch
200 gram aflevert. Daartegen kan ook bij
den bakker geen bezwaar besitaan.
Een tweede moelijkheid, de meel- en
bloembons betreffend, is opgelost bij' Mi-
nisterieele beschikking van 25 April 1.1.
Daarbij is bepaald, dait op de bloembons
der wittebroodkaacten jn plaats van 125
gram 75 gram en op 'de meelbons der
bruinbroodkaarten in plaats van 250 gram
150 gram meel zal kunnen worden ge
kocht en verkocht.
ONZE QRAANVOORZIENING VAN
UIT AMERIKA.
Als Holland met de graanvoorziening van
uit Amerika hetzelfde zal ondervinden als
Zwitserland, dan..'....
Ofschoon de regeering vain [Witson de
verplichting op zich genomen had tot Juli
a.s. aan Zwitserland 30.000 ton graan
per maand in het geheel 240.000 ton per
jaar te zullen leveren, had men op het
einde van Februari van de 80.000 ton,
die men moest leveren, nog slechts 12.000
ton geleverd.
Het blijkt alzoo waar, dat Amerika al
moeilijkheden met zijn eigen levensmiddelen
voorziening en zijn handen te vol heeft om
zijn bondgenoo-ten eenigermate te bevre
digen, dan dat er voor de neutralen nog
de beloofde quantiteiten zouden over blijven.
DUITSCHLAND EN NEDERLAND,
Wolff seint uit Berlijn:
De „Berl, Lokalanz." verneemt van goed-
onderrichte zijde, dat de Duitsch-Neder-
landsche onderhandelingen een gunstig ver
loop hebben, zoodat binnenkort op een be
vredigend einde mag .worden gerekend.
NIEUW ONVEILIG GEBIED.
Engeland heeft met ingang van 15 Mei
een nieuw gedeelte van de Noordzee ge
vaarlijk verklaard voor de scheepvaart,
De nieuwe maatregel van Engeland heeft,
volgens deskundigen, tengevolge dat de
Noordelijke ingang van de Noordzee voor
de neutralen practis-ch gesloten is, ook in
verband met het reeds door Duitschland
versperde gebied,
ROOM.
Van 1 Mei af is het vervoer van room
met een vetgehalte hooger dan 10 ver
boden. Het Rijksbureau voor melk en kaas
in Den Haag kan ontheffing van dit ver
bod verleenen,
DE DUITSCHE GEÏNTERNEERDEN,
Wolff seint uit Keulen:
De „Köln. Ztg;"* ontvangt uit kringen
van Duitsche geïnterneerde krijgsgevange
nen in Nederland een schrijven, waarin de
zeker voor de kleine, niet waar?
Hij boog.
Voor uwe dochter Hrnriette, ant
woordde hij met Zuidelijken tongval, doch
minder zingende dan die van Vallauris;
ja, madame, gij hebt juist geraden.
En.... gij komt haar terughalen?
Zij ademde niet meer, de woorden ge«
raakten bijna niet over| hare lippen.
Hij bezag haar een oogenblik, en uit zijn
blik sprak groot medelijden, en tevens
onverholen blijdschap,
Haar hier wegnemen, brave, bewon
derenswaardige vrouw, die ge zijt! sprak
hij. En waarom zou ik dat?
Ach! mijn God!... Roselin, hij! laat
ze hier!... Ach! ik ben te gelukkig!.,.
Ja, inderdaad te gelukkig!
Ja, ik laat haar onder uwe hoede en
ik zegen God u op- .mijn weg ontmoet te
hebben; ik zegen JHem, die in uw hart die
diepe liefde gelegd heeft voor de verlaten
wees, die alleen staat op de wereld!,...
Alleen op de wereld? herhaalde
Laure, en hare moeder!
"De oogen van den vreemdeling schoten
vol tranen.
Dood! zeide hij al snikkende,
En haar vader?....
Hij aarzelde een oogenblik.
Ook dood, zeide hij eindelijk.
Dan zal ni-emand ze ons ontnemen?
Niemand. Doch op' eene voorwaarde.
JXfelke? -
- - ÖËordt vervolgd.).
