No. 68
Zaterdag 8 Juni 1918
12e Jaargang
Bar-: BREEDSTRAAT 12.
Telefoon Na 433.
DU BLAD VERSCHIJNT DINSDAG,
DONDERDAO EN ZATERDAG.
xx.
Een edel Hart.
r
Uitgave van de Naamlooze
Vennootschap „ONS BLAD"
ALKMAAR.
ABONNEMENTSPRIJS
Per kwartaal franco hais. 11.16
Met geltl. Zondagsblad 11.66
bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers:
van de courant 10.06
van het Zondagsblad 10.06
ADVERTENTIÉN:
Van 15 regels I Q.fö'
Elke tegel meerO.löj
Reclames per regel t 0.42J
Kleine adv.: 30 woorden bij vooruitbet. 0.48*
POLITIEK.
Het schijnt, dat bij de talrijke nieuwe
partijen, welke in het laatste jaar met het
oog op de aanstaande verkiezingen zijn
ontstaan, ook een aantal Katholieken zich
hebben aangesloten. Mijn aandacht werd er
althans op gevestigd, dat zich in een van
onze groote steden onder de leden van den
Economischen Bond verschediene namen
van Katholieken bevinden. En al vreezen.
wij niet, dat dit aantal zoo beduidend zal
zijn, dat er groote invloed vaini zal uitgaan,
en al mogen wij met recht betwijfelen, cf
wij hier met werkelijke Katholieken te doen
hebben, die weten en doordrongen zijn
van de plicht, die op hen ruist als Katho
liek, niet alleen in het kerkelijk .verband
maar ook als s taatsburger, om er toe mede
te werken de christelijke beginselen in de
staatkunde te doen zegevieren, toch. meen
ik, dait een waarschuwend woord in deze
niet misplaatst is. Voor ons^ Katholieken,
bestaat er slechts één partij:, cte Katholieke
Staatspartij, wier streven is neergelegd in
het nieuw ontworpen en goedgekeurde pro
gram. Wij mogen ons niet laten verlokken
door hetgeen ons voorgespiegeld wordt door
verschillende partijen, al lijkt het op het
eerste gezicht, dat op hun program plan
nen voorkomen, die onze sympathie kunnen
bezitten. Op ons rust de plicht, de Katholieke
partij een zoo groot mogelijk aantal zetels
in de volksvertegenwoordiging te verzeke
ren en wij moeten: er vain overtuigd zijn,
dat in deze iedere stem zij n volle be teeke
nis heeft. En zij!, die meenen hun eigen
belang te dienen door zich aain te sluiten
hij een partij, die de belangen van een be
paalde klasse ,wil behartigen, wij. denken
hier o. a. aan de politie-partij, waarbij ook
enkele Katholieke mannen schijnen voor te
komen, moeten dat eigen belang achter stel
len bij de groote belangen van hunne
geheele partij, die niet alleen het materieele.
maar ook het geestelijke welzijn van de
menschheid op het oog heeft. Reeds meer
dere malen is er de aandacht op gevestigd
en het kan niet genoeg worden herhaald:
de taak van een volksvertegenwoordiger is
niet een speciale, maar een algemeene, over
eenkomstig zijn beginselen, de belangen van
het geheele volk te dienen. Wat wij van
de aanstaande verkiezingen verwachten, is
een zoo juist mogelijk beeld van de be
ginselen, die er leven in alle lagen van ons
volk, aan ons de heerlijke taak er toe
mede te werken, dat de uitslag toone, dat
verreweg het grootste deel van ons volk
de christelijke beginselen is toegedaan en
in het bijzonder aan de Katholieke Staats
partij een zoo groot mogelijke overwinning
te bezorgen. Er mogen er nog zijn, die
meenen, dat Godsdienst en politiek niet
behoeven samen te gaan, maar no;g eens
zij het voor hen herhaald, dat beiden onaf
scheidelijk zijn. Niet alleen op het gebied
van onderwijs, waarvoor mem al spoedig
geneigd is het toe te geven, maar ook op,
FEUILLETON.
Omgewerkt naar bet Franseh.
48.
Kom, kom, wees nu niet al te teer
gevoelig. Sinds wanneer heeft graaf de
Rhodes een uknoodiging van doen om
zich ergens te kunnen aanbieden?
De jonge man glimlachte eveni
Sinds hij Jacques 'Rhodes geworden
is, 't is te zeggen, klerk, makelaar, kooper
van koloniale waren, antwoordde hij op
geruimd.
Welnu! wees tevreden. Gij hebt ge
lijk: ik noodig mijnen kleric uit, mijnen
bediende, dien ik opgeleid! heb en over wie
ik fier ben, Zaterdag ten mijnen huize
te komen middagmalen.
Jacques was niet erg op zijn giemak.
Niet te Coinpans, maar hier, niet
waar, mijnheer? vroeg hij.
Ja, hier, zei de andere eenvoudig, in
gezelschap mijner dochter Céline, een parel
v"ti een meisje, verstandig, zooals er geen
tweede te Bordeaux te vinden is. Ik heb
haair zooveel over u verteld, dat zij brandt
van ongeduld om kennis met u te maken.
Jacques neigde zonder te antwoorden.
He zonderlinge woorden van dien man.
anders zoo koel en zoo terughoudend, had
den hem wat ontsteld.
Tot Zaterdag, niet waar? zei mijn
heer Depasse, hem ziende heengaan.
Ja, antwoordde de graaf, tot Zater
dag.
Bij, was stipt op 't gestelds uus ten huize
het gebied van huwelijks-wetgeving, ja, fei
telijk mag men vragen„op welk wetgevend
gebied niet!" is het van de hoogste be-
teekenis, dat het zeggingschap door een
christelijke meerderheid wordt uitgeoefend.
Meer en meer' nadert de groote dag der
verkiezingen, en al wordt er uiterlijk min
der dan in vroegere jaren waargenomen
van den strijd, die wachtende is, dioor ide
tijdsomstandigheden, die in andere opzich
ten zooveel van onze aandacht vragen, de
strijd zal niet minder van beteekenis zijn,
en de plicht die op ons, Katholieken, rust,
is er niet geringer om. W]iji allen hebben
tot taak zelf onze stem uit te brengen op
no. 1 van de lijst van den Kieskring, waar
toe wij behooren, nu eenmaal de organi
satie dat van ons verlangt, maar daarnaast
rust ook o pon» de verplichting anderen
ertoe aan te sporen een zélfde gedragslijn
te volgen. Doch- boven alles geldt het, lede
ren Katholiek er op te wijzen, hoe hij zich
schuldig maakt aan een ernstig verzuim,
indien hij zijn stem geeft aan een andere
partij, dam <jie waartoe bij krachtens zijn
godsdienstige overtuiging behoort. Eenheid
is kracht en verdeeldheid is zwakte. Mogen
de verkiezingen, die aanstaande zijn, het
uitwijzen, dat gelijk de eeuwen door, de
Katholieken ook in Nederjand één zijn in
hun overtuiging en daarvan blijk willen
geven bij het uitoefenen van huin invloed
oj> de samenstelling van: de volksvertegen
woordiging in ons vaderland. Het Catholi-
que-avant-tout zal juist op 3 Ju,li duidelijk
en helder kunnen, blijken.
Mr. PAUL v. SONSBEECK.
Egmond a/d. Hoef.
LEVENS.
Met een gevoel van huivering leest men
weer de berichten, ,die van het Fransche
slagveld (slachtveld mag men feitelijk wel
zeggen) komen. Hoevele duizenden en tien
duizenden jonge en bloeiende levens, worden
daar weer vernietigd van menschein, die
zoo graag hadden willen blijven leven, maar
die door de onverzoenlijke staatslieden, steeds
weer het vuur worden ingejaagd, alsof hun
leven niets te beteekenen heeft. Die duizen
den en tienduizenden aan beide zij'dierr, die
nu weer den grond tusschen de Aisne en
de Marne rood kleurden met hun bloed,
zijn de slachtoffers van demagogen, die niets
willen weten van een vrede door vergelijk,
die den oorlog willen voortzetten tot heï
bittere einde. Hoe men ook denken moge
over het ontstaan van den oorlog, het is
een treurig, feit, dat mannen al» Lord George
en Clemenceau iedere vredesgedachte voor-
loopig uit den booze verklaard hebben, om
dat zij nog niet overwonnen.
Wiaarom zoo vragen wij1 moet men
althans niet „pogen, zekere basissen te
vinden, waarop misschien, van beide zijden
naderbij getreden zou "kunnen worden
Moet om heerscherswillekeur het volk dood
bloeden?
van zijnen patroon.
Ofschoon hij min of meer wantrouwend
het geval inzag, en dat van den anderen
kant, zijin hart geheel de verloofde zijner
keuze behoorde, wist hij dat hij ging
voorgesteld worden aan een mooi meisje,
en daarom had hij zijn uiterlijk buitenge
woon verzorgd.
Wanneer Jacques het salon van den heer
Depasse binnentrad:, was hij niet meer de
bediende, die zes maanden lang die maga
zijnen geveegd had, noch de makelaar, die
bij regen en wind zijn koopwaren, was
gaan aanbieden, noch zelfs de kooper, die
men iederen dag op de Beurs, ontmoette,
slechts denkende aan zaken doen, weinig
bekommerd om zijn kleeding en om dies
wat zijn uiterlijke betrof.
't Was een knappe jongen, wiens mooie
kleederdracht heel goed stond, en wiens
natuurlijke magerheid, zijn deftig voorko
men nog verhoogde.
Juffrouw, zeide hij', toen de hande
laar hem voorgesteld had, mijn patroon,
uw vader, deed mij zeer veel eer aan, met
mij heden van uw gezelschap te laten ge
nieten; dit blijk van vertrouwen heeft me
zeer gevleid, geloof me.
Gij hebt hem dioor uwen arbeid ver
diend, mijnheer, zeide zij met een, lieve,
welluidinde stem. Tracht hem voortaan nog
meer te verdienen, met trouw dit huis te
bezoeken, voegde zij er glimlachend bij.
Zij had een middelmatige gestalte, zoo
als de meeste Bordeleesche vrouwen, maar
was zeer mooi en bevallig. Zij had
lachende, streelende oogen.
Mijnheer Depasse deed wat hij kon om
Jacques pp den voorgrond te stellen, om
Toen Clemenceau dan 15 Mei 1917 nog
journalist was, schreef hij in zijn „Homme
Enchaine", dat het onvoorzichtig is, in de
beslissende uren het Fransche volk te ge
bruiken als speelgoed (il est imprudent de
faire joujou avec le peuple francais). Laat
hij en menig ander staatsman voor het
eigen land dat woord gedenken!
BINNENLAND.
GEDENKT ONZE ARME NIEUWE
PAROCHIËN!
Aan allen die zich geven om het Godde
lijk Hart „te doen heersehen", „om Het
te verzekeren alle liefde, eer en glorie,
welke volgens de middelen, die Hij daarvoor
geeft, in hun macht liggen,," verzekert Jezus,
(gelijk Hij openbaarde aan de zalige Marga-
retha Maria), dat Hij hen nooit zal laten
verloren g:"aaoHij1 zal huin veilige toevlucht
zijn reeds in het leven, maar vooral bij dec
dood; Hij zal hen vol liefde opnemen iu
Zijin hart; Hij zal zorgen hen te verheer
lijken bij zijn Vader, evenzeer als zij zich
hebben beijverd het rijk zijner liefde te
doen groeien in de harten.
Door een aalmoes ten bate der arme
nieuwe parochiën bevordert g'ij| het Rijk
der liefde voor Jezus' Goddelijk Hart in
de harten der menschen.
En het geven van, eenige aalmoes ligt in
het bereik vain bij'na allen,
Daarom durven wij, wijzend op deze
edelmoedige beloften, met groot vertrouwen
aan allen, die dit lezen, vragen, OP HET
FEEST VAN HET GODDELIJK HART
ONZE ARME NIEUWE PAROCHIËN
NAAR VERMOGEN TE GEDENKEN.
Giften en bijdragen,, vooral jaarlijksche
zende men aan Redactie van „Sint Bavo"
Huize Bijdorp, Voorschoten.
TH. M. P. BEKKERS,
Rector.
REGELING VERLOVEN VOOR
UITOEFENING KIESRECHT.
De Opperbevelhebber heeft voor de Land
macht het volgende bepaald:
1. Niet-kies,gerechtigden, in het genot
van bijzonder verlof van niet lamgeren
duur dan 3 maanden, moeten tusschen 26
Juni en 1 Juli, beide dagen inbegrepen,
onder de Wapenen terugkeeren, voor zoo
ver zulks noodig is, om de kiesgerechtig
den te kunnen laten, stemmen.
2. Bijzondere verloven, aan, niët-kiesge-
rechtigden mogen van 31 Mei a,f slechts j
met dit voorbehoud worden verleend, dat
de belanghebbenden, van yerlof terugkee
ren en c.q. weder met verlof vertrekken.
3. Gedurende de 7 dagen, voorafgaande
aan den verkiezingsdag, komen voor perio
diek verlof in de eerste plaats in aanmer
king zij, die kiesgerechtigd zijn, met dien
verstande, dat zij', die, gebruik makende
van bewegingsvrijheid, op den dag der ver
kiezingen hun woonplaats niet kunnen be
reiken, voorgaan boven hen, die zulks wel
kunnen.
4. De kiesgerechtigde periodiek-verlof
gangers, die daags vóór den verkiezings
dag zouden moeten terugkeeren, keeren op
den verkiezingsdag terug, nadat zij zoo vroeg
mogelijk hun stemplicht hebben vervuld.
5. Kiesgerechtigde^, die op den verkie
zingsdag met verlof zouden moeten, ver
trekken, vertrekken daags te voren.
6. Op den verkiezingsdag wordt aan
a'lle kiesgerechtigden, die ter plaatse of
door gebruik te maken van vrijheid van
beweging, in hun woonplaats hun kies
recht kunnen vervullen, voor zooveel tioo-
zijn goede hoedanigheden te doen uitschit
teren; zijn welwillendheid, schranderheid,
aangenamen omgang.
En deze gevoejde zich weer in het mid
den dat hem paste; bij vond er behagen
in, deed zich gelden.
Toen hij afscheid nam, was hij verrukt
over de hartelijke eenvoudigheid der ont
vangst; zonder eenigi wam,trouwen kwam
hij dikwijls terug.
Inderdaad, waarom zou hij wantrou
wen gekoesterd hebben tegen dit ernstige
meisje met openhartigen oogopslag, dat hem
weldra behandelde als een ouden vriend,
als een rechtschapen, braven,, eenvoudigen
jongen, zonder een greintje pronkzucht.
Zij hield veel van muziek, en Jacques,
wien de edele toonkunst als ingeboren was,
begeleidde haar wanneer-zij zong als andere
gasten tegenwoordig waren, wat nogal dik
wijls gebeurde.
Mijnheer Depasse kon ,n,u niet meer
voort zonder hem, hij stond geheel onder
zijn fnvloed. Hij had voor Jacques, geen
geheimen meer, en lokte hem hoe langer
hoe meer in zijn huis.
De jongeling, van zijnen kant, liet zich
aanhalen en vond genoegen in die vriend
schapsbetrekkingen, zonder iets te raden
of te vermoeden.
Maar zekeren avond zei Céline hem,
zonder eenige inleiding:
Edmond Pastourelle, de eenige zoon
van den reeder, vraagt me ten huwelijk.
Jacques moest er eens goedig om glim
lachen.
Welnu! sprak hij, ontvang dan mijn
beste gelukwenschen. Edmond is een flinke
jongen, verstandig, hartelijk, zeer rijk, wat
dig op den verkiezingsdag vrij van dienst
of bewegingsvrijheid verleend.
7. Aan alle kiesgerechtigden kan vrij ver
voer per spoor worden verleend, om hen
in de gelegenheid te stellen aan de hier-
voren bedoelde stemming deel te nemen.
8. Ten einde het reizen per spoor op
2, 3 en 4 Juli zooveel mogelijR te bepei-
ken, wordt bepaald, dat, behoudens bijzon
dere omstandigheden, de algemeene verloven
van niet-kiesgerechtigden door den betrok
ken compagniescommandant zoodanig moe
ten worden geregpld, dat niet-kiesgerechtig
den op de genoemde data niet per spoor
reizen.
9. Bovenstaande regeling is ook voor
zoover noodig van toepassing voor de
depóts der schoolcompignieën en de ka-
derscholen, de vaandrigcursussen en de in
richtingen van militair onderwijs, wat dus
insluit, dat aan het hiertoe behoorende per
senooi eveneens tot ten hoogste 36 pCt.
plus 10 pCt. van de totale sterkte verlof
en bewegingsvrijheid (met daaraan ver
bonden vrij vervoer per spoor) kan wor
den toegestaan.
VIERDE KATHOLIEKE WIEST-FRIESCHt
LANDDAG.
Wloensdag werd te Wogtium de 4e Ka
tholieke landdag in Wiest-Friesland geilen
de.
Als sprekers traden op Mr. A. baron
van Wijnbergen en Dr. W. B. Huddleston
Slater, arts te Rotterdam en de Z.E. heer
J. E. B. M. Möller, rector te 's-Gravenhage,
vroeger kapelaan te Lutjebroek.
Als onderwerp was aangekondigd: de
R. K. Wijkverpleging ten plattelande. j
Wiognum was feestelijk versierd. Prachtig
weer begunstigde den landdag. Het muziek
korps „St. Caecelia" van Zvvaag luisterde
de vergadering op.
De landdag werd geopend door dien heer
E. J. M. Stumpel, voorzitter, die wees op
de resultaten v. d. vorigen landdag, zooals
bevordering der Zondagsrust en afschaffing
der veemarkten op Zondag, en nu weer
de stichting eener R. K. M. U. L. O.-school,
die in September voor heel West-Friesland
in Hoorn zal worden geopend.
Baron van Wijnbergen herinnerde even
eens aan de practisehe successen, en de prac-
tiscbe resultaten geleverd door de landdagen.
Dit in tegenstelling met zoovele andere ka
tholieke landdagen, waar wel is, waar na
algemeene diepgaande beschouwingen con
clusies worden getroffen, die echter niet
steeds door tastbare resultaten worden be
krachtigd, zooals bij de katholieke dagen
in West-Friesland.
Spr. stelde ook het houden van dezen
landdag op een dag in de week, ten voor
beeld.
Komende tot zijn onderwerp, de katho
lieke wijkverpleging uit maatschappelijk oog
punt, wees hij" er op, dat het vna de Katho
lieke kiezers afhangen zal of de ziektever
zekering zal worden ingevoerd. Evenals de
gelijkstelling van het onderwijs, kan dit
onder een rechtsche meerderheid worden
verkregen. Van veel voordeel is het dus
als de R. K. wijkverpleging, ook ten plat
telande reeds goed is voorbereid en werkt.
Dr. Huddleston Slater gaf een practisehe
uiteenzetting nn het medisch belang der j
R. K. wijkverpleging. Vooral de noodzake- j
lijkheid voor de hygiene, stelde hij op den j
„voorgrond, terwijl hij nog er op wees, dai
het voor een geneeskundige tón plattelande
zoowel als voor de bevolking noodzaeklijk
is, dat een deskundige verpleegster doet
wat niet altijd door een geneesheer kan
worden gedaan, en wat door ondeskundige
verpleging vaak wordt bedorven.
i
dé zaak niet bederft.
Raadt ge mij dan aan, hem als echt
genoot te aanvaarden?
-=■- Ja, omdat hij u gelukkig maken zal.
zooals gij 't verdient.
Kijk, dat is aardig!
Wiat is aardig?
Uw raad.
Zijn wij geen vrienden?
Jawel
Is het dan niet natuurlijk, dait ik vrii
mijne meening zeg als gij er naar vraagt
en als bovendien: uw geluk op1 't spel staal?
Zij was zeer aangedaan en haar rozig'e
blos had plaats gemaakt voor steenwitte
bleekheid.
Ik weet dat gij rechtschapen zijt.
Maar als ik u nu zei, dat ik Edmond Pas
tourelle niet bemin, wat zoudit ge mij dan
antwoorden? vroeg zij, na eenige secon
den stilte.
Dat is erger. Maar gij zijt een rede
lijk, oprecht, zeer verstandig meisje, en
men kan ernstig tot u spreken:
Goed, ik luister.
Zoo de heer Pastourelle naar uwe
hand dingt, heeft waarschijnlijk uw vader
hem daartoe aangemoedigd; dit huweliik
bevalt hem. Nu, bij 'hartelijke lieden zooals
ge allebei zijt, veranderen, na het huwelijk,
achting en vriendschap: in hartstochtelijke
liefde, welke diep wortel schiet en rotsvast
staat.
Zoo had' ik niet gedroomd te bemin
nen en bemind te worden, siprak zij treurig,
naar den grond kijkende.
Jacques rilde.
In den blik van Céline lag iets innigs,
iets buitengewoons, dat hem plotseling vele
Rector Möller, de wijkverpleging uit gods
dienstig oogpunt behandelend, ontwikkelde
in een gloedvolle rede, dat voor de katho
lieken de ziekenverzorging moet geschieden
door personen, die meeleven met de zieken
niet alleen, maar die ook lijden en dood
van katholiek standpunt weiten te beschou
wen.
Dan alleen kunnen, zii troost brengen aan
zieken en omgeving, omdat zij ook dezen
door verkwikkende woorden ten steun kun
ne zijn.
Rector Möller spoorde aan de R'. K. wijk-
verjrleging moreel en daadwerkelijk te steu
nen.
Nadat pastoor Nix van Spierdijk nog een
opwekking tot de aanwezigen had gericht,
om een offer te geven voor de wijkverple
ging, sloot de heer Stumpel de bijeenkomst
met een dankwoord.
Een plechtig Lof van dankzegging sloot
den 4en katholieken, Wesit-Friesohen Land
dag, waarbij de liturgische gezangen wer
den uitgevoerd door den West-Frieschen
koristenbond.
NEDERLAND EN DE OORLOG.
De „Koningin Regen tes"
op een mijn geloopen.
Te 's-Gravenhage is bericht ontvangen,
dat het hospitaalschip „Koningin Regentes"
op weg naar Rotterdam, aah boord waarvan
zich de Brits,che Delegatie bevond voor de
conferentie met de Duitsche Delegatie van
krijgsgevangenen-zaken, op een mijn is ge
loopen en gezonken. Het stoomschip „Sin
doro" is ter plaatse voor hulpverleening
aan. de drenkelingen. Er waren geen krijgs
gevangenen aan boord'.
(Reeds geplaatst in een deel onzer vorige
oplage.)
Zoover bekend is zijn vier stokers ver
dronken en is de administrateur van de
„Regentes" aan boord van Be „Sindoro"
overleden. Er waren drie verpleegsters van,
het Roode Kruis aan boord.
Dr. De Rook was, met de medische lei
ding aan boord van dit schip belast. Kapi
tein Redeker voerde er het bevel over.
Uit Rotterdam wordt nog geseind:
De „Koningin Regentes." is 20 mijl van
de Leman .Bank gezonken.
De administrateur is ten gevolge van uit
putting gestorven. De bemanning is door
de „Sindoro" opgenomen; eveneens, de aan
boord zijnde Britsche delegatie.
CRISISMAATREGELEN.
C a s e i n e.
De Minister van Landbouw heeft het
vervoer en de aflevering van caseine ver
boden, met ingang van 10 Juni e.k.
Ontheffing van het verbod kan, onder
zoo noodig te setllen voorwaarden, worden
verleend door het Rijkskantoor voor Melk
en Kaas.
Voorts is met 5 Juni voor casine vast
gesteld een maximum-groothandelprijs van
f 1.60 per K.Q. en een maximum-kleinhandel-
prijs van fl.70 per K.G., welke laatste
prijs o. a. zal mogen worden berekend bij
leveling van tusschenhandelaren aan fabri
kanten.
Deze maximumprijzen hebben betrekking
op droge caseine, met een vochtgehalte
van ten hoogste 5 pCt.
De prijzen zijn te verstaan: franco sta
tion van afzending. („St.-Ct.")
Vetten en oliën.
De Minister van Landbouw vordert op
gave van voorraden van de navolgende
levensmiddelen en grondstoffen van levens
dingen deed zien, welke hij tot dan toe
niet opgemerkt had'.
Lieve God!... Wias^ het mogelijk?.,.
Ofschoon hij niet te hoog met zijn eigen
opliep, kon hij zich toch niet weerhouden
te denken:
Zou ze mij beminnen En ik die
daar geen erg in had
Hij poogde het gesprek eene andere wen
ding te geven.
Zij weerstreefde hem niet, en Jacques
meende gedroomd te hebben.
Maar toen mijnheer de Rhodes afscheid
nam, zeide Céline Depasse tot hem:
Wilt ge mij 'n groot genoegen doen?
Het is u bij voorbaat toegestaan ais
't niet boven mijn krachten is.
Ga morgen mijnen vader in zija
kantoor Spreken.
Waarom?
Om hem te spreken over mijn hu
welijk. Echterzij aarzelde.
Echter wat? vroeg Jacques op zoe
ten en liefderijken toon.
Overweeg nog eens wat ik u dezen
avond gezegd hek
Ik beloof het u.
Hij keerde huiswaarts, ongelukkig en zeer
ontsteld.
Niet dat hij zich voelde wankelen.
Jacques de Rhodes was een dergenen,
die hun woord niet breken, als zij het eens
verpand hebben.
Hij beminde Blanche de Montégut nog
altijd even vurig, niets kon in hem die
liefde doen verflauwen.
Belang?... Vermogen?Eerzucht?
(Wordt vervolgd.)
