NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
No 59
Zaterdag 15 Maart 1919
13e Jaargang
Buitenland.
Verschijnt dagelijks.
Bureaux! HOF ALKiVSAARi Telefoon, redactie @33.
Nog eens: betere tijden.
FEUILLETON.
Gevaarlijke vrienden.
Lïïf* ^S?,de redca van haar over-
«uwt vertrek uit Lacvüle? Zij had beloofd
®eo avond bij! mijnheer en mevrouw
Wadhner, met wie wij zeer bevriend rijn,
aonpeenea. HeeA ae hot gy^j
goaemden. mevrouw Malfalt? lit
u wUde probeert» u te btnmen
tót^^ *f^heeftl Beaegd, Down rij
Christelijke Staatkunde.
In en om Alkmaar
Uit FVkmaar's verleden.
Abonnementsprijs:
Per kwartaal: pet agent f 1.65; met geïllustreerd
Zondagiblad f 2.10; franco per post f 1.85; franco met
geïllustreerd Zondagsblad f 2.30afzonderlijke nummers
▼an de courant et.; van het Zondagsblad 5 ct.
urt- ADMINISTRATIE 433.
Advertentieprijs:
Van 15 regels f 0.75; elke regel meer f 0.15;
Reclames per regel, f 0.42ftRubriek .Vraag en Aan
bod" per plaatsing f 0.40.
Aan alle abonné'e wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot oen bedrag van f 500,—, I 400,—, I 200,—, f 100,—, f 60,—,i 3S,— en 15,-
lil oils blud vati gisteren betoogden wij,
dat we al heerscht er thans ook nog
duurte en al ziR.n sommige al dan niet
bonafide handelaren met formidable strop
pen te kijken ontegenzeggelijk betere
tijden teg p i t gaan.
Het doet ons nu wij weten, dat som
migen daaromtrent met ons van meening
velschillen ot althans zéggen dit te doen -
genoegen, dat wij van zeer gezaghebbende
ert tot onrdeefen alleszins bevoegde zijde in
onze meening g- slerkl worden.
In liet jongste nummer van de welbekende
„Economiscii-slatistiscbe Berichten" wordt
n.l. door een beproefd econoom de ver
wachting in!c sproken, dat wat betreft
de vooruitzichten van de feveusmiddeleu-
en grondstoffen-voorziening van ons land
oir pessimisme geen reden is.
Niet alleen is het zoo redeneert de
schrijver van hel gedegen artikel thans
reed.', merkbaar, dal de voorziening van ons
land niet datgene, wat wij voor ons econo
misch leven behoeven, veel is verbeterd,
maar de kans is groot, dat verschillende der
ons loegez.gde rantsoenen als uitvloeisel
der bemoeiingen van de Regeering en van
de N. O T. zullen worden verhoogd, of
dat zij wat natuurlijk voor ons nog meer
gev.enscht is binnen niet al te langen
tijd geheel zullen worden afgeschaft, even
als de „nilralions", waaronder verstaan'
worden goederen, welke in liet geheel niet
kunnen worden aangevoerd. De schrijver
geiooft niej, /Jat de voorlopige vrede al
aanstonds zal gepaard, gaan met eien alge-
beele opheffing der blokkade-politiek. Toch
acht hij hel vrij zeker, dat nog in den loop
van dit jaar de N. O. T.-maatregfele-n, zooal
n«h geheel overnodig zullen worden, dan
lovi in hel belang van de hervatting van
hel vrije verkeer lot een minimum zullen
kinnen worden teruggebracht.
De vrees als zou men voorloopig niet moe-
tenr «kenen op een voldoende bevoorrading
van ons laud, is vrijwel ongegrond, zegt de
schrijver.
Wij hebi.cn ttians weldra weer de vol
ledige beschikking over onze scheepsruimte
en dez> zal voldoende zijn, speciaal wat den
arm oer uit Inclië betreft, om in onze be-
ho. ft" te voorzien.
Ook mag verwacht worden, dat de vrach
ten niet overmatig hoog zullen blijven, het
geen den schrijver recht geeft tot de con
clusie te komen, dat men zich over den
overzeeschen aanvoer niet ongerust behoeft
t© maken.
De schrijver voert ten slotte een pleidooi
voor de liquidatie der crisisregelingen.
Jk hen er vasl van overtuigd, zegt hij,
dat slechts op zoo groot mogelijke vrijheid
van handelen ons economisch leven kan
gedijen. Do tijdens de crisis opgedane er
varing met hel distributie- en rantsoenee.-
ringstetsel henbeu mij in die overtuiging
versterkt.
Verschillende levensmiddelen zijn reeds
sterk in prijzen gedaald. Ook graan en
mtcl zullen goedkooper worden, wanneer
de beperkende bepalingen inzake den aan
voer zullen nngfeheven; hetzelfde geldt
voor de vctrantsoeneering, en het komt
schrijver derhalve voor, dat wat er nog aan
dislrirmtieregelirgen is overgebleven, zoo
spoedig mogelijk zal kunnen verdwijnen,
heigeen ons land slechts ten goede zal kun
nen kernen. Terecht heeft de Minister van
Landbouw ook het verder scheuren van
land stop gezet. De binnenlandsche produc
tie van plantaardig voedsel, speciaal van
graan, behor-rt niet kunstmatig te worden
opgevoerd nu regelmatige toevoer van het
bt i:nodigde graan en meel van buitenaf ver
zekerd is, terwijl daarentegen onze veesta
pel .en de daarmede samenhangende
vleesch- en voedselvoorziening slechts scha
de kan ondervinden van het overmatig
scheuren van weiland.
Eén reden tot gerustheid is er, aldus
eindigt de schrijver, en dit betreft de nijver
heid. Er dreigt gevaar van „dumping",
d.w.z. van een aanbod van buitenlandse)]©
fabrikaten tot lageren prijs dan zij in de
exporteeren Je landen kunnen worden ver-
64,
viardigd en waartegen onze nijverheid op
den duur niel opgewassen zal zijn. Deze zaak
zal met groote 0 moeten worden gevolgd
en ernstig onder de oogen worden gezien,
zcodra er reden is aan te nemen, dat een
dergelijke toestand niet van zeer tijdelijken
aard is.
Maar alles bijeengenomen is er reden om
de toekomst van ons land op economisch
gebied niet ongunstig in te zien.
Wat precies dezelfde conclusie is, als
waartoe wij in ons eerste driestarretje kwa
men, al roerden wij de kwestie van de al
dan niet genoegzaamheid onzer nijverheid
nog niet aan.
L Zij dankbaar geconstateerd en wij mogen
er God dank voor zeggen,' dat Hij ons ge
durende den oorlog zoo liefdevol behoedde,
iaions thans nog tot overmaat van
goedheid de na-oorlogsch© ellende zóó dra
gelijk maakt!
Dat wij in bijna alle opzichten slechts
opluchting en verlichting voelen!
Maaï Sylvia Bailey Waa heelemaal niet
gewend onbeleefd te worden behandeld.
Mooie jonge vrouwen, met veel geld zijn
ait zeiden en dua maakte zijn geen
MaSah hS geL»# 16 gaan' wet mevrouw
Hoe vreemd toch, aei ail Ik be
grijp met dat mijn vriendin bod Onver-
Wacht vertrokken ia, terwijl rij: haar basra-
f© hier achterlaat
De heer Vliegen, het socialistische Eer
ste Kamerlid, heeft bij de algemeen© be
schouwingen verleden week gehouden,
weer eens op de bres gestaan voor het So
cialisme.
Naar alle zijden werden stooten uitge
deeld en ook liet Kabinet ontving een por
,.Over de beginselen van het kabinet, al
dus Vliegen is gezegd, dat zij de Clt--<sré-
lijke zijn' Ik wil hier'herinneren aan wat de
heer Staal straks zeide, toen hij sprak
van woorden waar geen vaststaand begrip
achter zit. Wat is dit: Christelijke begin
selen op het gebied van de Staatkunde3
Niemand weet het en pogingen om het ons
te vertellen zijn steeds mislukt Het is
niet anders dan een woord."
Het spreekt wel vanzelf, dat wii na
een uitspraak uit zulk een mond ons niel
zullen wagen aan een nieuwe mislukking
en geen poging meer aandurven om uiteen
te zetten wat het wil zeggen: Christelijke
beginselen op het gebied van Staatkunde
Het eenige, half-dragelijke figuur in
zoo'cl geval is, dat je met je grooten
broer komt aanzetten, waar je zelf achter
wegkruipt en die het zaakje dan maar op
meet knappen.
Vooruit dant Mag ik u voorstellen, Dr
'Kuyper eens Minister-president van een
Christelijk ministerie. Deze sprak in de-
Kamerzitting van 5 December 1003 lot Mi,
v. d. Vlugt, een diergenen, die .weigeren
met Gods Majesteit te rekenen in hun
Staatsrecht" als volgt: „God bestaat, on
omdat Hij van alle ding de vrijmachtige
Schepper is, heeft Hij op al wat Hij schiep
r o c n t e nrechten op elk persoon, op
elk volk op elk land. Deze rechten van
God op ons land en volk worden nog
steeds uitgesproken in de formule voor
hot regeeren van ons Vorstenhuis ,.bii de
gratie Gods."
Die rechten van God nu op land en
voik moeten niet alleen in zulk een formule
worden geuit; zij moeten ook in hetstaats-
ïecht zelf tot hun ontwikkeling komen
Anders wordt in een staatsrechterlijk sy
steem hef hoogste recht, het recht van
God verzwegen en miskend."
En in November 1904 herhaalde Kij nog
eens de leer der Christelijke partijen:
„Wanneer men eenmaal gelooft, dat er een
God is dat Hij bestaat en werkt, en Jat
alle macht van Hem komt, elk gegeven
oogeDbli'k dan moet het vanzelf spreken,
dat ten volk als volk, en een Staat als Staat
ook krachtens den wil en de krachten
van dien God elk oogenbtik bestaan en
dat er dan ook in dien Staat geen maclit
eti geen bevel kan zijn, of hiet is aan den
wil van God onderworpen."
Vcidaan heer Vliegen?
Een ontkennend hoofdschudden zegt
weer: „Mislukt. Het is niets anders dan
een woord."
Welaan, nog één raad daïi! Doe uw
oogen en ooren eens goed open, ea let
maar op het Kabinet Ruys de Beeren-
brouck want dit antwoordde 10 Dec. 1918
Mevrouw Malfait zag haar met een eigen -
aardie-en blik aan.
Nu, als u de waarheid dan wilt weten,
aed zij vrij brutaal. Ik voor mij twijfel
er niet aan of uw vriendin is gisteren naar
het Casino gegaan en hoeft veel geld
misschien nagenoeg alles, weer verloren.
Toen, ietwat beschaamd over haar vrij
postigheid en baar ombeLeefdhpid, vervolg
de rij:
Maar, mevrouw Wotsky ia een fatsoen
lijke vrouw, daar beo ik Beker van. U riet
zelf. »e heeft genoeg achtergelaten om haar
rekening te voldoen en den bedienden e«o
ruime fooi te geven, 't Gebeurt wel eefos dat
een gast, die onverwacht vertrekt, dat
door do haast Vergeet
Maar i» het met vreemd, dat la haar
bagage achterlaat en n niet Begt, waar
se heengaat? herhaalde Sylvia op vorste-
gen toon.
Pardon, mevrouw, dat te hoeVemaal
«de* vreemd. Mevrouw Wotsky te waar
schijnlijk naar Parijs gegaan, aotnder self
precies te weten, waar rij! zoo logee-
ren, en niemand vindt het prettig zJijln baga
op de vraag: Erkent gij als kabinet, dat
de o-verbeid is Gods dienaresse? bij mon
de \an den minister-president: ,Ja, en ik
voeg erbij: waar noodig, zal dit blijken
uit woorden en daden van dit kabinet.
Het grondt zijn regeeringsbeleid op de be
ginselen der rechterzijde en voert deze
beslist door".
't Is voor den heer Vliegen dus een
kwestie van afwachten en uitzien. Mis
schien komt hij er dan achter!
AKO.
63.
Aan de ontoereikendheid der stedelijke
geldmiddelen mede veroorzaakt door
den achteruitgang van voorheen zéér bloei
ende bierbrouwerijen en kalkbranderijen en
door het vertrek van vele inwoners naar
elders tengevolge der „hooge lasten" te
Alkmaar! moet het te wijten zijn, dat
het met de „vestiging" van ons stadje in
de löe eeuw maar niet vlotten wilde en
dat de fortificatie blijkbaar met lange tus-
sehecpoozen en dan nog maar stukje voor
stukje ter hand genomen werd, terwij)
de armoede, die steeds betrekkelijk is, na
tuurlijk nog verergerd, althans nog er
ger gevo eld werd, nu men het zich
eenmaal tot taak stelde, de stad Alkmaar
van stevige vesten, monumentale poorten
ein van de noodige fortificatie daarop en
daaromtrent te voorzien.
Uitdrukkelijk constateert Boomkamp, dat
Alkmaar in 1531 „nog niet op nieuw ge
noeg gesterkt" was, ofschoon keizer Karei
in 1528 reeds daartoe octrooi verleende en
de stedelingen reeds jaren te voren niet
de versterking der stad een aanvang had
den gemaakt.
Op het jaar 1528 vermeldden wij reeds
de eerste-steen-legging voor de oude (eer
ste) Friesche poort en de dóórgraving van
Joornenburch; 't is natuurlijk niet on
mogelijk, dat de Alkmaarsche kroniekschrij
vers, van wier werken wij ons bedienen
een of ander betrc-fende de „vestiging"
onzer stad tijdens de hierna gevolgde ja
ren onvermeld hebben gelaten, doch 't
geeft toch te denken, dat we eerst op
het jaar 1536 eenige nieuwe feiten be
treffende Alkmaar's „vestiging" geboekt
vinden temeer nu vermeld wordt, dat
de vroede vaderen wegens minder vlotte
betaling door de burgerij van de „zekere
penningen" tot fortificeeriag van Alkmaar
(waarover wij hierboven spraken), zich ge
dwongen zagen, in 't jaar 1535 verscheide
ne „Renten" aan de kerkmeesters van Sint
Lauiens te verkoopen, terwijl uit een staat
je van jaarsalarissen uit dien tijd tin 1532
verdiende een „Stadt's Advocaat" 12 gul
den en een organist in de kerk 18 gui
des]moet blijken, dat het geld zeer
sehaarsch en in waarde zeer gering(?)
was waarbij tevens opgeteekënd is,
dat do toenmalige deurwaarder alhier
'n zekere m'nheer Symon Bartholomeiis-
ze in genoemd jaar „de somma van twee
ponden, 10 schellingen van XI groten
Vlaemsch" verdiende wegens het gijzelen
van „zeker groot getal onwilligen
tot het opbrengen vanhunnepen-
n i n g e n".
De bewuste nieuwe feiten in iJe ge
schiedenis van Alkmaar's fortificatie, die
we- (sinds 1528) op het jaar 1536 vermeld
vinden, zijn: dat op den I6en Juli
de eerste steen gelegd werd voor den
toren op 't Nieuwland, „waer uit Stadt's
Wal aldaer toen ter tijdt opgehaelt was"
en dat men in genoemd jaar oegon
met den aanleg der vesten tusschen 't
Nieinvland en de Kennemerpoort.
Van der Woude weet te vertellen, dat
op den 4en April van 't volgend jaar be
gonnen werd met de „Muragie" van af
de Geesterpoort tot aan de Kennemer
poort, en Boomkamp vult deze mede-
deeling aan, waar hij (op 't jaar 1537) ver
meldt, dat tusgch'en- de stedelijke regeering
eeneJzijds en de Pater en Mater van 't
ge m>ee te nemen, wareneer hij1 nog moet
zoeken naar een hotel.
Ik verwacht ieder oogenblik een telegram
van haar, waarin ae mie meldt, waarheen
haar bagage moet worden opgezonden.
Maar, neem me niet kwalijk, mevrouw
u hebt niet de ondervinding, die ik heb
ik meen, mij» ondervinding, betreffende de
dames, die in 't Casino van Lacville spelen.
Er was nog steeds een ietwat bedekt bru
tale klank in haar stent, terwijl rij vervolg
de: Zeker mevrouw Wolskv heeft niet
zoo raar gedaan als rij had kunnen doen-
Maar tooh zult u moeten bekennen, dat
het allee behalve netjes van haar is, zoo
met de stille tram te vertrekken, na de ka
mer voor een maand to hebben gehuurd.
Mevrouw Malfait waa diep veroatwaar-
<Sgd en stak dit niet onder stoetou of
banken. Maar toen Sylvte eindelijk kbo-
staltcsi maakten om heen ta guan, £«p sg
haar haastig achterna.
Mevrouw zal toch niet Ie veel rncht-
haarbead geven aan dat plotselinge vertrek
van haar vriendin, nietwaar? vroeg Bij! tot»
vriendelijker.
Oude Hof anderzijds een overeenkomst
gesloten werd, waarbij werd bepaald, „dal
men agter haer convent, dat is van de
Geest poort, tot de Heul, geen aarden wal,
waer door haer convent zeer benadeeld!
kon worden, zoude leggen, maer dat een
steene muur, met een waterpoort daer in
agter hetzelve geslagen zoude worden, mits
dat zij daer toe zouden betalen 275 gld.,
op te brengen op de drie naestkomende
halfjaeren, behalven haer maendelijkse
portie ter versterking der Stadt, daer zij op
gestelt waren, en met beding dat die wa
terpoort. zoo dra eenig rumoer in de stadt
was, zoude gesloten worden.
Of het als antwoord gelden moet op den
in ons vorig artikel weergegeven smeek
brief van onze vroede vaderen aan den
Keizer weten wij niet, doch vermeldens
waardig is het in ieder geval, dat de
Keizer, rekening houdend met de groo
te kosten, welke Alkmaar aan fortificatie
besteden moest, in 1537 onze stad (naar
gelang,do schade, welke zij leed) vrij stolde
van de keizerlijke „BeedeV,(betaling dei- op
gevorderde gelden) voor eten tijd van vier
jaren.
In het jaar 1538 moet men de bewai
ling, of liever de be-muring van onze
stad tusschen de Geesterpoort en de Min-
derbroederskerk (tendeele het terrein der
huidige „oude gasfabriek) ter hand ge
nomen hebben.
Vermeld wordt immers, dat op den 15dan
April van genoemd jaar- met de ..Bagijnen
van het Middelhof" een overeenkomst
werd gesloten, die volkomen gelijk was
aan die, welke men een jaar tevoren met
Pater en Mater van 't Oude Hof sloot,
en wel thans onder beding, dat „het Con
vent zoude betalen 80 Carolusguldens bóo-
ven haere maendelijksche schatting, waer-
op zij nevens andere Burgers ten dienst
der forlificeering gestelt waren; ten welkén
einde den 26 November de Stadt een stuk
landts wierd opgedragen en quydgesohol-
den, dat met het vastmaken der stadt door-
gedolven was, belent het oude Bagijnhof
ten Westen."
In de na 1538 gevolgde jaren schijnt
de vroedschap wederom zeer schraal bij
kas geweest te zijn; wij vernemen om
trent fortificatie, uitbreiding of dichtere be
bouwing van Alkmaar vrijwel niéts meer
vóór15491
TUSSCHEN OORLOG! EN VREDE.
Aan het groote werk te Parijs wordt thans
weer met groote voortvarendheid gearbeid,
nu de eerste staatsmannen der groote mo
gendheden weer allen op hun post zijn:
(Jtemenoeau, Wilson, Lloyd George en Or
lando zijn wel de coryphéeën onder de vre-
des-gedelegeerden.
Nu zullen de laatste geschilpunten moeten
worden qjt den w©g geruimd om straks,
wanneer de Duitsche afgevaardigden een
maal zullen worden toegelaten, in elk onder
deel van het vredesverdrag blijk te geven
van onverstoorbare éénheid in willen, en
eischen.
De lastigste elementen zullen de Fran-
schen en Italianen nog wel zijn; en de
laatste» dan nog wel liet meest.
De Italianen toch hebben het nimmer
onder stoelen of banken gestoken, dat zij
teneinde imperialistische doeleinden te be
reiken aan de zijde der Entente, tegen
hun vroegere bondgenooten, Duilschland en
de Donau-monarchie in den oorlog zijn
gegaan. Hun landhonger naar Tirol en meer
nog naar Dalmatië hebben zij met groote
mate van laten wij het noemen: „on
bescheidenheid" kenbaar gemaakt.
Nog kort geleden heeft gelijk men weet
Amerika ernstig gewaarschuwd tegen de
Italiaansche acties tegen de Zuid-Slaven,
die hun rechten op Dalmatië doen gelden;
doch de Italianen hebben zich door de waar
schuwing der Amerikaansche regeering niet
laten intimideeren en bezit genomen van de
Dalmatisch© havenstad Spalato.
Ik zou niet graag hebben dat do politie
er zich mee ging bemoeien- Feitelijk ie al
les in orde nietwaar? Want welbeschouwd,
had mevrouw Wolsky het recht weg te
gaan zonder iemand er let» van te viertellen,
vindt u ook.niet? i
Sylvia keerde zich cm. Zeker, rij' Wan
volkomen in haar recht, antwoordde rij.' op
ijbkouden toon, Maar tooh bou u taij
zeer verplichten als u het jnlij1 dadelijk
wilde laten, weten, wanneer u dat telegram
over haar bagage hebt ontvangen.
Zoo, én...? vroeg mevrouw Wachner
nieuwsgierig, toen Sylvia zwijgend In de
automobiel stapte. Hebt a nog tets na
ders gehoord? Is er bericht gekomen van
uw vriendin? I j
Ze hebben niel» gehoon!, nadat we
dien vreemden brief van haar hafcb» ge
kregen, aei Sylvia. U had ma Mets geaegd
van tfiefi brief, mevrouw.
O to, dk® brief- Pteu heb Be nok
Maar
De Amerikanen-en Engelschen willen zich
nu klaarblijkelijk niet in een wespeniiiesl
steken en hebben hun troepen uit Spalato
en Fiume teruggetrokken. Do Zuid-Slaven
zullen het dus met de Italianen moeiefl
uitvechten, indien liet lot vechten komt
Hoe zal straks Orl ndo's houding zijn ter
vredesconferentie, als Wilson en Lloy^
George hem over Italië's oorlogszucht
tegen den nieuwen staat Zuid-SIavië ka<
pi!telen Zal hij dan de „Orlando-furio-
so" de „razende Roeland" zijn?
Dan zal ©r wein'g stichting uitgaan van
diie vredesvoorbereiding, gelijk de ruzie op
zichzelf en dat nog wel tijdens de on-
derhandelingen over de stichting van eert
Volkerenbond allerminst opbouwend
mag heeten.
VERSPREIDE BERICHTEN
Op één lijn gesteld miet...»
De „Figaro" vertelt van een Loofdoffioief
van de» gemeeskundigew dienst, «en hoogs
mét vier strepen op zij» mouw, die vruekte»
Loos trachtte een woning te huren. Hij had
er iele» te huur zien staan, heel mooi gelegen
op den boulevard Raspail.
„Beeft u een étage te huur? vTOteg hij
aan de concierge.
„Ja mijnheer, is 't voor U?" I ]j§ j?(
„Ja zeker." T 1
„Ban zal 't niet gaan.... De etgienaSf
wil geen» dokters, geen kinderen
en Ejeen hottden in zij» huis.
Een stuk... 0(oriogsj-vV(i»st).
Een bericht uit W.een en meldt, dat hel
plan bestaat voor co» fusie van alle ba»
ataaande stoomvaartmaatschappij en op deM
Donau, in ééin groote international© maat.
schappij, waarvan het kapitaal voornamen
lijk gefourneerd zal worde» door Eogelschfl
belanghebbenden. Pt J
In dit verband zal ©dn commissie Worden!
benoemd door alt© Dtonau-etaten. Het defini*
tiev© voorstel zal ter goedkeuring ha» dg
Vredesconferentie worden voorgelegd. j
Lansing over de voedselvoaïH
ziening van Du f tschla nd.
Robert Lansing, de Amerikaajieche min
nister van Buitenlandsch© Zake», heeft tel
Parijs bij het ontvangen der Amerikaan*
sche vredesmissie een rede gehouden, waaiv
in hij nog eens met klem heeft geweren
op de noodzakelijkheid om het Duitsche
volk zoo spoedig mogelijk met levensmid*
delen bij te springen^ wil Men Europa
voor terrorism© en anarchie vrijwaren.
Hét is raed3 zeer vaak gezégd, tot M
den» treur© herhaald, maar het sohijtnl
-steeds weer noodig te rijn op dat gevaat
voor het veldwinriein der Boigjewistfecbd
strooming tie wijze». I Is-f
Wij hoeven werkoHjk Onze voedadv
raden niet uit Medelijden aan Dnitecfola
af to staan», heeft Lansing ongeveer
toogd, maar he* is een eisdh va»
houd. i'
Nu de groote oorlogsmachine VS» Pruik
sen verpieterd te, zoo sprak hij' o.m., hehU
ben wij nieuw© problemen op te ke«en
en nieuwe gevaren te overwinnen. Ov«h
de puinhoope» van het eens aoo groots
keizerrijk Staan de vlammen naar bet
ten. Kt te gvae» tijd Otri gevoelens
wraak en haat in «feu weg te doen
bij de bestrijding van dezen branid,
spoedig de grenzen van Duitachland
hebben bereist, en de andere landen
dreigen zal. Wij de móeten de omstan
den wljzigte», waaruit de socdale
voortkomt en trachten in Buitschland
normale toestanden 1© herstellen, hoev
het in sómmige opzichte» verzwakt
blijven.
Twe© woorden Zegge» alIeS: Wede «MÉ
voedsel. Ba industrieel» omstandigheden'
moeten door het vredesverdrag worden l
steld. Om Duitschland in staat te
vvcerstandt biede» aan de anarchie e»
afschuwelijke despotism© van de»
terreur, moeten wij in Staat stellen Vo©di
sel te krijgen e» dat te verdieae».
Bovendien: wanneer de tegenwoordig
chaos voortduurt, zal er irooh ee»
woordelijke Duitsche regeering rijta
vrede Mee te sluiten, tooéh een
hij ari nteta, at**»» niet*
No eerst mg Sylvia in, dat de bewuste
brief werkelijk ntote «ei.
Ik had gedacht dat Hel vanflSHg dal
telegram over haar bagage wel zonde»
hebben ontvangen. H
Ik ook, zed Sylvia. Bat had ik
nooit va» Anna gedacht Vervolgde ril
peinzend, .dat zij! op zoo'» ]a, zoo*
gébedMBiiWiige manier zcu vertrekken.
Nu, daarin ben ik! t njiie4> Met je r*
eei Mevrouw Wachner met overtuit
Ik vind bet nu juist fete voor haar.
heeft rae van dat bezoek pa» die ka'
legator verteld. Misschien heeft Ke
het plan opgevat, den raad va» dat a
te wtgen. Onze vriendin had altijd i©te g*
hednffliiHiigs, vindt je ook niet? t j
Heeft ze je «At gesproken tw* beSr ftp
rente en haar vrienden?..-. Mevrouw iwadfe
neg mg SyMH nfewwggierig aan. I
Ja, nsA, antwoordde SyWw
tewA Qe ntnf niel dal mfijb tot»
m «eei fnmlBa had. ZüJ ftMnMP,
rijn dood
v
