No 80
Donderdag 17 April 1919
13e Jaargang
U.-K. NIEUWS. EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
FEUILLETON
Buitenland.
Verschijnt degelijks.
Bureaux!-HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon! 4M"
öoede .Vrijdag.
Een ontzettende aanklacht.
Gevaarlijke vrienden.
h AukkSï
VERSPREIDE BERICHTEN
ONS BLAD
A b o n n e m o n 18 p r IJ s
Per kwartaalper agent 1 1.65met geïllustreerd
Zondagsblad f 2.10; franco per post f 1.85; franco met
geïllustreerd Zondagsblad f 2.80; afzonderlijke nummers
yan de courant 5 ct.van het Zondagsblad 5 ct.
Ad verfontt oprijs.
Van 1—5 regels t 0.75elke regel meer 1 O.löi
Reclames per regel f 0.42HRubriek .Vraag en Aan
bod" per plaatsing f 0.40.
yan de courant o ct.; van net Zionuag»"-»"
Aan aise abcnné's wordt cp aanvraag gratis ®en polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van i 300,—S 400,—, t 200,—, 5 100,—, f 30,—, f 33,— f IS,
Wijl Hij de zijnen liefhad,
heeft Hij hen tot het uiterste
liefgehad.
In de wet van Mozes was voorgeschre
ven dat men de -gedooden, die aan het
schandhout waren opgehangen, nog op
denze'iden dag van het kruis afnemen en
beoraven moest. Om Christus nog verder
te "minden verzochten de verstokte Fari
zeeërs en Schriftgeleerden den Landvoogd
Pontius Pilatus de beenen des Gekrui
sigden te laten verbrijzelen. Pilatus wil
ligde hun verzoek in.
Toen de beulen hunne ijzeren werk
tuigen naar jezus richtten, sidderde Zijne
H °Moedei» Maria over al hare ledematen.
Zij bezwoer de beulen, zegt de H. Bona-
yentura, 's Heeren beenen niet te ver
brijzelen: „Laat af, mijn Zoon is reeds
gestorven, bespaart. Zijne arme Moeder
deze nieuwe foltering!" De krijgsknech
ten ziende dat jezus werkelijk dood was,
traden terug; doch een hunner richtte met
'forsche hand zijne lans op Jezus' zijde,
en doorstak onstuimig het Hart des Za
ligmakers, waaruit oogenblikkelijk bloed
en water vloeiden, 's Heeren gebeente
jnocht niet gebroken worden, maar de
volkeren moesten komen, tot Dengene,
dien zij doorstaken. De gezegende Ver
losser, die ons ten einde toe liefhad',
Wilde ook den laatsten droppel van Zijn
Goddelijk hartebloedi voor ons vergieten.
Op dezen Vrijdag, goed. bij uitnemend
heid, om de voltrekking onzer verlossing,
Werd er voor het huis van David en voor
iüe bewoners van Jjeruzalem een wijde
bron geopend ter zuivering van zonde en
onreinheid.
Onze Heiland wilde, zoo verklaart Paus
Innocentius IV, dat na Zijnen dood, Zijne
zijde geop werd» opdat, door het uit-
gtroomende bloed en' water, Zijne Bruid
Zoude gevormd worden: de geheel eeni-
fee. onbevlekte maagdelijke en heilige
moeder de Kerk.... Door de zijde van
8ezus. te openen, ontsloot die Lans ons
e poorten van Wet rijk des hemels-
Gelukkige Lans, die door het bloed van
Ben Onschuldige onze zondenschuld hebt
pitgewischtl
O dood, roept die H. Augustinus uit,
Waardoor de dooden levend worden! Wat
E>ch is zuiverder dan dit Bloed? Wat is
eilzamer dan deze wond) voor ons gesla
gen, om de deur des Levens te openen,
Vanwaar de Sacramenten der H. Kerk
ons geworden zijn, zonder welke men
bet waarachtige leven niet kan binnen
gaan. Dat uitstroomende Bloed is ge
vloeid tot vergiffenis onzer zonden. Dal
uitgestorte water, hetwelk den beker des
heils tempert, dient tot afwassching en
lafenis.
Wat echter voor ons eene bron van
Zegening was, strekte Maria tot overmaat
Van lijden. Voorzeker deze breede wond
'des Heeren, waarin de Apostel Thomas
Zijne hand legde, veroorzaakte aan het
'Allerheiligste Lichaam van Jezus, nu Zij-
W. allerheiligste ziel daarvan gescheiden
Was, geen meuw lijden; maar naamloos
groot was de smart, welke daardoor aan
Zijne Moeder werd toegebracht.
Nadat nu Jezus den geest had gege
ven, zoo spreekt de H. Bernardus tot
öe Moeder van Smarten, werd Zijne ziel
yolstrekt niet getroffen door de wreede
lans, maar zij doorboorde uwe ziel. Zijne
Ziel toch was van het lichaam gescheiden,
>naar de uwe kon daarvan volstrekt niet
verwijderd worden, zoodat het zwaard der
ftroefheid uwe ziel doorboorde, en wij u
terecht de Koningin der Martelaren noe
teen.
Christus, zegt de vrome Lansperg, heeft
&e beleëdiging van deze verwonding met
Eijne Moeder gedeeld, zoó, dat Hij het
letsel bekwam, en Zijne Moeder de pij
Hen.
Maria zelve openbaarde aan de H. Bri-
gitta, dat, toen Zij de met bloed geverf
de lans, welke Longinus in het lichaam
van haren Zoon gestooten en er weder
uitgetrokken had, aanschouwde, zij door
zulk een felle smart werd aangegrepen,
alsof die speer baar eigen Hart doorboord
had.
O mijne ziel, wilt gij een waar kind
van Maria zijn en een goede leerling van
ezus wezen, dan moet deze, lans ook uw
iiart doorboren.
Wat toch konden de Zoon en de Moe
der voor u nog doenwat Zij niet gedaan
hebben? Heb derhalve medelijden, voor
al op dezen dag, met uwen gekruisigden
Verlosser en Zijne allerheiligste Moeder,
en smeek Haar bij Jeztis' heilige harte-
wond, dat Zij u in de kwellingen des
levens en in de bekoringen niet verlate,
en u vooral ter hulp snelle in het hache
lijk uur van sterven.
In id ie geopende zijde, zoo leert de H.
Bernardus, heeft de Heer ons een veilig
toevluchtsoord bereid. Daar is de poort
des Heeren, waardoor de rechtvaardigen
binnengaan en eene bestendige woning
en rustplaats vinden.
Gelijk de acht rechtvaardigen, die de
deur der ark van Noë binnengingen, het
leven behielden, zoo zullen ook alle ge-
loovigen, die nu door de heilige zijdewon
de van Christus, als door eene (leur van
genade, willen binnengaan, het leven en
de zaligheid verwerven.
Gij, die dit leest, Hoe groot zondaar of
zondares gij ook zijn moogt, wil, op dezen
Grooten Verzoendag vooral, toch' niet
wanhopen aan Jezus' onuitputtelijke lief
de. die den zondaar nimmer toeroept: „De
deur is reeds gesloten", maar Hem steeds
uïtnoodigt: „Kom ook' gij, al is Het laat
of in den nacht; of op welk uur ook;
altijd zal voor u de deur van Mijn Hart,
de poort der genade in liefde open staan".
En gij, godvruchtige ziel, die beducfit
zijt voor uwe eeuwige zaligheid, en in
vreeze en beve uw heil betracht, vlucht
vol vertrouwen tot die haven der zalig
heid en troost blijmoedig:
„In d' open Wonde van de Zij,
Aan 't Hart van Jezus berg ik mij"
Alkmaar, den 17en April 1919.
M. P. A. OOMS,
D. P.
Volgens den Parijscheh correspondent
van (de „New-York Times" heeft de Bel
gische Koning bij rijn bezoek aan Parijs
de verzekering gegeven, dat in België
een opstand niet voorkomen zal kunnen
worden, als de Vredesconferentie niet on
verwijld economiscHen en finantieelen
steun toezegt.
We hebben geen reden om aan dit be
richt te twijfelener is, voorzoover wij
weten, geen tegenspraak' op gevolgd, en
aan waarschijnlijkheid laat het niets te
wenschen over.
Welnu: beteek'ent dit enkele berichtje
niet een ontzettende aanklacht tegen de
geassocieerden, of liever, tegen de gealli
eerden, die het door hun getrek en ge
talm zóóver lieten komen?
In Parijs verdoet men den internationa
len tijd, waarvan ieder oogenblik onbe
taalbaar is met Het oog op het welzijn
der wereldsamenleving, met ijdel en on
edel gepraat.
Talrijk en bijkans onoverwinnelijk zijn
de moeilijkheden, om Het egoïsme, «lat
te Parijs thans hoogtij viert.
't Is alleen Wilson, die spoed wil be
trachten bij de totstandbrenging van den
vrede; is 't niet toevallig, dat hij de
eenigste vredesonderHandelaar kan hee-
ten, die niet alles en alles wil opofferen
aan (AmerikaanscHe) zelfzucht?
Terwijl in Parijs de overwinnaars met
allerlei listigheden zichzelf zoo veel mo
gelijk zien te bevoordeelen, en tot deftige
en offideele, maar niettemin laag-bij-de-
grondsche, kibbelpartijen afdwalen, dewijl
de één al egoïstischer is dan de ander,
smacht het grootste deel van Europa
naar daden, die paal en perk zullen stellen
aan de Bolsjewistische tyrannie, die nog
immer grooter en algemeener wordt.
Het Bolsjewisme nadert als een ontem
baar, geweldig monster, dat zich sterker
en brutaler betoont, naarmate het gróóter
wordt, naarmate het méér naai- het Wes
ten uitgroeit....
Het Bolsjewisme nadert, om aan alle
bestaande ordelijke toestanden een eind
te maken, om Iden vrede, dien de geallieer
den thans zeggen te fabriceerea, tot een
bespotting te doen worden, om een strijd
te ontketenen, die heviger en noodlotti-
;er en pijnlijker zal wezen, dan de strijd,
ie thans beëindigd werd.
Het Bolsjewisme nadert, om de vredes-
onderhandelaars te Parijs van hun troon
tjes te stooten, te vermoorden en om
te grijnslachen over de besluiten, welke
de Vredesconferentie in alle gewichtig
heid nam.
Het Bolsjewisme nadert, en de vre-
desonderhandelaars, die het in hun hand
hebber., ontzettende legers te organisee-
ren.tegen den algemeenen, geweldigen,
niets-ontzienden vijand, ze zien het
niet! ze willen het niet zien'
Met onbegrijpelijke onnadenkendheid
spotten zij er cynisch mee, dat half Eu
ropa thans aan inwendige verbrokkeling
ten gronde gaat, ze dulden het zelfs,
dat België liet mede-geallieerde land,
dat om hunnentwille den eersten, zwaar-
sten stoot opving in den oorlog door
het Bolsjewisme wordt aangetast en met
noodlottigen ondergang bedreigd!
Een dringende vermaning van den Bel
gischen koning is noodig, om van de
weinig kwaads vermoedende heeren
te Parijs een weinigje attentie voor het
Bolsjewisme ill België te krijgen!
Wordt de Vredesconferentie geen be
spottelijke en ergernis-wekkende vertoo
ning, als men ervaart, hoe zij het Bolsje
wisme laat v ontwoekeren, ten koste van
den vijand../kosten van de neutralen,
ten koste ook niet minder van de gealli
eerden?
Om toch maar ongestoord laf-egoïsti-
sche eischen en eischjes aangenomen te
krijgen, die als ze eventueel be
vredigd worden nög absoluut geen
waarde zullen hebben, wanneer het Bols
jewisme niet terstond gestuit wordt!
Onwillekeurig dacht brij aan 't giaval
m een oud© daime, wier zaakwaara©-
é?£W&eSt W3jS. 't "W-3.S GÖD. zcSgr
degelijke, achtenswaardig!© vrouw, een me
Vrouw Meeks, de weduw© vain predikant
S» haar inkomen bedroeg ongeveer vier-
■UMetnd gulden 's jaar,3.
jtejhtgtemoot^11 nadcn dood va« haar
x ft bui%dandsoha
verbfrif n£ een^e weken
weken
te' Menton,©
Mmte Carlo gavesZl
Eijta vrienden verbddoo beu dBrw»2
>wWew «sa de WvientaS*.
1k> heb gezien?" was een dar eerst© din
gen, die rij! Hem bij' hun terugkomst ge
woonlijk vroegen: „Wel mevrouw Meeks,
natuurlijk, Als Haar man het wist aou hj
rich, oankeeren in rijd graf".
En nu ziei Chester bij zichzelf dat ook
de eerlijke, degelijke George Bailay zich
zou wentelen in rijln graf, ate hij rijp
mooie, jonge Sylvfa daar in het Gasinio
had zien zitten, te midden van hielt zieer
gemengde geselschap, dat daar bijleen was
gekomen, ©en werkzaam aandeel nemend
in het spel ©n haar geld inzettend als
een geroutineerd speelster.
Hij vroeg zich af of het hem zou ge
lukken Sylvia over te halen, Lacvülie
spoedig te verlaten, Ia teder geval be
sloot hij zelf nog eau dag of drie .vier
te blijven terwijl hjj eerst reeds na
vter-en-twintig nor had wilten vertrekken»
hl rich te Zwitserland bfl e©n
MB wiens tjjd leer he-
Wte denk f, wé fet fk
omdat
vriend
perkt
Set verstandigste wat Sylvi* kun doen.
yLl^g*«»ttg i*ar
O» IhMftwaj® kwam Chester to de
oïï? A, hterüjkai
tan» inging. waar men San gazegd bad
TUSSCHEN OORLOG EN V EDE.
Het vredesvoorstel, het verdrag alzoo,
dat do: de gcjlieerden werd opgesteld,
blijft v, pig r.i u geheim. Eerst nadat
het ter kennis is gebracht van de Duit
sche gedelegeerden .gelijk men weet
worden dezen den 25sten April te Ver
sa ill es verwacht zal de inhoud van het
verdrag aan de publiciteit worden prijs
gegeven.
Het zal duidelijk zijn, zoo licht de
„Temps" het program van de a.9i werk
zaamheden te Versailles toe, dat de gealli
eerden Duitschland niet zullen toestaan
over de territoriale beschikkingen, tot be
stuur van het Saar-gebied en de vaststel
ling van de schadeloosstellingen in onder
handeling te treden. Daarentegen zullen
de geallieerden met inlichtingen en aan
wijzingen van Duitsche rijde rekening
kunnen houden, alsmede met wijzigingen
in de wijze van betaling der schadeloos
stellingen.
Een tijdruimte van acht of tien dagen
zal waarschijnlijk den Duiisehen gevol
machtigden worden toegestaan om het
verdrag te bestudeeren en een hunner
naar Weimar te zenden en het antwoord
van de Duitsche regeering te ontvangen.
Het verdrag dat aan de Duitsche ge-
dat hftjj' mevrouw Bailey zo-u vinden» zei
hij' bij zichzelf dat Laoville niet zoinder
enkel© onschuldige attracties was.
Maar mevrouw Bailey zat niet alleen
te dien heerlijken tuin. Viak bij haar,
op het gras, zat dezelfde Eranschman, die
den vorigen avond, toen hij haai" voor
het eerst had teruggezien, in 't Gasino
naast haar zat.
23j| waren zoo in hun gesprek verdiept
dat zij' hem eerst hoorden, toen hij vlak
bij iuea was en ofschoon Ghester
geen mam was, mist esn aeer scherpe op
merkingsgave, had hij toch ©en oogen-bllk
de onaangename gewaarwording, dat hij1
hen orverviel, dat het Sylvia gjeen plezier
deed dat hij kwam, ©n dat de Eransoh-
mam verdrietig ©n zelfB boos was om zijn
plotselinge verschijning.
We zouden wei wat vroeger kunnen
lunchen dan twaalf uur, zd Sylvia op
staande. Van af hrdftwaalf kan men
immers zijb luncih krijgen nietwaar?
vroeg zji' rich tat de Virfeu wendende.
mevrouw, dat geloof ik v. ai
toen voegde hij tt met een buiging bij.
En au geloof ik dat ik afscheid van u
neem. Ik ga zooate u !w©et va nmiddag naar
Parijs en van, daar naar Bretagne. Ik
volmachtigden zal worden voorgelegd, zal
natuurlijk niets bevatten omtrent de vroe
gere bondgenooten, maar Duitschland kan
zich vooraf op de hoogte stelien van de
beschikkingen die zullen getroffen wor
den inzake het Oostenrijk-Hongaarsche,
Bulgaarsche en Turksche grondgebied.
De 'Duitsche delegatie zal dus nog al
schappelijk worden behandeld; rij zal niet
voor een besliste zaak' worden geplaatst,
gelijk bij herhaling gedreigd is, maar ook
mogen overleggen en voeling houden met
haar regeering. Zelfs wcfrdt Duitschland
gelegenheid gegeven tegenvoorstellen te
aoen, doelt dit niet ten aanzien van de
hoofdpunten, niet wat betreft de terri
toriale eischen en de schadeloosstelling.
Op den vrede, dien de Geallieerden
voornemens zijn met Oostenrijk, Honga
rije, Bulgarije en Turkije te sluiten, inag
Duitschland geen invloed uitoefenen.
Over dien vrede schijnen de Gealli
eerden het trouwens nog niet eens te
zijn. Orlando heeft nogmaals een poging
gedaan om Wilson er van te overtuigen,
dat de annexatie van Fiume door Italië
niet in strijd is met de beginselen van
W-ilson; doch volgens Havas is Orlando
in die poging niet geslaagd. Amerika
schijnt veel meer er toe geneigd Fiume
aan Tjecho-Slowakije af te staan.
De Parijschë ooit. van de „New-York
Sun" meldt nog in verband met den hui-
digen stand van zaken, dat President Wil
son wel niet eerder 'dan 1 Juni in Ame
rika kan zijn. Hij hoopt dan de verschil
lende verdragen geteekend aan den se
naat te kunnen voorleggen, wijl de be
sprekingen met Turkije, Bulgarije en Oos
tenrijk wel niet zoo langen tijd in beslag
zullen nemen.
De toezeggingen door Wilson en Lloyd
Oeorge aan Clemenceau gedaan wat be
treft de toekomstige hulp aan Frankrijk
blijven geheim. Van Britsche zijde wordt
gezegd, dat Lloydi Oeorge aan Clemen
ceau Britsche troepen heeft beloofd.
De landengte van Perekop.
Dezer dagen is melding gemaakt van-
het vermoedelijk wel juiste bericht, dat
de landengte van Perekop door de ge
allieerden ontruimd is, waardoor de Krim
voor de Bolsjewiki open staat. De „Ma-
tin" is hierover op informatie uitgegaan
bij grootvorst Alexander Michaïlowitsj, die
op het oogenblik' te Parijs vertoeft en
meedeelde:
Wat men in Frankrijk niet weet, is.
dat de Krim al maanden lang het toe
vluchtsoord was van hen, die den Bols-
jewistischen terreur ontvlucht waren.
Vrouwen, kinderen en grijsaards had
den zich bij duizenden gevestigd aan de
kust van de Zwarte Zee, te Jalta, Eu
patoria en Feodosia. Twee k drieduizend
man waren voldoende om de landengte
van Perekop te verdedigen, omdat 't ter
rein doorsneden is met orrdoorwaadbare
lagunen en het eenige aanvalsfront der
Bolsjewiki misschien 2 K.M. lang is.
Deze streek maakte deel uit van den
Franschen sector. Het bezette gebied in
Zuid-Rusland was namelijk in tweeën ver
deeld: het gebied ten oosten van Nowo
Rossysk' was aan de Engelschën en ten
westen daarvan aan de Franschen toever
trouwd: Nu Perekop eenmaal ontruimd
is, zal niets de moorddadige benden van
Lenin beletten om de geheele Krim te
bezetten. Men spreekt wel van een ver
sterkt kamp te Sebastopol (op de zuid
westelijke punt), maar'dat is gekheid. Daar
zou een groot leger voor noodig zijn, ter
wijl enkele bataillons voldoende waren
geweest om de Krim te beschermen.
Ik krijg geen berichten over mijn fa
milie, vervolgde de grootvorst. Mijn vrouw
ën kinderen, mijn neef: de voormalige op
perbevelhebber Nicolaas Nicolajevvitsj, en
verscheidene andere Romanofs, dat heele
kleine wereldje leefde dicht bij Jalta,
roadpm de Keizerin-moederIk begrijp
ook de politiek Geallieerden nieL Ik
weet dat er stemmen in ons belang zijp
opgegaan in den Raad van Tien en den
Raad van Vier, maar er is niets gedaan.
Wie heeft zich daartegen verzet? Hij zal
zijn zware verantwoordelijkheid gevoelen
wanneer de verhalen over de slachtingen
in de Krim, die niet zullen uitblijven,
Parijs bereiken. Ik lees in de Engelsche
bladen dat Shortt, de secretaris van bin-
nenlandsche zaken, uit naam der Brit
sche regeering in het Lagerhuis heeft ver
klaard, dat men met de rooversbende die
het Russische volk terroriseert niet kon
onderhandelen. En aan den anderen kant
lees ik in uw bladen dat de groote stad
Odessa en de Krim aan dezelfde Bols
jewiki worden uitgeleverd. Dat begrijp
ik niet meer. Of liever, ik begrijp het
maar al te goed en zeg tegen mezelf:
alles is afgeloopen Rusland ligt in zijn
graf.
blijf twee dagiem weg.
Wilt u mijn groeten doem aan uw
zuster, aan de hertogin,? stotterde,
Sylvia.
Chester zag haar vmrscheind aan. De
zuster vain dien Franschmam De Herto
gin?Wat was ae intiem met «dien
kerel..
Terwijl de Virieu zich omkeerde en
Langzaam naar het huis terug wandelde
zei Sylvia ietwat giajaagd
Graaf de Virieu is heel vriendelijk
voor me geweest, Chester. Kijf heeft mi,
meegenomen naar Parijs om rrrij kennis
laten maken m»t rijn zuster, d& hertogin
d'Eglenwmt Je znlt ja den naam van
den hertog d'Egl-emo-nt wel Herinneren.
Twee jaar geleden won hjj den Derby-
prijs.
En toen Chester ttiet antwoordde^ ver
volgde zij, alsof zij vond dat zij ach
mtciest verdedigen.
Hjjjl micest naar Bretagne om de be
grafenis bij' te wonen van zijn peettante
Het spBjt mij, wel, want het sou mdj! ge
noegen hebben gedaan ate jullie kennis
met eikaar hadden gemaakt Hij is op
kostschool geweest in Engeland, daarom
spreekt hij zoo gped Epgelsoh.
De familie van'den ex-Tsaar.
Over de Keizerin-moeder van Rusland,
die zooals hierboven juist nog werd op
gemerkt nabij Jalta woont, deelt Hutin
in de „Echo de Paris" verschillende bij
zonderheden mee, die in verband met bo
venstaand relaas, wel belangwekkend zijn
De Koning van Engeland heeft een
kruiser naar de Krim gezonden, waarop
de Keizerin zich met 19 leden der voor
malige keizerlijke familie, waaronder de
rootvorst Nicolaas Nieolajewitsj en zijn
roer, grootvorst Peter, zal kunnen insche
pen. De Britsche kruiser is Maandag te
Konstantinopel aangekomen. Grootvorst
Nicoiaas en zijn broeder, beiden gehuwd
met zusters van de Koningin van Italië,
zijn door deze uitgenoodigd oin in Rome
verblijf te houden en hebben zich direct
op een Italiaansch schip ingescheept. De
overige leden der Russische keizerlijke
familie vervolgen hun reis op de Brit
sche dreadnought naar Malta waar zij
de beslissing der regeering te Londen zul
len afwachten ten aanzien van hun toe
komstige verblijfplaats. Het -zou de vu
rigste vvensch zijn der Keizerin-moeder
om in Frankrijk te mogen blijven.
RORTE BERICHTEN
De PoolscHe mijnwerkïrs ifl
Westfalen en de Rijnprovinciën keeren,
in massa's naar Polen terug. Zij hebben
genoeg van de Spartacistische troebelen.
Bij Kettwig zijn 400 voor een confe
rentie over de staking bijeengekomen
mijnwerkers uit het Roergebied door re-
geeringstro-epen omsingeld en gearre
steerd. De Ned. S. D. A. P. mag zidf
wel afvragen wat zij eigenlijk wil met
jifschaffing van onze heel wat onschul
diger anti-stakings wetten!
Uit Genèv© is bericht ontvangen
dat de Alabama-Hall» waar in 1872 de com*
missie vergaderde, die het conflict tusscheö
Amerika eii Engeland langs vreedzamsn weg
regelen moest, ter beschikking van den Vol
kerenbond zal worden gesteld.
Zaterdagnacht heeft te Berlijn eetf
ernstige treinbotsing plaats gehad. Twe$
wagons werden totaal versplinterd. 9 pert
sonen werden zwaar en vele anderen lïchT
gewond.
Het verkeer tusschen Weenen ett
Berlijn wordt thans weder <te>or recht-
streeksche sneltreinen onderhopden. Da
afstand wordt in twintig uren afgelegd.
In Engelscti 1 ndië is doordekraclh
tige maatregelen van de autoriteiten d<(
orde overal hersteld.
De Duitsche rijkispresident Ebert
heeft een Paaschboodschap gericht tot dé
Nationale Vergadering en het Duitsche
volk, waarin hij eischt dat de komend®
vrede er een zal zijn van verzoening on
der de volken en waarin hët Duitsche
volk wordt opgeroepen zich te beheer-
schen.
Terwijl rij den uitstekenden lunch, doo#
den heer Ptalperro zielf bereid, niuttigdei^
had Chester het onbehaaglijk© gevoeL
dat de Virieu» die alleen aan een an del
tafeltje zat, ieder woord, dat rijl tot el
kaar zieiden, 'kon verstaan.
Maar Paul de Virieu keek niet naaf
hem en praatte niet met hem, wat eefl
Enge lachman, die op goeden voet mot eefl
der ander© gasten in een hotel te, waart
sohij'nlijk wel aou hebben gedaan. I(k
plaats daarvan verdiepte jhjii' rich tart
scjheii de verschillende gangen van ,,d
maaltijd te rijn courant. Maar tocih.
Chester dat da Virieu rijh otogien nu
■dan met peinaenden onderzoekenden blik
op hen richtte. Wat bateekende het, da|
de kerel scene op «Re manier naar hear
keek?
■Wat Sylvte betreft, ril was ktearblfkirt
tijk niet op haar gemak. Zij sprak haait
tag en nu «o dan een beetje önsamesiii
hangend over verechillendo Eangetegefrh».
den, die betrekking haddteo tem b
leven in Engeland. Zii| vertelde hem
yan den jhaertPwB $0, dfea djf *a
had gehad. tam. sprak vnfetwkl
over EacviüB. l i
(Wordt tiKnioqg&g
